Een nieuw verhaal over het nette meisje, hoewel ze, in de ogen van haar meester, wat aan haar taalgebruik moet doen.
Ze keek hem aan, wiebelend op bibberende benen. Zo streng klonk hij, zo boos!! Het was een enorme teleurstelling. Ze had zo haar best gedaan op het verhaal. En, moest ze toegeven, ze was er vreselijk opgewonden van geworden. Maar blijkbaar haar Meester niet want die stond als de God der Wrake voor haar en had haar twee klinkende oorvijgen gegeven nog voordat ze haar jas had kunnen uittrekken. “Wie heeft jou toestemming gegeven dat schandalige verhaal te plaatsen op sm-verhalen??” was zijn welkom geweest. Zijn stem donderde door de hotelkamer en ze was bang dat iemand het zou horen. Hij had haar bij haar arm gegrepen en mee gesleurd. “Laat ik jou vertellen, Meisje, dat ik geen goed woord over heb voor de pornografie die jij hebt geproduceerd!! NOTA BENE met MIJN naam erin!” In zijn ogen laaide een vernietigend vuur. Haar benen werden week, ze voelde dat ze in haar broek zou gaan plassen. PATS, daar kreeg ze weer een oorvijg, en niet zo'n milde ook! De tranen schoten in haar ogen. Van de verontwaardiging die ze bij de eerste tikken had gekregen bleef niets over. De rode gloed op haar wangen was niet van de klappen maar van schaamte en schrik omdat opeens het besef doordrong dat ze haar Meester moest hebben beledigd met haar verhaal. “Jij lijkt het heel erg leuk te vinden om de meest vulgaire schuttingtaal uit te kramen! Is het niet?” PATS! “Auw!” “ZWIJG!” “Het is je blijkbaar niet genoeg om zonder mijn toestemming verhalen te plaatsen!! Je moet er zonodig ook nog de grootste vulgariteiten bij halen ten vermake van de goegemeente. Waarbij je ook nog in één adem de naam van je Meester door het slijk haalt!” PATS! Oh God, ze moest plassen! “Je maakt MIJ en jezelf te schande met die gore taal! Al die vunzige suggesties! Al die expliciete smerigheden!!” “sorry Mee....” PATS! “Mond dicht! Vuilbek!!” De Meester gromde en beet zijn tanden op elkaar om zijn woede te bedwingen. “In de hoek!” brulde hij en gaf haar een ruwe zet! Ze tuimelde voorover in de richting die hij wees. Daar stond ze nu! Tranen stroomden over haar wangen! Ze was gekwetst door zijn boosheid. Een eeuwigheid verstreek. Ze werd wat kalmer. Met het begrip waarom haar meester zo boos was over haar verhaal groeide haar schaamte. Ze was super opgewonden geweest toen ze het schreef. Het was uit haar diepste gevoelens gekomen en ze had in de meest elementaire woorden haar rauwe emoties willen uitdrukken. Dus had ze woorden gebruikt die heel direct waren. Schuttingtaal. Soms gebruikte haar Meester ze ook! Maar waarom was hij dan zo boos?? Omdat ze het niet had gevraagd om het verhaal te mogen plaatsen? Ze plaatste altijd haar verhalen zonder zijn toestemming te vragen! De stilte duurde voort. De pijn in haar hart groeide. Ze was hier naar toe gekomen om met haar Meester te spelen, om met hem te genieten. Ze wilde ook heel graag dat hij haar zou verwennen. Het liefst wilde ze met hem vrijen nadat hij haar had gestraft, maar dat zou vandaag wel niet meer gebeuren. Nu tuimelden de gedachten en vragen door haar hoofd. Haar gloeiende wangen herinnerden haar heel pijnlijk aan haar Meesters verontwaardiging. Zijn stilte verhoogde haar schaamte. Ondanks de vele vragen in haar hoofd voelde ze dat ze zich moest schamen. .... mijn gezwollen kut brandt van verlangen naar Meester Cisco! Neuk me Meester, wil ik roepen, maar de gag in mijn mond smoort me. Ik draai mijn geile verlangende lijf zodat mijn natte kut wijd open staat. Hij slaat mijn harde tepels, die gloeien als gesmolten lood. “Oh Cisco!” wil ik uitgillen: “sla me harder op mijn reet! Sla me op mijn heerlijke verlangende kont! Haal die Prop uit mijn hoerenbek en neuk me in mijn hete ......... Zijn lage stem druipt van de minachting terwijl hij delen van het verhaal opleest. “Gadverdamme! Wat een vunzigheid!” Weer voelde ze dat gevoel in haar buik, een soort van misselijkheid en seksuele opwinding tegelijk, waardoor haar knieën slap werden. Maar in zijn stem klonk alleen maar walging en afkeer. Dan begon hij te doceren met een neutrale, afstandelijke stem. “Een verhaal is een uitdrukking van emotie. Emoties zijn diep menselijk en verheven. Zelfs de laagste van de emoties zijn verheven. Emoties zijn het grootste goed dat de natuur ons geeft. Maar een sloerie als jij is zich daar helaas niet van bewust!” Ze hoorde hoe hij zuchtte. “Zoveel geestelijke leegte!!” hoorde ze hem zeggen alsof hij tegen zichzelf sprak. Daarna ging hij hardop verder met zijn onderricht: “Een goed verhaal drukt de laagste emoties uit op een wijze die rechtstreeks naar het hart gaat; waar de hoogste emoties zetelen. In de beeldende kunst is naaktheid niet platvloers maar verheven. Een beeldend kunstenaar beeldt passie uit op een manier die de schoonheid ervan benadrukt! Een schrijver moet hartstocht dezelfde schoonheid meegeven wil hij het hart van de lezer beroeren. Woorden als Kut, Lul en Neuken zijn schuttingtaal, en zijn derhalve emotieloos.” Daar moest ze het dan maar mee doen. En met de spanning in haar blaas! Er was alweer een eeuwigheid verstreken waarin haar Meester geen woord had gezegd. Het was haar nu duidelijk. Ze had zich laten meeslepen op haar hitsigheid als een takje in een wilde rivier. Ze had met woorden gegooid op dezelfde manier als zij zich had bevredigd tijdens het schrijven, steeds opnieuw omdat dat op misselijkheid lijkende gevoel in haar buik maar bleef aanhouden. In die verlangende krampachtigheid had ze haar wilde gevoelens neergesmeten in de platst mogelijke termen. Ze had het écht zo gevoeld! En haar Meester was er boos over! Dat maakte haar verdrietig en alleen. Terwijl ze al dagen heftig naar hem had verlangd, wees hij haar nu af. Ze hoorde hem opstaan. Hij maakte zijn koffertje open en pakte er iets uit. Hij kwam achter haar staan. Hij maakte ruw haar broek los en rukte die omlaag. Nog steeds zei hij geen woord en in al zijn bewegingen voelde zij zijn norse boosheid. Ze MOEST echt plassen! Ze wilde vragen of ze moest bukken. Ze wilde in de eerste positie gaan staan met haar handen in haar nek. Maar toen ze haar armen wilde opheffen liet hij met een ruwe tik weten dat ze ze naast zich moest houden. Even gebeurde er niets. Ze moest heel echt heel nodig! Toen zwiepte het rietje! Hij had haar nog nooit zonder inleiding met het rietje gegeven! Hij had nog nooit zo hard geslagen. Ze had nog nooit geweten wat STRAF was. Tot nu toe!
|