Soms maakt drank niets kapot, maar opent het deuren die anders gesloten blijven.
Een felle zonnestraal priemde tussen een kier in de gordijnen door en scheen Bianca precies in haar gezicht. Even kneep ze haar ogen stijf dicht, maar draaide zich vervolgens toch maar om. Hierbij rolde ze tegen Hans aan. Ze nestelde zich lekker tegen zijn warme lichaam. Ze rook zijn mannelijke geur en murmelde een slaperig ‘goedemorgen’ tegen hem. Hij was blijkbaar ook al wakker, want ze hoorde en voelde een diep gebrom in zijn borstkas als antwoord. Een borsthaar kriebelde haar neus en ze draaide haar hoofd een beetje. Ze voelde hoe zijn hand loom haar billen zocht en ook vond. Zijn stevige hand voelde lekker warm op haar blote billen. Hij streelde haar op slaperige wijze. Ze had wat hoofdpijn en opeens herinnerde ze zich met een lichte schok de reden daarvan. Het feestje gisteravond. Ze herinnerde zich ook de gebeurtenissen op het feest en die herinnering maakte opeens dat haar geest helder werd. Onder invloed van iets teveel alcohol, waren ze toch wel wat ver gegaan... Ze vroeg zich af wat de gasten ervan gevonden hadden. Ze vroeg zich ook af wat Hans ervan vond. Haar luie zondagochtend-gevoel was nu verdwenen. “Hans?” “Mmmm,” bromde hij, nog half slapend. “Hans, wat denk jij? Zijn we gisteren niet een beetje stom geweest?” Hij ademde diep in door z’n neus en keek haar half slapend aan. “Gisteravond?” Het was een vraag, maar meteen zag ze zijn gezicht verhelderen. Ook hij herinnerde zich nu wat er gebeurd was. “We zijn een beetje dom geweest, denk je niet?” Hij keek haar aan, met een vage, beetje schaapachtige glimlach. Het was duidelijk te zien dat de herinnering ook voor hem een beetje gênant was. Zijn hoofd viel terug op het kussen en met gesloten ogen antwoordde hij dat hij ook vond dat ze een beetje te ver gegaan waren. Het idee had allemaal erg leuk geleken. Ze waren vijf jaar getrouwd en Hans was pas jarig geweest, dus dat was reden voor een dubbel feest. En in een beetje jolige stemming hadden ze besloten dat het een gekostumeerd feest zou worden. Ze hadden uitnodigingen gemaakt, catering geregeld en een hoop drank ingeslagen. Teveel drank, eigenlijk. Maar ja, het zou wel eens opgaan. En beter teveel dan te weinig, hadden ze gedacht. Het was enorm gezellig. Enkele bevriende stellen en nog wat vrijgezelle vrienden waren gekomen, ouders en schoonouders, broers, zussen en wat collega’s. Kortom, het huis was druk geweest, maar niet te druk. De catering was goed geweest en er werd flink gedronken. Pas tegen 1 uur ‘s morgens waren de eerste gasten naar huis gegaan. Daarna gingen een voor een de anderen ook naar huis. Bij de voordeur namen ze afscheid van mensen verkleed als kikker, prinses, beer, politieman, cowboy...van alles was er geweest. Hans zelf had zich voor de gelegenheid uitgedost als Franse edelman, compleet met pruik en wandelstok. Bianca had ook een Frans thema gekozen, maar dan als dienstmeisje, compleet met kanten schortje en hoofdkapje. Ze had Hans de hele avond al een beetje zien kijken naar de lengte van haar rokje en inderdaad was het wat kort geweest. Maar naarmate de avond vorderde en ze meer gedronken had, was ze zich steeds minder bewust van de royale hoeveelheid dij die ze aanbood aan elke nieuwsgierige blik. Och, wat had het ook uitgemaakt? Ze waren allemaal bekenden. De meeste aanwezigen hadden haar al in badpak gezien en met Ruud en Lucy gingen ze vaker naar de sauna, dus die hadden heel wat meer van haar gezien dan een stukje dij. Tegen