| Gepost op zondag 04 juli 2021 - 11:26 pm: | 
|
|
Niek test het incasseringsvermogen van Kirsty
Ongelooflijk, hoe kreeg hij het toch iedere keer weer voor elkaar om haar in de stress te krijgen?!
In plaats van te genieten van een relaxte middag was ze nu dus toch weer in een situatie gekomen dat ze met tijdnood en gestrest op weg ging naar haar Meester, terwijl ze bij voorbaat al wist dat ze mede daardoor niet zou kunnen voldoen aan zijn verwachtingen.
Normaal gesproken zagen ze elkaar nooit door de week, maar door deze onhandige tandartsafspraak van haar, zo halverwege de middag en het feit dat ze daarom de rest van de dag maar vrij had genomen, waren er ineens mogelijkheden, die hij meteen had benut om haar te ontbieden en wel direct na de afspraak. Gezien de locatie van haar tandarts zou ze dan direct door moeten rijden naar hem, wilde ze geen uur extra kwijt zijn aan onnodig heen en weer rijden.
Doordat ze al laat was vertrokken van haar werk door een uitgelopen meeting, had ze geen tijd gehad om zich eerst thuis nog even op te frissen, goed te scheren na de vluchtige scheerbeurt van de dag ervoor (want dat had ze vanavond na het sporten zullen doen), of zich te spoelen, om iets meer zekerheid te hebben overal schoon te zijn. In plaats daarvan had ze met verwilderde blik als een gek door het huis gerend, om behalve de tandenborstel en tandpasta snel ook nog de door hem gewenste kleding bij elkaar te zoeken. Tijd om te poetsen was er niet meer geweest, dat moest maar bij de tandarts. Nu zat ze dan met verhitte rode wangen, vochtige krullen in haar nek en met een ietwat plakkerige jurk in de auto, terwijl het bandje van de tandartspraktijk herhaalde dat de medewerksters in gesprek waren. De dame die na een poosje aan de lijn kwam beloofde vriendelijk bij de afspraak te zullen noteren dat ze iets later was.
Kirsty blies een eigenwijze pluk krullend haar uit haar ogen en veegde over haar klamme voorhoofd. Dit had ze toch liever nét even anders gehad…!
Een klein uurtje later reed ze weg bij de tandarts. Ondanks dat ze laat was geweest, had ze er toch nog moeten wachten. Het scherpe afgebroken stukje kies was weer netjes gemaakt en ze kon nu door richting haar Meester. Zoals verzocht had ze braaf haar locatiebepaling aangezet. Terwijl ze haar zonnebril uit haar tas viste, zag ze dat ze waarschijnlijk het verkeerde shirt uit de kast had gegrist. Haar inmiddels tot bedaren gekomen hartslag schoot meteen weer een frequentie omhoog. Oeps… maar het was geen ramp. De instructie was niet heel specifiek geweest en ook dit shirt voldeed dan aan wat er gevraagd was, troostte ze zichzelf. Ze had ook echt geen tijd gehad thuis! Eigenlijk was ze al lang blij dat ze een jurk had aangetrokken vanochtend en geen broek, want dan had hij ook daar commentaar op kunnen hebben, ondanks dat zijn opdracht zijn kant op te komen zo ad hoc was geweest en ze absoluut geen tijd zou hebben gehad om zich om te kleden. Onredelijk en oneerlijk, maar ja, dat was wel vaker het geval, vond Kirsty. Ze trok standaard aan het kortste eind.
