Gepost op woensdag 12 april 2006 - 09:23 pm: |
|
| Een Klein Vrouwtje
op bezoek in een kelder
Ik Mis je … Lieve Meester, Eigenaar, Knuffelbeer, mijn steun en toeverlaat, mijn maatje. 3u in de morgen. Ik zit hier met een wijntje naast me voor de pc, moe, loom, maar probeer het toch vol te houden tot jij er bent. Ik heb zo'n zin om in jouw armen te kruipen eigenlijk, of beter nog, op mijn knieën voor je, met mijn hoofd tussen je benen, mijn armen rond jouw brede rug. Jouw hand rustend op mijn hoofd of rug. Raar he, maar op dat plaatsje kom ik helemaal tot rust. Dan voel ik je benen tegen mijn bovenlichaam, mijn hoofd ligt op je kruis, ik voel je warmte, mijn gedachten helemaal afgezonderd van alles rond me, en dan voel ik dat we één geheel zijn... Dan voel ik me helemaal opgaan in jou... Soms lig ik te dromen, te fantaseren hoe het zou zijn als we eens een paar dagen samen zouden zijn. Met echt niemand die ons stoort. Voor heel even geen werk, geen verenigingen, geen mensen om ons heen, geen telefoon. Gewoon wij. Jij en ik. Soms beeld ik me in, dat ik aan het voeteinde van je bed lig. En dat je glimlachend, op de rand van het bed naar me zit te kijken als ik 's morgens wakker word. Mijn ogen vragend om mijn boeien los te maken... En soms vraag ik me af, als ik wakker word, waar gaan mijn dromen dan naartoe? Ik mis je, je eigendommetje. zerooke aka Een Klein Vrouwtje Zenuwachtig loop ik de kamer weer in. Ik ben net in bad geweest, en moet me haasten om me aan te kleden. Mijn rubberen jurkje ligt klaar, ik talk de binnenkant nog even, om het aantrekken te vergemakkelijken, en Meester helpt een handje. Ik ben zenuwachtig, enorm. Ik wil een sigaret opsteken, en het lukt me amper, zo tril ik. Ik doe een ander kleedje over het rubberen jurkje aan, want we moeten tenslotte nog door de lobby, en steek mijn collard in mijn handtas. We maken gebruik van de taxiservice van het hotel, om naar Meesteres Daniely te rijden. Onderweg ben ik stil, ik krijg geen woord meer over mijn lippen. Meester merkt het, kan ook moeilijk anders, mijn mond staat nooit stil, en nu komt er geen woord uit. Wanneer we de straat inrijden, en ik merk dat we nu wel heel dichtbij zijn, voel ik zowat elke spier in mijn lichaam zich spannen, zelfs op plaatsen waar ik niet wist dat ik spieren had! Nog nooit in mijn leven ben ik zo zenuwachtig geweest. Echt, dit slaat alles, zonder twijfel. De taxi stopt voor een ietwat verwaarloosde villa. Afgebladderde verf aan het houtwerk, bouwmateriaal ligt verspreid in de tuin. Een gammel hek sluit de tuin af, met daarnaast een rode knop. Oh jee, waar zijn we nu beland denk ik, en liefst van al zou ik nu heel hard wegrennen. Ik kijk nog even om, maar zie dat de taxi alweer vertrokken is. Meester belt aan, en we wachten. Ik kijk gespannen toe, benieuwd wie gaat komen opendoen. Na enkele ogenblikken komt er een klein vrouwtje de deur opendoen. Ongeveer 25 jaar, 1m60, donkere haren in een paardenstaart die vrolijk, bijna kinderlijk op en neer wipt. Een grote bril, die op het puntje van haar wipneusje staat en een gestreept jurkje met daaronder witte slippers. Stiekem lach ik, moet dit kleine wicht mij domineren? Haha, ik ben kop en nek groter dan haar, dit gaat nog lachen worden. Ik ben nog zenuwachtig, maar de schrik heeft nu plaatsgemaakt voor een geamuseerd gevoel, en aan de zijde van mijn Meester volg ik haar het huis in. Binnengekomen leid ze ons meteen de kelder in, en komen we in een klein salonnetje, waar ik mij onmiddellijk moet omkleden. Ze kijkt me keurend aan, met een strenge blik, en ineens ben ik niet meer zo zeker van mezelf. Ik begin stilaan mijn eerste indruk te herzien, en tril