| Gepost op zondag 06 juli 2014 - 10:29 am: | 
|
| Club Marquis: Emmelien  
In club Marquis wordt ongehoorzaamheid streng bestraft
Voortaan moet ik als Zeug door het leven gaan. Dat is mijn nieuwe naam. Onwaardige slavinnen wordt verboden om hun echte naam nog hardop uit te spreken. Enkele leden van de club waren getuige van mijn ongehoorzaamheid en zij oordeelden dus mee over mijn schuld. Men zal mij hier martelen, vandaag en in de grote zaal van club Marquis. Ik hoop op een genadige straf, maar mijn lot ligt in de handen van de leden.
De leden van club Marquis zijn liefhebbers van bloed, pijn en tranen, dus ik vrees dat mijn fysieke én mijn mentale kracht, en zeker mijn incasseringsvermogen vandaag ernstig op de proef zullen worden gesteld.
Twee beulen met zwarte gezichtsmaskers kleden mij naakt uit. Ik word gewassen en geschoren, onder mijn oksels, maar ook mijn venusheuvel, kut en benen worden volledig onthaard. Mijn lange haren worden in een knotje gebonden. Ik ben spiernaakt en blootsvoets wanneer ik voor de raad der meesters word geleid.
Ik voel me kwetsbaar en schaam me diep onder de teleurgestelde blikken, zowel van mijn eigen meester als van al die andere streng kijkende mannen. Zij dragen geen gezichtsmaskers. Waarom zouden ze? In hun ogen ben ik niet langer Emmelien, de onderdanige sub van Daniel, vanaf nu ben ik slechts Zeug, een ongehoorzame, onwaardige slavin. Niet alleen de meesters, ook hun in zinnenprikkelende lingerie geklede slavinnen bekijken mij met afkeuring en misprijzen.
De meesters van club Marquis zijn over het algemeen aantrekkelijk, welgesteld en heel erg zorgzaam, maar ze nemen alleen slavinnen die bereid zijn om tot het uiterste te gaan. Ik wist waar ik aan begon toen ik mijn lichaam en mijn hart aan Daniel schonk. Daarom sta ik hier in deze zaal en bereid ik me in gedachten al voor op een zware beproeving.
“Hier voor ons vandaag staat Zeug,” verklaart de spreker met luide stem. “Haar ongehoorzaamheid wordt vandaag bestraft. Het martelen van Zeug zal de hele avond duren. Wanneer zij haar bestraffing als onrechtvaardig ervaart, kan ze haar oude naam hardop uitspreken en dan worden de martelingen onmiddellijk gestaakt. Maar als Zeug die keuze maakt, is Daniel genoodzaakt om deze slavin voor altijd uit de club te verbannen. En om haar op te geven.”
Daniel die me opgeeft? Fuck nee! Dat wil ik niet, denk ik terwijl ik mezelf stilletjes moed inspreek. Ik zal de pijn verdragen, koste wat kost. Daniel is mijn liefste minnaar, mijn beste vriend en mijn meester. Zonder hem weet ik niet eens wie ik ben. Zonder hem besta ik niet.
Ik sta op het fel verlichtte podium in het centrum van de zaal. Ik onderdruk een huivering. Spiernaakt, wijdbeens en met mijn enkels aan de vloer vastgeketend, sta ik daar voor iedereen te kijk. Rond mijn polsen zitten riemen en mijn armen worden met een ketting aan een takel omhoog getrokken. De spieren in mijn ledematen spannen zich terwijl mijn beulen de ketting stevig aanspannen. Mijn naakte lijf wordt uitgerekt en ik ben compleet weerloos.
Daniel komt bij me op het podium. In zijn ogen zie ik een glimp van de bedroefdheid en de teleurstelling die hij vast moet voelen. Zijn hand beroert mijn mond, mijn hals en mijn borsten. Mijn tepels richten zich op onder de aanraking van zijn vingertoppen.
“Meester…” Ik stamel. Ik fluister. “Vergeef me? Vergeef me, meester?”
Zwijgend streelt Daniel mijn ribben en mijn uitgerekte buik. En dan lager, mijn gladgeschoren venusheuvel en de dikke zijdezachte lippen van mijn kut. Ik word nat onder zijn liefkozingen. Hij aait over mijn clit en betast de tere huid op de binnenkanten van mijn dijen.
“Onderga je lot met berouw en ik vergeef je alles,” fluistert hij me toe. “De pijn zal verschrikkelijk zijn, maar denk aan wat wij samen hebben en bijt door, Zeug. Je naam ben je kwijt, maar mijn liefde hoef je niet te verliezen, als je dat niet wilt.”