Nadat ze zich door het drukke verkeer had geworsteld, in de buurt van de woning van haar Meester met moeite een parkeerplaats had gevonden en zich een lastige weg had gebaand over de opgebroken stoep, klopte ze uiteindelijk bij hem aan. Haar hoofd was nog drukker dan anders door deze haastpartij. Niek, haar Meester, kende haar redelijk en had dat al gezien toen hij haar aan zag komen lopen. Hij zei dan ook niets, keek slechts toe hoe ze binnenkwam, ging zitten op het schoenenkastje om haar schoenen uit te trekken en direct de ruimte vulde met haar energie en gebabbel. Hij greep haar nog net bij een arm toen ze al bijna naar de badkamer wervelde om haar overvolle blaas te legen. Het toilet bij de tandarts was afgesloten geweest en ze moest best nodig, had ze onderweg al geappt. Vragend keek Kirsty hem aan. Natuurlijk, ze moest voor hem knielen en zich aanbieden, dat wist ze ook best. Maar ze moest ook ontzettend plassen! Hij zei nog steeds niets, zei haar niet te knielen, maar overhandigde haar slechts een emmertje. Kirsty keek hem aan met schattende blik. Hij maakte geen grapje. De relatie was duidelijk voor deze middag, de toon was gezet.
Het werd bevestigd toen ze de jurk optrok en haar string uittrok.
“Hoezo heb jij een string aan? Ik weet dat je geen tijd hebt gehad om je om te kleden, daarom heb ik je iets mee laten nemen, maar die string is heel fout, dat weet je hè? Die had je in de auto uit kunnen trekken, desnoods hier voor de deur, toen je aanklopte. Maar hier binnenkomen met een string aan betekent straf, dat weet je heel goed.”
Schuldbewust blikte Kirsty omhoog. Dat had inderdaad gekund en daar had ze in de haast totaal niet over nagedacht.
“Het spijt me, Meester…”
Daar hij verder niets zei en haar nood hoog was, pakte ze het emmertje en liet haar plas er met luid geklater in lopen. Poeh, dat luchtte op!
“Zal ik hem maar even legen, Meester?”
Hij knikte.
“Ja. En gooi die string maar in mijn wasmand, fris je op en kleed je om.”
Blij dat haar fout verder blijkbaar geen gevolgen had, vertrok ze met het emmertje en haar meegebrachte kleding naar de badkamer.
Het shirt was inderdaad niet het shirt dat Niek had bedoeld, maar hij maakte er verder geen punt van. Het was transparant en hij kon zien wat hij zien wilde, hoewel dit een stuk wijder was en haar lichaam niet zo mooi omsloot als dat andere, maar het was goed genoeg. Bovendien zou ze haar kleding toch niet veel langer aan hebben dan slechts een paar minuten.
Toen hij vanmiddag had begrepen dat zijn sub na haar afspraak net als hij vrij was, had hij razendsnel zijn eigen plannen omgegooid. Hij had door haar uitdagende opmerkingen al gemerkt dat er speelzin aanwezig was bij Kirsty en dat gold ook voor hem. Het was meteen een mooie gelegenheid om de touwtjes eens wat aan te trekken, want ze werd hem de laatste tijd een beetje té vrij. Die string waar ze in binnenkwam was daar al een mooi voorbeeld van. Hij had daar al een leuk ideetje voor, maar dat zou later komen, als ze het waarschijnlijk al niet meer verwachtte. Alleen al de gedachte hieraan bracht een glimlach op zijn lippen. De voorpret was vaak al een groot genieten.
Voor vandaag had hij echter iets anders op het programma. Zijn laatste aankoop was nog niet uitgeprobeerd en hij had ook wel zin om haar eens te testen op uithoudings- en incasseringsvermogen op zowel fysiek als mentaal gebied. Ze zou zich dit bezoekje de rest van de week goed herinneren, besloot hij grijnzend.
Kirsty streek voorzichtig over haar gepijnigde billen. Ze voelden heet aan en er zaten harde plekken in en ribbels op. Niek had er duidelijk zin in gehad en had vrijwel al zijn slagmateriaal op haar achterwerk losgelaten, daarbij meldend dat hij dit keer toch zeker eens mooie blauwe plekken wilde creëren, hetgeen hem meestal niet lukte. Nou, dat was volgens haar dit keer dan nu al gelukt! En dan was dit nog slechts de inleiding??!
“Ja, zijn ze warm?”
Niek bood haar met een tevreden glimlach een glas frisdrank aan, dat ze dankbaar aannam.
