Een sub-topper: Hoofdstuk 5. En andere klemmende zaken!
Ik weet niet goed wat ik van de dag moet denken….ik ben nog nooit zo seksueel georiënteerd geweest, maar in mijn relatie met Dick voert die een boventoon en het lijkt wel of ik mijn grenzen hierin steeds meer verzet. Ik schaam me vaker kapot, maar aan de andere kant windt het me ook enorm op. “Zo subje van me,” zegt Dick na betaald te hebben, “ik ga je ook nog trakteren op een mooi nachthemdje. Per slot van rekening heb ik in die andere de schaar gezet.” “Oh, wat lief van je,” zeg ik gemeend en geef hem een kus. “Ik heb gezien dat ze bij C&A leuke hebben,” zegt hij en binnen vijf minuten zijn we op de lingerieafdeling. “Veel keuze hè…” Ik zoek in de rekken en hij helpt mee zoeken. “Je kent mijn wensen Claudje; kort en doorzichtig. En nog iets: als je ze past, wil ik dat je je hakken aanhoudt, dan komt het beter tot zijn recht.” “Is goed, meester!” zeg ik onderdanig maar ook wel ondeugend. Ik heb er drie uitgezocht en we lopen naar de pashokjes. Daar moeten we even wachten vanwege de drukte, maar al snel komt het laatste hokje in de rij vrij. Dick loopt mee en gaat zitten in een van de gestoffeerde stoelen tegenover de pashokjes. Helaas niet recht tegenover mijn hokje, maar vooruit. Ik hang de hemdjes op het haakje en trek mijn jurkje uit. Ik kijk in de passpiegel en zie met genoegen dat mijn figuur nog weinig reden tot klagen heeft. Ik trek even aan mijn tepels die ook onmiddellijk reageren, maar zie wel dat mijn poesje nog erg rood en ook wat gezwollen is. Niet pijnlijk, maar eerder iets jeukerig. Ik kijk even rond in het hokje of niemand mij kan zien en wrijf dan heel even over dat goddelijke ding. Heel even maar, want anders… Ik trek een hemdje aan, maar het is duidelijk mijn maat niet. Het knelt iets en is te kort. Omdat het wat knelt, komen mijn borsten er vreemd genoeg wél goed in uit. Het lijkt zo wel alsof ik een push-up beha aan heb. “Past ie Claud?” hoor ik Dick roepen. “Kom zelf maar even kijken, het is wat te klein!” roep ik terug. “Kom jij maar even tot hier,” roept hij terug, “ik heb wat last van mijn rug.” Het zweet breekt me uit. Dat ik bij de buurtjes bloot gelopen heb, is nog tot daar aan toe, maar toch niet hier waar heel de wereld me kan zien! De onderkant van het hemdje zit halverwege mijn kont, dit kan hier op deze plek echt niet. Bespaar me dit, denk ik smekend. Ik doe alles voor je, maar dit wordt te gek. Dick roept weer: “Heb je die armband nog om?” Ik trek het gordijn open en ga in de opening staan. “Nee,” zegt Dick, “zo zie ik niets, kom even voor mij staan.” En met knikkende knieën loop ik naar mijn meester toe, met mijn handen mijn gezwollen schaamdeel bedekkend. “Vind je dat nu echt te klein? Til je armen eens omhoog.” Terwijl hij dat vraagt, kijkt hij me strak aan. Ogen die geen tegenspraak dulden. Ik realiseer me dat hij het erom doet. Nog steeds een gevolg van de straf omdat ik ongevraagd wat kleding aangetrokken heb eerder. Ik krijg weer dat rare gevoel in mijn onderbuik… Al die ogen van die wachtende mannen bij de pashokjes, zijn volgens mij allemaal gericht op mijn lijf. Ik ga dit machtsspel verliezen en geef me over. Ik moet me overgeven. Ik til mijn armen omhoog. Sta nu vanaf ongeveer mijn navel bloot, met gezwollen rood kutje te kijk voor vier mannen. Om het nog gênanter te maken zegt Dick: “Draai je eens even om!” Ik luister alsof ik een robot ben….en toch zit ik weer in een gevecht met mezelf; speel ik met hem of speelt hij met mij? Terwijl ik dat denk, duw ik mijn kont iets naar achteren. Ik weet hoe ik nu sta en voel me gelijktijdig onderdanig en machtig. “Nee, lijkt mij niet tekort, die nemen we.” Ik adem diep van opwinding als ik weer in het pashokje sta en het gordijn dichttrek. Ik word er gewoon