| Gepost op zaterdag 01 juli 2006 - 12:47 pm: | 
|
|
Hoe een zakje m&m's een verjaardag kleurt!
Het was een stom ongelukje geweest met grote gevolgen.
Ze had nog even gauw die boodschap willen halen, even gauw naar de winkel. Ze had een boodschappentas uit de kast getrokken, haar portemonnee gepakt en al rennende de sleutels van het kastje gegrist. Half struikelend was ze de trap afgelopen, de straat over gerend en de supermarkt in gerold. Daar had ze een megaverpakking toiletpapier gekocht en toch ook maar die zak m&m’s, ook al wist ze dat ze had beloofd de hele week niet te snoepen. Op de terugweg had ze zich niet kunnen beheersen en de zak opengetrokken. En zoals haar moeder altijd zegt: God straft onmiddellijk! Terwijl ze de eerste chocola in haar mond stopte, zwikte ze met haar voet op de stoeprand.
En nu zat ze dus thuis met haar voet ingepakt. Een scheurtje in de enkelband. En dat zo vlak voor haar verjaardag! Gelukkig was Hij niet boos geweest. Hij had haar verhaal aangehoord, had eens meewarig met zijn hoofd geschud en was toen voor haar gaan zorgen. Hij had alle boodschappen voor haar gedaan, het huis gepoetst en de dag van te voren hapjes klaar gemaakt.
Vanochtend had Hij haar voor de wekker wakker gekust. Daarna had Hij haar naar het bad gedragen en haar erin gelegd, zorgvuldig haar been zo over de rand leggend dat het niet nat werd. Met een spons was Hij begonnen haar te wassen. Eerst over haar schouders, langs haar armen omlaag, over haar rug ondertussen haar hals kussend,
over haar borsten,
haar buik, haar benen,
tussen haar benen…
Zo had Hij haar zijn eerste cadeautje gegeven.
Na het bad had Hij haar geholpen met aankleden. Haar mooiste blouse, zwarte stretchrokje, nieuwe bh, maar geen slip. Die had ze vandaag niet nodig, had Hij lachend gezegd. Toen had Hij haar naar de woonkamer gedragen en haar op een stoel gezet. Dat was het moment voor haar tweede cadeautje. Hij had het geïntroduceerd met behulp van een verhaaltje. Of eigenlijk een standje.
Hij was voor haar gaan zitten en zijn blik was van liefdevol veranderd in streng. Hij herinnerde haar aan haar onverantwoordelijke gedrag van een paar dagen geleden. Hoe ze tegen beter weten in toch die m&m’s had gekocht en hoe ze daardoor onnadenkend de stoep was afgestapt en zijn bezit had beschadigd. Want dat was wat ze had gedaan. Ze had zijn subje beschadigd en dat hield in dat Hij nu niet optimaal gebruik van haar kon maken. Hij besefte dat ze met haar ingepakte voet al gestraft werd voor het snoepen maar het was zijn taak haar ook te straffen voor de manier waarop ze onzorgvuldig was omgegaan met zijn kostbare bezit. Dus had Hij een cadeautje voor haar. Hij was de kamer uitgelopen en was teruggekomen met een kokosmat. Zo’n mat waarbij er allemaal harde ‘haartjes’ omhoog steken. Vervolgens had Hij haar verteld dat ze de hele dag op die mat mocht zitten. Hij zou alles voor haar doen: de visite binnenlaten, drinken inschenken, gebak snijden, hapjes op tafel zetten, alles! Het enige dat zij hoefde te doen was lekker op de bank zitten met haar benen omhoog en met haar blote billen op de mat.
Hij had de mat op de bank gelegd, had haar weer in zijn armen genomen en haar naar de bank gedragen. Voor Hij haar voorzichtig op de mat had gezet had Hij haar rokje omhoog gestroopt. Daarna had Hij over haar benen een deken gelegd.
De mat prikte enorm in haar billen en ook een stukje van haar bovenbenen. Ze wist echter dat als ze maar stil bleef zitten het gevoel wel minder zou worden. Tenslotte kunnen je billen aan veel wennen. Hij was ondertussen naar de keuken gelopen en aan de laatste voorbereidingen voor het feestje begonnen.
