| Gepost op dinsdag 17 juni 2008 - 02:21 pm: | 
|
|
Mijn stiefdochter, echt, ik weet niet meer wat ik er mee aan moet
“Pappie?”
“Ja, kind.”
“Vanavond komt mijn klasseleraar he? Om half negen. Mag ik U vragen dat ik dan wat eerder kan douchen en naar bed kan gaan? Dat ik klaar ben als hij komt?”
“Natuurlijk mag dat. Zorg dat je hier om half acht bent.”
En weg ben je.
Tegen achten kom je binnenstuiven.
“O, pappie, het spijt me zo. Annelies hield maar niet op, die had me zoveel te vertellen!”
“O vandaar dat je kleren anders zitten dan vanmiddag.”
“Nee pap, het is niet wat U denkt. Zal ik me maar klaarmaken?”
“Nee, ik wil eerst koffie. Ga maar zetten. Ook voor meneer Dorenbos.”
“Maar pap, er is nog maar zo weinig tijd! Straks...”
“Dat had je eerder moeten bedenken. Ik heb je duidelijk gezegd hoe laat je thuis moest zijn. Nu moet je de consequenties maar accepteren.”
Ik hoor je supersnel in de keuken alles uit de kastjes graaien. Je zet de pot zo hard in het apparaat dat ik bang ben dat hij zal breken. Binnen twee tellen ben je terug.
“Rustig toch. Je bezeert jezelf nog, of iemand anders. Kom eens hier, vlak voor me.”
Je gehoorzaamt onmiddellijk.
Je onderschat me altijd zo. Zoveel details die ik zie en nog meer details die jij mist. Ik zei je net zelfs dat ik zag dat je kleren anders zitten. En toch denk je dat ik niets weet. Ik begrijp dat niet.
Van hier af kan ik al ruiken dat je geneukt hebt. Ik kan het sperma ruiken, al weet ik nog niet of ik je broekje ruik waarin het gelekt is, of je kutje zelf, waar het uitloopt.
Ik steek mijn hand uit en trek je aan de zoom van je rokje naar me toe. Als je dichtbij genoeg bent til ik het op. Ik zie dat het kruisje aan de voorkant nat is. Dat zal dat sperma dan wel zijn
“Hoe dom kun je wel niet zijn. Heb je nog nooit van AIDS of SOA’s gehoord? Dat MIJN DOCHTER zich ALS EEN SLOERIE GEDRAAGT is al onvergeeflijk, maar dat ze zich door JAN EN ALLEMAN LAAT VOLSPUITEN!!!!!!!!!!”
Even heb ik mezelf niet meer onder controle. Ik schreeuw eigenlijk nooit en wil mijn stiefdochter ook alleen vermanen als ik kalm ben. Als je straf uitdeelt moet je kalm zijn, anders gebeuren er dingen die je niet meer in de hand hebt.
Ik draai je om en zie weer dat je billen niet bedekt zijn. Dat je weer zo’n string draagt. Zo’n vod, dat alleen hoeren dragen. Dat kost je er minstens tien extra.
Nog eens omdraaien en de voorkant zit weer voor. Met één ruk verwijder ik het vod.
Had ik het maar niet gedaan.
“Je hebt je vanochtend niet geschoren. Het lijkt wel schuurpapier daar.”
Toch trek ik je nog wat nader. Ik bekijk je kutje van heel dichtbij. Nee, mijn neus heeft zich niet vergist. Ook hier zit nog zaad. Ik trek je lipjes uiteen en het sperma zakt er direct uit. Ik krijg er zelfs wat van op mijn vingers.
“Van wie is dit?”
“Ik weet het niet pappie....”
“Je WEET het niet? Wat is dat voor onzin?”
“Ik zat vanmiddag op een terras en daar zat een jongen enne nou en hij vond mij aardig en ik hem dus we gingen naar het toilet en toen eeehhh”
“ZWIJG!!!!! Ik wil het NIET MEER HOREN!! Ga je wassen en maak je klaar voor de nacht. Om negen uur meld je je weer hier.”
“Maar pappie, dan ....”
“NU!! WEGwezen!”
Meneer Dorenbos is keurig op tijd. We keuvelen gezellig onder het genot van een paar kopjes koffie. Hij vertelt mij dat mijn stiefdochter zich keurig gedraagt op school, hoewel ze niet altijd bij de les is.
“Maar haar cijfers zijn goed, dus dan kun je als klassedocent wat door de vingers zien nietwaar?”
