zie deel 1
Ik was het al bijna vergeten, bedacht ik me. Vlug maakte ik me uit de voeten naar boven. Ik liep op de tippen van mijn tenen. Voelde me zo meisjesachtig. Ook zo leuk dat hij daar een outfitje als verrassing heeft gelegd, bedacht ik nog. Wulps sprong ik de slaapkamer binnen, op zoek naar het geschenk van de wilde nacht. Ik ging op mijn knieėn zitten voor het bed en trok de doos nieuwsgierig naar me toe. Het voelde licht. Ik opende de doos en viel in een grote verbazing. Het enige wat ik aantrof was een pyjama: een broekje en een bloesje. Wat voor een belachelijke, outfit is dat. Ik tilde het uit de doos en constateerde dat flanel was, met een eenvoudig motiefje. Wat voor iets ordinairs is dat. Ik was helemaal niet blij. Hij kwam naar boven en vroeg wat ik er van vond.
Ik dacht dat het iets leuks zou zijn, maar dit is belachelijk.
“Belachelijk,” riep hij verongelijkt. Jij durft. Je weet niet hoe goed je het hebt. Er zijn mensen die blij zouden zijn. Maar jij kijkt blijkbaar een gegeven paard liever in de bek. Je reageert als een verwend nest.
Ineens besefte ik dacht ik eigenlijk intuļtief had gesproken. Inderdaad, wat ben ik eigenlijk toch verwend dacht ik. Hij heeft gelijk. Ik herinnerde mij een documentaire op school over een Aziatisch land waar meisjes zich letterlijk dood moesten werken om dure merkkleding te maken. Zulke kleding als ik draag (…) Er zijn mensen die amper kleren hebben, en ik zit hier zo verongelijkt te reageren.
Voor ik het goed en wel besefte, voelde ik zijn stevige greep rond mijn arm.
Weet je wat jij verdient, Charlotte? Een flink pak voor je billen! Verwend nest dat je bent!!!
Eigenlijk voelde ik me nu al schuldig over mijn aanstellerig gedrag, en het was raar … maar het voelde bijna alsof ik straf verdiende.
Gedwee liep ik met hem mee naar het bed. Neem een kussen, en ga daar op liggen met je blote billen omhoog. Ik ben zo terug. En wee je gebeente als je het niet doet!!
Ik nam het kussen gedwee, legde het onder mijn schoot en ging er op liggen. Ik voelde me zeer gespannen. Eigenlijk had ik nog nooit slaag gekregen in mijn leven. “Mijn ouders deden niet aan een autoritaire opvoeding. “We leven niet meer in de jaren ’50,” zeiden ze altijd. Ik wist helemaal niet wat ik er mij bij moest voorstellen.
Hij kwam terug met een kleerborstel in zijn handen.
Je mag kiezen, 10 met de kleerborstel of 20 met de blote hand, maar dan moet je bij me over de knie.
Ik was blij dat ik mocht kiezen en koos voor de blote hand.
Hij ging een stoel halen, ging in het midden van de kamer zitten en gebood me te komen. Ik legde me enigszins ongemakkelijk over zijn knie, mijn tenen raakten nog maar net het canvas toen de eerste klap al op mijn billen kwam. Het was niet te hard, maar ook niet te zacht. Het leek wel over hij mij wilde sparen.
Je telt mee, Charlotte, zodat we de tel niet verliezen.
Ik zei 1. Toen kwam 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 mijn billen begonnen te gloeien. Zijn kracht nam iets toe. 9,10,11 ik voelde dat er tranen in mijn ogen opwelden. 12,13,14, 15 ik constateerde dat ik nu bij elke klap zachtjes kreunde. 16,17, nog even dacht ik, en beet ik mezelf op de lippen. 18,19,20 ik was buiten adem. Mijn billen leken wel in vuur te staan.
En nu ga je daar in de hoek op je knieėn zitten.
