| Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 07:47 am: | 
|
| over verkrachtingsverhalen, trauma's en andere heikele zaken
boos
Hi Stefanie
Ik vind je verhaal niet leuk om te lezen. Dat is op zich geen ramp, ieder zijn smaak. Er zullen genoeg mensen zijn die niet van mijn verhalen houden.
Wat ik echter wel erg vind, is het statement dat je in je verhaal hebt verwerkt. Je schrijft ergens dat de hoofdpersoon snapt wat vrouwen doormaken die verkracht zijn, dat het alleen in fantasie mag gebeuren en vervolgens gaat ze verder met genieten. Dat kan er bij mij gewoon niet in. Daar word ik erg boos om. Ik geef gelijk toe dat ik wat overgevoelig ben op dit onderdeel maar hier ga je volgens mij over een lijn.
Ik weet natuurlijk niet waarom je dit erin hebt gezet. Misschien probeerde je je in te leven in een vrouw die is verkracht. Of misschien voelde je je schuldig over het feit dat je hier een verhaal over schrijft. Het komt in ieder geval op mij heel gekunsteld over.
Als ik al een advies zou mogen geven, is het bij dit onderwerp:
Hou het bij fantasie of praat over de werkelijkheid maar gooi het niet door elkaar. En mocht je er een statement over willen doen, doe dat dan na het verhaal!
Groentje
|
|
    
Nathasha
Actief lid
Inlognaam: Nathasha
Bericht Nummer: 26
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 08:44 am: |
|
eens met groentje |
Ik ben het helemaal eens met groentje.
Maar ik vindt het tevens ook geen prettig of goed verhaal om te lezen.
Greetz
Nathasha
|
Verteller
Bevlogen lid
Inlognaam: Verteller_53
Bericht Nummer: 55
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 09:48 am: |
|
Korte reactie |
Stefanie,
Het is geenszins mijn bedoeling om kwetsend te willen zijn maar ik kan jouw verhaal niet waarderen.
Qua schrijfstijl en onderwerp kan ik het echter niet anders lezen als pornografie en niet als een verhaal met een boodschap.
Neem me mijn botheid niet kwalijk, want ik hou er niet van om iemand te kwetsen. Ik vrees echter dat dit verhaal heel hard aankomt bij tenminste één persoon waarvan ik weet dat die een verkrachtingservaring heeft die in werkelijkheid heel dicht een deel van de gebeurtenissen van jouw verhaal benadert. Ik vrees dat het echter niet bij die ene persoon blijft.
Ik herhaal wat ik in eerdere discussies heb gepoogd duidelijk te maken. Sommige fantasieverhalen zijn niet geschikt voor een breed publiek.
Verteller
|
SAMADO
Lid
Inlognaam: Samado
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 11-2003
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 10:22 am: |
|
STEFANIE |
Het verhaal, zegt veel over Stefanie zelf, geloof ik.
Ik denk, dat Stefanie, ons hier iets mee wil vragen, vertellen.
En tegen Stefanie zelf, zou ik willen fluisteren, kom uit je schulp en stel je vraag,
Groet. SAMADO
|
subgirl
Nieuw lid
Inlognaam: Krikoke
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 10:52 am: |
|
Ik ken het gevoel en het is niet dat uit u verhaal |
hoi
Ik lees heel graag de verhaaltjes en zo hier om dat ik interesse heb in bdsm, maar dit is geen bdsm meer, denk ik.
Er word naar mijn gevoel gespot met het woord verkrachting en alles wat er rond hangt.
Verkrachting, daar geniet je niet van, ook al duurt het lang denk ik.
Vernedering en onderdanigheid zou ik wel van kunnen genieten omdat je er dan zelf in toestemt maar dit is gewoon walgelijk, sorry dat ik het zo zeg.
Hiermee wil ik u niet aanvallen, enkel het verhaal en het onderwerp dat een onderwerp is waar je denk ik toch een beetje discretie en sereniteit aan de dag mag leggen
Zoveel mensen zijn er slachtoffer van, zoveel zijn er die de littekens dragen en ja: ook subs hebben er soms ervaring mee.
Mag ik vragen: denk na voor je een verhaal schrijft of het voor ander mss niet te hard en moeilijk is
groetjes
|
Lord Donck of Ar
Beginnend lid
Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 11:29 am: |
|
stefanie |
Ik ben het eens met Groentje en de anderen die jou verhaal net iets te kunstmatig vinden.
het zou een mooi fantasie verhaal kunnen zijn indien je dit zou gedroomd hebben en het voor jezelf zou gehouden hebben.
Ik ben het ook eens met Samado dat je Ons hiermee iets wilt vertellen maar dat je zelf niet weet hoe eraan te beginnen.Ik persoonlijk denk dat je met jezelf in de knoop ligt met een deel van jou gevoelens/verlangens en fantasieen,dat je niet echt weet hoe ermee om te gaan.
Indien je echt nood hebt aan een babbel zonder dat er anderen bij betrokken zijn dan vraag je gewoon aan de één of andere Meester hier om privé te mogen gaan.
groeten
M.Tharl
|
MisTique
Bevlogen lid
Inlognaam: Mistique
Bericht Nummer: 44
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 11:45 am: |
|
Tja wat zal ik zeggen |
Hoi Stefanie,
In eerste instantie toen ik een paar regels van je verhaal gelezen had heb ik het weggeklikt zonder verder te lezen. Ik heb geen problemen met het uitleven of opschrijven van fantasieën als deze, maar ik ben zelf één van de mensen die zowel een verkrachting heeft meegemaakt als de brute en respectloze dingen die jij in je verhaal beschrijft. (uiteraard was dat niet uit vrije wil) en ik kan dus niets opwindends in zo'n verhaal terugvinden.
Gezien de vele reacties die er waren gekomen dacht ik nou ok, laat ik het dan ook eens lezen voordat ik ga reageren.
De vraag die bij mij vooral naar boven komt, en ik hoop dat je daar antwoord op wil/durft te geven, is wat dreef jou om dit verhaal te schrijven?
Is het een diep verborgen fantasie die voor jou iets zegt over jouw onderdanige gevoelens? (en mocht je behoefte voelen daarover te praten met een andere onderdanige vrouw dan staat mijn mailbox voor je open)
Is het dat je met je verhaal wilde shockeren? Een beetje vergelijkbaar misschien met een exhibitionist die erop kickt dat een ander zijn/haar sexuele activiteiten kan aanschouwen, in deze dan dat wij als lezer jouw extreme fantasie kunnen lezen.
Er zitten inderdaad een paar regels in je verhaal waarbij ik denk, goh je had rekening mogen houden met de lezers. Aan de andere kant ben ik een groot voorstander van creatieve vrijheid met betrekking tot schrijven en zou een simpele toevoeging of inleiding waarin je aangeeft dat het niet je bedoeling is lezers te kwetsen met jouw verhaal voldoende zijn geweest.
liefs
MisTique
Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.
| |
crzy_grl
Nieuw lid
Inlognaam: Crzy_grl
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 12:01 pm: |
|
heb ook het verhaal gelezen |
het is maar een verhaal.
ik heb het verhaal gelezen en ik vind het niet zo erg wat er geschreven is.
ik heb zelf een aantal keer een verkrachting meegemaakt, ik vond het verhaal niet zo erg verkeerd. het is misschien niet mijn stijl maar om te zeggen dat het zo ontzettend erg is vind ik niet. vind het niet hard of grof ofzo...
|
Kitty
Bevlogen lid
Inlognaam: Kitty
Bericht Nummer: 91
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling:
Stemmen: 2 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 02:43 pm: |
|
Verhalen op het randje |
Tja, ook voor mij een verhaal wat ik dus kruislings snel lees, en dan constateer dat het niets voor mij is. Echter ik heb dan niets meer dan dat eigenlijk.
Ook bij verhalen waarbij het wel met beider goedvinden gaat, heb ik totaal niets met benamingen als slet en hoer, hoewel het dan beleving is. Wat ik me nu afvraag is, is het verhaal dan wel acceptabel als er een verkrachtingsscene wordt nagespeeld, ook dan reageer ik eigenlijk hetzelfde, dan denk ik een misdaad naspelen alsof dat dan opwindend is, ook dat zie ik dus niet zitten.
Dit is ook fantasie, gebracht als echt, wat is het verschil. Ergens vind ik dat wat hypocriet eigenlijk. Verkrachting en woorden als slet en hoer en dergelijke stuiten me altijd tegen de borst in welk verhaal dan ook. Daarnaast besef ik dat er kennelijk mensen zijn die hier beleving uithalen.
Ook bijvoorbeeld verhalen waarin kinderen het onderwerp zijn, moet ik niets van hebben, en dan bedoel ik niet een quasie liefdevol spankingverhaal, maar wel als het sexueel is. Ook een verhaal waarin het nagespeeld wordt, als een van de twee zich een kind voelt vind ik dan net zo schokkend om te lezen. Ik maak wat dat betreft dan geen onderscheid tussen fantasie en echt.
Mijn eigen verhaal van De pianoles, vind ik op het kantje van het toelaatbare. Ik heb ook zeer getwijfeld of ik het zou plaatsen of niet, want ook als je zoiets gebeurt onvrijwillig is dat heel traumatiserend. Ik schreef het ook puur als fantasie, maar toch zou ik nu dat soort verhalen niet meer schrijven. Niet dat ik er moeite mee heb als een ander dat opwindend vindt, maar gewoon omdat dat op dit moment niet meer zo mijn verhalen zijn.
Dus als men zegt, dit is te echt en onvrijwillig, en als spel kan het wel, tja daar heb ik persoonlijk dan moeite mee. Want iemand kan, als zij zelf geconfronteerd is met verkrachting, ook bij een fantasieverhaal, of een duidelijk nagespeelde sessie met dit thema, hier moeite mee hebben en het lastig los zien van eigen ervaring.
Je hoort wel eens dat er veel vrouwen zijn die fantaseren over verkracht worden, ik weet dat niet, ik heb daar in ieder geval geen last van. Maar het zou best kunnen. Daarbij beseffen ze wel dat ze het in het echt nooit zouden willen meemaken, maar ja zo werkt fantasie ook.
Blijft natuurlijk ook gewoon, dat je het niet hoeft te lezen als het je niet aanstaat, dus het totaal uitlezen en dan geschokt zijn, tja dat is dan niet zo handig.
Over dit verhaal zou ik dus alleen maar zeggen, mijn ding is het niet, dus ik ga het niet heel secuur lezen, en ieder moet dan maar verder voor zich uitmaken of hij of zij dat wel doet of niet.
En ik denk ook niet dat Stefanie met haar verhaal hier verkrachting bagataliseert, zo lees ik het in ieder geval niet. En natuurlijk ook heel prima dat er kritieken komen van mensen die het een naar verhaal vinden. Dat is het risico dat je als schrijver van zo'n verhaal loopt. En elk verhaal roept emotie op die vaak ook te maken heeft met je eigen ervaringen.
Een verhaal over een ontvoering zou je dan ook niet kunnen schrijven, want stel dat iets echt gebeurt, dan heb je alweer een not done verhaal.
Er worden ook veel verhalen geschreven over moord en doodslag, met gruwelijke moordenaars in de hoofdrol, moeten deze dan ook verboden worden?
Pornografie is ook een rekbaar begrip. Ik heb wel meer verhalen hier gelezen die ik zelf behoorlijk pornografisch vind, expliciete uitdrukkingen als geile sappen en kut en zo wat, hoeven voor mij ook niet. Maar ja ik hoef die ook gewoon niet te lezen.
Dus ja ik vind het een walgelijk verhaal, maar had dat dus al zo snel in de gaten waarna ik besloot het gewoon verder niet te lezen. Maar dat geldt dus voor mij met meer verhalen hier. Geen probleem, ik lees dan gewoon alleen de verhalen die me wel aanstaan.
Uitzonderingen maak ik dus absoluut voor verhalen waarin kinderen en sex de hoofdrol spelen, daar zal ik me altijd fel tegen verzetten, maar ook dat komt vooral door eigen ervaring. Dus ik besef heel goed dat ook dit verhaal, als je zoiets hebt meegemaakt, heel hard aankomt.
Maar nogmaals ook een nagespeelde vrijwillige verkrachtingsscene kan die afweer oproepen.
Groet,
Kitty
|
sirsant
Lid
Inlognaam: Sirsant
Bericht Nummer: 15
Aangemeld: 04-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 03:37 pm: |
|
Het is alle maal niet makkelijk bdsm |
Als je in de krant leest dat een meisje 8 jaar vast gehouden is.
Op de TV een documentaire is van een dochter die 30 jaar misbruikt is.
Dan is het een in al twijfelen wat bdsm is.
Natuurlijk het was afgedwongen vrijheid en onderdanigheid.
Maar je fantasie doet het even niet, alles lijkt op eens toch niet meer zou leuk.
Als je een verhaal plaats zonder fysiek geweld, waar een vrouw toch onderdanig is.
krijg je geen reactie.( twee weken geleden probeerde ik het met het 1e deel “de stewardess “
daar om wat kan wel en wat kan niet in een fantasie, soms kan je vinden dat een afstraffing te hard is als je de les niet goed geoefend heb. 
De een zijn fantasie is niet die van de ander.
|
Peter
Nieuw lid
Inlognaam: Mrpetersolstice
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 10-2004
Beoordeling: 
Stemmen: 2 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 augustus 2006 - 03:47 pm: |
|
wat schuil kan gaan achter een verhaal |
Beste lezers,
Het verhaal is op geen enkele wijze gelegen binnen en heeft geen enkele relatie tot sm/bdsm.
Een insluiper verkracht een onschuldig meisje en ontvoert haar met een paar vrienden.
De schrijfster spreekt echter over een aanrander (bagatellisering van een verkrachting).
Ik heb niks tegen verkrachtingsfantasieën en/of deze in een verhaal tot leven te brengen.
Het verkrachtingsspel is een bekend fenomeen binnen sm/bdsm.
Wil je om wat voor reden dan ook een dergelijk verhaal schrijven en publiceren, veranker het dan binnen een sm/bdsm situatie. Doe je dat niet dan verwordt het tot een ordinair plat pornografisch niemendalletje. Helaas moet ik zeggen dat het dat naar mijn smaak ook is geworden, hoe goed de bedoelingen ook waren van de schrijfster.
Er viel mij wel iets op na het nog eens over gelezen te hebben.
In het beschrevene valt op dat het *slachtoffer* na verloop van tijd lust en genot en opwinding beleeft en ontleent aan wat haar overkomt, terwijl het volstrekt onoorbaar is wat er gebeurt, wat de man(nen) met haar doet/doen.
Veel meisjes worden (te) vroeg in hun leven geconfronteerd met onoorbare seksuele of seksueel getinte praktijken van mannen, verschillend in ernst van de handelingen en in de aard van de beleving.
Het beleven van (seksuele) opwinding, genot en lust komt vaker voor bij meisjes dan men doet vermoeden. Schaamte, gêne en mogelijk schuldgevoelens over hun beleving maken dat ze er nooit over spreken. Het weten dat er iets gebeurt wat niet mag en kan en toch opwinding en genot er aan beleven, is emotioneel en rationeel niet verenigbaar, noch te verdragen. Het wordt verbannen naar de diepste en duisterste krochten van het (onder)bewustzijn.
Zowel beroepsmatig en als actief sm/bdsm'er heb ik vrouwen op *latere* leeftijd dergelijke ervaringen horen op biechten, bekentenissen horen afleggen, vol berouw, schuldgevoel en schaamte en afschuw over zichzelf}.
De behoefte aan het uiten van dergelijke ervaringen, ze te delen, hoe en met wie ook, kan heel groot zijn, zo overweldigend zelfs dat er een vorm voor gezocht wordt.
Dan kan een verhaal een vorm zijn omdat te doen.
Groetjes
Peter
|
Stefanie
Nieuw lid
Inlognaam: Stefanie
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 08-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 29 augustus 2006 - 04:00 am: |
|
Oeps, ik heb weer eens iets gedaan zie... |
Beste forummers,
Ik vind het heel spijtig dat het zo overkwam op jullie, en dat het verhaal dus schijnbaar niet deugde. Dat was aan jullie talrijke reacties, een twaalftal tot nu toe, wel te merken.
Ik had echter niet de intentie om mensen te kwetsen of om verkrachtingen te bagatelliseren. Voor degenen die deze indruk opgedaan hebben wil ik me zeker excuseren. Misschien had ik wat duidelijker moeten zijn in mijn verwerping ervan, een waarschuwing erbij moeten plaatsen, en me niet begeven aan een slecht gelukte en gekunstelde (zoals Groentje terecht opmerkte) beschrijving van iemands gevoel in een stukje dat achteraf totaal verkeerd begrepen werd door enkelen onder jullie. Het was ook zeker niet de bedoeling om te spotten met iets of om mensen als Subgirl pijn te doen of te shockeren. Bedankt, Crzy Grl, voor je neutrale opmerking, voor jou en Subgirl schaam ik me het meest omdat ik in mijn ogenblikken van opwinding niet in het minst aan de mogelijke gevolgen van mijn publicatie heb gedacht.
