Gepost op dinsdag 26 augustus 2008 - 11:25 am: |
|
|
schaamteloosheid en uithoudingsvermogen. Twee dingen die een slavin sieren.
“Door je knieën en ga gehurkt zitten alsof je moet plassen,” zeg ik. Ze staat naakt op het lage tafeltje van een bij anderhalve meter in het midden van de kamer. Vanuit mijn stoel kijk ik naar haar en zie haar door haar knieën gaan. Haar spieren spannen in haar mooie lange benen terwijl ze op haar hoge hakken staat. Haar mooie geschoren poesje lacht me toe. "Benen wijder, armen op de rug, rug recht, kin vooruit”, zeg ik. “Hoelang kan je zo zitten, denk je,” vraag ik haar. “Hmmmm, vijf minuten maximaal,” zegt ze. Ongezien druk ik de stopwatch in. Ze ziet er prachtig uit. Haar lange blonde haren hangen in een dikke vlecht over haar schouder en bedekt haar linker borst. Haar tepels priemen vanuit haar kleine stevige borsten. Haar gave gezicht is licht opgemaakt en haar lippen kersenrood. “Goed zo... Ga je nu zelf bevredigen,” zeg ik. Ze kijkt me ongelovig aan en stamelt: “Dat kan ik niet Meester.” “Ga je nu masturberen meisje, je hebt me gehoord,” zeg ik. Ze zit nu zeker twee minuten gehurkt en haar lichaam begint te trillen van de houding die ze heeft aangenomen op het kleine tafeltje. “Sorry Meester, maar dat kan ik niet. Ik kan niet masturberen in bijzijn van anderen,” zegt ze. Geïrriteerd kom ik uit mijn stoel en loop langzaam om haar heen. “Ongehoorzame kleine slet die je bent. Steek je tong uit,” zeg ik rustig. Ze doet wat ik zeg en op het moment dat ik achter haar sta, pak ik haar rechterhand van haar rug en steek haar vingers in haar mond. Haar hand is kletsnat van het speeksel en ik breng haar hand naar haar kruis en druk het er stevig in en begin haar hand op en neer te bewegen. Met moeite houd ze haar lichaam op de been. Lichte zweetpareltjes vormen zich op haar voorhoofd en haar lichaam begint te glansen van het zweet dat haar lichaam verlaat door de inspanning van haar houding. Kreunend reageert ze op de stimulatie. “Ik ga nu je hand los laten en jij gaat gewoon door met waar je mee bezig bent. Is dat begrepen?” vraag ik. Ze knikt en zegt: “Ja Meester”. Ik laat haar hand los en ze blijft doorgaan met het strelen van haar gladde natte poesje. Tevreden kijk ik toe hoe ze bezig is. Ik kijk op de stopwatch terwijl ik achter haar sta en zie dat ze vier minuten de houding van plassen heeft aangenomen. Ze begint te bewegen. Haar linker hand komt van haar rug en zoekt steun op de tafel. Haar bil raakt de tafel. Pijn is af te lezen in haar gezicht. Ik loop naar de muur waar een aantal zweepjes hangen en kies de zweep die ze gebruiken voor het paardrijden. Dat heeft -wat zal het zijn, tachtig centimeter?-stug en een klein vierkant lapje leer aan het uiteinde. Bij haar aangekomen slaag ik haar twee keer op haar billen. “Terug in de houding,” zeg ik. Haar lichaam kronkelt om niet om te vallen. Tevreden kijk ik hoe ze met veel moeite gehurkt zit te masturberen. Ik loop langzaam om haar heen en sla met de zweep op de binnenkant van haar roomwitte dijen, dan haar billen. Telkens als ik achter haar ben kijk ik op de stopwatch. Na zes minuten stamelt ze: “Alstublieft Meester, ik kan niet meer.” Ik pak haar bij haar vlecht en trek het omhoog. “Moet ik deze misschien vast maken aan de ring in het plafond boven je?” vraag ik haar. “Nee Meester”, smeekt ze. “Houd dan op te jammeren en houd dit nog even 2 minuten vol. Doe het voor mij en je wil toch niet beweren dat je nog geen drie minuten kan hurken,” vraag ik. Trillend en ongecontroleerd bewegend zit ze op haar tafeltje. Het zweepje slaat op haar bezweette huid en laat rode strepen achter op haar billen en binnenkant van haar benen. Met de grootst mogelijke inspanning blijft ze zich zelf strelen terwijl haar kreunen en hijgen steeds harder klinkt. Dan kan ze echt niet langer en laat haar billen op tafel zakken. Ik druk de stopwatch in en help haar met de grootst mogelijke moeite op de been. “Sorry Meester, ik kon echt niet langer,” huilt ze. Ik omarm haar stevig en en kus haar nat bezweette gezichtje op meerdere plaatsen. “Goed zo meisje, je hebt het fantastisch uitgehouden,” zeg ik. Ik laat haar de stopwatch zien. De klok was blijven steken op 9:48. Ongelovig kijkt ze me aan. “Twee keer zo lang als dat je het maximaal zou kunnen uithouden,” zeg ik met een brede lach op mijn gezicht. Ik neem plaats in de luie stoel en trek haar bij me op schoot. Haar hoofd ligt op mijn borst en voel haar lichaam tot rust komen. Terwijl mijn handen haar dijen strelen vertel ik haar waarom deze oefening van belang is.
|
|
|