Niet lang daarna kwamen de eerste gasten. Hoewel ze erg blij was haar schoolvriendinnetje terug te zien kon ze toch niet helemaal haar aandacht erbij houden. Die mat bleef toch wel erg prikken. Misschien kwam het ook wel omdat ze ietwat scheef erop zat. Zo onopvallend mogelijk probeerde ze iets te draaien met haar billen maar dat bleek niet zo’n goed idee. De mat ging nu nog meer pijn doen omdat de haartjes nu weer ergens anders prikten.
Langzamerhand stroomde haar flatje vol. De ene visite na de ander kwam binnen. Allemaal hadden ze natuurlijk enorm medelijden met haar omdat ze tijdens haar verjaardag gewond was. Inwendig moest ze daar wel om lachen. Als de mensen toch eens wisten hoe ze er onder de deken bij zat. Die voet deed al lang geen zeer meer maar haar billen daarentegen…
Toen alle gasten waren voorzien van koffie, dan wel thee, en gebak kwam Hij ook weer bij het gezelschap zitten. Hij ging op het randje bij haar op de bank zitten, kuste haar op haar mond en vroeg of alles liep zoals ze wilde. Zijn hand op haar wang, zijn ogen die haar aankeken en zijn stem gaven haar het gevoel het belangrijkste op deze aarde te zijn. Ze wilde voorover buigen om hem nog een zoen te geven maar werd door het verplaatsen van haar gewicht gelijk weer herinnerd aan de mat. Haar billen gingen nu voelen alsof de huid kapot ging. Straks zouden die haartjes zo hard in haar huid prikken dat haar billen zouden gaan bloeden…
Hij had het in haar ogen gelezen. Glimlachend leunde Hij iets voorover om zijn derde cadeautje van die dag te pakken dat ze nog niet had mogen uitpakken. Terwijl Hij het haar overhandigde, ging Hij iets verzitten waardoor Hij met zijn lichaam iets meer tegen haar aanleunde. Gelijk voelde ze de mat harder in haar billen drukken. Ze kon een kreun niet onderdrukken. Bezorgd vroeg Hij of ze last had van haar voet. Met een iets minder spontane glimlach antwoordde ze dat het wel ging.
Het volgende uur was echt een crime. Blijven zitten deed zeer maar anders gaan zitten lukte ook niet echt meer omdat het nu overal zeer deed.
Gelukkig had Hij ook door dat ze moeite had met haar aandacht nog bij het gesprek te houden. Met lichte klem vroeg Hij iedereen zijn of haar drankje op te drinken omdat zijn meisje zich nu echt te veel had ingespannen. Met de mededeling dat ze even moest gaan rusten, stuurde Hij de laatste mensen de deur uit, zijn vierde cadeautje die dag!
Toen Hij terug kwam in de kamer kon ze een zucht van opluchting niet meer onderdrukken. Maar kennelijk was het nog niet afgelopen. In plaats van haar op te tillen en te verlossen van haar kwelling, ging Hij weer voor haar zitten. Opnieuw herinnerde Hij haar aan de reden van haar straf. Hij liet haar in eigen woorden nog eens vertellen wat ze fout had gedaan en waarom ze deze zware straf had verdiend. Hij vroeg wat ze in het vervolg anders ging doen en natuurlijk moest ze hem haar verontschuldigingen aanbieden. En de vraag stellen! Want een straf eindigde altijd op dezelfde manier, dat wist ze, daar moest ze om vragen. Dat had hij haar vanaf het begin duidelijk gemaakt: een straf was pas effectief als hij eindigde met een pak slaag dat haar nog een paar dagen zou helpen herinneren aan haar fouten.
En hoewel ze wist dat Hij zich vandaag niet zou inhouden en hoewel ze wist dat het nu extra zeer zou doen op haar gevoelige billen voelde ze een zucht van opluchting door zich heen gaan toen Hij haar meenam naar de slaapkamer om het af te maken.
