Gepost op donderdag 30 april 2009 - 09:47 am: |
|
|
het meisje dat iets heeft met zwepen
blue leerde ik een week geleden kennen. Er ontstond een summiere correspondentie (één email per dag), maar de intensiteit van ieder mailtje sprak ons beiden zo erg aan dat het tot een spontane ontmoeting leidde, bijna een blind-date zou je zeggen. blue geeft hieronder weer wat haar gevoelens waren tijdens mijn tweede bezoek: 27 april, 2009, `s morgens opgestaan, mijn gebruikelijke rituelen gedaan, koffie zetten, sigaret roken, met een ander gevoel dan anders, opwinding, zenuwen, en meer zenuwen na gisteravond, eindelijk bevrijd, toegegeven aan mijn gevoel, lang, erg lang en diep verborgen. Er woelt een draaikolk in mijn maag, licht nerveus begin ik aan mijn werkdag. Ben er met m`n gedachten vandaag niet bij , een gevoel van onzekerheid knaagt en knaagt, wat heb ik gedaan?! Schakel over op de automatische piloot en ga aan het werk , kom niet af van die draaikolk aan opwinding en onzekerheid. Als ik naar de wc ga merk ik dat het me inderdaad niet onberoerd laat want ben kletsnat tussen de benen. Wat staat me te wachten? Ga tussen de middag naar buiten en probeer mijn hoofd leeg te maken..vergeet het maar, dat lukt echt niet, krijg en passant ook geen hap meer naar binnen. Toch wat rustiger ga ik weer aan het werk en check tussendoor even mijn mail, en ja hoor.. In volle vaart slaat de onrust weer toe krijg een warmte aanval: " Je maakt je klaar: gewassen, geen parfum. Je steekt kaarsjes aan, zet de keukendeur van slot je kleedt je uit, je doet een blinddoek om. je knielt, met de rug naar de keukendeur, voorover gebogen, benen wijd uit elkaar, je linker wang tegen de grond gedrukt. Als ik binnenkom spreek je geen woord. Ik zal je vragen naar de 4 redenen om je te straffen. " Gelukkig is het de rest van de middag erg druk waardoor ik toch de broodnodige afleiding krijg. Al snel is het zes uur en ruim ik mijn bureau op, pak de bus naar het station, en mis vervolgens mijn trein. Jasses, minder tijd thuis dan ik had in gepland, moet nog kaarsen kopen, eten ,douchen en de kids naar bed werken. Eten sla ik maar over,heb er naar zitten kijken en heb totaal geen trek, de knoop in mijn maag wordt steeds heviger. Half negen, nog een half uur..besluit om even buiten te gaan zitten met een glas wijn en een sigaret Benen opgekruld en kin erop. Bloednerveus en tegelijkertijd opgewonden. Ga naar binnen, steek alvast de kaarsen aan en ga douchen. Trek een dikke badjas aan en ga naar beneden, doe mijn blinddoek om en ga op de grond liggen met m`n benen wijd en kont omhoog, armen met gebalde vuisten naast me..raak door de duisternis besef van tijd kwijt en weet niet of ik er al lang lig tot ik de deur open hoor gaan. Voetstappen langs me heen.... mijn ademhaling versnelt, adrenaline schiet door me heen. Hoor van alles,zie niets..ineens wordt mijn linkerhand iets opgetild en een boei,denk ik ,om gedaan Nog steeds doodse stilte, het zelfde wordt herhaald met mijn andere hand en beide enkels. Stilte wordt doorbroken door een vraag.. nog een kans om er onderuit te komen Die stem..warm,zeker en toch heel anders dan de vorige dag "is dit wat je wil blue? Voel Zijn hand in mijn nek, geruststellend, stevig maar zonder dwang. Dwaalt af naar mijn inmiddels kletsnatte kut "Ja Sir dit is wat ik wil!" en weet geen weg meer terug.. "Je vier redenen waarom je gestraft dient te worden?" Ik haal diep adem en geef antwoord: "Aannames, vooroordelen, niet eerlijk zijn en liegen Sir." "Liegen blue, waarover?" "mijn eigen gevoel Sir. Het ontkennen van wat ik voel en wil (al heb ik niets te willen op het moment)" Voel iets in mijn nek, op mijn rug, nu nog zacht kriebelen , nog steeds zijn hand, dat geeft toch een gevoel van rust. De eerste klap van de zweep (geloof ik) komt neer, ik schok ,mijn ademhaling gaat steeds sneller,en begin te trillen, meer slagen volgen elkaar op ,tussendoor steeds de streling van zijn hand, warm en geruststellend. Je krijgt er 25, meetellen! De slagen volgen elkaar in rap tempo op en het kost moeite om vooral bij de laatste slagen mee te tellen. "Omhoog" klinkt het, "handen in je nek. " Kom omhoog, met moeite . Een onverwachte vraag: "gaat het nog meisje? Wil je doorgaan?" Voel Hem achter me,drukt me even tegen zich aan en voel zijn handen over mijn rug en billen die licht gloeien. "Ja Sir het gaat nog, wil doorgaan ja." Handen worden achter in mijn nek geboeid. Ondanks mijn snelle ademhaling en trillende lijf voel ik me goed! Er raast van alles door me heen. Een andere zweep raakt mijn rug..oei!, die komt harder aan! Hij gaat achter me staan en ik voel de eerste klap op mijn borsten terecht komen, schiet van schrik, wat naar beneden. "Omhoog"klinkt het. de volgende slag komt neer op een plek die ik niet had verwacht: Mijn kut, een serie slagen wisselt in tempo over mijn lijf en ben er niet meer helemaal bij, alles gloeit en doet zeer. Kan me niet meer inhouden en kreunend onderga ik het in een storm van adrenaline en, een onbekend, niet te plaatsen gevoel, pijn wordt minder en de wereld om me heen verdwijnt stukje bij beetje.. Een laatste, harde slag zorgt ervoor dat ik niet meer omhoog kan blijven en zak door mijn benen heen. Boeien worden los gemaakt, ik mag opstaan wat overigens moeilijk gaat. Ben er nog steeds niet helemaal bij. Wordt naar de bank geleid en neer gezet, krijg een glas drinken in mijn handen... vanaf hier wordt het allemaal onwerkelijker. kan me nog herinneren dat Hij zei: "Ik ben nog niet klaar met je meisje" Blinddoek is afgegaan, heb tepelklemmen, klemmetjes op mijn schaamlippen gevoeld, zweepslagen die me kompleet een andere onbekende wereld in hebben gejaagd, eentje waar je kompleet vrij bent en tja alleen, niet denken, alleen voelen, ondergaan, bloed door je lijf voelen stromen, handen op mijn borsten, strelend knijpend, uitproberend.. Krijg vaag ergens een stem te horen"je mag klaar komen meisje, een hand in mijn hals, druk op mijn kut strelende vingers.. geen orgasme maar een explosie in mijn lijf kan niet uitleggen hoe het voelt, maar voel mezelf ontspannen, ademhaling wordt rustiger kom terug in "de werkelijkheid" Armen die me vasthouden, koesteren een plaats om je veilig te voelen na die rollercoaster van gevoel, emotie en pijn.Heb een hele tijd in Zijn armen gelegen, bij komen, praten en kijken naar mijn striemen..kijken naar ,voelen aan de zwepen die dit veroorzaakt hebben.. Blue
|
|
|