Moniek & Maartje ... en Marcha
Het was op zondagochtend dat Moniek Maartje opzocht. Gisteren had ze zich onderworpen aan de Oude Heer, en ze wist dat Maartje haar was voorgegaan. Tot haar verbazing zag ze dat ook Marcha Maartje had opgezocht. “Jou moest ik ook hebben,” begroette die haar meteen: “Ik zei net tegen Maartje: ik ben zo benieuwd hoe het was met mijn Meester, gisteren.” “Hij is lief,” zei Moniek. “Hij is streng,” zie Maartje. Tegelijkertijd, maar bepaald niet unisono. “Jippie,” riep Marcha enthousiast, “kom, vertel. Jij eerst Maartje.” “Hmm, volgens mij ken jij hem zelf zo: streng dus.” Marcha glimlachte raadselachtig. “Nou ja, ik kende zijn reputatie. Had van jou gehoord dat ie op hoertjes viel, om ze dan te kopen en er een net meisje van te maken.” Marcha kon het niet helpen om in lachten uit te barsten: “Ik een net meisje?” Maartje stak haar tong uit. Duidelijk. “Dus ik trek m’n meest sexy jurk aan, zo’n slavinnenjurk weet je wel, waar je zomaar overal bij kan, meesters zijn er dol op en ik vind het wel geinig. Nou, hij dus niet. Hij kijkt al meteen misprijzend als ik binnenkom en als ik dan wat ga showen zodat ie kan zien wat ik te bieden heb...” Zowel Marcha al Moniek schoten in de lach. Ja, ze zagen het voor zich en voelden al aankomen wat er ging gebeuren. “Zegt ie misprijzend: ‘Wat moet dit voorstellen?’ Ik doe dus net of ik van niks weet en zeg dat ik mijn mooiste slavinnenjurk heb aangetrokken speciaal voor hem. Omdat hij me gekocht heeft en dat ie nu kan doen met me wat ie wel. ‘Voor hoer spelen?’ vraagt ie, maar het is amper een vraag. ‘Beetje uitdagen, daar houden meesters van,’ zeg ik, maar ik voel dat ik ga blozen. Hij kijkt me indringend aan. Ik voel dat er een preek gaat komen, en wat voor één. ‘Een fatsoenlijk slavin kleedt zich ingetogen als ze een man gaat ontmoeten die ze nog niet echt kent. Waarvan haar meester vindt dat ze die moet ontmoeten en die ze ter wille moet zijn. Ze kiest dan haar garderobe zorgvuldig uit. Vrouwelijk en toegankelijk, maar bescheiden en bovenal kuis. Zo benadert ze hem ook. En geeft hij haar geen directe aanwijzing hoe ze zich dient te gedragen, dan knielt ze voor hem neer, waarbij ze er zorg voor draagt dat haar rok vrij blijft zodat hij haar kan inspecteren, zo hij dat mocht willen. Ze legt natuurlijk haar handen passief open naast zich neer en houdt haar blik geloken, maar nog net zo dat ze kan zien of hij haar met zijn blik of met zijn handen een signaal geeft. Les één voor het ontmoeten van een meester die je dient te ontmoeten maar die niet de jouwe is.’ Ik denk nog van fuck you, ik ben opgeleid als slavin en nog wel door de Directeur himself, en jij gaat me de les lezen. Maar ja, ik ben wel zo slim om dat in te slikken en braaf voor hem te gaan knielen, precies zoals hij gezegd heeft. Maar ik dan het niet laten om vuil naar hem te kijken van onder mijn wimpers, en door mijn haren heen. En ik zie dat hij inwendig moet grinniken. Zo, denk ik, ik heb je, mannetje. Mooi niet dus. Het blijft een meester dus, en die moet zich laten gelden. Maar hij zegt dus alleen maar misprijzend ‘Schaam je’ en draait zich om; laat het gelukkig niet verder escaleren. Maar ik ben gewaarschuwd, that’s for sure. Hij trekt intussen zo’n lage stoel zonder leuningen er bij, die je hier op elke kamer ziet staan, ideaal voor meesters die relaxed kunnen zitten en toch alles met je kunnen doen wat ze willen, jullie weten wat ik bedoel, toch?”
