Gepost op zaterdag 09 december 2006 - 02:10 pm: |
|
|
De Ontknoping
Inleiding: Dit verhaal plaats ik als eerbetoon aan ons aller Groentje. Haar verhalen inspireren me en nodigen erg uit om te schrijven. Ik vind het niet meer dan terecht dat ik begin met mijn verwijzing naar onze - in elk geval mijn - favoriet want wie mijn bijdrage leest zal ongetwijfeld meerdere thema's uit haar werk herkennen. Ik hoop dat mijn verhaal waardig wordt bevonden om als tribuut aan Groentje te worden beschouwd. Verteller. Ze voelde zich niet op haar gemak, het nette meisje. Ze stond naakt en geblinddoekt in een kring vreemde dominanten uit wie ze haar meester moest ontdekken. Ze was het eenzame subje Irene. Dit was er gebeurd: Haar echte meester had haar verteld dat hij haar meester niet meer kon zijn. Hij had natuurlijk een goede reden en ze wist dat het hem ook echt verdriet deed. Zelf was ze geschokt, geweest, vervolgens verdrietig, daarna boos, weer verdrietig, jaloers, wanhopig en tenslotte depressief. Ze had zich bij hem zo veilig gevoeld en geborgen. Nu had ze het gevoel alsof ze met haar grote en kleine zorgen helemaal alleen in de wereld stond. Haar verstand vertelde steeds dat ze op massa's vrienden kon rekenen en zelfs haar meester - waarom noemde ze hem in vredesnaam nog steeds zo - was er nog net zo vaak als vroeger met mails en via msn om haar te steunen in haar zorgen. Maar de lol was eraf. Hij had net zo goed het contact helemaal kunnen verbreken. Ze waardeerde zijn houding natuurlijk wel maar het gemis en haar verlangen naar dat speciale wat ze hadden gehad overheerste alles. Uiteindelijk was ze gaan zoeken. Eerst naar een gewoon vriendje. Die kwamen niet en de schaarse afspraakjes die ze had verzandden telkenmale in nietszeggende algemeenheden. Ze wilde toch echt een meester en zocht verder. Ze stuurde mailtjes naar dominanten die ze al kende, plaatste hier en daar een oproep en legde tenslotte contact met een dominant die haar wel wat leek. Ze ontmoetten elkaar een paar keer. Hij noemde zichzelf Meester R en was netjes, beschaafd, respectvol, creatief en aardig. Kortom hij had alles wat DE dominant van haar dromen moest hebben en toen ze zich overgaf aan een spel met hem was het zonder meer een heel fijne ervaring, maar ze 'viel' niet voor hem. Ze voelde zich en wás ook niet de enige sub die deze meester had. Ondanks zijn vaardigheid en zijn voortreffelijkheid in het spel en de omgang bleef de klik uit. Dat maakte haar aan de ene kant nog meer gefrustreerd en eenzamer, maar aan de andere kant bleek hij wel in staat haar leventje af en toe op te fleuren waardoor ze wat meer in evenwicht was. Op zekere dag mailde ze hem om hem te bedanken voor het fijne spel dat ze het weekend daarvoor met hem had beleefd. Ze voegde eraan toe dat ze ze zijn aandacht zo waardeerde maar dat er toch een leegte bleef. Hij mailde terug dat ze wellicht behoefte had aan een spannender ervaring en nodigde haar uit om mee te gaan naar een sm-meeting ergens in de buurt van Antwerpen. Ergens was ze het wel met hem eens en nam de uitnodiging aan. En dit was dus die spannende ontmoeting. Ze was er eigenlijk veel te verlegen voor, en voelde zich volkomen ongemakkelijk en zelfs een beetje beledigd dat meester R haar had bevolen zich meteen uit te kleden zelfs vóórdat ze maar één moment binnen had kunnen kijken. Volkomen onwennig was ze achter hem aan naar binnen gegaan en durfde niet op te kijken. Ze voelde zich in de meest letterlijke zin naakt. Meester R was wel zo aardig om haar mee te nemen naar een tafeltje in een donkere hoek zo ver mogelijk van de drukte. Vervolgens had hij voor zichzelf en haar een drankje gehaald dat ze staande