Gepost op zondag 22 februari 2009 - 01:46 pm: |
|
| Mariska
een verhaal om over te discussiëren
Henk Voogel is naar mijn weten de enige schrijver van sm verhalen, correctie: sm-romans, die zijn eigen werk uitgeeft. En dan ook nog in stijlvol vormgegeven boeken. Ik volg hem persoonlijk al jaren en ik ben er trots op dat ik één van degenen ben aan wie hij zijn verhalen liet lezen in de tijd dat (zelfstandig) uitgeven nog niet aan de orde was. Wederzijds overigens: het was de tijd dat we in een leesclubje zaten waarin we elkaars verhalen van commentaar voorzagen. In die tijd kreeg ik “Mariska” voor het eerst onder ogen. Ik was meteen verkocht. Wat ik las was een spannend en opwindend boek in een fictieve ‘maatschappij’. Een maatschappij waarvan je wel wist dat het niet kon, noch dat je zou willen dàt het kon, maar waar je heerlijk over kon fantaseren dat het wèl kon. Toen ik al lezend ontdekte dat het ook nog een spannend boek was, was vanaf dat moment voor mij “Mariska” mijn favoriete boek van Henk Voogel. Maar wat Henk ook uitgaf ..... Mariska was het niet. Nou heb ik niets te klagen over wat hij wel uitgaf... lees bijvoorbeeld maar het verhaal dat op deze site gepubliceerd is: Yvette en Sander (in "Sylvia en andere verhalen" , uitgegeven: Erobird, 1999), maar toch... eh jammer. Na weer eens opnieuw Mariska te hebben gelezen dacht ik: waarom vraag ik hem niet het op onze site te publiceren? Te meer daar Henk zelf aangeeft het verhaal geschreven te hebben als gedachtenexperiment: stel je voor dat deze wereld bestaat, een wereld waarin vrouwen (weer) ondergeschikt zijn aan mannen. Stel je voor dat vrouwen zijn zoals eh nee ... hier ga ik al bijna de fout in … dat de meeste vrouwen inderdaad voldoen aan een bepaald ‘vrouwbeeld’? Is verzet tegen die maatschappij wel of niet mogelijk? Loopt het goed of slecht af? Die vraag hoop ik dat onze lezers in de komende maanden dat dit verhaal op de site gepubliceerd gaat worden, zal bezighouden.... al genietend van de (erotische) lotgevallen van Mariska en haar vrienden en vriendinnen. Want na lang wikken en wegen, en het herschrijven van hele stukken, besloot Henk Voogel “ja” te zeggen. Met het hier boven geplaatste eerste hoofdstuk + inleiding als start. Bij het uitspreken van de wens dat de bezoekers van SMVerhalen.nl net zoals ik zullen genieten van Mariska, had ik het kunnen laten.... Maar ik wil meer.... Ik wil jullie, lezers, uitdagen om de handschoen die Henk Voogel als het ware ons toewerpt op te rapen. Want wat vinden jullie van dit verhaal, van de situatie die hij beschrijft? gegeven deze ‘maatschappij: zijn (reageren) (veel) vrouwen inderdaad zoals ze in dit verhaal worden beschreven? en ook (veel) mannen .... als ze de kans krijgen? en: dit verhaal is een erotische (sm) roman ook nog een thriller èn een (soort) SF verhaal willen we meer van dit soort verhalen en romans? of gaat het ten koste van de erotiek? Vaak huiveren lezers om de discussie over een verhaal aan te gaan. Voelt de schrijver zich niet beledigd? Het is fictie, dus mag ik er niks van zeggen? Past het wel om kritiek te hebben? Ieder zijn eigen fantasie, nietwaar.... Maar Mariska is óók geschreven om over te discussiëren. En Henk heeft zijn ei gelegd: hier is zijn verhaal... ... hij laat het discussiëren graag aan de lezers over. Niet dat hij uitsluit dat hij zelf zal reageren, maar dat is heel duidelijk niet zijn insteek. Zijn intentie is duidelijk: lees daarvoor zijn inleiding. En verder is dáár het verhaal - en de lezers om erover te discussiëren. Beledigen door je mening erover te geven kan je hem niet. Wel het gevoel dat het het schrijven waard was.
