Deel 3 van Oh was ik maar een gijzelaar
“Daar is ze dan, Victor,” zei Olga.
Met een venijnige ruk aan de ketting die aan zijn halsband zat, dwong ze hem verder de kamer in.
Met zijn rug bol kroop hij verder, trekkend met zijn knieën elke keer als ze de grond raakten, want daarnet toen hij naast Olga de trap af moest, waren ze flink geschaafd geraakt. Hij had duizend doden uitgestaan, elke keer wanneer zijn handen het eind van een tree omklemden en zijn ogen de afgrond zagen die hij moest overbruggen naar een nieuwe tree. Elke keer kreeg hij van Olga met de mouw van de opvallend onopvallende sweater die ze uitgetrokken had, een veeg over zijn billen. Dan deed hij zijn ogen dicht en schoof zijn handen over de rand van de tree, vurig hopend dat hij na het landen op de volgende tree niet van de trap zou vallen.
Victor keek om en omhoog, langs de lange blote benen van zijn Meesteres. Olga droeg alleen nog haar ondergoed, glimmend zwart, dunne huiddoorschijnende stof die haar borsten en kruis zo economisch mogelijk bedekte, en verder bandjes, rondom haar buik naar haar zij en rug lopend. Olga beet hem toe voor zich te kijken. Hij kreeg een nieuwe veeg met de mouw van haar sweater.
Met zijn stijve nieuw leven ingeblazen kroop hij voort, recht op de gegijzelde bankbediende af. Ze zat op handen en voeten, bij haar hals aangelijnd naast haar Meester, de bendeleider, van wie Victor wist dat hij Vaclav heette. Vaclav had al zijn opvallend onopvallende kleren nog aan. Zijn slavin was naakt. Haar haren die in een knoet gezeten hadden toen Victor haar voor het eerst zag, hingen nu los. Ze vielen grijs en ellenlang over haar schouders en bovenarmen.
Ze beloerde hem met grote en een beetje bloeddoorlopen bruine ogen.
“Ga naar haar toe,” zei Olga en gaf hem een schop tegen zijn billen met de stompe neus van haar schoen, het enige opvallend onopvallende wat ze aangehouden had.
De bankbediende zag er moe uit, vond Victor toen hij vlak tegenover haar zat. Hij bedacht dat zij net als hij zojuist een aantal uren lang gemarteld was. De huid van haar tussen haar armen omlaaghangende borsten was wat rimpelig. Ze leken slap.
“Een jaar of zestig,” dacht Victor, “daar ben ik mooi klaar mee,” dacht hij ook.
“Jullie zijn hondjes,” zei de bendeleider: “Wat doen hondjes als ze elkaar tegenkomen in het park?”
Hij gaf de bankbediende een vergenoegde pets op haar schonkige billen. Ze kroop naar voren. Haar mond kwam zo dichtbij Victors wang dat hij haar adem warm voelde blazen. Ze besnuffelde zijn neus en vervolgens zijn oor. Ook Victor kreeg een pets op zijn kont. Hij liet zijn dichtgevallen ogen openvallen. Hij zag een gezicht dat ondanks de vermoeienissen en vernederingen die deze vrouw doorstaan had, er sereens uitzag. Hij zag een mond en voelde zijn lippen er vlakbij zijn. Hij kuste de bankbediende vol op haar mond. Hij wurmde zijn tong naar binnen.
“Goed zo,” zei Vaclav enthousiast.
“Lief hondje van me,” zei Olga opgetogen.
Zodra de bankbediende zich van hem had weten te bevrijden, draaide ze haar gezicht bij hem vandaan. Ze kreeg een ruk aan haar halsband te verwerken. Haar gezicht werd teruggedwongen tot vlakbij dat van Victor.
“Mijn man zit thuis op me te wachten,” zei ze wanhopig maar vervolgens liet ze toch toe dat Victor haar zoende. Misschien dat zij net als hij het gevoel had dat elk sprankje warmte wat er nog te pakken was, gepakt moest worden.
“Hoe heet je?” fluisterde Victor in haar oor, na een zoen zo lang en intens dat het kwijl van zijn kin droop. Hij kreeg een ruk aan de halsband en zij ook, een ruk de andere kant op. Victor werd om de bankbediende heen geleid en kreeg haar kont te zien, hoog optorenend, want haar dijen waren stram. Spataderig ook.
“Marga,” zei ze bijna onhoorbaar, na even omgekeken te hebben.
“Victor,” zei Victor.
“Aangenaam kennis te maken,” klonk het vreemd vormelijk.
