    
MisTique
Bevlogen lid
Inlognaam: Mistique
Bericht Nummer: 46
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 25 oktober 2007 - 11:14 pm: | 
|
Geen discussie maar meer een delen van hoe ik spanking ervaar |
Hallo allemaal,
Een tijd terug schreef ik hier voorzichtig over mijn ervaringen met bdsm. Voorzichtig omdat spanking en bdsm twee gescheiden delen lijken te zijn. Binnen de bdsm wordt spanking als onderdeel gezien, voor veel spankers is bdsm een stap te ver. Dit bedoel ik overigens niet (ver)oordelend, het is iets waar ik tegen aan ben gelopen in mijn zoek- en dwaaltochten op internet.
Voor mij was het moeilijk om mijn eigen behoeftes en gevoelens met betrekking tot spanking te accepteren en ruimte te geven. Het vreemde was dat ik mijn onderdanige behoeftes, wat je meer in de richting van bdsm kunt zien, wel volledig had geaccepteerd. Spanking was daar een onderdeel van maar nimmer liet ik mijn (spel)partners weten wat spanking met me deed.
Dat was iets van mijzelf, iets dat er al zolang was als ik me kon herinneren. Als kind al, en iets waar ik moeite mee had om het te delen.
Inmiddels ben ik bijna 12 jaar met bdsm bezig, in die tijd veel ontdekt, verkend, ervaren en genoten. Voor mezelf heb ik in de tijd dat ik hier ging schrijven pas toe durven geven wat spanking voor mij betekent. De laatste maanden is spanking ook binnen de relatie op zijn plek gevallen, niet in de eerste plaats door het vertrouwen en de veiligheid die ik ervaar bij mijn partner maar ook omdat ik het aandurfde erover te praten. Stapje voor stapje zijn we onze eigen weg erin gaan vinden. Beide al een tijdlang actief binnen bdsm voelden we toch aan dat dit een andere lading en betekenis voor ons heeft.
Nu is het volledig in balans. We delen een relatie, delen bdsm en delen spanking. Natuurlijk loopt dat soms allemaal door elkaar en soms wordt er een facet uitgelicht en als op zichzelf staand iets beleefd. Voor die balans er kwam hebben ook wij natuurlijk gezocht naar wat voor ons prettig voelt. We hebben beide niets met het element straf, ook corrigeren is iets waar we niets in herkennen. Niet in de relatie, niet in de bdsm relatie en niet met betrekking tot spanking.
Het beleven van een spanking is voor ons het uiten van behoeftes die in ieder van ons leven. In mij de behoefte om de fysieke, geestelijke en emotionele impact te ervaren. In hem andere behoeftes (ik kan dat zo niet omschrijven dat kan hij beter zelf doen).
Sinds ik voor mezelf geaccepteerd heb dat die behoefte naar spanking er is kan ik me er volledig aan overgeven, wat resulteert in ontladingen die vreselijk intens zijn. Emotionele ontladingen natuurlijk ook maar ik doel nu meer op het fysieke. De orgasmes zijn spontaan en intens, en gekoppeld aan de spanking. Ik heb geen stimulatie nodig om tot een orgasme te komen, soms is een flinke spanking met de blote hand voldoende, andere keren met wat meer opbouw maar er komt altijd een moment waarop ik spontaan spuitend klaarkom tijdens een spanking. En ook dat is niet een eenmalige ontlading, het kan meerdere keren worden opgeroepen (ook zonder een spanking trouwens).
Dus spanking voor mij is een antwoord op de behoefte die in me leeft, ik merk aan mezelf wanneer ik een tijdlang geen spanking heb ervaren dat er een onrust in mijzelf opbouwt. Het moment van de spanking zelf is voor ons een moment van intens genieten, het is een delen die we beide als heel bijzonder ervaren. Er zitten zeker wel elementen in die herkenbaar zijn als zijnde gekoppeld aan bdsm, zo vind mijn partner het bijvoorbeeld prikkelend mij te zien in een kort schoolmeisjes rokje, maar dan weer wel in combinatie met iets sexy's, dus niet met de bekende witte kniekousjes en witte bloes. Ook houdingen komen terug, maar het element straf totaal niet.
