Gepost op woensdag 24 november 2004 - 11:02 pm: |
|
| Smeekbee van een slavin
met dank aan Erika Kohout
SMEEKBEDE VAN EEN SLAVIN Ter inleiding: de inspiratie voor dit verhaal is tweeledig. Ten eerste schreef een vrouw mij in 1989 een dergelijke brief; toevallig heette zij M. Ten tweede is dit een eerbetoon aan Elfride Jelinek; zij was onlangs winnares van de Nobelprijs. Zij schreef o.a. de grandioze roman "de pianiste". Ik heb de tijd om dit verhaal te plaatsen, omdat we nog even moeten wachten: de afspraak voor de therapie is iets uitgesteld. Hier volgt de tekst. Deze tekst is een voorbeeld van een brief van een vrouwelijke patiënt zoals die aantref in een dossier van mijn psychologenpractijk. [Met dank aan Erika Kohout uit het boek "de pianiste"] Zeer geachte meester, U hebt mij opgedragen om mijn wensen en fantasieën kenbaar te maken. Ik zal dit doen met zowel graagte als schaamte. U beveelt mij te verschijnen in blouse, kousen, laarzen, colbert, lange jas, en niet meer dan dat. Ik dien mij in een corset rijgen, dat mijn kruis en mijn billen vrijlaat en mijn borsten omhoog stuwt, zodat mijn tepels aan u aangeboden worden. Ik zal aan uw opdracht voldoen. Ik heb mijn postuur aan u beschreven. Het door u keuren van mijn lichaam zou mij een genoegen zijn. Ik zal uw commentaar over ieder lichaamsdeel aanhoren en in mij opzuigen. Excuseert u mij voor mijn dikke billen. Ik hoop, dat u deze althans van voldoende omvang vindt voor een pak slaag. Vooral mijn achterwerk zal uw exclusieve bezit zijn. Dat u mijn lichaam kunt beschouwen als uw rechtmatige eigendom, is misschien een overbodige opmerking. Ik kan mij voorstellen, dat u mij eerst aan een honderiem meesleept naar buiten. U zou mij in de opkomende brandnetels kunnen gooien of de prikstruiken of in de smeltende sneeuw. Misschien dwingt u mij om op een pad te urineren, de kans lopend mij te moeten bloot stellen aan de blikken van toevallige voorbijgangers. Ik zal iedere streling of liefkozing van u met dank ontvangen. Maar bovenal is het mijn wens, door u vernederd te worden. Ik hoop, dat u mij gebruikt als ruggesteun of voetenbank. Een vervelend schoonmaak karwei zou mij welkom zijn. Misschien zet u mijn achterwerk in een bak met ijsklontjes. In zo'n situatie u moeten afzuigen, dat spreekt mij aan. Mogelijk moet ik tientallen malen rond een tafel kruipen, hopelijk voortgezweept door uw slaag. Bemoeilijkt u mij dit kruipen door mijn polsen en knieën aaneen te binden? Ik weet niet, wanneer u mij toestaat, naar het toilet te gaan. Ik zal overgeleverd zijn aan uw genade. Ook mijn anus behoort aan u. Uw vingers langs de wand van mijn endeldarm, het zou mij doen kreunen van genot. Mij daar volstoppen met een blik vol met brokken ananas, het lijkt mij fantastich. Een geschilde komkommer heen en weer bewegen in mijn anus, zodat de kringspier iets oprekt, het lijkt mij schitterend. Mijn endeldarm doorspoelen met water, het idee doet mij blozen van diepe schaamte, en hijgen van opperste verrukking. De doucheslang met speciale anale tuit ligt voor u gereed. Ik vrees het moment, dat ik dan leegloop onder uw toeziende ogen. Maar ik verdraag dat, omdat u mij beveelt, het te accepteren. 