“Ja Meester. Dank u, Meester.”
“Ik wil toch eens toewerken naar een anale fisting.”
Geschrokken keek ze hem aan. Niek hield van anale seks en van speeltjes op dat gebied en dit was iets waar hij het al vaker over gehad had, maar in haar ogen was dat echt volslagen onmogelijk. Anale seks of spel voelde voor haar sowieso altijd dubbel. Het was, zeker in het begin, best wat pijnlijk, voelde gewoon naar en ongemakkelijk, maar tegelijkertijd wond het haar juist daardoor ook enorm op, ook doordat ze het als enorme vernedering ervoer.
Niek stopte haar geregeld een buttplug in haar kont. Die van hem kon ze goed hebben. Dat was weliswaar ook een flinke, maar hij had op het bolle deel een dun stokje met aan de buitenkant een sierknop en was door dat smalle deel goed te verdragen als hij eenmaal zat. De pluggen die zij zelf had waren een heel stuk breder aan de basis en zaten daardoor een stuk beroerder, zeker als het iets langer duurde.
Een plug was echter wel even iets anders dan een fisting! Niek had bepaald geen kleine handen. In ieder geval heel veel groter dan de grootste plug die ze ooit in haar lijf had gehad!
Niek zat met belangstelling het scala aan emoties op haar gezicht te bestuderen. Hij zag ongeloof, ontzetting en angst voorbij komen, maar ook opwinding.
“Maak je niet druk, ik prop heus niet in ene mijn vuist bij je naar binnen. Ik ben wel zuinig op mijn subje, hoor. Het zou immers jammer zijn als ik je lijfje een tijd niet zou kunnen gebruiken. Nee, dat doen we met beleid, geleidelijk aan. Ik had er een mooi ding voor gekocht, om de boel rustig voor te bereiden en op te rekken.”
Kirsty knikte. Ja, dat apparaat had ze gezien en ze had ook al eens geprobeerd het te laten verdwijnen. Overigens zonder resultaat, maar ook zonder consequenties. Het was een metalen band met daar doorheen gestoken zes L-vormige staven met balletjes aan het uiteinde. De bedoeling was de ring boven haar anus te leggen, de staven als een bosje bij elkaar in haar lijf te steken en dan door middel van moeren aan de buitenkant van de band de staven steeds verder naar de binnenkant van de band toe te draaien, waardoor ze in het midden juist steeds verder uit elkaar getrokken werden en haar kontje op die manier dus oprekten. De bolletjes voorkwamen schade aan de inwendige weefsels.
Ze keek moeilijk en bedacht dat ze zich juist vandaag niet had gespoeld. Niet dat dat een garantie was om ervoor te zorgen dat de boel schoon was, maar het hielp allicht een beetje en gaf haar wel altijd een wat minder onzeker gevoel als Niek haar weer eens van achteren pakte of daar speeltjes in haar lijf stopte. Nou ja, niets aan te doen. Als hij hiertoe had besloten, dan was dat zo. Een eventuele smeerboel was dan zijn eigen risico, besloot ze.
“We gaan eerst even eten. We eten vroeg dit keer. Straks verder. Je hebt in ieder geval iets om je op te verheugen, toch?”
Hij keek haar vriendelijk aan en gebaarde met zijn hoofd richting de keuken, waar een stapel groente klaar lag om gesneden te worden.
Kirsty zette de borden terug in de kast en droogde de laatste spullen af van de afwas. Niek was bezig een bankje te positioneren onder de ringen aan de muur. Hij wenkte haar, toen hij zag dat ze klaar was.
“Ik zal lief voor je zijn. Je mag dat tuinkussen op het bankje leggen, zodat je comfortabel ligt. Het is namelijk wel de bedoeling dat je het even vol kunt houden,” voegde hij er met een scheve grijns aan toe.
Kirsty wist niet goed hoe daarop te reageren, dus pakte ze gehoorzaam het dikke tuinkussen en legde het op het bankje met een handdoek eroverheen. Ze zuchtte eens diep. Dit ging nog wat worden…
Hij wees naar het bankje.
