de veiling
we veilen alle slavinnen twee maal èn een maagd
Eindelijk was het zover. De veiling kon beginnen. Er waren twee halve cirkels gevormd, links de bieders, rechts de veilingmeester, slavinnen en dienstmeisjes. De veilingmeester was de enige die op een hoge stoel zat voor een sta-tafel. Vóór haar zaten de drie dienstmeisjes op krukjes, links en rechts van haar de slavinnen. Vóór de dienstmeisjes bevond zich een whiteboard op statieven, dat echter zo laag geplaatst was dat zowel Josephine als de slavinnen er overheen konden kijken, maar de meesters niet konden lezen wat erop geschreven stond. Op het whiteboard werden niet alleen de geveilde slavinnen bijgehouden, wie de koper was en voor hoeveel, maar erop waren ook twee lijsten van de meisjes te zien. Met die lijsten werd bijgehouden wie er al geveild was en, belangrijker: wie nog niet. Josephine legde uit dat Marjan de trekking zou verrichten, maar dat deze nog onzichtbaar zou zijn voor de meesters. Pas als de trekking goedgekeurd werd zou Marjan het fiche tonen en Josephine haar naam afroepen. De slavin in kwestie zou onmiddellijk gaan staan om zichzelf te presenteren aan de meesters. Pas als Josephine haar daarvoor bedankt had kon er geboden worden. Dat deed men door ook te gaan staan en het bedrag te noemen wat men bood. Als men te vroeg ging staan of roepen zou een bod ongeldig zijn. Voor ieder hoger bod gold hetzelfde, als men paste ging men weer zitten. Als Josephine had afgeslagen, en ‘verkocht’ geroepen, gevolgd door de naam van de koper en het bedrag, kwam één van de kamermeisje het incasseren en werd het door een ander genoteerd. Maar eerst werd dus de ontmaagding van Juliette geveild. Josephine nam het woord: “Zoals u weet dame en heren is de veiling van Juliette een bijzondere extra veiling. De hoogste bieder zal de gelegenheid geboden worden om haar te ontmaagden. Dat zal deze avond al plaats vinden. De consumering van de slavinnen normaliter dus pas vanaf morgen. Zijn er nog vragen?” Nee, die waren er niet. Wel was de spanning nu voelbaar, en niet alleen bij de meisjes. Zonder die spanning is een veiling saai. Maar het goed beschrijven daarvan is lastig, zeker zeventien maal. Daarom hier slechts een kort verslag van het bieden zelf. Juliettes ontmaagding Josephine opende Juliettes veiling door haar te vragen een rondje te maken langs alle meesters. Dat deed ze eerst beschroomd maar kreeg er al snel plezier in door de aanmoedigende opmerkingen van de meesters. Toen mocht ze weer gaan zitten. En sprak Josephine de magische woorden: “Dank je wel Juliette.” Anthony opende met een bod van 5 Patrice ging daar overheen met een bod van10 Bernhard daarna met 15 Matthias met 20 Oude Heer met 25 Patrice met 30 Vanaf nu werden de stappen kleiner. Matthias met 31 Patrice met 32 Matthias met 33 Bernhard met 35 Toen werd het stil. Josephine pakte haar hamer en riep 35 eenmaal, 35 tweemaal Waarop Anthony riep: “vijfenveertig.” Iedereen was stil. Men keek elkaar verbaasd aan. Dat was waanzin. Zodat Josephine afsloeg met “45 eenmaal, 45 tweemaal, 45 verkocht: aan Anthony.” Sophie De ‘gewone’ veiling opende met het trekken van Sophies fiche. Sophie ging staan en maakte verlegen een klein kniksje. “Dank je wel Sophie.” Moniek nam aan dat iedereen van de heren wist dat ze lesbisch was, dat maakte haar voor hen toch minder aantrekkelijk, dacht ze. Toch was er even een strijd tussen Matthias en Bernhard. Bij 