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
|
|
subjackt
Lid Inlognaam: Subjackt
Bericht Nummer: 11 Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op maandag 23 februari 2009 - 11:25 pm: |
|
Fantasiewereld |
Voor mij is het allerbelangrijkste aan een verhaal dat het goed geschreven is. De zinnen zijn verzorgd en zo af en toe zit er een echt mooie tussen. De gebeurtenissen net even iets verrassender dan dat je kunt zien aankomen. Oog voor details en voer voor zoveel mogelijk zintuigen. Afgemeten aan deze criteria is dit een verhaal op niveau, de schrijver kan het echt. Dus alleen daarom lees ik het al graag. Verder vind ik het een opvallend "lief" verhaal. De schrijver is tijdens het schrijven volgens mij verliefd op zijn Mariska. Dat blijkt uit de zinnen, de woorden, de ondertoon, de adem tussen de spaties in. Dus ik zou zeggen wat kun je tegen hebben op dit verhaal, behalve misschien dat het niet jouw kopje thee is? Ja ik zou best graag meer van dit soort verhalen lezen. Het gegeven van het verhaal dat vrouwen structureel onderdanig zijn aan mannen, zie ik als een fantasie, en voor de de duur van het verhaal ben ik meer dan bereid dit gegeven te accepteren (al heb ik zelf een voorliefde voor het omgekeerde, een campus waarin vrouwen de dienst uitmaken). Heerlijk toch om in een verhaal dat gegeven, dat verlangen, wat ultiemer te maken dan dat in de werkelijkheid mogelijk en vol te houden is? In mijn hoofd verzin ik ook wel eens dat het onderdanig zijn aan een vrouw, voor onbepaalde tijd of voor de rest van mijn leven zal gaan duren, terwijl ik in de werkelijkheid hoop af en toe toch even vrijgelaten te worden. Wat wel zou moeten, is dat het verhaal binnen het gegeven "klopt". Dat Mariska in de afgesloten omgeving van de campus straffeloos gedomineerd kan worden, wil ik wel geloven, graag zelfs, maar als ze van die situatie doodongelukkig wordt, dan moet ook op aannemelijke wijze voorkomen worden dat ze van de campus af kan komen om de hulp van autoriteiten in te schakelen. Verder heb ik wel een paar kritiekpuntjes, maar dat is misschien vooral twisten over smaak. Ik vind Mariska's reacties wat primitief. Een slimme student die bovendien masochistische fantasieën heeft, zal bij het zien van de troon en de zwepen echt wel snappen wat haar beoogde rol in het spel is, wat die mannen van haar willen. Het kan dan wezen dat het om een ontgroeningsgrap gaat, maar op dat moment ligt ook de optie open dat die jongens zwaar gestoord, levensgevaarlijk gek of moordlustig zijn. In beide varianten komen uitlatingen als "jullie zijn gek!" en "idioten!" op mij over als de reacties van een domme gans. Een slim meisje zou zich enigszins koest houden, eerst maar eens inschatten hoe gemeend en boosaardig die intenties nou precies zijn. Daarnaast denk ik dat meisjes in Mariska's situatie meer op het gevoel zouden proberen te spelen, wat Mariska in het geheel niet doet. Qua taalgebruik: Als haar kleren uit zijn, wordt wel heel vaak vermeld dat ze naakt is. Eén keer is goed en ook wel geil, maar daarna weet ik dat "naakt" als lezer echt wel te onthouden en hoeft dat voor mij niet om de drie zinnen herhaald te worden.