Ik deed wat hij vroeg en wreef met mijn handen over mijn billen. Het was net alsof ik verkeerd van de glijbaan was geschoven. Hij kwam met de verfomfaaide pyjama naar me toe, en duwde het brutaal in mijn handen. “Vasthouden boven je hoofd, verwend nest,” zei hij streng.
Ik nam het stof tussen mijn handen en duwde het als een mislukte voetbalsupporter boven mijn hoofd. Ik voelde me nederig en ook beschaamd. Wist niet dat ik zo verwend was. Was bijna dankbaar dat ik er zo van af kwam en niet meer klappen had gekregen.
Ondertussen hoorde ik dat hij beneden in de keuken aan het rommelen was, met bestek en borden. De vermoeidheid sloeg toe. Het deed pijn aan mijn knieėn en armen. Maar voor ik mezelf in zelfmedelijden zou hullen, hoorde ik hem de trap op komen.
“Slecht en goed nieuws,” sprak hij op milde toon. De gasten zullen er eerder zijn. Ik had blijkbaar verkeerd in de agenda gekeken. We zullen dus een oplossing moeten vinden voor het concert. Je kan dat niet meer op tijd instuderen, dus ik stel iets anders voor. Iets improviserend van het moment.
De schrik sloeg me om het hart. Als ik iets niet kon, was het wel improviseren. "Prima vista" zou nog gaan, daar ben ik klassiek genoeg voor geschoold. Maar improviseren is een nachtmerrie. “Ik ga afgaan gelijk een gieter,” dacht ik.
Maar om er toch nog een entertainende avond van te maken, stel ik voor dat je geblinddoekt gaat spelen en in je eigen lingerie. Ik heb het ondertussen even in de handwas gedaan, en het is zo goed als droog. Het middenstukje laten we er toch uit, dus dat heeft weinig om het lijf, gniffelde hij. Dat heeft ook een speciale bedoeling maar dat zal je nog wel merken. Enkel de jarretels, geen beha en bovenstukje van de pyjama … dat is voldoende lang, als je niet te veel vooroverbuigt bij het spelen. Je vond het broekje blijkbaar toch niet zo leuk, dus je hebt er zelf om gevraagd. Opnieuw een pesterig lachje.
“Wat, dat kan je toch niet maken …” ik kon me net op tijd beheersen om dat niet tegen hem te roepen. Ik schaamde me kapot. Wat een vernedering.
Het was niet van harte. Ik deed wat hij vroeg, deed het aan en zag dat ik er smakeloos uitzag in de spiegel. Ik voelde opnieuw frustratie en zelfs een beetje woede. Normaal gezien ben ik altijd zo onberispelijk, en nu moet ik verschijnen als een clown in gezelschap. Ik weet niet wie die mensen zijn. Wat gaan die wel niet denken? En zien? Ik mag alleen maar mijn jarretelles aandoen, maar niet het stukje van mijn kruis. “Ik zal proberen me zo recht mogelijk te houden, zodat de pyjamabloes tot halfweg mijn bovenbenen blijft,” bedacht ik me. Wat een schaamtevolle vertoning. Ik herinner me plots dat ik bij de zwemles altijd preventief een handdoek voor me hield, ook al was het gewoon bij de meisjes van mijn klas, of vriendinnen. Ik heb thuis ook geleerd altijd op een juiste manier door de knieėn te buigen, als ik iets moet oprapen dicht bij de grond, te meer wanneer je een rok draagt. “Die kennis kan me nog van pas komen,” dacht ik.
“Ding dong”, de bel gaat. Ik hoor hoe Jerome de trap afstormt en de deur opent. Hallo Nathalie, en Bjorn. Wat fijn dat jullie er zijn. Kom binnen, kom binnen. Geef me jullie jassen, en dan gaan we op weg naar de diner tafel in afwachting van de rest. Ik ga ondertussen onze pianiste klaarmaken voor het huisconcertje, zoals afgesproken.
