| Gepost op donderdag 24 mei 2007 - 11:30 am: | 
|
|
haar eerste kennismaking met bdsm
Voordat ze Hem leerde kennen was ze een zelfverzekerde jonge vrouw geweest, recht door zee, wist ze wat en wie ze wilde bereiken en ging niet voor minder. Ze wist het spelletje goed te spelen en had aan minnaars geen gebrek. Ook Hij zou haar ten prooi vallen, ze had haar zinnen op Hem gezet en wilde er niet teveel werk van maken. Ze mailde wat over en weer en snel was daar de eerste afspraak. Ze had in zijn profiel wel iets gelezen over zijn voorkeur voor onderdanige sletjes en bdsm, wist zij veel wat haar te wachten stond.
Ze wist dat ze een Slet was, met hoofdletter S en wat de rest inhield zou haar een zorg zijn, ze moest en zou haar prooi binnenhalen en langzaam verslinden.
Zelfs toen hij aan haar deur stond had ze geen idee dat het tij snel zou keren, dat zij de prooi zou worden en hij de jager. Hij paste totaal niet in het beeld van wat zij had bij een Dominante man. Hij die voor haar stond oogde jongensachtig braaf, mooi en liefelijk. Ze zouden wat praten, drinken en lachen en daarna zouden ze samen het bed delen, ze zou hem daarna op de grote stapel gooien van veroveringen en ze zou er met een glimlach aan terugdenken.
En een groot deel van de avond verliep ook zoals zij het uitgekiend had, totdat hij met dwingende stem en donkere ogen sprak dat ze zich moest uitkleden. Pardon, had zij gedacht, verontwaardigend had ze hem aangekeken. Had ze het nu wel goed gehoord, moest ze zichzelf uitkleden?
“Kleed jezelf uit, je mag je slipje en bh aanhouden.”
Ze was dan zelfverzekerd, maar dat was het spel wat zij speelde. Niemand had haar ooit eerder geboden zich uit te kleden. Een vreemde spanning bekroop haar. Niet alleen door de opdracht, zijn doordringende stem en blik, maar vooral de manier waarop hij nonchalant op de bank zat en naar haar keek en het lef had haar in haar huis te commanderen. Maar ze zou zich niet laten kennen, ze vermande zichzelf, kleedde zich onhandig uit en nam snel plaats in de stoel voor hem, benen gesloten, armen over elkaar.
Ze kon uit zijn blik geen goedkeuring halen maar ook geen afkeer. Hij praatte verder over koetjes en kalfjes, zij was alleen nog in gesprek met zichzelf en knikte af en toe op zijn verhaal.
Wat zat ze daar nu te doen, waarom zat ze half naakt en praatte hij door alsof hij het tegen zijn moeder had, waar was ze aan begonnen, ze sloeg haar armen verder over elkaar en begon zich te schamen voor de vertoning die ze was geworden.
“Verberg je niet, doe je benen iets van elkaar en leg je armen op de leuning, ik wil je kunnen zien.”
Ze schrok op uit het gesprek met zichzelf en voornamelijk uit schrik deed ze wat hij van haar vroeg. Haar armen op de leuning van de stoel, benen iets van elkaar, gespannen, buik inhoudend. Ze wilde nog meer dan anders goed voor de dag komen als ze op deze manier bekeken zou worden.
Ze wist niets meer uit te brengen, het praten over koetjes en kalfjes was duidelijk voorbij. Ze wilde zijn misschien afkeurende blik niet zien en boog haar hoofd. Ze kon nog weg, toch? Ze kon nog zeggen dat ze niet wilde, dat ze zich vergist had. Maar dat zou een afbraak zijn van haar veel te grote ego. En ergens wat dit onheilspellende wel aantrekkelijk, toch?
“Je BH en je slipje, uit!”
Ze bedacht zich geen minuut, zonder hem aan te kijken stond ze op en liet de laatste 2 kledingstukken die haar nog enigszins bescherming boden op de grond vallen en ging terug zitten. Automatisch gingen haar armen over haar borsten en sloot ze haar benen. Ze voelde haar tepels hard worden, hoe haar schaamlippen zich voelde met bloed. Ze wilde niet dat hij dacht dat ze dit opwindend vond, want dat was het niet, toch? Ze vond dit geen leuk spel, ze deed alleen mee omdat ze zich niet wilde laten kennen. Als hij het zo wilde kon hij het zo krijgen.
Hoewel ze hem niet direct aankeek, wist ze dat hij iedere centimeter van haar in zich op zat te nemen. Ze legde haar armen op de leuning van de stoel, schoof haar benen iets verder van elkaar, holde haar rug zodat haar borsten prominenter vooruit staken, maar nog altijd durfde zij hem niet aan te kijken.
Hij stond op en liep naar de tafel, waar het koffertje lag wat hij mee had gebracht. Zij had gedacht dat hij wellicht van het werk was gekomen en had er geen aandacht aan geschonken tot nu. Wat moest hij in hemelsnaam uit dat koffertje halen, wat kon er nu zo belangrijk is dat hij daar iets uit moest hebben als zij zichzelf daar zo zat aan te bieden. Ze wilde zich omdraaien verstijfde van de spanning in zich en in plaats van om te kijken concentreerde ze zich op de geluiden. Klonk er iets bekends? Ze hoorde enkel wat gerommel en zijn voetstappen in haar richting. Ze ging weer rechter op zitten zonder op of om te kijken.
“Staan.”
Hij was een man van weinig woorden, dat was zeker. Ze stond op en bleef met haar rug naar hem toe staan, ze kon zijn warmte op haar naakte lichaam voelen zonder dat zijn lichaam het hare raakte. Het deed haar duizelen, ze wilde een stapje achteruit doen, een piepklein pasje zodat ze zijn lichaam tegen het hare kon voelen. Zou ze?
Maar voordat ze haar gedachte tot uitvoering kon brengen voelde ze het koude leer tegen haar keel. Een halsband, wat was dit? Als hij maar niet dacht dat zij zijn hondje ging spelen. Hij gespte de band stevig om haar hals. Ze schrok van haar gedachte dat het best fijn aanvoelde, haast gekleed. Zijn warme hand gleed liefdevol over haar rug.
“Je bent een snelle leerling, ik houd niet van weerstand, laat dat duidelijk zijn, je doet wat ik je opdraag zonder je af te vragen waarom, is er echter ergens in het spel een moment dat je niet meer kunt hebben, angstig of teveel pijn hebt dan laat je het me weten en zeg je stop, duidelijk?”
Het zal wel dacht ze en genoot van zijn warme hand op haar billen. Hij drukte een warme kus op haar gloeiende wangen. Zijn aanrakingen waren warm en subtiel, kwamen niet overeen met de koelte in zijn stem. Het maakte haar in de war en kon zich daardoor niet te druk maken over wat komen ging.
Bruut werd zij uit haar gedachtes gehaald en voelde een krassende pijn in haar billen. Hij had zijn nagels diep in haar vlees gezet.
“Kut dat doet zeer hoor,” had ze geroepen en meteen daarop werd ze omgedraaid en ontving een klap in haar gezicht.
“Dat wil ik dus nooit horen, laat dat heel duidelijk zijn sletje!”
Tranen sprongen in haar ogen. Niet zozeer van de klap in haar gezicht, wel de vernedering en verwarring die het teweeg bracht. Wat wilde hij nooit meer horen? Dat het pijn deed? Ze keek hem vol verbazing aan, zijn gezicht vaag door de tranen die ze probeerde binnen te houden.