dizzy van. Mijn hart maakt overuren en ik haal diep adem, maar veel tijd om tot bezinning te komen heb ik niet. Dick trekt het gordijn helemaal open en zegt op bijna fluisterende toon: ”Ik ga die andere twee even omruilen voor wat anders en jij, eerst dat hemdje uit en dan ga jij tegen die wand aanstaan, iets door je knieën; nee, nee, verder zakken; knieën iets uit elkaar…oké zo….kan je jezelf ook nog bewonderen in de spiegel, en…..handen vouwen achter je hoofd! Ellebogen tegen de wand! En je verroert je niet totdat ik terugkom. Is dat helder, subje?” “Ja meester,” fluister ik terug. En weg is hij. Mijn grootste angst is dat iemand het gordijn opentrekt. Ik zie mezelf in de spiegel: heerlijke opwinding. Mijn gezicht is rood aangelopen van de inspanning plus die andere spanning. Ik hoor geroezemoes en het open- en dichtschuiven van diverse gordijnen. Na een drietal minuten die wel drie kwartier lijken, wordt het gordijn ruw opengetrokken. God zij dank is het mijn meester. “Netjes,” zegt hij, “je houding is nog hetzelfde. Je maakt progressie, schatje, en ik voel dat we de goede kant uitgaan. Even voelen wat het jou gedaan heeft,” en voordat ik er erg in heb, verdwijnt een vinger van hem in mijn kutje. Ik wil een andere houding aannemen, want ik ben bang dat mensen naast de kleedkamers mij zo kunnen zien zitten. “Zo zitten blijven,” krijg ik als reactie en hij begint mij langzaam over mijn klit te aaien en ik zie door de kier van het gordijn mensen langslopen. “Helemaal op je hurken gaan zitten,” fluistert Dick en hij gaat allemachtig zalig door met zijn vingers. Op het moment dat mij alles een worst zal gaan worden, trekt een verkoopster het gordijn iets open en vraagt of het allemaal lukt. Ik schrik me wezenloos en instinctief buk ik mij voorover en zeg dat ik een contactlens heb laten vallen en dat ik hem net gevonden heb. Ik schaam me kapot. Dick is niet zo gauw in de war en hij antwoordt dat het meeste wel onder controle is. Ik kleed me heel snel aan voordat hij nog andere ideeën krijgt en zo eindigt dat uitstapje in een bijzondere sfeer. Met twee te korte nachthemdjes rijker rijden we weer naar huis. Eenmaal thuis voel ik me trots, maar ook moe. Die bijna-gehurkte houding was erg vermoeiend, maar terugkijkend is dit ook weer een dag geweest om nooit meer te vergeten! De zondag nadert sneller dan ik gedacht had. Ik heb met Dick afgesproken, dat hij mij rond de klok van zeven zal komen halen om samen naar ons ‘ren-parcours’ te rijden. Stipt om zeven uur staat hij achter de flat met zijn auto. Op het moment dat ik de auto nader, stapt hij uit en opent galant voor mij de rechterportier. Ik spring in mijn sportoutfit op de bijrijderstoel en ook hij gaat snel zitten. “Je ziet er weer prettig uit,” zegt Dick, “volgens mij heb je er weer ontzettend zin in.” Ik heb echt moeite gedaan om er zo leuk mogelijk uit te zien; wat mascara en een tikje lippenstift doen soms wonderen. Hij bijt speels in mijn oor en ik laat de armband zien en klik hem om mijn pols. Zo laat ik hem zien dat ik er weer helemaal klaar voor ben; ik weet nog wel niet wáárvoor, maar dat wacht ik af, in vochtige spanning! Af en toe kruisen onze blikken zich in de auto, maar we zeggen niets. De spanning zit in de lucht en dat die spanning er vandaag uitkomt weten we alle twee. We naderen de parkeerplaats en de auto stopt. “Toen ik je leerde kennen,” begint Dick te vertellen, “heb ik toegezegd dat jij binnen zes weken de te lopen route rennend zal halen. Dit is de vijfde week. De laatste week dat je kan falen. Ik ga er nu van uit dat je hem haalt. Mocht je vanochtend weer falen Claudia, dan dwing je mij om andere maatregelen te nemen en eigenlijk wil ik dat niet. Je hebt alles dus nog zelf in je hand en de keuze is aan jou!” Ondanks het feit