De schrik sloeg me nu waarlijk om het hart. De moed zonk me in de schoenen, maar ik draag er geen meer, dacht ik nog. Jerome stormt de trap op, en rent de kamer binnen. Vlug, vlug … je blinddoek de gasten arriveren, snel. Je blijft hier op het bed liggen tot ik je roep en je mag de blinddoek niet afzetten. Hij bond de blinddoek strak rond mijn hoofd, ik zag werkelijk niets meer en begeleidde me tot aan het bed. Hij dekte me met een zijden laken, en daar lag ik dan. Te luisteren naar de bel, de ene na de andere. Een gestommel op de trap, wat een verkeer richting garderobe (…) de nachtmerrie is begonnen, dacht ik. Mijn maag begon ook te rommelen, want ik had nog niet veel gegeten vandaag. Ik strekte me even uit en voelde hoe het zachte laken over mijn lijfje gleed: de opwinding van de dag, was nog steeds sluimerend aanwezig. Ik probeerde juist mijn ogen te sluiten toen ik werd opgeschrikt door een stem.
Het was Jerome. Wacht, wacht … ik heb nog een verrassing voor vanavond, dames en heren. Ons Charlotte is op logé en ze kan fantastisch piano spelen. Hij stormde opnieuw de trap op en kwam naar het bed. Zo Charlotte, ben je er klaar voor? Het leek eerder een retorische vraag. Hij nam me prompt bij de arm en we gingen samen de trap af.
Mag ik absolute stilte, beste mensen. “Want het gaat een bijzondere act worden,” sprak hij de menigte toe.
Ik had me nog nooit zo onzeker gevoeld. Werd ik nu opgevoerd als een circusdier?
Langzaam schuifelde ik naar voren, in een poging me zo recht mogelijk te houden. Je moet eerst een buiging maken voor het publiek, zei hij tegen me. Ik aarzelde.
“Wat is er Charlotte,” ben je bang dat ze iets zien?
Ik schaamde me dood, moest hij dat nou zo expliciet zeggen. Ik stond als aan de grond genageld en maakte een kleine buiging voorover, terwijl ik gekruist mijn armen voor mijn borsten hield. De knoopjes konden het amper bij elkaar houden, bewust te klein waarschijnlijk: wat een beschamende vertoning, dacht ik nog bij mezelf.
Ja, dat is niet echt een eerbiedwaardige buiging, hoor, Charlotte. Dat kan veel beter.
Een kinderlijke koppigheid, leek boven te komen drijven. Ik wilde zeggen: neen, dat doe ik niet. Punt aan de lijn.
Opeens voelde ik dat ik langs achter werd gegrepen door een sterke hand. Met een ruk werd de pyjama opengetrokken. Ik hoorde dat er een paar knoopjes op de grond vielen. Paniek brak uit. Instinctief trok ik wat ik nog aan had ervoor, om me te beschermen – zoals een onhandige mannequin op de catwalk. Zenuwachtig friemelde ik langs de rand, wanhopig op zoek naar iets om het overgebleven stof alsnog mee vast te maken. Maar ik zie geen steek. Het enige wat ik voel, is het geklop van mijn hart in mijn keel.
“Zo, dat is al veel beter,” Charlotte. Kom maar wat meer naar voor, ik heb ondertussen de glazen klaargezet. Ik werd opnieuw bij de arm genomen en begeleid tot waar ik kennelijk moest zijn. Nog steeds hield ik krampachtig mijn handen voor mijn borsten. Het was een raar gevoel, iets tussen droom en werkelijkheid in.
Zo, nu ga je doen wat ik je zeg. Want ze zijn hier gastheer en gastvrouw, en onze gasten moeten zich amuseren. Dus, laten we om te beginnen onze buiging van daarstraks hernemen en het met een extraatje goedmaken. Dus, handen los, naast je lichaam. Dat je borsten eruit hangen is niet zo erg, we weten allemaal dat je vandaag een geile dag achter de rug hebt, zo onstuimig zelfs dat je in het bad de hand aan jezelf hebt geslagen … dus, laten we die lijn gewoon continueren en er een mooie, spannende avond van maken. De gasten zijn gekomen om jou te zien en te horen, en de achterliggende filosofie is ‘puurheid’, opnieuw naar de bron. En waar een bron is, is water. Twee glaasjes water, om precies te zijn.