“ Ik wil je nooit meer kut horen zeggen, heb je dat begrepen?”
Ze knikte en liet haar hoofd en lichaam ineen zakken en voelde hoe een traan over haar wangen gleed en uiteenspatte op haar borst. Ze was boos op hem, kwaad, laaiend, hoe had hij het lef om haar te zeggen wat ze wel en niet mocht zeggen in haar eigen huis, waar had hij het nog grotere lef vandaan gehaald om daar in het gezicht te slaan en waarom sprak zij niet, waarom zei ze niet dat het haar niet beviel wat hij deed, ze had anders ook zo'n grote bek, nog een traan ontsnapte uit haar gesloten ogen, ze wist het niet meer.
Hij plaatste zijn hand onder haar kin en hief haar hoofd op, met zijn andere hand veegde hij de tranen weg en kuste haar op de neus en zei: “Zo ben je een mooi sletje.”
Haar hele lichaam en wezen reageerde op deze woorden. Een mooi sletje, hè, was hij nu trots op haar? Ze priemde haar borsten vooruit, schouders achterover, hoofd recht maar nog altijd durfde ze hem niet aan te kijken, maar langzaam bekroop haar een aangenaam gevoel van trots.
Hij liep van haar weg en kwam terug met pols en enkel boeien. Het strakker brede leer voelde prettig en beschermend op haar huid. Langzaam keerde ze in een soort roes terwijl hij zo aandachtig met haar bezig was.
“Zit het niet te strak?”
Nee, schudde haar hoofd. Ze wilde niet spreken, haar stem zou haar zenuwen verraden en ze wist hem toch niet te antwoorden op simpele vragen.
Haar armen werden met een vloeiende beweging achter haar rug gebracht en aan elkaar vastgemaakt door middel van de boeien.
Even bekroop haar een angstig gevoel, wat kon ze nu nog doen, wat voor weerstand kon ze nu nog bieden, wat was de volgende stap. En al snel had ze op de laatste vraag een antwoord, een zachte blinddoek schoof voor haar ogen. Rust overmande haar, nu hoefde ze haar nieuwsgierigheid niet meer te onder drukken, haar wil om hem aan te kijken, te zien wat hij deed. Het kon gewoon niet meer.
Ze hoorde hem van haar vandaan lopen, rommelen, ze probeerde specifieker te luisteren, maar kon niets thuisbrengen. Waar stond ze ook alweer, ze probeerde te bedenken waar in de kamer ze stond zodat ze hem kon lokaliseren. Stond ze naast de stoel? Of had ze een paar stappen gedaan en was ze bij de bank uitgekomen?
Ze kon overal zijn ....
Ineens uit het niets voelde ze zijn hete adem in haar nek en werden haar polsen losgemaakt zodat ze haar armen weer vrij kon bewegen. Ze liet ze echter achter op haar rug. Ze voelde het ruwe touw om haar middel, tussen haar borsten door via de ring aan haar halsband over haar schouders, tussen haar bilnaad bungelen. Plots voelde ze zijn hand in haar kruis, hij trok haar schaamlippen uit elkaar. Opwinding maakte haar lichaam meester en ze kon een zachte zucht niet onderdrukken. Haar clitje klopte bij zijn aanrakingen, zijn duim die haar knopje beroerde. Nee ze wilde niet opgewonden raken, niet nu, nog niet, zeker niet bij een minimaal aan aandacht wat ze nu kreeg en trok haar onderlichaam naar achteren. Meteen werd deze beweging afgestraft door een harde klap op haar gladgeschoren kutje, ze gloeide, en stond te wankelen op haar benen en nog voordat ze verder uit evenwicht raakte voelde ze zijn sterke hand die haar arm beet hield en haar staande hield.
Ze vermande zich, beet op haar liep en hervond haar balans.
“Ga je meewerken of wil je meer straf dan nodig is.”
Weer greep hij haar schaamlippen beet en trok deze uit elkaar en trok ruw het touw ertussen door om deze vast te knopen aan het touw wat om haar middel zat. Hard trok hij het aan en haar clit branden onder het schurende touw. Heupwiegend probeerde ze onder het touw uit te komen.
“Doe geen moeite sletje, berust je erin, je zult zien dat dat veel beter werkt.”
Langzaam voelde ze haar lichaam gekleed worden in touw, het leek uren te duren, maar ze genoot van de aandacht die hij haar gaf. Hij maakte haar armen weer vast op haar rug en beduusd bleef ze staan. Was hij klaar? Teleurstelling vulde haar lichaam, hoewel ze zich wonderbaarlijk veilig voelde in het harnas wat hij had geknoopt, wilde ze nog niet dat hij stopte. Ze voelde zijn nabijheid, de hitte die hij uitstraalde.
“Alsjeblieft,” smeekte zij op zachte toon.
“Alsjeblieft wat?” herhaalde hij.
Alsjeblieft wat bedacht zij zichzelf nog een keer, Waarom had ze dat uitgesproken, wat wilde ze nu eigenlijk?. Wilde ze dat het door ging, wilde ze stoppen, wilde ze hem voelen, wat wilde hij? Verdomme, wat wilde ze nu zelf.
“Alsjeblieft laat me je voelen,” sprak ze verlegen.
Ze schaamde zich diep voor deze vraag, ze had het nooit hoeven vragen, nooit hoeven smeken.
“Alsjeblieft laat me U voelen ...........” sprak hij haar na.
Wat wilde hij nu in hemelsnaam horen van haar? Ze had het toch netjes gevraagd? Wat wilde hij nu toch. Ze kon wel janken omdat ze zich niet duidelijk kon maken, omdat ze hem niet snapte.
“Hoe spreek je me aan sletje?”
Ze sprak zijn naam vertwijfelend uit. Pets, weer een harde klap op haar wang.
“Hier en nu ben ik je meester en zo wil ik ook aangesproken worden, is dat duidelijk sletje?”
Ja Meester snikte ze in tranen. Wat voelde ze zich steeds kleiner worden. Ze wilde getroost worden om de tranen die ze liet, ze wilde horen dat hij haar vergaf voor de stupiditeit waarmee ze zijn naam had uitgesproken.
“Sorry, sorry Meester,” snikte ze.
“Het is al goed,” sprak de Hij.
Zijn stem klonk ineens een stuk zachter en minder dwingend.
“Je moet nog leren, ik vergeef het je.”
Deze woorden lieten haar nog harder huilen. Hij ontknoopte haar blinddoek en voor het eerst durfde ze hem aan te kijken. Ze zag zijn nog steeds prachtige gezicht die amper dominantie leek uit te stralen, maar ze wist nu als geen ander dat schijn kon bedriegen, en dat deed het. Het had haar bedrogen en een stuk vlees gemaakt, een gevangen prooi.
Ze snikte door alle gevoelens die kriskras door haar heen gingen, de verwarring, ze wist het niet meer, ze was zichzelf kwijt. Hij nam haar hoofd tussen zijn handen en kuste haar hartstochtelijk op de mond, ze proefde haar zilte tranen op zijn lippen en sprak nogmaals haar spijt toe.
Hij nam haar mee naar de bank, ging zelf zitten en gebood haar naast hem te komen zitten, op de grond en ze wist dat dat haar plek was. Beneden hem, niet naast hem, niet gelijk aan.
