| Gepost op dinsdag 26 mei 2020 - 05:21 pm: | 
|
|
ik ben van hem, helemaal van hem, maar hij, hij...
Ik ben een heel braaf meisje.
Ik gedraag me zoals het hoort.
Ik ben lief en aardig.
Zorgzaam en voorkomend.
Heel gehoorzaam.
Een perfecte slavin.
Maar nu ben ik boos.
Boos op mijn Meester.
Voor hem trok ik mijn mooiste zomerjurkje aan.
Het jurkje waarin mijn borsten zich zo mooi tekenen.
Voor hem droeg ik daaronder geen slipje.
Ik wil dat hij me ziet.
Me begeert.
Me neemt.
Hard en zonder aarzelingen.
En me daarna straft.
Straft omdat ik geil werd.
Klaarkwam
zonder toestemming
Want ik heb zijn leiding gemist.
Ik heb het nodig dat hij over me heerst.
Bepaalt wat ik moet doen en laten.
En me straft.
Want zonder straf voel ik me verloren...
Maar hij ziet me niet.
Hoort me niet.
Voelt me niet.
Hij zegt: “Ga je netjes aankleden.”
Er golft iets in mij
het stijgt naar mijn hoofd
als in een waas zie ik niets meer.
Ik trek mijn jurkje uit.
Ruw en onbeheerst.
Gooi het op de grond.
Trek mijn rechter schoen uit
gooi hem weg.
Mijn linker schoen volgt,
raakt hem, weet ik later, maar ik zie het niet.
Want blind van woede storm ik naar boven
naakt.
Stort me op mijn bed.
Ga ik huilen of ga ik schreeuwen?
Ik begraaf mijn gezicht in het kussen.
Dan is hij al bij me en trekt me omhoog.
Sleurt me achter zich aan.
Het gaat zo snel.
De slaapkamer uit, de trap weer naar beneden.
Ik moet oppassen om niet te vallen.
Hij heeft er geen oog voor, of toch wel?
Want ook al blijft hij trekken, ik struikel niet.
Met mij nog in zijn ene hand pakt hij met zijn andere een stoel.
Zet hem midden in de kamer.
Gaat zitten en
in één beweging
trekt hij me over zijn knie.
Dan is het stil.
Ik hoor mezelf hijgen.
Hij niet.
Hij wacht alleen.
Hij laat me los.
Tot ik niet meer hijg? Tot ik weer tot rust gekomen ben?
Wat is er gebeurd? Ik weet het niet meer, voor even.
Ik lig over zijn knie, zo vertrouwd.
Was dat niet wat ik wilde?
Ja, nee, niet zo...
Mijn wanhoop komt terug, mijn woede...
Dan klinkt zijn stem. Rustig, maar beslist:
“Je was boos. Nee woedend.
En woede wordt bestraft, dat weet je.”
Ja, ik weet het weer.
Ik weet wie ik ben.
Van hem. Zijn bezit. Zijn slavin.
“Ja meester. Alstublieft,” hoor ik mezelf zeggen. Zonder dat ik na hoef te denken.
Ik leg braaf mijn handen op mijn rug.
Dit is wat ik wilde, maar toch niet zo?
Jawel!
Zo. Zo moet het zijn!
Hoe vaak heeft het me niet gezegd.
‘Boos zijn mag.
Woedend zijn mag.
Zelfs op mij.
Maar altijd heb je dan straf verdiend.
Een pak slaag.
Als een stout en vervelend kind.
Want dat is dan wat je bent.’
Daarom lig ik nu over zijn knie.
Heeft hij me in zijn greep.
Een ongezeglijk en egoïstisch meisje. Zijn meisje, niet zijn slavin.
Daalt zijn hand neer op mijn billen.
Die eerste slag.
Soms is die zacht, liefkozend zelfs.
Maar nu niet.
Nu is die hard. Heel hard. Keihard.
Hij slaat me uit alle macht. Ik schreeuw.
Ik weet dat ook hèm dat pijn doet.
Maar hij doet dat voor mij. Zodat ik weet dat hij van me houdt.
Dat ik van hem ben.
Hij slaat zo hard, hij slaat zo snel.
Dan is er alleen maar pijn en schreeuwen en...
heel diep weg
voel ik het komen
dat gevoel van liefde
overgave
vervulling.
Hij stopt.
Als mijn ook mijn schreeuwen is gestopt hoor ik hem hijgen.
En begin ik te huilen...
ik ben van hem
zijn slavin
maar allesbehalve perfect...
|
|
    
Artie
Actief lid
Bericht Nummer: 28
Aangemeld: 10-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 31 mei 2020 - 04:59 pm: |
|
De eerste klap.. |
Dag Luxuria,
Welkom op deze site.
De eerste klap is een daalder waard.
Voor jouw eerste verhaal geldt dat ook.
Een goed verhaal.
Een sub straffen omdat ze klaar komt zou ik nooit doen.
Voor woede wel.
Voor een schoen naar mij gooien ook.
Je krijgt daardoor wel wat je wilt.
Eind goed, al goed?