Eerst wordt er een spijkerriem aangebracht. Een lederen band, vijftien centimeter breed en langs de binnenzijde bekleedt met korte stalen spijkers. Zodra de beul die riem aanspant, boren de punten zich in het vlees van mijn buik en onderrug. Van onderen aan de riem hangt een dun stekelig kettinkje om tussen mijn benen door te trekken. De beul zorgt ervoor dat het kettinkje strak over mijn clitoris wordt gespannen. Elke beweging van mijn onderlijf veroorzaakt nu venijnige prikjes, zowel in de zachte lippen van mijn kut als in mijn nog veel gevoeligere clit.
“Hhhggg,” kreun ik stilletjes wanneer de beulen mijn tepels afbinden. Ze gebruiken ultradunne koordjes en ze lachen me uit omdat ik kreun. Ze hebben over ‘de dikke spenen’ van Zeug. Ik heb mijn nieuwe naam te danken aan het feit dat ik flink grote tepels heb.
“Neusring,” hoor ik een beul hardop zeggen. Drie tellen later schiet de andere beul een gaatje in het tussenschot van mijn neus en ik slaak een snerpende gil.
“Aaaiii!”
Er loopt bloed over mijn lip en ik proef de smaak ervan. Mijn beulen duwen een stalen ring door mijn neus, een piercing ter grootte van een twee euro muntstuk. Die ring wordt gebruikt om mijn borsten aan op te hangen. Ik krijg kippenvel van de pijn die daarmee gepaard gaat. Het volledige gewicht van mijn forse boezem wordt omhoog getild aan de dunne koordjes rond mijn tepels, en die koordjes zitten vast aan de neusring.
“Hhhggg… Auw!”
Bij de minste beweging van mijn borsten bewegen veroorzaakt dit een stekende pijn in mijn neus en in mijn gevoelige, strak afgeknelde tepels. Ik hap naar adem bij elke pijnscheut.
“Ai! O, god… Auw! Aah…”
Een van mijn beulen draagt een latex handschoen, hij wrijft een paar druppels van iets glibberigs over de gladgeschoren lippen van mijn kut. Hij doet dat aan weerszijden van het stekelige kettinkje dat over mijn clitoris zit gespannen. Het voelt eerst aangenaam, als een glijmiddel of zo, maar enkele seconden later brandt het goedje heet als vuur. Ik heb het gevoel dat mijn schaamlippen in de fik worden gezet. Mijn adem stokt in mijn keel. Dat branderige gevoel doet meer pijn dan de spijkerriem, het clitoriskettinkje en de neusring samen.
“Auw! Shit!” Tranen rollen over mijn wangen. “Aah… Hhhggg…. Auwww…”
Mijn beul wrijft dreigend met een zweep over de huid van mijn blote kont. Hij doet dat omdat hij het leuk vindt dat ik mijn billen angstig dichtknijp. Ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam bij de gedachte aan de pijn van zweepslagen. Ik huiver als ik denk aan de schade die mijn beul met zijn zweep zou kunnen aanrichten. Achter mijn rug hoor ik een zoevende geluid. Het is begonnen. Pets! Een steek van pijn in mijn rug.
“Auw!”
De zweep maakt nog meer zwiepende en kletsende geluiden. Pets! Pets! Hard leer daalt neer op het malse vlees van mijn billen. Ik krijg er flink van langs. Mijn blote kont gloeit ervan, maar deze beul geselt me niet alleen op mijn rug en billen.
“Ai! Auwww… Aah! Auw!”
De zweep striemt ook mijn heupen, mijn dijen en mijn zijden. Mijn clit en tepels ondergaan folterende pijnen, vooral omdat ik mijn lichaam niet stil houd. Dat kan ik niet, met al die zweepslagen die op mijn naakte lijf neerdalen. Het stekelige kettinkje wrijft over mijn gevoelige clitoris en veroorzaakt een pijnlijk prikkelend gevoel. De pijnsteken die ik voel van de koordjes die mijn tepels met mijn neusring verbinden, zijn soms zo hevig dat ze me de adem benemen.
Ik schreeuw mijn pijn hardop uit. Snerpende gillen en rauwe kreten. Niemand die me dat kwalijk neemt, de meesters van club Marquis vinden het fantastisch wanneer een slavin lekker hard gilt tijdens het folteren, de beulen en de andere slavinnen ook. Sommige uit die laatste groep zullen aan mijn pijnkreten een nat broekje overhouden, daar twijfel ik niet aan.