“Liggen.”
Een paar minuten later had Niek Kirsty in een vernederende positie vastgelegd. De mooie paarse touwen waren net boven haar knieën geknoopt en liepen naar de ringen aan de muur, waardoor haar benen opgetrokken en wijd gespreid gehouden werden. Ze was zo volledig toegankelijk voor hem, hij kon overal mooi bij. Hij had de metalen ring van de spreider voor het gemak ook aan haar vastgeknoopt, zodat hij zijn handen vrij had en het ding niet vast hoefde te blijven houden. Hij klopte op de ring, waarvan hij de staven al voorzichtig bij Kirsty naar binnen had geduwd. Ze lagen in het midden nu nog volledig tegen elkaar en haar anus had zich keurig om de staven heen gevouwen.
“Mijn doel is eigenlijk wel om dit tot de maximale stand open te draaien.”
Hij keek haar aan, om het effect van zijn woorden te zien. Inwendig lachte hij, toen hij inderdaad een paar grote geschrokken ogen zag.
“Geen zorgen. Het mag in etappes, het hoeft niet in één keer. Als je het écht niet meer trekt, mag je het aangeven, draai ik alles terug en haal ik hem eruit. We proberen het dan later nog eens.”
Het was een magere geruststelling, maar wel een mogelijke ontsnapping. Althans, dat dacht ze, want Niek bleek nog niet uitgesproken:
“Maar je vertrekt hier vandaag niet voordat die maximale stand gelukt is.”
Wát…?! En wat dan als dat niet lukte? Zou hij haar dan hier de hele nacht houden, met dat ding in haar kont?? Kirsty kon een giechel niet onderdrukken bij dat idee. Ze kon natuurlijk flink tijd rekken door het regelmatig stop te zetten en de spreider er diverse keren uit te laten halen. Op die manier zou die maximale stand nooit bereikt kunnen worden vandaag. Zo veel tijd hadden ze nou ook weer niet. Vergenoegd om haar eigen slimheid ontspande ze zich ietwat.
Niek draaide aan de moeren en checkte geregeld haar reactie op wat hij deed. Het viel Kirsty nog wel mee, maar al snel begon ze de rek toch wel op te merken. Zou ze informeren hoe ver ze waren? Was dit al het juiste moment om de eerste stop in te lassen? Wat was wijsheid…?
Om haar te laten wennen aan de rek, liet Niek de moeren even met rust, om zijn aandacht voor een poosje te verleggen naar de twee roze knoppen op haar borsten. Hij bedacht dat het best een leuk idee was om haar wat buikspieroefeningen te laten doen. Als hij nou eens klemmen op die tepels zou zetten en dan met een touwtje over die balk langs het plafond… haar wel eerst iets omhoog laten komen voor hij het zou vastmaken… Hij trok zijn wenkbrauwen even op bij dit goede idee. Als ze de houding niet meer zou kunnen volhouden, zou ze zelf de klemmen eraf trekken als ze zich liet zakken. Leuk! Hij rommelde even in de bak met klemmen om de juiste soort te vinden. Niet té strak en ook niet met tandjes, want hij wilde niet dat ze zichzelf zou beschadigen als ze losgetrokken werden, maar ze moest ze wel voelen. Het was een mooi kort spelletje ter onderbreking, precies lang genoeg voor de pauze die hij in gedachten had, voordat hij de moeren weer wat wilde aandraaien.
Het had het gewenste effect. Ze had de houding een poosje vol weten te houden, maar had uiteindelijk natuurlijk geen andere keuze dan zich te laten zakken, waardoor de klemmen van haar tepels schoten. Ze slaakte een kreet toen het touwtje met de klemmen eraan door de lucht vloog. Het was duidelijk dat het pijn deed en dat haar aandacht even afgeleid was van de spreider in haar kontje. Om de pret nog ietwat te verhogen greep Niek de pijnlijke tepels en masseerde ze allebei tegelijk tussen zijn vingers, terwijl Kirsty piepte en naar adem hapte. Als haar handen niet hadden vast gezeten, had ze hem zeker tegengehouden.