een uur of drie in de morgen waren ze nog met z’n vieren over. Bianca en Hans, en Ruud en Lucy. Lucy had, lief als ze was, aangeboden om mee te helpen met opruimen, maar dat hadden ze beleefd geweigerd. Het was niet echt nodig want ze hadden een grote vaatwasser en de catering zou morgen het meeste toch weer ophalen. Voor de rest was het een kwestie van een keer goed stofzuigen, maar daar begon je midden in de nacht toch niet aan. Ze zaten nog een beetje na te kletsen, Bianca en Hans als Frans dienstmeisje en dito edelman en Ruud en Lucy als piraat en vampier. Een vreemd gezelschap. Het was nog best gezellig en Bianca was een beetje het middelpunt van wat plagerij, toen Hans opeens zei: “Zeg, dienstmeid...ga jij nog eens een pilsje halen voor me!” En dat was het begin geweest... Plagerig had Bianca gezegd dat hij groot genoeg was om dat lekker zelf te doen. Daarop had Hans weer gereageerd met een opmerking dat het personeel tegenwoordig ook niet meer was wat het geweest was en dat ze vroeger met zo’n ongehoorzame meid wel raad hadden geweten. Ruud en Lucy vielen hem al lachend bij en deden daar nog een schepje bovenop door te zeggen dat het blijkbaar hoog tijd was voor maatregelen. Al lachend was Hans opgestaan en kwam hij op haar af alsof hij daar wel eens werk van zou gaan maken. Ook lachend was Bianca overeind gekomen, had haar rokje een beetje opgetild en was op haar hoge hakken van hem weg getrippeld, onder het uiten van gespeelde kreten om hulp. Tot zover was er niets aan de hand geweest. Gewoon een flauw, half dronken spelletje. Hans was uitgebreid puffend weer gaan zitten, zeggend dat die meid gezien zijn gevorderde leeftijd toch te snel was voor hem. Bianca was daarop weer teruggekomen, maar moest zich langs Hans wringen om weer op de bank plaats te nemen. En toen gebeurde het! In een oogwenk had Hans haar vastgepakt en haar over zijn knie gepositioneerd. Daar lag ze dan, met haar achterwerk richting bezoek! Ze wist vrij zeker dat ze wel wat konden zien onder haar rokje. Ruud en Lucy moedigden de edelman Hans aan om de ongehoorzame dienstmeid eens een lesje te leren! Voor Bianca wist wat er gebeurde, had hij haar rokje al opgetild, daarbij haar wit, kanten slipje blootleggend en gaf hij haar een paar flinke tikken op haar achterste. In het begin speelde ze het spelletje wel een beetje mee, ondanks de schaamte die ze voelde. Ze slaakte gespeelde kreetjes en beloofde beterschap. Hun spelletje werd met veel gelach en applaus begroet door Ruud en Lucy. Tot zover was er ook nog niet zoveel aan de hand geweest. Een dronken spelletje, gemakkelijk verklaard. Wat er daarna gebeurde, was waar het echt allemaal te ver was gegaan. “En, heeft deze meid haar lesje geleerd?” vroeg Hans met gespeeld gewichtige stem. Ruud en Lucy vonden van wel. Maar tot Bianca’s verbazing, zei Hans dat hij vond van niet. Voordat ze het goed en wel in de gaten had, stroopte hij het kanten slipje van haar billen. Bianca merkte dat haar “publiek” opeens stil was en ze wilde haar hand naar achter bewegen om haar nu blote billen te bedekken, maar Hans nam haar pols in een stevige greep en drukte die hoog op haar rug. Er was geen ontkomen meer aan. Ze lag met haar blote billen te kijk over zijn knie! Ze was nog steeds te verbaasd om te protesteren toen de eerste klappen op haar blote billen terecht kwamen. De gespeelde kreetjes werden nu vervangen door echte uitroepen van “auw” en “ah”. Het proces dat zich toen afspeelde in Bianca’s hoofd, verbaasde haar nu nog. Ze had