Ja dat wisten de meisjes maar al te goed. Het was het eerste zelfs wat Marcha’s meester, de Oude Heer himself, deed toen hij binnenkwam: hem uitproberen door Marcha over de knie te leggen. Dat hij dat dus ook gedaan had met Maartje verbaasde haar niet. “Gaat dus zitten en kijkt me misprijzen aan. Maar ik kan hem nu onder mijn oogharen door veel beter bekijken en zie dat hij me zit te keuren. Aha, denk ik, hij zit te bedenken wat ie met me wil. Ik word er geil van, weet je. ‘Ga staan,’ zegt ie. Dat doe ik natuurlijk, maar voor ik braaf m’n handen in m’n nek wil leggen, zegt ie al: ‘Uitkleden’. Duidelijk, denk ik, maar voor ik een showtje wil beginnen is het al: ‘Simpelweg laten vallen’. Jammer. Dus gewoon rits los en laten vallen. Net zoals mijn beha. Mijn slip naar beneden schuiven tot die valt. Zit ik nog met mijn hold-up kousen en hoge hakken. ‘Laat maar,’ is het enige wat hij zegt. Ik raak gewend aan die korte bevelen. Meer nog: ik voel me een levende pop die hij bestuurt, en merk dat ik ook dat opwindend vind. Denk nog ‘dat zo’n oude zak dat met je doet’. Nee, niet protesteren, Marcha, ik weet wel dan hij niet echt oud is en zeker geen zak, maar dat is dan wat er door je heen schiet. En ook zo’n gedachte is dus gewoon eh geil. Maar hij zit me te dus heel kritisch te inspecteren, en dat is wat hij uiteindelijk ook zegt: ‘Ik ga je inspecteren.’ En na een pauze: ‘Borsten’. Dus ik kniel weer voor hem neer, maar nu hoog opgericht om mijn borsten aan hem aan te bieden. Hij betast me heerlijk, en ik denk nog: hè eindelijk, hij gaat lekker met me spelen. Doet ie, maar lekker? M’n tepels zijn stijf. Hij pakt ze beide met duim en wijsvingers. En knijpt dus, en echt gemeen. Oh ja, hij weet precies wat ie moet doen om me te laten kermen. Maar ik hou m’n hoofd erbij en beweeg. Maar mijn God, wat is hij er handig in. Zonder los te laten knijpt en draait hij totdat ik het niet meer hou. Precies op dat moment laat hij los. Wat een schoft denk ik...” Ze kijkt even uitdrukkelijk naar Marcha: “maar wat een verrukkelijke schoft. Ik moet weer gaan staan en me omdraaien. Weer op m’n knieën en jullie raden het vast al: wijdbeens en voeten onder de stoel steken, om m’n billen en kut aan te bieden. Bereid ik me voor op nog meer pijn, gaat ie me alleen maar opgeilen. Eerst lekker m’n billen betasten, daarna is m’n kut aan de beurt. Niks geen haast nu. En ik kom al zo’n beetje bij de eerste aanraking van m’n klit. Gaat ie daarna gewoon door. Kom ik nog een keer. Denk ik: mijn god wat is dit lekker, ik wil een derde keer, krijg ik een klets op m’n kont. En nog één. Maar een echte spanking wordt het niet. Hij vindt het wel genoeg zo. Wat ie dus ook zegt. En: ‘Opvouwen en meenemen. Hup, naar je meester.’ ‘Dankuwel meneer,’ weet ik nog net uit te brengen. Ik krijg een big smile van hem als beloning. Nou, dat was mijn verhaal dus,” en kijkt stralend naar Marcha en Moniek. “Nou het jouwe.” “Dus daarom liep jij naakt door de gang met je opgevouwen kleren voor je,” zei Moniek tegen Maartje: “Ik dacht al, die is vast gestraft, maar zag geen rode billen, maar wel de hold-ups en hoge hakken.” “Ja, ik zag je wel kijken.” “Nou ja, dan zag je ook dat ik me precies zo gekleed had als wat hij van jou had gewild. Gewoon eenvoudig, maar netjes en vrouwelijk. Nou ja, ik droeg geen pumps maar sandaaltjes. En gewoon blote benen. En hij zat dus nog op die stoel die jij beschreef. Ik doe dus de deur achter me en vraag bedeesd: ‘Mag ik voor u knielen meneer’. Hij geeft me een vriendelijk knikje, en ik kniel dus voor hem neer op mijn hielen, na mijn sandaaltjes snel uitgeschopt te hebben. Ook daar moet hij om glimlachen. Ik voel me heel warm van binnen worden terwijl ik mijn handen in mijn nek leg en mijn rug hol maak. Ik bied hem zo mijn borsten aan en begin te blozen omdat ik merk dat ik dat onbedoeld zo doe. Maar hij neemt mijn gezicht in zijn handen en streelt mij wangen zachtjes. ‘Mijn god,’ denk ik, ‘wat bent u lief.’ En dat is precies wat hij ook tegen mij zegt: ‘Wat ben je lief, meisje’. Fluisterend antwoord ik vol verlangen: ‘Ik ben van u, meneer’. ‘En je meester, dan?’ vraagt hij, maar nog voordat ik mijn verwarring kan laten zien verbetert hij zichzelf: ‘je man’. Even zoek ik naar de goede woorden. ‘Ik ben zijn cadeautje voor u, meneer.’ Hij buigt zich nu naar me toe om me op mijn lippen te kussen. Oeoe. ‘Mag ik het uitpakken, dan?’ Ik weet niet anders te doen dan mijn mond te openen. Hij heeft geen antwoord nodig, buigt zich voorover en kust me. Zijn tong is verrukkelijk. Ik smelt van genot en verlangen. En terwijl hij door blijft kussen voel ik dat hij de knoopjes van mijn bloesje losmaak. Mijn handen zitten heerlijk veilig in mijn nek terwijl zijn handen het initiatief blijven nemen, zodat ik dus helemaal niets hoef te doen. Gewoon alleen maar genieten van zijn mond die me kust en zijn handen die me strelen. Hij duwt mijn beha voorzichtig om hoog. Mijn borsten zijn niet zo groot, dus dat gaat gemakkelijk. Mijn tepels verstijven, natuurlijk. Hij speelt er mee, rolt ze tussen zijn vingers, knijpt zachtjes. Ik voel me zo vreselijk geil worden en druk me nog meer naar voren terwijl hij zelf ook naar voren beweegt. Hij verlaat mijn borsten en ik voel spijt. Maar het is alleen maar om met zijn handen via mijn dijen te glijden naar mijn billen. Hij trekt ze naar zich toe en ik ben meer dan gewillig om omhoog te komen. Zijn handen glijden nu mijn rokje naar binnen, alleen maar om mijn slipje naar beneden te schuiven. Zijn mond gaat naar mijn oor waarin hij fluistert: ‘Open je.’ Oh ja, natuurlijk wil ik me voor hem openen. Met zijn handen bij mijn heupen houdt hij me in balans zodat ik gemakkelijker aan zijn opdracht kan voldoen. Hij schuift zichzelf nog wat meer naar voren zodat ik me tegen hem aan kan drukken. ‘Leg je handen om me heen en hou me vast.’ Oh mijn god, ik weet wat hij gaat doen. Ik omhels hem nu. Voel zijn handen over mijn billen glijden en oooh naar binnen. Hij hij vingert me en wel zoo goddelijk... Ik hijg nu zwaar en vraag fluisterend tussen mijn hijgen door ‘mahhgghh ik kkklaar hah kkkohomen..’” De meisjes lachen om haar opwindend klaarkomgeluid. “Mijn god, het was zo lekker, ik word er gewoon zelf weer geil van.” “Tuurlijk trutje, als je zo vertelt gaat dat vanzelf,” reageert Marcha, “en ik wil je