“Wat doen hondjes als ze elkaar tegenkomen in het park?” vroeg Olga en ze duwde tegen Victors billen, duwde zijn gezicht tegen Marga’s dijen en billen.
Hij moest aan haar ruiken. Hij moest zijn neus in haar anus stoppen. Hij moest haar likken. Vervolgens werd er van positie gewisseld en moest Victor toestaan hoe zijn anus gelikt werd.
“Pak zijn lul met je mond,” hoorde Victor.
Hij voelde de neiging in zijn lijf om te vluchten, maar hij voelde ook zijn gevangenschap, de hulpeloosheid die hem was overvallen zodra hij de loop van Olga’s mitrailleur zag en vervolgens haar intense blauwe ogen. Die hulpeloosheid had hem sindsdien niet verlaten.
Hij zat netjes stil terwijl monden en tanden zijn kwetsbaarste lichaamsdeel omvatten. Hij kreunde zachtjes en pijnlijk toen haar tanden hem schaafden. Hij kreunde met een begin van genot toen haar lippen hem raakten, kracht zetten en bewogen. Hij kreunde met overgave toen zijn lul helemaal stijf werd. Hij kreunde van frustratie toen ze weggetrokken werd en hijzelf vervolgens ook.
Opnieuw wisselden ze van positie. Opnieuw zag hij Marga’s schonkige witte billen en het zwarte gat ertussen. Hij moest het likken. Hij moest haar vervolgens tussen haar benen likken. Ook daar waren haar haren grijs, lang en stug.
“Ik denk dat hij liever jou zou likken,” zei Vaclav lachend tegen Olga, toen Victor kuchend en moeilijk slikkend zijn hoofd afgewend had.
Ondanks dat hij een wilde ruk aan de halsband voelde, weigerde hij terug te keren achter de kont van de bankbediende.
“Stout hondje,” hoorde hij boven zich en hij ontving tien klappen op zijn billen van haar vlakke hand.
Vervolgens kreeg hij een zoveelste ruk aan zijn hoofd. Hij dacht aan Olga, haar lange benen, haar slanke lijf in lingerie. Hij moest dit voor haar doen. Hij deed vervolgens braaf wat hij moest doen.
Hij besteeg Marga. Met zijn handen op haar heupen probeerde hij haar lijf in een positie te duwen die hem in staat zou stellen haar te penetreren. Haar lichaam boog door onder haar gewicht. Hij hoorde haar amechtig steunen en voelde dat ze aan het eind van haar krachten was.
“Niet daar,” zei Olga verwijtend, toen hij haar onderlichaam eindelijk had waar hij het hebben wilde, toen het hem lukte zijn enigszins stijve lul enigszins naar binnen te krijgen.
Ze trok hem van Marga af.
“Daar,” zei Olga en ze wees met haar vinger het kontgaatje aan. Victor keek naar haar op en zag haar ogen lief lachen bij het zien van zijn verwarring.
“Marga heeft mij verteld dat ze al tientallen jaren heftige fantasieën heeft over in de kont geneukt worden,” zei Vaclav.
Hij lachte luid en gaf haar sidderende achterste een kameraadschappelijke pets.
Victor streelde zachtjes haar billen terwijl haar ellebogen leunden op de zitting van een stoel, een stoel waar nog één touw aan vastgebonden was als stille getuige van Marga’s eerdere ellenlange zit. Hij kneedde haar dijen. Hij zei tegen haar dat hij zou proberen haar niet te veel pijn te doen.
Hij penetreerde haar een klein stukje zonder moeite, maar voelde toen weerstand, voelde haar lichaam verzet bieden, hoorde gekreun uit haar mond. Hij deinsde min of meer terug.
“Je bent geen onderdanige slaaf,” dacht hij: “Je bent een machtsbeluste verkrachter.”
“Een verkrachter ben je ook,” corrigeerde hij, voor hij haar maar weer even streelde. Even moed verzamelen.
“Je bent alles wat Zij wil dat je bent,” dacht hij.
Hij penetreerde Marga opnieuw en bereikte opnieuw de zone waar haar lichaam zich verzette. Nu zette hij door. Hij ramde zich een weg naar binnen. Hij bewoog met zijn dijen en besefte dat hij haar aan het neuken was. Hij hoorde haar kreunen met een mengeling van pijn en overgave. Hij stopte een vuist tussen haar benen en duwde haar op haar kutje. Ze kreunde nog eens, zo te horen instemmend. Het volgende moment wrong haar lichaam zich in bochten, probeerde het al worstelend zich te bevrijden. In paniek, want als hij haar kwijt zou zijn was hij vogelvrij en zou de woede van Vaclav en Olga zich op hem koelen, gebruikte hij al zijn kracht. Hij voelde haar lichaam heftig sidderen en vervolgens verslappen. Marga hield op met haar lichaam in bochten te wringen en werd helemaal passief. Victor neukte en wreef haar en Vaclav keek het aan met zijn armen over elkaar. Victor zag vanuit zijn ooghoeken dat Olga hetzelfde deed.