En zo gaf Hij haar zijn vijfde cadeautje die dag.
|
|
    
venus
Lid
Bericht Nummer: 11
Aangemeld: 11-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 01 juli 2006 - 01:29 pm: |
|
Voor Groentje |
Hallo Groentje
Wat een fantastische verhalen schrijf jij 
Ik kan me zo verplaatsen in haar, zonder enige moeite *bloos*
Hoe je schrijft over hem en hoe hij haar verzorgt maar toch ook haar straft, zo liefdevol, zo ja zo compleet.
Liefs Venus
|
moen
Nieuw lid
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 05-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 02 juli 2006 - 10:33 am: |
|
kokosmat |
brigittetje,
foei, één enkel uurtje op een kokosmatje, hoeveel minuten denk je het vol te houden op een van die groene plastieken deurmatjes die een beetje op gras lijken, laten we zeggen : 5
|
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 162
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 02 juli 2006 - 11:50 am: |
|
hmm, matjes |
Kokosmatjes, groene matjes, houten vlonders, rubberen deurmatjes.
Ze hebben allemaal één ding gemeen....
Groentje, je hebt het weer voor elkaar gekregen. Met veel genegenheid en een glimlach op mijn gezicht heb ik genoten van jouw verhaal.
knuffie Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
basful
Beginnend lid
Bericht Nummer: 6
Aangemeld: 05-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 02 juli 2006 - 12:20 pm: |
|
hmm matjes |
wec10@hotmail.comwat denken jullie van een fakir matje? wie wil het proberen. Kwestie van concentratie.Ook planje met kroonkurken eropis zeer effectief. Wie durft? Peter
|
Groentje
Productief lid
Bericht Nummer: 34
Aangemeld: 01-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 04 juli 2006 - 10:23 am: |
|
Rode.... wangetjes |
Hi bovenstaanden,
dank jullie voor de lieve reacties.
Het is leuk om te zien dat het verhaal een aantal mensen een gevoel van herkenning geeft.
En het is ook fijn om te weten dat mijn angst dat mijn verhalen te saai of voorspelbaar worden (nog?) niet helemaal gegrond is.
Dus nogmaals Dank!
Liefs Groentje
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 153
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 04 juli 2006 - 01:56 pm: |
|
Gelukkig |
Lieve Groentje,
Welkom bij de club (voor zover je daar nog niet in zat). Een verhaal plaatsen is eng. Doodeng. Het is als plankenkoorts. Het is nog erger dan naar een examen gaan waarvoor je je niet goed genoeg hebt voorbereid.
Is het wel origineel? Snappen ze wel wat ik ermee bedoel? Raken ze niet verstrikt in details waaraan ze zich storen waardoor ze de grote lijn niet meer zien? Is het niet te lang of te kort? Is het thema wel bespreekbaar?
William Shakespeare (of was het een ander?) heeft ooit eens gezegd: Partir, c'est mourir un peu. Nou dat geldt in enorm versterkte mate voor een verhaal dat je meent klaar te hebben en aan de openbaarheid prijsgeeft. Je kunt het dan niet meer aanpassen en dus neem je er in zekere zin afscheid van.
Maar eeeeeh, doe me een lol en ga het nemen van dat dal niet uit de weg. Je schrijft prachtig.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 94
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 12:25 pm: |
|
meester van het korte verhaal |
Lieve Groentje, voor mij ben je Meester van het korte verhaal. Al je verhalen bevatten alle noodzakelijk elementen. Inleiding, opbouw, point. Prachtig geschreven, spannend om te lezen, altijd verrassend. Doorleefde karakters zelfs, vaak niet alleen van de hoofdpersoon, de ik-figuur, maar ook van de bij-figuur, de Meester. Mensen van vlees en bloed.
Altijd de illusie dat het zó gebeurd kan zijn, maar toch ook nog met zo’n mysterieuze waas dat je het nooit zeker weet. Bovendien ook nog eens opwindend: altijd.
En dan zijn het dus ook nog echt korte verhalen! Heel knap.
hij en Hij
Daarmee zou dit bericht kunnen stoppen.
