| Gepost op dinsdag 21 januari 2025 - 01:41 pm: | 
|
| weer thuis
de cirkel is rond
`s Avonds toen ze thuis in hun eigen huis in bed lagen, Moniek dicht tegen Anthony aan gekropen, zijn armen om haar heen,
wetend dat in de logeerkamer naast de hunne Marjan al lag te slapen omdat ze ‘s ochtends vroeg op moest staan om als hun dienstmaagd het ontbijt klaar te maken, zodat ze op tijd op het Instituut kon zijn voor haar Opleiding Gecertificeerd Dienstmeisje,
wetend dat in de kamers daar weer naast Juliette en Dora in hun eigen bed lagen, maar vast nog niet in slaap,
wetend dat ze allemaal ‘s ochtends samen zouden ontbijten als start van een spannende week met zijn vieren en vijven...
wist ze dat ze zich volmaakt gelukkig voelde.
Anthony hield haar stevig vast en zei zacht alsof niemand het mocht horen:
“De cirkel is rond. Wat begon met ‘Haremslavin’ eindigt er mee. Je bent gekeurd zoals Denise en geveild zoals Denise, als een echte Haremslavin.
Jouw verlangen om mijn slavin te willen zijn ontstond toen je het boek voor het eerst las. Om te mogen zijn zoals Denise, ontvoerd en tot slavin verklaard, om uiteindelijk gelukkig te worden met haar Meester.
Je opname in het Instituut, je ontdekkingstocht met de Directeur daarvan.
Je werd kostschoolmeisje, en daarna Klasse-Oudste.
Je werd mijn kostschoolmeisje en vond de liefde van Marjan.
En uiteindelijk... erkende ik jou als mijn Slavin en voelde ik me je Meester.
En dan nu, vandaag, werd je geveild, en gekocht. Samen met Juliette.
Werd jij Slavin van het Genootschap en werd ik je Meester.
Werd die band daarmee onlosmakelijk.
Je weet: ik ben vanaf nu voor altijd verantwoordelijk voor jouw geluk. Zelfs als je ooit nog een andere Meester zou krijgen, blijf ik dat, als de Meester die jou op liet nemen in het Genootschap. En ook al verlaat je mij, verlaat je het Genootschap: ook dan zullen we over je blijven waken, samen, het Genootschap en ik. Vanaf nu, vanaf vandaag, voor altijd.”
Moniek kuste hem zacht.
“Ik weet het. Ik berust in mijn lot.”
En toen, met een glimlach: “Ik ben jouw Slavin, en jij mijn Meester. Dat zal nooit veranderen. En als je denkt dat ik ooit zelfs maar de gedachte zal hebben om jou te willen verlaten... dan moet je het boek nog maar eens goed lezen.
Want ik ben jouw Haremslavin. Voor altijd.”
‘Hmm’ dacht hij, ‘ze heeft gelijk. Meer nog dan ze zelf denkt.
Ik heb nu een harem, met Moniek en Marjan, en Juliette en Dora.
Moniek is mijn Slavin en ik haar Meester.
Dat maakt haar een haremslavin.’
“Kom, ga slapen, haremslavin van me.”
 verhalen maken dromen waar 
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?