1 of 2 vingers in mijn anus, ik zal mijn spieren daar uiteraard voor u openen, maar hopelijk neemt u bezit ervan met uw gehele hand. Het idee doet mijn hart bonzen. Natuurlijk smeek ik om een anale verkrachting door u, het liefst zo woest mogelijk. Of u mijn clitoris bespeelt met uw hand of tong, ik durf het bijna niet te vragen. Alleen u kunt beoordelen, of ik dat verdien. Ik heb geen recht op een orgasme. Alleen u kunt bepalen, of, wanneer en hoe vaak ik klaar kom. Alleen u kunt dat toestaan. Ik fantaseer over een hulpeloos vastgebonden worden, voorover liggend op een tafel, terwijl u mijn achterwerk beschouwt, betast en afranselt. Bij dit idee voel ik mijn kruis vochtig worden. Als een postpakket op gevouwen worden, met mijn enkels naar mijn hoofd getrokken, met mijn achterste omhoog gebogen, dat spreekt mij zeer aan. Daarbij geblinddoekt worden, zodat ik kan wegzinken in uw overheersing, dat lijkt mij geweldig. Het hoogtepunt van het examen als slavin lijkt mij de slaag op de blote billen. Mijn vurige wens is, dat u zich niet beperkt tot het gebruik van uw handen. Ik smeek u ervoor te zorgen, dat mijn achterkant fel rood gloeiend wordt. Geen enkel instrument hoeft u daarbij te schuwen: riem, riet, zweep, pollepel, berketak, een venijnig type mattenklopper. Ik hoop op minstens 50 slagen van iedere soort. Uw krachtige polsen hanteren lange felle instrumenten, die nog scherpere striemen achterlaten door deze met kracht te laten rusten op mijn achterwerk. Eventuele afzwaaiers heb ik ten volle verdiend. Mocht ik daarbij kronkelen of wiebelen, slaat u dan harder met deze sissende stokjes. Ik smacht naar uw strenge bestraffing. Straft u mij voor mijn ondeugden, negeert u mijn gejammer en gejank; dat is slechts een bede om meer. Als ik te luid schreeuw, is het uw goed recht om mij de mond te snoeren met een doek. Het is mijn wens om in een hoek gezet te worden, met mijn handen aan mijn voeten gebonden, terwijl mijn billen omhoog gezweept worden. Laat u zich niet stoppen door een klaagzang of huilpartij, ik verdien dat, ik verlang ernaar. Diepe striemen en een paarsrood achterwerk zie ik als het begin. Het is mijn diepste verlangen, dat u mijn billen bewerkt met een bamboestok, zodat ik springend van pijn op en neer veer. Ik verlang naar grote blauwe plekken; een lange, dubbel gevwouen dikke koppelriem kan hiertoe dienen. Ik smeek u mij te bijven slaan met een grote broodplank met handvat uw behandeling 3 dagen later nog voel als ik zit op mijn beurse kont. Ik zou zo graag willen, dat u een week later de door u geslagen sporen nog kunt bewonderen. Het fijn knijpen van mijn reeds geteisterde billen, dat idee beneemt mij even de adem. De onderkant van mijn ruime bollingen naar binnen zuigen, erin bijten, zodat uw tandafdrukken zichtbaar blijven; het idee achtervolgt mij. Mogelijk bent u bereid mijn tepels en billen te kwellen door er plastic klemmen op te zetten. Verlustigt u zich dan aan mijn van pijn vertrokken gezicht en aan mijn gekerm. Als ik het verdien om op een kussen met punaises gezet te worden, hoop ik dat u geen mededogen kent. Spelden in mijn achterwerk doet mij huiveren, maar het zou de uiterste onderwerping zijn. U bent mij nu nog onbekend. Ik hoop, dat u mij goedkeurt als slavin; Het vooruit kijken naar de dag van mijn examen smoort bijna mijn keel van spanning. Ik zal pas weer mijn rust vinden, op het moment, dat u mij wenkt uw woning binnen te komen en mij het eerste bevel toeroept. Als ik uw bezit bent geweest, zal ik u kennen en waarderen. Uw onderdanige slavin, M.
