sm & spanking verhalen & forum

Spanking Forum » Verhalen Forum » Diverse verhalen, allerhande schrijvers » Diverse verhalen, Allerhande schrijvers - tweede sectie » Functioneringsgesprek
« Vorig verhaal	Volgend verhaal »

Een verhaal van:
Jonna

Nieuw lid

Beoordeling:

Vind je dit verhaal erg goed
of juist niet
geef dan hier je waardering:

(Waardeer!)
Aantal waarderingen tot nu toe: 2

Gepost op donderdag 26 februari 2009 - 08:49 pm:

Functioneringsgesprek

Intiem moment op een kostschool

“Zo, Jonna,” zegt Margid.
Onder mijn blouse zijn mijn borsten vol en gespannen.
Ze neemt haar tijd om te overwegen welke wending ze eens aan dit onderhoud zal geven.
Ondertussen bewaart ze een verschrikkelijk geile balans tussen ‘whatever’-luchtigheid aan de ene kant en ‘but I do care’-directheid aan de andere kant.
We zijn hier om te praten over mijn persoonlijkheid, mijn talenten en de manier waarop ik functioneer op deze school.
Ze kan overal wel beginnen, ik zie aan haar dat ze daar wil beginnen waar ze het meeste zin in heeft en dat ze geen zin heeft om overhaast te kiezen.
“Heb je spierpijn,” zegt ze.
Dat klopt.
“Ik heb het gezien,” zegt ze (weer luchtig en direct).
Ze doelt op de training die ik gisteren van Martha heb gehad.
Het is of haar ogen tentakels zijn waarmee ze mijn lichaam aanraakt, want wie zou haar tegenhouden?
Ik kan er alleen maar kennis van nemen en haar met een licht wanhopige aangedaanheid een beetje wel en een beetje niet aankijken.
Voor de verandering, en om zich nog meer leuke wendingen in te laten vallen, laat Margid haar blik eens door de ruimte dwalen.
We zitten, vreemd genoeg, in de bar. Die is namelijk gesloten dus we hebben het rijk alleen, en Margids kantoor wordt gewit. Op mijn kruk gezeten zoek ik met mijn hand steun aan de toog.
“Laten we het eens hebben over de avond dat je met mij en Chris bent geweest,” zegt Margid.
Chris is ook docente en bovendien een goede vriendin van Margid. Met Chris heeft ze me vorige week, om het cru te zeggen: genomen, in het appartement van Chris.
Margid glimlacht voor het eerst een beetje naar me, waardoor juist het latente blozen begint door te zetten, als ik dit niet echt soepel weet te beantwoorden.
“Vond je het lekker,” zegt Margid, eigenlijk heel vriendelijk.
Ik wil dit best beamen, misschien zelfs een beetje stoer, want het heeft toch wel iets om door twee glanzendharige vrouwen in een mooi appartement langzaam en onvermijdelijk tot een hoogtepunt gevoerd te worden.
Maar aangezien we hier zitten voor een functioneringsgesprek zal er wel meer aan de hand zijn.
“Je kunt je ongetwijfeld herinneren wat Chris op een gegeven moment tegen je zei...” Margid pauzeert even, “...dat je je schaamde dat je het lekker vond.”
Kijk, dit gesprek gaat helemaal de verkeerde kant op. Er zijn zoveel andere onderwerpen, dus waarom, waarom?
“En weet je ook nog wat ik daarop zei?”
Margid pauzeert opnieuw, ik denk om mij de gelegenheid te geven om me paniekerig af te vragen of ze werkelijk wil dat ik hier antwoord op geef en hoe ik dan moet klinken, en zo niet hoe ik moet kijken als zij zelf antwoord geeft.
“Ik zei dat ik het lekker vond om je te vernederen, dat ik het lekker vond als jij het lekker vond, en dat ik het lekker vond als je je schaamde dat je het lekker vond.”
Daar is het blozen weer.
Margid heeft ons helemaal waar ze het prettig vindt: in een tergend spanningsveld.
“Ik heb er nog eens over nagedacht,” gaat ze verder, afdalend in mijn ziel, “en ik denk eigenlijk dat je je niet zozeer schaamt dat je het lekker vindt. Ik denk dat je het hartstikke lekker vindt dat ik, dat jij enzovoort, alleen – dat je ondertussen hartstikke bang bent dat ik ophoud met op je te geilen en je plotseling een beetje belachelijk ga vinden, zo opgewonden in vernedering.”
Ik kijk haar nu uiteraard niet meer aan. Maar dat is niet de bedoeling en Margid draait met een kleine beweging van haar hand mijn gezicht naar zich toe, waarop ik niet na kan laten een heel klein beetje mijn adem te versnellen. Het is maar weinig, maar omdat haar hand aan mijn kin is voelt ze het, ik weet het zeker.
Ze kijkt me aan met een verschrikkelijke wetende blik.
Wat is dit, wat voel ik, waarin ben ik betrokken geraakt?
Ze staat op van haar kruk en komt dichtbij me staan. Ze heeft het genadeloze weer een beetje laten varen voor het tedere.
Terwijl ze mijn hoofd tegen haar schouder legt zegt ze: “Ik wil je geruststellen.”
Ze pakt mijn hand en neemt hem mee, naar zich toe, daar waar ze, blijkbaar, zojuist de sluiting van haar broek heeft losgemaakt, en terwijl ze nog steeds mijn hoofd bij haar schouder houdt, met haar rechterhand, en haar mond vlak bij mijn oor is om iets te kunnen zeggen als ze dat wil, neemt ze mijn hand mee langs haar buik, haar slip in, naar haar intimiteit. En als we daar zijn aangekomen voel ik hoe nat ze is.

Ik hijg nu met geluid, een hoog weerloos geluid van meegesleeptheid.
Ze voert me twee keer heen en weer, haalt dan voorzichtig mijn hand weer naar buiten. Dan laat ze me los en wandelt ontspannen om de bar heen, waar ze twee glazen met iets sterks inschenkt.
Stoer plant ze mijn glas voor me op de bar.
“Zo,” zegt ze, “wat een leuk functioneringsgesprek is dit, vind je ook niet?”

Spanks
Nieuw lid
Inlognaam: Spanks

Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 03-2009