Ik wil echter deze gelegenheid gebruiken om niet alleen aan jou, maar aan (bijna) alle schrijvers van sub-Dom verhalen, een vraag te stellen: waarom is de “hij” van jullie verhalen altijd een Hij (of “zij” een Zij). Waarom die hoofdletter?
Ik heb dan altijd een associatie met God en zo. Dat druk ik dan vakkundig uit mijn hoofd. Wat blijft is dat elke keer dat “Hij” verschijnt het een nadruk krijgt bij het lezen die niet bedoeld is.
Ik weet dat de meesten onder jullie nu zullen protesteren. Hij is immers Alles waar het in het leven van een subje omdraait. Hij moet met eerbied genoemd worden. Hij verdient deze extra aandacht. En wellicht: Hij mag niet met Naam genoemd worden, daarom is “hij” voor een subje veel te oneerbiedig om zo zonder hoofdletter te schrijven:
hij verdient gewoon een Hij.
Snap ik allemaal, alleen....
onze ‘lees’hersens zijn zo niet geprogrammeerd.
Als we een naam zien, verwachten we een hoofdletter; als we hij of zij zien staan verwachten we dat niet. Ons brein raakt gealarmeerd: er staat iets wat er niet hoort te staan. Daarmee krijgt het een aandacht die veel groter is dan wanneer er een naam met een hoofdletter zou staan. En elke keer stoort het daarom -een beetje- het ritme van het verhaal. Want er hóórt geen extra aandacht te staan.
En voor nu weer allerlei heftige emoties ontstaan, zoals: elke keer dat Hij aangeroepen wordt, verdient Hij de aandacht die Hem toekomt....
... zeg ik: lieve subjes, dat zit in jullie hoofd: hij krijgt echt genoeg aandacht, hij heeft dat niet nodig: door jullie daden, jullie woorden, jullie gevoelens geef je hem het respect dat hij verdient
... zeg ik: beste Meesters (hier kan het dus wel, want het woord Meester wordt ook gelezen als een naam), als jullie het aanroepen als een godheid nodig hebben, ben je geen knip voor de neus waar; en mocht je je gedragen als iemand die ver boven zijn subje verheven staat, dan al wel helemaal niet. In zijn daden toont zich de Meester.
 verhalen maken dromen waar 
| |
Verteller
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 50
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 12:59 pm: |
|
Paul Gérard |
Hoofdletters gebruiken we in onze taal niet alleen voor godheden maar ook voor Hare Majesteit.
Subjes gebruiken een hoofdletter voor hun Meester(es).
Het eerste is een taalkundige conventie die vanwege de letterkunde als verplichting is opgelegd, de tweede is een conventie voor mij, als overtuigd atheïst volkomen plausibel, doch niet verplicht is.
Het erkennen van bestaan van een hogere macht van welke aard dan ook en het benoemen daarvan is een andere conventie waar een mens zich vrijwillig bij mag aansluiten.
Het lezen en interpreteren van hoofdletters is iets strikt persoonlijks waar elk het zijne of hare mee doet. Dyslecten kijken waarschijnlijk heel anders tegen hoofdlettergebruik aan dan diegenen die dat niet zijn.
Ik meen dat jouw beleren van Groentje vanwege het ongepast hoofdlettergebruik geen recht doet aan de vrijheid die wij hebben, onder die vrijheid valt ook die van godsdienst. Het is ieders recht om een godheid God te noemen en deze godheid met een hoofdletter aan te duiden. Op jouw suggestie dat meesters zichzelf mogelijk vergoddelijken wil ik Willem Kloos te berde brengen.
"Ik ben een God in het diepst van mijn gedachten." Daarbij wil ik je heel duidelijk erop wijzen op het woord 'een'. Kennelijk zijn er dus meerdere. En moeten wij hieruit concluderen dat Willem Kloos aan BDSM deed?
Je gaat in mijn ogen te ver om een ander te willen verplichten zich aan de taalkundige implicaties van jouw geloofsbeleving te conformeren.
Tot slot.