had mogen opdrinken. Hij praatte wat tegen haar. Ze mocht even om zich heen kijken, wat ze schoorvoetend deed. Een merkwaardige plek vond ze. Gelukkig waren er meer naakte subjes, zowel mannen als vrouwen. De dominanten waren er ook in alle soorten en maten. Verschillende uitdossingen, van regelrecht gothic tot vlijmschep lakleer, en ook gewone zwarte spijkerbroeken. Snorren, baarden, brillen, maskers, hoeden, petten, tepelringen, klemmen, peniskokers, noem maar op. De meest opvallende dominanten paradeerden rond, sommigen met hun sub aan de leiband. Er was een meesteres die haar angst inboezemde. Ze rukte constant aan de ketting om de nek van haar mannelijke sub en ranselde hem regelmatig met een strokenzweep. Irene zag echte angst in zijn ogen. Gelukkig waren er ook andere figuren zoals die koninklijke meesteres die de spil van de hele ontmoeting leek. Ze was gehuld in een satijnen avondjurk met een split aan de voorzijde die bijna tot haar kruis reikte. Ze ging minzaam en glimlachend door de ruimte gevolgd door een slavin en een slaaf. Het was het beeld van een filmdiva in Saint Tropez die zichzelf samen met haar Afghaanse windhonden showt op een mondaine party. Ze regelde alles via haar subjes die ze continu aan de gang hield. Na elke opdracht kwamen ze naar haar terug gesneld en kregen dan een liefkozend klapje of een kneep en een enkele keer een kus. Soms als ze te opdringerig tegen haar aanfleemden haalde ze uit met een korte mep. Een minuut later was ze weer goed en mocht de zondaar zijn of haar hoofd even in de split van de avondjurk steken. Meester R was op haar afgestapt en ze hadden elkaar beleefd en toch innig omhelsd. Hij had haar gewenkt en beschroomd was ze naar het tweetal toegestapt. “Is dat het??” De koninklijke meesteres had vooral koel en zakelijk geklonken. “Dit is subje Irene,” zei meester R. “Wees beleefd en lief voor Meesteres Diva!!” had hij haar bevolen. “Ja meester,” had ze geantwoord en onwillekeurig was ze op haar knieën gevallen en haar hoofd vlak voor de felrode pumps neergelegd. Een tikje op haar rug en een bevel om op te staan was de erkenning dat ze er mocht zijn. Ze kreeg een slanke hand voorgehouden die ze met eerbied kuste. Vervolgens had meesteres diva haar kin stevig vastgepakt en recht in haar ogen gekeken. Gelukkig waren de donkere ogen eerder belangstellend dan angstaanjagend. Zonder plichtplegingen had de andere hand van meesteres Diva haar lichaam geïnspecteerd. Tenslotte had de meesteres haar slanke armen om haar mollige lijf geslagen en haar vol op haar verbaasde mond gekust. Ze wist zich geen raad. Ze had niets met vrouwen en deze kus, was veel te intiem naar haar believen. Toch was het niet vervelend geweest. Meesteres Diva had haar welkom geheten met die kus. En vervolgens had ze zich tot meester R gewend met de woorden. “Het is helemaal naakt. Kleed het een beetje aan dan voelt het zich wat minder ongemakkelijk. Het heeft geen pas dat de subjes hun meesters en meesteressen ongehoorzaam gaan zijn omdat ze zich ongemakkelijk voelen. Toch??” Meester R had haar meegenomen en een strakke bondage aangelegd die haar diep in haar schaamlippen sneed. Niet lang daarna was aangekondigd dat het tijd was voor een spel. Subje Irene werd op voorstel van meester R aangewezen om geblinddoekt te worden. De opdracht was om uit de kring haar meester te ontdekken. Het vernederende eraan was dat ze met haar mond het geslacht van haar meester moest herkennen. “Gadver,” huiverde ze, en voelde zich belazerd. Ze vroeg zich af of Meester R haar meester wel was. Ze kon zichzelf opeens geen voorstelling van zijn gezicht maken. In haar huidige blindheid besloot ze dat ze haar