Tot het gaatje, deel II
deel II (dit verhaal is opgeknipt in 2 delen)
Niek test het incasseringsvermogen van Kirsty... vervolg...
De glimmende ring met de inmiddels schoongemaakte staven lag al klaar, naast het geopende flesje met glijmiddel. Ze hief haar hoofd en keek hem smekend aan. Haar mascara was uitgelopen. Op haar natte wangen zaten zwarte strepen.
“Ik ga het niet volhouden tot het einde, Meester… Als dit pas net over de helft was? En nog eens een staf voor een pauze ga ik ook niet meer trekken. Het spijt me.”
Het was duidelijk dat het haar oprecht speet. Ze voelde het als falen. Eigenlijk wel een beetje wat Niek had willen bereiken. Hij zou haar nog iets verder afbreken en vernederen. Om uiteindelijk berentrots op haar te zijn, haar in zijn armen te nemen en te koesteren. Maar zo ver was het nog lang niet.
“Dus? Ik had je gezegd dat je niet zou vertrekken als het einddoel niet bereikt was. Haak je af? Stel je me serieus zo teleur?”
Kirsty zweeg sloeg haar ogen neer. Ze wilde niet opgeven. Maar nog meer pijn kon ze ook niet meer hebben.
“Ik geef je een alternatief. Als er nog een stop nodig is, krijg je een andere straf, geen klappen meer. Laat me zien tot hoe ver je kunt gaan. Ronde drie?”
“Ja Meester.”
Het kwam er wat kleintjes uit. Ze zuchtte een keer diep en herpakte zich.
“Ik ben er klaar voor, Meester.”
Voor de derde keer duwde Niek de staven in Kirsty’s lichaam en draaide de moeren weer steeds strakker vanaf het punt waar ze gebleven waren. Het was al niet eens echt veel meer tot het einde. Wonderbaarlijk toch hoe ver een anus en darm op te rekken viel, vond hij.
Voorzichtig draaide hij de moeren weer wat verder.
“Stop, stop,” snikte Kirsty, “niet meer… stop. Ik scheur uit.”
“Zeker? Je bent er bijna, klein stukje nog.”
“Nee, echt, stop. Donkeroranje, Meester. Maak me alsjeblieft los. Ik kan niet meer… Het spijt me.”
Tranen biggelden in haar haar, nog meer zwarte strepen op haar gezicht achterlatend.
Niek glimlachte. Donkeroranje… Rood was haar stopwoord, oranje een teken dat ze tegen rood aan zat. Ze wilde niet alles afkappen, dat was evident, maar duidelijk was ook dat ze dus echt niet meer verder kon.
Hij draaide de moeren vlot terug en bevrijdde Kirsty van het martelwerktuig. Hij moest nu even de juiste houding terugvinden, want hij was nog niet klaar met haar. Hij wilde haar zijn trots nog niet laten blijken.
“Je hebt het eindpunt niet gehaald. Ik ben echt heel teleurgesteld in je, Kirsty, ik had verwacht dat je letterlijk tot het gaatje zou gaan, maar dat blijkt niet het geval te zijn. Heel jammer.
Voor dit einde krijg je nog wel straf. En eigenlijk moet ik je ook gewoon dwingen het straks nog eens te proberen, zoals ik eerder had gezegd, om dan alsnog de finish te halen, maar dat gaat me te laat worden. Ik weet wel iets anders.”
Niek zei verder niets meer en maakte zwijgend de touwen los. Kirsty lag er verslagen bij. Een verdrietige en beschaamde blik lag op haar gezicht. Ze leek ineens een stuk kleiner dan daarvoor.
Niek zag het. Een flauwe glimlach speelde om zijn lippen. Zo meteen zou ze zelfs nog kleiner zijn dan nu, wist hij.
Hij pakte twee stukken klittenband en trok Kirsty overeind, nadat hij haar eerst even haar stijve spieren had laten oprekken. Hij duwde haar richting de badkamer.
“Op je knieën.”
Met het klittenband maakte hij haar polsen aan haar enkels vast, waardoor ze niet gemakkelijk zou kunnen opstaan of ontsnappen.