Kirsty hijgde nog wat na en werd zich daarna weer ten volle bewust van de ellende elders, want Niek had de moeren inmiddels al weer een paar slagen aangedraaid.
Eigenlijk was dit wel een heel mooi moment om hem even te laten stoppen, bedacht ze.
“Meester, mag het los, alstublieft…?”
Niek trok een wenkbrauw op en keek haar bedachtzaam aan. Meende ze dat, zat ze aan haar taks? Hij kon het zich eigenlijk niet voorstellen, maar het zou natuurlijk kunnen. Of werd hij in de maling genomen? Hij zou het snel genoeg weten.
“Zit je aan je max, gaat het echt niet meer?”
“Mag het los, Meester?”
Ze gaf niet echt antwoord op zijn vraag en dat was voor hem eigenlijk al het antwoord.
“Dat mag, Kirsty. Er hangt wel een prijskaartje aan, had ik je dat al gezegd?”
Hij begon de moeren los te draaien, zodat de staven teruggingen naar het midden en de druk verminderde.
“Vijftien slagen op je kutje voor de onderbreking. Vijfentwintig op je billen met de cane.”
“Dat had u niet gezegd, Meester!” stamelde ze ontzet.
“Maakt het uit? Als je het niet meer trekt, trek je het niet meer. Dat is de reden dat je om deze stop vraagt, toch? Ik kan me niet voorstellen dat je het met deze wetenschap ineens wél veel langer had kunnen volhouden, als het al echt niet meer ging, wel?”
Kirsty kon niet anders dan het beamen. Wat gemeen van hem… Natuurlijk had ze het langer kunnen volhouden, maar dat kon ze nu moeilijk nog gaan zeggen. Er zat niets anders op dan de slagen te incasseren en dit in haar achterhoofd te houden als ze meer stops wilde inlassen. Af te wegen of ze liever veertig klappen kreeg, dan dat ze hem haar kontje verder liet oprekken.
Het was te doen, al was het pijnlijk. Tussen haar benen geslagen worden deed sowieso flink zeer, zeker als ze zo met opgetrokken en wijd gespreide benen lag. De vijftien slagen waren weliswaar pittig, maar vol te houden. De vijfentwintig op haar billen was even doorbijten geweest, want die waren al behoorlijk mishandeld en Niek had haar in deze luierpositie gehouden, waarin de slagen het hardst aankwamen en het meest pijnlijk waren. Maar dat nare ding was ze mooi kwijt uit haar kont. Ze moest er maar even over nadenken of ze dit er nog eens over had om tijd te rekken. Het hing er een beetje vanaf hoe lang hij zou wachten voor hij verder wilde gaan voor de tweede poging. En wellicht zou er een moment komen dat ze écht een stop nodig had…
Niek knoopte onverwacht de paarse touwen los en hielp Kirsty overeind.
“Trek je shirt en rokje aan. We gaan even naar buiten.”
Verrast keek ze op. Dat was wel het laatste wat ze had verwacht. Fijn, want het was lekker weer!
Het uitje bleek een voorbode te zijn van ander naderend onheil. Niek had haar halverwege de korte wandeling langs het meertje vlakbij zijn huis een plastic tasje gegeven en een schaar, met de opdracht het tasje te vullen met brandnetels. Kirsty had stiekem balend braaf gedaan wat haar was opgedragen, maar had de netels wel met zorg uitgezocht en had daar ook ruim de tijd voor genomen. Niet de kleine, maar de grote brandnetelsoort, die een stuk milder was dan zijn gemener stekende broertje. Verder was het altijd even opletten of de planten niet vol zaten met bladluis of ander ongedierte.. Ze had er eigenlijk helemaal geen zin in om urenlang met jeukende en brandende bulten te zitten… Dus ze moest even extra tijd rekken. Misschien had ze zelfs nog liever dat oprekgeval in haar lijf!