echte meester kwijt was en dat er nooit meer een meester zou komen de ijverige pogingen van meester R ten spijt! Ze zou hem nooit kunnen herkennen, en eerlijk gezegd kreeg ze de neiging om op zoek te gaan naar meesteres Diva en aan haar voeten een potje gaan liggen janken. Er viel een stilte om haar heen. Ze slikte en haalde diep adem. Ze had hierin toegestemd dus moest ze het ook maar doen. Meester R behandelde haar niet slecht, ze was het zelf die zo raar was. Ze zette een voorzichtige pas naar voren. “Op je knieën!” klonk een strenge stem. Ze liet zich op haar knieën zakken en kroop tastend vooruit. Ze voelde leren laarzen, daarboven een leren broek, ze voelde haar weg voorzichtig omhoog tot aan het kruis van deze man. Nu zou ze zijn geslacht in haar mond moeten nemen. Ze kreeg de neiging op te springen en heel hard weg te rennen. Meester R had haar in de auto wel tien keer verzekerd dat ze absoluut veilig was. Er zou echt niks lulligs met haar gebeuren. Ze voelde de ballen van de meester en opende vol tegenzin haar mond. Een stevige hand greep haar haren en even later voelde ze het mannenvlees tussen haar lippen. Ze proefde een condoom, wat ze op zich een rotsmaak vond. Toch luchtte het haar enigszins op. Haar hoofd werd door de hand heen en weer bewogen en toen ruw weggeduwd. “Bah!! Geen donder aan!!” zei een gesmoorde lage stem. Irene raadde dat dit een van de gemaskerde meesters was. Ze tastte naar rechts en voelde weer laarzen, een broek van spijkerstof. De gulp was nog dicht. Met trillende vingers maakte ze de broekriem los en opende de rits. Gelukkig had ook deze man een condoom om. De penis voelde niet echt hard en ze probeerde met masseren en likken hem wat stijver te maken. Het lukte niet en ze liet zich gewillig wegsturen naar de volgende. In plaats van laarzen voelde ze koude blote voeten. Het waren mannenbenen met enkelboeien. De penis was stevig vastgezet met een knevel en onder de aanraking van haar lippen voelde ze het hele lichaam schokken. Het geluid van een knallende zweep deed het lichaam vóór haar ineen krimpen. De arme sub gilde het uit van pijn. Irene hoorde naast de sub hoe zijn meesteres hem uitschold en sloeg. Het was duidelijk dat ze verder moest gaan. Met angst in haar lijf realiseerde ze zich dat dit die enge meesteres was. Ze voelde hele lange leren laarzen. Boven die laarzen voelde ze vrouwenbenen. Een venijnige hand rukte aan haar haren en dwong haar mond naar het kruis van de boze meesteres. “Hier bitch! lik me maar eens lekker,” snauwde ze Irene toe. Met geweld probeerde ze een voorbinddildo in haar mond te proppen. Bovendien had het kreng een penetrant en veel te zwaar parfum op, een luchtje waar ze allergisch voor was. Dit was te erg, ze verzette zich en trok zich terug. Ze voelde een genadeloze slag op haar naakte rug. Alsof de bliksem insloeg. Oh god dit was veel erger dan een cane. Ze slaakte een luide gil en viel neer. “Laat haar!!” hoorde ze ergens meester R roepen en de venijnige klauw liet haar haren los. Het werd weer stil. Ze wilde kappen met deze vernedering. Toch wilde ze niet tegenover zichzelf erkennen dat ze zo weinig ruggengraat had. Met de moed der wanhoop kroop ze naar links. Ze werkte de volgende dominant af die haar ook bij de haren vatte. Maar zijn greep miste het sadisme van zijn voorgangster. De daarop volgende gaf haar een klopje toen ze hem geproefd had. Gelukkig hadden ze allemaal een condoom om. De persoon links daarnaast was onmiskenbaar Meesters Diva. Terwijl ze de zijdezachte benen betastte volgde een zoekende vinger het brandende spoor over haar rug. Irene liet haar vingers de geheime tempel achter de split verkennen. Ragfijn kant