| Gepost op maandag 22 mei 2006 - 10:34 am: | 
|
|
De betovering
Op haar vuurrode hoge hakken beklom Marny voorzichtig de trap naar haar torenkamer. Voor de deur hield ze stil en knoopte langzaam de knoopjes van haar donkerrode fluwelen jurk los. Een subtiele beweging van haar lichaam, en haar jurk viel ruisend van haar schouders. Ze bukte zich, raapte de japon op en vouwde het netjes op om het vervolgens op het tafeltje in de hal te leggen. Ze schopte haar schoenen uit en schoof ze onder het tafeltje. Het was niet nodig om slordig te zijn. Heel even schudde ze haar kastanje bruine lange lokken alsof ze alle zorgen en negatieve energie achter zich wilde laten, en opende de deur.
Een glimlach verscheen op haar gezicht terwijl ze rondkeek in haar domein waar het naar bloemen en kruiden rook. Heel zachtjes hoorde ze het blikken geluid van de chime die alleen haar muziek liet horen als de deur open en dicht ging. Langs de wand stond een grote kast, waarvan de planken gevuld waren met boeken, kaarsen, flesjes oliën, kristallen en potjes kruiden. De kleurige planten- en kruidenboeken staken af tegen de in bruin leer gebonden boeken over magie. Aan de muren hingen 3 kostbare schilderijen die al eeuwen in haar familie waren. Op de vloer lag een dik verschoten tapijt dat er, zolang ze zich kon herinneren al lag.
Het licht dat door de 3 grote ramen naar binnen scheen, liet vrolijke schaduwen achter. Ze wierp een blik uit het rechter raam en keek uit op haar kleine tuintje met daarachter vele hectaren sprookjesbos. Het tuintje was spiraalvormig aangeplant met inheemse planten en kruiden. De geur van jeneverbes en salie werden vermengd met de geur van lavendel en sint-janskruid. Aan de rand waren varenkruid en toverhazelaar in een sierlijke afscheiding geplant.
Terwijl ze door het middelste raam keek zag ze haar mooie rozentuin. De zacht roze Grace Darling theeroosjes vielen als een waterval over het pad dat aan het begin geflankeerd werd door een haag van witte Dundee Rambler klimrozen. Aan weerszijden van de deur van haar huis stonden twee oranje Just Joey rozen, met bloeiende bloemen zo groot als mannenhanden.
Ze draaide zich om en keek uit het linkervenster en voelde zich bevrijd. De witte rotsen die hoog boven het strand en de zee uitrezen, deden haar hart sneller kloppen. Ze zag de mist die vanaf de zee binnenkwam golven en zich langzaam over het eiland verspreidde. De ondergaande zon wierp een oranje gloed over haar gezicht.
Ze sloot heel even haar ogen en volledig tot rust gekomen, pakte ze een glazen bol uit de kast en legde het op een klein tafeltje dat in het midden van de kamer stond. Het tafeltje had vier sierlijk bewerkte poten die eruit zagen als ronde bollen. Het blad was gedecoreerd met Keltische tekens en omringd door een pentagram, die vakkundig uitgesneden waren. In het midden zat een lichte uitholling zodat de glazen bol op haar plaats bleef liggen. Ze had grote bewondering voor het vakmanschap van de man die deze glazen bol had gemaakt. De bol was versierd met alle tekens van de dierenriem, terwijl de buitenkant perfect glad was. In een van haar vele boeken had ze een beschrijving gevonden hoe de bol zou zijn gemaakt, maar het ging haar pet te boven.
Ze pakte vier kaarsen en zette ze op de vier hoeken van het tafeltje. Ze voelde de prettige tinteling zodra het vuur uit haar vingertoppen schoot en stak de kaarsen een voor een aan.
Een glimlach trok over haar gezicht toen ze door haar knieën zakte en in een ontspannen kleermakerszit voor het tafeltje plaatsnam. Ze opende haar handen en vroeg om positieve energie en legde haar handen om haar glazen bol.
“Godin van het vuur, laat mij zien wat ik wil zien.”
De bol begon op te lichten en alsof er een kleine storm woedde, schoot de bliksem door de bol heen. Even later bedaarde de storm en kon ze helder zien.
Aan de andere kant van het eiland zat een jonge vrouw op de sofa in haar huis. Loom en gedachteloos betastte ze haar borsten en omvatte haar tepels met duim en wijsvinger. Ze voerde de druk op naarmate de hartstocht aanwakkerde. Een hand verdween tussen haar benen maar ze kreunde van frustratie toen ze de leegheid op haar borst voelde. Ze probeerde met haar andere hand allebei haar tepels te pijnigen maar dat lukte niet. Gefrustreerd keek ze om zich heen en bedacht dat ze tepelklemmen in het laatje van het dressoir had verstopt. Vlug stond ze op en voorzichtig schoof ze de klemmen om haar tepels. Ze liet zich weer in de sofa terugzakken en gooide haar hoofd achterover. De pijn nam bezit van haar lichaam maar zakte even zo snel weer weg. Voorzichtig schoof ze de ringetjes een beetje aan en kreunde toen een pijnscheut door haar tepels denderde. Haar vingers plunderden haar klitje en haar lijf kronkelde en draaide. De energie kwam tot ontploffing en haar lijf schudde toen ze zichzelf tot een climax dreef.