Word vervolgd, mits er zijn die het goed genoeg vinden 
|
|
    
SaMuel
Lid
Inlognaam: Samuel
Bericht Nummer: 12
Aangemeld: 10-2006
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 24 mei 2007 - 02:28 pm: |
|
Nu zeker goed genoeg ! |
Ga zo door klein sletje. En dat is letterlijk bedoeld !
Dan zit ze (je?) daar aan zijn voeten op de grond en wat gebeurde er die avond verder ?
SaMuel
|
Josée
Nieuw lid
Inlognaam: Josée
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 25 mei 2007 - 08:58 am: |
|
goed genoeg |
Het is een zeer goed verhaal. Misschien kan de uitkleed passage iets beter beschrijven wanneer ze haar kleren af doet wat zie je dan? Ze laat haar slip en bh uit, wat is er dan te zien, beschrijf haar borsten en kut. Verder zeer goed verhaal ik wacht op het vervolg.
|
Verteller
Bevlogen lid
Inlognaam: Verteller_53
Bericht Nummer: 103
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 25 mei 2007 - 09:45 am: |
|
Een oordeel? |
Klein sletje,
Je vraagt aan de lezers te beoordelen of je verhaal goed genoeg is. Nu ligt het niet in mijn aard te reageren met het oogmerk een oordeel te vellen maar om iemand te laten weten of ik enthousiast ben over een verhaal of om een bijdrage te leveren aan een discussie.
Je hebt al wat tips gekregen over de taalkundige kant, dus daar onthoud ik me van en vertel je alleen dat ik heel enthousiast ben over je verhaal. Het toont gevoelens en 'een plaatje'.
Het plaatje is bijna zichtbaar voor me als ik het lees. Ik zie het meisje heel duidelijk voor me. Ik vind het mooi hoe je de lezer meeneemt in haar gevoelswereld en het begrijpelijk maakt hoe ze reageert. Er gebeurt heel veel, in het hoofd van je hoofdpersoon en in de loop van het verhaal.
Een eerste ontmoeting die al meteen heel intens en heftig is. Ik vind het prachtig beschreven met een mooie woordkeus en een genot om te lezen.
Jammer voor jou; maar 1 verhaal per week! Jammer voor je lezers ook want je hebt zeker hun belangstelling weten te wekken.
Vriendelijke groeten,
Verteller
|
Nimfe
Actief lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 26
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 25 mei 2007 - 10:34 am: |
|
Lief klein sletje |
Meis, je hebt het idd heel mooi gedaan zo.
Wat ik je nog mee wil geven is dit:
het feit dat je maar 1 verhaal per week mag insturen mag jou er zeker niet van weerhouden om te schrijven op de momenten dat je er inspiratie toe hebt.
Schrijf vooral, schrijf alles wat je wilt.
En dat er dan de restrictie is van 1 verhaal per week: ach...dan verheug je ons allemaal toch met slechts 1 verhaal per week....;-)
Da's beter dan te wachten tot je "weer mag",want dan zou de inspiratie wel eens niet aanwezig kunnen zijn,......zonde....
Alle lof voor dit verhaal,dat zeker een vervolg verdient..
En het feit dat je alles er omheen heel sumier omschrijft,maakt het idd ,zoals Verteller zegt, alleen maar mooier op,omdat je je eigen fantasie aan het werk kunt zetten.
Wat Josée zegt,een duidelijke omschrijving van haar lichaam,zou het er in dit geval niet mooier op maken.
Er zijn al genoeg verhalen die dat allemaal wel zo expliciet omschrijven.
Het wat verfijndere werk wordt daarom ook zeer gewaardeerd.
Je hebt het heel goed gedaan zo.
Ook van mij : ga vooral zo door.
;-) Nymphe.
|
klein sletje
Beginnend lid
Inlognaam: Klein_sletje
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 25 mei 2007 - 02:18 pm: |
|
Dank jullie wel |
voor de lovende woorden en de opbouwende kritiek. Er komt zeker een vervolg, deze is zelfs al geschreven :-)
x
klein sletje
|
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 170
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 25 mei 2007 - 06:48 pm: |
|
een sletje dat toch geen sletje is, en een meester .... |
Eerst een paar algemene zaken als Beheerder van de site, waar ik dit verhaal als kapstok voor gebruik:
Als je een verhaal in het Lab plaatst doe je dat omdat je je verhaal eerst nog wilt kunnen verbeteren, omdat je je onzeker voelt over de kwaliteit, of omdat je niet weet of het hier wel thuishoort. Bijvoorbeeld.
Waar het om gaat is dat je verhaal hier dus tijdelijk staat. Op een gegeven moment gaat het verhuizen (of verdwijnen). Het is dus niet de bedoeling dat je hier verhalen blijft plaatsen. En sowieso: voor je in deze situatie een nieuw verhaal plaatst, moet je eerst even afwachten hoe er op gereageerd wordt vóór je een nieuw verhaal plaatst. Dat staat dus los van de regel dat je maar één verhaal per week mag plaatsen.
Daarnaast twee zaken waar heel veel van de schrijvers zich aan ‘bezondigen’, maar die mij veel werk kosten.
De titel en de opmaak.
In de eerste plaats een goede titel en ondertitel.
Die horen je verhaal te onderscheiden van andere verhalen. “Kennismaking”, “De eerste keer”, “een spanking”: daar gaat bijna de helft van de verhalen op deze site over en kunnen dus echt niet.
En als je een vervolgverhaal gaat schrijven, denk dan alsjeblieft eerst even na over hoe het grote geheel gaat heten en hoe de afzonderlijke delen. Ik vind het echt een zwaktebod om de titel van het eerste hoofdstuk dezelfde te laten zijn van het grote geheel. Lees in ieder geval vooraf even de richtlijnen hierover! “titels/ondertitels/lengte vervolgverhalen”.
Vervolgens het weergeven van gesproken tekst.
Het is echt heel simpel:
Gesproken tekst komt tussen “”
begint met een nieuwe regel
en eindigt met een nieuwe regel.
Alleen als gesproken tekst vooraf gaat van tekst binnen een zin, of daarmee vervolgt, mag je de nieuwe regel als het ware uitstellen.
Of anders geformuleerd: Je begint bij de eerste hoofdletter en eindigt bij het afsluitende leesteken (. ! ? of .....).
Bijvoorbeeld:
vorige regel
Hij sprak: “kom hier” en keek mij aan.
nieuwe regel
Normaal reageer ik niet publiekelijk op de verhalen van schrijvers (maar alleen via een privébericht).
Maar omdat je het in het Lab gezet hebt, omdat je al heel veel positieve reacties gekregen hebt èn met name omdat je een heel mooie stijl van schrijven hebt, maak ik deze uitzondering.
Ik vind namelijk wel je stijl erg mooi, en ook de gevoelens van de hoofdpersoon beschrijf je erg mooi.
Maar ik mis iets, iets -voor mij- wezenlijks. Dat komt vooral door je introductie, zeker nu ik het een paar keer herlezen heb.
Je geeft namelijk in het begin een beeld van de hoofdpersonen dat niet aansluit op de rest van het verhaal: ze gaan compleet anders reageren dan je in je eerste aanzet beschrijft. Op zich kan dat een heel mooi gegeven zijn. Maar dan moet je wel daar inhoud aan geven. Nu is het alleen een constatering ‘dat’. Je geeft niet een ‘waarom’. Je maakt niet duidelijk, beter, niet invoelbaar, wat er binnenin je hoofdpersoon gebeurt dat dat verandert.