bedekte de schaamlippen van Meesteres Diva. Het werd haar niet toegestaan dat plekje te proeven, maar kreeg het bevel te gaan staan. Bijna genoot ze van de intieme tongzoen die Meesteres Diva haar gaf. Het was een moment van koestering in een donkere enge wereld. “Dank u meesteres!” fluisterde Irene en kreeg met een tikje verlof om verder te zoeken. De volgende vrouwenbenen in netkousen behoorden aan een man die met een zware nichtenstem giechelend zei. “Nou hondje! jou hebben ze nog niet echt likken geleerd!” Het was een rotopmerking maar toch voelde het niet als een belediging vooral niet omdat hij met een tikje en een verwijfd “Off you go!” haar verder stuurde. Op haar tocht naar de volgende benen hoorde zij hem verder kirren en babbelen. Alweer een paar anonieme benen en een onbekende penis in haar mond. Was dit meester R? Ze wist het niet. Ze was nog niet echt seksueel intiem met hem geweest. Hij had haar wel een keer genomen tijdens het spel maar niet in haar mond. De man gaf weinig reactie en ze zocht verder. Geen laarzen dit keer, maar schoenen en een golf van herkenning. Deze benen zaten in een gewone spijkerbroek. Lichtblauw door talloze keren wassen. Deze warmte herkende ze onmiddellijk. Ze veerde op en met gretige gebaren loste ze de riem waarvan de aanblik haar zo vertrouwd was. Het gladde leer, donker en soepel van langdurig dragen. Het leer dat ze zo vaak op haar lijf had voelen striemen. Ze rukte de gulp met knopen open en nam hem in zijn mond. “Hè Gadver!! een condoom,” flitste door haar hoofd. Zonder nadenken rukte ze het rubber van zijn lid en het leek erop of ze hem wilde verslinden. Zijn stevige grote handen in haar haren waren dwingend maar het voelde of hij haar streelde en liefkoosde. In haar gretigheid vergat ze de wereld om zich heen en werd zich pas bewust toen zij de omstanders hoorde applaudisseren. Handen onder haar oksels zetten haar op haar benen en de blinddoek werd afgedaan. Natuurlijk was hij het echt. Haar meester. HAAR meester. Ze viel om zijn nek en kuste hem en niets dat hij kon doen zou haar weerhouden, zelfs die venijnige bullwhip niet. Meesteres Diva kwam erbij staan en gaf haar een warme glimlach. “Je hebt je meester echt herkend, schatje! Zodra ik jou zag wist ik dat je niet volledig aan meester R behoorde. Ik ken ze allebei heel goed en ik feliciteer je met je keuze van meesters.” De verlegenheid viel even van haar af en nestelde zich zijn veilige armen. Uit de grond van haar hart antwoordde ze: “Maar dit is mijn echte meester!” Het antwoord van de goddelijk uitziende meesteres Diva verbaasde haar enorm: “Als je ooit een meesteres zoekt!?” Na een knipoog en een korte pauze zei meesteres Diva: “Ik ga jullie een rustig en intiem plekje geven! Want het is MIJN feestje en ik wil dat mijn gasten zich goed vermaken. Maar eerst ga ik iets aan die striem doen!” Met een handgebaar toverde ze haar slavinnetje tevoorschijn en gaf het bevel dat het mooie meisje de striem moest verzorgen. Het kind kuste de slanke hand en snelde weg. Even later kwam ze terug masseerde ze een verzachtende crème op de striem. De meesteres nam hen mee naar een kleiner zaaltje, met gedempt licht. Het was hier wat warmer en stonden speelattributen. Meteen nam subje Irene haar meest devote onderdanige houding in om zich te laten keuren. Maar haar meester nam haar bij de hand en legde haar ruggelings op de massagetafel. Ze spreidde gewillig haar benen om hem te verwelkomen. Met gesloten ogen luisterde ze naar de geluiden om zich heen terwijl hij zich uitkleedde. Hoe erg de vernedering van de kring ook was geweest, het was van geen enkel belang in vergelijking tot de emotie die ze onderging