Marny lachtte toen ze het spartelende lichaam van de vrouw zag en bewoog haar hand over de bol heen.
“Vanaf nu wil je alleen nog maar met je tepels spelen als ik mijn woord zeg”.
Marny stond op en pakte uit een van de laatjes van de grote kast een zelfde paar tepelklemmen en schoof ze over haar tepels heen. Stukje bij beetje schoof ze de ringetjes aan totdat een kreet aan haar lippen ontsnapte.
Ze ging weer op haar plaats zitten en keek naar haar hand waar een volmaakte, heldere smaragd, die het groen van de natuurlijke wereld omkapselde, in een schitterende ring was geplaatst. De kalmerende werking die van de steen uitging, bracht haar enigszins tot rust. Voor de tweede keer legde ze haar handen om de glazen bol en zag de vrouw loom onderuit hangen.
“Prrr”, zei ze met een ondeugend ondertoontje in haar stem.
De jonge vrouw omvatte haar tepels. Onweerstaanbaar en door begeerte gedreven schoof ze de ringetjes een klein stukje verder op, de klemmen steviger om de tepels knijpend. Ze brandde van verlangen, dierlijk verlangen en de primitieve energie schoot door haar lijf. Vingers vlogen op en neer tussen tepels en klit. Harder, sneller, ze wilde achter elkaar klaarkomen. Met een uiterste wilsinspanning schoof ze de ringetjes tot ze niet verder konden. Ze liet zich op de grond zakken en trok een stoel naar zich toe. Ze sloeg haar benen om de poten en kruiste haar voeten om de achterste poot. De voorste stoelpoot drukte hard tegen haar kutje, en toen pakte ze het kettinkje van de tepelklemmen en stopte het tussen haar tanden. Haar handen omvatten haar borsten, en met een ingehouden schreeuw trok ze aan de ketting en kwam huilend klaar.
Marny ging op de bank onder het raam zitten en keek uit over haar rotsen. Ze voelde haar hart bonzen en een laagje zweet vormde zich op haar lichaam. Ze was heet geworden van het schouwspel en geschrokken keek ze om toen ze een windvlaag over haar tepels voelde en het zachte tingelen van de chime hoorde. De deur van de torenkamer ging open en ze keek in het lachende gezicht van haar meester.
“Wat ben je aan het doen?”, vroeg hij, terwijl hij een zachte kus op haar mond drukte.
Ze knikte naar haar bol en zei: “Miriam. Ik heb haar onder mijn betovering gebracht”.
Hij draaide zich om en keek in de glazen bol en zag de jonge vrouw aan de andere kant van het eiland met zich zelf spelen.
Hoofdschuddend bewoog hij zijn beide handen over de bol.
“God van de wind, ik roep u aan. Vanaf nu mogen Miriam en Marny alleen nog met hun tepels spelen als ik mijn woord zeg”.
Hij ging op de bank bij het raam zitten, trok Marny ruggelings op zijn schoot en drukte haar stevig tegen zich aan. Heel even bewoog hij zijn vingers op en neer in de lucht en meteen voelde Marny de ringetjes een klein stukje opschuiven. Ze liet de pijn bezit nemen van haar hunkerende lijf. Hij gaf zich over aan haar verlangens en werd overspoeld door een tederheid die hij nog niet eerder had ontdekt.
Hij trok haar met een arm stevig tegen zich aan en streelde haar over haar lange lokken. Hij wilde haar alles geven: hart, lichaam en ziel, maar hij wist dat ze dat nu niet nodig had. Nogmaals bewoog hij zijn vingers op en neer en Marny voelde de klemmen diep in haar tepels drukken.
De onderliggende dreigende pijn wakkerde haar roekeloze hartstocht aan. Haar lijf kronkelde en de energie die in haar brandde kwam tot ontploffing. Ze hief haar armen omhoog en liet de bliksem uit haar vingertoppen schieten. De schichten tekenden een wild patroon van kleuren op het plafond. Haar huid was vochtig en een helder licht stroomde van haar af. Ze gaf zich over aan haar meester die haar die dierlijke aandrang bezorgde.
Ze hoorde hem schor mompelen toen zijn lippen over haar gezicht en hals vlogen.
“A ghra, A amhain. Mijn lief, mijn enige.”
Aan de andere kant van het eiland wist Miriam niet of ze aan het eind van haar tweede orgasme was gekomen of dat ze aan het derde begon. Ze besefte amper dat de ringetjes van haar tepelklemmen steeds strakker werden aangehaald. Ze voelde alleen een stil verlangen dat haar ziel in beroering bracht. Bij het naderen van haar volgende climax zag ze een bliksemschicht uiteen barsten.
“Prrrr”.
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
De betovering van Miriam 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?