Zet je handen op de tafel Charlotte, en buig je voorover. Een hand drukte zachtjes tegen mijn boven-rug. Ik boog, en voelde dat mijn borsten nu helemaal uit mijn bloesje vielen. De schaamte was er nog, maar ik voelde tegelijkertijd ook dat ik er gewoon even het verstand op nul moest zetten, zoals wanneer je gaat ‘benji jumpen’. Mijn tepels werden gegrepen door twee stevige handen en naar beneneden getrokken: het voelde alsof ik een koe was die op het punt stond om gemolken te worden. Dieper buigen, buigen … ah, ffff … ik schrikte op, wat, ffff, dat was koud zeg.
Zo beste Charlotte, je staat nu heerlijk voorovergebogen met je tietjes, hangend in twee glazen koud water met ijsblokjes. Ik had de gasten verteld over je bad-avontuur, en hoe mooi je tepels priemden nadat ik er koud water op had gespoten. Dat wilde ze wel eens in levende lijve zien. Dus, blijf nog maar even voorovergebogen, gun ons deze fantastische blik in je decolleté en als ik het zeg, ga je maar opnieuw rechtstaan, in volle glorie, bij goeddunken.
Panoramisch. Wat een zicht moet dat zijn geweest. Een jong meisje, voorovergebogen aan een tafel, met haar roze tietjes in een koud water. Ik voelde mijn tepels opstijven, de kou trok langzaam omhoog langs mijn borsten tot aan het middenrif. Een rilling liep over mijn rug. Daar stond ik dan met kippenvel op mijn armen.
“Ja, ga maar staan Charlotte”. Ik deed wat hij vroeg. En daar stond ik dan. En opeens besefte ik ook dat door het losscheuren van mijn pyjamabloesje, het publiek een weinig verhullende inkijk had op mijn schaamstreek, waar ik zoals gezegd geen middenstuk droeg: enkel jarretels. Ik slaakte een diepe zucht en probeerde enigszins ongemakkelijk mijn handen ervoor te houden, je weet wel, zoals een communiemeisje dat staat te wachten om een hostie te halen in de kerk en zich geen houding weet. “Alleen is dit geen kerk, en mijn kruisje draag ik ook niet meer,” bedacht ik me.
Zo, en nu gaat Charlotte een muziekstukje spelen. We hebben daarvoor ook een geļmproviseerde stelling gemaakt.
Ik kon niets zien, dus ik wist niet waarover hij het had. Ik had al zo veel meegemaakt vandaag, ik kon niet meer helder denken.
Voor ik het goed en wel besefte, stond ik in spreidstand op twee stoelen. Hou je maar vanboven aan de buffetpiano vast, meisje. Ondertussen doen wij de stoelen een beetje uit elkaar. Buig nu maar door je knieėn, in hurkstand en dan kan je aan het klavier. “Laat je kutje maar eens goed aan het publiek zien,” geil teefje dat je bent.
Ik voelde me doodbeschaamd, mijn benen trilden ook, omdat het zeer inspannend was in deze positie te staan. Ik legde mijn handen op het klavier maar daar moest ik zo voorover buigen, dat men in deze positie wel alles tot in detail kon zien van mijn genitaliėn. Zo ging het door mijn gedachten. Waarom gebruikte ik nu het woord genitaliėn, alsof het een medisch experiment betreft … is dat een poging om in mijn geest afstand te nemen van deze schaamtevolle, vernederende vertoning? De verborgen waarheid ligt zoals gewoonlijk in het woordgebruik.