Het was natuurlijk ook heel erg egoïstisch en impulsief van mij om niet te denken aan de eventuele lezers, maar alleen maar mijn eigen fantasieën op te schrijven, die ik op dat moment zelf als opwindend ervoer. MysTique heeft wel een beetje gelijk dat het bij mij draait rond onderdanige gevoelens. Ik heb die gevoelens echter niet altijd, maar toch droom ik er soms van. Lord Donck of Ar zegt het volgende : "Ik persoonlijk denk dat je met jezelf in de knoop ligt met een deel van jou gevoelens/verlangens en fantasieen, dat je niet echt weet hoe ermee om te gaan". Dat is wat mij betreft een ware uitspraak in die zin dat ik nog steeds op zoek ben naar mezelf. Ik lig soms wat in de knoop met mijn gevoelens, en misschien is de tijd gekomen om dat bespreekbaar te maken. Maar ik heb niet het gevoel dat ik zwaar in de problemen zit of zo, echt niet.
Ik weet alleen niet wie ik kiezen moet, en daarbij is het zeker niet mijn bedoeling om nu in het SM-wereldje te stappen en me in kerkers te begeven of aan spanking te gaan doen. Er zijn soms fantasieën in de richting van bondage die me aanspreken, soms ook andere dingen, maar ik voel er zelf niet veel voor om alles zomaar in de praktijk te brengen. In het dagelijks leven ben ik misschien eerder een 'softie'. Ik moet er niet aan denken dat mijn billen er na een bezoekje aan één van jullie uit zouden zien als op de foto's hier op deze site (brrr). Er is dus een verschil tussen een verhaaltje dat ik schrijf en ik zelf.
Maar ik besef dat er in mij nog veel onopgeloste vragen zitten. En dat was misschien de reden waarom ik hier laatst ben blijven 'plakken' toen ik hier eens toevallig terechtkwam.
|
Groentje
Bevlogen lid
Inlognaam: Groentje
Bericht Nummer: 47
Aangemeld: 01-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 29 augustus 2006 - 07:10 am: |
|
dank je |
Hi Stefanie,
ik ben blij dat je hebt gereageerd op deze meestal niet zo positieve reacties.Ik weet uit ervaring dat het heel eng kan zijn om een verhaal te plaatsen en om dan ook nog zulke heftige reacties te krijgen...
Ik wil toch even benadrukken dat je vooral wel door moet gaan met schrijven hoor. En dan kan je ook best fantasieën van jezelf beschrijven. Mocht je het echter willen plaatsen op een/deze site is het misschien beter om het verhaal even met andere ogen te lezen. Even je 'opgewonden gevoelens' aan de kant zetten want het is dan moeilijk om kritisch naar je eigen werk te kijken. Probeer te bedenken wie je lezers zijn en hoe het verhaal overkomt op een onbekende.
Dan nog zal je wel eens 'fouten' maken. Maar het leuke van een site als dit is dat je meestal een aantal meningen krijgt die goed zijn beargumenteerd, waar je uiteindelijk weer een beter schrijver (mens?) van kan worden!
liefs Groentje
|
Nathasha
Actief lid
Inlognaam: Nathasha
Bericht Nummer: 28
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 29 augustus 2006 - 08:34 am: |
|
Plaats ... |
Plaats je verhalen (hopelijk toch wel toekomstige), anders in het verhalenlab. Daar kun je eerst feedback vragen voordat t echt online komt.
Als je een verhaal schrijft als je opgewonden bent, zet het dan als je klaar bent even een paar dagen opzij, lees het nog een keer en verbeter het, lees het dan de volgende dag nog eens en als je dan nog tevreden bent plaats het dan pas.
En zelfs dat werkt voor mij ook niet altijd LOL.
Ik prefereer mijn verhalen in het verhalen lab te zetten totdat ik zeker genoeg ben dat het verhaal leesbaar is. Ik vindt trouwens dat je wel heel beeldend schrijft en dat is in mijn ogen zeker positief.
Nog iets misschien zou je in ieder geval deze zin : "ineens twee harde kletsen op haar poep" kunnen veranderen. Ik moest echt serieus nadenken wat je met "poep" bedoelde.
Ik heb je verhaal nu 3 maal aandachtig gelezen en ik vind echt geen woord in je verhaal opwindend. Maar het is jou fantasie, je kunt het nog aanpassen en misschien is dat toch wel een goed idee.
Greetz
Nathasha
|
Stefanie
Nieuw lid
Inlognaam: Stefanie
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 08-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 29 augustus 2006 - 11:54 pm: |
|
Hei bedankt Groentje en Nathasha |
Blij dat ik ben omdat jullie niet meer zo boos zijn en ook de mens achter de schrijfster vermoeden !!! Jullie raadgevingen zijn ook prima.
Nathasha, met 'poep' bedoelde ik gewoon 'achterwerk' of 'kontje'. Maar ja, ik was in mijn overijverige bezigheden natuurlijk vergeten dat dit een Nederlands en geen Belgisch forum is.
Ik zal proberen om het volgende keer beter te doen.
De raad om mijn volgende tekst in het 'verhalenlab' te zetten is natuurlijk goed. Maar ik dacht het weer beter te kunnen natuurlijk... Ik zal de volgende binnen een paar weken of zo direct naar het 'lab' brengen.
Anderzijds weet ik niet of het dan beter zal gesteld zijn met mijn fantasieën. Ik zal natuurlijk een ander onderwerp kiezen, maar het is zo lastig om fantasieën die zo persoonlijk zijn aan te passen aan de smaak van de mensen in het algemeen.
Ik had ondertussen ook nog een kort verhaal geschreven over exhibitionisme, maar dat hoort dan denkelijk weer niet echt thuis op dit forum. Mijn fantasieën gaan gewoon een beetje alle kanten op soms en het was meer een ongelukkig toeval dat ik deze het eerst publiceerde hier.
|
ilovan
Beginnend lid
Inlognaam: Spanker_ilovan
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 01-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 30 augustus 2006 - 07:09 am: |
|
wat ook zou kunnen! |
hai stefanie,
jij hebt inmiddels zoveel kritiek over je heen gehad dat ik er niet een schepje bovenop hoef te doen.
de essentie van het verhaal is goed en ach welke beginnend schrijfster of schrijver maakt niet een keer een foutje, trouwens dat gebeurt nog genoeg en het is jou fantasie die jij wil delen en ik lees het graag maar het zou misschien prettig zijn als je iemand hebt die het eens bekijkt met andere ogen en je dan wat commentaar geeft waar je wat mee kunt nietwaar!
kritiek geven is makkelijk en daarom mag je wat mij betreft het verhaal ook eerst aan mij sturen dan geef ik graag een eerijke persoonlijke mening erop, wie weet is dit een goed initatief voor beginnende schrijvers en schrijfsters want ik zou het erg vinden als zij door het commentaar wat haar ten deel viel niet meer haar fantasie zou willen delen, ze durft te schrijven en doet dat naar mijn mening met een open mind en dat moeten we koesteren!
|
nicoleke
Nieuw lid
Inlognaam: Nicoleke
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 08-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 02 september 2006 - 10:10 am: |
|
beste stefanie |
Ik heb bij nader inzien besloten het verhaal toch maar te gaan lezen,
De vele reactie`s vertelde mij toch te moeten lezen.
Normaal reageer ik niet snel maar hier wou ik toch graag mijn reactie geven.
Ik wil beginnen te zeggen dat ik het verhaal niet per definitie fout vind.
Waarom niet? Een fantasie is in mijn ogen niet fout te noemen.
Dat is iets wat die persoon zo beleeft.
Wel vond ik dat idd. een aantal stukken uit het verhaal mogelijk anders hadden moeten worden neergezet of zelfs weg gelaten had moeten zijn.
Hiermee doel ik net als andere op stukken waarin je probeert te vertellen dat je begrijpt hoe andere vrouwen zich in zo`n situatie gevoeld moeten hebben.
Dit stuk vind ik eigenlijk een van de weinige echte fouten.
1 als je het echt begrijpt is dit heel vervelend want dan heb je het zelf mee gemaakt anders is er alleen begrip!
2dit zijn geen gedachte die zo even boven zullen komen als een verkrachting zich afspeelt want het is dan enkel zaak te overleven.
Ook het deel over politie e.d. stootte me ergens tegen mijn been.
Waarom omdat dit nu net het punt is waar ik enkele jaren terug mee speelde bang voor ongeloof nadat ik wel een dergelijk iets meegemaakt had. Daarna ook nog dat ik aangifte kon doen, mezelf daarmee in gevaar bracht en dat er als extra domper een seponatie volgde omdat er voor dit soort zaken zelden genoeg bewijs is. zo ook in mijn geval omdat de dader zich voldoende ingedekt had.
Dus ja daar raakte je bij mij inderdaad een heel moeilijk punt.
Met dit gedeelte
"Ze kon zich al angstig voorstellen hoe het zou zijn indien ze dan uiteindelijk, na veel hulpgeroep, toch nog gevonden zou worden door andere mensen.
Wat zouden die opkijken, en wat zouden ze wel niet denken van haar ? Hoe zou ze ooit nog in dat appartement kunnen wonen of de blikken van de buren verdragen, hoe zou ze ooit nog in dat bed kunnen slapen ?
Wetende dat er iemand rondhangt die haar ieder moment weer kan misbruiken. Tenzij ze de politie zou bellen, maar ja, die zouden haar hele verhaal misschien niet eens geloven indien ze de waarheid zou vertellen en denken dat het haar eigen schuld is, dat ze het zelf heeft uitgelokt.
Die gedachte alleen al maakte het onverdraaglijk voor haar. Stel dat ze hem dan niet oppakken, of dat hij terugkomt, nog bozer dan hij nu al is ? Ze zou het gewoon ook niet durven vertellen, zo dacht ze. "
Dit stuk was naar mijn mening idd ook verkeerd aan het verhaal,
En stootte mij opnieuw tegen het zere been.
Zeker omdat je in je verhaal veel opwinding doorlaat schemeren.
maar buiten al het past in mijn ogen niet in je vertelling.
"Ze was op het punt geraakt waar enerzijds hetgeen je zelf vindt en denkt over wat er gebeurt en anderzijds hetgeen je denkt te moeten doen om erger te voorkomen met elkaar in botsing komen. En hoe.
Ze kon zich nu beter de problemen voorstellen van vrouwen die een verkrachting hebben meegemaakt en daaronder gebukt gaan. Ze voelen zich vaak schuldig omdat ze vinden dat ze te ver zijn meegegaan met de dader, dat ze handelden uit schrik voor kletsen of zich al te naïef hebben laten overreden en ze schamen zich daar vaak te hard voor om erover te spreken met andere mensen of met hulpverleners.
Daarom is verkrachting ook een afschuwelijk misdrijf, iets dat absoluut niet zou mogen gebeuren, tenzij in de fantasie of met goedvinden van de betrokkene, als spel en niet meer dan dat. “
Van dit soort stukken vind ik niet passen in een verhaal en idd had je dingen kunnen verkomen door een inleiding in het verhaal te zetten dat er geen bedoeling was mensen te kwetsen.
Of door door te laten schemeren in je verhaal dat het om een iets minder "onbekende" man ging.
Ik heb ondanks mijn ervaringen ook dergelijke fantasieën gedeeltelijk zelfs prettig nabeleefd met mijn man/Meester dit was wel prettig voor mij integendeel met wat ik enkel jaren geleden meemaakte.
Waarom?
Ik had nu de touwtjes in handen en ik vertrouwde mijn man/Meester in wat hij zou gaan doen.
Maar als ik een dergelijke fantasie neerzet als zijnde en fantasie probeer ik altijd door te laten schemeren dat de "onbekende" mijn Meester is.
Dat maakt zover ik gehoord heb het verhaal dragelijker.
Al bij al kan ik me goed voorstellen dat vele hier een pijnlijk been overgehouden hebben aan jou verhaal.
Eveneens kan ik mee voorstellen dat dat niet je opzet was.
Al bij al vond ik het geen slecht verhaal maar ook niet goed.
Ik miste wat dingen en er stonden dingen in die je mijn inziens beter weg had kunnen laten.
Maar afijn je beloofd beterschap in komende tijden dus laten we daar maar naar uitzien dan.
Groetjes nicoleke
ik doe het voor J(ou) en doe ik het voor mezelf of voor een Ander doe ik het toch voor J(ou)
| |
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 125
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 08 oktober 2006 - 05:12 pm: |
|
verhalen met ‘verboden’ onderwerpen |
mag dat?
Met de nodige schroom wil ik me -en uitdrukkelijk als beheerder- mengen in deze discussie.
Met schroom, omdat het zo’n gevoelig onderwerp is.
Als beheerder, omdat ik vind dat schrijvers recht hebben om te weten wat op deze site kan en niet kan.
Ook al is de laatste bijdrage al weer een tijdje gelden geplaatst.
Maar ja, zoveel tijd (en aarzelingen) kostte het me....
een waarschuwing plaatsen
Maar eerst wil ik hier een opmerking uit eerdere discussies aanhalen:
als je vermoedt dat een verhaal hier gevoelig ligt,
en dat ligt het als het zich afspeelt rond kinderstraf, incest en verkrachting,
plaats dan als waarschuwing een tekstje in italic boven het verhaal,
zoals Lief & Streng eerder deed in: Madelief.
Een kleine moeite immers, en als je daarmee leed kunt voorkomen...
verhalen en trauma’s
Kinderstraf, incest en verkrachting: het zijn onderwerpen die gevoelig liggen omdat het voor veel -met name vrouwen- een traumatische ervaring vormt.
Is het dan mogelijk dat vrouwen daarover toch fantaseren?
Mag je een verhaal -een fantasie- schrijven dat dat als onderwerp heeft?
Mag dat dan zelfs een verhaal zijn dat geschreven is met de intentie dat het leest als spannend een spannend verhaal, of verheerlijkend, of romantisch, of opwindend, of .... pornografisch?
Zelfs al weten we allemaal dat kinderstraf, incest en verkrachting in werkelijkheid helemaal niets spannend, romantisch of opwindends heeft?
vrouwen en verkrachtingsfantasiën
Maar eerst die eerste vraag:
Hebben vrouwen verkrachtingsfantasieën?
Ja,
Het is zelfs zo dat het één van de meest voorkomende fantasieën van vrouwen is (lees Nancy Friday).
Moeten zij zich daarvoor schamen, omdat verkracht worden traumatisch is?
Nee, natuurlijk niet. Niemand hoeft zich voor zijn fantasieën te schamen. Fantasieën dringen zich aan je op. Lees maar het autobiografisch “De Pijnlijke Waarheid” van Maria Marcus.
Mogen zij er verhalen over lezen, en daar dus opgewonden van worden?
Opgewonden worden is een fijne ervaring, een ervaring om te koesteren. Maakt niet uit waarvan. Zolang je een ander niet schaadt, zou ik iedereen willen oproepen dat niet alleen lijdzaam over je heen te laten komen, maar het op te zoeken en er met volle teugen van te genieten.
En horen deze verhalen op deze site thuis?
Ja. Het is al erg genoeg voor veel vrouwen dat ze opgewonden worden van verschrikkelijke nieuwsberichten (lees Maria Marcus) en rapporten van Amnesty. Dat is echt een nare ervaring, want je geniet dan -zonder daar natuurlijk werkelijk iemand mee kwaad te doen- toch van de verschrikkingen van mensen van vlees en bloed. Dan zijn fantasie verhalen toch een stuk prettiger om je aan te verlustigen. Inderdaad, verlustigen, want het is beter om aan dergelijke gevoelens vrij baan te geven, dan er verkrampt mee om te gaan.
mogen ‘foute’ verhalen
Terug naar de bredere vraag:
Mag een verhaal over kinderstraf, incest en verkrachting?
En zo ja,
mag dat een verhaal zijn dat dat zo beschrijft dat het voor de lezer als spannend ervaren wordt, of verheerlijkend, of romantisch, of opwindend, of pornografisch?
Voor ik deze vragen beantwoord als tussenstapje een vergelijking met thrillers.
smverhalen en thrillers vergeleken
Want het merkwaardige feit doet zich voor dat, als het over een nog veel verschrikkelijker daad dan bovenstaand gaat: moord, er slechts uit sektarisch godsdienstige hoek geprotesteerd wordt. Ik ben een liefhebber van thrillers, en kan jullie verzekeren dat ik heel wat beschrijvingen van de meest walgelijke moorden gelezen heb. Al die thrillers antwoorden op bovenstaande vragen volmondig dan ook: “ja, dat mag”. Dat vinden lezers leuk. Dat verkoopt. Moord in al zijn verschijningen. En ook: moord met verkrachting, incest, pedofilie.
De meeste schrijvers doen daarbij echt niet hun best om zich in allerlei bochten te wringen om de lezer duidelijk te maken dat hij het zelf ook verschrikkelijk vinden, al dat gemoord.
Of het nu vanuit de dader, het slachtoffer of een alwetend ik geschreven wordt: hier geen gepreek, geen voorzichtig gemanoeuvreer om lezers met een trauma te ontzien.
Zelfs een speurder die de moorden oplost (en veroordeeld) is beslist niet noodzakelijk.
Niet één thriller verontschuldigt zich bij de lezer, niet één thriller geeft een waarschuwing voor zijn in wezen toch walgelijke inhoud.
Ik ben zelfs een aantal keren een thriller tegengekomen waarbij de hoofdpersoon (een held, een echte ‘goodie’) zelf moordt, daar genot bij ervaart, zelf weet dat dat walgelijk is, dat hij zich moet schamen want moorden is en blijft verschrikkelijk, maar toch, hij kan niet onder de werkelijkheid van zijn gevoelens uit.
Een thriller betekent letterlijk een “spannend boek”. Betekent het dan dat een thriller niet mag opwinden? Er zijn natuurlijk thrillers zonder sex, maar eh...