|
Mohna
Lid Inlognaam: Missme
Bericht Nummer: 16 Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 24 februari 2009 - 02:01 pm: |
|
In mijn ogen |
Er werd gevraagd voor een discussie en bij mij kwam een reactie naar boven toen ik de laatste opmerking las: dit verhaal is een erotische (sm) roman ook nog een thriller èn een (soort) SF verhaal willen we meer van dit soort verhalen en romans? of gaat het ten koste van de erotiek? Nu moet ik eerlijk zijn en zeggen dat ik niet de grootste fan ben van de 'kostschoolplaatjes' die vaker geschetst worden. Ik zeg niet dat er iets mis is met die verhalen, en vaak zijn ze zelfs heel goed geschreven, maar het is niet mijn stijl. In dat soort verhalen krijgt een meisje vaak een pak slaag als ze stout is geweest, en zelfs daar heb ik niet zoveel problemen mee. Maar het verschil met dit verhaal is dat Mariska een beschermheer heeft, iemand die het echt goed met haar voor heeft. Zoals ik het zie, hebben de heren deze gesloten campuswereld ook niet gecreëerd omdat ze het zo leuk vinden om vrouwen te onderwerpen, maar omdat ze geloven dat het zo hoort. Het afschaffen van het 'machismo' bevestigt dat alleen maar, en vond ik dan ook een geweldige zet van de schrijver. Als de mannen al deze vrouwen zouden onderwerpen omdat ze zo graag gebruik ervan maken, zouden ze zichzelf deze regel niet hebben opgelegd. Het geeft weer dat ze geen beulen zijn, maar misschien zelfs liefdevolle heren die alleen maar goed willen zorgen voor deze vrouwen, op de manier waarvan zij denken dat de beste is. En dat vind ik heel mooi; het is misschien niet een erg realistische manier waarop je hem zou ontmoeten, maar Mariska's beschermheer zou misschien wel eens de man van haar dromen kunnen zijn. Streng, maar altijd met de beste bedoelingen. Ook heeft zij zelf iets te zeggen, omdat hij hetgeen doet wat het beste voor haar is. 'Zelf iets te zeggen hebben', is dan misschien niet de beste omschrijving, maar er wordt in ieder geval ook rekening met háár gehouden en niet alleen maar gedaan wat hij wil. Ik besef dat vele dominanten dit net aantrekt, maar er zijn genoeg subs die niet helemaal weggevaagd willen worden, maar net persoonlijk heel erg aanwezig willen zijn. Subs die geen nummertje willen zijn, maar willen worden gezien als bijzonder/speciaal voor degene die hen de straffen oplegt. Niet als het zoveelste meisje dat zich niet aan de regels kon houden. Nee, soms moeten de regels zelfs aan een bepaald subje aangepast worden, want de één heeft nu eenmaal meer behoefte aan een bepaalde regel dan de ander. Maar ik dwaal af van het verhaal, want daar gelden algemene regels. Wat er dan wel weer bijpast, is dat de beschermheer invloed heeft op de straf. Hij steunt zijn meisje en komt voor haar op als hij vindt dat ze geen straf heeft verdiend. Ik hoop dat ik niet de enige ben die dat eigenlijk romantisch vindt. Het kan natuurlijk zo zijn dat de schrijver dit heel anders ziet, maar dit is hoe ik het verhaal gelezen heb. Als een mooie tussenweg tussen totale overgave (overgave aan iedere 'meerdere' van jou) en persoonlijke overgave (overgave voor één bepaald iemand, omdat hij/zij zoveel voor je betekent). Henk Voogel, mijn complimenten. Dit verhaal is zeker een reden om mij eens goed te verdiepen in de rest van de lectuur. Als allerlaatste wil ik nog even reageren op iets dat subjackt zei: dat Mariska als slimme student niet zo'n primitieve antwoorden zou geven. Nou subjackt, als studente kan ik je zeggen dat als ik door één of andere studentenvereniging naar een donkere zaal werd geleid waar mannen met zwepen staan ik dezelfde reactie zou hebben: aan het begin denken dat het een grap is, daarna hopen dat het een grap is. Want hoeveel je er ook over kunt fantaseren, als je opeens voor zulke mannen staat, weet je nooit wat ze met je van plan zijn. Hierin heb je dus gelijk. Maar misschien probeert zij zich sterk te houden met een grote mond om de heren maar niet te laten merken dat ze onderdanige gevoelens heeft, wat een reden voor hun zou kunnen zijn om haar daar, op dat moment, iets aan te doen. Het is een mogelijke verklaring...al zou ik me zelf misschien ook koest houden.