moeten stoppen, moeten protesteren...iets moeten doen. Maar er was iets in haar dat haar dwong om dat niet te doen, om het pak slaag te ondergaan. Het geluid van de klinkende klappen op haar blote billen galmde door de kamer en vermengde zich met het geluid van haar kreetjes. In het begin kreetjes van pijn, maar al snel gingen die over in iets anders. Ze leken steeds meer op een wellustig kreunen. Naarmate haar billen meer en meer gingen gloeien, verspreidde die gloed zich meer en meer door haar lichaam. Had ze in het begin min of meer passief over zijn knie gelegen, nu begon ze mee te bewegen. Haar benen spreidden zich licht en haar billen gingen telkens omhoog om zijn straffende hand te ontmoeten. Bianca vergat alles om zich heen, het bezoek dat mee keek, de rommelige kamer, de rooklucht, een nieuwe vlek op hun tapijt. Ze onderging alleen nog maar. De klappen deden geen echte pijn meer, werden meer en meer omgezet in genot en opeens, geheel onverwacht, rolde een daverend orgasme over haar heen. Ze verkrampte over de knie van Hans en was zich vaag bewust van het feit dat ze lage, bijna dierlijke kreten slaakte terwijl de siddering van haar orgasme door haar heen voer. Het duurde enige tijd voordat ze weer geheel bij haar positieven was en tegen die tijd merkte ze dat ze op haar gloeiende billen gezeten tegen de bank leunde en dat Hans bij de voordeur afscheid nam van het bezoek. Nog te beduusd om iets te denken en meer dan een klein beetje aangeschoten, trok ze zich terug in de slaapkamer. Toen Hans daar binnenkwam, besprong ze hem bijna en bedreven ze stormachtig de liefde. En nu was daar dan de kater. Een dubbele kater. Een van de drank maar de ander van hun spelletje. Och, ze hadden wel vaker billenkoek-spelletjes gespeeld maar dat was altijd iets tussen hen geweest. Een zorgvuldig bewaard geheim. Bianca werd nou eenmaal behoorlijk opgewonden van een pak voor haar billen. Hoe roder je billen, hoe geiler je wordt, had Hans wel eens tegen haar gezegd. Dat haar toen enorm doen blozen, maar het was wel waar. Maar nu bloosde ze dubbel zo hevig vanwege hun kleine “show” van gisteravond. Hans ging rechtop zitten in bed. “Luister...het is mijn schuld. Ik had je niet zo over de knie moeten leggen. Dan was het nooit zover gekomen.” Ze onderbrak hem. “Ik had de zaak ook kunnen stoppen, maar ik deed het niet,” zei ze. “Ik weet niet waarom... ik wilde wel dat het stopte, maar tegelijkertijd wilde ik ook dat het doorging...” “Ja, dat was wel erg duidelijk!” Hij zei het met een schaapachtige grijns op z’n gezicht. Opnieuw was het de beurt aan Bianca om te blozen. “Maar...wat doen we nu?” Hij had die vraag nog amper gesteld, of z’n mobieltje begon te rinkelen. Verstoord pakte hij ‘m van het nachtkastje en keek op het display. Hij schrok zichtbaar. “Shit...Ruud!” zei hij. Bianca slikte. “Nou, neem op dan...” Aarzelend beantwoordde Hans de oproep. Bianca luisterde aandachtig naar de ene helft van het gesprek die ze mee kon luisteren. “Met Hans...hoi, Ruud...Nee, we waren al wakker. Tja, hm...gisteravond...nou ja...Niet? Zeker?” Hans keek op de klok. “Over een uurtje? Ja, dat kan denk ik wel...kan het iets later? Ja, oké. Is goed...is goed...tot straks.” “En?” vroeg Bianca meteen. “Ze willen langskomen,” zei Hans. “Wat? Waarom?” “Weet ik veel...Ruud zei in elk geval dat ze niet slechter over ons dachten na wat er gisteren gebeurd is.” “Oh, nou...dat is prettig. Maar wat komen ze dan doen?” “Ik weet het niet,” zei Hans, z’n benen over de rand van het bed