waar vertrouwen toe leiden kan
MARISKA 4. Liefde “Als beschermer ben ik automatisch je minnaar,” legde Ed ‘s avonds uit. Ze zaten op zijn kamer. “Het ligt dus nogal voor de hand hoe ik ons samenzijn wil vieren.” Hij kuste Mariska en liet zich met haar op zijn bed zakken. Mariska liet met zich doen. Ed was heus wel sympathiek, maar het stoorde haar dat ze zelf zo weinig had in te brengen. Ed streelde, knuffelde en bepotelde haar, door haar kleren heen en later onder haar kleren. Hij stak zijn hand in haar bloesje en kneedde haar borsten. Hij kwam onder haar rok en verrichtte magisch werk door het open kruis van haar slipje heen. Hij trok zijn en haar kleren uit en deed dat allemaal zo fijn, dat de roes Mariska tenslotte te pakken kreeg. Naakt knuffelde ze hem, omknelde hem, wreef zich tegen hem op, maar juist toen ze dacht dat hij haar zou nemen, maakte hij zich van haar los. Verliefd keek hij op haar neer, zoals ze daar lag met hijgende boezem, haar benen uitnodigend open. “Vertrouw je mij, liefste?” “Hoe bedoel je?” “Durf je je helemaal aan mij over te geven? Durf je je met huid en haar aan mij toevertrouwen? Ik wil namelijk dat je dat doet. Concreter: ik wil je vastbinden aan je polsen en je enkels.” Een angstige spanning, die tegelijk geil was, verspreidde zich door haar onderbuik. Vastbinden ... Ze had zich wel eens, als ze zich vingerde, voorgesteld dat ze een haremslavinnetje was en dat ze naakt was vastgebonden, in afwachting van de komst van de Sultan. Zulke fantasieën hadden haar altijd heel geil gemaakt, maar om het nu in het echt ... Haar kutje krampte. “Als je me hebt vastgebonden, wat ga je dan doen?” vroeg ze zenuwachtig. “Dat zeg ik niet. Ik vraag juist of je me durft vertrouwen.” Mariska trilde helemaal. “Goed Ed, ik vertrouw je.” Ed wierp zich op haar om haar met kussen te overdekken. Hij trok haar armen en benen wijd en bond ze aan de poten van het bed vast. Hij bekeek haar goedkeurend. “Prachtig uitgestald als het snoepje van de week.” Hij keek zo indringend naar haar open liefdesorgaan, dat Mariska een blos van schaamte kreeg. Dat werd nog erger toen hij met zijn vingers haar flamoesje ging bespelen en ze haar benen niet kon sluiten. “Bij gebrek aan een open haard en een berevel moet ik op een andere manier voor romantiek zorgen,” zei hij. Hij stak een paar kaarsen aan, zette die aan weerszijden van het bed en deed het licht uit. Hij kuste haar en streelde haar borsten. “Zo, nu eerst even de martelwerktuigen pakken.” “Màrtelw ...?!” Ed grinnikte. Hij pakte een doosje spelden, een dolkmes, een combinatietang, een schaar, een rolletje touw, een stel klemmetjes, een fotoflitser, twee stroomdraden met banaanstekkertjes en een zweep. Hij liet haar alles steeds goed zien. Mariska zweette van angst. Aan wat voor gek had ze zich overgeleverd?! Hoe had ze zo stom kunnen zijn om zich te laten vastbinden. Ze rukte zenuwachtig aan haar boeien. “Hèhèhè,” lachte Ed boosaardig: “Daar lig je nu, hè? Weerloos vastgebonden en je kan niet los.” “Ed, maak me los!” Hij nam een paar spelden uit het doosje. “Zal ik die eens in die wulpse tietjes van je steken? Mooie speldekussens. Of in je pretlipjes?” “Ed, ik ga gillen, hoor!” Hij boog zich over haar heen en kuste haar op haar mond. “Vertrouw je me niet meer?” Hij zette op beide tepelhoven een speld, vlak boven haar tepels, en drukte er zachtjes op. Mariska ving zijn blik op en zag hoe verliefd hij naar haar keek. “Naarling, ik dacht dat je me echt ging prikken.” “Wie zegt dat ik dat niet ga doen?” plaagde hij en drukte een fractie harder op de spelden. Mariska hield haar adem in, maar Ed nam de spelden weg en begon er zachtjes mee in de tepels zelf te prikken en te krassen. Het effect was dat de tepels stijf rechtop gingen staan. Hij nam ze tussen duim en wijsvinger en liet ze rollen. Hij pakte de combinatietang en hield de koude bek tegen haar borsten. Mariska hijgde. Hij nam een van de tepels in de bek van de tang. “Zeg eens knijp.” “Ik kijk wel uit!” “Smeek dan om genade.” Ed kneep iets harder, maar Mariska klemde haar lippen op elkaar. “Vraag genade!” Ed kneep nog iets harder. “Nooit,” hijgde Mariska met opeengeklemde lippen. Ze trok haar rug hol. “Klasse,” prees Ed en legde de combinatietang weg. Zijn hand gleed over haar buik en zijn vinger vond haar gleufje. “Tjee, drijfnat! Wat ben jij heerlijk geil!” Mariska schaamde zich dat haar kut haar zo had verraden, maar het was waar: de angst had haar ongelooflijk geil gemaakt. Ed bleef met haar gleufje en haar clitoris spelen en Mariska begon te schokken en te kronkelen. Toen ze hijgend begon te kreunen en haar heupen optilde, trok Ed zijn vingers weg. Ze kneep de spieren onderin haar buik samen om het fijne gevoel vast te houden. “Doorgaan, Ed. Niet ophouden.” Ed grinnikte en ging in een stoel zitten om te genieten van haar hijgende boezem, haar nog steeds