toen haar meester haar borsten omvatte en ze kneedde en vervolgens bezit van haar nam. Ze deed haar best om haar bekken aan te spannen en hem steviger te omklemmen. De spanning in haar lijf verhevigde. Er was geen angst, alleen overgave en verlangen. Haar meester kneep haar stevig en ze genoot van zijn handen. Ze wilde zo graag dat hij haar lekker pijn deed. “Meester, mag ik klemmetjes??” smeekte ze. Tot haar verbazing hoorde ze de stem van meesteres Diva die met een kirrend lachje haar vermaande. “Jij sletje!! Je meester is veel te druk bezig om jou klemmetjes te geven!” Haar meester drong dieper in haar schede. “Maar omdat je zo'n lief ding bent zal ik ze wel geven!” ging de stem van meesteres Diva verder. Ze opende haar ogen en zag hoe de meesteres in haar vingers knipte en een paar klemmen met een kettinkje ertussen in haar uitgestoken hand kreeg gelegd. Ze hijgde van opwinding en van de heerlijke bijtende pijn die ze onderging. De meesteres gaf haar weer een intieme kus op de lippen en vervolgens kuste ze haar meester nog heftiger. Daarna liet ze hen alleen. Irene en HAAR meester. “Mag ik klaarkomen meester? ....... Alstublieft?” Hij trok zich uit haar terug en vleide zich op haar. “Tuurlijk!” “U in mij...... Alstublieft?” Zoals altijd kreeg ze haar zin.
|
|
Groentje
Bevlogen lid Inlognaam: Groentje
Bericht Nummer: 67 Aangemeld: 01-2006
Beoordeling: Stemmen: 1 (Waardeer!) | Gepost op zondag 10 december 2006 - 10:14 am: |
|
Bloos |
Jeetje Verteller, wat moet je zeggen als iemand je zoveel eer toebedeeld? Wat er door me heen ging, is duidelijk: - blijdschap: wauw, iemand vindt mijn verhalen zo goed dat hij speciaal voor mij schrijft. - twijfel: mmm, ben ik zoveel eer wel waard? - bewondering: wat een geweldig verhaal! - trots: wauw, iemand vindt mijn verhalen zo goed dat hij speciaal voor mij schrijft. - aanmoediging: eens kijken of ik nog een leuk verhaaltje kan schrijven. Dus is eigenlijk wel duidelijk wat ik moet zeggen, en wel uit de grond van mijn hart: Heel erg bedankt voor je lieve woorden. Liefs, Groentje
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 193 Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zondag 10 december 2006 - 11:34 am: |
|
Mooi hoor |
Mooi hoor, Verteller, Je bent het nog niet verleerd. Jouw verhalen hebben altijd wat extra's, wat ongrijpbaars. De slavinnen mogen wel bij tientallen aan je schrijversvoeten liggen..... Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Stefanie
Bevlogen lid Inlognaam: Stefanie
Bericht Nummer: 54 Aangemeld: 08-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 12 december 2006 - 04:49 am: |
|
Het is waar |
Lieve Groentje, Het is waarlijk een mooi verhaal dat Verteller hier voor jou gemaakt heeft. Ik zou me ook heel blij voelen als dat ooit voor mij eens zou gebeuren. Niet doen hoor !! Het is nog wat te vroeg voor mij. Maar jij hebt dit echt wel verdiend hoor, met al je opwindende verhaaltjes die de fantasie ten top jagen. Stefanie.
|
Verteller
Bevlogen lid Inlognaam: Verteller_53
Bericht Nummer: 72 Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op donderdag 14 december 2006 - 05:31 pm: |
|
Een grapje kan ik niet laten |
Dag Janneman, Dank je voor het compliment. Wat er echter aan mijn schrijversvoeten ligt zijn vele proppen papier van de mislukte pogingen, of hobbelige straatstenen. Slavinnen helaas niet. Of misschien gelukkig niet. Want ondanks mijn dominante trekken ben ik toch erg blij en tevreden dat de slavernij officieel is afgeschaft. Er is nog genoeg te verbeteren aan de wereld. Ik hoop daarom dat mijn schrijfsels genoegen brengen aan degenen die de moeite nemen om ze te lezen. Vriendelijke groeten Verteller
|
|