Hoe maak ik dat duidelijker...
Een metafoor:
Stel dat je beschrijft: “ze liet zich zonder verzet verkrachten; ze vond het verschrikkelijk; ze werd heel erg geil”
Dat is zo ... schokkend dat het weer mooi is als stijlvorm. Maar zo'n stijlvorm kun je alleen gebruiken als je het daarna wel geloofwaardig maakt.
Om die metafoor te vervolgen: je beschrijft wel heel mooi dat ze het verschrikkelijk vindt. Maar waarom komt ze niet in verzet, waarom is ze heel anders dan ze zelf denkt te zijn? Je zegt in feite alleen dat ze het zelf ook niet weet. En dat is me nou eigenlijk net iets te gemakkelijk.
Het lijkt te veel op al die andere verhalen waarin vrouwen gedwongen worden en het toch nog lekker vinden. En juist tot die categorie van verhalen reken ik de jouwe niet.
En daar komt bij dat ik het gedrag van de meester al wel helemaal niet kan plaatsen.
Over koetjes en kalfjes praten en dan plotsklaps er een bevel tussen door gooien. Raar...
billen...stil wachtend...over mijn schoot... 
| |
klein sletje
Beginnend lid
Inlognaam: Klein_sletje
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 mei 2007 - 09:20 am: |
|
Veel tekst |
Hoi Reintoch,
Bedankt voor deze hele lap tekst en de reactie op mijn verhaal.
Ik kan je tot in heel ver volgen, zeker als het gaat om de opmaak en de grammatica ervan.
Waar ik je verlies is op het punt dat je het gedrag van de meester niet begrijpt. Het is voor mij als sub moeilijk te beschrijven wat er eventueel in hem om zou kunnen gaan of waarom hij doet wat hij doet.
Om die vraag te ontwijken zou ik dus beter in de ik-vorm kunnen schrijven? Of heb je daar een tip voor?
Ik kon in dit verhaal niet verder ingaan op gevoelens van haar, in dit stuk lopen fictie en non-fictie door elkaar heen. De handelingen zijn voornamelijk gefantaseert, haar gevoelens en onwetenheid werkelijkheid. Ik (zij dus) wist echt niet waar het volgzame vandaan kwam, dat besef en plaatsen van gevoelens kwam pas na het afsluiten van dit verhaal, als hij haar alleen laat.
Maar omdat ik het eerste verhaal niet te lang wilde maken ivm het prettig kunnen lezen, bleef dat deel dus uit.
|
Nimfe
Productief lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 32
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 mei 2007 - 01:18 pm: |
|
Klein Sletje |
Lief Klein Sletje,
Misschien kun je -voor je een verhaal echt in het lab plaatst- het doorspreken met een Dom of Domme voor het gevoel dat die daarbij heeft. Of die de handelingen die jij beschrijft kan plaatsen, en de reacties die er wel of juist niet zijn vanuit de door jou beschreven Dom.
Daar kun je wat van leren,daar kun je je in gaan leven in de wereld van de dominant.
Ook zijn/haar pad gaat niet over rozen,want het is een hele verantwoording om op een goede manier met je sub om te gaan en verantwoord bezig te zijn.
Dat zou ik je mee willen geven als idee.
Er zijn op deze site een aantal mensen die zich daar voor lenen.
Waarvan ik dus ook zeker weet dat ze 't goed doen,omdat ze de juiste instelling hebben.
Die kan ik je in een bericht wel noemen,indien je daar behoefte aan hebt.
Veel schrijfsucces verder....
Groetjes,Nymphe.
|
Heelmeester
Nieuw lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 mei 2007 - 03:51 pm: |
|
Klein sletje, grote discussie |
Tjonge, wat een zedenmeesters en -meesteressen zijn er toch binnen dit forum!
Nu moet Klein Sletje ineens haar verhaal de volgende keer eerst voorleggen aan een Dominant (mannelijk/vrouwelijk), volgens Nimfe. Maar het is háár fantasie en dat moet zo blijven! Alsof één Dominant voor alle Dominanten zou kunnen spreken. Alsof "De" Dominant zou bestaan! En eerder vond Reintoch, webbeheerder nog wel, een bepaalde wending in haar verhaal "raar".
Kunnen we niet afspreken dat we op deze site verhalen kunnen aantreffen die ons bevreemden, die niet verwoorden wat we zelf voelen, die "ons ding" niet zijn, maar dat we nóóit iets "raar" zullen vinden? Is dat niet een term die bij de vanillawereld hoort, waar altijd alles in een vakje moet passen, waar altijd voor alles een kant-en-klaar etiket klaar moet liggen, waar bepaalde dingen "niet horen" etc. Daar doen wij toch niet aan mee? Alsjeblieft zeg!
Ik vind het om te beginnen een verademing dat Klein Sletje de dominante man omschrijft als iemand die helemaal niet oogt als een sm-meester. Bijna iedere subvrouw wil dat haar Dominant of Meester fijngevoelig is, maar toch denken de meesten dat hij moet ogen als George Clooney (of zo!) Ja spreek me gerust tegen, ik gooi maar even de knuppel in het hoenderhok.
Maar is het niet veel spannender als die Dominant ineens als een duveltje uit een doosje te voorschijn komt? Je zou het niet denken als je hem ziet, en je zou het aanvankelijk niet denken als je hem hoort praten. Maar ineens is hij daar! En hij heeft wel degelijk gezag! Zij voelt dat hij superieur aan haar is. Hij heeft daar geen spierballen of spierballentaal voor nodig. Zo ergens tussen een "koetje" en een "kalfje" beveelt hij haar zich uit te kleden, vervolgens laat hij de teugels weer even vieren, waarna hij ze toch weer strak trekt! En dan die afwisseling van ruw en teder, streng en lief. Verwarrender kan het natuurlijk niet, maar is het juist daarom niet extra spannend voor beiden? En zo prachtig omschreven!
Tja, met de d's en de t's (en niet alleen daarmee) heeft bijna iedereen het op deze site erg moeilijk. Klein Sletje (sorry schatje) heeft weer "gefantaseert" in haar laatste bericht (moet zijn "gefantaseerd" dus, maar fantaseer jij maar ongebreideld door en laat je niet van de wijs brengen!) en Reintoch himself stelt bij punt b. in zijn laatste bericht: "of je vind dat......" (hier stam + t graag).
Oké, ik betrap mezelf ook wel eens! Maar moet ik een d/t-cursus op deze site publiceren? Of hoort dat niet?
Hoe dan ook de hartelijke groeten iedereen van Heelmeester (soms tevens Schoolmeester)
|
klein sletje
Beginnend lid
Inlognaam: Klein_sletje
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 mei 2007 - 08:53 pm: |
|
appels en peren vergelijken |
Lieve Nimfe,
Ik snap je goede bedoeling. Maar voor mij heeft het weinig zin of toevoeging om mijn verhaal eerst door een D te laten lezen. Hij heeft immers niet het verhaal geschreven en zal er ongetwijfeld heel wat anders van vinden dan dat zijn buurman zal doen. (eigenlijk wat schoolmeester dus ook aangeeft. Wat ik wel leuk zou vinden en interessant is hetzelfde verhaal maar dan inderdaad vanuit een Meester(es) zijn/haar oogpunt gezien. (ideetje?)