Zo Charlotte, het is nu de bedoeling dat je improviserend speelt en daarbij je inspiratie haalt uit hetgeen je voelt. Ondertussen hoorde ik de magnetronbel. Ik stond nog steeds in gehurkte houding te luisteren: mijn kutspieren en kontspieren spanden er geweldig van op – aandrang zonder weerga. Ik voelde dat ik deze krampachtige houding ook niet zo lang zou volhouden.
Speel ondertussen wat toonladders om je op te warmen, klink het sarcastisch. Zo gezegd zo gedaan. Ondertussen hoorde ik dat er iets werd geprepareerd maar ik wist niet wat. Ik speelde snel een toonladder in C groot, om de stilte en de spanning te brengen. Ik was net van plan om ook mijn linkerhand neer te zetten, toen ik een vettige vinger voelde. Hij schoof langs mijn bilnaad naar beneden tot aan mijn stropje. Ik werd blijkbaar ingesmeerd met een vette brij.
“Niet schrikken, Charlotte”, Dat is een glijmiddel.
De vinger ging enkele keren over bilnaad naar beneden en ik voelde nu dat de vinger zachtjes tegen mijn kontgaatje werd geduwd. Ik had nog nooit anale seks gehad. Toen de vinger met het glijmiddel naar binnen schoof, voelde het alsof ik een suppositoire opstak. Je kent dat wel, zo een zetpil, voor wanneer je koorts hebt of zo. Als kind deed mijn vader dat altijd. Het was niet pijnlijk of zo, maar ook niet echt prettig. Toen werd mijn kut ingesmeerd, ook weer een vinger naar binnen en naar buiten. Dat was wel allemaal heel gevoelig in deze positie. Mijn PC spieren spanden zich feller op, maar dat probeerde ik dan weer te bedwingen, omdat ik dacht dat mijn kontje dan open en dicht zou gaan, en daar geneerde ik me mateloos voor. Had het al ooit in een pornofilm gezien, met name toen een vrouw heftig klaarkwam. Hoe kinderlijk naļef eigenlijk, want ik stond al open en bloot voor schut, erger kon haast niet. Ik voelde handen langs mijn benen, en langs rug. Het was verwarrend, ik wist niet wie of wat (…)
Speel maar, speel maar, laat de impressies tot je komen. En probeer het om te zetten in een melodie.
Ik besloot mijn best te doen. Het voelde wel prettig om zo gestreeld te worden en ik zette romantisch in, in D groot (groter dan mijn borsten dacht ik nog, want ik heb een C klein). Ondertussen verdween er af en toe een vinger in een gaatje, maar ik was geconcentreerd en het overkwam me. Helemaal spontaan was het niet, maar ook niet onverdienstelijk. Ik spartelde niet tegen, en het deed ook geen pijn. Het tempo werd langzaam opgevoerd maar ik had het blijkbaar ook zelf in de hand. Het was een wisselwerking. Hoe sneller ik op de klavier speelde, hoe sneller de speelse vingers in en uit mijn kutje en kontje verdwenen. Dat was wel een sensationele ervaring. Ik geraakte er in een soort trance van en werd heen weer geslingerd tussen realiteit en fantasie. Het wond me ook op, ik voelde me opnieuw heet worden, zoals straks in dat bad toen het water tegen mijn billen kolkte, de vurige tong waar Jerome over sprak. Opnieuw voel ik die tong, maar deze keer is het niet van water … het is een vurige mensentong, en ik weet het of het van een meisje of een jongen is. Dat idee van ‘onbekendheid’ wond me nog meer op. Ik ben nog nooit zo geil in mijn leven geweest. De tongen gaan niet alleen oppervlakkig langs mijn bilnaad (wat ik nog nooit eerder had gevoeld) maar verdwijnen ook, langs de binnenkant van mijn dijen omhoog, over mijn schaamlippen, tussen mijn schaamlippen, in mijn kutje en zelfs in mijn kontje (het is mijn eerste ervaring met rimmen). Het is zalig, zo zacht en zo heet tegelijk. Ik besefte dat ik meer anaal ingesteld ben dan ik zelf dacht. Ondertussen concentreerde het likken zich opnieuw op mijn clitoris, het hoedje werd op en neer geschoven en de eikel van mijn roze knopje afgezogen. Nog nooit had ik mij zo heet gevoeld, nog nooit had ik zo graag gepenetreerd willen worden zoals nu. Ik merkte ook hoe fantastisch de natuur is op dat vlak. Omdat ik al de hele dag heet werd gemaakt, smachtte mijn lichaam zo naar de coļtus dat mijn openingen open zijn gaan staan. “Daar tekent zich de gratuite geste van de biologisch uitnodiging,” dacht ik nog. Mijn wens werd verhoord. Ik voelde iets warm en hard tegen mijn kontgaatje duwen. Eerst dacht ik dat het even pijn zou doen, maar het schoof eigenlijk zonder al te veel problemen naar binnen. Hij deed het vakkundig, het was langzaam, maar ook niet te voorzichtig. De staaf leek niet erg groot, maar het vulde me wel.