De zweep trekt pijnlijke rode strepen op mijn huid. Soms duurt het vijf minuten of langer tussen twee zweepslagen door, mijn beulen spelen met me. Ze duwen de zweep dreigend tussen mijn benen of tegen mijn gefolterde, opgebonden tieten, ze noemen me Zeug en lachen me uit. Ze slaan me om beurten, hard en ongenadig. Mijn lichaam gloeit. Ik sta in brand. Onder de spijkerriem bloeden mijn buik en onderrug uit tientallen wondjes. Het duurt uren voor het geselen ophoudt en mijn beulen me een beetje op adem laten komen. Daniel komt het podium opgestapt.
“Ik wil de schade aan mijn bezit opnemen,” zegt hij tegen de beulen. “Laat ons.”
De volgende vijf minuten inspecteert hij mijn opgetuigde, gefolterde lichaam. Opnieuw streelt hij me overal en ik geniet van zijn aanrakingen, maar deze keer gaat het genot met pijn gepaard. Mijn meester kust me langzaam, een lieve geile tongzoen. Een warm kloppend gevoel in mijn kut is het gevolg. Hij houdt nog van me! Ik word nog natter, geil vloeit uit mijn vochtige kut en maakt het stekelige clitoriskettinkje helemaal glibberig.
“Goed gedaan, Zeug. Volhouden nu,” fluistert Daniel me toe, nadat onze monden zich van elkaar hebben losgemaakt. “Het ergste is voorbij.”
Zodra Daniel me alleen laat, nemen twee beulen zijn plaats in. Ze wrijven mijn hele lichaam in met een glibberige substantie, een mengeling van olie en citroensap. Het brandt! Mijn huid staat in de fik! Ik kerm hardop van de pijn, maar wanneer ze bij mijn opgebonden tieten komen, bevrijden ze mijn tepels van de folterdraad die hen met mijn neusring verbond. O, god… ja! Ja, op dat moment juich ik inwendig. Mijn beide borsten vallen opnieuw vrijelijk naar voren. Wiebelend hangen ze boven mijn ribben, mooi vol en ten prooi aan de zwaartekracht. De tepels zijn onnatuurlijk dik gezwollen en staan stokstijf overeind, groot en hard als spenen.
De ketting rond mijn polsen wordt gevierd en mijn armen zakken omlaag. Mijn enkelboeien worden open geklikt en mijn voeten komen los van de vloer. Heel even hoop ik dat mijn folteringen voorbij zijn, maar het is pas tien uur. De club Marquis sluit nooit voor twee uur ’s nachts. Ik heb nog vier uur voor de boeg, als ik dat maar volhoud, denk ik angstig. Mijn hele lijf doet pijn.
De spijkerriem rond mijn taille en het stekelige kettinkje dat zo strak over mijn clit spant, blijven allebei op hun plek. Ik moet ook spijkerlaarzen dragen, en die dingen vormen de ergste foltering uit mijn hele leven, want ik loop nu letterlijk op spijkers. Bij elke stap die ik zet, voel ik die scherpe punten in mijn voetzolen, enkels en kuiten steken. Het is bijna onverdraaglijk. Ik mag bij mijn meester gaan staan, waar ik op verder instructies moet wachten. Hij streelt mijn wang en glimlacht naar me. Zijn tederheid geeft me hoop.
“Je borsten zijn zo mooi dat veel andere slavinnen jaloers reageren, zeker omdat ze vandaag helemaal bloot worden getoond,” zegt Daniel. “Daarom hebben de club leden beslist om je tieten aan spitsroeden bloot te stellen.”
Ik slik en kijk schichtig om me heen. Er worden rietjes uitgedeeld, lange buigzame twijgen in de kleur van stro. Alle vrouwen in de zaal krijgen er één. Dat zijn meer dan twintig vrouwen die me op mijn blote borsten gaan geselen! Die jaloerse teven zullen mijn tieten bont en blauw slaan! Ik voel paniek opwellen en Daniel merkt het ook, want hij glimlacht naar me, legt een grote hand op mijn schouder en spreekt me bemoedigend toe.
“Rustig blijven,” zegt hij. “Niet panikeren. Ze mogen je elk slechts één keer met het rietje slaan. Het zal pijn doen, maar als straks de club haar deuren sluit, neem ik je mee naar huis. Dan mag je jouw wonden likken terwijl ik je beloon voor je moedige berouw.”
Vier uur lang strompel ik door de zaal van club Marquis. Met de spijkerlaarzen aan kan ik niet anders dan strompelen, heel langzaam. Ik moet mij bij elke aanwezige meester gaan aanbieden. Zo kunnen ze van dichtbij genieten van de aanblik van mijn naakte, gegeselde lijf. Of van de aanblik van mijn ingesnoerde, bebloede taille en van het stekelige kettinkje dat over mijn dik opgezwollen clit zit gespannen. Die meesters mogen mijn lichaam niet aanraken, alleen de gemaskerde beulen en mijn eigen meester Daniel mogen dat.
