| Gepost op zaterdag 13 november 2004 - 04:01 pm: | 
|
| Serene glimlach
Intens gevoel van vrijheid
Ik kniel neer voor mijn meester, zit op mijn hielen, mijn lichaam rechtop en mijn armen gestrekt naar voren. Ik heb mijn polsen gekruist met de palmen naar beneden en over mijn schouders hangen twee zijden sjaals, een rode en een zwarte.
Ik heb een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
Hij pakt de rode sjaal en we staan op om naar de speelkamer te gaan. Hij pakt twee speciale polsbanden en bevestigt ze stevig om mijn polsen. Dan haakt hij ze aan twee haken die aan een stang aan het plafond hangen. Ik kan mijn handen om de stang slaan of ik kan me gewoon aan de polsbanden laten hangen. Hij takelt het geheel zo hoog op dat ik nog net met de puntjes van mijn tenen de grond kan raken. Ik hang volkomen uitgestrekt en ik weet dat mijn lichaam zo veel gevoeliger is. Hij pakt de rode sjaal en bindt mijn voeten losjes samen.
Ik heb nog steeds een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
Mijn meester pakt de lange zweep en begint zachtjes mijn lichaam te strelen. Zwiep, zwiep, hoor ik de zweep. Ik voel de zweep langzaam over mijn rug van boven naar beneden gaan en dan aan de voorkant van beneden naar boven. Elk plekje van mijn nek tot mijn tenen en terug naar mijn hals krijgt te maken met de striemende slagen van de zweep. Hij legt de zweep neer en streelt mijn lichaam met zijn handen. Geen plekje slaat hij over.
Ik heb nog steeds een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
Hij pakt een lange strokenzweep en begint van voren af aan. Hij slaat niet zacht maar ook niet overdreven hard. Weer van boven naar beneden en terug. Dan legt hij ook deze zweep neer en streelt mijn lichaam met zijn handen.
Ik heb nog steeds een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
Dan pakt hij een harde plak en weer gaat hij over mijn lichaam als een waterval. Op en neer en op en neer en weer sluit hij deze slagen af met zijn strelende handen.
Ik heb nog steeds een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
Als laatste neemt hij de cane en slaat even in zijn handen zodat ik kan horen wat hij nu gaat doen. Met snelle roffelende slagen slaat hij over mijn lichaam. De strepen overlappen elkaar en mijn lichaam is donkerrood gekleurd. Dan verkoelen zijn strelende handen mijn verhitte lichaam.
Ik heb nog steeds een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
Mijn meester maakt me los en draagt me naar de slaapkamer waar hij me op een rubberen laken neervlijt. Hij slaat het laken om me heen en bindt mijn polsen vast aan het hoofdeinde van het bed. Mijn enkels die nog steeds zijn samengebonden met de sjaal bevestigt hij aan het voeteneinde. Hij trekt een stoel naderbij waar hij op gaat zitten en legt een hand op mijn buik. Het enige wat hij doet is observeren.
Ik heb nog steeds een serene glimlach op mijn gezicht en mijn ogen gesloten.
Ik wacht geduldig af.
En dan ineens begint mijn lichaam te bewegen, een lichte golfbeweging start in mijn lendenen en breidt zich snel uit naar mijn bovenlichaam. Omdat ik zo uitgestrekt lig heb ik weinig bewegingsvrijheid maar die heb ik ook niet echt nodig. Mijn lichaam beweegt als een dolfijn die door het water springt, op en neer, op en neer. De golven van de branding hebben hun ritme in mijn lichaam gevonden. Ik word overspoeld door een intens gevoel van vrijheid. De warmte van de hand van mijn meester verspreidt zich over mijn hele lichaam. Mijn passie is sterk en bereikt haar hoogtepunt.
Dan fluistert hij heel zachtjes: “ik hou van je”.
Mijn lichaam en geest laten alles los en ik laat me gaan in een explosief orgasme.
Langzaam komt mijn lichaam tot rust en nog steeds heb ik een serene glimlach op mijn gezicht.
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
|
|
    
nachtvlinder
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 11-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 13 november 2004 - 04:51 pm: |
|
Stilte |
Ik lees al een tijdje mee op deze site, en sommige verhalen doen mij zwijgen. Jullie zijn soms benieuwd of verhalen gelezen worden en waarom er weinig gereageerd wordt.
Dit is de reden voor mij dan. Ik vind het knap dat je verhalen kunt verzinnen die mensen meeslepen en meelaten voelen. Persoonlijk vind het nog knapper dat je dingen die je zelf meegemaakt heb kunt verwoorden zodat diezelfde mensen weer meegesleept worden...
Ik heb al problemen met het vertellen hoe mijn vakantie was maar zoiets persoonlijks verwoorden roept bij mij niets anders dan stilte en Respect op en de hoop dat jullie door blijven gaan.
nederige groet nachtvlinder
|
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 42
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 13 november 2004 - 11:20 pm: |
|
Stilte, ja. |
De stille, ongesproken interactie, de onzichtbare ruimte tussen jullie beiden, of overlapping, zo je wil, vormt hier het hoofdpersonage. Weer helemaal anders en erg mooi Marny.
Liefs,
anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 90
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 18 november 2004 - 01:16 pm: |
|
Zeldzaam |
Ik kwam deze nog weer tegen en ik móet er gewoon nog even op reageren.
Dit is van een zeldzame schoonheid en daarbij de beschrijving van een welhaast magisch gebeuren.
Dit begint toch wel van een beangstigend hoog niveau te worden.
Nog even en ik zal hier nog slechts durven zwijgen, geïntimideerd door zoveel vakvrouwschap.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?