40 gaf de laatste zich gewonnen. Juliette Juliette was de volgende. Ze legde haar handen in haar nek, draaide langzaam om haar as en legde haar handen vervolgens op haar rug en keek bedeesd naar haar voeten. “Dank je wel Juliette.” Eerder was er al behoorlijk geboden op haar ontmaagding. Niet verwonderlijk dat de strijd nu echt losbarstte. Behalve door de Directeur en Juffrouw V werd er door iedereen geboden. Nou ja, natuurlijk niet door Anthony, dat had Moniek verboden. Haar mogen ontmaagden was wel genoeg geweest. De Oude Heer kwam met een bod van 50. Bijna werd er weer afgeslagen, maar Bernhard kwam onverwacht weer overheen ging met 55. Toen was ze van hem. Magdalena Ze ging meteen staan, trots, borst naar voren en handen losje op haar rug. En daagde iedereen uit door subtiel even met haar tong te spelen. “Dank je wel Magdalena.” Logisch dat ook op Magdalena druk werd geboden. Door iedereen in feite, behalve natuurlijk Matthias. Toen eerst de Oude heer met 50 kwam en Patrice onmiddellijk volgde met 55, maakte de Directeur er een eind aan door direct 100 te bieden. Duidelijk. Paulien Paulien had de presentatie gezien van Magdalena en dacht: dat kan ik beter. Ze liep soepeltjes en een beetje zwierend naar voren en draaide uitdagend met haar hoofd zodat haar haren dansten langs haar gezicht. “Dank je wel Paulien.” Bij de veiling van Paulien was het Matthias die onmiddellijk met een bod van 40 kwam. Verbluft aarzelde de rest. Ze werd meteen ‘afgeslagen’ door de veilingmeester. Matthias had hiermee al twee slavinnen vergaard. Hoe was het mogelijk. Maartje Maartje was de volgende die getrokken werd. Aan haar gezicht was al te zien dat ze er iets speciaals van wilde maken. Ze liep vol zelfvertrouwen naar voren. Keek de mannen aan alsof ze ze wel rauw lustte. Likte haar lippen af. Het leek alsof ze een man zocht om uit te kiezen. Maar toen ze er eentje van haar gading had gevonden en ze iets verbetens over zich kreeg, was het alsof ... ze ineens besefte waar ze mee bezig was. Langzaam verdween haar bravoure. Werd ze verlegen en schuldbewust en met haar handen in haar schoot keek ze beschaamd naar beneden. Mooi! Ach ja, ze was niet voor niets actrice. “Dank je wel Maartje.” De Oude heer aarzelde nu niet en kwam direct met een bod van 55. Niemand ging er overheen. Dat bleek dus een goed tactiek. Sophie Sophie was de volgende. Voor haar was het de tweede en dus laatste veiling. Voor haar nu geen presentatie meer, maar een eenvoudig: “Tweede veiling van Sophie,” door Josephine. Tot Monieks verbazing plaatste haar Anthony na een paar lage biedingen van Patrice en Bernhard een bod van 25. Ze schrok. Was dat om de prijs op te drijven? Maar niemand ging er overheen. Anthony gaf haar een zelfverzekerd knikje: hij wist wat hij deed. Het was dan wel de goedkoopste slavin tot nu toe, maar zijn kapitaal was nu geslonken tot 30. Moniek Moniek kwam gewoon op als haarzelf. Zo wilde ze het, had ze besloten, maar hoe is dat? Gewoon lopen, vriendelijk kijken en een licht buiging maken naar de aanwezigen. “Dank je wel Moniek.” Waarop zijzelf dus werd geveild. Dat was leuk. Het bieden ging razendsnel. Patrice bood nu echt. Hij had nog geen slavin gekocht. Maar ook Matthias en Bernhard boden. Zelfs de Oude Heer bood mee. Matthias was de eerste die moest passen, daarna paste ook Oude Heer toen Bernhard 40 bood. Het leek alsof ook Patrice afhaakte. Tot hij op het allerlaatste