Als Willem Alexander (niet Willem Kloos) de troon bestijgt als Koning Willem IV dan gaat jouw verhaal niet meer op want dan is hij immers Hij. En wellicht zegt Hij tegen Hare Koninklijkge Hoogheid Maxima (het zal wel Prinses worden en geen Koningin, want na de Koning van Hispanje hebben de Nederlanders wat koude voeten gekregen van spaanstalige monarchen) op de avond van de troonbestijging aan de koninklijke sponde:
"Wij, Willem, bij de gratie God's, Koning der Nederlanden, Hertog van Breda, enzovoort enzovoort bevelen u Maxima voor Ons de knielen!"
Wat er daarna gebeurt is een verhaal waar ik alle schrijvers graag hun kunde op zie uitleven.
Verteller
|
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 163
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 01:20 pm: |
|
hè wat lekker |
die overdreven reactie.
Verteller, ik vind dat je een beetje ver doordraaft met je reactie op wat Paul heeft willen aangeven. Ik kan me er soms ook aan ergeren als de hoofdletter (maar ook de kleine letter voor namen) veelvuldig wordt gebruikt.
Een aangezien dit toch nog steeds een verhalensite is, lijkt het me toch beter om je zoveel mogelijk aan de algemene regels voor de nederlandse taal te houden.
Dat leest toch veel lekkerder dan de nieuw verzonnen bdsm-taal.
Hij}zij{
zij{H}
Meester}slavin{
slavin{Meester} en nog meer van dat soort onzin.
Respect tonen voor een meester of voor een slavin doe je niet in een verhaal.
Verhalen behoren gewoon lekker leesbaar te zijn voor iedereen.
knuffie Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 95
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 03:30 pm: |
|
de lezer is de baas |
Hmmm, ik dacht niet dat mijn verhaal belerend was (noch dat ik iemand waar dan ook toe verplicht), niet naar Groentje toe (hoe zou het kunnen na alle lof), niet naar de andere schrijvers.
Ik gaf dacht ik toch duidelijk aan dat ik begrijp waarom het gebruik voor Hij, Hem en Zijn, Zij en Haar ontstaan is. Wellicht is dat inderdaad een soort religie. Prima! (zelf hou ik overigens van geen enkele religie, of het zou de religie van het goed geschreven verhaal moeten zijn).
Maar een verhaal plaats je om gelezen te worden. En wat ik dus aangeef is dat de meeste lezers -dyslectici ongetwijfeld uitgezonderd- een accent in een verhaal gaan lezen dáár waar de schrijver dat niet bedoeld heeft (en Kloos bedoelde dat dus duidelijk wèl).
Eigenlijk ondersteunt Verteller mijn betoog met al zijn argumenten!
Om Marny (helemaal mee eens, weg met al die onleesbare ongein, wat zeg je overigens van die turbotaal als ff?) te parafraseren:
Respect tonen voor een meester of voor een slavin doe je door een verhaal te schrijven.
Overigens mag van Willem Alexander toch verwacht worden dat hij zijn majesteitelijke Wij zal laten vallen (geldt dat ook al niet voor de koningin?) en ik kan me niet voorstellen dat er als Hij over hem geschreven zal worden. Maar ook is dat wel het geval: je zult je spreekwoordelijke tong gaan breken als hij dat wel zou gaan doen.
Stel je voor: de kindertjes gaven Zijne Majesteit een aubade en Hij bedankte hen met Zijn woorden: "Wij zijn diep geroerd."
de lezer is de baas
Nog een terzijde:
Vaak heb ik een paragraaf geschreven waar ik erg tevreden over ben (ha! dat klink nogal pedant achteraf lezend; maar vooruit, moet kunnen, want dat ben ik natuurlijk ook, nietwaar Denise?). Ook stilistisch klopt het allemaal. Maar als je dan merkt dat een lezer niet één keer het fout leest, maar met herhaling? Wat doe je dan? Weg er mee! Of liever: aanpassen, want weggooien....