kronkelende heupen. “Grandioos,” prees hij en Mariska schaamde zich bij het idee, dat iemand haar geilheid had kunnen zien. Ed haalde de batterijen uit de flitser, draaide de blote uiteinden van de stroomdraden om de contacten en zette de batterijen er weer in. Even hield hij de banaanstekkertjes tegen een van haar nog steeds stijve tepels. “Ffff, au,” schokte ze op. “Doet dat erg zeer?” Toch drukte hij de stekkertjes ook nog een paar keer tegen haar andere tepel en tegen haar zachte, kletsnatte kutlippen. Ter afwisseling masseerde hij haar kut tot ze weer in alle staten was. “Ed, alsjeblieft, niet ophouden.” Maar ze was machteloos. Ed pakte de klemmetjes en plaatste die op haar pretlippen. Hij knipte twee stukjes touw af, bond die aan de klemmetjes en rekte haar kutje wijd open. Het andere uiteinde van de touwtjes bond hij aan de rand van het bed. Daarna drukte hij de stekkertjes nog weer even in haar kutje, iets dieper dan daarnet. Mariska lag met open mond en gesloten ogen te hijgen. Nog nooit was ze zo laaiend geil geweest. Ze merkte pas dat Ed de zweep had gepakt, toen ze die knallend door de lucht hoorde suizen. “Ed, wat ga je doen?” schrok ze. “Jou slaan, liefste. Een zweep is voor de kenner een prachtig en veelzijdig precisie-instrument. Ik kan je ermee aaien ...” - Hij voegde de daad bij het woord - “maar ik kan je er ook mee slaan. Hard en zacht, maar dat staat los van het geluid dat je hoort.” Hij knalde nogmaals in de lucht. “Klinkt angstaanjagend, hè? Maar let nu op.” De zweep knalde weer en raakte Mariska’s flank, vlak onder haar borst. Het deed net genoeg pijn om geen aai meer te zijn en ze slaakte een kreet. “Ja, je schrikt, hè? Die knal doet je heel wat vrezen, maar zo doet het haast geen pijn. Ik kan alles met deze zweep.” De zweep zoefde met een ijzingwekkend geluid door de lucht en het uiteinde kronkelde zich rond haar tepel. Het deed zeer, maar niet erg. Ed herhaalde het kunstje een paar keer, afwisselend op beide borsten. Stijver konden haar tepels echt niet meer worden. “Dit kan echt niet iedereen, Maris.” Hij liet de zweep kletsen, waarbij hij de pijn wat opvoerde. “Zet je schrap, liefste, want nu komt, als ik me niet vergis, het pièce de résistance.” Hij stelde zich bij haar hoofd op en de zweep floot door de lucht. Het uiteinde kletste midden in haar opengesperde kut op haar clitoris. “Aaah,” hijgde Mariska. De pijn was precies erg genoeg om haar opwinding te verhogen. Een tweede slag volgde, een derde, Ed ging door. Iedere slag raakte haar met dezelfde precisie, waarbij Ed de pijn geleidelijk opvoerde. Mariska gil-hijgde bij iedere slag, machteloos opgezweept als ze werd, letterlijk, door de pijnlijke liefkozing. Haar lichaam spande zich voor het orgasme waar ze zo aan toe was, maar Ed wachtte nog even. Hij genoot van haar geilheid, van de onbedwingbare kronkelingen van haar opgezweepte lijf, van haar hijgende, trillende flanken, van haar vertrokken gezicht. Weer raakte de zweep haar clitoris en nog eens en nog eens, snel achter elkaar, en toen brak haar orgasme door, laaiend, overweldigend, explosief. Ed smeet de zweep in een hoek en vingerde haar om het orgasme langer te laten duren. Het raasde door haar lijf. Ed maakte haar handen en voeten los en wierp zich op haar. En nam haar. Bij iedere stoot van zijn heupen flakkerde haar orgasme op. Ze steunde, hijgde, gilde, tot hij tenslotte ook, in haar, klaarkwam. Er werd op de deur gebonsd. “Wordt hier iemand vermoord of zo?” Mariska kleurde hevig. “Niks hoor, juist het tegenovergestelde,” riep Ed terug. Mariska schoot in een zenuwachtige lach. “Nietes, Ed, want ik gebruik de pil. O, dat doet me eraan denken dat ik hem vandaag nog moet innemen.” “Dan zullen we de zitting maar naar jouw kamer verplaatsen.” Ed vond het niet de moeite zich daarvoor aan te kleden en Mariska mocht het niet van hem. Naakt maakten ze de oversteek en Mariska had het gevoel dat iedereen zou zien hoe geil ze net was geweest. Dat belette haar niet een vraag te stellen. “Zeg Ed, je liet me van te voren al die martelspulletjes zien en alles wat je me liet zien heb je ook gebruikt, behalve het dolkmes. Wat had je daar nog voor griezeligs mee willen doen?” “Niets, liefste. Ik vond het leuk om je er angst mee aan te jagen, maar ik wou je er geen pijn mee doen. Dat mes diende voor de veiligheid. ... O, wat kijk je nu dom. Stel dat je plotseling kramp had gekregen, of iets aan je hart - weet je veel? Dan moest ik je meteen kunnen lossnijden, zonder eerst mijn mes te hoeven zoeken.” “Goh, jij denkt geloof ik overal aan.” Ed stak zijn duimen onder denkbeeldige revers en zijn kin in de lucht. Ze kropen in haar bed. Ed vlijde zich liefdevol naast haar en nam haar in zijn armen. “Ed?” “Ja, liefste.” Ze kroop slaperig tegen hem aan. “Je hebt zo fijn met me gedaan.” “Omdat ik van je houd,” zei hij.
mijn eigen uitgeverij: Erobird
|