Gepost op donderdag 20 maart 2008 - 07:11 pm: |
|
|
Elke nacht staat hij weer, ineens, naast mijn bed....
De Ideale Man stond weer aan mijn bed vannacht. Alweer. Hij maakt nooit veel geluid, maar ineens is hij er. Elke keer schrik ik! Ik trek mijn dekbed hoger over me heen.... en voel mijn naakte lijf zich uitrekken. Mijn heupen bewegen zich van links naar rechts, in een onbeholpen poging wakker te worden. Mijn vuisten ballen zich tot boven mijn hoofd en mijn hoofd beweegt langzaam tussen mijn armen. Mijn kuiten strekken zich tot de mooiste benen die ik in me heb en mijn voeten strekken mee. Mijn rechterhand gaat over mijn onderbuik naar boven. Ik kijk hem aan en glimlach voorzichtig en verontschuldigend... in een poging hem mild te stemmen. Hij glimlacht niet terug. Ik kruip langzaam in elkaar en mijn knieen raken mijn borsten. Mijn armen sluiten zich om mijn benen, maar mijn blik blijft gericht op hem. Hij schudt zijn hoofd. Ik weet het...., probeer ik hem zonder woorden duidelijk te maken. Sorry. En tegelijkertijd opent mijn lijf zich weer en bedwing ik de bijna onbeheersbare behoefte om me opnieuw uit te rekken. Ik draai me om. Ik probeer zijn dwingende ogen te ontwijken en toch te voldoen aan dat wat hij wil. Als ik op mijn buik lig, duw ik mijn billen een stukje omhoog en al mijn spieren spannen zich weer. Deels om tegemoet te komen aan mijn eigen grote behoefte me uit te rekken, maar ook omdat ik weet dat hij dit wil zien. Hij wil mij zien. Ik kan het niet langer tegenhouden en rek me uit. Dat mijn lijf zich daarbij vreselijk uitstrekt en aan alle kanten laat zien, maakt dat ik me mooi voel; ik weet dat ik trots mag zijn op mijn lijf. Het maakt ook dat ik me schaam. Ik schaam me voor hoe ik doe en ik weet nu al, dat ik over vijf seconden niet weet hoe ik moet kijken, liggen of reageren. Het maakt me ook trots, omdat ik doe wat hij wil zien. Dan komt het moment dat de schaamte overheerst..., omdat ik hem aankijk, en ik niet kan lezen wat hij wil. Omdat ik hem aankijk..., en niet zie of ik het naar zijn zin doe. Omdat ik eigenlijk niet weet wat ik nu moet doen. Een paar seconden tikken weg. Dan glimlacht hij. Ik weet dat hij dit leuk vindt; mijn schaamte, mijn vertwijfeling. Die wetenschap maakt echter niet, dat ik de situatie voor mezelf kan verbeteren. En juist dat maakt, dat ik me nog meer schaam. Ik wacht op het moment dat ik zijn volgende wens kan lezen, maar als dat niet komt, voel ik een grote behoefte om zelf maar iets te ondernemen; ik wil weg uit deze schaamtevolle vacuum. Ik ga rechtop zitten. Mijn voeten op de grond, mijn billen op de matras. Weer kijk ik hem aan, in de hoop dat deze move hem doet aangeven wat hij van me verlangt. Hij blijft me aankijken, en ik zie sarcasme in zijn blik. Hij doet weer niks..., en ik voel me zo vreselijk ongemakkelijk. Weer tikken seconden weg. En ik besluit te doen, wat ik vreselijk vernederend vind, maar wat me de uitweg geeft tot afwachten.... Ik kijk hem nog een keer vluchtig aan en zie zijn stoicijnse blik. Ik zak voor zijn voeten op de grond. Ga op mijn knieen zitten. Recht mijn rug en doe mijn handen open op mijn knieen. Mijn billen rusten op mijn voeten. Mijn blik is naar beneden gericht. Ik zal afwachten nu.....