moment 45 bood. Of het daardoor kwam, wist ze niet: ze zag in ieder geval ongeloof op het gezicht van Bernhard. Patrice had haar gekocht. Leuk! Juliette “Tweede veiling van Juliette.” Ook nu werd er druk geboden. Patrice mengde zich opnieuw in de strijd. Met 45 konden de Oude Heer en Bernhard hem nog overbieden. Maar Bernhard had haar al gekocht, dat was waar ook, en de oude Heer paste. Maar tot Juliettes verbijstering kwam Juffrouw V nog met een bod ... van 100. Het was duidelijk dat ze niet wist wat ze daarvan moest denken. Patrice had ze leuk gevonden, maar Juffrouw V? Geertruida Volgde de eerste veiling van Geertruida, de oudste van alle slavinnen, maar niet voor een kleintje vervaart. Moniek was Juliettes verhalen over haar niet vergeten. En inderdaad: ze kwam op als een echte dame. Een dame die zich verheven voelde boven al die meestertjes daar aanwezig. Even keek ze iedereen aandachtig aan. Daarna zuchte diep en wierp een blik naar boven: ze waren haar aandacht niet langer waard. “Dank je wel Geertruida.” Patrice en Anthony raakten in een biedingsstrijd verwikkeld, met lage bedragen: 5, 10, 15, 20, 25. Toch vond ze het ergens jammer dat Anthony afhaakte. Met 30 verkreeg Patrice ook haar. Zo haal je dus een achterstand in! Maartje “Tweede veiling van Maartje.” Onmiddellijk plaatste Anthony een bod van 25. Patrice keek hem verbaasd aan: Anthony had hem afgetroefd! 25 zou ook zijn hoogste bod zijn geweest. Alleen Bernhard en de Oude Heer konden er nog over heen, maar pasten. Marcha Ze had lang moeten wachten, maar ze mocht zich als laatste ‘eerste’ presenteren. Ze kwam strak en sexy op, spelend met haar tong tussen haar tanden om te eindigen met: “Wie van jullie kan deze geile teef aan. Heig. Volgens mij niemand. Van jullie! Moet ik het weer zèlf doen,” om daarna met haar hand overduidelijke bewegingen te maken richting haar kruis. “Dank! je wel Marcha.” Zo! Maar Patrice sloeg onmiddellijk toe met dezelfde tactiek als Anthony daarvoor: 25 ineens. Ook hier reageerde de Oude Heer niet, noch Bernhard. Ze zag echter dat Bernhard een binnenpretje had. Ah, natuurlijk, hij wist dat ze nog een keer geveild zou worden. Moniek Waarom de Oude Heer niet op Marcha had geboden werd direct daarna duidelijk, want: “Tweede veiling van Moniek.” Onmiddellijk gevolgd door een bod van de Oude Heer: 45. Niemand die daar nog overheen kon. Zo, hij wilde haar dus echt. Nou, spannend hoor. Een oude heer die zo’n lekker ding als Marcha had weten te verschalken? Maar wat als ze zelf de keuze had gehad? Die ze godzijdank niet kreeg. Wie had ze dan gekozen? Patrice was echt okay, daar had ze vrede mee, maar die twee andere ‘oude heren’ die nog in de race waren? Ach, waarom eigenlijk ook niet? Paulien “Tweede veiling van Paulien,” maar dat hoeft hier vanaf nu niet meer vermeld te worden, want voor elke slavin zou het nu de tweede keer zijn. Bij de verkoop van Paulien werd het een onderlinge strijd tussen Bernhard en Matthias. Matthias bood 20. Daar kon Bernhard gemakkelijk overheen met 25. Matthias moest passen. En dat wist Bernhard. Geertruida Geertruida lieten beide heren gaan. Matthias omdat het zijn slavin was natuurlijk, Bernhard omdat hij haar al te goed al kende, èn omdat hij zijn zinnen had gezet op Marcha. Anthony wist dat vroeg of laat de strijd over Marcha zou losbarsten tussen Bernhard en Matthias. Met een bod van 4 voor Geertruida was ze dus voor Anthony. Dat was