Mag dan een triller een walgelijke ‘moord’ niet opwindend beschrijven? Heel veel thrillers schrijven (deels) van uit de killerview. Niet iedereen zal dat zelf als opwindend ervaren, maar eerder huiveren. Maar ook huiveren is een genotsgevoel.... En anders wordt je geacht de bladzijde snel om te slaan.
moet deze site ‘roomser’ zijn dan thrillers?
En in wezen verheerlijken alle thrillers het fenomeen “moord en doodslag”.
Terwijl in werkelijkheid dat voor heel veel mensen toch verschrikkelijk traumatisch is.
Dat is zelfs elke dood voor de nabestaanden. Ik kreeg zelfs ooit bij een moord-spel het verzoek rekening te houden met iemand wiens vader net aan een hartaanval overleden was. Maar voor boeken en televisie: geen enkele terughoudendheid.
Moeten wij op deze site dan wel terughoudend zijn met onderwerpen die dicht tegen de sm aanliggen (zonder dat het een sm-spel pretendeert te zijn)?
Dus:
Mag je iets dat walgelijk en verwerpelijk is, opwindend vinden?
Mag je daar verhalen over lezen?
Mogen die verhalen geschreven worden?
Mag deze site die verhalen plaatsen?
Ik vind van wel.
waar en hoe op deze site plaatsen
Moet je dan een dergelijk verhaal plaatsen in het Verhalen Lab?
Een beetje verborgen omdat het eigenlijk niet kan?
Uit onzekerheid, uit voorzorg, uit angst?
Natuurlijk mag je dat.
Het Verhalen Lab is er óók voor wanneer je twijfelt.
Maar voor mij horen ze gewoon in de hoofdrubriek thuis.
En een waarschuwing als introductie? Dat is nooit verkeerd!
Maar ga alsjeblieft niet in een kramp zitten of iets wel of niet kan (lees ook bovenstaande discussie).
rekening houden met gevoelens van je lezers
En dan tot slot:
moet je rekening houden met de gevoelens (lees trauma’s) van lezers?
Rekening houden met en respect hebben voor de lezer:
dat hoort bovenaan de tien geboden van iedere schrijver te staan.
Je hoort je als schrijver te verplaatsen -zeker bij het nalezen en corrigeren- in de lezer.
Natuurlijk moet het goed leesbaar zijn.
Maar, hoe zal de lezer het lezen (denk je)?
Zal die het lezen zoals jij het bedoeld hebt?
En ben je bang van niet, kun je dan nog wat veranderen/toevoegen?
Maar moet je dan ook rekening houden met mogelijke trauma’s van lezers?
Zolang je niet voor hèn schrijft (lezers met een trauma), is mijn antwoord: nee!
Dat is hun eigen verantwoordelijkheid.
Het is aan de lezer om te stoppen met lezen als een verhaal dingen oproept die hij/zij niet wil.
En gebeurt dat laatste toch, hoe hard het ook moge klinken,
het is aan de lezer daar mee om te gaan, niet aan de schrijver om dat te voorkomen.
Ik zou zelfs schrijvers tot het omgekeerde willen oproepen:
leef je uit in je fantasie en in je verhaal
en laat je daarbij niet door andermans trauma’s beperken.
mijn motto
Fantaseer en schrijf over wat eigenlijk niet mag.
Maar wees daarna kritisch:
is het wel een verhaal?
is het een mooi verhaal?
is het een goed leesbaar verhaal?
zo ja: plaats het dan: als een verhaal!
En schrijf je een kritische reactie op een verhaal,
laat deze vragen dan ook je leidraad zijn!
billen...stil wachtend...over mijn schoot... 
| |
Laura Brookner
Actief lid
Inlognaam: Laura
Bericht Nummer: 21
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 09 oktober 2006 - 09:39 am: |
|
Over |
Over de vraag of er een mate van overeenkomst is tussen thrillers en uitingen die handelen over kinderstraf, incest en verkrachting, wil ik bij deze graag mij twijfels uiten. Nu heb je thrillers en thrillers, en durf ik de bewering aan dat er een cruciaal verschil is tussen een aflevering van de Britse misdaadserie “Morse” en een doorsnee Amerikaanse thriller, waarin zelden een enkele moord voldoende is voor subtiele en indringende spanning. Veelal is het beleven van de spanning niet gelegen in het plegen van de moord, maar in de opheldering ervan. Het lijkt me niet vanzelfsprekend dat de kijker zich met de moordenaar vereenzelvigd, maar veelal partij kiest voor de held, die het goede vertegenwoordigd door de moordenaar te ontmaskeren. Er bestaat in de literatuur van de thriller een lange traditie, die aanvangt bij schrijvers als Dickens, Conan Doyle en Edgar Allen Poe. In Dickens’ litteratuur komt ook regelmatig kinderstraf voor, maar uitsluitend om de wreedheid en het onrecht in de Victoriaanse tijd te bespiegelen, en nergens om de straf zelf tot vorm van spanning of genot te exploreren.
Het zoeken naar overeenkomsten tussen een thriller en uitingen die als motieven kinderstraf, incest en verkrachting bevatten, vind ik dan ook niet terecht, daar het zo lijkt te zijn dat de spanning bij de liefhebbers van dat laatste genre niet geput wordt uit de opsporing en berechting van de daders, maar uit de daad zelf. Dat er thrillers zijn die zeer uitbundig en vooral tot in de details moorden in scène brengen is helaas een toenemend verschijnsel waar ik zelf geen liefhebber van ben. Blijkbaar heeft de beschouwer steeds meer beeldmateriaal nodig om zijn fantasie te prikkelen. Maar het lijkt me geen rechtvaardiging voor het verbeelden van kinderstraf, incest en verkrachting.
Ik vraag me af of wij zouden moeten meewerken aan de belevingswereld van hen die opwinding putten uit beschrijvingen van kinderstraf, incest en verkrachting, want gewild of ongewild doen we dat als we onszelf hier niet intomen. Dat is dan ook de reden dat ik het genre niet aan het gewillige papier toevertrouw.
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 179
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 08 oktober 2006 - 08:14 pm: |
|
Misverstand |
Hallo Laura,
Pas een verhaal, nu in de discussie; het is een genoegen je er weer bij te hebben.
Ik heb zelf ook wel eens de parallel getrokken met thrillers, net als Reintoch deed. Ik vermoed echter dat hij, net als ik, niet het schrijven van 'ongepaste' verhalen heeft willen vergelijken en zelfs niet de inhoud.
Laat ik voor mezelf spreken. Toen ik de vergelijking maakte verbaasde ik me erover dat een moord al zoutjesetend wordt geconsumeerd terwijl dezelfde kijker zich opwindt als hij een verhaal met een te jeugdige participant waarneemt. Nu gaat elke vergelijking mank, maar waar ik kindermisbruik afschuwelijk vind moet ik toch zeggen dat ik van moord ook onpasselijk word.
Waarom dan dat verschil in reactie - ook bij mij?
Nu heb je volkomen gelijk als je zegt: ja, maar die mensen vereenzelvigen zich niet met de moordenaar, maar met degene die de moordenaar vangt. Als het goed is wel, maar je geeft zelf al aan dat de smaak van het publiek toch afglijdt naar steeds hardere films, waarin de misdaad 95 % van het verhaal vult en de goede afloop inderdaad niet meer is dan dat: de afloop.
En sta mij toe één film te noemen, één van de belangrijkste films aller tijden, maar waarin naast boeven en moordenaars geen rechtschapen man voorkomt: the Godfather. Delen 1 tot en met 3, gemaakt over een lange reeks van jaren, allemaal even succesvol.
Maar de discussie moet niet gaan over de inhoud van films. Die zijn slechts gebruikt om te vergelijken.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Kitty
Bevlogen lid
Inlognaam: Kitty
Bericht Nummer: 103
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 08 oktober 2006 - 08:56 pm: |
|
Vrijheid van fantasie |
Hoi allen,
Wat eigenlijk het belangrijkste is, is waar wil je met je site heen. Wil je volledige vrijheid van meningsuiting, in dit geval fantasie-uiting of wil je censuur. En bij het laatste is dan de vraag, waar moet die censuur dan uit bestaan. Welke grens trek je dan. Dan kom je op een hellend vlak, want zoveel lezers, zoveel meningen. Moet je dan bij elk verhaal je af gaan vragen of er een element in zit waar iemand zich aan zou kunnen storen? Of moet je het afgebakender stellen en besluiten om kinderen uit je verhalen te laten. Maar ook verkrachten was een item. En ook las ik ergens iemand die zei dat het een bdsm-verhaal diende te zijn om toelaatbaar te zijn. Dan heb je het dus over spel, en nooit over een gefantaseerde werkelijkheid. Dan word je wel heel beperkt in wat je toe kan laten en wat niet. Heb je dan een andere fantasie dan puur spelfantasie, dan val je dus buiten de boot. En het gevolg is ook nog dat je een zeer eenzijdige site wordt, precies voor een doelgroep.
Het is lastig om een zogenaamd politiekcorrect standpunt in te nemen, wanneer het om fantasie gaat, want fantasie is nu eenmaal niet altijd zo politiek- of liever gezegd moraalcorrect. Want geldt moraal wel in de fantasiewereld? En is fantasie niet vrij? Als fantasie al niet vrij mag zijn, hoe vrij ben je dan nog?
En zijn we ondanks onze vermeende tolerantie en sexuele vrijheid niet toch nog een ietsie pietsie te calvinistisch ingesteld en komt hier ook het belerende vingertje om de hoek kijken, door uit te maken of iemands fantasie wel of niet door de beugel kan.
Ik ben voor vrijheid van fantasie, en ook in vrijheid van uiting van die fantasie. Daarbij lees ik niet graag verhalen waarin kinderen voorkomen in een sexuele setting, dat is persoonlijk. Maar er zijn nu eenmaal mensen die dit als fantasie hebben. Ik vind zelf bijvoorbeeld verhalen waarin kinderen voorkomen in een spanking- of strafsetting wel opwindend om te lezen. En ook heb ik wel sadistische fantasieen. Dus ben ik fout? En mag ik deze fantasie dus niet verwoorden? Want anderen vinden deze fantasie niet kunnen? Ik lees niet graag verhalen waarin heel expliciet en direct pornografische uitingen voorkomen. Moet ik nu gaan zeggen, ik wil dat niet lezen, dus plaats die wat mij betreft maar niet? Nee, dat zal ik nooit zeggen. Ik snap dat het niet te vergelijken is. Het gaat meer om zaken die in het dagelijks leven not done zijn, maar waarom moeten die in fantasie ook not done zijn? Daar is het toch fantasie voor?
En net als er aan de tv een mooie uitknop zit, of een zapmogelijkheid als er beelden voorbij komen die je niet wil zien. Kun je hier besluiten een verhaal niet te lezen. Een disclaimer die aangeeft wat de context van een verhaal is, kan helpen je de juiste keuze te laten maken.
Zie bijvoorbeeld de site: https://www.bdsmlibrary.com/
Deze site heeft het opgelost met codes. Hier vind je zelfs verhalen over snuff, dat wil zeggen doorgaan tot de dood erop volgt. Toch bestaat deze site gewoon, zonder problemen.
Nu kun je je natuurlijk afvragen, willen we daarnaar toe, dat alles moet kunnen wat in een brein als fantasie maar opkomt. Dat is een keuze. Je hebt eigenlijk twee keuzes, of je bepaalt een bepaalde categorie (of meer) als not done, of je laat alles waar een mens maar over kan fantaseren toe. Het eerste schept een bepaalde duidelijkheid. Het tweede is geheel vrij.
In het laatste geval is de schrijver diegene die risico loopt om negatief beoordeeld te worden. Er is namelijk dan geen enkele bescherming meer voor een schrijver. Ik bedoel hiermee, eenmaal een pedofiel getint verhaal hier neergezet, en je bent meteen gestigmatiseerd als pedofiel. Ook kun je dan niet meer voorkomen dat, stel dat dat zich voordoet, en heel veel van dat soort verhalen hier geplaatst zouden kunnen gaan worden, je ook een bepaald soort lezers aan gaat trekken. Nogmaals wil je dat met je site.
Ik vind het best gewaagd om te stellen: alles moet kunnen. Als je dat stelt, vervalt ook je mogelijkheid in te grijpen.
Wat te doen met een verhaal van een vader die zijn baby misbruikt. Moet kunnen??? Ik bedoel maar. Of die psychopaat die dat kindje verkracht en vermoord, moet ook kunnen?
Of roepen we dan toch allemaal, nee natuurlijk niet! Maar op welke gronden kun je dat dan nog roepen als je dus nergens grenzen stelt?
Nogmaals ik ben voor grote vrijheid, en er absoluut tegen om met elk trauma rekening te houden, aangezien men zelf goed in staat is om te bepalen wat je leest en wat niet. Maar besef wel wat totale ongecensureerde vrijheid zonder enige restrictie op kan leveren.
Groet,
Kitty
|
Ghostwriter
Lid
Inlognaam: Ghostwriter
Bericht Nummer: 19
Aangemeld: 11-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 08 oktober 2006 - 10:40 pm: |
|
De gedachten zijn vrij, maar misschien niet openbaar... |
Ik heb de indruk dat Laura's reaktie een kort leven beschoren was (zelfcensuur?); ik heb 'm wel in mijn mail gelukkig...
Ik denk inderdaad, zoals Laura stelt, dat de vergelijking van de meeste politieseries en thrillers met SM-verhalen enigszins mank loopt, maar dat komt grotendeels doordat die series in hoge mate elke erotische konnotatie trachten te vermijden (hoewel je natuurlijk nooit weet waar sommige mensen opgewonden van raken). Zelfs Silence of the Lambs maakt de Rechtvaardige Detective in mij wakker, niet het SM-beest.
Nu ben ik het eens met Reintoch dat de gedachten vrij zijn, maar ook met Kitty dat er ergens een grens ligt in de mate waarin die in de etalage gegooid zouden moeten worden. Een tijd geleden is er al eens een verhaal verwijderd waarin, als ik het mij goed herinner, de auteur in ik-vorm haar misbruik in familiaire samenhang beschreef. Blijkbaar vonden zowel de redaktie als veel lezers dat over de schreef gaan.
Misschien is het raadzaam als de redaktie (hopelijk met de mening van de lezers als input) een soort van ruwe grenslijn vastlegt; hoewel men natuurlijk ook ad hoc kan besluiten dat een schrijver naast het potje gepist heeft (no pun).
Om een voorzet te doen: verhalen die klaarblijkelijk pogen aan te zetten tot misbruik van enigerlei soort lijken me uit den boze. Verhalen in de ik-vorm die in hoge mate pretenderen waar gebeurd te zijn, en die dergelijk misbruik vergoelijken, horen vermoedelijk in die kategorie.
|
Laura Brookner
Actief lid
Inlognaam: Laura
Bericht Nummer: 22
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 09 oktober 2006 - 11:04 am: |
|
Wreedheden. |
Het beschrijven van wreedheden in schrifturen en uitbeeldingen kent een lange historie. In de schilderkunst kan het zich zeker verheugen op een traditie. Ik verwijs hierbij graag naar de vele voorbeelden in de religieuze schilderkunst, waarbij men niet spaarzaam omging met moord en doodslag die vaak aan bijbelse motieven ontleend werden.
Wie aan Pasolini’s “Salò o le 120 giornate di Sodoma” aangename herinneringen beleeft, kan ook terecht bij Hieronymus Bosch’ “Tuin der lusten”, in welk schilderij geen wreedheid te ver gaat. We kunnen ons afvragen wat de motivering was van de kunstenaars die zich aan deze werken overgaven, maar vaststaat dat ze fascineren, en een beeld geven van waartoe de mens in staat geacht moet worden. Kunstwerken hebben daarin een “dichterlijke vrijheid” verworven mits ze uit integere motieven tot stand gekomen zijn, en over het laatste valt soms te twisten. Met andere woorden, in de kunsten mag meer dan in het publieke domein. Ik haalde niet voor niets de speelfilm “Salò o le 120 giornate di Sodoma” aan, waarin Pasolini via Marquis de Sade, het slechtste in de mens uitbeeldde en ensceneerde in de periode van de l20 dagen van de republiek van Salo, waarin na de bevrijding van Mussolini uit de handen van de partizanen, Italië in een waar schrikbewind verzeild raakte. Wie die film ziet begint zich af te vragen of Pasolini hier de wreedheid waartoe de mens in staat is aan de kaak stelt, of juist zijn eigen zwelgen in sadomasochistische sentimenten probeert te verbeelden. Daar ergens ligt de grens tussen het verwerpelijke en aanvaardbare vervaardigen van kunst dat wreedheid als leitmotiv gebruikt. Of we, als we er ons zelf aan wagen wreedheid aan het papier toe te vertrouwen, ons mogen rechtvaardigen aan wat kunstenaars aan precedenten vervaardigd hebben met het verbeelden van wreedheden, heb ik mijn twijfels. Te meer daar niet uitgesloten mag worden dat er een gebied dreigt te ontstaan waarin gepassioneerde liefhebbers van kinderstraf, incest en verkrachting, voor wie de grens tussen fantasie en praktiseren diffuus is, een vrijheid bemachtigen waarin ze deze passies vrijelijk kunnen uiten. Verstandige lezers kunnen waarschijnlijk dat kaf van het koren scheiden, maar een kritisch oog blijft noodzakelijk.
