| Gepost op dinsdag 05 april 2022 - 05:52 pm: | 
|
|
Anthony samen met Moniek, Marjan en Dora
Juliette volgde Anthony met haar ogen. Hij had haar gekocht voor haar ontmaagding. Heel onwezenlijk voelde dat. Moest ze hem nu opzoeken of hem ontwijken? Nee, dat laatste wilde ze beslist niet. Ze voelde zich vereerd dat Monieks man haar wilde. Maar ook onzeker dat juist hij het was, Monieks man. Moniek die ze verafgoodde. Toch? Ja, dat deed ze.
Al dat getwijfel maakte het voor Anthony gemakkelijker om haar te benaderen.
“Dag Juliette.”
In haar verwarring maakte ze een perfect kniksje naar Anthony, die dat beantwoorde met een hoofs aanbod om haar hand op zijn arm te leggen om haar naar een rustige plek te leiden.
“Je gaat me ontmaagden,” stelde ze aarzelend vast.
“Alleen als jij dat wilt, Juliette.”
“Maar je hebt heel veel voor mij betaald, en dat alleen maar voor een ontmaagding.”
“Klopt, en toch heb ik daarna nog vier slavinnen weten te bemachtigen.”
“Je bent dus heel goed in het bieden op een veiling, wil je zeggen? Maar waarom ik, Anthony? Vrouw van vijfendertig?”
“Wil je echt weten waarom?”
Ze aarzelde even. Wilde ze dat echt weten? Ja, ze wilde weten wat er speelde. Want spelen deed er wat. Ze knikte ‘ja’.
“Moniek heeft het me gevraagd. Dringend gevraagd. Ze wilde dat ik het was die je mocht ontmaagden.”
Juliette bloosde om het antwoord. Moniek wilde dat haar eigen man seks met haar had?
“En of ik dat wil, mijn lieve Juliette,” klonk het achter haar, waar Moniek stilletjes was komen aanlopen. “Jij bent me heel erg dierbaar, dat weet je. Ik hou van Anthony èn van Marjan, maar ook van jou. Anders, maar toch. Weet je niet meer dat jij en Maartje met elkaar gevreeën hebben op mijn kamer? Dat jullie samen in bed kwamen, hoe kwam dat denk je?”
“Omdat jij dat wilde?”
“Precies. Jij houdt van vrouwen, Maartje niet. Maar zij zou je geven wat je nodig had. En nu heb je mijn Anthony nodig. Ook van hem weet ik dat hij je precies dàt zal geven wat goed voor je is. Ik weet niet zeker of seks met een man wel bij je past, en jijzelf misschien ook wel niet, maar hij zal het antwoord vinden.”
Juliette keek met grote ogen eerst naar Moniek en daarna naar Anthony: “Dus daarom houden jullie zo van elkaar.”
“Ik zei je toch dat ze het zou begrijpen,” zei Moniek trots tegen Anthony.
“Kom, we gaan naar ons appartement,” antwoordde Anthony.
“Is Marjan daar dan niet? Die slaapt toch bij jullie?”
“Zou je dat willen, dat zij er bij is, of juist niet?”
Opnieuw bloosde Juliette. Ze wist het eigenlijk niet. Dat hele ontmaagden was gewoon zo eh bizar.
“Ik heb haar nog maar net geleden ontmaagd, Marjan,” zei Anthony zacht. “Dat ging heel fijn. Misschien is het een geruststelling voor je dat zij er ook bij is.”
Juliette keek Moniek verbaasd aan. Anthony die Marjan ontmaagde?
Moniek beantwoordde haar niet gestelde vraag: “Ze had aan mij gevraagd of ik het aan Anthony wilde vragen. Dat wilde hij. Ze wilde dat ik er ook bij was.”
Is dat niet heel gek, vroeg Juliette zich af, ontmaagd worden met toeschouwers? Maar dat hele maagdelijkheids-gedoe was al gek, beginnend met haar ontmoeting met de Directeur, en niet te vergeten Dora’s onderzoek van haar maagdelijke staat. Nou ja, uiteindelijk was het gewoon fijn geweest, allemaal. Het had haar ontdooid. Maarrr ... zou dan Dora er ook niet bij moeten zijn? Zij was haar geliefde.
“Ik zie je denken, Juliette,” zei Moniek: “En Dora dan?”
Verdraaid, nu moest al weer blozen. Dat kreeg je met dingen als ontmaagden...
Ze knikte van ‘ja’.
“Vraag haar maar. Ons appartement is groot genoeg.”
“Als jij Marjan zoekt, Moniek, dan ga ik mee met Juliette op zoek naar Dora. Zien we elkaar weer bij ons.”
En precies zo gebeurde het. Want natuurlijk wilde Dora er bij zijn. Gelukkig maar dat ze niet wist dat ze pas als laatste toeschouwer toegevoegd werd.