“Vind je dit leuk of zo?” dacht hij.
De opwellende agressie reageerde hij af via zijn heupen. Hij neukte Marga nu zonder respect voor de weerstand die in haar lijf bleef opvlammen. Ze sidderde onder zijn geweld. Fysiek had ze het zwaar.
“Ja dus,” dacht hij en voelde zijn ogen prikken, maar tegelijkertijd voelde hij zijn onderbuik warm en jeukerig worden en voelde hij dat zijn geslacht op exploderen stond.
Hij duwde een vinger Marga’s kutje binnen. Hij voelde dat ze nat was. Hij voelde haar onderlijf sidderen. Hij probeerde het te rekken, probeerde Marga tijd te geven. Hij wilde dat ze klaar zou komen. Als dat zou gebeuren, dan had hij haar geneukt en niet verkracht. Dan zou hij zich niet zo vies en schuldig voelen.
“Ik hoor hier gewoon 20 jaar voor te krijgen,” dacht hij voor zijn onderlijf wild begon te schokken en hij zijn zaad loosde.
“Kijk eens,” klonk het zachtjes, zowat lispelend, uiterst verleidelijk.
Het was Olga. Zijn engel. Zijn genadeloze heks.
Hij keek op vanaf de grond waarop hij languit lag sinds hij uit Marga weg was. Hij zag de hypotheekadviseuse. Ze rook alsof ze net uit de douche kwam. Haar lange blonde haren waren in lange slagen geborsteld en wervelden rondom haar glimmende, zonder make up meisjesachtige gezicht. Ze was naakt, op een grote dildo na die voor haar lichaam gebonden was.
“Ze heeft Urban verteld dat ze al jaren heftige fantasieën heeft over een man in de kont neuken,” zei Olga, waarna ze aan de ketting begon te rukken die om Victors hals zat.
Hij moest wel overeind komen.
Victors armen werden door Vaclav gepakt. Hij werd meegevoerd naar een divan, naast een nasmeulende open haard in het donkerste hoekje van de kamer. Hij werd losgelaten, kreeg een duw en viel op zijn buik op het leer. Ook als hij niet uitgeput geweest was, was hij vermoedelijk geen partij voor Vaclav geweest.
“Blijven liggen,” hoorde Victor snauwen.
Elke neiging tot verzet bieden kroop zijn spieren uit. Hij was zo moe.
“Hij moet weerloos zijn,” hoorde Victor de hypotheekadviseuse zeggen.
“Ik mocht het toch precies hebben zoals ik het zelf wilde,” zei ze er pruilerig achteraan.
“Natuurlijk,” zei Urban, “natuurlijk mijn lieve schatje. Natuurlijk mijn onweerstaanbare schoonheid.”
Er klonken geluiden alsof Urban de hypotheekadviseuse in haar nek kuste. Hij had het blijkbaar nogal van haar te pakken gekregen.
Victors armen werden gepakt en naast zijn hoofd gebracht, naar de hoeken. Olga verscheen met touwen in haar handen. Ze hurkte en begon Victors polsen te omwikkelen, die stevig vastgehouden werden door Vaclav.
“En wat heb jij mij zoëven ook alweer verteld, mijn lieve Victor?” vroeg Olga.
Ze pakte zijn kruin toen hij geen antwoord gaf. Hortend en stotend herhaalde hij wat hij een uurtje geleden er zomaar opeens uitflapte:
“Ik heb fantasieën over anaal verkracht worden met een enorme dildo.”
Zijn kruin werd losgelaten. Zijn hoofd viel terug op de divan. Hij bewoog zijn polsen en enkels en voelde dat ze inmiddels stevig vastgebonden waren. Victor hoorde de hypotheekadviseuse zeggen dat ze ook niet wilde dat haar slachtoffer haar zou kunnen zien.
“Hij moet blind zijn,” pruilde de hypotheekadviseuse en Urban zei haar dat na.
“Natuurlijk moet hij blind zijn, tortelduifje van me.”
“The nameless faceless lover,” zei Olga tegen Victors wanhopige ogen.