Met het volle tasje in haar hand en lood in haar schoenen liep ze naast Niek mee terug naar huis, bedenkend dat ze eigenlijk niet wist of ze nou wel of niet bij was dat hij haar zelf de planten liet plukken. Enerzijds wel, want ze kon ze nu mooi zelf uitzoeken, tijd rekken en zich mentaal voorbereiden. Anderzijds vond ze het ergens ook weer jammer om al van tevoren precies het verdere verloop te weten. Maar het kon ook weer gunstig zijn. Want als je dingen wist, kon je ze immers beïnvloeden! Ze wist echter even niet wat ze hier nog aan kon doen, hoe ze hier nog onderuit zou kunnen komen…
Niek was op dreef. Hij was echt niet gek en had heus wel in de gaten gehad dat Kirsty weinig haast had gemaakt bij het plukken van het onkruid. Hij vond het goed, want had in zijn hoofd voor iedere actie als dit een extra straf bedacht. Na thuiskomst zou hij die planten nog even uitschudden om de meeste beestjes eruit te krijgen, maar door haar gedrag van zo-even had ze het nu verspeeld dat hij haar die tijd even zou laten relaxen. In plaats daarvan sommeerde hij haar zich bij binnenkomst meteen uit te kleden en posteerde hij haar op een tafel pal voor het raam. Met een reep klittenband had hij in no time haar handen op haar rug gebonden en de spreidstang tussen haar enkels bevestigd. Het was buiten nog licht, dus een gerichte spot was niet nodig. Was er meer tijd geweest, dan had hij haar naakt het raam laten lappen met een klein sponsje, maar hij wilde de tijd die er nog was goed benutten. Dit was wel even goed zo. De gordijnen waren open en ze was mooi zichtbaar, hoewel waarschijnlijk weinig mensen haar echt zouden zien staan, hier op één hoog. Het maakte hem niet uit, want hij wist hoe opgelaten zij zich erbij voelde en daar ging het hem om. Ze kon daar mooi even staan terwijl hij de voorbereidingen trof om verder te spelen.
“Klaar voor de volgende ronde?”
Kirsty knikte opgelucht.
“Ja Meester.”
Ze was blij weg te mogen bij dat raam vandaan.
“Fijn, ik zie dat je er zin in hebt. Dat doet me deugd. Ik kreeg daarstraks even de indruk dat je het misschien toch niet zo leuk vond. Dat moeten we natuurlijk niet hebben.”
Braaf ging ze weer op het bankje liggen en liet zich door Niek vastleggen in de vernederende positie van eerder. Ze stond er toch iedere keer weer van te kijken hoe snel hij het knopen onder de knie had gekregen.
“Even kijken, waar waren we gebleven. Ik had een merktekentje aangebracht, dus we kunnen mooi precies vanaf daar weer verder.”
Een schaduw trok over Kirsty’s gezicht. Dat was een tegenvaller, ze had verwacht dat hij hetzelfde rustige tempo zou aanhouden, niet dat hij meteen door zou draaien tot het punt waar ze gestopt waren! Dit noodzaakte haar bijna om straks toch nog één of twee keer om een stop te vragen. Het terugdraaien, eruit halen, haar losmaken en een pauze kostte immers wel tijd. Ze ging niet blijven slapen, want moest morgen gewoon weer werken. Andere kleding had ze niet bij zich en de jurk die ze vandaag aangehad had, was niet schoon meer. Dus hoe meer tijd ze kreeg, hoe beter het was.
De spanning op haar anus was stevig. Kirsty vroeg zich af of ze niet zou uitscheuren als Niek zo doorging. Glijmiddel deed daar niet zo veel aan, vermoedde ze. Hij ging minder snel nu, maar toch, hij ging wel door.
“Is dit al bijna maximaal, Meester?”, vroeg ze voorzichtig.
Niek schoot in de lach.
“Nee schatje, nog lang niet. Je zit net op de helft. Het gaat een latertje voor je worden zo te zien!”
Na een poosje stopte Niek even met de moeren en liep naar het bosje brandnetels. Hij trok een handschoen aan en pakte een paar van de gemene plantjes.