Groetjes,
Artie
|
SmFan
Lid
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 juni 2020 - 02:59 pm: |
|
billekoek als gedicht |
Is het een verhaal, of is het een gedicht?
In ieder geval: het is poëtisch.
Dat een lekkere spanking zo kon zijn.
Ik hou van actie wanneer het op billekoek aankomt.
Maar zo is het eh beter...
puur luxe eh Luxuria
SPANKING ... lekker om te lezen - leuk om te doen ... SM
| |
Lees en Beleef
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 64
Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 juni 2020 - 08:13 pm: |
|
billekoek poëzie of proza |
Wat een leuk voorzetje geef je, SmFan.
Van dit prachtige verhaal dat doet alsof het poëzie is.
Natuurlijk, het is een heerlijke spannende en opwindende spanking die we hier lezen.
Mooi die titel: gewoon boosheid.
Als je boos bent wordt je gestraft. Dat leer je als kind.
En volwassenen komen er normaliter mee weg.
Behalve in spankingland natuurlijk.
Maar tegelijkertijd is het een oefening in emotie en actie.
Het draait om de emoties van onze sub, mooi en consequent in de ik-vorm geschreven.
Maar dat dat regel voor regel te doen dwing je de lezer als het ware alle nuances van die emoties door te gaan, alsof je ze werkelijk voelt.
Dan mag het wat 'gemaakt' aan doen, of, zoals je wilt, quasi poëzie, het werkt wel. Quasi omdat het natuurlijk geen poëzie is maar een verhaal. Een mooi verhaal.
Voor mij tenminste: mooi, spannend èn het werkt.
En tenslotte nog een kleinigheid. De oorzaak van haar woede. Die is echt prachtig gevonden.
"Ga je netjes aankleden."
Terwijl je als vrouw wéét dat ...
en al die moeite om mooi te zijn. Voor hem.
Mannen...
komen van Mars. Echt waar.
Dus Luxuria... Luxuria. Is dat een samenvoeging van luxe en, ja wat?
je naam maakt me nieuwsgierig.
het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
| |
Luxuria
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 05-2020
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 juni 2020 - 10:08 pm: |
|
dank dan dank |
Wat een leuke reacties op dit forum
Misschien had ik eigenlijk wel direct behoren te reageren, maar ik wilde me eerst bewijzen.
Dat mijn verhaal geen eendagsvlieg is, maar een soort lang verhaal.
Klopt dat ik experimenteer met ‘vorm’.
En klopt helemaal dat dat geen poëzie oplevert.
Is ook niet de bedoeling hoor.
Wel een poging heel erg de nadruk te leggen en bewust te zijn van alles wat je schrijft.
Leuk dat je aangeeft, Artie, dat je een sub niet straft voor klaarkomen.
Het leuke is nou net dat ik wil laten zien voor hoeveel dingen je een subje kunt straffen.
En dat elke wandaad in de ogen van haar Meester een passende straf oplevert.
Eens kijken hoever me dat brengt....
woede, ijdelheid, jaloezie, hebzucht, onmatigheid, luiheid en ...
| |
LeerMeester
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 78
Aangemeld: 05-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 juni 2020 - 10:56 pm: |
|
Straf |
Beste Luxuria,
Bij mij zou je niet ver komen.
Ik straf namelijk niet (meer).
Ik corrigeer, de preek terechtwijzing is de straf.
In een relatie van consensus is het aannemelijk dat zowel de Meester als de slavin (even de rollen uit jouw verhaal) deze verhouding ambiëren en er afspraken gemaakt zijn.
Iedereen is verschillend elke verhouding heeft een eigen invulling.
Bij mij is het zo dat ik er vanuit wil gaan dat de afspraken nagekomen worden door Meester en slavin vanuit overtuiging, en niet uit vrees voor straf.
Leuk verhaal.
Ik lees graag mee om te kijken hoe ver het je brengt.
LeerMeester,
Voorheen bekend onder Leergierig.
Ik heb een heerlijke slavin en kan genieten van andere D/s stellen.
| |
Luxuria
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 05-2020
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 09 juni 2020 - 12:27 pm: |
|
een preek is erg |
Hallo LeerMeester,
Bedankt voor je aanmoediging.
Ja: ik hoop dat ik heel ver kom.
Jouw/uw opmerking intrigeert me.
Dat u omdat u zich als Meester opstelt, en ik als Slavin.
Gelukkig niet de uwe.
Uw opmerking: "Ik corrigeer, de preek terechtwijzing is de straf."
Want een preek krijgen... is voor mij een heeel erge straf.
Een preek is eigenlijk voor mij alleen 'fijn' wanneer ik voor iets onbenulligs gestraft wordt.
Als de overtreding zwaar is, hoort daar een passende zware straf bij.
Daarmee wordt de overtreding vereffend, is de relatie weer in balans.
Een preek voelt echter als een emotionele vernedering. Het benadrukt de overtreding. Ik zou me alleen maar nog ellendiger voelen.
Ik hoop dat ik wat ik hierboven vertel ook kan omzetten in de volgende verhalen. Zeker dat 'passende' van een straf. En misschien dat 'preek element'.