De hele tijd moeten mijn naakt getoonde borsten spitsroeden lopen. Elke meester laat zijn slavin me met haar rietje slaan. Sommige slaan zo hard dat ik hardop schreeuw van de pijn. Andere, die zijn er ook, sparen mijn arme tieten. Zij dragen me geen kwaad hart toe en hun tikken zijn zachter, minder pijnlijk. Af en toe schampt het rietje langs een van mijn tepels en dan huil ik van de pijn. Dan sta ik op het punt om op te geven. Alles op te geven.
De ergste van al die vrouwen blijkt een mulattin te zijn. Hoe ze heet, weet ik niet, maar zij mikt echt op mijn tepels. Ik zie het aan de manier waarop ze de baan van het rietje een paar keer uitprobeert. Voor ze daadwerkelijk met haar rietje naar me uithaalt, lacht ze me uit.
“Begin al maar te bibberen, Zeug,” zegt ze. “Ik sla die dikke spenen van je tieten, wacht maar! De anderen sparen jouw tepels, maar ik niet. Dat geluk gun ik je niet.”
Het rietje zwiept door de lucht. Snel en enorm krachtig. Mijn beide tepels worden geraakt, zo hard dat ik achteruit deins en mijn evenwicht verlies. Mijn zware borsten schommelen mee, puur door de kracht van de klap.
“Aaaiii!”
Na mijn ijselijke gil val ik achterover, recht in de armen van Daniel. Hij is me gevolgd, zag wat er zich afspeelde en nu vangt hij me op.
“Nog drie,” fluistert hij dicht in mijn oor. Er volgt een tedere zoen in mijn hals, zijn adem kietelt de kleine verdwaalde haartjes onder mijn in een dikke knot bijeen gebonden haren. “Volhouden, Emmelientje. Niet opgeven!”
Ik voel een golf van warmte voor mijn meester. Mijn hele wezen laaft zich aan zijn kracht. Hoe lief! Hij noemt me bij mijn naam, denk ik. Hier in de club ben ik Zeug, maar voor hem ben ik nog altijd zijn meest waardevolle bezit, zijn schat. Zijn Emmelien.
Dankzij Daniel neem ik de laatste drie slagen er nog bij zonder klagen. Mijn arme borsten zijn bont en blauw geslagen. De pijn is verschrikkelijk en dikke tranen rollen over mijn wangen terwijl ik stilletjes huilend in de armen van mijn meester lig.
“Het is half twee,” zegt Daniel. “Kom hier dat ik je van die laarzen en riem verlos. Je hebt je beproeving met glans doorstaan en ik ben trots op je. Alles is je vergeven.”
Ik kijk mijn meester met betraande ogen aan.
“Dank u,” zeg ik. “Wat heb ik geluk met zo een meester. Soms vraag ik me af waar ik het aan verdiend heb, al dat geluk.”
|
|
    
Stef
Productief lid
Bericht Nummer: 36
Aangemeld: 03-2014
Beoordeling: 
Stemmen: 2 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 06 juli 2014 - 07:38 pm: |
|
Even bijkomen! |
Poeh, Malach,
Wat een heftig verhaal! Wat heeft Emmelien gedaan dat ze zo'n straf moest krijgen. Nu ken ik een paar dames op de site doe dit verhaal toejuichen, maar ik kon alleen maar denken aan de bloedende wondjes van Emmelien. Ik moet even bijkomen van dit verhaal.
Overigens wel goed geschreven! Zeer beeldend...
Groet, Stef
|
stefkes
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 01-2007
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 06 juli 2014 - 09:29 pm: |
|
Ik lees liever je historische verhalen |
Ik zag het voor mijn ogen gebeuren, het slaan met de zweep. Maar als er bloed bij komt kijken, of blijvende verminking is voor mij de erotiek weg. Je hebt vele fantastische verhalen geschreven, maar deze was niet my cup of tea.
|
stresskip
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 61
Aangemeld: 08-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 24 februari 2015 - 02:34 pm: |
|
Ik hou van extreme harde verhalen |
Maar ik moet eerlijk zeggen dat dit zelfs voor mij te was heb het dan ook niet uit kunnen lezen sorry.
|
LeerMeester
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 52
Aangemeld: 05-2009
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 24 februari 2015 - 07:54 pm: |
|
Apart |
Ik heb het verhaal al eerder gelezen.
Herkend het direct.
Ik vind de boodschap erg mooi, maar ook het verhaal op zich.
Zelf zou Ik het niet kunnen mijn bezit zo iets laten ondergaan, maar stiekem zou ik wensen dat het kon.....
LeerMeester,
Voorheen bekend onder Leergierig.
Ik heb een heerlijke slavin bil03 en kan genieten van andere D/s stellen.
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?