“Goed dat we daar even tijd voor hadden, doordat jij pauze nodig had. Kwam mooi uit!”
Hij streek met de gekartelde bladeren over haar borsten. Kirsty voelde het heel licht steken en wist meteen al dat deze brandnetels geen extreem heftig effect zouden hebben. Ze had ze erger gehad, toen had ze echt een paar dagen lang last gehad!
Niek gebruikte de brandnetels als washandje en wreef er stevig mee over haar borsten en buik. Een paar nieuwe werden gebruikt op de binnenkant van haar dijen, waar wél meteen bultjes ontstonden. Kennelijk had ze toch een paar verkeerde geplukt…. Hij wreef, sloeg ermee en sloeg er bovenop.
De gebruikte planten propte Niek vervolgens allemaal onder haar billen. Kirsty voelde ze wel, maar het was te doen. Hier zou ze geen dagen uitslag van houden.
“Goh, je staat zo mooi open, ik kan je ook wel als vaasje gebruiken!”
Niek keek haar aan met overenthousiaste blik.
“Maar dan beter met de blaadjes naar binnen, die harde stelen beschadigen je anders misschien.”
Hij pakte de overgebleven brandnetels, streek eerst nog even met het gehele bosje een paar keer stevig over haar geslachtsdelen en rond haar anus, om het vervolgens volledig in haar openstaande wachtende kontje te proppen.
Kirsty kreunde. Ze had dan misschien niet de meest heftige netels gekozen, ze voelde ze wel degelijk daar van binnen en al helemaal op die gevoelige plekken! Verstijfd bleef ze liggen, terwijl het in, onder en rond haar kontje tintelde en brandde.
Haar Meester stond met een tevreden blik naar het eindresultaat te kijken en pakte een fotocamera om het tafereel vast te leggen, waarna hij de plantjes weer uit haar lijf viste.
“Nou, deze kunnen meteen de bak in. Je bent niet erg schoon vandaag, Kirsty.”
Ze trok een gezicht. Ja, dat had hij kunnen weten. Ze zou zich er niets van moeten aantrekken, maar toch kwam het schaamtegevoel meteen naar boven. Niek had de planten in de bak gemikt en probeerde nog even haar de indruk te geven dat ze enorm vies was, door met een stuk keukenpapier over haar billen te vegen rond de plek waar de ring zat. Hij gooide de prop volledig schoon papier ter zijde en richtte zich weer op zijn taak.
Niek draaide de moeren weer strakker en strakker. Kirsty voelde de staven van binnen steeds meer duwen. Ze beet op haar lip. Dit ging ze niet trekken. Niet tot de maximale stand. Een pauze zou welkom zijn, even die druk eraf en toch wat tijd winnen. Ze besloot dat ze er veertig klappen voor over had.
Niek fronste zijn wenkbrauwen toen ze om de pauze vroeg.
“Weet je het zeker? Er staat wat tegenover he?”
Kirsty knikte.
“Ja Meester, ik weet het zeker.”
“Oké.”
Niek haalde zijn schouders op en begon de moeren weer de andere kant op te draaien.
“Tweede stop. Dat maakt vijfentwintig slagen op je kutje en vijftig op je billen.”
“Maar… het was toch vijftien en vijfentwintig, Meester…?”
Hij zag haar paniekerige ontstelde blik.
“Voor de eerste stop wel ja. Iedere keer dat je pauze wilt, wordt de prijs daarvoor hoger. Had ik dat niet gezegd? Oh. Nou ja, dan weet je het nu.”
Hij trok de spreider uit haar anus, vouwde er een stuk keukenpapier omheen en bracht hem naar de badkamer, om een paar tellen later terug te komen met de kleine plak en een cane.
“Klaar voor? Tellen graag. En weet dat er geen genade is. We gaan door tot je de laatste slag gekregen hebt.”
Kirsty had het zwaar. Ze voelde zich beurs aan alle kanten. Haar schaamlippen waren gezwollen en blauw, haar billen voelden rauw en haar anus brandde van de brandnetels en de spreider.