dat ik al wel iets opgewonden ben van de sfeer, wil ik die route ook halen en ik zeg Dick iets overmoedig, dat hij met me mag doen wat hij wil als ik de finish niet rennend haal! Ondertussen zijn we uitgestapt en hebben wat strekoefeningen gedaan. Dick pakt me vast en zegt: “Oké, hopelijk is het jouw dag!” en we beginnen langzaam in beweging te komen! Nu moet ik wel zeggen dat het die week flink geregend heeft en de bosgrond is modderig. De modder plakt aan mijn sportschoenen en ik heb het gevoel dat ik bij iedere stap een extra gewicht van een aantal kilo’s meezeul! Op de helft van de route zit ik al helemaal kapot, maar ik moét door; opgeven is nu vandaag geen optie. Maar ik haal het ook ditmaal niet. Doorlopen gaat ten koste van mijn gezondheid, maar ik ben bang dat dit met stoppen ook het geval is! “Sorry meester, ik heb het echt geprobeerd.” Ik baal ontzettend van mezelf maar het gaat gewoon niet en dat komt volgens mij door die modderbende! We lopen samen terug naar de auto. Dick zegt ook niets en dat doet mij nog het meeste pijn. Als hij zou foeteren of schelden zou het allemaal niet zo erg zijn, maar hij houdt zijn mond! Ik begin zachtjes te huilen, voel me ook een ontzettende slappeling. Er wordt nog steeds geen woord gezegd, maar hij slaat nu wel een arm om me heen. Ik neem me voor om het dubbel en dwars goed te maken. Meer dan ooit voel ik dat ik nu hem, mijn meester, toebehoor! Ja, ik ga het goedmaken op een manier die hij eist van mij, onvoorwaardelijk! We zitten een vijftal minuten in de auto, stil, en de ruiten beslaan door onze warme lichamen. Dick maakt de ramen droog, start de auto en we rijden, ieder met onze eigen gedachten, naar de flat! Over een half uurtje zullen de buurtjes op de stoep staan. “Zo,” zegt Dick, “we zijn er weer. Ik moet nog wel een aantal zaken regelen en zo gauw ik klaar ben, zie je me weer. Je hebt vanmorgen wel een flink aantal steken laten vallen. Om te beginnen zal ik René bellen en met hem het scenario van deze ochtend doorspreken. Jij hebt je te schikken naar zijn of haar wensen. Je gaat je nu eerst douchen en daarna trek je een flodderig slipje plus hakjes aan. Verder niets. Als de bel gaat doe je zo, sletterig, open. Verwelkom ze hartelijk als je begrijpt wat ik bedoel en mij zie je daarna wel verschijnen!. Alles helder?” “Ja meester,” geef ik als antwoord en met duizend vragen in mijn hoofd loop ik naar mijn flatje. Ik moet het maar op me af laten komen; mijn eigen stomme schuld. Ik vlieg onder de douche, smeer me in met de verplichte crème, doe aan wat hij gezegd heeft en wacht gespannen op de dingen die ongetwijfeld zullen gaan komen. Negen uur exact gaat de deurbel en daar staan ze. René en Monica, nog in nachtkleding, voor de deur. Hij weer in een boxershort en zij in een voor mijn begrippen te lang nachthemd. Zij draagt een soort scherm en hij zijn fototoestel. “Hoi hoi,” zeggen ze in koor en ik omhels ze één voor één. De hand van René blijft wel erg lang op mijn achterwerk rusten en ook Monica zoent me iets langer dan ik normaal gewend ben en ik voel tijdens haar omhelzing dat het nachthemd het enige is wat zij aan heeft. “Dick heeft zojuist nog gebeld,” zegt René, “hij heeft mij uitgelegd welke foto’s hij wilt en jij verheugde je er al helemaal op, zo zei hij. We hebben het nog over afgelopen week gehad, en dat het ons heeft opgewonden, dat begrijp je wel hè Claudia? We hebben in ieder geval de middag zinvol besteed. Maar goed, op jouw uitdrukkelijk verzoek moet ik de regie voor de sessie helemaal in handen nemen, toch?” Hij kijkt hierbij licht vragend naar mij. Ik knik vriendelijk en zie dat hij nu al erg opgewonden is. “Nou dan, laten we maar meteen beginnen dan. Dick vertelde over een borsteltje en over een soort vliegenmepper. Kan je die