best even helpen, samen met Maartje, niet Maartje, maar je moet het eerst afmaken, je verhaal dus. Nou, mocht je?” “Jaaah. Zouden jullie dat willen doen dan, oehh, dat mij helpen dus, oeh, maar ik weet niet of dat wel mag.” “Het is soms toch zo’n trutje hè. Dat moest dan een Klasse-Oudste voorstellen,” antwoordt Marcha. “Als het mag doet je Meester het nog eens over, misschien. En mag het niet dan krijg je straf. Wat wil je nou nog meer!” vult Maartje aan. “En nou verder vertellen, anders...” vervolgd ze dreigend. “Nou hoor!” antwoord Moniek gespeeld sip. “Ik mocht wel klaarkomen dus, uiteindelijk, maar eerst twee keer bijna.” “Driekeer is scheepsrecht,” antwoorden Marcha en Maartje in koor. “En daarna?” “Hij kleedde me uit en bracht me naar de slaapkamer. Daar heeft hij me gemasseerd. En nog twee keer laten komen,” gaf ze blozend toe. “Het was zo heerlijk, maar ook heel erg gemeen. Want ik mocht niet met hem spelen. Laat staan dat hij me wilde nemen. Ik werd niet eens gestraft omdat ik er om vroeg. Nou, zeg maar gerust: om smeekte. Maar dat heeft Anthony tenslotte wel voor gezorgd. Toen ik alles verteld had heeft hij me over zijn knie gelegd en me daarna genomen.” “En wij maar denken dat je man geen meester is.” “Is hij ook niet,” antwoordde Moniek een beetje bedremmeld. “Niet voor mij. Die billekoek was anders. Voor andere slavinnen is hij ehh” “Nou voor ons is er geen verschil, wat jij, Marcha,” besloot Maartje. “Mijn idee,” sloot Marcha af: “Maar je kan geweldig vertellen, Moniek. Nou ben ik helemaal geil geworden. En ik mag zelf dus niks van mijn meester.” “Me too,” zuchtte Maartje: “Kom, we gaan op zoek naar de anderen. Want jij mag ook niks nu, Moniek. Ik heb me er even buiten gehouden, maar er zijn grenzen. Mooi hoor, Marcha, zeggen tegen Moniek dat we je wel even gaan ‘helpen’ met klaarkomen, terwijl je zelf zegt dat jij dat helemaal niet mag, one way or the other. Kom, we gaan, maar dat had ik al gezegd, dus.” “Even wachten Maartje. Moniek heeft gisteren ook nog Patrice gehad. Net als ik,” en tegen Moniek: “Nou hoe was die, net zo onstuimig als bij mij?” “Als een jonge hond,” antwoordde Moniek. Marcha moest lachen: “van een oude bok naar een jonge hond.” “Niet waar, jouw meester is helemaal niet oud, dus! Maar ja, Patrice is dus best wel jong voor een meester. Èn hij past dus helemaal bij Paulien.” “Klopt. Zo lekker uitdagend. Hij nam me meteen in zijn armen.” “Hij begon met mij te dansen.” “Daarna te zoenen.” “Omhelzen.” “Om me uit te kleden.” “Me too. Terwijl hij bleef vrijen.” “Heeft ie jouw ook zo lekker klaargemaakt?” “Yes. Om me daarna over de knie te leggen. Gewoon lekker billekoek.” “Hmm, hij kneep mij eerst zalig in mijn tepels. Lekkere pijn. Toen draaide me op mijn buik. Kreeg ook ik billekoek. En maakte me daarna nog een keertje klaar.” “Bofkont! Maar ik had ook niks te klagen hoor,” besloot Moniek, “echt niet.” wie was nou al weer wie? lijst met personages Kostschool: herzien - opent in nieuw tabblad lijst met personages Genootschap - opent in nieuw tabblad en waar speelde zich het allemaal af? het Gebouw - opent in nieuw tabblad © Paul Gérard
verhalen maken dromen waar
|