een berekenend bod, maar met de nodige mazzel. Er kwam dan ook geen tegenbod. Ja, Moniek was trots op haar Anthony. Hij had al drie slavinnen gekocht. Hoe was het mogelijk. Wie zou nu worden getrokken: Marcha of Magdalena? Het was duidelijk dat Bernhard en Matthias hun onderlinge strijd zouden vervolgen met een bod op Marcha. Zo’n lekker jong ding voor twee oude bokken. Tsja... Anthony gokte dat Bernhard een geplaatst bod zou doen, zonder rekening met hem te houden. Hij wist dat beide overblijvers even veel over hadden, maar verwachtte dat alleen Bernhard dat in de gaten had. En Matthias was geen concurrent voor Magdalena, dat was immers zijn eigen slavin. Marcha Het werd Marcha. En onmiddellijk deed Bernhard zijn bod van 20. Matthias keek verdwaasd. Dat was wat hij ook te bieden had. Hij kon er dus niet overheen. Hij was overtroeft. Magdalena Zodat Anthony met een bod van één ook zijn vierde slavin kon bemachtigen. Moniek kon het niet laten om hem om de hals te vliegen. Zij had hem gedwongen, nou ja, ze had niets te dwingen natuurlijk, heel lief gevraagd dan -wat goed beschouwt op hetzelfde neer kwam- om Juliettes ontmaagding te kopen. Hij had een achterstand van 45 gehad op de andere bieders. Toch was het hem gelukt om de meeste slavinnen van allemaal te verwerven: 4 stuks: Sophie, Maartje, Geertruida en Magdalena. Allemaal ook volgens plan, vertelde hij na afloop, en een beetje geluk met de volgorde. Naar hoe het zou zijn met Geertruida en Magdalena was ze erg benieuwd. Alleen al omdat ze zo ervaren waren. Sophie bleef voor haar een onbeschreven blad. En Maartje, tsja, ze wilde altijd al dat Anthony haar goed zou leren kennen. Alleen al omdat ze beide dol waren op toneelspelen. Dan was dit toch een geweldige mogelijkheid! Ze hoopte dat ze er bij kon zijn, maar ja, er zouden 16 ontmoetingen tussen Meesters en Slavinnen plaats vinden in één weekend. Haar ontmoeting met de Oude Heer zou vast niet heel lang duren, hoewel hij volgens Marcha wel héél inventief was. En met Patrice werd het vast echt leuk, als meester van Paulien kon dat niet anders, toch? Maar waarom Juffrouw V persé Juliette had willen hebben? resultaat veiling
| | Juliette | Anthony | 45 | | 1 | | Sophie | Matthias | 40 | (overbiedt Bernhard) | 2 | | Juliette | Bernhard | 55 | (overbiedt Oude Heer) | 3 | | Magdalena | Directeur | 100 | (overbiedt Matthias) | 4 | | Paulien | Matthias | 40 | (bod in eens) | 5 | | Maartje | Oude Heer | 55 | (bod in eens) | 6 | 2e | Sophie | Anthony | 25 | (overbiedt Patrice en Bernhard) | 7 | | Moniek | Patrice | 45 | (vele boden) | 8 | 2e | Juliette | Juffrouw V | 100 | (vele boden bod ineens) | 9 | | Geertruida | Patrice | 30 | (overbiedt Anthony) | 10 | 2e | Maartje | Anthony | 25 | (troeft Patrice af) | 11 | | Marcha | Patrice | 25 | (bod in eens) | 12 | 2e | Moniek | Oude Heer | 45 | (troeft Bernhard af) | 13 | 2e | Paulien | Bernhard | 25 | (overbiedt Matthias) | 14 | 2e | Geertruida | Anthony | 4 | (bod in eens) | 15 | 2e | Marcha | Bernhard | 20 | (troeft Matthias af) | 16 | 2e | Magdalena | Anthony | 1 | (bod in eens) | | alleen Matthias houdt 20 over aftroeven = maximum bod medebieder wie was nou al weer wie? lijst met personages Kostschool: herzien - opent in nieuw tabblad lijst met personages Genootschap - opent in nieuw tabblad en waar speelde zich het allemaal af? het Gebouw - opent in nieuw tabblad © Paul Gérard
verhalen maken dromen waar
|