dan ook als een espenblad als ik de bandjes van mijn rubberen jurkje probeer vast te maken. Veel zegt ze niet, en dat maakt me zo mogelijk nog zenuwachtiger. Wanneer ik dan uiteindelijk met veel moeite en gestuntel mijn collard dichtgegespt heb, gaat ze ons voor naar een ander stuk van de kelder. Mijn mond valt open van verbazing. Dit is mooi!!! Het lijkt wel een middeleeuwse kerker! Aan de muur een kruis, een bankje onder een takel, een soort schraag om op te zitten, een grote en een kleine smeedijzeren kooi, zelfs een vergeetput! Aan de muur rekken met zweepjes in alle soorten en maten, touwen, kettingen, teveel om op te noemen. Ze gaat me voor, ik blijft staan onder een boog van een gewelf, ze doet teken met haar vinger dat ik bij haar moet komen. Met een klein hartje ga ik naar haar toe, in haar ogen kijken durf ik niet eens meer. Ik kijk opzij, en zie twee polsboeien hangen, vastgemaakt aan touwen, hoog in het gewelf. Ze neemt mijn linkerpols stevig vast, trekt hem omhoog, en gespt de boei vast. Daarna de rechterboei, en ik kan al niet meer weg. Ik zucht, een ontlading van zenuwen, en Meester neemt een foto, ik lach hem enthousiast toe. Ik denk dat dit het begin is, en mijn verbazing is dan ook groot, als ze beiden de kerker uitgaan, de deur achter zich sluiten, en me daar gewoon laten hangen! Jezus, hier hang ik dan, alleen met mijn gedachten, en zij gaan lekker in de aangrenzende kamer babbelen. Ik hoor hen praten, maar door de gesloten deur begrijp ik slechts af en toe flarden van het gesprek. Ik hoor Meester zeggen wat hij wil, en wat niet kan, en dat stelt me toch enigszins gerust. Mijn horloge had ik uitgedaan, i.v.m. De polsboeien, zodat ik nu geen besef van de tijd meer heb, en het lijkt wel of ik hier al een half uur hang. Ik kijk rond, geef mijn ogen flink de kost, en zie vanalles wat nieuw voor me is. Een elektronstimulator links van me, een bakje met grind recht voor me, dat doet vermoeden dat het de bedoeling is daarin op je knieën te zitten, hier en daar een druppel kaarsvet op de grond. Ik word met de minuut zenuwachtiger, en op de koop toe begint mijn neus nog te kriebelen ook. Ik probeer te krabben, maar kan er net niet bij. Dju, ik ga op mijn tenen staan, steek mijn nek heel ver uit, buig zoveel mogelijk over naar links, en gelukkig lukt het nu wel. Ik hoor een gerucht aan de deur, en sta onmiddellijk weer in mijn originele houding, bang om gestraft te worden als ze zouden zien wat ik deed. Ik zie de deur bewegen, ze gaat open, en ook weer dicht. Weer niks, en ik krab nog eens, bedenkend dat dit waarschijnlijk de laatste keer zal zijn in uren dat ik hiertoe de kans krijg. Weeral gaan er minuten voorbij, en uiteindelijk gaat de deur met een ruk weer open. Ik schrik, ik was ondertussen zo diep in gedachten verzonken dat ik haar niet had horen aankomen. Meesteres Daniely komt de kelder in, op de voet gevolgd door mijn Meester. Zij is ondertussen omgekleed in een sexy zwart jurkje, en heeft elegante zwarte pumps aan. Ze ziet er best leuk uit eigenlijk. Ik kijk haar aan, en ik kan geen hoogte krijgen van haar, en dat beangstigt me wel. Geen lach, geen emotie op haar gezicht, en ik weet niet meer wat te denken. Ze streelt mijn borsten, mmmm, lekker, en als ik dan ook een goedkeurend kreetje laat horen, voel ik dat ze haar nagels in mijn borsten zet. Dit doet nog geen pijn, maar ik begin ondertussen zo’n flauw vermoeden te krijgen dat dit nog gaat komen. Met haar lange nagels trekt ze een streep van aan mijn nek tot aan mijn tepels, om dan effe een venijnig kneepje in mijn tepel te geven. Ik geef geen kik, ik durf niet meer. Mijn ademhaling stokt af en toe, en als ze stopt