“Zo gaan we het doen,” zei Anthony tegen Dora, Marjan en Moniek: “Eerst kleedt Dora Juliette uit, en daarna Marjan en Moniek mij. Ik wil graag de ontmaagding op de ouderwets klassieke manier doen. Daarom zorgen jullie dat Juliette mooi klaar gaat liggen. Aan de rechterkant van het bed. Jullie hurken dan naast haar neer, Moniek bij haar gezicht, dan Marjan, dan Dora. Ik kruip aan de andere kant òp het bed. Om haar langzaam te veroveren. Juliette hoeft dus niets te doen, mag dat ook niet. Ze geeft zich dus volledig aan mij over. Heel ouderwets, maar ...” hij pauzeerde even om te laten zien wat hij in zijn handen had: rozenblaadjes “...heel romantisch.”
Waar had hij die nou vandaan?
Zodat, nadat de dames alles precies zo gedaan hadden zoals hij hen ‘bevolen’ had, strooide hij de rozenblaadjes over Juliettes naakte lichaam. Om daarna naast haar neer te knielen op het grote bed.
“Sluit je ogen. Maar,” fluisterde hij, “net zolang als je wilt; het enige wat je hoeft te doen is voelen.”
Hij begon haar zacht te strelen. Haar haren, haar gezicht, haar hals, haar borsten, haar buik en daarna weer naar boven. Nu bleven zijn handen langer bij haar borsten, vonden zijn vingers haar tepels. Ze ademde even diep. Signalen van opwinding. Terwijl zijn linker hand bleef spelen met een tepel, reikte zijn rechter naar haar gezicht, haar lippen. Ze opende haar mond, hij speelde met haar tong en ging weer verder.
“Kus me,” fluisterde ze verlangend.
Niet alleen Anthony was verbaasd, ook iedereen die toekeek. Maar nog het meest zijzelf. Wilde ze dat echt?
Toen zijn lippen de hare vonden wist ze het antwoord: ja dat wilde ze.
Mijn God, ze werd echt opgewonden.
Dit kussen van Anthony, het was zo anders dan de kussen van Dora. Ze voelde de stoppels van zijn baard, hardheid van zijn lippen, zijn tong? Zo ‘niet Dora’ en toch zo opwindend.
Ze voelde dat ze hem wilde.
“Neuk me,” fluisterde ze verlangend.
“Nog niet,” antwoordde hij. “Ik ga je eerst gek maken van verlangen. Je laten klaarkomen. Dan pas ga ik je nemen. Sluit opnieuw je ogen.”
Ze gehoorzaamde. Anthony gaf een knikje aan de meiden en hervatte zijn strelingen: gezicht, tepels en... De dames begrepen wat hij van hen verwachtte. Eén voor één voegden ze een extra streling toe aan de zijne. Het duurde lang voor Juliette het in de gaten had. Verbaasd opende ze haar ogen. Dat was het moment voor Anthony zijn kussen te hervatten. En het moment voor Dora om Juliettes klitje te gaan strelen.
Al snel was Juliette zo ver heen dat haar ogen zich weer sloten en dat het kussen bijzaak werd. Niet veel later kwam ze klaar. De dameshanden trokken zich terug, Anthony nam hun plaats in en kroop over haar heen. Voorzichtig beroerde hij haar schaamlippen.
“Ik ga heel langzaam bij je naar binnen. Kan zijn dat het pijn doet. Scherpe hevige pijn misschien zelfs. Laat die dan gaan. Pas als die is weggeëbt ga ik verder.”
Pijn deed het. Maar zijn waarschuwing hielp, net zoals zijn reactie: niets doen. Langzaam gleed de pijn weer weg, en kwam weer op toen hij voorzichtig weer even bewoog.
Anthony besloot haar nu heel voorzichtig te neuken, maar bij zijn klaarkomen zich wel te laten gaan. Dan niet meer inhouden dus, wel zoveel mogelijk pijn voor haar vermijden. Juliette hielp hem daarbij door haar knieën naar hem toe te buigen, zodat hij op het laatst diep in haar kon komen.
Een paar kleine stoten maar waren nu voldoende. Hij kwam heerlijk. Ook voor haar, zag hij, echter zonder zelf opnieuw te komen.
“Je hebt me ontmaagd,” fluisterde Juliette liefdevol.
“Ik heb je ontmaagd,” bevestigde Anthony.
“Was ik het waard, die vijfenveertig dukaten?” vroeg Juliette.
“Ik had honderd moeten bieden,” antwoordde Anthony.
Waarop de meisjes in de lach schoten.
Gelukkig maar, dachten ze, dat hij dat niet had gedaan.
En niet alleen voor Sophie, Maartje, Geertruida en Magdalena.
wie was nou al weer wie?
lijst met personages Kostschool: herzien - opent in nieuw tabblad
lijst met personages Genootschap - opent in nieuw tabblad
en waar speelde zich het allemaal af?
het Gebouw - opent in nieuw tabblad
© Paul Gérard
 verhalen maken dromen waar 
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?