zwaaiend. “Over anderhalf uur kan je het zelf aan hem vragen.” Vliegensvlug werd er gewassen, geschoren en aangekleed. Ze waren net bezig om de restanten van hun ontbijt op te ruimen, toen de deurbel ging. De resten van het feest waren nog overal te aanschouwen, want daar waren ze uiteraard niet meer aan toe gekomen. “We komen jullie een handje helpen met opruimen,” zei Ruud joviaal toen hij over de drempel stapte. “Dat is heel aardig van jullie,” zei Bianca. Eigenlijk wilde ze meteen haar excuses aanbieden voor wat er gebeurd was, maar Hans had hun gasten al naar de woonkamer geloodst en begon al koffie aan te bieden. Die werd gretig geaccepteerd. Ook voor hen was het laat geworden en op het gezicht van Lucy was nog een spoor van haar vampier make-up te zien. Uiteindelijk zaten ze dan alle vier in de zelfde opstelling als gisteren, maar nu een stuk minder joviaal. De atmosfeer was zwanger van spanning. “Luister...,” begon Hans, “Over gisteravond...” Ruud en Lucy wisselden een blik uit. “Ja, jullie hebben ons wel een verrassing bezorgd,” grinnikte Lucy. Bianca werd rood tot in haar nek en ook Hans kleurde er een beetje van. “Ja...jullie moeten niet denken dat we gek zijn, of zo,” zei Hans schuchter. “Nee, nee, nee...dat denken we ook helemaal niet,” verzekerde Ruud hem. “Sterker nog, we vinden het hartstikke leuk voor jullie dat jullie dit samen kunnen beleven,” viel Lucy hem bij. “We doen het echt niet elke week of zo,” zei Bianca snel. “Dan zou je ook vast niet zo comfortabel zitten op kantoor,” grapte Lucy. Die opmerking brak de spanning en Hans en Bianca begonnen een beetje schaapachtig te grijnzen, als twee tieners die betrapt zijn tijdens een stiekem potje vrijen. “Nee, dat is waar...” “We vonden het eigenlijk heel leuk om getuige te mogen zijn van jullie spontane spelletje,” zei Ruud. “Ja, dat zal wel,” zei Bianca scherp. Nu de schaamte een beetje gezakt was, kreeg ze weer iets van haar gebruikelijke bravoure terug. “Nee, ik ben serieus,” zei Ruud. “En waarom dat dan wel?” vroeg Bianca, die ergens een of andere grap vermoedde. Ruud keek naar Lucy en zij keek terug. Toen knikte ze kordaat, stond op, keerde Bianca en Hans de rug toe en liet pardoes haar broek zakken. Zo doende onthulde ze twee mooie maar vooral ook twee vuur- en vuurrode billen! Ze had onmiskenbaar een pak voor haar billen gehad! “Wat!?” liet Hans zich ontvallen? “Jullie ook?” vroeg Bianca verbaasd. Lucy hees snel haar broek weer op en ging met een triomfantelijke blik op haar gezicht weer zitten. “Al lang,” grijsde Ruud. “Wat jullie net zagen, was geïnspireerd door jullie kleine show van gisteren,” grijnsde Lucy. “Ruud had nog nooit een vampier een pak billenkoek gegeven en toen ik hem wilde bijten...” Hans begon hard te lachen. “Nou, dan staan we nu zo ongeveer quitte,” zei hij. “Nog lang niet, want bij mij hebben jullie het hele proces gezien, en van Lucy hebben wij alleen het eindresultaat gezien,” meende Bianca. “Een ander keertje,” zei Lucy lachend: “Nu gloeien ze al genoeg!” “Misschien in plaats van de sauna?” vroeg Ruud. “Serieus?” vroeg Hans. Ruud knikte. “Als jullie dat leuk zouden vinden,” voegde Lucy.er aan toe. “Ik vond dat uniformpje van Bianca te gek. Als we er nou nog zo een aanschaffen voor Lucy, dan laten wij heren ons eens een avond goed bedienen,” begon Ruud enthousiast. Bianca en Hans wisselden een blik uit. “Vind je het goed als we daar even over nadenken?” Ruud knikte. “Tuurlijk,” knikte Lucy ook. “Het lijkt ons in elk geval erg leuk!” - Wordt vervolgd -
|