even pakken?” Ik glimlach, denk er het mijne van, maar haal meteen wat hij vraagt. “Zo Claudia, het feest gaat beginnen,” zegt René, “ga eerst maar op je rug op de bank liggen, broekje uit en een flink kussen onder je billen.” Ik gehoorzaam meteen en zo gauw ik lig begint René mijn kutje met dat nagelborsteltje te bewerken. Hij wrijft ongegeneerd hard met dat borsteltje. Het doet me pijn, het doet me echt pijn. Monica zit op haar knieën naast de bank en ook zij laat zich niet onbetuigd. In eerste instantie kneedt zij mijn borsten met twee handen, maar nu neemt zij in haar rechterhand de mepper en slaat om beurten op een van mijn borsten. “Dat vind je prettig hé,” zegt Monica, en kijkt mij lachend aan. Zij heeft een flinke blos op haar wangen. Ik lig, door de omstandigheden, iets met mijn mond open en adem hijgend. Plots kust zij mij, recht op mijn mond. Mijn tong zoekt haar tong, maar dan trekt zij zich weer terug. Ik heb het gevoel dat zij zich schaamt voor haar spontaniteit. René heeft, gelukkig, het borsteltje aan de kant gegooid en zit nu te wrijven over mijn kutje alsof dit zijn levenswerk wordt en zijn boxershort heeft in de tussentijd een heel ander model gekregen. “Je moet wat meer zwiepen met dat ding,” zegt René, ‘anders worden ze nooit rood.” Monica gaat nu wel behoorlijk hard slaan; iedere tik kletst. Ik ga me afvragen wat Dick hun geadviseerd heeft. René is gestopt, pakt een camera en rommelt er wat aan. “Goed,” zegt hij, “we gaan van start.” Ik moet gaan staan, met mijn heupen naar voren en die mepper moet ik ter hoogte van mijn navel houden. Monica is gaan zitten en heeft haar nachthemd wel erg hoog opgetrokken. Haar ogen gloeien en ik zie aan haar lichaamstaal dat zij ook erg opgewonden is. Op het moment dat ik denk dat een pauze wel gewenst is, gaat de voordeur open en Dick komt binnen. “Hallo lieve mensen,” zegt hij, “ik heb wat lekkers meegenomen.” Hij zet een aantal flessen op de tafel. “Gekoeld en wel,” zegt hij, “Spaanse champagne; goed voor alle prettige dingen des levens!” Ik pak wat glazen en daar zitten wij, om tien uur in de ochtend, al aan de drank. “Gaat alles naar wens?” vraagt Dick aan René en fronst zijn wenkbrauwen. “Ik zou willen dat mijn vrouw zo meegaand is,” zegt René lachend en dat antwoord bevalt mij eigenlijk buitengewoon goed. “Alsof ik niet meegaand ben,” zegt Monica op een iets verontwaardigde toon en ze neemt haar glas op en drinkt het in één keer leeg! “Vraag me wat je wilt,” zegt ze en kijkt nu wel zeer uitdagend naar René. De spanning in de kamer is voelbaar. “Kom op dan,” zegt ze weer, “je durft me nu niets te vragen? Bang dat ik het ten uitvoer zal brengen?” We glimlachen allemaal, maar de sfeer in de kamer is te snijden. Niet in negatieve zin, maar meer in de trant van ‘wat gaat er gebeuren?’ “Mag ik dan wat voorstellen?” vraagt Dick om de stilte te doorbreken en eigenlijk zijn we allemaal erg opgelucht dat er een einde is gekomen aan dit intermezzo. “Dick,” zegt Monica uitdagend, “voor jou doe ik toch alles!” en ze likt haar lippen omzichtig af. “Ik doe het écht hoor!” en aan haar stem te horen meent zij het ook! “Bedankt voor je grenzeloze vertrouwen,” zegt Dick, “maar dan gaan we wél de proef op de som nemen.” Allemaal zitten we stilzwijgend af te wachten wat er gaat komen. Alle vier zijn we intussen gaan zitten. Dick neemt nog een teugje uit het glas en kijkt ons stuk voor stuk aan. De spanning neemt weer toe en het nachthemd van Monica bereikt grote hoogtes. Ik denk dat we allemaal rijp zijn voor een ontlading maar mijn meester beslist, zoals gewoonlijk, anders. “Goed,” zo vervolgt hij. ”Jij, Monica, pakt de mepper. Je gaat vóór Claudia staan en je trekt je japon tot aan je navel omhoog. Claudia; jij gaat Monica klaarlikken en op het moment dat