Daarnaast zou ik zelf niet willen weten wat er in de eventuele gedachten van de beschreven D om zou gaan. Dat haalt mijn beeld van mijn ideale D weg. Ik hoef me niet af te vragen waarom hij iets doet, ik ga ervan uit dat ik het verdiend heb, dat het hem plezierig stemt, of daar nu een reden voor is of niet.
Ik houd van onvoorspelbaarheid en dat zal misschien bij een ander verwarring oproepen. Als ik als sub precies kon voorspellen wat mijn Meester met me zou doen en waarom dan kon ik hem al snel bespelen.
x
klein sletje
|
Tess
Nieuw lid
Inlognaam: Tess
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 30 mei 2007 - 07:49 pm: |
|
Mijn 'oordeel'. |
Hoi Sletje,
je verhaal is leuk om te lezen! Spannend! Vooral het nonchalante (de bevelen tijdens koetjes en kalfjes) en het gevoelige van de meester spreken me enorm aan.
Voor een eerste keer vind ik het wel wat 'hard', hoewel het mijn fantasie zeker geprikkeld heeft.
Ik kijk uit naar het volgende deel!
Tess.
|
Heelmeester
Nieuw lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 30 mei 2007 - 09:53 pm: |
|
Yesssssssss! |
Wat zijn we het heerlijk roerend eens, Tess!
Ennuh, onthouden allemaal: het verhaal van Klein Sletje is een FANTASIE! We hoeven haar Fantasie-Dom dus niet langs de meetlat van de verantwoordelijke Dominant te leggen.
Misschien moet het verplicht worden om boven ieder verhaal te zetten: FANTASIE of VERSLAG.
Zo dachten velen (inclusief ikzelf) dat het verhaal van Janneman - sorry nu haal ik er even een andere discussie bij - waarin hij er een subje bijnam, een verslag van de werkelijkheid was. Bleek het toch een fantasie te zijn! Of heb ik het nou toch nog verkeerd begrepen? Maar wat was er nou wèl van waar, vraag ik me nog steeds af.
En, zoals ik Klein Sletje (nu zijn we weer thuis) al persoonlijk heb laten weten: haar Fantasie-Dom doet eigenlijk niets wat in de ECHTE BDSM-wereld buiten proporties is. Kijk maar eens op www.alt.com bij de alt-fetish lijsten (ja zo heet dat daar) van de subvrouwen. Ja, het onverwachte, het onvoorspelbare blijft bijzonder. Maar juist daarom is het verhaal van Klein Sletje zo bijzonder "thrilling". (Oeps, dat woord komt door geen enkele spellingcontrole.....)
Groeten van Heelmeester
|
'n'joy
Actief lid
Inlognaam: Njoy
Bericht Nummer: 26
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 30 mei 2007 - 10:11 pm: |
|
fantasie of werkelijkheid |
Beste Heelmeester, je zegt heel zinnige dingen: geen hokjesgeest, geen vooroordelen. Tenslotte zijn er al genoeg vooroordelen tegen de wereld van BDSM, niet?
Maar als het gaat om de vraag wat fantasie is en wat werkelijkheid, dan ben ik het helaas niet met je eens. Ten eerste is de werkelijkheid van de één de fantasie van de ander. En is het niet heerlijk als het een mysterie blijft welk deel gefantaseerd is en welk deel de schrijver echt heeft meegemaakt? Dat kan zelfs binnen een verhaal, waarvan de ene handeling echt is gebeurd en de ander gefantaseerd.
Daar komt nog bij dat een schrijver misschien helemaal niet wil weten voor het grote publiek wat hij of zij werkelijk heeft meegemaakt...
En klein sletje, ik heb genoten van je verhaal!
kusss
N-Joy
| |
SaMuel
Lid
Inlognaam: Samuel
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 10-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 31 mei 2007 - 01:12 am: |
|
Fantasie of nie ?!!! |
Wat maakt het voor een lezer nou uit of het fantasie is of in werkelijkheid gebeurd is ?
Voor mij althans maakt het niets uit. Er zijn verhalen waarbij ik denk/vermoed dat ze alleen fantasie zijn en er zijn er minstens zoveel waarbij ik twijfel, of beter gezegd: het niet weet. En dat is niet erg voor het lezen, want dan kun je altijd jezelf ook een rol in het verhaal toedichten, of dat nou als dominante, als submissive of toeschouwer is. Heerlijk dat er op die manier ruimte blijft voor iemands eigen fantasie.
Ik ben dus een sterk tegenstander van het idee om bij elk verhaal te schrijven of het fantasie of werkelijkheid is. En dat is nog afgezien van het feit dat niemand kan kontroleren wat je dan neerschrijft: een fantasieverhaal kan werkelijkheid zijn (geweest) of een waargebeurd verhaal kun je als fantasie neerzetten. Maar voor je het weet gaan mensen opscheppen omdat iets waargebeurd is (of zou zijn), terwijl dat niet aantoonbaar is.
Dus een hartgrondig en gemotiveerd NEE tegen die suggestie.
|
Heelmeester
Beginnend lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 6
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 10:26 am: |
|
Continuing story Fantasie of niet |
Lieve 'n'joy en beste SaMuel,
Eigenlijk ben ik het wel met jullie eens hoor om het maar liever in het midden te laten of een verhaal gefantaseerd is of waar gebeurd. En het zou natuurlijk eigenlijk ook etikettenplakkerij zijn, waar ik nu juist zo op tegen ben. Ga er vooral niet vanuit dat IK altijd consequent ben.
Maar waarom kwam ik met die suggestie? Ik stelde vast dat Nimfe de Fantasie-Dom van Klein Sletje - zoals ik het uitdrukte - langs de meetlat van de verantwoordelijke Dominant wilde leggen. En daar sloeg ze ook helemaal in door, door te suggereren dat Klein Sletje haar volgende verhaal aan een ervaren Dom zou moeten voorleggen. Mijn suggestie was eigenlijk vooral bedoeld als HINT.
Met andere woorden: voor mijn gevoel zag Nimfe niet in dat er in een fantasie veel meer kan dan in de werkelijkheid. Terwijl het er bovendien dik bovenop lag dat het verhaal van Klein Sletje niet zuiver autobiografisch was, in tegenstelling tot het verhaal van Janneman (grotendeels in de ikvorm geschreven) waarin hij er een subje bijnam. Terwijl er daarbovenop voor mijn gevoel in het verhaal van Klein Sletje geen dingen gebeuren die in werkelijkheid niet zouden "mogen", in tegenstelling dat de verkrachtingsfantasie die voorbij kwam.
Hartelijke groeten van Heelmeester
|
klein sletje
Beginnend lid
Inlognaam: Klein_sletje
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 11:19 am: |
|
Bezwaard |
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me haast bezwaard voel door de discussie die hier nu gaande is. Ik wilde enkel een verhaal plaatsen waar ik op de eerste plaats zelf veel plezier in heb gehad met het schrijven ervan en wellicht dat ik er een ander ook mee kon plezieren.
Dat het zo serieus onder de loep genomen zou worden had ik niet verwacht en krijg het gevoel dat ik in mijn eventueel vervolg rekening moet houden met ieders wensen hier en dat terwijl het toch mijn fantasie behoort te zijn.