Door het toepassen van allerlei trucs probeer ik mijn schrijfsel dan in het gareel te dwingen. Een betere interpunctie helpt vaak al (: bijvoorbeeld!). Anders het veranderen van de volgorde, het in stukken hakken van een zin, het herhalen van een benaming. En soms: en gebruik van puntjes .... en cursief. Maar teveel is .... teveel!
verhalen maken dromen waar
| |
Kitty
Lid
Bericht Nummer: 15
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 03:45 pm: |
|
De hoofdletters |
Ook ik kan het wel met Paul eens zijn. Ook op een chat vind ik het vaak storend als mensen binnenkomen met: hallo A/allemaal en dat steeds volhouden in alles wat ze zeggen. Echter, daarnaast besef ik dat dat de beleving is van diegene die dat zo wil schrijven, en voor andermans beleving heb ik altijd respect. Dus het geeft me ergens ook wel een dubbel gevoel. Als het echt heel erg tegen de beleving van de schrijfster in gaat om hier geen hoofdletters meer te plaatsen dan neem ik ze op de koop toe. Maakt het haar niet zo uit, dan graag zonder.
Meer moeite heb ik met Meesters die in een verhaal zichzelf neerzetten als Ik, en Mijn, dan krijg ik zoiets van wie denkt U wel dat U bent, maar ook dat is puur een persoonlijk gevoel.
Groeten,
Kitty
|
Verteller
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 51
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 04:00 pm: |
|
vijf Cadeautjes, reacties, schrijven |
Ik groet u allen!
Tot mijn genoegen ontspint zich geen polemiek tussen rekkelijke en preciezen.
Alles gelezen hebbend denk ik. Laten we schrijven!
Laten wij onze fantasie beschrijven hoe de nieuwbakken Koning der Nederlanden zijn spaanstalige gade beziet in de nacht na de troonsbestijging. Ik roep u allen, schrijvers, op de volgende openingswoorden te bezigen in een verhaal van heersen en dienen:
"Wij Willem,!........ enzovoort."
Ik ben benieuwd en ik groet u.
Verteller
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 154
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 04:18 pm: |
|
Jammer |
Jammer Verteller,
Dat je nu je eigen oproep nog wat preciseert. Ik had je net willen uitroepen tot winnaar van deze discussie. Niet omdat je de beste argumenten hebt, maar omdat je verreweg de beste niet terzake doende zijsprong in je betoog maakt.
Haha, het beeld was geweldig: Koning Willem V (volgens mij is V aan de beurt, we hadden al een IV) met aan Zijn voeten Zijn gade. Onweerstaanbaar....
Ik ben benieuwd of alle komende schrijvers dan de Binnenlandse Veiligheidsdienst ook achter zich aan krijgen. Nee, dat zou niet betekenen dat ze daar onze verhaaltjes ook lezen, dat is gewoon een kwestie van het Net afschuimen op bepaalde sleutelwoorden. Zo heb je als je de woordcombinatie President USA, assassination, kill, bomb en muslim gebruikt ook gelijk de CIA achter je aan.
Oeps...wat heb ik nu weer gedaan?
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 96
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 06:30 pm: |
|
toch belangrijk |
Nu wordt het inderdaad interessant:
We hadden een koning Willem IV, zegt Janneman.
Hoezo? we?
Nee dus, niet wij, maar: de Engelsen. King William IV, die kwam uit Hannover.
Wij hebben wel een Willem IV, zelfs een Willem V, maar dat zijn geen koningen maar stadhouders.
De Engelsen, ja, zij hebben een King William IV en een King William III, en inderdaad, die laatste is niemand minder dan onze Willem III, alleen is dat dus onze stadhouder (geeft te denken dat de nummering in Engeland dezelfde is als in Holland, zouden ze hem daarom hebben gevraagd?). En ook wij hebben een Koning Willem III, maar dat is dus weer niet dezelfde. Dat was integenstelling tot de vorig genoemde niet een al te groot licht. Over hem pik ik dit citaat van Wikipedia: "...Willems nauwelijks verholen buitenechtelijke affaires en seksuele uitspattingen. De weinig tolerante en zeer ambitieuze houding van zijn echtgenote deed de rest." en deze: "Willem III was in zijn latere jaren niet geliefd en werd soms Koning Gorilla genoemd vanwege zijn bij gelegenheden boertige uitvallen. Toch hadden deze uitvallen ook positieve gevolgen. Het volk respecteerde hem daarom meer, aangezien hij zich enigszins 'volks' gedroeg." Als je stof wilt hebben Verteller....