Claudia niet optimaal gebruik maakt van haar tong sla je, zo hard je kunt, op de billen van Claudia. Dat stimuleert haar om nog meer haar best te doen; lerende mensen moet je helpen en Claudia vindt het ook nog eens fijn als ze zo gecorrigeerd wordt! Hoe harder je slaat, hoe lekkerder ze je gaat verwennen! En René, jij legt alles vast op de gevoelige plaat! Wat vinden jullie ervan?” Er valt een stilte. Ik ga op mijn knieën voor Monica zitten en kijk haar vragend aan. Al die tijd heeft zij de mepper vastgehouden en nu, zonder één woord te zeggen, trekt zij in één ruk haar nachtkledij over haar hoofd uit. Ze heeft een schitterend lijf en duwt zonder omhaal mijn gezicht tegen haar volkomen onthaarde vochtigheid aan. Zij kijkt triomfantelijk naar René en ik ga ontzettend mijn best doen. Toch begint zij mij af en toe flink te meppen met dat ding. Ik heb nog nooit een vrouw gelikt en ik doe dingen met mijn tong waarvan ik denk dat ik dat ook erg lekker zal vinden. Maar Monica is, merkend aan de slagen die zij uitdeelt, niet helemaal tevreden. Maar op een bepaald moment stopt zij met slaan en ik voel dat ik het juiste ritme te pakken heb. In mijn ooghoek zie ik Dick opstaan en haar een glas champagne aanreiken. In één teug drinkt zij het op en ik zie dat zij met haar andere hand de gulp van mijn meester beroert. Ik stop met likken en op dat moment krijg ik weer onbarmhartig ervan langs. Ik doe mijn ogen maar dicht onder deze omstandigheden en lik haar naar hogere sferen. Ik voel dat ze komt! Ik heb het idee dat zij mijn gezicht in haar zaligheid wil proppen, zo duwt ze zich tegen mij aan. Dan komt zij klaar: schokkend, hijgend en kreunend. “Zo,” zegt Monica, “dat doet me goed. Ik ben nu overal wel vochtig, ik moet me even gaan afdrogen.” “Hoeft helemaal niet,” zegt Dick, “Claudje likt je graag droog,” en kijkt daarbij mijn kant op. “Je hebt het gehoord: alles zo goed mogelijk drooglikken. Billen ook!” En ik doe weer mijn best om Monica zo goed mogelijk te behagen. “Mijn kontje kan nog wel wat droger,” kirt zij en nu duwt ze mijn hoofd tussen haar billen in en beweegt haar onderlichaam schoksgewijs van onder naar boven en terug! René schiet de ene foto na de andere en Dick is weer gaan zitten. Alles gloeit en brandt bij mij en ik ben blij dat Monica achteruit stapt. Even wat rust! “Nou, nou, ik ben behoorlijk op dreef,” zegt René en we moeten eigenlijk allemaal lachen vanwege zijn erectie plus de nodige vochtplekken op zijn boxershort. “Geen probleem, alles bij de hand jonge man,” zegt Dick en met deze woorden begin ik mij langzaam ongerust te maken. “Het is al weer een tijdje geleden dat mijn lieve Claudia iets in haar anusje gehad heeft. Ik stel voor dat je een paar stootjes in haar heerlijke anus uitdeelt en dat Claudia je daarna op haar manier afzuigt. Je hebt ook zo je best gedaan met foto’s maken….en ik garandeer je dat het zuigen van Claudia genieten is van A tot Z; tenminste als Monica het ook goedvindt!” Monica glimlacht alleen en gaat verdomme op de schoot van Dick zitten. Zij heeft iets grotere borsten dan ik en ik zie dat zij pronkt naar hem. Ik ben jaloers, maar kan niets uitrichten. Dick kijkt alleen maar naar mij en als een hond bevind ik me voor René, klaar om gedekt te worden! René op zijn beurt kijkt naar zijn vrouw en naar Dick, maar zijn geilheid is zo enorm, dat hem niets meer interesseert dan alleen dat ene. Ik hoor dat hij zijn vingers nat maakt en voordat ik er erg in heb, beweegt hij een paar vingers in mijn anus. Met zijn andere hand ontdoet hij zich van zijn short en even later voel ik iets erg pijnlijks bij mij naar binnen gaan. Hij gebruikt mijn borsten als handvatten en stoot onbarmhartig door. Ik moét het toelaten en zie wel dat Monica nu op Dicks schoot zit. Hun gezichten