Wel heeft mijn meisje bijzonder veel aandacht voor de jongens. Hij ziet nog wel eens dat ze met jongens achter het fietsenhok verdwijnt maar daar loopt hij nooit meer heen.
“Je kunt het wel doen maar dan komen ze altijd al lang voordat je er bent te voorschijn. Er zijn geen uitkijken te zien, maar ze zijn er wel.”
Hij vraagt mij waarom jij er niet bij bent. Het is toch gebruikelijk dat de jongelui zelf bij zo’n huisbezoek aanwezig zijn.
Dan neem ik een gok. Ik vertel hem van de wijze waarop ik je opvoed. Steeds meer details geef ik hem. Dat ik je nakijk. Dat ik je straf.
Ik heb goed gegokt, want ik zie een keiharde erectie in zijn broek.
“Dat is werkelijk een uitstekende wijze van opvoeden!” lispelt hij.
Hij lijkt wel dronken van geilheid.
“Misschien wilt U wel eens zien hoe ik dat doe?”
Ik heb zelden een stommere vraag gesteld want hij is inmiddels zo ver heen dat hij zijn linkerbal zou overhebben voor het voorrecht dat te mogen aanschouwen.
Ik kan zijn antwoord niet eens verstaan. Ik kijk op de klok en zie dat je met vijf minuten beneden komt. Ik heb dus nog vijf minuten om deze kwijlende geilaard weer om te toveren in een keurige docent die tegen zijn wil van iets getuige is maar vindt dat hij het moet doen omdat het zijn plicht is.
Hij zit net weer in zijn koffie te roeren (wat ik wel moedig vind omdat je daarmee ook in de problemen kunt komen wanneer je beeft van de spanning) als jij in de deuropening verschijnt. Keurig gewassen, je korte nachthemdje aan. Het is zo kort dat er net een centimeter of drie, vier van je broekje zichtbaar is. Het is een keurig wit, katoenen onderbroekje. Kreeg ik je maar zo ver dat je die overdag ook draagt. Wat is er tenslotte mis mee?
“Keurig op tijd, Jasmijn. Kom eens bij me staan.”
Met de hand onder je rokje en op je billen draai ik je naar meneer Dorenbos toe.
“Zeg eens dag tegen meneer Dorenbos.”
Zijn blik is gericht op je onderbroekje, maar hij kijkt je aan als je hem een hand geeft.
“Meneer Dorenbos, ik hoop dat U niet te krap in Uw tijd zit, maar elke avond onderwijs ik mijn stiefdochter in haar plichten. Ik vrees dat het een beetje laat wordt als ze moet wachten tot wij uitgepraat zijn. Ze moet altijd keurig op tijd naar bed. Zou U er bezwaar tegen hebben als ik eerst even doe wat ik elke avond moet doen?”
De man slaagt erin waardig te knikken en zijn toestemming te geven.
“Zeer vriendelijk van U. Nou dan begin ik maar. Jasmijn, trek je nachthemd uit.”
Je ogen die zich in paniek openen zijn onbetaalbaar. Misschien is dit wel een methode om je in het gareel te krijgen. Wie weet wat ik nog bij toeval ontdek vanavond. Ik zie je ogen wel die me proberen te beduiden dat ik dat toch zeker niet kan menen met die man erbij, je docent nota bene.
“Vooruit nu, opschieten!”
En je doet het. Je pakt de zoom van je hemdje en trekt het langzaam naar boven, over je hoofd. Je beseft vast niet dat dat langzame juist mooier is.
Met één arm voor je borsten sta je voor me, je hemd in de andere hand.
“Leg je hemd maar vast op tafel, voor straks.”
Ik wrijf het zout alvast in de wond die nog moet ontstaan.
Je doet wat je gezegd wordt en loopt weer naar me toe. Met grote aarzeling doe je je handen op de rug en spreid je je benen.
“Keurig.”
Ik sta op en begin te controleren of je je goed gewassen hebt. Ik kijk achter je oren, ruik onder je armen, voel onder je borsten en ga zo helemaal naar beneden tot ik ook je voeten heb geïnspecteerd.
“Prima.”
Ik ga weer voor je zitten en doe je broekje een eind naar beneden. Meneer Dorenbos krijgt zowat een rolberoerte maar herstelt zich wonderwel.
“Ok, gelukkig is dít broekje nog wel schoon. Trek eens uit. Ja, goed zo. Denkt U ook dat dit broekje wel schoon is, meneer Dorenbos?”
Ik gooi het hem toe.
Hij vangt het behendig, kijkt me even weifelend aan en vouwt het broekje dan uit. Hij kijkt eens goed en steekt dan zelfs zijn neus erin. Ik krijg steeds meer respect voor die man.