Over de term “kinderstraf” wil ik tot slot nog een opmerking maken, want de term lijkt te wijzen op een gerechtvaardigde sanctie, zoals bijvoorbeeld een corrigerende tik voor een om een ijsje jengelend kind, en krijgt daarmee iets eufemistisch. Kinderstraf echter is niets anders dan kindermishandeling, en is daarmee een misdrijf dat onder het Wetboek van Strafrecht valt. Ook de corrigerende tik lijkt nu politiek onder druk te staan, en in navolging van Zweden, in welk land het percentage kindermishandeling beduidend lager is dan in Nederland, overweegt men de wetgeving daarover aan te scherpen.
Mochten er volwassenen zijn die plezier ontlenen aan gestraft worden dan zijn er weinig termen te vinden ze dat plezier te onthouden. Van kinderen mag zondermeer aangenomen worden dat ze straf niet tot de aangename ervaringen rekenen, en we ons dus moeten afvragen of het zinnig is er “recreatief” over te verhalen, met het risico er personages mee te behagen die we liever kwijt dan rijk zijn. Daarom is er volgens mij altijd grond jezelf beperkingen op te leggen.
|
'n'joy
Beginnend lid
Inlognaam: Njoy
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 09 oktober 2006 - 11:49 am: |
|
Lastige discussie |
Ik vind dit een lastige discussie, niet in de laatste plaats omdat ik zelf fantasieën heb over gedwongen te worden, verkracht zelfs. Dit is een bekend fenomeen en komt voor onder mannen en vrouwen. Psychologisch is het ook allemaal best te verklaren: je wordt gedwongen dingen te doen waarvan je in je opvoeding geleerd hebt dat het verkeerd is. Veel vrouwen weten maar al te goed hoe het is om op te groeien als ‘net meisje’, dat haar reputatie diende te bewaren. Voor de meeste mannen lag dat anders, daarvan werd het stoer gevonden als ze met een meisje naar bed gingen.
Maar in een gedwongen scenario kun je er niets tegen beginnen, ben je machteloos en dus niet schuldig. Daardoor kun je er dan ongeremd van genieten. Het is en blijft onschuldig zolang het gaat om ‘consenting adults’ om het maar in goed Nederlands te zeggen. Ook bondage en spanking hebben elementen van gedwongen worden. Maar ook hier werkt het alleen maar als beide partijen dit ook echt willen.
Dit is natuurlijk wezenlijk anders dan wanneer iemand echt wordt gedwongen tegen haar wil. Een force fantasy (of rape fantasy) is dus op geen enkele manier te vergelijken met een echte verkrachting. En ik zou toch écht niemand willen kwetsen met mijn fantasie.
Moeilijk is deze discussie, omdat veel slachtoffers van een echte verkrachting het verwijt krijgen dat ze het zelf uitnodigden of zelf wilden.
Ik weet ook niet zo gauw een oplossing. Misschien toch een speciale categorie, zodat ieder die het niet wil lezen, het gewoon kan vermijden?
| |
Laura Brookner
Actief lid
Inlognaam: Laura
Bericht Nummer: 23
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 09 oktober 2006 - 02:43 pm: |
|
Fantasiën. |
Dat mensen fantasieën ontwikkelen die in ethisch opzicht soms moeilijk door de beugel kunnen zal ik niet in twijfel trekken, te meer daar ik ze zelf ook heb. Sommige van die fantasieën zijn op een aangename manier spannend te noemen. Ze manifesteren zich als verboden speelfilms waarvan je zowel scenarist als regisseur mag zijn, en zonodig kunt kiezen voor de rol waarvoor je ook nog eens zelf het castingbureau leidt. De volgende vraag is dan, moet je zo’n fantasie ook aan de ander toevertrouwen. En zo ja, aan een ieder die het lezen of niet lezen wil? Daar doemt het moment van dilemma op, want de lezers zullen je fantasieën algauw associëren met je karaktereigenschappen. Nancy Friday had daar een ontsnappingsclausule voor bedacht door de fantasieën van anonieme vrouwen aan de lezers over te brengen. Zelf zou ze er nooit van verdacht worden met de inhoud in te stemmen.
Een andere vraag kan zijn, of zo’n fantasie een andere lading voor jezelf krijgt wanneer je die aan de ander openbaart. Het is een soort demaskeren van jezelf. Misschien te vergelijken met emoties die bij exhibitionisme of zelfvernedering veroorzaakt worden.
Of er gevaren schuilen in het onbegrensd beschrijven van fantasieën, denk ik dat die er waarschijnlijk zijn. Ervan uitgaande dat niet iedere lezer de ratio van het fenomeen fantasie zal accepteren, en er een eigen uitleg aan kan geven. Zo zou de verbeten zedendelinquent er rechtvaardiging of inspiratie uit kunnen putten om tot daden over te gaan. Of deze hypothese onredelijk is weet ik niet. Daar zouden we literatuuronderzoek voor moeten doen om ons inzicht te geven. Recentelijk heeft het tweede kamerlid Dijsselbloem een oorzakelijk verband gelegd tussen de reeks van groepsverkrachtingen en muziekclips van seksistische aard. Ik had niet de indruk dat hij die stelling deed op grond van wetenschappelijk onderzoek, maar slechts een poging deed verzachtende omstandigheden voor de daders aan te voeren. Als fervent voorstandster van de geestelijke vrijheid en de vrijheid van de kunsten, ben ik tegelijk ook sceptisch over het misbruik dat daar soms van gemaakt wordt. Het lijkt me in ieder geval nuttig over dit onderwerp te discussiëren om in consensus te bezien waar de grenzen gelegd moeten worden.
|
Stefanie
Actief lid
Inlognaam: Stefanie
Bericht Nummer: 28
Aangemeld: 08-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 10 oktober 2006 - 01:48 am: |
|
amaai |
Schijnbaar is mijn eerste verhaaltje nog niet verwerkt en heeft het aanleiding gegeven tot een zware discussie over wat wel of niet zou mogen op deze site.
Amaai !!! Ik had nooit gedacht dat mijn eerste verhaaltje zo'n opwinding zou veroorzaken.
Een tijd geleden schreef ik al :
"Ik vind het heel spijtig dat het zo overkwam op jullie, en dat het verhaal dus schijnbaar niet deugde. Dat was aan jullie talrijke reacties, een twaalftal tot nu toe, wel te merken.
Ik had echter niet de intentie om mensen te kwetsen of om verkrachtingen te bagatelliseren. Voor degenen die deze indruk opgedaan hebben wil ik me zeker excuseren. Misschien had ik wat duidelijker moeten zijn in mijn verwerping ervan, een waarschuwing erbij moeten plaatsen, en me niet begeven aan een slecht gelukte en gekunstelde (zoals Groentje terecht opmerkte) beschrijving van iemands gevoel in een stukje dat achteraf totaal verkeerd begrepen werd door enkelen onder jullie. Het was ook zeker niet de bedoeling om te spotten met iets of om mensen als Subgirl pijn te doen of te shockeren. Bedankt, Crzy Grl, voor je neutrale opmerking, voor jou en Subgirl schaam ik me het meest omdat ik in mijn ogenblikken van opwinding niet in het minst aan de mogelijke gevolgen van mijn publicatie heb gedacht.
Het was natuurlijk ook heel erg egoïstisch en impulsief van mij om niet te denken aan de eventuele lezers, maar alleen maar mijn eigen fantasieën op te schrijven, die ik op dat moment zelf als opwindend ervoer. MysTique heeft wel een beetje gelijk dat het bij mij draait rond onderdanige gevoelens. Ik heb die gevoelens echter niet altijd, maar toch droom ik er soms van. Lord Donck of Ar zegt het volgende : "Ik persoonlijk denk dat je met jezelf in de knoop ligt met een deel van jou gevoelens/verlangens en fantasieen, dat je niet echt weet hoe ermee om te gaan". Dat is wat mij betreft een ware uitspraak in die zin dat ik nog steeds op zoek ben naar mezelf. Ik lig soms wat in de knoop met mijn gevoelens, en misschien is de tijd gekomen om dat bespreekbaar te maken. Maar ik heb niet het gevoel dat ik zwaar in de problemen zit of zo, echt niet.}
Verder wilde ik nog even het volgende kwijt :
1. Het verhaaltje geeft in zekere zin een totaal verkeerd beeld van mij. Maar fantasieën zijn vrij zolang er niemand gekwetst wordt.
2. Toen bleek dat een aantal mensen hierdoor veel harder geraakt werden dan mijn bedoeling was, heb ik me uitgebreid geëxcuseerd.
3. Ik zou, als ik zelf een suggestie mag doen, liever geen pedofiele toestanden hebben, zelfs niet op deze site. Als ik daarvoor mijn eigen verhaal zou moeten laten verwijderen, dan is dat graag gedaan.
4. Ik heb eens wat rondgelezen op deze site, er staan tal van dingen op die ik véééél verder vind gaan en die naar mijn beleving soms ronduit platvloers zijn. Ook het pijn doen van mensen is iets wat ik niet wil. Spanking ok, maar als ik sommige van die foto's bekijk dan zou ik het toch niet aan de hand willen hebben (en ook ergens anders niet).
|
subgirl
Beginnend lid
Inlognaam: Krikoke
Bericht Nummer: 6
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 10 oktober 2006 - 08:10 am: |
|
effe reageren  |
dag stefanie,
Ik heb je verhaaltje wel goed verwerkt hoor en ja dat wist ik dat als je op een site als deze komt dat het kan voorvalen dat het over verkrachting gaat.
Het was bij mij toen vooral ja de manier waarop je het soms beschreef dnek want zelf fantaseer ik ook al wel eens over gedwongen sex maar dan in een D/s relatie (waar ja als sub dan een beetje de veiligheid hebt en de bescherming die je Dom je geeft.
Een sub heeft tenslotte het laatste woord
En ook ik denk dat iedereen die hier komt wel weet dat als je dergelijke verhalen publiceert dat dat zeker niet met de bedoeling is om te spotten
Wou je gewoon effe zeggen dat ik denk dat niemand u verwijten maakt enkel dat je stof tot discussie hebt gegeven
Groetjes
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 183
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 10 oktober 2006 - 07:15 pm: |
|
Nee hoor |
Stefanie,
Vrees niet, jouw verhaal was enkel de áánleiding voor de discussie, niet de oorzaak.
Die discussie is hier al vaker gevoerd en we zijn er nooit uit gekomen. Een toevallig geplaatst verhaal kan dan gedachten die je al eerder geordend had ineens actueel maken.
Reintoch heeft zijn opening alleen achter jouw verhaal geplaatst omdat dat ieder nog vers in het geheugen kon liggen.
Alle voors en tegens hadden ook niet met jouw verhaal te maken. Je hoeft je dan ook helemaal niet te excuseren. Degenen die gereageerd hebben zijn allemaal schrijvers die de materie herkennen. Hoe ver mág je gaan? Hoe ver kún je gaan? Hoe ver wíl je gaan? Moet je een waarschuwing boven je verhaal zetten? Of ben je dan roomser dan de paus?
Nu ik toch bezig ben wil ik wel graag zeggen dat ook Kitty hele zinnige dingen zegt (voor zover het mij past daar een oordeel over te uiten). Ook zij maakt geen keuze, maar zet wel helder op een rij wat een rol speelt.
Voorlopig neig ik een beetje naar de conclusie dat we eigenlijk vinden dat censuur niet moet, tenzij het te gek wordt. En ook dat ieder voor zich de afweging moet maken wat wel en niet kan. Zelfcensuur, zo u wilt.
Als ik me vergis hoor ik het wel.
Maar één ding moeten we dan wel met elkaar vaststellen of eigenlijk liever afspreken: dat we degene die zijn of haar nek durft uit te steken niet volledig afbranden. Niet als we die al kennen en weten dat die eigenlijk wel deugt. Maar ook niet als het een nieuweling is. TENZIJ die geen krimp geeft bij kritiek of er duidelijk op uit lijkt de boel op stelten te zetten. Maar in het laatste geval zullen de beheerders wel ingrijpen....
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 129
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 30 oktober 2006 - 06:04 pm: |
|
Wat mag hier wel en wat niet |
Voor mij is de enige echte norm de norm van “goede smaak”.
Goede smaak van de Oppassers van deze site in eerste instantie: zij gaan de discussie aan als naar hun gevoel die norm overtreden wordt.
En in tweede instantie de beheerders van de site. Zij hakken knopen door, verwijderen bijdragen, doen leden in de ban.
Maar nooit zonder overleg met de Oppassers.
De norm van deze site: “goede smaak”.
Zeer subjectief dus.
Wat houdt die norm voor mij persoonlijk in?
Dat verschilt in welke van de onderstaande categorie het valt:
a. de contactadvertenties
b. de discussies
c. de verhalen
contactadvertenties
Over de contactadvertenties kan ik kort zijn. Zolang het netjes blijft, en ‘meerderjarig’ en men zich aan de regeltjes houdt, zijn er geen grenzen (wat niet wil zeggen dat ik regelmatig met verbijstering de advertenties lees). Dit had ik alweer een tijd geleden geschreven en zo waar: er is in de praktijk een norm aan toegevoegd: geen seks met dieren.
de discussies
Wat we graag willen is open en eerlijke discussies over (sm) zaken die de lezers na aan het hart ligt. Respect voor elkaars mening is daarbij een vereiste. Het beledigen van de ander uit den boze. Schelden ook. Geen privé vetes en/of zwartmakerij, of discussies die alleen de betrokkenen zelf kunnen volgen. Altijd discreet omgaan met wat je privé van iemand weet (en bij twijfel eerst toestemming vragen).
Deze discussie vormt voor ons een schoolvoorbeeld voor hoe we het graag zien!
Verhalen horen hier niet thuis. Eigen ervaringen wel.
Waar ik zelf nog het meest moeite mee heb zijn reacties zonder inhoud, zoals “helemaal mee eens,” en verder geen toevoeging. Onder het motto: berichten op deze site moeten in principe ook interessant zijn voor toekomstige lezers.
Oh ja: en geen verkapte advertenties, geen privé oproepen en geen e-mail adressen.
de verhalen
Mijn belangrijkste grens bij verhalen ligt veel meer esthetisch dan op ethisch vlak.
Het moeten mooie verhalen zijn. Goed geschreven, goed opgebouwd, goed leesbaar.
Het moeten verhalen zijn! Ervaringen horen hier niet thuis.
Alleen als je een ervaring in de vorm van een verhaal giet, en dus dat wat er werkelijk gebeurd is ondergeschikt maakt aan de verhaalopbouw, dan hoort ook die ervaring hier thuis.
En natuurlijk moeten het sm verhalen zijn.
Goed.
Een verhaal moet mooi zijn, leesbaar, goed opgebouwd.
En het moet voor mij -beheerder- niet walgelijk zijn om te lezen. Noch voor mijn medebeheerders/oppassers.
Dat maakt dat verhalen met kindersex niet welkom zijn.
Maar bloederige verhalen evenmin.
En verhalen met alleen maar groffe taal ook niet.
Maar ook een -toch alom geroemde- roman als “De 120 dagen van Sodom” van De Sade: ik heb hem zelf, maar kom er niet doorheen vanwege zijn walgelijkheid. Dus ook die niet.
Om maar een paar dwarsstraten te noemen.
Zou het werkelijk zo eenvoudig zijn?
Dat de grenzen deze site bepaald worden door de goede smaak van de beheerders?
Ik vind van wel.
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
| |
rapeslet
Nieuw lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 21 januari 2009 - 11:00 pm: |
|
kortzichtig |
2006 oke, maar ik zie het nu pas
Bah wat een kortzichtige reacties op een leuk verhaal. op een verhaal wat een verkrachtingsfantasie weergeeft. verkrachtingsfantasieën komen onder vrouwen heel veel voor. Onder meer bij mij ook al vanaf mijn 15e jaar (toen ik nog reeds maagd was) op mijn 16e ben ik écht verkracht en ik koester die herinnering. waarom mag de andere kant van verkrachting niet belicht worden????
Hoe heerlijk het is om compleet machteloos te zijn en een man te zien veranderen in een beest en jij die zijn prooi bent???
laten we het eens over de gevoelens van echte rapeslachtoffers hebben, waar hier door mensen met onbegrip naar toegereikt wordt....
laten we dan ook aub alle horror en thrillerfilms uit de wereld halen, want zit u niet ook gezellig met een schaaltje popcorn en een glaasje cola naar de verschrikkelijkste moordzuchtige en gewelddadige films te kijken die er zijn? Moet u dan ook niet rekening houden met mensen die echt moorden hebben meegemaakt?? en wat voor trauma dat oplevert als u van dichtbij een moord meemaakt??
En laten we dan ook het spelletje ageplay van sm door de mangel halen. Hier speelt 1 van de volwassen partners een minderjarige na en wordt er ook sex bedreven met de gespeelde minderjarige.... is dat dan ook niet stuitend voor mensen die ooit misbruikt zijn op jonge leeftijd??
Nou ik denk het allemaal niet, volgens mij zijn het allemaal menselijke fantasieën en rapeplay moet gewoon mogen zonder aan de slachtoffers te hoeven denken, net zoals nightmare on elmstreet mag zonder aan moordslachtoffers te denken.
er gaat niks boven rape en beter kan er méér openheid komen, zodat Rapers weten dat er een plek is waar ze vrouwen kunnen zoeken die gráág eens een keer geraped zouden willen worden, voordat ze een onschuldige vrouw pakken die misschien wél een trauma voor haar leven oploopt
|
Mr. Gaius
Nieuw lid
Inlognaam: Mr_gaius
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 22 januari 2009 - 08:57 am: |
|
moeilijk onderwerp |
Ik ben het helemaal eens met rapeslet.
Voor de duidelijkheid is het denk ik wel nodig om de gebruikelijke term "rape-play" of verkrachtings-spel te gebruiken.