zijn naar elkaar toe gericht. Dick houdt haar kont vast met zijn ene hand en met de andere speelt hij met haar rechter borst. En terwijl René mij zowel aan het knijpen als aan het penetreren is, zie ik Dick en Monica intens kussen. René gaat van mij af. Zijn gezicht is rood van opwinding. Hij dwingt mij als het ware om op de grond tegen het zitgedeelte van de bank plaats te nemen en dan duwt hij zijn knots zonder omwegen in mijn mond. Ik proef mezelf. Mijn handen heb ik op mijn kutje en speel daarmee, zoals (vanouds) opgedragen en hij neukt me in mijn mond en zo diep heb ik nog nooit iets in mijn mond gehad. Ik ga op mijn ademhaling letten om maar niet te hoeven kokhalzen en begin met mijn tong zijn zak te likken. Gelukkig voor mij duurt het niet al te lang en kreunend komt René klaar. Ik zuig alles op en opkijkend zie ik hoe Monica de handen van mijn meester naar haar borsten brengt. Het kreng! Wacht maar, ik krijg haar nog wel! René staat nu naast me. Ik zie nog een druppeltje aan zijn eikel hangen. “Je bent nog wat vergeten,” zegt hij. In mijn ooghoek zie ik dat Monica Dick’s duim aan het likken is. Ik pak René stevig bij zijn kont, trek hem naar mij toe en neem zijn eikel nog even in mijn mond en zuig de laatste druppels uit zijn paal. “Is jouw kontje droog of moet ik die ook nog even drooglikken,” vraag ik ondeugend aan René, maar wel op zodanige toon dat Dick het ook moét verstaan. Hij lacht alleen maar en gaat op zoek naar zijn short. “Bedankt lekker buursletje van me,” zegt René en hij aait mij over mijn hoofd. “Je bent een toppertje!” Monica staat nu vóór mijn meester en hij houdt haar goed vast. Ik ga nu ook recht staan. “Wij gaan maar snel weer terug,” zegt René, “voordat de hele flat ontwaakt, wil ik graag weer thuis zijn!” Monica trekt een pruimlipje en kleedt zich met zichtbare tegenzin weer aan. Ik krijg een vluchtige kus van haar en van hem krijg ik een kusje op mijn tepel en voordat ik er erg in heb, zijn we weer met zijn tweeën. “Kom, we drinken nog een glaasje samen en dan gaan we ons eens concentreren op jou,”zegt Dick en hij schenkt nogmaals de glazen vol. Na een paar van deze glazen voel ik de uitwerking van de alcohol in mijn hoofd en daar zit ik dan: open en bloot met schoentjes met hoge hakken, mijn kont gestriemd en mijn kutje rood en gezwollen. “Zo,” zegt Dick, “ik zag wel dat je iets jaloers keek naar ons terwijl je René aan het zuigen was! Vind je dat van jezelf niet erg onredelijk? Dat wat je aan het doen was vanochtend, is slechts een kleine tegemoetkoming van de missers die jij de afgelopen tijd gemaakt hebt. Quitte gespeeld heb je nog lang niet. Daar moet je nog héél veel voor doen! Jaloers zijn past niet in dit kader. Je gaat dit goed maken. Je gaat zo dadelijk Monica bellen en je excuus aanbieden voor jouw, laat ik zeggen, ongepaste gedrag, en je gaat zeggen dat jouw tong voor haar beschikbaar is. Daarbij ga je ook zeggen dat jij het jouw meester gunt dat hij verwend wordt door mooie vrouwen zoals zij.” Dick pakt zijn mobieltje en toetst een nummer in en geeft vervolgens de telefoon aan mij. Ik krijg Monica aan de lijn en ik vertel haar dat ik spijt heb dat ik de indruk gewekt heb jaloers te zijn. Ik vertel haar ook dat, als zij behoefte heeft om mijn tong te lenen, ze maar mijn meester hoeft te bellen. “Nu moet je eens goed luisteren,” zegt Monica, ”je hebt helemaal geen reden om jaloers te zijn. Mijn vent zit jou te neuken en jij zou jaloers moeten zijn? Ik heb jouw blikken wel gezien en nu vertel je me dit. Heeft Dick je opgedragen dit te zeggen? Geef me Dick even aan de lijn,” zegt ze ongeduldig en ik geef de telefoon aan Dick. Ik hoor eenzijdig hun discussie. Ik begrijp uit de flarden dat zij Dick beter wilt leren kennen en dat zij samen ervoor zullen zorgen