Ik ben de baas over mijn fantasie... En ik fantaseer, dat ik niks te vertellen heb.
|
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 332 Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 21 maart 2008 - 07:05 am: |
|
Mooi |
Maar Lot toch, Wat is dit moooooi. Ingetogen, introspectief, beeldend. Het beschrijft het verlangen en de uitlaatklep die de geest daarvoor gevonden heeft. Het beschrijft de ingehouden passie van iemand die verlangt. Het is pure poëzie. En het mooiste is nog dat er nergens specifieke lichaamsdelen worden beschreven, ja zelfs niet al te diep wordt ingegaan op de inhoud van dat verlangen. En toch weet de lezer maar al te goed wat ze denkt en doormaakt. Als je dat kunt ben je een grote. Janneman P.S. En wat een prachtige spreuk......
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Verteller
Bevlogen lid Inlognaam: Verteller_53
Bericht Nummer: 121 Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 21 maart 2008 - 09:57 am: |
|
Een droom van een verhaal |
Lot, Een verhaal vol veelzeggende stilte. Droombeeld, biecht, verzuchting, opstandigheid, onderwerping en verleiding; alles ineen. Een prachtverhaal over kiezen en gekozen worden. Ik zoek naar woorden om jou naar behoren te prijzen, maar eerlijk gezegd ben ik sprakeloos. Verteller
|
SaMuel
Productief lid Inlognaam: Samuel
Bericht Nummer: 40 Aangemeld: 10-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 21 maart 2008 - 11:24 am: |
|
mysterieus |
beste Lot, Dit is een mooi mysterieus verhaal, dat de kern van bdsm raakt, waarbij het niet direkt om sex gaat. Mijn komplimenten voor je schrijfstijl. Ik hoop voor je dat het een "waargebeurd" verhaal is. SaMuel
|
Lord Donck of Ar
Bevlogen lid Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 49 Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 21 maart 2008 - 07:18 pm: |
|
!!!!!!!!!!! |
Alleen uitroeptekens, geen woorden, sprakeloos. Liefde, verzuchting, verleiding, verleid worden, onderwerping en onderworpen worden!! Dromen en gedroomd hebben, dit alles in één kort verhaal. mooi MOOI, HEEL MOOI!!}}
|
Hadriman
Actief lid Inlognaam: Hadriman
Bericht Nummer: 22 Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 22 maart 2008 - 05:46 pm: |
|
ELKE DAG BOVENDIEN |
????????? Uitroeptekens, culminerend in schreeuwende vraagtekens. Daar ligt ze, daar kruipt ze, daar kronkelt ze voor mij. Schreeuwt haar naakte lichaam om aandacht? Om aangeraakt te worden? Trillend van emotionele spanningen als mijn handen al dan niet nadrukkelijk dit aangeboden vlees beroert en kletsend de ruimte vult? Wie is zij, die mij uitdaagt? Schreeuwt in al haar vesels om mijn aandacht, mijn fantasie? Ik til dit, diepzuchtend, over de paasdagen heen. Hadriman Gorean Master
|
Lot
Productief lid Inlognaam: Lot
Bericht Nummer: 31 Aangemeld: 04-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 22 maart 2008 - 08:51 pm: |
|
Nachtelijke escapades |
Zo! Jemig mina! Dank voor alle eh... wel heel enthousiaste reacties. Heel leuk om te lezen! Ik had niet verwacht dat dit verhaal met zoveel lof zou worden ontvangen; het leek me bijna een beetje aan de saaie kant (hoewel vanuit mijn tenen beschreven en heel waar). Bovendien is het "droom-thema" laatst op smverhalen al aan de orde geweest. Misschien moet ik jullie vaker op de hoogte houden van mijn nachtelijke escapades, want dan maak ik toch veel mee!! *grijns* Liefs, Lot.
Ik ben de baas over mijn fantasie... En ik fantaseer, dat ik niks te vertellen heb.
| |
|