Ik voel me gevleid door de complimenten maar ik zie eerlijk gezegt niet waarom juist mijn verhaal zo uitgeplozen moet worden. Sorry.
x
klein sletje
|
Nimfe
Productief lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 36
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 11:38 am: |
|
Reactie op Heelmeester |
Even een reactie op Heelmeester:
je slaat de plank hier zelf even mis door aannames te doen die je niet kunt staven.
Even de bitch uithangen nu,wat ik dus ook heel goed kan....
Je vergelijkt het 1 met het ander door Klein Sletje haar verhaal ,dat volgens jou fictie is, met het verhaal van Janneman, dat volgens jou autobiografisch zou zijn OMDAT het in de Ik-vorm geschreven is,te gaan vergelijken.
Dat verhaal is dat dus niet,dit is een gegeven.
Ik sla niet door en wil helemaal niet Klein Sletje's meester uit het verhaal langs de meetlat van een andere dom gaan leggen.Het kwam ergens in de discussie hierboven ter sprake dat Klein Sletje een raar soort meester had bedacht vanwege zijn reacties die niet helemaal waren zoals de geijkte meester zou horen te zijn.En zij antwoordde toen dat zij geen dom was maar een echte sub en zodoende niet in de gevoelswereld van een dom kon zitten.DAAROP kwam dus mijn reactie om het er es met een dom over te hebben als ze weer een nieuw verhaal geschreven zou hebben, en die om zijn of haar mening te vragen over de persoon van de dom in haar verhaal.
Puur voor de feedback dus,en anders niks.
Eerst es goed lezen en proberen om de gevoelswaarde te interpreteren,dan pas reageren.
|
joy
Actief lid
Inlognaam: Njoy
Bericht Nummer: 30
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 11:48 am: |
|
Lief klein sletje, |
Ik hoop dat je het als een hele eer beschouwt dat jouw verhaal zo'n hele reeks discussie oproept. Het is ook zeker geen kritiek op je werk, integendeel. BDSM is een levensstijl die veel mensen pas op latere leeftijd bij zichzelf ontdekken. Velen fantaseren al jaren maar sommigen zijn er nooit aan toe die fantasie tot leven te brengen. Als ik over mezelf spreek, dan heb ik ook veel vragen en is het goed die te bespreken met andere gelijkgestemden.
Juist daarom is het zo goed om alle gedachten op een forum als dit te bespreken. Jouw verhaal heeft geleid tot niet één maar wel twee discussies. De eerste was hoe een Dom hoort te reageren, de tweede ging over fantasie en werkelijkheid binnen de verhalen. Beide discussies waren meer naar aanleiding van je verhaal dan over het verhaal zelf.
Ik zou zeggen: blijf vooral schrijven, ga slechts bij jezelf te rade over de verhaallijn want je hebt een heerlijke fantasie. En dan mogen de Doms onder ons verhalen vertellen vanuit een Dominant standpunt.
En of het fantasie is of werkelijkheid: laat ze maar lekker raden!
kusss
joy (vroeger 'n'joy)
| |
Heelmeester
Beginnend lid
Inlognaam: Tendermaster
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 12:17 pm: |
|
Lief en Bitchyback |
Tja, Klein Sletje, het is hier wèl een Discussie Forum en ik vind nu juist dat er nu een discussie plaatsvindt zoals die te weinig wordt gevoerd binnen dit Forum.
Maar ik begrijp ook dat we jou in verlegenheid brengen. Ik heb hopelijk wel duidelijk genoeg gesteld dat IK vind dat het JOUW fantasie is en dat je vooral moet doorfantaseren en doorschrijven!
Tegen Nimfe wil ik zeggen: ik wilde helemaal niet beweren dat een verhaal dat in de ikvorm is geschreven autobiografisch MOET zijn. Maar het zou natuurlijk wel autobiografisch KUNNEN zijn en het werd duidelijk dat niet alleen IK dacht dat het verhaal van Janneman waar gebeurd was. Goed, zo leren we er steeds wat bij.
Dat Klein Sletje een "raar" soort Dom had bedacht kwam niet ZOMAAR ergens in de discussie te voorschijn, maar die suggestie kwam nota bene van een webbeheerder van deze site. Die moet zich realiseren dat alles wat hij stelt 3x zo hard aankomt. Natuurlijk gaat Klein Sletje zich dan verdedigen, maar jouw suggestie om haar verhaal dan maar voortaan aan een Dom voor te leggen slaat nog steeds nergens op. Zo gaat de spontaniteit er natuurlijk helemaal af. Maar bitch er maar lustig op los, schat!
Heelmeester
|
Nimfe
Productief lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 37
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 12:44 pm: |
|
Reactie op Klein Sletje |
Klein Sletje,
Meis,maak je niet druk over de discussie hier,hoor.
Je zult zien dat het er bij andere verhalen ook zo aan toe gaat als er iets gezegd wordt wat andere lezers raakt.
En aangezien we allemaal weer een eigen insteek, een eigen gezichtspunt hebben,kan het er soms idd wel eens heftig aan toe gaan.
Probeer het dan ook vooral niet op jezelf te betrekken,en voel je boven alles niet schuldig:
als het niet om jouw verhaal gedaan wordt,dan wel om iemand anders zijn of haar verhaal,hoor.
Schrijf gewoon lekker je eigen verhalen,en trek het je niet te ernstig aan wat anderen daar dan van zeggen, tenzij het persoonsgerichte opbouwende kritiek is.
Liefs en groetjes,Nimfe. ;-))
|
klein sletje
Lid
Inlognaam: Klein_sletje
Bericht Nummer: 11
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 12:53 pm: |
|
pardon? |
Ik wil zeer zeker niet de beheerder van deze site voor zijn schenen schoppen, maar wat is een raar soort Meester?
Ik voel me daarin toch wel enigzins aangevallen, daar mijn verhaal in grote lijnen overeen komt met de werkelijkheid, zoals ik deze heb ervaren. Die Meester, mijn Meester, is voor mij meer dan perfect.
Ik voel me dan toch wel spreekwoordelijk op mijn pik getrapt als iemand oppert dat het een vreemde snuiter zou betreffen.
Juist hier zou men een stuk vrijheid en openheid moeten treffen die men in de vanilla wereld niet tegenkomt. "Raar of vreemd" zou hier toch eigenlijk niet moeten bestaan.
Nimfe stelde alleen iets voor. Ik voel daar zelf niets voor, maar ik heb wel al eerder gezegt dat ik het best eens leuk zou vinden om mijn verhaal vanuit een Meester(es) zijn/haar oogpunt te lezen. Het is dus niet dat ik het hele idee van de hand wijs.
Maar leg bijvoorbeeld mijn verhaal eens aan 3 Meesters voor en laat hun visie erop zien, dan zullen we 3 verschillende verhalen en belevenissen krijgen.
Welke van de drie zou dan hier als "normaal" worden beschouwt en welke als "raar".
Ik kan onmogelijk de gevoelens van een D verwoorden, zelfs al zou iemand mij deze vertellen, puur omdat ik geen D ben, zelfs niet een klein beetje. Ik wil mijn verhalen op gevoel schrijven en niet op kennis.
@Nimfe; subje als ik ben ik trek me alles aan Dank je wel voor je lieve woorden
|
Meester N
Nieuw lid
Inlognaam: Meester_n
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 09-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 juni 2007 - 01:56 pm: |
|
jemig |
Meh
Wat een gemekker over iemand anders'fantasie.
Laat haar gewoon in haar waarde.