Niek had haar dit keer niet losgemaakt, maar had haar in de gebonden houding laten liggen. Hij wachtte nu tot ze zou aangeven klaar te zijn voor een derde ronde. Hij zag de worsteling met haarzelf en vroeg zich af tot waar ze het zou gaan volhouden. Hij had al lang bedacht dat die maximale stand vandaag onmogelijk zou zijn. Zo ver zou hij het ook niet doordrijven, maar dat hoefde zij niet te weten. Hij wilde wel haar grens opzoeken en er zelfs ietwat overheen gaan. Haar fysiek laten afzien. En eigenlijk was hij hetzelfde van plan op mentaal vlak. Hij had haar al veel te lang te los gelaten en wist dat ze onbewust naar die dwang en grenzen verlangde, ook al zou ze het keihard ontkennen. Net zoals ze het zou ontkennen dat ze zijn anale spelletjes en anale seks net zo fijn vond als hij.
Fysiek had ze al aardig wat te verduren gehad. Blauwe plekken waren er zeer zeker, dat stond buiten kijf. De laatste caneslagen had hij met lange pauzes toegediend, om te voorkomen dat ze in space zou raken. Ze zou zich nog wel een paar dagen herinneren dat ze gespeeld hadden, iedere keer dat ze ging zitten. Stiekem was hij wel trots op zijn subje. Ze had het zonder weerwoord of klagen volgehouden tot de laatste slag. Niet zonder tranen, maar dat was juist mooi.
“Ja, Kirsty? Ronde drie?”
dit hoofdstuk is opgedeeld in 2 delen
voor het volgende deel: gebruik onderstaande link
|
|
    
Lees en Beleef
Bevlogen lid
Inlognaam: lezer
Bericht Nummer: 98
Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 24 juli 2021 - 06:35 pm: |
|
psychisch armpje drukken |
Dit is een bijzonder verhaal.
Van een Slavin vol wilskracht en een extreme Meester.
Ik ben gewend dat je als Slavin gekoesterd wordt door je Meester. Je geeft je aan hem over en hij leidt je.
Maar hier geeft de Ik aan dat ze van haar Meester verwacht dat hij onredelijk en oneerlijk zal zijn.
En daarin krijgt ze gelijk. Wat ze ook doet, hoezeer ze zich aan hem overgeeft, het is nooit genoeg. En dat accepteert ze.
Maar het bijzondere in dit verhaal is dat de Meester dat ook helemaal niet wil dat ze slaagt in hem te gehoorzamen, om aan zijn eisen te voldoen. In al zijn daden is hij er op uit om haar te laten falen. Dat is hun spel.
Dat heb je eerst nog niet in de gaten. Hij is ogenschijnlijk zorgzaam voor haar, en zij doet erg haar best. En hij is trots op haar en geeft haar bemoedigende complimentjes.
Maar dan wordt duidelijk dat hij over haar grenzen heen wil gaan. Dat dat zijn doel is.
In niets respecteert hij haar grenzen: in wat ze nog kan verdragen, in hoe lang ze bij hem wil blijven, in wat de gevolgen zullen zijn voor haar na hun spel. Hij is beslist trots op haar, zegt haar dat ook, maar handelt daar absoluut niet naar.
Wat dan volgt maakt dit verhaal in mijn ogen echt bijzonder: haar Meester maakt, na een volgend weekend dat rustig is verlopen (geen spel), een nieuwe afspraak.
Hoe hij dat voorbereidt heeft en wat dat met haar doet: lees het verhaal, ik ga dat hier niet verklappen.
Maar wel dat het resulteert in een potje “psychisch armpje drukken” zo ik het nog niet eerder heb gelezen.... Van beide dus!
Dat krijg je als je je eigen grenzen niet handhaaft en je Meester ze niet serieus neemt....
voor mij leest dit verhaal daarom als een waarschuwing
maar of Quirina dat zo bedoeld heeft?
het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?