Er is me wel eens gevraagd hoe we dan tot een spanking komen (geen straf = geen acties die hier toe leiden), dat ontstaat spontaan. Ik kan hem door de dag heen of op een moment prikkelen en uitdagen, kennelijk is de blik in mijn ogen voldoende om te weten waar ik op dat moment t meest behoefte aan heb.Die behoeftes worden gestuurd door mijn masochistische en/of onderdanige behoeftes. Mijn partner voelt deze feilloos aan, daarentegen leven ook in hem behoeftes die ik oppik en waar ik weer op reageer. Spanking is voor ons net zo gewoon als een vrijpartij, het kan spontaan gebeuren (een vluggertje in de keuken annex een kort maar heftige spanking in de gang bijvoorbeeld, of uitgebreid met elkaar prikkelen en uitdagen voor het moment van de spanking en zo de spanning opbouwen.
Dat wilde ik toch een keertje met de lezers hier delen.
liefs
MisTique
Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.
| |
venus
Productief lid
Inlognaam: Venus
Bericht Nummer: 38
Aangemeld: 11-2005
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 26 oktober 2007 - 04:56 pm: |
|
Reactie |
Goedenmiddag MisTique
Al een poosje ben ik lid van deze site en lees ik er regelmatig.
Ik ben nog niet eerder een schrijven tegen gekomen welke mij zo heeft kunnen ontroeren.
En dan niet eens zozeer door te tekst als wel door de inhoud als wel door het gegeven dat jij je zo kwetsbaar (vind ik) durft op te stellen.
Ook een stukje herkenning speelt mee, daar Spanking en BDSM ook in de relatie tussen J en mij lopen. Het verschil is dat er voor mij wel een behoefte is aan correctie en straf.
Dank je wel MisTique voor je openheid.
Liefs,
Venus,
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 307
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 27 oktober 2007 - 08:27 am: |
|
Mysterieus |
Mis Tique toch.....
Een 'oude' naam hier. Altijd aanwezig geweest, maar bescheiden. Doet haar naam eer aan. Je zou er nieuwsgierig van worden..... En dan ineens zo'n ontboezeming. Zo'n PRACHTIGE ontboezeming. Ik bedoel het zeker niet verkeerd, maar het is haast een coming-out.
Prachtig mooi verwoord ook. Ik denk nu zelfs precies te weten hoe je hierin staat, dat gevoel geef je mij.
Wat ik er ook bijzonder in vind is dat voor jullie, ja zelfs voor jullie allebei, het element straf en pijn geen rol speelt. Zeker, dat komt meer voor, maar die groep vormt lijkt mij zeker niet de meerderheid. En dan kan ik mij voorstellen dat SM veel mogelijkheden biedt zonder pijn en straf. Denk aan vernedering, denk aan bondage, denk aan allerlei methoden die er 'alleen maar' op gericht zijn de spanning en daardoor het genot te verhogen.
Maar spanking zonder straf en pijn vind ik meer bijzonder. O, je hebt wel aangegeven hoe jullie dat doen en ik zie dat wel voor me, maar toch heeft het wel iets raadselachtigs. Tikken op de billen kun je nog geven zonder strafelement, maar enige pijn zal er toch aan te pas komen.
De verklaring zal wel zitten in dat woordje 'enige'. Niet teveel, juist genoeg voor opwinding.
Ik wil je wat vragen Mis Tique, hoewel ik dat niet snel doe. Ik zie dat je een prachtige site hebt die veel creativiteit verraadt. Ik zie dat je je gedachten mooi kunt verwoorden. Ik zie in het verleden prachtige verhalen van jouw hand.