“Ja hoor, keurig schoon. Ze is te ruiken natuurlijk maar dat is onvermijdelijk.”
Ik weet zeker dat het broekje in zijn jaszak zal verdwijnen als ik even niet oplet.
Ik neem me voor net te doen alsof ik het niet merk.
“Op tafel.”
Je bent al murw en doet wat ik je zeg. Maar nog nooit eerder zag ik zoveel schaamte in je ogen. Je weet wel dat je armen langs je lichaam moeten liggen en dat je je handen niet voor je ogen of voor iets anders mag houden maar ik kan maar al te goed zien dat je het liefst in een gat in de grond zou verdwijnen.
Maar natuurlijk doe ik alsof me dat koud laat. Ik trek een stoel bij en ga tussen je benen zitten. Zorgvuldig, heel zorgvuldig, nog zorgvuldiger dan anders inspecteer ik je kutje.
Al heel wat jaren doe ik dat en ik denk dat ik het beter ken dan jij zelf. Elk plooitje, elk rimpeltje, ik ken het, ik weet het te vinden. Ik weet hoe je ruikt. Ik weet zelfs hoe je ruiken moet als je ongesteld bent of het binnenkort moet worden. Ik ken de kleur van je kutje dus weet ik ook wanneer er bloed naar je kutje wordt gepompt omdat je opgewonden bent. Ik ken de smaak, want ik heb zo vaak van je sappen geproefd dat ik denk dat ik je in een blinde test wel zou kunnen onderscheiden.
Ik neem uitgebreid de tijd en voel, streel, spreid, beweeg, krabbel, kriebel je daar op elk denkbaar plekje. Natuurlijk vergeet ik niet zo af en toe ‘per ongeluk’ rechtstreeks met mijn vinger of zelfs mijn vingernagel over je clitje te gaan. Steeds heftiger wordt je reactie daarop, maar natuurlijk doe ik net of ik dat niet door heb.
Ik ga wat achteruit zitten.
“Het lijkt mij vanavond wel netjes schoon. Wilt U misschien ook nog even checken, meneer Dorenbos?”
De arme man komt volgens mij in zijn broek klaar maar hijst zich overeind. Ja hoor, er vormt zich een natte plek in zijn kruis. Maar nu hij zijn jasje dichtknoopt zie je dat niet, gelukkig.
Ik sta op en maak een gebaar dat hij kan gaan zitten.
Tot mijn genoegen zie ik dat je kippenvel over je hele lichaam hebt. Je tepels zijn zo hard als eikels. Je gezicht is dieprood van schaamte als je moet toelaten dat je docent met zijn hoofd tussen je benen komt zitten en je daar niet alleen bekijkt maar ook betast. Maar jou kennend weet ik ook dat je zomaar kunt klaarkomen. Hoe groter de schaamte hoe geiler je bent. Dat weet ik al lang en ik weet ook dat ik dat nooit zal kunnen veranderen. Misschien moet dat ook wel niet. Ik gun je je genot best, maar zou ook zo graag zien dat je een keurige dame wordt. Of bestaan die soms niet?
Meneer Dorenbos is inmiddels enthousiast in de weer met je kleine gleufje. Hij heeft het al van buiten en van binnen betast en ik zie nu dat hij drie vingers in en uit je beweegt, terwijl hij met zijn duim je clitje masseert. Nee, hem hoef ik niet aan te moedigen, dat zie ik zo.
Ik kuch eens nadrukkelijk als ik zie dat je de toppen van het genot alweer onder handbereik hebt.
“En, meneer, wat denkt U?”
“Ik vind haar nog wat nat. Iets teveel van het goede, zou ik zeggen.”
“Och heden, meent U dat? Ik moet me voor haar gedrag verontschuldigen. Laat me even een doekje en wat water voor u halen, dan kunt U het zelf corrigeren.”
Snel haal ik een teiltje, doe er wat lauw water in en een washandje bij. Vervolgens hoef ik alleen maar goedkeurend knikkend toe te kijken hoe meneer Dorenbos het te natte kutje wast.
Niet dat dat erg opschiet. Tegen dat hij je heeft afgedroogd lek je ook alweer.
“Het spijt mij, het ziet er naar uit dat me dat niet gaat lukken.....”