Dus, kortom, zucht, wij zullen het moeten doen met Willem Alexander, Koning Willem IV die zijn voorganger vast als voorbeeld zal nemen..
Nog een zucht, nu doe ik nog mee aan dit irrelavente gebazel ook.
Terwijl ik het Echt jammer (let op de hoofdletter) vind van al die prachtige verhalen, dat voortdurend opduiken van Hij Hem en Zijn.
En dat ik dat nu durf te zeggen, heb ik slechts aan jou, Groentje, te danken. Want je verhalen zijn zó goed dat dat moeilijk als kritiek kan worden opgevat.
verhalen maken dromen waar
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 155
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 08:26 pm: |
|
Zo zie je maar..... |
.... als je je beweringen niet eerst dubbel checkt maar gewoon uit, dan is er altijd wel weer de één of andere wijsneus met airco bij zijn computer die wel de moeite heeft genomen om Wikipedia te raadplegen. Wikipedia, of all media! Waar is toch de ouderwetse encyclopedie gebleven? Waar zijn de jongelingen die dit soort kennis gewoon kunnen spuien?
Ja, ik dacht dus dat ik er één van was, maar ik had beter moeten weten. Tenslotte ben ik al niet jong en kennis kun je wel vergaren maar op een gegeven moment gaat de tijd tegen je werken en vergeet je sneller dan je bijleert.
Terecht gewezen door PG himself! O, wat zal het een tijd duren voor ik weer wat durf te zeggen. Dus doe ik het nu nog maar even snel:
- Verteller, je beeld was prachtig. Ik hoop dat het veel inspiratie oplevert.
- Groentje, schrijf jij maar lekker je hoofdletters meid. Schrijf wat je wilt, zolang je maar schrijft....
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Kitty
Lid
Bericht Nummer: 16
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 08:38 pm: |
|
HIJ of hij |
Onderhand ben ik wel benieuwd wat groentje er nu zelf van vindt. (En omdat dit berichtje te kort was voor plaatsing er nog maar wat woorden bij, vreemde optie trouwens)
Groet,
Kitty
|
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 97
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 05 juli 2006 - 10:35 pm: |
|
enige uitleg |
Helaas Janneman beschik ik niet over een airconditioned ruimte. Het is eerder tegenovergesteld: door de hitte ontbreekt me elke lust tot zinnige arbeid. En voor jou is het paul hoor (let op de hoofdletter). PG doet me denken aan Procureur Generaal en die rol is meer voor Reintoch weggelegd. Durf je nu weer?
Want net als Groentje ben ik benieuwd naar haar reactie.
En naar de reacties van alle schrijvers/sters die graag een hoofdletter gebruiken voor hun Dom.
Paul
ps Kitty: die optie tegen korte berichten is om te voorkomen dat mensen berichten plaatsen als: "prachtig", "helemaal mee eens", of "lulkoek". Je ziet dat vaak bij andere sites, en als dat eenmaal aan de gang is, is het hek van de dam. En ben ik weg.
verhalen maken dromen waar
| |
Groentje
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 41
Aangemeld: 01-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 06 juli 2006 - 12:08 pm: |
|
Hoezo Hoofdletters? |
Voor ik zal proberen te vertellen waarom ik hoofdletters gebruik eerst nog even dit:
Mijn hart gaat uit naar mensen die goed uit hun woorden kunnen komen. Voor mij geen man met een sixpack of een bruin getinte huid. Ik ga voor mannen die kunnen toveren met woorden! Ik heb dan ook genoten van de discussie die jullie hier zijn begonnen (ook van de dames hoor). Maar willen de heren die ik zo bewonder om hun retoriek dan wel ophouden met hun dreigementen om hier te stoppen met schrijven! Jullie bezorgen me een hartverzakking.