Mag ik je vragen ons nog eens te vergasten op iets als je hierboven beschrijft? Niet autobiografisch natuurlijk, dat spreekt vanzelf. Maar in de geest. Zodat de tragen onder ons - waartoe ik mezelf ook reken - het NOG beter kunnen begrijpen. En ervan leren.
Want het is mooi.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Heelmeester
Lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 16
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 27 oktober 2007 - 02:21 pm: |
|
Geen pijn? |
Ook ik vind de "ontboezeming" van Mis Tique over de wijze waarop zij spanking ondergaat bijzonder mooi en waardevol. Maar wáár heb jij gelezen, Janneman, dat bij Mis Tique het element "pijn" helemaal geen rol speelt? Dat schrijft ze namelijk niet. Ze schrijft dat "straf" en "corrigeren" geen rol spelen, maar je doet het nu voorkomen alsof Mis Tique in haar relatie soft-spankings ondergaat; je hebt het zelfs over "tikken op de billen". Hoewel Mis Tique het woord "pijn" in haar relaas niet één keer bezigt, lees ik zelfs tussen de regels door niet dat het voor haar (en haar partner) geen rol speelt.
Integendeel, ze heeft het over de fysieke, geestelijke en emotionele impact van een spanking. Ze schrijft: "Ik heb geen stimulatie nodig om tot een orgasme te komen, soms is een flinke spanking met de blote hand voldoende....". "Flinke spanking" is natuurlijk niet mogelijk zonder pijn. Ze heeft het verder over haar "masochistische en/of onderdanige behoeftes". Niet dat die noodzakelijk zijn om een spanking met pijn te willen ondergaan, denk aan de wereld van de Huiselijke Discipline. (Waarin de elementen straf en correctie wel weer een grote rol spelen.)
En een paar weken geleden schreef ik op deze site over een vrouw die stevige spanking wil ondergaan, maar voor wie noch het element straf noch het element submissie in haar beleving enige rol speelt. Ik heb mijn verhaaltje over mijn contact met deze vrouw uit privacy-overwegingen van deze site gehaald, maar heb nu toch weer de behoefte om het even aan te tippen. Want zo zie je maar hoe divers de beleving van spanking kan zijn.
Ik ga op zoek naar de site van Mis Tique!
Groeten van Heelmeester
|
MisTique
Bevlogen lid
Inlognaam: Mistique
Bericht Nummer: 47
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 27 oktober 2007 - 06:52 pm: |
|
Dankje wel voor de warme reacties |
Beste Venus, Janneman en Heelmeester,
Allereest dank voor jullie reacties. Het is ontzettend prettig om na zo'n 'ontboezeming' zulke warme berichten te lezen.
Janneman ik voel me vereerd met je vraag maar heb geen idee of het me lukt. Ik mis al meer dan een jaar de inspiratie om echt weer een verhaal te schrijven, ik heb zelfs nog twee verhalen die liggen te wachten op een vervolg maar ook dat lukt me niet. Wel zie ik dat de veranderingen in mijn leventje, en de impact en invloed van spanking daarbinnen, me langzaamaan weer inspiratie geven. Dus wie weet ...
Venus dankjewel voor je compliment, het voelt goed jouw bericht te lezen. Ik vind het persoonlijk prettig om te zien dat belevingen van bdsm en spanking zo divers kunnen en mogen zijn. Er bestaan geen standaarden en jouw reactie laat dat ook maar weer zien.
Dan nog even terugkomend op het element pijn, Heelmeester je hebt het goed gelezen tussen de regels door. Pijn speelt inderdaad een rol, al benoem ik het niet zo direct. De behoefte om een spanking te ervaren is ook niet puur de behoefte aan pijn, als masochiste ken ik die behoefte namelijk ook en die verschilt. Een behoefte aan spanking is gekoppeld aan meerdere kanten, dat is zowel emotioneel als geestelijk en fysiek. Maar het is ontzettend moeilijk om dat helder te verwoorden.
Heelmeester ik ben wel benieuwd naar die topic, jammer dat ik die heb gemist.