Maar beloven kan ik dat niet...
woede, ijdelheid, jaloezie, hebzucht, onmatigheid, luiheid en ...
| |
Lief & Streng
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 66
Aangemeld: 05-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 09 juni 2020 - 03:09 pm: |
|
het belang van een preek |
Super verhaal, Luxuria.
Knap hoor, die super korte stijl van je.
Ik vind het lekker lezen.
In een paar woorden een spanking beschrijven.
En dan ook nog als spannend ervaren. Top!
En je beschrijving van het gebruik van een preek.
In je reactie op LeerMeester.
Tjee, zo had ik er nog over nagedacht.
Maar het klopt wel. Een preek laat je heel klein voelen.
Soms geeft dat een heerlijk gevoel. Ik moet zo vaak 'groot zijn'. Dan hoeft dat niet alleen, het kan ook niet.
Maar over iets wat 'echt' is?
Dat zou ik me nooit laten doen.
Nou ben ik beslist niet de ideale sub, verre van dat. Er zijn er die serieus twijfelen aan mijn sub-zijn. Dat mag. Sterker, dat doe ik zelf ook.
Maar toch, een preek zonder echte straf...
Een preek die geen 'spel' is....
Ik weet het niet, hoor... (met een knipoog naar LeerMeester)
Ben benieuwd of je daar -wat je min of meer belooft- ook een verhaal van kunt maken, Luxuria.
 als je geeft èn neemt heb je dubbel plezier 
| |
Lees en Beleef
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 66
Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 13 juni 2020 - 01:45 pm: |
|
de rol van een preek |
Voor elk verhaal vind ik ‘de preek’ een prachtig stijlmiddel.
Het waarom van een straf bouw je op, het straffen zelf kun je natuurlijk op vele manieren beschrijven. Maar de preek vormt een prachtige verbinding tussen beide.
Als je dan ook nog de gevoelens beschrijft die dat met zich meebrengt voor het slachtoffer, of zelfs van de preker zelf, zou ik er haast voor willen pleiten dat ‘verplicht’ in alle verhalen over straf, en zeker rond billekoek op te nemen.
Dat is natuurlijk onzin.
Maar het is niet verkeerd als schrijver om even stil te staan bij de wenselijkheid van een preek.
De preek verwoordt niet alleen waarom een sub gestraft moet worden, het laat zien wie de dominant als persoon is, zijn gevoelens, zijn ‘stijl’, zijn visie, en zijn/haar relatie tot de sub. En biedt daarmee tot slot ook de gelegenheid om de sub dáár dan weer op te laten reageren. Waar niet reageren ook een reactie is natuurlijk.
En LeerMeester voegt daar tenslotte zelfs aan toe dat alleen de preek (in zijn geval) volstaat. Dat de straf zelf achterwege kan blijven.
Lang leve de preek, zou je haast denken.
Terwijl het begrip zelf: ‘preken’, naast een godsdienstige betekenis, vooral een heel negatieve klank heeft...
Maar hier, in het verhaal van Luxuria vind ik het meesterlijk gebruikt. Maar een paar woorden zijn het. En dat is genoeg. Dat laat haar reactie zien. Ook al zo mooi.
Ik kan niet laten omdat kleine stukje hier helemaal te citeren:
"Luxuria schreef:
Dan klinkt zijn stem. Rustig, maar beslist: “Je was boos. Nee woedend.
En woede wordt bestraft, dat weet je.”
Ja, ik weet het weer. Ik weet wie ik ben. Van hem. Zijn bezit. Zijn slavin.
“Ja meester. Alstublieft,” hoor ik mezelf zeggen. Zonder dat ik na hoef te denken.
Ik leg braaf mijn handen op mijn rug.
Dit is wat ik wilde, maar toch niet zo?
Jawel!
Zo. Zo moet het zijn!
Zo is het maar net.
het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
| |
Hij Van Wie Zij Is
Productief lid
Bericht Nummer: 34
Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 13 juni 2020 - 05:26 pm: |
|
de rol van een preek: tijd voor een spankingdiscussie? |
Al een tijd geniet ik van de vele nieuwe verhalen, en van de boeiende reacties daarop.
Daar heb ik naar mijn gevoel zelf weinig aan toe te voegen.
Maar mijn oog viel op een reactie van LeerMeester op het verhaal Woede van Luxuria.
Het was tegelijkertijd ook een soort statement op het (niet) straffen en het belang van een preek.
Zowel “Lief & Streng” als “Lees en Beleef”, en “Luxuria” zelf gaan daar op in.
Dan denk ik: kijk, dit is naast het mooie verhaal ook een interessante discussie.
Want wat is een preek in het dagelijkse leven van dom en sub?
Is er daarvoor een plaats?
Welke dan?
En hoe?
Ik wil echter dit prachtige verhaal en de boeiende reacties daarop niet ‘vervuilen’.
Dus, ook in het kader van de oproep van reintoch voor ‘nieuw leven’ op de site: tijd voor een spanking discussie?
Dat was het inderdaad! tijd voor een nieuw discussie dus
zo ga je er naartoe:
een preek, of een verbale correctie?
reintoch
 voor Mijn Meisje
| |
|
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
Woede 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?