De eigenlijke definitie van rape-play en derhalve het grote verschil tussen BDSM en de werkelijkheid is dat BDSM altijd met instemming van het "slachtoffer" gebeurd.
Ook ik ben een uitgesproken liefhebber van rape-play. Maar ook ik ken mensen die daadwerkelijk (niet vrijwillig) verkracht zijn. Maar goed, ik ken ook mensen die als kind gestraft zijn en daar een trauma aan over hebben gehouden.
De essentie is toch dat wij niet allemaal gelijk zijn, en iedereen reageert (gelukkig) anders op een bepaalde situatie.
Helaas hangt om het thema rape-play nog steeds een grote wolk van taboe gedrag. Jammer, want als je het ziet als hetgeen het daadwerkelijk is, namelijk een spel (misschien wel op het randje maar toch nog steeds een spel), dan lijkt het ineens ook duidelijker dat er sommige mensen zijn die van dit spel kunnen genieten, en anderen die er niets aan vinden.
Let wel, ik beoordeel hier niet hoe naderen erop reageren, dit is puur mijn mening en mijn inzicht in het onderwerp.
Maar terug naar de reactie van rapeslet; je hebt gelijk, het is en blijft moeilijk om mensen te vinden die ervoor durven uit te komen dat zij van rape-play genieten, die zich er niet voor schamen en ook hun standpunt kunnen verduidelijken.
Ik moet echter wel zeggen dat ik in al die jaren dat ik aan rape-play doe, nog nooit heb meegemaakt dat een vrouw er achteraf spijt van had haar fantasie te laten uitkomen.... is misschien ook iets om over na te denken.
|
rapeslet
Nieuw lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 22 januari 2009 - 09:28 am: |
|
Mr Gaius |
Nou Mr. Gaius,
Daar haal Je idd nog iets aan waar ik in eerste instantie nog niet eens aan gedacht had. Namelijk het pijnspel van s.m. Er zijn genoeg vrouwen die écht mishandeld zijn door hun partner en daar trauma's van hebben overgehouden. Dan mag een verhaal over slaan met handen/zweep/billenkoek of wat voor vorm van straf dan ook niet, want dat is dan ook vervelend voor vrouwen die echt mishandeld zijn geweest. Het bewijst maar weer hoe krom de gedachtegang van sommige mensen is en dat hun ruimdenkendheid en tolerantie tot aan de voordeur reikt. Zolang hún beleving maar geaccepteerd is is het goed, maar zodra een andere beleving aan bod komt wordt gelijk weer met vuil gesmeten.
Terwijl het in de hele s.m. voor wat betreft de onderdanige kant draait om het slachtoffer willen zijn. Zelfs wikipedia legt dit zo uit. en de één wil slachtoffer zijn van een Sadist en de ander van een Raper. Het is het verschil tussen de lust en pijnkant van s.m.
Het enige verschil is dat in s.m. de slachtoffers vrijwillige slachtoffers zijn en dus zelf de Dominanten opzoeken en een Raper is wel degelijk ook een Dominant. Lang niet alle Rapers hebben daadwerkelijk vrouwen verkracht, maar ze zitten er idd wel tussen. Er zitten ook Sadisten tussen die wel eens echt een vrouw hebben mishandeld.
Misschien uit een jeugdzonde, omdat ze hun gevoelens nog niet goed konden plaatsen en/of onder controle hadden, misschien omdat ze een narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben en totaal voorbij gaan aan de gevoelens van anderen en dat ook zullen blijven doen. We weten allemaal dat die Dominanten er tussen zitten en die stellen dan weer het beeld voor de maatschappij, want die komen in het nieuws. De Sadistische kant van s.m. is allang maatschappelijk breed geaccepteerd, maar de lustkant dus nog niet of is misunderstood.
Dus ja ik kan respect tonen voor Rapers, omdat ik er contacten mee onderhoudt en weet dat ze lang niet allemaal onvrijwillige slachtoffers gebruikt hebben, maar op zoek zijn naar vrijwillige slachtoffers. En omdat ik weet dat een enkele wel eens een jeugdzonde heeft begaan en inziet dat het fout was, maar geen schokkende verhalen en soms zelfs een bedankje achteraf ontving van het slachtoffer. Net als ik mijn Rape-ervaring als iets positiefs zie in mijn leven, maar die kant moet angstvallig stilgehouden worden. Want de man die in de bosjes wacht op zijn onvrijwillige prooi die stelt het maatschappelijke beeld van een Raper. Terwijl het overgrote deel van de Rapers niet zo is. Rape= verkrachting= met geweld seksueel misbruiken van een vrouw. en dat kan dus mét instemming van het slachtoffer en hoeft niet tegen de wil!! Rapers zijn dus niet altijd mannen die dingen doen zónder instemming van het slachtoffer. Die definitie is niet juist.
|
Heelmeester
Productief lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 32
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 22 januari 2009 - 03:09 pm: |
|
Verkrachting of dominante seks? |
In deze discussie spelen de volgende dingen:
1. Het verschil tussen fantasie en werkelijkheid.
2. De tegenstelling tussen (en worsteling met) “vrijwillig” ofwel “met instemming van” (een bijna algemeen geaccepteerde voorwaarde voor BDSM) aan de ene kant, en de zucht naar dwang en macht (zowel het uitoefenen als ondergaan daarvan) binnen de BDSM-wereld aan de andere kant. Als je verkrachting “speelt” (rapeplay dus), dan gebeurt het met instemming van de sub, en is het automatisch geen verkrachting in de zin van de wet meer.
3. Het verschil tussen een “verkrachting” die lustvol en relatief mild wordt neergezet in een verhaal (het lijkt even bijna een kindersprookje met die bruut die zich achter de jassen van de kapstok had verscholen) en een verkrachting zoals die in de praktijk vaak plaatsvindt: met veel agressie en grof geweld, niet zelden onder bedreiging van een mes.
4. De irritatie die bij veel forumleden ontstaat als een verkrachting wordt gebruikt als onderwerp van een geil sm-verhaal, wat opgevat kan worden als een vergoelijking van verkrachting in de praktijk. Zo heeft Stefanie het uiteraard niet bedoeld, maar zij heeft de kritiek wel over zichzelf afgeroepen door een verhaal over dominante seks zoals er vele voorkomen op o.a. deze site, te belasten met de term “verkrachting”. De vrouw uit het verhaal laat zich alles lustvol welgevallen; in feite is er dus geen sprake van verkrachting. Het “geweld” bestaat aanvankelijk uit een enkele “pets” en trekken aan het haar (in “normale” Dom/sub contacten gaat het er vaak veel heviger aan toe). Het “slachtoffer” heeft in het verhaal bovendien de volgende overdenking:
"Ze stelde zich namelijk voor dat iedere vrouw bij dit soort verkrachting zou terugvechten en zich niet zo gemakkelijk zou laten misbruiken als zij. Eigenlijk werd ze zich nu een beetje bewust van haar onderdanige aard."
Hieruit blijkt dus ook dat er van verkrachting eigenlijk geen sprake is.
Wat ik me na de bijdragen van Rapeslet afvraag (ze mag dit uiteraard voor zichzelf houden) is in hoeverre de verkrachting die zij als 16-jarige heeft meegemaakt en waarvan zij de herinnering koestert, opgevat moet worden als een verkrachting in de zin van de wet. Vond je het op dat moment ook lekker (of vind je alleen het terugdenken eraan lekker), heb je je echt verzet, in welke mate vond er geweld plaats, was er eventueel een mogelijkheid voor jou om eronder uit te komen en wilde je er eigenlijk wel onderuit komen?
Met andere woorden: was het een verkrachting of was het dominante seks?
Heelmeester
|
rapeslet
Nieuw lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 23 januari 2009 - 08:02 am: |
|
reactie Heelmeester |
beste Heelmeester,
Ik weet het verschil tussen een verkrachting en een verkrachtingsspel... er was dus géén instemming, ik heb me verzet, het was een onbekende... raakte ik opgewonden? ja dat wel, en daar heb ik diep over na moeten denken. want ik wilde het niet, ik wilde het écht niet, maar dat het tóch gebeurde maakte mij bloedgeil. Ik hield mijn gezicht strak, want ik wilde het niet toegeven aan hem. Ik was bang, bang dat ik niet levend het huis uit zou komen, waar ik even daarvoor met hem voor een domme reden mee naar binnen was gegaan, niemand wist immers dat ik daar was. maar de angst maakte mij nog natter. Een ongewenste intimiteit op mijn 14e had mij ook opgewonden, meer als gewenste intimiteiten van gewenste jongens.... ook dat zette mij aan het denken.. Ik raak opgewonden als er dingen tégen mijn wil in gebeuren. Ik raak dus ook opgewonden als mijn Mr. over mijn grenzen heengaat. En de verkrachting door een onbekende met veel geweld en een mes, dat schuwt mij ook niet, integendeel ik heb daardoor een fetish met wapens. Verkrachtingen die op straat gebeuren door een onbekende gebeuren vaak met zoveel geweld en wapens, maar er zijn tal van verkrachtingen die er lang niet zo gewelddadig aan toegaan en door bekende van het slachtoffer gebeuren, of wel door vriendjes, waarvan lang niet altijd aangifte gedaan wordt. Ik vind het mateloos opwindend, als mannen me bedreigen om sex met ze te hebben, juist als het een onbekende is. Een man die niks van me wilt behalve sex voor zijn eigen genot. Integendeel ik haat het als mannen iets doen om mij te plezieren hetgeen in een gewoon s.m.spel ook nog vaak genoeg gebeurd, of juist dingen laten omdat je het leuk vindt en precies dát doen waarvan ze weten dat je het haat. Een verkrachter doet gewoon waar hij zelf zin in heeft, ongeacht wat jij wel of niet lekker vindt. In de homoscéne is rapeplay een heel gewoon geaccepteerd spel van s.m. niemand die daar wakker schijnt te liggen over rapeslachtoffers met een trauma...
|
Heelmeester
Productief lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 33
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 24 januari 2009 - 07:39 pm: |
|
Tuchtiging versus huiselijk geweld |
Dat is een heftige ontboezeming van jou, Rapeslet, maar je openhartigheid waardeer ik zeer.
Ik wil nog even terugkomen op een stukje uit jouw vorige bijdrage, quote:
“Er zijn genoeg vrouwen die écht mishandeld zijn door hun partner en daar trauma's van hebben overgehouden. Dan mag een verhaal over slaan met handen/zweep/billenkoek of wat voor vorm van straf dan ook niet, want dat is dan ook vervelend voor vrouwen die echt mishandeld zijn geweest.”
Hierover wil ik het volgende zeggen. Laat ik me voorzichtig uitdrukken, maar in het algemeen wordt er bij een SM- of Dom/subsessie waarbij wordt getuchtigd, niet gepoogd om een imitatie te geven van huiselijk geweld of andere vormen van echte mishandeling. Een SM-verhaal waarin huiselijk geweld wordt verheerlijkt zou óók zeer discutabel zijn. Het tuchtigen binnen een BDSM-contact kan vele – ook beslist niet malse – vormen aannemen, maar is echt iets anders dan huiselijk geweld of mishandeling met instemming van de sub. Daar wil ik me tenminste aan vasthouden.
Hier gaat jouw vergelijking met verkrachting in relatie tot rapeplay dus enigszins mank. Vrouwen (al of niet mishandeld) die niets hebben met BDSM, moeten uiteraard niet gaan lezen op een site als deze.
Heelmeester
|
rapeslet
Nieuw lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 24 januari 2009 - 10:06 pm: |
|
heelmeester |
Heelmeester
sowieso moet iemand die snel geshockeerd is niet op een site komen als dit... verder vindt jij dat de vergelijking mank loopt, terwijl tuchtigen bijv ook kan gebeuren zónder instemming van de partner en dan dus huiselijk geweld is en ook wel voorkomt.
verder ken ik subs die bij hun man wel degelijk mishandelingen uitlokte omdat ze geslagen wilden worden, dus die extreme pijnsubs bestaan ook.
verder is er het verschil tussen rapeplay waar het maar een spelletje is ter afwisseling van de normale sex (wat de meeste doen), tot het weer meer extreme het écht geraped willen worden zoals ik bijv. wil.. (wat dus weer te vergelijken is met pijnsubs die echte mishandelingen uitlokken bij hun partner)
Het ontloopt elkaar dus hier en daar niet veel en op andere punten ontloopt het elkaar weer wel, het is de grens tussen fantasie en realiteit die opgezocht wordt en je zou dat op kunnen tekenen Links fantasie en rechts realiteit... en subjes en Dominanten die nemen hun plek op die lijn, de ene linkser de ander rechtser en soms glijden ze er ook overheen, naar gelang hun behoefte stijgt zullen ze meer de grens van de realiteit op gaan zoeken....
zoals ik zelf ook meemaakte toen ik jaar of 15 a 16 was en ik mijn gevoelens al paar maanden ontkent had (was toen alleen nog maar in voor rapePLAY en dus volledig en puur fantasie) maar in een ontkenningsfase die paar maanden duurde, braken de opgekropte gevoelens ineens zo uit, dat ik doorsloeg naar de andere kant en mijn fiets heb gepakt en in sexy kleding in een verlaten park rondjes ben gaan fietsen in de hóóp verkracht te worden. na een half uur rondjes fietsen schrok ik een soort van wakker en dacht, wáár ben ik in godsnaam mee bezig!?!??!?!!
k neem aan voor pijnsubs idem dito, die stuiteren die zullen ook échte agressie bij hun partner op willen gaan wekken! en doen dat dus ook. Ikzelf doe dat ook als ik mijn Mr. te tam vind! dan zeg ik iets waarvan ik weet dat het hem kwaad maakt.
en dan ga je de grens over, van spel naar real.....
|
venus
Bevlogen lid
Inlognaam: Venus
Bericht Nummer: 46
Aangemeld: 11-2005
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 25 januari 2009 - 10:50 am: |
|
Huiselijk geweld ????? |
Hoi Rapeslet
Een reactie op jou laatste schrijven.
Je schrijft: "verder ken ik subs die bij hun man wel degelijk mishandelingen uitlokte omdat ze geslagen wilden worden, dus die extreme pijnsubs bestaan ook."
Je schrijft ook:"verder is er het verschil tussen rapeplay waar het maar een spelletje is ter afwisseling van de normale sex (wat de meeste doen), tot het weer meer extreme het écht geraped willen worden zoals ik bijv. wil.. "
In deze twee zinnen gaat het om vrijwilligheid. Doordat de sub het bewust uitlokt is er sprake van toestemming en derhalve geen sprake van huiselijk geweld of verkrachting.
Je schrijft dat je écht verkracht wil worden. Lijkt mij een contradictie. Hiermee geef je aan, zoals ik het lees, dat je toestemming geeft (al dan niet bekend bij de verkrachter)voor de verkrachting.
Liefs
Venus
|
rapeslet
Nieuw lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 08:36 am: |
|
Venus |
hai Venus,
Ik begrijp dat het een discussie zonder einde wordt, over de vrijwilligheid ervan.. Echter kun je je niet in mijn situatie inleven en daarom ook niet begrijpen wat een échte verkrachting voor mij inhoudt, dat het dus kan zijn dat het gebeurt op een moment dat ik het niet wil, of het gebeurt door een man die ik niet wil...
verkrachting is nogmaals: het sexueel misbruiken van een vrouw met geweld.
en kan dus ook gebeuren als de vrouw het oké vindt dat het gebeurd..
Enig verschil is of het wel of niet strafbaar is. Het is pas strafbaar wanneer ik aangifte doe. Op dit moment weet ik dat ik geen aangifte zou doen en is een verkrachter dus niet strafbaar als hij mij pakt, dat is dan zijn geluk, want hij weet dat niet. Hij kan net zo goed iemand pakken die wél aangifte doet of niet dan?
Huiselijk geweld is tegenwoordig bij de wet strafbaar zonder aangifte. Dus kan een man vervolgd worden zonder dat zijn partner aangifte heeft gedaan voor huiselijk geweld... Denk dat een rechter een blauw oog niet zal accepteren alszijnde s.m. spel zeker als de dader helemaal niet van deze uitlokking op de hoogte was.
maar als ik jou begrijp bepaalt dus het strafbaar zijn van de feiten, of het een feit was of een spel???
Denk het niet huiselijk geweld blijft huiselijk geweld, wanneer mijn man mij een vuistslag in mijn gezicht geeft en verkrachting blijft verkrachting als ik "nee" heb gezegd en de man gaat toch door met zijn ding te doen.
Zeker als het van te voren niet afgesproken was.
|
Heelmeester
Productief lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 34
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 02:30 pm: |
|
We hebben Google nog! |
Verkrachting volgens het Wetboek van strafrecht:
“Hij die
- door geweld of een andere feitelijkheid of
- bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid
- iemand dwingt tot het ondergaan van handelingen
- die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam,
wordt als schuldig aan verkrachting gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste 12 jaren of geldboete van de vijfde categorie.”
Kan een vrouw niet verkrachten? Waar is de emancipatie gebleven? ;-)
Ja het kán, zo blijkt verderop. Er moet dus eigenlijk staan “Hij (mnl/vrl)” (haha).
Sorry als ik het nu te luchtig maak, maar de wijze waarop een vrouw geacht wordt een man te verkrachten vind ik wel grappig:
“Een vrouw kan voor verkrachting vervolgd worden als zij een man dwingt zijn mannelijk lid in het lichaam van de vrouw te brengen”.