En ik maar denken dat de sm community zo tolerant was.
Gewoon blijven schrijven schat, ik vond het mooi en vele anderen met mij.
|
Lord Donck of Ar
Productief lid
Inlognaam: Tharl
Bericht Nummer: 40
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 03 juni 2007 - 12:31 pm: |
|
raar |
klein sletje, je mag je aangevallen voelen en met rede want ik geloof niet dat hier iemand het recht heeft om een ander zijn/haar verhaal te bekritiseren of om af te breken en zeker niet om een fantasie en werkelijkheid door elkaar te halen.Als jij voelt dat je iets moet neerschrijven vanuit jou ervaring dan doe je dat gewoon en laat je niet door enkele van de wijs brengen.En wat jou Dom aangaat dat men die een rare kwast noemt is onvergeeflijk want ik denk niet dat iemand hier op de site hem persoonlijk kent dus kan men ook niet oordelen en veroordelen.En welke Dom is geen rare kwast, heeft niet elke Dom een verborgen rare kant, en is die rare kant niet juist dat wat voor de slavin van die Dom het aantrekkelijkst is.
Het is héél mooi dat jij jou om zo verdedigd.
Dus klein sletje gewoon blijven doen waarmee je bezig bent en negeer gewoon de rest want zij zijn het niet waard om een woord aan vuil te maken.
groeten
Tharl
|
Lot
Lid
Inlognaam: Lot
Bericht Nummer: 16
Aangemeld: 04-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 03 juni 2007 - 05:04 pm: |
|
Soms wel, soms niet. |
Soms spreekt een verhaal je aan, soms minder.
Als het je minder aanspreekt, kan dat komen vanuit een gevoel van ongeloof. Dat kan... en dat mag ook uitgesproken worden, lijkt me. Helemaal als je je verhaal plaatst op een site als deze.
Als je daarna dan veel reacties krijgt van mensen, die jouw verhaal juist wel mooi vinden, is dat fijn en een steun in de rug.
Waar ik wel moeite mee heb, is als iedereen dan gaat vallen over diegene die kritiek heeft of advies. Klein sletje is een grote meid en zal de complimenten over haar verhaal ongetwijfeld waarderen; wie doet dat niet, tenslotte? Haar "beschermen" door die mensen aan te vallen die een minder oordeel hebben, lijkt mij too much.
En... ik heb niemand de Dom van Klein sletje een rare kwast zien noemen. De rest negeren, omdat ze het niet waard zijn een woord aan vuil te maken, vind ik een advies met een zeer negatieve klank.
Lot.
*Piekeren over morgen ontneemt je niet de zorgen, maar wel de kracht voor vandaag*
| |
klein sletje
Lid
Inlognaam: Klein_sletje
Bericht Nummer: 12
Aangemeld: 05-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 03 juni 2007 - 11:04 pm: |
|
klein sletje grote meid |
Reintoch gaf eerder aan dat hij het gedrag van de Meester niet kon plaatsen. Iemand anders interperteerde dat weer als zijnde rare snuiter. Weer iemand anders stelde iets voor om dat aspect op een manier uit te werken.
Iedereen heeft inderdaad recht op zijn of haar mening en ik neem iedere vorm van kritiek mee in een volgend schrijven.
Ik vind het alleen niet fijn om te horen dat de Meester in mijn verhaal vreemd word genoemd. Ik hoef niet te weten waarom mijn D iets doet. Ik heb blind vertrouwen in Hem. Dat was het enige punt waarover ik struikelde. En nogmaals dit verhaal is niet af.
Ik kan inderdaad heel goed voor mijzelf spreken en ik vind het allemaal heel lief dat er mensen zijn die het voor me opnemen. Maar ik kan het punt van discussie niet meer volgen.
Misschien dat iemand mij dat duidelijk kan maken en de anderen zodat er weer een zinvolle woordwisseling kan plaatsvinden.
x
klein sletje}
|
Nimfe
Productief lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 40
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 03 juni 2007 - 11:17 pm: |
|
Klein Sletje grote meid |
Lieve schat, trek je eens even niet aan wat er zich voor discussie ontspint rondom een verhaal dat toevallig van jou is.
Zoals ik al eerder zei zijn deze discussies er toch wel, om het even of het nu jouw verhaal is of niet.
Trek het je vooral dan ook niet persoonlijk aan en probeer vooral ook niet de zin en onzin in deze discussie(s) te ontdekken. Het zijn meningen en gezichtspunten die uitgewisseld worden.
That's all there is to it.
Laat het asjeblieft voor wat het is en haal alleen dat er uit wat voor jou van enige waarde zou kunnen zijn bij het schrijven van een volgend verhaal.
Schrijf vooral dat wat jij wilt en in de jou eigen stijl.
Dat is gewoon goed en mooi.
Wat anderen daar dan van vinden is hun mening en die is dus altijd gekleurd,evenals dat wat zij er over te zeggen hebben : dat zegt namelijk alles over hoe die mensen in elkaar zitten en niets over jou,en vrij weinig over jouw verhaal.
Probeer de lijn in zulke discussies dan ook vooral niet te volgen,want die is er vaak niet of gaat in de loop van de discussie een eigen leven leiden.
Liefs en groetjes,
Nimfe.
|
sussie
Beginnend lid
Inlognaam: Suss
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 04 juni 2007 - 11:58 am: |
|
ophouden |
Hallo klein sletje,
Ik reageer nooit op verhalen maar nu wil ik dit toch wel even doen.
Allereerst; ga door met schrijven, je bent een talent en ik geniet van je verhaal!
Dan tot alle schrijvers; hou eens op met dit gezeik en jullie commentaar.
Er zijn mensen die genieten van dit verhaal en andere weer niet! So what?
Beetje tolerantie mag je toch wel verwachten van jullie, dat verwachten jullie toch ook van andere? Bovendien heb ik sterk de indruk dat velen van jullie jezelf heel graag met je commentaar (soms heel hoogdravend en elitair)in dit forum zien staan.
susanne
|
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 202
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 07 juni 2007 - 12:44 pm: |
|
raar is niet raar |
beetje begrip
Dat ik nog niet na mijn eerste bericht me in deze discussie gemengd heb, heeft een paar oorzaken.
Ik heb het als Beheerder erg druk met de site. Afgelopen week heeft dat zelfs een aantal dagen hard werken van me gevraagd om de rondleiding en introductie pagina klaar te krijgen (inclusief het overleg met een aantal adviseurs daarover).
Dat laatste konden jullie niet weten.
Wel dat je niet van welke berichten poster dan ook mag verwachten dat hij net zo snel plaatst als jezelf. Ik vind het niet meer dan normaal dat er -bijvoorbeeld- een week tussen zit. Daarbij: hoe meer er in de tussentijd geplaatst wordt, berichten die je dus ook moet lezen wil je met goed fatsoen een bericht plaatsen (zeker als Oppasser), hoe meer werk, hoe langer je het (moet) uitstellen. En dan nog: er is ook een leven naast de site...
Mijn pleidooi is dan ook een beetje geduld met elkaar te hebben (en dus zeker met de Oppassers)
over het reageren op verhalen en berichten
Voor ik inhoudelijk nogmaals inga op het verhaal van klein sletje een opmerking over de toon van deze discussie en hoe er zo nu en dan op elkaar gereageerd wordt.
Daarover wil ik graag een aparte discussie met jullie voeren. Het staat namelijk los van het verhaal van klein sletje en ik wil de reacties op haar verhaal niet verder vervuilen.