Ze zag er nu zo lief uit dat ze ambassadrice zou kunnen worden van een stichting tegen zeehondjesmoord. Vaclav doneerde zijn T-shirt, waar Olga een blinddoek van vouwde.
“Waarom wil je dit zelf niet doen,” fluisterde Victor. “Als jij het zou doen dan…”
Zijn ogen werden bedekt. Het werd donker om hem heen.
“Jij zou alles met me mogen doen,” mompelde Victor en voelde de blinddoek nat worden van zijn tranen.
“Mijn man wil niet dat ik seks heb met andere mannen,” zei Olga: “De grens ligt bij vernederen en martelen.”
“Mmm,” hoorde hij verlekkerd neuriën.
Het was Vaclav. Victor hoorde hem langs de divan lopen.
Hij fluisterde: “zlatíčko”.
Hij hoorde een klapzoen, een smakzoen en hij hoorde kleren die uitgetrokken werden.
“Olga,” fluisterde Victor ontzet, “wat doe je Olga?”
“En praten mag hij ook niet hoor,” zei de hypotheekadviseuse op luide verongelijkte toon.
Ze soebatte. Ze stampvoette zelfs.
Victor kreunde toen er textiel in zijn mond gepropt werd. De geur was inmiddels overbekend. Het was Olga’s geur, de geur die hij steeds sterker was gaan ruiken naarmate zij hem langer martelde. Hij rook de geur nu sterker dan ooit. Hij besefte dat het haar onderbroekje was dat in zijn mond zat. Datgene wat er overheen gebonden werd, was vast de riem van Vaclavs broek. Die nu op zijn enkels lag, of zoiets.
“We gaan allemaal genieten,” zei Olga, inmiddels een heel stuk bij de divan vandaan.
Met een droge snik begroette Victor een smalle hand op zijn bil.
“De hypotheekadviseuse,” dacht hij.
“Grote tieten,” dacht hij en ondanks zijn verdriet werd zijn lul een beetje stijf.
Toen handen zijn borst streelden en die tieten vervolgens zijn rug verkenden, werd zijn lul helemaal stijf. Haar knietjes botsten met zijn kuiten. Haar enorme dildo duwde op zijn anus en gleed er van boven tot onder langs, als een verliefde stier.
“Aah,” kreunde Olga inmiddels hoog, en Vaclav kreunde er zwaar en antiritmisch tussendoor.
Ze waren ver weg. Ergens bij de stoel. Of hadden ze de dodelijk vermoeide Marga van het matras verjaagd?
“Seeing you like this makes me wanna jerk off,” zei Urban inmiddels vlakbij.
“Don’t you wanna fuck me, Urban?” vroeg de hypotheekadviseuse.
Haar dildo duwde zwaar en pijnlijk op Victors anus.
“Ja ik wil, schatje,” zei Urban in vervoering, “maar dat heb ik al drie keer gedaan. Ik ben nu een beetje moe. Ik wil liever kijken.”
“Rust jij dan maar uit, schatje van me,” klonk de stem van de hypotheekadviseuse, vol verliefde adoratie.
“Ik weet haar naam niet eens,” dacht Victor toen hij met een vormloze kreun de pijn onderging van gepenetreerd worden.
De weerstand die zijn lichaam bood, werd met enig duwen en trekken overwonnen. De dildo gleed branderig en jeukerig een heel eind bij hem naar binnen.
“Zlatíčko,” zei de hypotheekadviseuse vol vuur.
Ze bleef dat woord herhalen terwijl ze ritmische neukbewegingen maakte. Achter zijn blinde ogen hoefde Victor de realiteit niet te fantaseren, namelijk dat ze met verliefde ogen naar Urban keek en niet naar zijn rug terwijl ze dat woord zei en haar daad deed.
“Ze kijkt op mij neer,” dacht hij, terwijl hij ritmisch kreunde van pijn en inspanning, terwijl hij voelde hoe zijn lichaam heen en weer schoof, terwijl hij voelde dat de touwen hem een weerloos slachtoffer maakten.
Hij probeerde te denken aan de grote tieten van de hypotheekadviseuse maar hij merkte dat hij maar op één ding gefocust was, Olga’s kreungeluidjes.
“Ze denkt eraan hoe fijn ze het met mij had,” dacht Victor.
Olga’s kreungeluidjes gingen over in een hoog gehijg. Vaclav begon te brullen. Victor balde zijn vuisten.
“Ze is ze is van mij,” dacht hij.
“Oeh la la la la la,” brulde Urban.
De hypotheekadviseuse deed uitgelaten met hem mee.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?