Gauw weer serieus dan. Venus en ik wisten het al, maar de "crux" (essentie) schuilt in het woord “dwingt”, wat blijkt uit de verdere toelichting in het wetboek:
“Uit het bestanddeel dwingen volgt het vereiste dat de opzet mede omvat het tegen de wil van het slachtoffer doen ondergaan van seksueel binnendringen.”
Dát bedoelde Venus dus (zeg ik met name tegen Rapeslet) toen zij schreef “Je schrijft dat je écht verkracht wil worden. Lijkt mij een contradictie.”
Het gaat er dus niet om of jij aangifte doet of niet. Als jij aangifte doet en jouw “raper” kan aantonen dat jij er letterlijk om gevraagd hebt, dan zal de rechter oordelen dat het géén verkrachting was. Natuurlijk kan het zo zijn dat hij meer geweld gebruikt dan jouw bedoeling was en in dat geval zou je aangifte kunnen doen voor mishandeling. En dan maar afwachten wat de rechter oordeelt…
Voor alle duidelijkheid: keur ik verkrachtingsfantasieën af? Beslist niet. Keur ik rapeplay af? Als het staat voor ruwe dominante seks: nee, hoewel het niet direct mijn ding is. Als er bijv. een mes aan te pas komt waarmee de sub echt wordt beschadigd (en stel dat dit in real life gebeurt): ja dan keur ik het af, ook al heeft de sub er letterlijk om gevraagd. Moet een fantasieverhaal waarin een verkrachter de hoofdrol speelt als sm-verhaal gepubliceerd kunnen worden? Hier worstel ik mee.
Maar in ieder geval: als een schrijfster in een fantasieverhaal het beladen woord “verkrachting” gebruikt, terwijl zij (ik doel nu op het verhaal van Stefanie) de indruk wekt dat ze zich niet goed realiseert wat die term inhoudt – laat staan dat ze zich bewust is van de enorme impact die dat woord met zich meebrengt - dan moet kritiek op dat verhaal zeker kunnen!
Heelmeester
|
rapeslet
Beginnend lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 04:16 pm: |
|
dwang/verzet |
uiteraard kan een vrouw ook een man verkrachten maar ik heb een hekel aan dat hij/zij man/vrouw etc. tenslotte kan een man ook een man verkrachten.
en waarom zou ik dan niet verkracht kunnen worden tegen mijn wil? ik hou van dwang, ik hou van dingen tegen mijn wil.....
maar dat is idd iets wat alleen mensen kunnen begrijpen die van rape houden...
voor de rest blijft het idee, je wilt het...........
en dat ligt dus aan het gemis van beleving dat mensen hebben die niet van rape houden. het is een vorm van masochisme in mijn beleving. Zelfde als dat je tegen een pijnslavin vol zou houden dat de pijn die zij beleeft géén pijn is omdat ze er opgewonden van raakt en het lekker vindt... en pijn is niet lekker.. pijn is pijn en lekker is lekker... maar dat is nu juist wat masochisme inhoudt... opgewonden raken van niet leuke gevoelens. masochisme wordt daarom mijns inziens ten onrechte gezien als iets puur lichamelijks (pijn) terwijl je ook psychische masochisme kan ervaren.
door geweld of een andere feitelijkheid of
- bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid
- iemand dwingt tot het ondergaan van handelingen
- die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam
dus ik ben niet te dwingen tot sexuele handelingen???? ik heb zo vaak geen zin om iets te doen en wordt dan gedwongen.
Afspraak binnen mijn relatie is altijd geweest dat rapen mag. dus partners hebben mij gedwongen tot sexuele handelingen wanneer ik daar geen zin in had...
wanneer ik dit niet wilde.
en ik ben ook eens door een gedwongen tot sexuele handelingen door een man met wie ik geen sex wilde.
heb aangifte zelfs overwogen toendertijd, maar niet gedaan en nu ben ik blij met die ervaring en koester ik die en hoop ik dat zoiets nog eens gebeurt.
want het is gewoon geil om tot sex gedwongen te worden.... en dwang is als je verzet biedt..
als je geen verzet biedt géén verkrachting, maar kan het nog wel misbruik zijn bijv.
maar als je verzet biedt en je zegt "Nee" en sex wordt dan afgedwongen dmv van geweld o.i.d. dan is het dus verkrachting en kan dus ook als de vrouw het stiekem wel wilt.
je kan het spelen in een rapeplay of net als ik kan je het serieus willen dat een man over je grenzen heen gaat of sex afdwingt.
volgens mij vraagt een Raper doorgaans niet aan zijn slachtoffer of ze het stiekem geil vindt om geraped te worden??? Is het dan ineens geen rape meer?? Het is geen rape, wanneer ze zich niet verzet en hij dus niet dwingt.
maar wanneer zij verzet en hij dwingt heb je dus je rape.... het al dan niet stiekem geil worden of nagenieten ervan lijkt me niet afdoen aan het feit van de rape. en of het dan wel of niet strafbaar is ligt eraan of het slachoffer aangifte doet. ik blijf dus bij mijn vorige post.. dit stukje van het wetboek van strafrecht verandert helemaal niets aan wat ik al eerder zei. alleen anders geformuleerd
|
rapeslet
Beginnend lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 04:46 pm: |
|
forced sex |
maar goed een ander begrip voor rapesex en rapeplay e.d. is ook wel "forced sex"
(gedwongen sex) maar ja krijg je weer die discussie die je hebt over dwang= tegen iemands wil..
volgens mij is dwang wanneer de ander verzet biedt en wordt er ten onrechte vanuit gegaan dat het dús áltijd tegen iemands wil is. en het kan trouwens wél tegen iemands wil zijn...
ik heb zelf mijn grenzen behoorlijk laag liggen. ik hekel bijv. anale sex... maar mijn Mr. verkracht mij geregeld anaal. ik lig dan te huilen van ellende en doe alles om er onderuit te komen en er zijn wel eens een paar flinke klappen nodig om mij tam te krijgen dan. en dat is allemaal niet gespeeld. het is real
maar dat is dus geen dwang??? zónder dwang kan hij het vergeten! Ik laat me echt niet zomaar anaal neuken, ik heb er geen plezier van en geen genot van. Hij mag het omdat ik van rape houdt en de enige kick die ik eruit haal is die van dat hij doet waar hij zin in heeft tégen mijn wil, voor zijn genot..
ik hou ook niet van pijn dus die klappen winden mij ook niet op, enige wat mij opwindt is de kick dat hij mij dwingt tot sexuele handelingen voor zijn genot..
het willen en het genot hebben is dus altijd indirect aan het gebeuren... dus de rape op zich niet, maar het feit geraped te worden en het genot van de ander is wat mij opwindt.
Heelmeester hoe denkt U over ageplay en incestfantasietjes?? Of de dokter die te ver gaat bij het inwendige onderzoek? Want daar zijn ook genoeg slachtoffers van..
En wat vindt U van de vele rapefilmpjes die op internet te zien zijn? Bijv. op www.xvideos.com en www.rapeslet.nl ??
|
Mr. Gaius
Nieuw lid
Inlognaam: Mr_gaius
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 04:53 pm: |
|
Dwang |
Ik ben het in het algemeen wel met rapeslet eens.
Het is zeker een soort gevoel dat mensen die er niets mee hebben
zich nauwelijks voor kunnen stellen denk ik.
Of het logisch is, weet ik niet, of het te begrijpen of uit te leggen is weet ik ook niet.
Ik zelf houd van rape, sexuele handelingen onder dwang.
Maar, en dat is denk ik de essentie, ik zou nooit op het idee komen om een onbekende
of bekende vrouw waar ik geen afspraak mee heb sexueel te benaderen.
Dat is denk ik voor mij het verschil tussen echte rape of een spel.
Natuurlijk geniet ik ervan mijn sub ook onder dwang te nemen, ook als ze op dat moment niet wil. immers is de afspraak dat binnen de relatie/spel rape geen gevolgen zou hebben.
Voor mij betekent dat dus indirect wel dat toestemming is.
Of dat nou voglens het wetboek rape is of niet... maakt mij eigenlijk niet zo veel uit.
Be carefull what you wish for - You might get it !
| |
madelène
Beginnend lid
Inlognaam: Madelène
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 11-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 06:31 pm: |
|
wat een discussie.................. |
pfoehee, moeilijk discussie.
ik weet niet eens waar ik nog moet beginnen met reactie geven.
op het verhaal opzich wil ik nu niet reageren
niet omdat die geen reactie uitlokt bij mij maar meer omdat ik me graag wil richten op de discussie.met name de manier van discussie zoals hij nu is.
ik vind de discussie te grillig door zijn zwart/wit zijn.
er worden hier punten aangehaald die in mijn ogen niet eens ter discussie zouden moeten staan
omdat ieder ding, iedere fanatasie,iedere gebeurtenis en ook ieder mens en zijn mening verschillend is.
een los staand iets van de rest.
je kunt alles niet vergelijken alsof het een geheel is
dus wil ik ook graag los reageren op een aantal dingen.
als eerste wil ik noemen sterker ik wil benadrukken dat ik zowel groot liefhebber ben van rape-game en farced-game`s.
maar tegelijker tijd net zogoed slachtoffer ben geweest van huiselijk geweld waarbij ook verkrachting heeft plaats gevonden.
eerst een reactie op rapeslet:
jouw fantasie is vergaant en idd je bent niet de enigste
hoewel jouw fantasie verder gaat als de mijne ben ik er niet op tegen.
nog wel noem ik jou ding "fantasie" en dus in mijn ogen een vorm van game.
(ook een dader kan onbedoeld in jouw spel betrokken worden)
ik persoonlijk zie wat jij beschrijft idd niet als een verkrachting maar als een spel.
toch in tegenstelling tot andere ga ik niet zeggen dat jouw beleving niet echt is
jouw emotie`s niet echt zijn, ik geloof namelijk juist dat deze heel oprecht zijn.
jouw fantasie is zo levendig dat het de werkelijkheid moet benaderen sterker het moet de realiteit evenaren wat niet weg neemt dat je hier zelf de keuze op een onbepaald moment hebt gemaakt dat je dit wil. dat je tijdens je bedachte spel echt gevoelens hebt en er werkelijk onderuit wil komen er tegen verzet.
dat dit spel plaatsvind op een moment waar jij vooraf geen weet an hebt en zelfs niet van weet door wie dit spel bespeeld wordt neemt voor mij niet weg dat het een spel blijft.
maar zoals ik vaker zeg dit is ,mijn mening mijn beleving zoals ik het zie en ik verlang niet dat het ook de jouwe is en/of zal worden.
nog een stukje aan Heelmeester :
jou stukje van google en vooral het persoonlijk comentaar maakte mij laaiend.
1 tuchtiging in een sm spel is niet iets wat per defenitie niet gebeurd binnen een relatie en het kader van huiselijk geweld.
de setting kan idemdito het zelfde zijn dus dit onderwerp zou net zo gevoelig liggen
echter ga je er hier vanuit dat het niet "echt" gebeurd cq zelde gebeurd in deze setting.
ik wil daar maar een ding op zeggen.
ik wil de vrouwen (en mannen) niet de kost geven die jaren gebukt gegaan onder huiselijk geweld (er zijn immers zat vrouwen en mannen die het voor elkaar krijgen de ander te laten geloven in wat zij willen dat ze geloven om zo in hun behoefte te voorzien) in de setting van sm of iets wat daar op zou moeten lijken.
2 je stelt in een stukje dat voor jou er bij verkrachting sprake moet zijn van dwang en verzet.
hier ben ik het pertinent niet mee eens.
even heel cru gezecht vertel je me daar letterlijk dat ik door mijn ex niet verkracht ben.
en dat rape-game`s die ik speel met mijn huidige partner wel echte verkrachtingen zijn.
ik zal je dit ook uitlegen omdat het anders niet te volgen is.
ik ben als jonge meid bij mij ex gekomen (een man van 20 jaar ouder)
mijn ex had zeker in de begin jaren veel invloed op mij.
hij kon mij dingen laten geloven zoals hij het wou
al snel had ik een behoorlijk vreemd beeld van wat normaal en abnormaal was
de relatie tussen mij en mijn ex was na 2 jaar zo verslechterd dat we niet eens meer zamen sliepen
tenminste gewoonlijk niet!!
op een avond na een feest is hij zo zat al een paard mee naar boven gegaan.
(en nu komt mijn punt) hij kwam bij me liggen en had sex met mij zonder dat ik daar toestemming voor gegeven had en ik voelde me vreselijk.
dit is toen dus gebeurd zonder dat ik me verzette zelfs dwang was niet nodig want het hoorde er voor mijn verknipte idee bij.
(ik dacht dat sex hoorde bij getrouwd zijn met elkaar.)
maar als ik jou woorden letterlijk neem was dit geen verkrachting.
ik snap dat niemand dit echt wil beweren maar ik wilde dit vertellen om te laten zien hoe zwart/wit sommige stukken genomen kunnen )en zullen) worden.
wel snap ik de gedachte dat als iemand denkt aan verkrachting dat dwang,geweld,verzet e.d. als eers bij hem/haar opkomen maar dit zijn geen apsolute standhoudende dingen die er voor nodig zijn.
echter als iemand er wel zo over denkt ook dan ben ik hier niet om dat te bekritiseren
somigge mensen denken heel zwart/wit en ook dat is hun goed recht.
als slot even dit
mijn vriend en ik spelen soms rape-game`s die emotioneel de echtheid evenaren
sterker deze game`s moeten de echtheid evenaren
al mijn gevoelens zijn dan echt en voor mij is dit ook nog een heilzame manier geweest om met mijn gevoelen omtrent de ervaringen met mijn exman een plaats te kunnen geven en uberhoubt te kunnen voelen en tegelijkertijd heb ik mijn fantasie kunnen scheiden van de realiteit en om leren te gaan met mijn fantasie( ECHTER RAAD IK NIEMAND AAN OM OM DEZE REDEN EEN SPEL TE SPELEN IN DEZE SETTING
WAT VOOR MIJ HEILZAAM IS EN IS GEWEEST KAN VOOR EEN ANDER NET ZO BESCHADIGEND WERKEN.....EEN TIPISCH VOORBEELD VAN : DONT TRY THIS AT HOME!!!!)
omgaan met mijn fatasie was erg moeilijk zeker met wat ik mee gemaakt heb
hoewel mijn spel qua gevoel de realiteit mag benaderen wil ik geen game die echt, echt lijkt.
ik wil een onderscheid tussen echt en spel omdat ik zo de touwtjes in handen kan houden
maar wat stand houd in het spel gaat het om mijn (mijn=ik en mijn vriend) beleving ongeacht wat andere daar van vinden.
rape-game blijft wel een moeilijk en gevaarlijk spel
er zullen hier diverse mensen zijn die sub-space ervaren hebben.
ook de diepere zwaardere vormen zijn heerlijk zolang je weet waar je mee bezig bent en in ieder geval je tegen speler weet wat hij doet en vooral wat hij niet doet.
in mijn ogen is dit met een rape-game idem het zelfde.
ik ga deze discussie verder in de gaten houden en wens iedereen veel discussie plezier en afschuw
sorry voor mijn taalfouten in ieder bericht
maar ik blijf dyslectie`s of hoe schrjf je dat ook alweer.............? pffffff
| |
Lord Donck of Ar
Bevlogen lid
Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 58
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 06:56 pm: |
|
rape/rapeplay/verkrachting en spel |
Gegroet I/iederen,
Ik heb met aandacht deze discussie tot nu toe gevolgd en ben het enige eens en met andere niet eens.
Verkrachting volgens de wet is ALTIJD tegen de goedkeuring van de andere.
Verkrachting met toestemming is volgens de wet geen verkrachting maar 'gewoon' harde sex!
Rapeplay is Geen verkrachting maar een uiting van een fantasie, Forced Sex is ook een vorm van uiting in het seksuele beleven van.
Wat rapeslet heeft meegemaakt tijdens haar jeugd is verkrachting volgens de wet en ook al heeft zij geen klacht neergelegd is dit toch strafbaar moest de/haar verkrachter worden opgepakt voor dezelfde feiten meteen ander en toegeven dat hij ook haar heeft verkracht.
Verkrachtings fantasieën heeft bijna elke sub/slavin maar de meesten zetten/vragen deze niet in werkelijkheid om te zetten.
Nu naar mijn beleving binnen het Gor gebeuren, Ik gebruik mijn slavinnen wanneer en hoe ik wil zonder dat zij daar inspraak (zowel vaginaal als anaal) bij hebben, is dat verkrachting?? neen want zij hebben zich met hart en ziel en geest overgegeven aan mij als hun Master met alle gevolgen van. Trouwens zij Moeten Altijd klaar staan/zitten om gebruikt te worden zowel seksueel als als dienstmeid of nog andere taken die ik hier niet ga toelichten.
Ik als verantwoordelijke Master zal NOOIT één van mijn slavinnen zo behandelen dat zij permanente schade oploopt, ook niet indien zou blijken dat mijn gebruik van haar zo zou eindigen, neen dan zou ik haar eerder een andere taak toewijzen waar er voor haar geen risico meer is om genomen te worden tegen haar zin.
Tal I/iederen
Be well/
Tharl of Ahr
|
rapeslet
Beginnend lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 08:46 pm: |
|
madelene |
moeilijke naam voor iemand met dyslectie ;) ik laat de streepjes op je naam maar even voor wat ze zijn. wel mooi trouwens.