“Nee integendeel, het spijt míj. Laten we maar snel doorgaan met het laatste onderdeel. Elke avond krijgt ze straf voor wat ze misdaan heeft die dag. Nou moet ik zeggen dat ze zich vanavond keurig heeft gedragen, maar eerder op de avond niet, en vanmiddag ook niet. Ik zal daarover niet in detail treden, dat zou te beschamend voor mij zijn. Maar ik zou U wel willen uitnodigen mij te assisteren in mijn taken vanavond. Ze heeft twintig klappen verdiend vandaag en voor een ernstig vergrijp, dus die klappen zullen worden gegeven met de cane. Welnu, meneer Dorenbos, als U nu aan die kant van de tafel gaat staan, dan zullen we haar om en om een slag geven. Dat verdeelt de zwiep wat beter. Hebt U ooit met de cane geslagen meneer?”
“Deeueh, ikkeeeehh, neuh, ik bedoel nee, nog niet.”
“Let U dan goed op mij, meneer. Niet harder slaan dan ik. Met een cane kan de huid gemakkelijk worden stukgeslagen en dat willen we natuurlijk niet. Jasmijn, bukken over de tafel, Nu!”
Gehoorzaam, de schaamte voorbij en geschrokken van de zware straf die je zult moeten ondergaan, laat je je van de tafel glijden, draait je om en bukt je vanuit de heupen zodat de voorkant van je bovenlichaam op tafel ligt en je billen uitnodigend naar achter steken. Je hebt je benen weer gespreid en ik zie meneer Dorenbos nog eens verlangend naar je kutje kijken dat tussen je benen duidelijk zichtbaar moet zijn, voordat hij zich naar zijn plaats bij de tafel begeeft.
Het spijt mij genoeg dat je zo voor me ligt. Normaal peil ik de olie bij je of kneed ik een borst terwijl ik je straf. Maar goed, dat kan nu even niet, daar moet ik me bij neerleggen.
Ik zet mij in de houding en geef je een heel milde tik. Ik wil je niet voor je leerkracht volledig laten afgaan en in verlegenheid brengen evenmin als ik hem op verkeerde gedachten wil brengen. Ik zie aan hem dat hij dit nog eens zal doen. Sterker nog, ik ga hem straks toestemming geven jou op school te straffen als hij dat nodig acht. Nou, dan kunnen we natuurlijk niet hebben dat hij jou helemaal bont en blauw slaat.
Gelukkig heb je het door en speel je mee. Je luide kreet van pijn is niet van echt te onderscheiden. Sterker nog, je moet ook weer niet de wijsneus gaan uithangen natuurlijk.
Meneer Dorenbos zijn tik is keurig in verhouding merk ik. Maar ik moet even een paar dingen duidelijk maken dus ik sla wat harder. Aan je kreet kan ik horen dat de boodschap is overgekomen.
En dus slaan we om en om, twintig keer in totaal Je kontje is rood en blauw maar de striemen zijn niet diep. Dat zal morgen alweer een stuk beter lijken.
We gaan weer zitten en laten jou de canes weer opruimen. Dan moet je voor mij komen staan en me bedanken voor je straf. Ik zeg dat ik het als altijd weer heb gedaan omdat het mjn plicht is, en dat ik hoop dat het je wat heeft geleerd.
Dan moet je voor meneer Dorenbos gaan staan en hem ook bedanken. Hij mompelt iets dat het wel goed is.
Als laatste zout in de wonde laat ik je nog een poosje voor onze bezoeker staan. Ik maak wat drankjes en wat hapjes klaar en weet dat meneer Dorenbos vast en zeker nog eens goed nota zal nemen van hoe je voor hem staat. Handen op de rug en benen uit elkaar dus hij heeft goed zicht op je prachtige borsten en op dat gladgeschoren kutje van je. Als ik binnenkom zie ik dat hij zelfs moedig genoeg was om nog eens aan je spleetje te voelen. Ik besluit hem niet terecht te wijzen.
“U gaat me toch niet vertellen dat ze daar nu nog niet droog is?”
Hij schrikt nog wel, maar herstelt zich zodra hij doorheeft dat het niet erg was wat hij deed.
“Inderdaad, nog altijd nat. Ik eeehhh....”
“Nee, laat maar, meneer Dorenbos. U heeft nu wel genoeg gedaan. Zeg eens dag, Jasmijn.”
“Dag meneer Dorenbos. Dag vader.”
“Nee, laat dat maar liggen. Je gaat naar bed zoals je nu bent. Ik kom straks nog bij je kijken,” roep ik je na als je je nachthemdje van de tafel wil pakken.
Zo zal je broekje ook niet gemist worden.......