ontsnapt me een zucht van opluchting. Meester zit op een stoeltje naar me te kijken, en lacht me bemoedigend toe. Haar hand gaat naar mijn kutje, waar ze even aan voelt. Heel even maar, net of het haar niet bevalt. In elke geval kijkt ze afkeurend genoeg om me vernederd te voelen, en het schaamrood stijgt naar mijn wangen. Dan draait ze zich om om een zweep te nemen. Een rubberen zweep, waar ze me plagerig mee streelt. Ik verwacht pijn, maar die komt niet. Ze streelt me met de zweep, geeft zachte tikjes nu en dan, en dan plots, als ik het niet meer verwacht, klets! Auw, dat was schrikken! Mijn adem stokt weer, gevolgd door een diepe zucht. Nog eens, nog eens, en mikken kan ze, ze raakt elke keer net mijn tepels, net hard genoeg om mij in vuur en vlam te zetten. Ze stopt weer, loopt even van me weg, en komt terug met een vrij grote zwarte glimmende dildo. Ziet er best wel lekker uit denk ik. Mijn rokje rolt ze wat omhoog, en ik denk te weten wat er gaat komen. Ik ben ondertussen al geil genoeg om hem in mijn kutje te willen, en volg dan ook verlangend haar bewegingen. Ze streelt ermee langs mijn mond, ik lik eraan, en ruik het rubber. Dan steekt ze de dildo horizontaal tussen mijn benen, tegen mijn kutje aan, en moet ik mijn benen sluiten. Ondertussen maakt ze mijn boeien los, en laat ze me gewoon staan. Ik buig mijn hoofd, ik durf niet meer opkijken. Ik sta hier bloedgeil, en krijg niet meer dan een dildo tussen mijn billen. En ik weet dat ze weet dat ik geil ben. Vandaar mijn schaamte…. Ze wenkt me, dat ik naar de bank moet lopen. Ik kijk even naar de dildo, en dan naar haar, en ze zegt me dat ik die dildo moet laten zitten waar ie zit. Ik zucht, en klem mijn benen goed tegen elkaar, bang hem te laten vallen. Met kleine stapjes trippel ik naar de bank, me bewust van het feit dat dit een belachelijk gezicht moet zijn. Met rode wangen hou ik halt, vlak voor haar, en kijk nederig naar beneden. Ze trekt de dildo tussen mijn benen uit, in één beweging. Auw, doordat ik zo geil en nat was, plakte hij ondertussen tegen mijn kutje, en deed het wat pijn toen ze hem zo bruusk wegtrok. Ze gaat naar de bank, legt de dildo neer, en ik denk dat ik er eindelijk mag gaan opzitten. Plat. Ze legt hem plat. Mijn kutje schreeuwt ondertussen om iets stevigs om het op te vullen, en ik krijg het niet. Ze doet me teken dat ik op de dildo moet gaan zitten. Ik zet één been over het bankje, en ga zitten, de dildo tegen mijn kutje aan, in plaats van er in. Ze maakt mijn polsen weer vast, ver uiteen. Dan legt ze een voor een, lekker langzaam, wat materiaal voor me neer. Twee grote rode wasknijpers, die er wel heel stoer en pijnlijk uitzien. Nog twee. Ze laat er telkens wat tijd tussen, zodat ik tijd genoeg heb om te denken en bang te worden. En ik moet zeggen dat ze slaagde in haar opzet. Twee gevaarlijk uitziende zwarte klemmen volgen, dan een metalen tang, gevolgd door twee vacuümpompjes voor op de tepels. Ze neemt mijn enkels vast, en bindt deze met touw vast aan de zijkant van het bankje. Ik kijk op naar Meester, denk aan de trotse blik die van een slavin verwacht wordt, en lach hem fier toe. Ik krijg meteen een mep in mijn gezicht, vergezeld van een woeste blik, en besterf het van de schrik. Ik ben verward, was dit nu omdat ik lachte? Ik wil het vragen, wil protesteren, maar durf niet, bang voor nog een mep. Dan krijg ik een masker aan, gevolgd door een blinddoek. Ik kan nu enkel nog maar op mijn gehoor en mijn gevoel afgaan, en ik vind het enorm spannend. Het duurt tergend lang eer ik opnieuw iets voel, en veel tijd om te bedenken wat er zou gaan komen heb ik niet, want ik voel bijna meteen een scherpe pijn in