Ok bedankt voor je begrip en milde reactie.. toch nog even een kanttekening. Dat het mijn spel is oke, dat is dan jouw inzicht. Dat vind ik prima wil daar best in meegaan maar dan moet je ook rechtlijnig zijn en zeggen dat een verkrachter ook zijn spel speelt en onbedoelt mensen meeneemt in zijn spel...
wat waarschijnlijk ook het geval is. ik denk dat verkrachten voor een verkrachter een groot spel is...
zo ja dan is dat inderdaad ook mijn spel wat ik graag met hem deel. De verkrachting die op mijn 16e plaatsvond was niet mijn spel.. ik wilde het niet. ik was toen namelijk nog niet verder als rapeplay en wilde alleen het verkrachtingsspelletje (waarbij je doet álsof je het niet wilt groot verschil) en niet in het echt.. nu pas achteraf nu mijn grenzen zijn verlegd kan ik ervan genieten dat het toen is gebeurd, maar op dat moment niet.Hoewel het me ook niet raakte of ik er problemen van heb ondervonden
en het verhaal met je ex, snap ik ook wel hoe je dat bedoelt zit wel wat in, maar het is idd wel erg moeilijk om iets een verkrachting te noemen als je niet eens "nee" zei....(je voorbeeld is erg extreem) kan natuurlijk wel zo voelen, ik neem aan dat je al zo gehersenspoeld en gemanipuleerd was dat hij bezit had genomen van jou... Eigenlijk een prachtig uitgangspunt voor een s.m.relatie ware het niet dat hij jou ermee beschadigde...
heb iets dergelijks ook zelf meegemaakt (zonder verkrachtingen) en heb nu veel zelfbescherming gemaakt om zulke situaties te voorkomen, wat jammer is, want eigenlijk is het prachtig als je je geestelijk zo over kunt geven aan je partner...(wanneer hij het positief gebruikt)
en je hebt gelijk dat een spel verstandiger is dan echt. en een spel blijft een spel en is te stoppen wanneer je wilt, daarom heet het ook verkrachtingsspel en wordt een verkrachting nagespeeld en is rapegame gewoon een goed woord en lijkt me geen discussie over mogelijk...
|
rapeslet
Beginnend lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 08:53 pm: |
|
Lord |
Beste Lord,
zodra er dwang aan te pas komt is het in principe verkrachting... ik neem trouwens aan dat er ook stopwoorden zijn in het spel.?
en dwing je je slavinnen wel eens? Ik neem aan dat je gewilligheid eist en niet dwingt en dan is het idd géén verkrachting.
dat is het verschil tussen de gem. slavin. zij laat dingen toe tegen haar wil, maar verzet zich niet.
bij mij is er eindeloos veel verzet. Ik ben gewoon een pittige tante en ik luister niet als er niet flink wat dwang achter gezet wordt, vandaar ook mijn nick.
En Rapers houden van dat verzet, die houden niet van gewillige vrouwen. das het verschil denk ik tussen een slavin en een rapeslet...
|
Heelmeester
Productief lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 35
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 26 januari 2009 - 10:20 pm: |
|
Verhitte gemoederen |
Rapeslet, in jou zitten twee soorten “wil”. Jij wilt wat je niet wilt. Daardoor lijk je jezelf steeds tegen te spreken. Maar als jij met iemand afgesproken hebt dat hij je mag “verkrachten”, dan oordeelt de rechter (als jij aangifte zou doen) op basis van de vrije wil waarmee jij je beschikbaar hebt gesteld voor de “verkrachtingen” (hier dus met opzet tussen aanhalingstekens geplaatst) en de toestemming vooraf die je hiervoor hebt gegeven.
Ik plaats hier een link, ook voor Madelène en andere geïnteresseerden, naar het “Googlestukje” waarop ik mijn vorige forumbijdrage (mede) heb gebaseerd:
https://www.seksueelmisdrijf.nl/jl/index.php?option=com_content&task=view&id=157& Itemid=202
(Als de link niet werkt google dan op de trefwoorden “verkrachting wetboek” en klik op de eerste link bovenaan.)
Dan mijn antwoorden op de concrete vragen van Rapeslet.
Hoe denk ik over ageplay? Wel, dit gebeurt tussen volwassenen en volwassenen mogen spelen wat ze willen.
Incestfantasietjes? Zolang een fantasie zich alleen in iemands hoofd afspeelt, mag iedereen fantaseren wat hij of zij wil. Dat kunnen we ook moeilijk tegenhouden. Zelfs over seks met minderjarigen of familieleden/gezinsleden mag je fantaseren. Je valt er tenslotte niemand mee lastig, of hooguit jezelf. Maar als een vader fantaseert over seks met zijn dochter (daar denk ik met name aan bij het woord incest), dan kom je wel op een punt dat het vervelend wordt voor de vader zelf en mogelijk ook riskant. Als zo’n fantasie gaat overheersen, dan doet de vader er verstandig aan hulp te zoeken.
Anders wordt het als een incestfantasie in een fantasieverhaal wordt gevat. Alles moet je van geval tot geval beoordelen, maar ik neig naar de mening dat een dergelijk verhaal – indien het op deze of een andere site zou verschijnen – in de ban moet.
Een dokter die te ver gaat bij inwendig onderzoek? Medisch rollenspel en fantasieën in die sfeer zijn in de BDSM-wereld wijd verspreid. Daar kan ik over meepraten. Verhalen daarover kun je dus verwachten als je op een BDSM-site leest. Moet in principe dus kunnen. Maar een fantasieverhaal in die richting zou zo extreem kunnen worden, dat het in feite neerkomt op een verkrachtingsverhaal. Dan zijn we weer terug bij af. Hier worstel ik mee, zie ook mijn vorige bijdrage. Van geval tot geval beoordelen dan maar. Ik wens de beheerders van deze site veel wijsheid!
Die filmpjes bekijk ik misschien een andere keer...
De groeten aan iedereen en kusjes voor Stefanie, Rapeslet en Madelène!
(Ja Rapeslet, dát is pas afzien plaag plaag.)
Heelmeester
|
Lord Donck of Ar
Bevlogen lid
Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 59
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 12:57 am: |
|
dwingen |
gegroet rapeslet,
van zodra een toekomstige sub/slavin bij aanbelt om te praten over het Gor gebeuren en haar interesse hierin wordt er haar verteld dat zij bij aanvaarding van de huisregels en de regels van opleiding zij een akkoord moet teken.
Van zodra dat akkoord is getekend en de leerling haar intrek neemt in de haar toegewezen ruimte wordt er haar een leermeester toegewezen, dat is meestal een reeds goed opgeleide slavin, nog geen kajira, en die is verantwoordelijk voor de leerling. Zij moet de leerling voorbereiden voor bvb haar eerste grondige keuring, maar ook voor het leren van de Gor etiquette enz.
deze leerling wordt ook aangeleerd dat zij om het even waar en wanneer kan geroepen worden om gebruikt te worden en dit kan zelfs afgedwongen worden, meer nog, het zal afgedwongen worden indien zij niet toestemt, de daarbij gaande slagen zoals jij die krijgt van je meester, die krijgt zij niet maar er zijn binnen Gor andere gebruiken om een straf te geven, meer vernederend lichamelijk, maar ook geestelijk.
Een leerling moet weten dat zij totaal eigendom is van haar Master niets meer niets minder!
Hij kan doen en laten wat hij wil met haar, zelfs een verkoop is niet uitgesloten alhoewel dit niet vaak gebeurt.
Met dit alles houd de Master natuurlijk rekening met wat er gezegd is geweest tijdens het intake gesprek en zal hij voortdurend toezien op de goede gezondheid, lichamelijk maar ook geestelijk, van zijn slavinnen.
Van zodra er een slavin de opleiding voorbij is krijgt zij de status van kajira met een silk in de kleur voor de haar toegewezen dienst die zal moeten uitvoeren.
Tal I/iedereen
Tharl of Ahr
|
rapeslet
Lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 11
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 09:23 am: |
|
Heelmeester |
Beste Heelmeester,
Nou het verhaal wordt vicieus en daar heb ik een beetje een hekel aan, want je begint weer over de al dan niet strafbaarheid van een feit....
En dat vind ik gewoon helemaal niet interessant. Het gaat om het feit.
En verder wat andere fantasietjes betreft, wilde ik alleen maar mee zeggen dat dáár ook slachtoffers bij vallen. En dat maakt je dan weer niet uit. Alleen als het om verkrachting gaat krijg je er problemen mee. Maar alle incest en pedoslachtoffers daar maak je je niet druk om wanneer er gefantaseerd wordt dat 1 partner minderjarig is en/of een familielid en die verhalen komen ook op de site voor en dat vind ik dan weer krom.
maar over verkrachting fantaseren pfoeh das wel heel erg.
Terwijl het volgens mij een heel normaal natuurlijk verschijnsel is (gezien ook de hoeveelheid mensen die deze fantasie hebben en dat verkrachtingen onder dieren heel normaal is, tenslotte zijn en blijven wij ook een diersoort weliswaar een intelligent soort, maar dat doet niets af aan onze natuurlijke instincten en verlangens mijns inziens)
En dat bedoel ik dan zolang het maar in de beleving past is er wel begrip voor en anders niet en dat vind ik dan weer krom.
Ja er zijn verkrachtingsslachtoffers, maar (heb ik ook al eerder gezegd) er zijn ook moordslachtoffers en half de wereld kijkt ook graag met veel plezier naar oorlogsfilms en thrillers waarineet ik veel hoeveel doden vallen. En dan nog alle computerspelletjes waarin jezelf mensen kunt doden... maar dat is maatschappelijk geaccepteerd en rape niet. Beter zou het wel geaccepteerd worden. In de homoscéne is het al volledig geaccepteerd nu in de heteroscéne nog....
|
chantalleke
Nieuw lid
Inlognaam: Chantalleke
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 10:49 am: |
|
ook maar een duit in het zkaje doen |
Hoi lezers,
Een rape binnen BDSM sfeer wordt geloof ik wel geaccepteerd. Ik vind het veel en veel te ver gaan om een verkrachting ook als "normaal" te gaan zien. Een rape waarvan je weet dat het gebeurd of kan gebeuren, dat het veilig gebeurd dat je bewaakt wordt en beschermd als het nodig is kan je met de beste wil van de wereld toch niet gaan vergelijken met een verkrachting waar dit alles niet bij aan de orde is. Het leed dat een slachtoffer van een verkrachting wordt aangedaan is door vele niet te overzien, zelfs door het slachtoffer niet. Je moet met je vingers afblijven van iets dat niet van jou is of waar je geen toestemming voor heb gehad om het tot de jouwe te maken. Juist dit maakt voor mij het verschil tussen een rape en een verkrachting.
In een D/s heb je als het goed is beide aangegeven hoe je BDSM graag zou willen beleven, binnen deze afspraken is er heel veel mogelijk maar dat is dus altijd met de goedkeuring van de ander. Ja ik weet het ook hiertussen zitten "rotte appels" die de ander zonder respect behandelen.
Ik vind het een beetje een kromme redenatie om een verkrachting te gaan vergelijken met een computerspelletje. Een computerspelletje is een spel je hoeft het niet te kopen het wordt je niet opgedrongen, een verkrachting overkomt je, kan je niet voorkomen. Een oorlogsfilm hoef je niet te kijken en ja daar moet ik je dan weer wel gelijk in geven, deden maar meer mensen dat niet dan werden er ook een stuk minder gemaakt, aan de andere kant is het ook een deel van onze geschiedenis en die mogen we niet vergeten voor alle slachtoffers die daarbij zijn gevallen.
Geweld tegen andere mensen, dieren of dingen moeten we nooit als normaal gaan zien.
chantal
|
rapeslet
Lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 12
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 02:23 pm: |
|
heee |
He bah, dáár heb ik nu zon hekel aan he Chantal om dingen te gaan verdraaien. Is lezen nu zo moeilijk of het begrijpen van een tekst?? Leg me dat is uit a.j.b. want bij welke discussie er ergens ook gevoerd wordt er zitten altijd mensen tussen die woorden verdraaien.
Natuurlijk vergelijk ik een verkrachting niet met een computerspelletje!!! Ik vergelijk een verkrachtingsFANTASIE met een computerspelletje....
lijkt me toch wel iets héél anders... je moet wel spel met spel vergelijken en realiteit met realiteit en niet kruislings.
Als je dan over de inhoud van de verkrachtingsfantasie wilt hebben, de verkrachting, moet je het ook over de inhoud van het computerspelletje hebben, de moorden....
en dan wordt verkrachting dus vergeleken met moord
en een verkrachtingsfantasie met een moordspelletje.... Beiden spelen zich af in onze fantasiewereld, beiden beleven mensen plezier aan, en beiden bestaan getraumatiseerde slachtoffers van.
En natuurlijk moet een verkrachting strafbaar blijven, zou anders een mooi zooitje worden in onze maatschappij als dat het niet was.. Het is aan het slachtoffer of hij/zij daar aangifte van doet of de dader vervolgd wordt en dus vervolgd zal worden voor het feit "verkrachting". Ik vraag mij trouwens af (ook al vind ik strafbaarheid niet zo belangrijk) of een rechter bij vooraf instemming voor de verkrachting, bij een latere aangifte niet tot veroordeling zal overgaan. Immers mag je geen afspraken maken die tegenstrijdig zijn met de wet.
Dus een dader van een verkrachting, of dit nu spel is of niet, loopt áltijd het risico dat het slachtoffer (mee ingestemd of niet) aangifte zal doen, wanneer het spel niet helemaal verliep zoals hij/zij gewenst had.. Tenslotte blijft het bij verkrachting altijd het woord van het slachtoffer tegen de dader. En kan elke dader nu wel gaan roepen: "ze wilde het zelf!" (bekende uitspraak) "het was afgesproken!" Hoe wil je zoiets bewijzen? En is altijd met sex het geval, niet voor niets worden er regelmatig valse aangiftes van verkrachting gedaan en zelfs daarop worden mensen veroordeeld, die dus onschuldig waren. Daarom vind ik strafbaarheid helemaal niet de issue hier, hoort helemaal niet ter discussie te staan. Het gaat erom of verkrachtingsfantasieën mogen of niet? en als je over de grens gaat van fantasie en verkrachting zo real mogelijk wilt benaderen (zoals ik) of het dan nog verkrachting mag heten. En ik ben dus van mening van wel, omdat het los staat van de strafbaarheid van het feit, omdat uiteindelijk IK bepaal of er vervolgd wordt of niet. En als ik geen aangifte doe wil dat niet zeggen dat het dús geen verkrachting was.. er lopen zoveel vrouwen rond die geen aangifte doen van verkrachting en zelfs hun verkrachter naderhand bedanken.
Ook het lekker vinden van een verkrachting wil niet zeggen dat het géén verkrachting was. Want nu ben ik bijv. niet een rapesletje maar een moslima en wordt volgende maand uitgehuwelijkt, maar heb aan Allah beloofd maagd te blijven voor het huwelijk, anders ga ik naar de hel... Maar ik ben al een volwassen vrouw met gevoelens en wekelijks kom ik een kanjer van een jongen tegen, waar ik heimelijke fantasieën over heb. Maar echt met hem naar bed wil ik niet, want ik heb Allah een belofte gedaan.. Nu verkracht die jongen mij en ik vecht en verzet me, maar wanneer hij zijn lid in mij steekt en mijn maagdenvlies doorboort heeft, raak ik toch enorm opgewonden van die kanjer die mij neemt.. en alle opgekropte opwinding ontlaadt zich in 1 klap en ik spuit zo over zijn paal heen van opwinding, wanneer hij klaargekomen is haalt hij hem eruit en verdwijnt, mij achterlatend ontmaagd een paar weken voor mijn bruiloft, te laat voor herstel van mijn vlies en eerwraak waarschijnlijk het gevolg... was dit dan géén verkrachting?
|
chantalleke
Nieuw lid
Inlognaam: Chantalleke
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 03:52 pm: |
|
tja... |
Hoi,
Blijkbaar ben je dan niet helemaal duidelijk geweest in wat je bedoelde. je schreef:
citaat: Ja er zijn verkrachtingsslachtoffers, maar (heb ik ook al eerder gezegd) er zijn ook moordslachtoffers en half de wereld kijkt ook graag met veel plezier naar oorlogsfilms en thrillers waarineet ik veel hoeveel doden vallen. En dan nog alle computerspelletjes waarin jezelf mensen kunt doden... maar dat is maatschappelijk geaccepteerd en rape niet.
Wat heb ik daar dan verkeerd aan gelezen, ik kan nergens terug vinden dan je het over slachtoffers had van een fantasie.
De reden waarom ik me eigenlijk niet meng in discussies op een forum is de welbekende, je ziet de ander niet, merkt het niet als iets wat je zegt verkeerd wordt uitgelegd of opgepakt.
groetjes chantal
|
Lord Donck of Ar
Bevlogen lid
Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 60
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 03:53 pm: |
|
Teveel |
Gegroet I/iedereen,
Ik vind dat deze discussie aan het ontaarden is en dat de beheerders Nu moeten ingrijpen voor dat er woorden vallen tussen de deelnemers/sters die onherroepelijk zijn.