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
|
|
    
Mrs.Ména{sj}
Beginnend lid
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 09-2006
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 17 juni 2008 - 04:43 pm: |
|
Prachtig |
Wat een schitterend verhaal heb je geschreven. Ik zie het gebeuren zo voor me. Je hebt weer iets neer gezet waar menigeen jaloers op zal zijn. Heerlijk die zogenaamde onschuld, het weten dat ze straf krijgt. het vaste ritueel van elke avond, wat zal ze genoten hebben, die stiefdochter.
xxx Mrs. Ména
|
Jasmijn
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 06-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 18 juni 2008 - 12:18 am: |
|
Genoten? Pfff... |
Echt niet! Vreselijk was het, met zo'n knalrode kop voor mijn leraar staan...
Had ik dat nou echt verdiend, alleen omdat ik een beetje te laat was? Het is gewoon niet eerlijk.
Ik kom mijn kamer gewoon niet meer uit als er bezoek is! Jammer dan, krijg ik maar straf. Kan me niet schelen hoor. Voel ik toch niet. Maakt mij niet uit.
Hoe moet ik me nu nog aan die leraar vertonen op school? En moet ik daar dan ook nog over de knie? Tssss...echt kapot belachelijk.
En het was helemaal niet lekker, dat moet je vooral niet denken. Pfff, stom gewoon.
Jasmijn
|
Margje
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 05-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 18 juni 2008 - 07:46 am: |
|
zo mooi |
Zo'n mooi verhaal. En heel beeldend. Zag het helemaal voor me...
En de reactie van Jasmijn zou de mijne kunnen zijn!
Janneman, ik heb al meerdere verhalen van je gelezen en ben erg gecharmeerd van je schrijfstijl. Ga vooral door!
Mar
|
joy
Oppasser
Bericht Nummer: 74
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 18 juni 2008 - 08:00 am: |
|
Heftig! |
Janneman, alweer mijn complimenten voor een ontzettend opwindend verhaal. Ik weet zeker dat alle schoolmeisjes, ex-schoolmeisjes en wannabe-schoolmeisjes het hebben gelezen met een vochtig plekje in hun maagdelijk witte of bloemetjesonderbroekje! Ja dat weet ik zeker want de mijne... Oefff!
knuffie
Joy
Slut is just a misspelling of Lust... 
| |
Nieuwsgierig
Actief lid
Bericht Nummer: 29
Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 18 juni 2008 - 08:50 am: |
|
Mmmmm! |
Ik sluit me aan bij de meerderheid hier: het is een erg opwindend verhaal.
Spanking waarbij niet zeker is of het nu wel of geen straf is, strenge inspectie(s) door vreemden... Mmmm!
Ga zo door, zou ik zeggen!
|
Mohna
Lid
Bericht Nummer: 14
Aangemeld: 12-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 18 juni 2008 - 06:14 pm: |
|
Janneman een duuveltje? |
Hoi Janneman,
oeff, wat een verhaal. Ik wed dat veel studenten/studentes niet meer naar school kunnen gaan zonder dat ze in de klas wegdromen hoe de leraar hen..tja, hoe zal ik het zeggen.. hoe de leraar naar Janneman luistert.
Grom-grom-grom..houd op met het stemmetje in hun hoofd te zijn, Janneman.. ik zag je wel als klein duiveltje in het oor van meneer Dorenbos fluisteren. Joost weet waarom en waarover...
Groetjes, Mohna
Schijnheilig, een excuus om te proberen..
| |
Meester N
Nieuw lid
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 09-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 18 juni 2008 - 10:34 pm: |
|
prachtig |
Janneman, je hebt jezelf overtroffen, absoluut geweldig ...meer van dit graag!
Ik vind de details van de kleding prima, de ongemakkelijkheid van de leerkracht en de kleine meid....en ach een ietsjes erotischer verhaal als dit is altijd leuk
|
nathiex
Nieuw lid
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 03-2008
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 24 september 2008 - 09:56 pm: |
|
Ademloos |
Hoi Janneman,
Ik moet toch wel even zeggen dat dit verhaal mijn geheime fantasie overtreft, ik heb getracht het mijne op te schrijven maar daar ben ik niet goed in, en dan zie ik hier uw verhaal, ik ben helemaal overdondert! Ik laat het schrijven liever over aan grote mensen over, jouw schrijfstijl vind ik fantastisch!
Op genieten sta geen straf, toch? ;)
liefs, nathie_x
life is a mirror
| |
Devils
Lid
Bericht Nummer: 12
Aangemeld: 10-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 01 november 2010 - 02:04 pm: |
|
heerlijk |
heerlijk verhaal weer echt om bij weg te lezen.
uitstekend geschreven zoals altijd ik kan niet stoppen met verhalen van je te lezen
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?