mijn tepels. Het blijken de tepelklemmen te zijn, die zwarte, met een haakje aan zoals aan een kapstok. De pijn wordt langzaam minder fel, en veranderd in een aangenaam gevoel. Ik hoor iets naast mijn oren, en probeer te bedenken wat het is. Ik vermoed dat het een klem is, welke weet ik niet, die open en dicht gaat. Ik weet al gauw zeker dat dit een klem is, wanneer ik ze op mijn schaamlippen voel toch. Het blijken de rode klemmen te zijn, die ze zo demonstratief voor me klaargelegd had, op elke kutlipje één. Met de ander twee rode klemmen knijpt ze in de huid van mijn borsten, en maakt ze trekkende bewegingen. Dit doet pijn, scherpe pijn, en ik bijt op mijn tanden om dit vol te houden. Ik hoor dat mijn Meester een foto neemt, en concludeer hieruit dat hij het leuk vind. Dit geeft me nieuwe moed, ik wil dat mijn Meester trots op me is. Eindelijk stopt ze met dat knijpen, en plaatst ze de klemmen vlak naast mijn tepels. Het doet nog pijn, maar dit is een constante pijn, daar wen je aan, en langzaam aan wordt het draaglijk. Ze begint aan die klem met dat haakje te trekken, en ik wil eigenlijk mee naar voren gaan, om het trekken wat minder te voelen, maar ze heeft dit al snel door, en trekt mijn tepels heel hard omhoog. Ik kan niet volgen, aangezien mijn voeten en handen vasthangen, en kan niet anders dan dit ondergaan. Pijn doet dit, en een zucht van opluchting ontsnapt me als ze de klemmen van mijn tepels afhaalt. Daarop neemt ze de vacuüm pompjes, en zet deze op mijn tepels. Dit voelt beter, en ik ontspan me weer een beetje. Ondertussen wrijft ze met regelmaat over mijn klitje, dat nu zo gevoelig is dat ik bij het minste zou ontploffen denk ik, maar blijkbaar weet ze dat ook, want ze streelt me altijd net niet lang genoeg om klaar te komen. Stilte, even niks meer, en dan voel ik rubber. De rubberen zweep streelt me weer plagend, en begint zelfs te kietelen. Ik kan niet tegen kietelen, en probeer hier onderuit te komen, voor zover dit kan. Meteen voel ik de klemmen op mijn kutje weer, en probeer ik me zo stil mogelijk te houden. Het strelen gaat over in slaan, de pompjes zijn er ondertussen afgevallen, maar de ene zweepslag na de andere teistert mijn toch al pijnlijke borsten. Stilzitten lukt nu helemaal niet meer, en bij elke beweging voel ik de klemmen trekken aan mijn kutlipjes. Dan haalt ze de klemmen van mijn kutje af en plaatst deze bij op mijn borsten. Ze tikt tegen de binnenkant van mijn billen, en trekt aan de dildo. Ik probeer me even op te richten, maar dit lukt niet goed, en ze trekt de dildo onder me uit. Ze maakt ook mijn enkels weer los, en even denk ik dat het nu gedaan is, dat ik mag gaan. Ik wacht hoopvol af, vol ongeduld, want ik wil Meester in de armen vliegen, zijn sterke armen om me heen voelen, en hem horen zeggen dat hij trots op me is. Ze maakt ook mijn polsen los, maar voor ik nog maar iets kan doen, duwt ze me achterover zodat ik op mijn rug lig, neemt mijn polsen, doet me andere polsboeien aan, bredere, met velcrosluiting, en takelt deze omhoog. Mijn voeten worden één voor één in speciale enkelboeien gestoken, en omhooggetakeld, beentjes ver gespreid. Ik besef dat dit nog lang niet gedaan is, en vraag me af wat ze nu nog gaat verzinnen om het me moeilijk te maken. De klemmen zitten nog op mijn borsten, en bij elke beweging voel ik ze. Weer stilte. Dan ineens mijn lievelingsgeluid, een vibrator, mmmmmm. Ik voel hem eerst op mijn tepels, die al supergevoelig zijn door de klemmen. Wauw, dit trilt hard, dan gaat ze met de vib naar beneden, recht op mijn klitje. Ik schreeuw het uit! Na die ruk die ik gisteren zelf aan mijn piercing gaf, is dit zowat het meest pijnlijke