Onschuldig...of is het schijnheilig?
| |
Heelmeester
Bevlogen lid Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 42 Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: Stemmen: 1 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 24 februari 2009 - 03:27 pm: |
|
Mijn kleine analyse |
Het idee dat “de vrouw” (die dus niet bestaat) van nature onderdanig is aan de man is natuurlijk niet nieuw. Gorean is erop gebaseerd (en daarbij is het idee erg ver doorgevoerd), maar in zekere mate geldt het ook voor Huiselijke Discipline, waarbij het een stuk minder ver gaat, maar dat kan in de praktijk ook sterk verschillen. Iets anders is de vraag of “de vrouw” van nature onderdanig is aan een GROEP mannen, waaruit voort zou vloeien dat “de man” er zich van nature goed bij voelt om een vrouw met andere mannen te delen. Dit idee zou ik in ieder geval willen betwisten en is de hoofdreden waarom het verhaal van Henk mij niet echt kan bekoren. De “beschermer” bevindt zich hier bovendien in een voor mijn gevoel zeer frustrerende positie. Hij is wel haar vriend en “advocaat”, maar niet de rechter, niet haar Meester, niet de eindverantwoordelijke. Heelmeester
|
Lord Donck of Ar
Bevlogen lid Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 63 Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 24 februari 2009 - 05:54 pm: |
|
onderdanig |
Tal Iedereen, Gegroet Heelmeester, Een korte bijdrage op de reaktie van Heelmeester. Ik ben een Gorean Master en mijn sub leeft in een voortdurende onderdanigheid naar mij toe maar ook naar iedereen die hier bij wordt uitgenodigd. en de onderdanigheid van een vrouw is er Altijd en zal er Altijd zijn!! Kijk maar eens naar de primitieve bevolking van Afrika, Zuid Amerika en Azie,met Indië op kop. Daar zijn de vrouwen niets meer dan wat ze mogen zijn en dat is huisvrouw en moeder en ter beschikking van de heer des huizes. In Zuid Amerika bij de lokale stammen is dat niet anders maar daar zijn de vrouwen onderdanig aan de groep waartoe ze behoren, groot of klein, één stamhoofd meerdere mannen en vrouwen maar alleen de vrouwen zijn gehoorzaamheid verschuldigd en dat aan de ganse groep, de mannen gaan en staan waar ze willen en doen dat vaak door op jacht te gaan of samen te roken. In Afrika is dat ook zo in vele gemeenschappen. Maar ook in de Arabische wereld is dat een algemeen verspreid gegeven, daar zijn de vrouwen onderdanig aan hun man, maar ook naar de algemene samenleving, kijk maar naar het verbod om na een bepaald uur op straat te komen, of het verplicht bedekken van alle lichaamsdelen, of het zich apart zetten bij een feest, de mannen één kant en de vrouwen een andere kant en meestal is dat in de keuken of bij de kinderen. En alhoewel de Arabische wereld het met klem ontkent zijn er nog steeds sjeiks die een hele harem bezitten en die zijn zowiezo onderdanigheid verplicht. Het onderdanig zijn van de vrouw is er altijd geweest en zal er altijd zijn, het is alleen de moderne samenleving in het Westen die dit niet meer accepteert vandaar het bijna verdoken zijn van het BDSM/GOR gebeuren en alles wat daar bij komt kijken. Gegroet Iedereen Be Well
|
Heelmeester
Bevlogen lid Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 43 Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 24 februari 2009 - 09:09 pm: |
|
Goed, Reintoch wilde een discussie... |