Binnen spanking is mijn onderdanige kant minder op de voorgrond, ik ben er nog steeds niet helemaal uit welke kant daar voorop staat. Het is een deel in mij dat durft aan te geven wat ze wil, waar ze naar verlangt. Dat deel geniet van pijn om de pijn, om wat het me geeft, om wat het met me doet. Het laat mijn lichaam bewegen in een spontane dans, een dans op de melodie van verlangen, pijn en genot. Natuurlijk is er wel overgave, een overgave aan mijn partner maar meer nog een overgave aan mijzelf. Aan wat in mij leeft.
Bij spanking is pijn aanwezig, het hoeft echter geen harde of heftige pijn te zijn. Soms kan één zacht tikje voldoende zijn om tot een ontlading te leiden. Het is ook weer niet zo dat alles moet leiden tot die ontlading, dat dat het doel is. Wel is het zo dat mijn lichaam op natuurlijke wijze daar zo op reageert.
Tijdens een spanking ben ik één geheel met het voelen en zijn in me, het denken is er bijna niet meer. Dat heeft op dat moment ook geen functie. Sterker nog, soms vraagt mijn partner me iets en kan ik hem vol onbegrip aankijken omdat ik werkelijk niet snap wat hij vraagt. Even zo kan het ook gebeuren dat ik heel helder en scherp reageer. Al die reacties komen spontaan, en mogen er zijn. Ik denk dat ik dát nog wel het meest bijzonder vind omdat ik dit vrijwel niet ben tegengekomen. Mijn spontane reacties werden de kop ingedrukt of er werd gevonden dat het niet 'passend was' voor een sub. Ik betwijfel of de Dominanten die dit deden zich ooit gerealiseerd hebben dat ze daarmee mijn overgave hebben beperkt, en mijn persoontje en sub zijn niet tot bloei kon komen.
Mijn huidige partner benadert het anders, geeft mij de ruimte te zijn vanuit en met alle facetten in mijn persoontje. Hij geniet van ieder stukje, van ieder moment, van iedere reactie en in ieder stuk is er een connectie met hem. Nee ik plaats hem niet op een voetstuk grin maar ik wil dit wel hier delen omdat ik zie wat de waarde ervan is. Zonder de ruimte die hij mij geeft kan ik niet volledig opgaan in mijzelf, zonder zijn antwoord op mijn behoeftes en gevoelens kan ik niet volledig overgeven aan mijzelf. Dat zou dan een lege overgave zijn.
liefs
MisTique
Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.
| |
Wanderer
Nieuw lid
Inlognaam: Wanderer
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 10-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 27 oktober 2007 - 11:48 pm: |
|
De andere kant |
Hallo allemaal,
Zo, het eerste bericht van een nieuwe naam op dit forum. Al langer lees ik (onregelmatig) mee. Zo pas, na overleg, besloten om mij hier aan te melden. Overleg? Ja, ik wil niet dat MisTique het idee heeft dat ik haar op alle plekjes volg, en zij juist haar ruimte mag voelen. Gelukkig voelt zij dit niet zo, juist het tegenovergestelde en lijkt het ook haar fijn als ik mijn kant van dit deel laat zien.
