| Gepost op zaterdag 20 juni 2009 - 08:39 am: | 
|
| Alles of niets  
zoals mijn slavin het ervaart.
Genadeloze overgave, zijn als een open boek. Zijn wie ik ben:
een masochistisch meisje dat geniet van pijn.
Dit ook durft toe te geven, er grenzeloos opgewonden van kan raken, rillingen van genot die over me heen spoelen, huiveringen, nat worden, alleen al van het idee dat Zijn zweep me gaat raken.
Ogen die me indringend aan kunnen kijken, zoekend naar tekenen van angst, opwinding of overgave. Ogen die soms brandend staren tot in het diepste van mijn ziel.
Ogen die me vriendelijk aankijken als ik na een deel van ons spel wordt los gemaakt.
Ogen die met plezier mijn kronkelingen volgen als ik vast sta aan de spreidstangen, wijdbeens en vrij toegankelijk.
Vingers die schaamteloos binnen dringen, voelen hoe nat ik ben van opwinding, een stem, bijna hypnotiserend fluisterend dat ik een geile slavin ben, al nat voor we begonnen zijn, wetende dat Hij me daar nog natter mee maakt.
Een beet in mijn nek, zacht eerst daarna harder zorgt voor een rilling van genot over mijn lijf, maakt me mijn nek strekken, verlangend naar meer. Zorgt er voor dat ik huiver, voel me lichter worden in mijn hoofd, maakt me geil, laat bloed en adrenaline dansen in mijn lichaam. Tepels gaan fier recht op staan van opwinding, borsten worden gevoeliger, verlangend naar Zijn handen die niet schromen om ze flink aan te pakken.
Handen stevig om de spreidstang geslagen, de eerst door mij gehate kap over mijn hoofd geschoven krijg, wetende dat ik bijna niets meer hoor en al helemaal niets meer zie. Die zelfde kap zorgt ervoor dat ik in mezelf raak, wegdrijf in rust. Verlangend wachten op de eerste slag. Trotse rechte rug, tegelijkertijd spieren spannen in angst voor die zelfde eerste slag die hoe dan ook gaat komen. Strelend in mijn nek, kriebelend over mijn borsten gehaald, het handvat van die zelfde zweep er over heen laten glijden, me stevig tegen Hem aandrukken.
Een eerste slag, rustig geplaatst, een tweede, een derde wat harder me laat rillen van genot en pijn.
Mijn ogen, onder de kap nog open, gaan dicht, de wereld om me heen wordt steeds kleiner naar mate de slagen elkaar sneller opvolgen, ik zak weg in een poel van genot waar alleen nog ruimte is voor mezelf, me doet ontspannen, me de zoete scherpe pijn beter doet kunnen ondergaan. Wetende dat hij geniet van mijn kronkelingen, de striemen die er ontstaan, de kreten die van mij komen, het schreeuwen dat ik kan. Weten dat ik me er niet voor hoef te schamen, weten dat als Hij me los maakt ik in Zijn armen tot rust kan komen, weten dat ik daar mijn tranen kan laten gaan. Weten dat Hij trots is op me en dit ook duidelijk laat merken, Zijn handen over de tekens van zijn genadeloze slagen laten glijden, diezelfde tekenen die gloeien en maken dat ik me trots voel!
Blij met zijn goedkeurende blikken over mijn lijf, Zijn stem die me zegt trots op me te zijn.
Diezelfde stem die me laat weten dat ik mag Zijn bij Hem, me keer op keer verteld niet bang te zijn om te delen.
Diezelfde stem die me zegt van me te houden, woorden waarbij ik de eerste keer in paniek raakte, dichtklapte als een oester. Te dichtbij, niet beseffen dat Hij het allerbeste met me voor heeft, niet oordeelt en me alleen een plekje biedt waar ik volledig mezelf kan en mag zijn, waar ik alles zeggen mag, kan huilen en schreeuwen als ik dit wil.
Zijn liefde onvoorwaardelijk voor mij. Mijn Sir, genadeloos sadist, vriend, mentor, partner in crime, wetend dat ik een traan of wat laat lopen terwijl ik dit neer tik:-)
Mijn liefde voor Hem, Zijn zweep, mijn plekje bij Hem in Zijn armen, mijn thuis.
Mijn grootste angst? Uw teleurstelling
Mijn zwaarste straf? Uw teleurstelling
Hoe dit alles is gekomen? Intuïtie, gevoel, geduld, en vooral veel liefde
Hoe ik me nu voel? Zo zenuwachtig als een engel die een stap in de hel zet.
Alles of niets? Ik hoop op alles
blue
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?