Hier kun je hem vinden:
reageren op verhalen
niet raar
Goed, dan mij opmerking over het verhaal van klein sletje
Dit schreef ik:
En daar komt bij dat ik het gedrag van de meester al wel helemaal niet kan plaatsen.
Over koetjes en kalfjes praten en dan plotsklaps er een bevel tussen door gooien. Raar...
Best klein sletje: ook ik vind je meester niet raar.
In de eerste plaats gaat dat over hoe je het beschrijft: het verhaal, niet de werkelijkheid.
In de tweede plaats gaat het om het beeld wat ik kreeg en dat ik dus niet kon plaatsen bij de rest van je verhaal.
In de derde plaats was het bedoeld om je verder te helpen met schrijven, waarbij gezegd dat je stijl juist erg mooi is.
In de vierde plaats staat het woordje ‘raar’ echt achteraan een opmerking. Het gaat dus niet om het woordje ‘raar’, dat is de persoonlijke reactie van mij op wat ik lees, maar om wat ik zie gebeuren in het verhaal. Eigenlijk niemand reageert op die inhoud....
En tenslotte: het is ‘slechts’ wat ik vind, het is geen waarheid of zo.
autobiografisch: maakt dat uit?
Voor ik wil proberen uit te leggen wat nu dan dat ‘rare’ is, eerst een opmerking vooraf (en ga nou niet op deze plek hier verder over discussiëren, daarvoor is de nieuwe discussie). Ik moet hem echter wel hier maken, want anders krijg ik -ben ik bang- iedereen weer over me heen.
Als schrijver plaats je een verhaal, een waar-gebeurde gebeurtenis. Dat veel schrijvers deels autobiografisch schrijven is een gegeven. Als zeg maar recensent vind ik dat je daar geen rekening mee hoeft te houden. Zelfs niet als een schrijver dat uitdrukkelijk aan het begin duidelijk maakt. Het risico -en verantwoordelijkheid voor de consequenties- van autobiografisch schrijven ligt altijd bij de schrijver. Natuurlijk dien je respectvol met iemands verhaal om te gaan, maar dat geldt voor alle reacties.
Als schrijver mag je je best persoonlijk aangevallen voelen en gekwetst, maar niet omdat je je eigen leven beschrijft (waarmee ik niet wil zeggen dat jij dat doet klein sletje). Dan had je maar in de rubriek “waar-gebeurd” moeten plaatsen. Ik vind dat je je dus nooit boos mag worden omdat iets ‘waar-gebeurd’ is of om bestaande personen gaat.
over de M.
Goed: ik heb het dus niet over je meester maar over je verhaal.
Ik heb het dus maar even over M.
Over M vertel je wat in je introductie: je schept een beeld van hem. Je schrijft daarna vooral dat dat beeld niet klopte, en laat twee dingen van hem zien.
M. voert een gesprek over koetjes en kalfjes en geeft vervolgens bevelen. Geen uitleg, zo maar. En gaat weer verder met de 'koetjes en kalfjes'. Dat werkt bij mij heel bevreemdend.
Misschien is dat ook wel je bedoeling. Bij mij gaat die bevreemding echter nog wat verder: ik ervaar het als raar. Zelfs ongeloofwaardig. En dat zal je bedoeling niet zijn. Natuurlijk mag je zo’n opmerking naast je neerleggen. Maar ik ben wel een lezer: iemand voor wie je het schrijft. En daarom voor jou interessant om te weten als schrijver. Bovendien vond ik het een mooi verhaal.
Nog even naar de andere reageerders. Datgene dat bij mij vervreemdend werkt, kan bij een ander juist het omgekeerde effect hebben: spanning, misschien zelfs wel opwinding.
mooi en effectief: de derde persoon
Wat ik zeker niet wil adviseren is een verandering van persoonsvorm. Zo is het goed. Je kunt best in de derde persoon schrijven en toch alleen op één hoofdpersoon de focus leggen en alleen haar gedachten verwoorden. De derde persoon maakt dat je gemakkelijker de situatie kunt beschrijven: ook datgene wat de hoofdpersoon niet ziet, niet meemaakt. Ook hoef je dan niet alles te beschrijven van wat er in de hoofdpersoon omgaat. Wat je wel hoort te doen als je in de ik-figuur schrijft.
Zou je dus wat met mijn opmerkingen willen doen is dat je meer beschrijft wat zichtbaar is van M. Hoe hij kijkt, hoe hij praat. Zo maak je echt mee dat zijn doen en laten in enen verandert. In de trant van:
Plotseling zweeg hij en keek haar strak aan. Even had ze niets in gaten en sprak onbekommerd door. Toen werd het stil. Ze voelde zich ongemakkelijk worden onder zijn blikken. Zijn toon veranderde echter niet van daarvoor toen hij sprak:....
‘t is maar een voorbeeldje.
Het laten lezen door een dom?
Het laten lezen vooraf door wie dan ook is altijd een heeeeel goede zaak.
Dat het een dom is lijkt me niet echt belangrijk. Ik ben zelf een dom maar lees het verhaal absoluut niet vanuit het dom-zijn. Zij, de sub, is de echte hoofdfiguur, dus beleef ik het verhaal vanuit haar.
Wat in die zin ook veel belangrijker is, zeker als je je zelf hoofdpersoon voelt, is nagaan of de lezers je nog volgen. Want in zo’n situatie heb je snel de neiging van alles te veronderstellen wat de ander wel snapt volgens jou. Maar ja, die zit niet in jouw hoofd. Geldt trouwens in principe voor alle schrijvers.....
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
| |
Nimfe
Bevlogen lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 43
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 07 juni 2007 - 02:34 pm: |
|
Yesssssss |
Goed zo Reintoch!!!
Eindelijk verstandige praat hier.
Zo is het namelijk maar net.
Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen,
en onderschrijf dus deze stellingen.
Nimfe.
|
Sensuall
Nieuw lid
Inlognaam: Sensuall
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 07-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 06 juli 2007 - 07:59 pm: |
|
Sletje, een prima verhaal, meissie! |
Het valt mij op, dat er buiten de vele positieve reacties, zeer veel negatief commentaar gegeven wordt op verhalen van anderen. Ik ben het helemaal niet eens met Nymphe. Als iemand een verhaal schrijft, dan komt dat uit een gevoel van de schrijfster, in dit geval en niet vanuit het gevoel van de lezer. Ik heb het verhaal volledig gelezen, 2 keer zelfs en ik begrijp sletje volledig. Als er mensen zijn die bepaalde situaties hetzij niet kunnen visualiseren, hetzij niet kunnen begrijpen, dan is dat een gebrek aan voorstellingsvermogen en inlevingsvermogen. En een verhaal aan een Dom/Domme laten lezen, vind ik ronduit onzin, dan lijkt mij als enige persoon de moderator de aangewezene om haar of zijn mening over een verhaal te geven. Zij zijn namelijk onpartijdig in het gevoel wat het verhaal een ander zal geven en of het verhaal inderdaad duidelijk te volgen zal zijn.
Nee sletje, ga zo door, ik ben trots op je lef om je gevoelens zo duidelijk te omschrijven en ook nog eens in een verhaallijn. Of het nu fantasie of werkelijkheid is, het komt uit jouw hoofdje en dat is voor mij, het enige dat telt.
Sensuall
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?