“Vind je dat lekker, zo een kleine buttplug”, vroeg Jerome?
Ik knikte instemmend maar was al te veel buiten adem om nog verbaal te antwoorden. Ik genoot liever van de roes. Ondertussen werd mijn poesje zachtjes verder gelikt, ik voelde dat het ingehouden was zoals daarstraks in de keuken bij het plassen. En opnieuw de frustrerende vaststelling dat het blijkbaar niet de bedoeling was dat ik zou klaarkomen.
De gedachten dat ik niet mag komen nu, maakt me eigenlijk nog heter. Het is raar hoe tegendraads de geest in elkaar zit. Dat lijkt mij één van de principes te zijn van BDSM. In het tegengestelde, ligt het genot voor het grijpen. Ik voel dat ik steeds dieper door mijn benen probeer te buigen, en ook heupbewegingen maak ten einde de strelingen tegen mijn kut nog beter te voelen, maar mijn plan wordt doorzien en het strelen stopt. “Oh nee, God verhoor mijn gebeden, ik wil godverdomme klaarkomen, niet straks maar nu, hard” denk ik bij mezelf. Ik wil het van de daken schreeuwen (…) Mijn gedachten wordt onderbroken door een vraag van praktische aard.
“Charlotte, heb je geen honger gekregen van deze lange dag”, vraagt Jerome?
Er volgt een stilte, ik hoor enkel mijn eigen adem, het klinkt alsof ik net door het bos ben gejogd. Mijn fantasie slaat ook op hol. Ik ben zo geprikkeld dat het pijnlijk aan het worden is. Ik zie mezelf lopen door dat bos, helemaal naakt. Met jongens achter me aan. En dat ik gegrepen zal worden, en genomen, de hele nacht. Die gedachte alleen al maakt me bronstig, hoewel het ook een nachtmerrie kan zijn als het er niet van komt. Wat zeg ik allemaal? Ik verlies mezelf. Het is een vreemd verlangen naar erotiek, pijn, angst, en opwinding.
Ik voel een krachtige arm om mijn middel en verdwijn in iemand zijn armen. De stoelen die onder mijn voeten stonden maken plaats voor iets dat voelt als een massage tafel, maar dan laag bij de grond. Ik weet niet hoe of wat, waar en met wie. Ik lig daar in stilte, luister naar het geluid van mijn eigen adem, mijn lichaam gloeit, het doet zelfs een beetje pijn in mijn bovenbenen van de aanhoudende hurkstand, en mijn buikje deint op en neer. Maar ik kan niets zien. Mijn armen liggen roerloos langs mijn lichaam hoewel ik veel zin heb om het af te maken, mezelf klaar te vingeren naar het sappige hoogtepunt waar ik al heel de dag naar verlang. Ik verlang er naar genomen te worden, het maakt me zelfs niet meer uit in welke opening, zo heet ben ik geworden. En te bedenken dat ik zo een jong, keurig meisje ben, met een universitaire opleiding, goed grootgebracht en verlegen van aard. Zie mij hier nu liggen als de hoer van Babylon, maar ik voel me niet meer beschaamd (…) een glimlach verschijn op mijn lippen.