dat ik voorgoed van mijn jaloezie af kom. Ik hoor hem ‘tot zondagavond’ zeggen en dan drukt hij de telefoon uit. “Je hebt vergeten Monica te vertellen dat je je meester een mooie vrouw gunt,” zegt Dick, ”maar daar zul je nog wel genoeg tijd voor krijgen. Hoe nat ben je eigenlijk van deze ochtend geworden?” En hij wrijft met zijn vingers over mijn opgezwollen vochtigheid. “Jij bent toch ook een geil teefje…. Kom, op je knietjes, handen gevouwen in je nek en tegen de muur aan met je gezicht! Knieën uit elkaar!” Daar zit ik dan en ben heel nieuwsgierig naar wat komen gaat. Hij gaat achter mij zitten en hij duwt zijn hand tussen mijn benen door naar mijn kutje. Ik moet mijn bovenbenen strekken en neukbewegingen tegen zijn hand maken. Ik rijd tegen zijn vingers aan, maar hij verschuift zijn hand steeds op dát moment dat ik het lekker ga vinden. Na een paar minuten voel ik wel al een erge vermoeidheid in mijn buik en benen. Mijn geilheid is wel intens en dan voel ik een paar vingers naar binnen glijden. Wat een zaligheid! Net voordat ik ga exploderen, voel ik een snerpende pijn in mijn linker tepel. “Dick, wat is dat?” vraag ik verschrikt. Het doet ontzettend pijn, maar tussen mijn benen is het gevoel steeds intenser. Dick zegt niets, maar vingert nu voluit en ik kom op een geweldige wijze klaar ondanks de pijn aan mijn tepel. Ik blijf rijden tegen zijn handen en hij blijft ook doorvingeren. Mijn gevoel is onvoorstelbaar lekker en net voordat ik voor een tweede keer klaarkom, heeft hij nu ook een soort van klem op mijn rechtertepel gezet en voor de tweede keer deze ochtend explodeer ik bijna van genot. Ik voel mijn bovenbenen niet meer en tril gewoon over heel mijn lichaam. Ik heb mijn handen nog achter mijn hoofd en mijn meester tilt mij op en ik sta weer, nu met klemmen rondom mijn tepels. De ergste pijn is er niet meer, maar het blijft een brandende pijn. “We drinken nog één glaasje,” zegt Dick, “en dan bespreken wij of, en zo ja hoe, we verder gaan. Je kunt je armen naar beneden doen, maar de klemmen laat je zitten, dan raak je daar des te gauwer aan gewend!” Het gevoel blijft intens, maar met nóg een glas op heb ik het idee dat het al beter gaat. Dick vertelt over ‘onze’ geschiedenis en waar we op dit moment staan. Hij dwingt mij na te denken over vragen als: Wat wil ik eigenlijk? Wil ik wel doorgaan? Stoppen? Kan het nóg spannender? In mijn spontaniteit zeg ik dat het spannender kan en stoppen: no way! Ik ga voor hem staan en schud, ondanks de snerpende pijn, met mijn borsten voor zijn neus. Hij lacht en haalt de klemmen van mijn borsten. Wat een genot dat die krengen eraf zijn! Dick zoekt in mijn verbanddoos naar wat zalf en smeert dit op mijn tepels. Dit lucht meteen ontzettend op. “Oké, armband af, we gaan dit eens goed vieren,” glimlacht Dick, “we maken er de dag van ons leven van.” En het wordt ook een geweldige dag. Lekker lunchen, douchen, in de middag heerlijk een stukje wandelen in het bewuste bos, wat drinken op een zonnig terras en in de avond lekker chinezen. De dag verloopt heerlijk, de gesprekken zijn amusant en voordat ik er erg in heb, is het al weer tijd om afscheid te nemen. Tijdens het diner vertel ik Dick dat ik aankomende week vanaf donderdag verlof heb en dat hij mij mag “gebruiken” tot en met zondag en dan nog liefst een versnelling hoger. We lachen er samen om, maar de strekking van mijn woorden snap ik op dit moment zelf nog niet helemaal! Hij brengt mij tot aan mijn huisdeur en we koesteren elkaar zoals het hoort! Op maandagmorgen word ik met een heerlijk gevoel wakker. Ik douche me snel en verwen mezelf met een lekker ontbijtje. Ik wandel naar mijn werk en voordat ik er erg in heb, is de werkdag alweer voorbij. Mijn energiebanen stromen als nooit tevoren. De ‘tussendagen’ ga ik steeds saaier vinden. In mijn leven is een nieuwe spannings-dimensie toegevoegd en na een dag mis ik deze al. Soms fantaseer ik op mijn werk al wat er op mij af zou kunnen komen en het is maar goed dat leidinggevenden geen gedachten kunnen lezen... Dick belt woensdagavond op om te vragen of ik donderdagochtend al een extra looptraining wil hebben rond een uur of acht. Natuurlijk wil ik dat en ik vind het geweldig om al op de woensdagavond zijn stem te horen! En stipt om acht uur de volgende ochtend komt hij aan met zijn auto. Ik spring erin, het weerzien is hartelijk en daar gaan we. Even stretchen op de parkeerplaats en weg zijn we, alles heel relaxed. Ondanks die relaxedheid haal ik de afstand nog niet, maar aan de andere kant is het ook nog geen zondag; het heilige moeten is er nog niet! We wandelen weer naar het startpunt en rijden dan terug. Douchen en heerlijk ontbijten is bijna gewoonte geworden met Dick. Ditmaal vraagt hij me wel een dubbele portie crème op te smeren! Tijdens het ontbijt wrijft hij me ook nog in dat ik nog een aantal achterstandstaken zal moeten verrichten en deze zullen ongetwijfeld spanningsverhogend gaan worden, daar ben ik niet bang voor. Integendeel: eigenlijk kick ik erop! “Goed,” zegt Dick, “we rijden zo dadelijk eerst de stad in. Ik moet nog het een en ander halen en ik moet ook nog een dienst aan een kameraad verlenen. Geen kledingvoorschriften voor jou, alleen hoge hakjes plus dat schoudervestje, dat ding wat alleen je schouders bedekt, en voor de rest trek je maar wat aan inclusief natuurlijk je armband!” Zo gezegd, zo gedaan en bijna zonder tijd te verliezen rijden we naar de parkeergarage in het centrum van Sittard. Dick rijdt naar de middelste verdieping en daar is zowaar nog plaats om te parkeren. Hij trekt een ticket uit de automaat en legt deze op het dashboard. “Zo lieve Claud, we zijn de pret voorbij. Je kent het misschien nog: al je kleding in deze plastic zak doen met uitzondering van dat schoudervestje plus schoentjes, en je telefoon mag je ook bij je houden.” Mijn hart begint behoorlijk hard te slaan en mijn lichaamstemperatuur stijgt fors. Ik doe wat hij vraagt. De parkeergarage is niet te fel verlicht, maar toch... “We zien elkaar,” zegt hij en weg is ie! Ik zak iets naar beneden, niet veel, maar alle beetjes helpen. Ik zie wel mensen voorbijgaan, maar ik kijk niet, durf zelfs niet te kijken. Ik open zijn dashboardkastje en haal daar een schadeformulier uit, het enige wat erin ligt, en bestudeer dat zogenaamd ernstig! Na een eeuwigheid die overigens maar een tiental minuten duurt, rinkelt mijn telefoon. “Plannen zijn gewijzigd” klinkt het kortaf. “Je doet wat je gevraagd wordt!” en voordat ik iets kán zeggen, verbreekt hij de verbinding. Nog geen minuut later klopt een man op de motorkap. Een jaar of 40, kalend, in een T-shirt met jeans. Ik schrik behoorlijk. Hij loopt naar de kant waar ik zit en doet mijn deur open. Ik kruis snel mijn armen over mijn borsten, als een soort van bescherming. “Jouw meester heeft niet gelogen,” zegt hij met een Randstedelijke tongval, ”en misschien weet je het nog niet, maar jij gaat mij ontzettend verwennen!” “Waar zijn mijn kleren?” vraag ik nu toch wel ongerust. Het enige wat hij doet is zijn schouders optrekken en de man gooit mijn portier weer dicht en stapt in op de bestuurdersplaats. “Zo liefje, als je bij mij in de auto mag zitten, wil dat zeggen dat je altijd met je knietjes breeduit moet gaan zitten en iets onderuitgezakt.” Ik was weer helemaal recht gaan zitten toen hij mijn deur had opengetrokken. “En opschieten, ik heb geen uren geduld én, ik waarschuw je, niets bedekken met je handjes.” Ik voldoe aan zijn eis, ik heb geen andere keus. Hij start de auto en rijdt zeer langzaam de parkeergarage uit…
|