|
|
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 56 Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: Stemmen: 1 (Waardeer!) | Gepost op donderdag 25 november 2004 - 09:49 pm: |
|
Geslaagd maar gewaagd. |
Rein, het verhaal is een geslaagde 'variatie' op de brief van Erika Kohut aan haar jonge minnaar. Tevens breng je zo een stukje Nobelprijs de huiskamer of het kantoor van menig bdsm-liefhebber binnen, dat op zich is ook al lovenswaardig. Een ding moet me wel van het hart. Ik weet niet of mensen deze brief en de motivaties van M goed kunnen plaatsen wanneer zij het boek niet gelezen hebben, gezien het hoge wreedheidsgehalte. Misschien doet dat ook niks ter zake. Zouden wij lezers de visie van de psycholoog op deze brief mogen kennen? Groeten, Anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Rein
Actief lid
Bericht Nummer: 22 Aangemeld: 05-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 26 november 2004 - 10:48 pm: |
|
Kohout |
Beste Anima, Bedankt voor je reactie. Ja, ik denk dat ook degenen die het boek "De Pianiste" niet kennen, mijn bijdrage kunnen lezen als los verhaal. De tekst is gewaagd, maar is niet geheel gefantaseerd, hooguit iets aangedikt; zoals verteld: aan mij is een dergelijke brief ooit geschreven. Als je andere SM-sites bekijkt, zie je de grote variaties in beleving en in wensen en ook extremen; zie bv de advertenties checklists op "BDSMzaken.nl". De psycholoog heeft niet meteen een mening over de brief. Zoals je leest, zijn Janneman en ik druk bezig met het voorbereiden van de behandeling van 2 ondeugende dames. Hierover meer binnenkort! Strenge groet, Rein
|
Stefanie
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7 Aangemeld: 08-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 02 september 2006 - 12:25 am: |
|
Dit vind ik het beste stuk |
Beste Rein, Dit vind ik het beste stuk : "Ik kan mij voorstellen, dat u mij eerst aan een honderiem meesleept naar buiten. U zou mij in de opkomende brandnetels kunnen gooien of de prikstruiken of in de smeltende sneeuw. Misschien dwingt u mij om op een pad te urineren, de kans lopend mij te moeten bloot stellen aan de blikken van toevallige voorbijgangers. Ik zal iedere streling of liefkozing van u met dank ontvangen. Maar bovenal is het mijn wens, door u vernederd te worden. Ik hoop, dat u mij gebruikt als ruggesteun of voetenbank. Een vervelend schoonmaak karwei zou mij welkom zijn. Misschien zet u mijn achterwerk in een bak met ijsklontjes. In zo'n situatie u moeten afzuigen, dat spreekt mij aan. Mogelijk moet ik tientallen malen rond een tafel kruipen, hopelijk voortgezweept door uw slaag. Bemoeilijkt u mij dit kruipen door mijn polsen en knieën aaneen te binden? Ik weet niet, wanneer u mij toestaat, naar het toilet te gaan. Ik zal overgeleverd zijn aan uw genade". De rest vind ik ietsje minder, maar ja, smaken verschillen natuurlijk. Groetjes, Stefanie.
|
Nieuwsgierig
Productief lid
Bericht Nummer: 37 Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 04 juli 2008 - 07:54 pm: |
|
Dank! |
Nadat ik Bach met veel moeite (en enige tegenzin) uit mijn hoofd had gekregen (de woorden 'de pianiste' waren genoeg om mij weer een paar minuten dromerig te doen glimlachen) - kon ik eindelijk aan deze brief beginnen. En wow... Ik vind het heel mooi geschreven. Beschreven. Op bijna poetische wijze heeft deze vrouw als het ware gesolliciteerd naar een functie als slavin, gedetailleerd de verwachte werkzaamheden omschrijvend, het niet nalatend haar enthousiasme voor de functie telkens weer te benadrukken. Wederom: wow. En dankjewel.
|
|