Ik heb een dessertje voor je gemaakt, met ahorn siroop. Wil je proeven? Jerome troont boven mij uit, ik zie het niet maar voel zijn aanwezigheid.
Het is zacht, warm en het stoot zachtjes tegen mijn lippen, ik open mijn mondje en lik even. Het smaakt zoet, maar ik weet ook dat het zijn lul is. Hij heeft zijn snikkel overgoten met dat zoete goedje, een culinair hoogstandje, denk ik smalend. Normaal gezien pijp ik wel, ook bij mijn vorige vriendje, bijvoorbeeld tijdens een 69 maar in deze positie had ik het nog niet gedaan. Ik til langzaam mijn hoofdje op, zuig me naar boven tot zo ver ik kan en zijn penis verdwijnt tot achteraan in mijn mondje. De penis is hard en weinig flexibel. Ik lik even aan zijn ballen en ga vervolgens op en neer met mijn lippen over zijn eikel. Ik proef al voorvocht. Het zal niet meer lang duren, denk ik. Ondertussen glijden mijn handen af naar mijn eigen genotsgebiedje maar vooraleer ik nog maar goed en wel ben aangekomen, worden ze vakkundig verwijderd. Godverdomme, denk ik. Ik sta op het ontploffen en voer het ritme op tijdens het pijpen. Ik voel dat zijn heupbewegingen inwaarts op gang komen, meer en meer. Hij neukt eerder mijn mondje dan dat ik hem pijp, bedenk ik mij. Ik concentreer me en probeer niet te kokhalzen: bij momenten gaat hij bijna tot aan mijn huigje.
Stel je voor dat je mondje je kut is. En dat ik niet in je mondje op en neer ga maar in je kut. Dat is een vreemde idee maar ik wil kijken of je vatbaar bent voor metonymie.
Ik versta het woord niet, maar probeer het me wel voor te stellen. Bij elke heul naar binnen stel ik me voor dat zijn dikke pik tussen mijn schaamlippen verdwijnt. Het gekke is dat het ook zo voelt op den duur. Zoals denken dat het warm is, wanneer je het koud hebt. En voor ik het goed en wel besef, kom ik ook klaar – mijn hele lichaam schokt. De siddering trekt van mijn tenen tot in de kruin van mijn hoofd, ik kreun ook, hoewel ik dat normaal gezien nooit doe. Er ontstaat een rare eenheid, de lul die mijn mond penetreert lijkt zich ook in mijn kut te bewegen, alsof ik genomen wordt in twee gaatje tegelijk. Het is een bijzonder hard orgasme en opeens besef ik ook het effect van die plug in mijn anus. De contracties volgen elkaar op, ik knijp mijn billen samen en de kringspieren van mijn kontje knijpen op het plugje. Mijn kut en kont lijken wel in brand te staan. Het verbaast me dat hij nog niet klaargekomen is, zijn lul gaat nog steeds op en neer in mijn mondje. Ik ben bang dat ik het niet zou kunnen slikken als hij zou komen in deze positie. De siroop smaakt nog altijd heerlijk na, en ik voel dat een tweede orgasme zich aandient in mijn lichaam. Maar voor ik daar toe kom, stopt Jerome. Hij doet de blinddoek af en ik zie eerst wazig en dan dat besef ik dat de kamer leeg is. Hij heeft me gefopt; maar het is zo goed gedaan, dat ik overtuigd was van de aanwezigheid. Ik schiet er van in de lach. Langzaam kruip ik recht, het is zo nat tussen mijn benen. Ik glibber van mijn lubricatie, het is slijmerig en viscoos. Wel geil om mezelf zo te zien.