En dan de hoofdletter:
Laat ik voorop stellen dat ik verhalen schrijf in de hoop dat anderen ze met plezier lezen. Dat mijn gebruik van hoofdletters zo’n storende factor kon zijn heb ik me niet gerealiseerd en geeft me zeker stof tot nadenken.
De hoofdletter heeft voor mij minder belang dan kennelijk voor sommigen van de voorgaande schrijvers. Ik vond het dan ook erg grappig om na een dagje mijn mail niet te hebben gelezen mijn hele mailbox vol te vinden met berichten over dit onderwerp.
De hoofdletter geeft voor mij het begin van een zin aan en er zijn wat regels over namen en plaatsen. Zo moet ik nog elke keer nadenken of spaans nou wel of niet met een hoofdletter moet. Dat Hij zou verwijzen naar een God is niet eens in me opgekomen, voor dit gemis in mijn opvoeding kunnen jullie mijn ouders aanspreken. Kennelijk is de interpretatie van hoofdletters heel persoonlijk en misschien ook wel leeftijdgebonden. Ik vraag me namelijk af of de ‘chatjeugd’ hetzelfde gewicht geeft aan woorden met een hoofdletter als iemand dat doet die 40 jaar geleden heeft leren lezen. Dit is overigens geen pleidooi om de hoofdletter dan maar af te schaffen!
In ieder geval heb ik er dus niet veel bij nagedacht toen ik in (een aantal van!) mijn verhalen voor hem een hoofdletter gebruikte. De voornaamste reden dat ik het heb gedaan is dat ik in mijn verhaaltjes geen namen gebruik. En om aan te geven dat het niet om ‘hij van hiernaast’ of ‘hij die achter de kassa werkt’ gaat maar om ‘Hij die zo’n grote rol in mijn leven speelt’ heb ik hem die extra nadruk meegegeven. Het gaat hier niet om macht maar om het belang dat hij in mijn leven speelt.
Daarnaast is het soms ook wel handig als je twee ‘hij-en’ in je verhaal hebt.
Dus ik zal zeker nog eens nadenken over het gebruik van mijn hoofdletters. Het is niet de bedoeling van mijn verhaal dat mensen worden afgeleid door letters die net een beetje groter zijn.
Liefs Groentje
En Meneer Gérard : ik wil U heel erg bedanken voor Uw grote compliment. Ik ben er niet helemaal zeker van dat het ook terecht is maar het sterkt me zeker in het blijven schrijven. Maar eerlijk is eerlijk: ik wil wat U kan! Een kort verhaal is zo geschreven. Ik wilde dat ik net als U een ‘boek’ kan schrijven. Telkens een nieuw verhaal waarna de lezer weer vol verwachting achter blijft. Genietend van de nieuwe informatie, wachtend op een nieuw verhaal, de schrijver vervloekend dat het weer véél te lang gaat duren voor het volgende verhaal komt (bij deze mijn excuses voor deze zondige gedachten)…
|
gamo
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 07-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 11 juli 2006 - 08:59 pm: |
|
betreden voor iedereen |
het is mogelijk voor iedereen die vertrouwen heeft van de verlener en dus het respect om zo ver te gaan in de ontdekkingsreis naar het werkelijke verlangen voor diegene, dat is dan de ultieme vrije keuze van de pure verlangens, of niet?
|
Nathasha
Productief lid
Bericht Nummer: 33
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 11 september 2006 - 05:02 pm: |
|
Aan de koningen van de discussies |
Geachte Heren en Dames, Koningen en Koninginnen, (lekker toch een hoofdletter !)
Ik dacht toch echt dat deze ruimte bedoeld was om complimenten en of commentaar voor het briljante verhaal van Groentje te plaatsen ?!
Nou vindt ik Nederlandse geschiedenis altijd interessant, tevens zijn grammaticale discussies niet slecht uit persoonlijk oogpunt. Maar zou het niet leuker zijn om deze ruimte weer te gebruiken om Groentje te complimenteren ?
Dus "aan Groentje"
Echt een super, te gek , mega gaaf, boeiend en perfect verhaal !
WE WANT MORE !!
|
|
om mee te beginnen
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?