Spanking zonder straf, klinkt bijna tegenstrijdig. Om gelijk maar met een milde tekst te beginnen, ook omschrijven we wat we delen niet als spel, maar als beleven. Voor mij is dit een manier om heel diep iets te kunnen delen. Voor mij is daarin nodig dat ik op voet van gelijkheid in de relatie sta. Hoe raar dan ook, op het moment dat ik straf zou geven betekend het voor mij dat ik mij boven de ander stel, en dat werkt voor mij niet. In dit alles is dan ook niet bekend hoe veel slagen er gegeven gaan worden. Waarom dan toch spanken? Het is een combinatie van factoren. Enig idee hoe mooi het is als de overgave aan mij er is, het vertrouwen dat ik haar pijn mag geven en ik daarin voel dat het een diepe wens is, een lichamelijke én geestelijke behoefte... die behoefte zien, voelen en ja, ook het plezier van de manier waarop ze mij uitdaagt. Het is een vorm van delen in een behoefte, ik mag geven en zij geniet van het ondergaan. Ik weet dat er een angst was dat zij er niet in zou kunnen geven, maar alleen zou nemen. Dat is voor mij zeker niet zo, ten eerste krijg ik het vertrouwen om het te mogen doen. Daarnaast deelt zij haar gevoelens tijdens de spanking en ik vind het geweldig mooi om te zien wat het met haar doet. De lichamelijke sensaties zijn heel mooi en duidelijk zichtbaar, toch heb ik pas na een spanking een foto van haar gezicht gemaakt om het haar zelf te laten zien wat het doet. Die foto liet zien wat mij ontroert, de ontspanning en het niet meer zien van pijn in haar gezicht. Ook de volgende dag merk ik het op meerdere manieren, het zien van haar gezicht bij de ochtendkus, nog de ontspanning. Het gevoel gaat mee de dag in! Daarbij, als we er de tijd en ruimte voor hebben is een kleine ochtendspanking dan ook heerlijk! Wat doet het verder voor mij? Een beetje heb ik hierin de sadist in mijzelf gevonden, en binnen de beperking van mijzelf, kan ik uit dit gedeelte haar pijn geven, daar zelf van genieten en lichamelijk ook opgewonden raken. Het zien van haar dans tijdens de spanking. Het voelen hoe we samen een energie delen, daarin is het voor mij mooi.
Als ik het als straf zou moeten geven, zou dit niet alleen voor haar een straf zijn, maar ook voor mijzelf! Nu geef ik het omdat we er beiden van genieten! Geef ik pijn? Zeker weten, na een paar dagen samen waren haar billen zeker meer gevoelig dan anders! Maar uiteindelijk gaat het om veel meer dan de pijn die we delen. Het gaat om een deel waarin we samen een gevoel delen waarin voor beiden een deel van een innerlijke behoefte ingevuld kan worden. Op deze manier voelt het goed om het samen te delen en is er evenwicht, geen ongelijkheid maar een invulling van wat goed voelt... Oké, dan maar heel schokkend, het is over het algemeen dat er ook in / tussen / na lichamelijk meer ingevuld wordt, de opwinding kan zo toenemen dat we heerlijk vrijen, waarin zelfs ook (door)gespankt kan worden. Andere momenten? Gewoon die spanking en in de koestering erna haar rust geven en nagenieten, zodat ze mag weten dat het gewoon voor haar is, niet omdat...
Uiteraard begrijp ik dat dit misschien wel meer vragen oproept, uiteraard wil ik daar dan antwoord op geven.
Groet, Wanderer
|
joy
Oppasser
Inlognaam: Njoy
Bericht Nummer: 56
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 28 oktober 2007 - 10:50 am: |
|
Heel bijzonder |
Dank jullie allebei heel hartelijk voor het delen van jullie gevoelens met ons. Ze zijn puur en uniek, en daarom ontroeren ze mij. Het is mooi om te zien dat iedereen op zijn eigen manier bdsm beleeft en daarin zijn of haar weg vindt. Gelukkig is daar ruimte voor, en vinden jullie samen een parallel pad. Zelf heb ik het idee aan het begin van dat lange en kronkelige pad te staan, en jullie verhaal geeft me een mogelijkheid hoe ik de eindbestemming in zou kunnen kleuren.
Ook illustreert het maar weer dat bdsm een verzamelnaam is, één hoofdterm voor een wereld van ervaringen. Daar schaar ik voor het gemak spanking ook maar onder.
Voor hokjes is geen plaats lijkt me, alles mag zolang jullie er maar samen van genieten. En dat doen jullie zo te zien, geweldig!
Ook je website is heel bijzonder MisTique, complimenten!
Kus
Joy
Slut is just a misspelling of Lust... 
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?