Jerome is reikt me een glas witte wijn aan en helpt me recht. Het is wat moeizaam, om te gaan staan nu, met die plug in mijn kont.
“Heb jij geen zin om klaar te komen,” vraag ik aan hem?
Lief dat je het vraagt, maar jouw genot stond centraal vandaag. “Ook al is genot een woord dat vele ladingen dekt,” verklaart hij dociel.
Maar dat vind ik zo sneu, kijk je bent nog steeds in erectie, keihard. Wil je echt niet klaarkomen?
“Je zal me moeten smeken, trutje,” zegt hij met een uitdagende glimlach rond zijn lippen.
Ik speel het spel mee en werp me op mijn knieėn voor hem. Wil je alsjeblieft klaarkomen, lieve Jerome, smeek ik hem.
En hoe wil je dat ik klaarkom?
Zoals je wilt. Ik neem opnieuw zijn lul in mijn mond terwijl ik voor hem op zijn knieėn zit. De but plug spant in mijn kontje. Dat maakt het wat ongemakkelijk. Het valt op blijkbaar.
Ik zal je daarvan verlossen, kom we gaan verder in een andere kamer. Deze kamer had ik nog niet gezien. Het blijkt een videokamer te zijn. Jerome gaat naar de computer, en zet de apparatuur aan. Ik zie mezelf op het scherm. Ik heb je gefilmd, dat had je aangegeven op je dat BDSM checklist dat je dat wilde. Dus bij dezen.
Ik zag mezelf in close-up, daarstraks aan de piano, mijn opgezwollen clitje, aangevuurd door mijn wellustig heupgewieg boven het vakkundige vingerwerk. Wat geil om mezelf zo in detail te zien.
Hij neemt me bij de hand en leidt me tot aan de tafel, voor het scherm. Ik buig me voorover en voel zijn hand over mijn billen gaan. Hij kust me eerst zachtjes in de nek. Ik spreid mijn benen, mijn doos is nog zo nat als een dweil. Voor het eerst voel ik dat hij zijn lul voorzichtig tussen mijn schaamlippen schuift, zoals je normaal zou seksen. Maar het verschil is dat ik ondertussen naar mijn eigen kutje kijk op het scherm en tegelijkertijd een plug in mijn kontje heb. De huid tussen de plug en zijn penis lijkt erg dun geworden, en het spant enorm fel. Het doet een beetje pijn maar tegelijkertijd vult het me heerlijk dat ik zou smeken om niet te stoppen. Ik wist niet dat ik zo bloedgeil kon worden van mezelf te zien in deze positie, in detail. Hij schuift zijn paal op en neer, lekker dik en sappig. Ik zet mijn handen voorovergebogen op de tafel zodat ik meer steun heb, en steek mijn poep naar achter. Ik weet of het onbewust zo bedoeld was, maar hij trok zijn lul uit mijn kutje, verwijderde de plug en duwde hem in mijn kontje. Het was een hete ervaring, te meer omdat ik zijn lul voelde kloppen van begeerten. Met mijn kontspieren probeerde ik hem af te knijpen zodat hij lekker kon komen. Voelde ook dat mijn kontje nu meer aankon. Het was ontspannen en stond open. Ondertussen had zijn hand een weg naar beneden gezocht en bespeelde hij het hoedje van mijn clitoris als voorheen. Op het moment dat ik zijn zaad in mijn kontje voelde ejaculeren, kwam ik zelf ook schokkend klaar. Ik schreeuwde zelfs tijdens het klaarkomen. Dat had ik nog nooit eerder gedaan bij mijn weten. Het was een ontlading en een verlossing. Blij en dankbaar dat ik het mocht meemaken.
Ik besluit met een korte epiloog: een huisconcert om nooit te vergeten. De volgende keer wil ik het wel eens samen met een andere studente beleven. Als dat geen uitnodiging is ;-)
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?