plekje van mijn lichaam geworden, en lang houd ik dit dan ook niet uit. Gelukkig merkt ze dit ook, en stopt ermee. Ik kom effe op adem, probeer de geluiden die ik hoor in me op te nemen, maar ik hoor zo veel, een ik zit ondertussen al zo ver in subby-space, dat ik geen flauw idee meer heb wat ik hoor. Ik kan de geluiden niet meer thuisbrengen. Vandaar dat ik het geluid van de aansteker niet herkend had, en de eerste druppel kaarsvet als een complete verrassing kwam. De eerste druppel valt aan de binnenkant van mijn been, en zo gaat ze stilaan naar boven toe. En het doet niet eens pijn, tot mijn grote verrassing voelt het wel lekker eigenlijk. Regelmatig veranderd ze van plaats, zodat ik nu weer op mijn borsten iets voel, dan weer op mijn billen, totaal onvoorspelbaar dus, maar langzaam aan komt ze dichter en dichter bij mijn kutje. Er valt een druppel op enkele centimeters van mijn klitje, en een gevoel van angst en genot overvalt me. Ze neemt ineens de twee klemmen die nog steeds op elke borst staan weg, en vervangt ze door metalen, die mijn tepel helemaal omsluiten. En dan voel ik onmiskenbaar de hand van Meester. Ik voel zijn vingers in mijn kletsnatte kutje glijden, dit is zaaaaaaaalig. Met snelle bewegingen gaat hij in en uit mijn kutje, en ik kronkel nu alle kanten op. Ik voel een eigenaardig gevoel in mijn borsten, eerst stil en amper merkbaar, dan heel fel, schokjes eigenlijk, heel snel achtereen. Ik ken het niet, maar het is zo lekker dat ik schreeuwend tot een denderend orgasme kom, ik trek uit volle kracht aan mijn boeien, en de bank schuift bijna onder me uit! Maar stoppen doen ze niet, die twee, en ik rol gewoon van het ene orgasme in het andere, tot de tranen in mijn ogen staan. Ze laten me effe bekomen, en ik denk dat ik het nu echt wel allemaal gehad heb. Mijn knieën trillen, voelen aan als rubber, en ik wacht moe en voldaan tot ze me losmaken. Weer mis dus, want Meesteres Daniely trekt een condoom over die grote zwarte dildo, en schuift hem in mijn ondertussen druipende kutje. Oh jee, nog meer? Dit overleef ik niet. Meester neemt de dildo over, houdt hem er lekker diep in, terwijl Meesteres Daniely een opzetstukje met noppen neemt en op een vibrator schuif, waar ze ook een condoom rond doet. Ik voel wat kouds op mijn kutje, iets dat lekker naar beneden glijdt, en vermoed onmiddellijk dat dit glijmiddel is. En ja hoor, ik voel de trillingen aan mijn kontje, en meteen boort de nopjesdildo zich een weg in mijn nauwe gaatje. Mmm, spant lekker, en ik voel de nopjes bijna één voor één in mijn kontje schuiven, terwijl Meester met de zwarte dildo mijn kutje bewerkt. Lekker, zalig gewoon, ik geniet dan ook met volle teugen, en sta weer in vuur en vlam. Wanneer Meester met mijn supergevoelige klitje begint te spelen, en het tempo van de dildo opdrijft, houd ik het niet meer, en wil ik vragen om klaar te mogen komen (wat ik de vorige keer helemaal vergeten was!). Maar nog voor ik uitgesproken ben is het te laat, en kom ik spuitend klaar. Spuitend ja, want zelfs Meester’s broek is nat, en zijn handen mag ik nadien schoonlikken. Mmm, smaakt niet eens slecht, en vooral geil! Uitgeput ben ik nu, en gelukkig word ik losgemaakt en mag ik gaan douchen. Met een gelukzalige glimlach kom ik dan ook het salonnetje in, waar Meester en Meesteres op me zitten wachten. Ik mag een sigaretje roken, (smaakt altijd na geweldige sex!) Kleed me ondertussen aan, en vertel Meester hoe geweldig ik dit alles vond. Ik bedankte hem dan ook graag, en Meesteres bedankte ik op aanraden van mijn Meester met een handkus, waarop we buiten op de taxi gingen wachten, die Meester reeds gebeld had…. Zerooke aka
|
|
|