Beste Lord Donck of Ar, Ik had al gehoopt (en verwacht!) dat jij zou reageren. Ik vind dat – wanneer je bijv. naar de dierenwereld kijkt – er wat voor te zeggen is dat de oervrouw onderdanig is aan de oerman. Hoewel je ook in de dierenwereld heel verschillende vormen van onderdanigheid kunt aantreffen. Bij leeuwen zijn het vaak de vrouwtjes die de buit binnenhalen, terwijl de mannetjes luieren. Van hieruit trek ik ook graag een parallel met de geëmancipeerde vrouw in de Westerse samenleving! (Waarmee ik niet wil zeggen dat de mannen in die samenleving nu alleen maar luieren…) Dat er in vaak onderontwikkelde niet-Westerse culturen (maar ook nog in allerlei segmenten van de moderne Westerse cultuur) onderdrukking van vrouwen voorkomt, wil niet zeggen dat de vrouw er van nature toe geneigd is zich kleding aan te meten die het hele lichaam verbergt, zich te laten besnijden en ook op andere wijze seksueel genot te laten ontnemen of zich aan hele groepen van mannen te onderwerpen. Het gaat hier (ik zei het al) gewoon om onderdrukking die de mannen zich kunnen veroorloven door fysiek overwicht, hersenspoeling van meisjes èn jongens vanaf hun prille jeugd, gevoegd bij verkeerde interpretaties van de Koran etc. Als we naar de vrijgevochten Westerse cultuur kijken zien we nu juist vaak dat vrouwen heel seksuele wezens zijn, onderdanig of niet. Goddank! Een beter bewijs dat er niets klopt van die Middeleeuwse toestanden in onderontwikkelde culturen is er niet. Ik weet ook best wel dat er binnen de BDSM-wereld vrouwen zijn die “gangbang” je van het vinden, die het ook spannend vinden om door hun Meester ter beschikking te worden gesteld aan andere Meesters enz. Maar gemeengoed is dat volgens mij niet. Bovendien zijn dit ook weer bewijzen dat die vrouwen heel seksuele wezens zijn. Verder is het wat anders als één Meester voor een vrouw verantwoordelijk is en die ook andere mannen mee laat genieten van zijn sub of slavin, dan wanneer (zoals in het fantasieverhaal van Henk Voogel) de anonieme raad van Het Genootschap in feite de dienst uitmaakt. Wat vind jij, Lord Donck of Ar, van de positie van de “beschermheer”? Wat vind je van de hele constructie, in vergelijking met Gorean? Zijn er nog andere Goreanmasters die hierover een mening hebben? Of willekeurige Meesters/Doms? het antwoord van Lord Donk of Ar is verplaatst naar een eigen GOR rubriek: over GOR - Gorean Lifestile - reintoch Ik ben - bovenop de doorwrochte bijdrage van Mohna - ook benieuwd naar de mening van zoveel mogelijk subvrouwen (of eigenlijk zeg ik liever: vrouwen met subgevoelens) over de situatie waarin de vrouw in het verhaal van Henk Voogel verkeert. Is ze (tenminste in jullie fantasie) benijdenswaardig? En wat is jullie mening over die beschermer? Allemaal de groeten van Heelmeester
|
Jonna
Nieuw lid Inlognaam: Jonna
Bericht Nummer: 5 Aangemeld: 02-2009
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op maandag 02 maart 2009 - 11:28 pm: |
|
L'art pour l'art |
Ik vind het een prachtig verhaal. Echt mooi geschreven, en heel opwindend. Het contrast tussen de vernedering en de zorgzaamheid, ja dat komt wel over. Ik zie geen enkele link met de werkelijkheid. Bij verhalen en in fantasieën voel ik me vrij om te genieten van dingen die ik in de werkelijkheid afschuwelijk zou vinden. Verkrachting is een goed voorbeeld. Zo is het ook met dit verhaal. Dat komt denk ik omdat je in het verhaal of de fantasie de ruimte geeft aan één aspectje van je verlangens en je persoonlijkheid. De rest houdt zich voor de duur van het verhaal even koest. In de realiteit kan dat niet zomaar, daar zijn je behoeften complexer en kan onderwerping nooit het hele antwoord zijn. Althans zo is het voor mij.
|
|