Tal I/Iedereen
Tharl of Ahr
|
madelène
Beginnend lid
Inlognaam: Madelène
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 11-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 06:51 pm: |
|
chantalleke |
ik denk dat een ieder hier begrijpt hoe het bedoeld is idd
dat jij dingen niet interpreteert zoals ze geschreven zijn in deze vind ik niet dat
rapeslet daar iets aan kan doen.
het duidelijk dat een film en een computerspel fantasie zijn (enkele films daar gelaten)
dus daar trekt zij een vergelijking met slachtoffers van moorden en verkrachtingen
waarom het een wel verfilmt mag worden, zelfs spelletjes van gemaakt mogen worden en van het andere niet.
dus ik hoop dat we dat deel van de discussie achter ons kunnen laten en nu verder kunnen gaan met een gezonde discussie.
want dat deze discussie gevoerd moest worden blijkt wel aan het aantal reactie`s
groetjes madelène
sorry voor mijn taalfouten in ieder bericht
maar ik blijf dyslectie`s of hoe schrjf je dat ook alweer.............? pffffff
| |
subjackt
Beginnend lid
Inlognaam: Subjackt
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 27 januari 2009 - 10:57 pm: |
|
publicatie van |
Ik heb het gevoel dat deze discussie afdwaalt.
De discussie is volgens mij niet of verkrachting strafbaar is en of dat zou moeten veranderen, de discussie is volgens mij hoe ver je kunt/mag gaan met verkrachtingsfantasieën. En dan kun je nog onderscheid maken tussen een verkrachtingsfantasie opschrijven en publiceren en een verkrachtingsfantasie beleven.
Aangezien dit een SM-verhalen site is wil ik iets kwijt over het eerste (het tweede laat ik voor mensen die het echt meegemaakt hebben). Iedereen is vrij om te fantaseren wat hij wil. Iedereen is vrij om voor zichzelf in zijn dagboek te schrijven wat hij wil. Iedereen is vrij om bij zijn partner, vrienden, familie desnoods, een boekje open te doen over zijn denkwereld.
Maar ben je nog steeds vrij om te doen en te laten wat je wilt als je jouw schrijfsels publiceert op een site? Waarbij je niet weet wie dat verhaal allemaal onder ogen gaat krijgen.
Volgens mij hebben de beheerders in de vorige editie van deze discussie, die gezien de datum/tijden meer dan 2 jaar geleden plaatsvond, destijds richtlijnen aangegeven. Over verkrachtingsfantasieën zeiden ze toen volgens mij dat die kunnen, mits het voldoende esthetisch verantwoord opgeschreven is en mits er een waarschuwend cursiefje vooraf is toegevoegd als het verhaal heel intens of vergaand is.
In grote lijnen ben ik het hier mee eens. Verkrachtingsfantasieën komen voor, ik heb ze zelf ook, in de SM-wereld zijn ze geregeld onderwerp van spel, dat soms magisch realistische vormen aanneemt, en dus kun en mag je er over schrijven, zeker op een SM-verhalensite. We zijn volwassen en we zijn wel wat gewend.
Maar ik zou wel zeggen dat je rekening moet houden met je publiek, je kunt bijna elke gebeurtenis in zulke zouteloze termen beschrijven dat lezers afhaken, boos worden of verdriet voelen. Met een gevoelig onderwerp als verkrachting loop je zeker een dergelijk gevaar.
Zelf vind ik dat bijna alles kan in een verhaal, mits het ook bedoeld is een mooi verhaal te zijn (en mits dit dan ook nog een beetje gelukt is). Een zwak punt van gevoelige verhalen en deze site vind ik dat je het allemaal in de mail krijgt - ik heb tenminste elke uiting op deze site aangevinkt - dus je kunt meemaken dat je bij wijze van spreken met het bord op schoot lekker over verkrachting zit te lezen. Vind ik niet echt jofel.
Ik sla zelf een goed verhaal over verkrachting niet over, maar ik wacht liever met lezen tot ik er een beetje voor in de stemming ben.
Met andere woorden, een waarschuwend cursiefje vooraf als je vermoed dat jouw verhaal op het randje is, is misschien niet zo'n verkeerd idee.
Trouwens vind ik het best dapper en ook wel amusant hoe rapeslet de boel opschudt.
|
rapeslet
Lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 28 januari 2009 - 09:31 am: |
|
chantelleke |
sorry chantelleke als het verkeerd is overgekomen, ik bedoelde het zoals ik het later heb uitgelegd.. maak me er idd erg druk om, komt omdat het bij mij erg diep zit. en ik een heel proces heb moeten doormaken van zelfhaat en zelfacceptatie om uit te komen waar ik nu ben... Heb al veel verwijten en kritiek gehad in mijn leven en zou graag eens geaccepteerd willen worden om wie ik ben ..
Ik ben begonnen met rapeplay en heb honderden rapeplay's gespeeld en ben diverse malen echt geraped, zowel door partners als dus door 1 vreemde. en ook ongewenste intimiteiten meegemaakt met n vreemde.
ik weet dus het verschil héél goed tussen een rapespel en een rapefantasie en een real rape.
Het is een compleet ander gevoel. bij een spel heb je nog steeds alles zelf in de hand en gaat alles zoals IK het wil.. meestal is het vooraf afgesproken en er zijn stopwoorden.
nu neem ik rapeslachtoffers zó serieus dat ik het weiger om stopwoorden te gebruiken, aangezien zij dit ook niet kunnen. Om mij daarin te stimuleren staat er hier een straf op gebruik van een stopwoord.
verder wordt er zout op slakken gelegd terwijl als we naar het algemeen geaccepteerd begrip slaaf en slavin kijken, dan maakt niemand zich druk om de honderdduizenden slachtoffers van slavernij... in principe kon een slaaf/slavin ook géén gebruik maken van stopwoorden en in het s.m.spel wel. is het wél op vrijwillige basis, dat maakt het toch niet minder écht?? er zijn mensen die spélen een s.m.spel er zijn mensen die zeggen:"Ik bén een slaaf of slavin of Mr. of Mrs." die ervaren het ook als écht.
maar als ik mijn rapeverlangens als écht wil ervaren dan mag dit niet. terwijl het bij mij niet uit de lucht komt vallen en ik genoeg ervaring heb om het verschil te weten tussen spel en real.plus mijn karakter erboven op, weet ik dus gewoon ik bén een rapeslet en ik speel het niet.
Net zoals anderen voor hun gevoel een slaaf of slavin zijn, wat in onze maatschappij in principe ook niet eens mogelijk is, want een ieder bepaalt hier zelf wat er gebeurt met hem of haar en tot hoever dat gaat. Eventuele contracten zijn dan ook niet rechtsgeldig.
maar het slaaf/slavin zijn in het smspel is zo maatschappelijk geaccepteerd, dat het zelfs in de officiële boeken staat erkend als zijnde een onderdaan in s.m.spel terwijl de oorsprong ervan gewoon ligt in de slavernij, waar mensen uitgebuit werden en ook de dood vonden en zelfs generaties later ondervinden mensen er nog psychische problemen van.
En dat bedoel ik dan met ruimdenkendheid tot de voordeur, wanneer mensen hun eigen beleving maar geaccepteerd wordt is het wel oke, en gaan ze nog lekker tegen de beleving van een ander aanschoppen. dat dát ineens wél onverantwoord is e.d. en niet normaal en met slachtoffers voor de voeten smijten.
en já dit ligt bij mij gevoelig, zouden mensen begrijpen als ze mijn voorgeschiedenis beter wisten en begrepen door wat voor lijdensweg ik al ben gegaan voor ik mezelf heb kunnen accepteren voor wat ik ben..
|
venus
Bevlogen lid
Inlognaam: Venus
Bericht Nummer: 47
Aangemeld: 11-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 29 januari 2009 - 12:08 pm: |
|
Rapeslet |
Nee niet het feit of het strafbaar is, bepaalt voor mij het verschil tussen spel en werkelijkheid, maar de vrijwilligheid.
Jij vindt het fijn om verkracht te worden. Het is een kick voor jou. Ondanks al je verzet geniet je ervan, toch? Je bent een van de weinge mensen, misschien wel de enige, waarvan ik gehoord heb dat verkracht worden een kick geeft/heeft. Ik vind het erg moedig dat je dit hebt gezegd en kan me voorstellen dat het veel tijd heeft gekost om dit gevoel te accepteren
Er zijn legio vrouwen (van mannen weet ik het niet, maar denk dat die er ook zijn) die seks hebben met hun partner omdat ze denken dat het zo hoort of om een ruzie achteraf te voorkomen.
Voor mij zijn dit ook verkrachtingen omdat het niet vrijwillig gebeurt.
Liefs,
Venus
|
Heelmeester
Productief lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 38
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 29 januari 2009 - 12:40 pm: |
|
Nee, Venus |
Een vrouw die tegen haar zin seks heeft met haar partner wordt niet verkracht, tenzij ze - zodra haar partner toenadering zoekt - duidelijk zegt dat ze geen seks wil en haar partner haar vervolgens met uitoefening van lichaamskracht - of op andere wijze gedwongen - "neemt", dusdanig dat zij er redelijkerwijs niet onderuit kan komen.
Een vrouw die structureel geen seks met haar partner wil hebben (terwijl haar partner wel wil), doet er uiteraard verstandig aan de relatie het hem te verbreken.
Maar ik besef wel degelijk dat vrouwen soms bijv. om economische redenen, vanwege de kinderen, onder sociale druk of vanwege gebrek aan durf bij hun man blijven en dat ze dan maar met tegenzin toegeven aan zijn seksuele verlangens. En ik kan ook best begrijpen dat ze hierbij gevoelens krijgen die associaties met verkrachting oproepen. Het leed dat hieruit voortvloeit wil ik dus zeker niet bagatelliseren.
Heelmeester
|
chantalleke
Nieuw lid
Inlognaam: Chantalleke
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 29 januari 2009 - 08:06 pm: |
|
rapeslet |
Hoi rapeslet,
Wat mij betreft is het goed. Het is nooit de bedoeling geweest om je tekst verkeerd te lezen of uit te leggen. Het is een moeilijk onderwerp met diepe gevoelens, met voor en tegenstanders.
Groetjes
chantal
|
rapeslet
Lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 14
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 29 januari 2009 - 08:26 pm: |
|
venus |
hai venus,
het gaat idd om vrijwilligheid en het mag van mij ook onvrijwillig afgedwongen wordn. zoals ik zei weet ik het verschil tussen een real rape en een spel. en bij real rape is het vaak niet genieten op het moment dat je geraped wordt...angst en huilen van pijn en verzetten omdat jehet niet wilt... onvrijwillig dus, maar naderhand voel je je enorm gebruikt en zoals ik al zei is het voor mij een vorm van masochisme waardoor ik toch een kick krijg. zijn een hoop dingen die meespelen.
zo heb ik een fantasie dat mijn Mr. een man uitzoekt die ik écht niet zie zitten om me daardoor te laten verkrachten, dus dat ik die man echt niet wil!! het is het gebruikte en verkrachte gevoel wat me enorm opwindt. dat je het niet wilt, écht niet wilt maar het toch gebeurt en je moet kijken hoe iemand gewoon zijn lid in je steekt, terwijl je dit écht niet wilt.
dat is zó vernederend en je wordt dan zó gebruikt puur voor het genot van die ander.. de angst, de walging, de shock geven een enorme kick waar je soms op het moment zelf niet eens van kunt genieten omdat de angst overheerst, omdat je niet weet hoe het af zal lopen...
|
lil' angel
Lid
Inlognaam: Bottomangel
Bericht Nummer: 12
Aangemeld: 06-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 26 februari 2009 - 12:53 am: |
|
en als je nu fantaseert om te verkrachten? |
Een ex van mij(overigens nog steeds een hele goede vriend) heeft verkrachtingsfantasiën, maar dan aan de andere kant van het gebeuren. Hij werd opgewonden van het idee om meisjes te verkrachten. Tegelijkertijd keurde hij die gevoelens af, maar hij had ze wel.
We hebben wel eens zo'n spelletje gedaan, wat best opwindend was, maar voor hem was dat eigenlijk niet genoeg. Zijn fantasiën gingen veel verder en het was niet gedwongen genoeg.
Maar hij wil het niet in realiteit doen omdat hij dan het meisje waarmee hij het dan zou doen iets vreselijks aandoet.
Uit angst dat hij het door zijn opwinding hiervoor toch zou doen, durft hij bijvoorbeeld nooit dronken te worden.
Natuurlijk vind ik dat hij het nooit ik de praktijk mag uitvoeren, toch ben ik niet boos om zijn fantasiën. Hij is een super lieve jongen die nooit een meisje opzettelijk wat zou aandoen en dat ook niet zou willen. Ook al heeft hij wel die fantasie.
Tegelijkertijd heb ook ik (zoals de vele vrouwen lijkt het soms wel) te maken gehad met ongewenste sexuele intimiteiten. En begrijp ik maar al te goed dat het voor velen onvoorstelbaar is dat er mensen zijn die verkracht zouden willen worden en mensen zijn die willen verkrachten.
En dat er mensen zijn die deze gedachtes goedkeuren (zolang het maar fantasiën zijn of er maar enige vorm van vrijwilligheid van beide kanten is).
Echter is er in de BDSM heel vaak sprake van dwang en "onvrijwilligheid". Bij ageplay bijvoorbeeld. Het stoute kleine meisje krijgt straf maar wil dit natuurlijk niet. In werkelijkheid betreft het een volwasse vrouw die het mateloos opwindend vind.
Het zelfde geld voor slaven en slavinnen. Die doen niets anders dan "gedwongen" de opdrachten van hun meester/meesteres opvolgen.
Zo moet je die verkrachtings fantasiën en spellen ook zien.
Ze wil verkracht worden.
Dus het is vrijwillig en dus mag het!
Ik wens iedereen met slechte ervaringen door verkrachtingen en aanrandingen heel veel sterkte en kracht. En iedereen met fantasiën in die richting heel veel wijsheid en tevens plezier met op vrijwillige base uitoefenen van deze vorm van BDSM.
groetjes
lil'angel
An evil little angel, is this possible? Look at me and think again.
| |
rapeslet
Actief lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 29
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 26 februari 2009 - 09:33 am: |
|
lil'angel |
Hai lil'angel
bedankt voor je bijdrage en ook eens laat zien hoe het is voor een Raper en dat een Raper lang niet altijd een hardvochtige veroordeelde crimineel hoeft te zijn, maar dus een hele aardige lieve jongen kan zijn die worstelt met zijn gevoelens en dus zelfs nog nooit echt verkracht heeft. Toch is hij in mijn ogen juist typisch een Raper. En ik ken meer van dat soort mannen waar ik contact mee heb.
wanneer dit wat meer uit de taboesfeer komt en mensen wat opener durven en kunnen zijn over hun rapeverlangens kunnen ze tenslotte elkaar opzoeken en er wat leuks mee doen.
Een rapeplay was voor die vriend van jou niet genoeg er was niet genoeg dwang, maar dat kan aan het spel liggen en de grenzen die er op dat moment waren. Ik zelf doe rapeplays waar over mn grenzen gegaan wordt, en er dus écht sprake is van dwang en onwil en hij misschien wel bevrediging uit zou kunnen halen. En ik zal heus niet de enige zijn.
Verder vind ik het best wel triest dat die man waar jij het over hebt er zo mee zit dat hij niet eens dronken durft te worden. Hij geeft dus eigenlijk aan dat hij het maar net aan in de hand heeft. Is toch rot om te moeten leven met gevoelens die je zo moet onderdrukken???
Being a sub is not a choice, it's a drive
| |
lil' angel
Lid
Inlognaam: Bottomangel
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 06-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 27 februari 2009 - 01:19 am: |
|
als het maar vrijwillig is |
hij heeft het goed ik de hand zolang hij niet teveel alcohol gebruikt, maar dan doel k ook op een hoeveelheid waarna je welicht niet eens meer weet wat je allemaal hebt gedaan.
Hij is overigens wel aan het kijken naar andere wegen, maar is net als ik wat terughoudend.
Om even mijn standpunt wat te verduidelijken:
Ik ben tegen iedere vorm van bdsm en "gewone" sex als een van beide niet wil. En dan bedoel ik in brede zin dus helemaal niet wil in welke vorm dan ook.
Als beide het wel willen, vind ik het prima.
De situatie die je van je 16e beschrijft keur ik af. De jongen/man kon niet weten dat jij er positive gevoelens over hebt, dus hij was fout bezig.
Of het verkrachting betrof, is een definitie questie en zal voor iedereen anders zijn. Ik zie het wel als een verkrachting, ongeacht wat de wet er van zegt.
Wat verhalen betreft vind ik dat alles kan, tenzij het een betoog betreft, wat bedoelt is om mensen te overtuigen dat dingen die bij de wet verboden zijn wel kunnen en daarmee aanmoedigt tot het plegen van strafbare feiten. (wat opzich al strafbaar is.)
An evil little angel, is this possible? Look at me and think again.
| |
Devils
Lid
Inlognaam: craxy
Bericht Nummer: 17
Aangemeld: 10-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 01 mei 2011 - 01:59 pm: |
|
tegen wil in |
ik heb het ook gehad dat er dingen echt tegen mijn wil in zijn gebeurt maar eigenlijk zoals jij al zegt rapeslet.
ik kan het niet beter verwoorden het geeft toch een kick ik ken het gevoel.
het is niet een gevoel wat je kan krijgen als je ergens toestemming voor geeft.
ik probeer soms echt mijn Dominant zo ver te krijgen om echt over mijn grenzen heen te gaan wil ook geen stopwoord hebben omdat ik weet dat ik het niet nodig heb, maar ja krijg het niet voor elkaar dat hij het doet dus erg jammer soms.
ik wil juist over een grens worden gebracht of een rapeplay het zijn echt dingen waar ik ook van houd maar het is moeilijk niet veel kunnen die gevoelens begrijpen, ik vind het fijn als er iets tegen mijn wil gebeurt.
soms denk ik ben ik gek of niet.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?