“Luister goed. Ik wil dat je me blijft aankijken en volledig gehoorzaamt en ik wil geen woord van jou horen. Zorg ervoor dat je dit in ene goed doet, zodat we het niet geregeld hoeven te oefenen. Ik denk namelijk niet dat je dat leuk gaat vinden. Ik had je natuurlijk liever beloond, maar gezien het feit dat je de opdracht niet hebt kunnen volbrengen… tja. Heb je begrepen wat ik heb gezegd?”
In de ogen van Kirsty lag argwaan. Ze kreeg een flauw vermoeden wat hij van plan was en hoopte heel erg dat ze ernaast zou zitten. Niek wist hoe ze hierover dacht, het zou toch niet zo zijn dat hij dit dan toch ging doen?
“Ja Meester. Ik moet u aankijken, doen wat u me zegt en ik heb een spreekverbod.”
Hij knikte tevreden, trok de rits van zijn gulp naar beneden en haalde zijn slappe penis uit zijn onderbroek. Kirsty’s vrees groeide. Ze keek hem strak aan, probeerde hem te peilen. Niek keek met even strakke blik terug.
Ze schudde langzaam haar hoofd.
“Meester, nee…”, begon ze zachtjes, maar de felle waarschuwende blik van Niek legde haar meteen het zwijgen op.
Koortsachtig dacht ze na. Ze vond het ronduit goor wat hij zeer waarschijnlijk van plan was en bovendien vernederend tot op het bot. Zou ze de handdoek in de ring gooien en alles afkappen hierom? Was dit haar hun D/s waard?
Ze kreeg niet echt de kans om er verder over na te denken, want het volgende moment voelde ze een warme straal over haar borsten.
Kirsty kon een gil van afschuw niet binnenhouden.
“Stil. Kijk me aan. Ik wil je niet horen.”
De straal verplaatste zich naar haar keel. Kirsty kromp in elkaar. Emoties buitelden over elkaar heen in haar hoofd. Verontwaardiging en woede, onbegrip en verdriet, schaamte en andere gevoelens die ze niet direct kon plaatsen.
“Mond open.”
Wát?! Was hij serieus?? Kirsty staarde hem aan met ogen als schoteltjes. Ze kon niet geloven dat hij dit echt had gezegd.
“Laatste kans. Volledige gehoorzaamheid had ik gezegd. Schiet op. Nú. Mond open.”
Als gehypnotiseerd bleef ze hem aanstaren, terwijl ze langzaam haar onderkaak liet zakken.
De straal verplaatste zich naar boven, ging over haar hele gezicht heen. Hij spaarde haar niet.
Kirsty voelde zich onnoemelijk smerig. De zoutige urinesmaak deed haar maaginhoud bijna omhoog komen. Waarom deed hij dit…?
Het had haar een eeuwigheid geleken, maar eindelijk was hij klaar.
“Spuug maar uit. Je moet wel even douchen, je stinkt.”
Boos blikte Kirsty omhoog. Ja duh, nogal wiedes. Hij had haar zelf ondergezeken!
Niek pakte de handdouche uit de houder en richtte de douchekop op de muur. Hij trok de hendel van de douchekraan volledig naar het blauwe puntje aan de rechterkant en vervolgens omhoog. Sputterend ging de douche aan.
Kirsty slaakte een kreet toen het koude water rond haar voeten en knieën begon te stromen. Opstaan was geen optie, doordat haar polsen vastzaten aan haar enkels.
“Altijd eerst even goed laten stromen he, om legionella te voorkomen,” zei hij. “We nemen geen risico’s.”
Tuurlijk, dacht Kirsty schamper, alsof het water in zijn douche zo lang stilstond!
“Goed, we gaan je maar eens afdouchen.”
Kirsty sloot een moment wanhopig haar ogen. Een koude douche. Dat ontbrak er nog aan. Ze zou hem er echter geen lol aan laten beleven!
Ze klemde haar kaken op elkaar toen ze het ijskoude water over haar rug voelde lopen, over haar armen, benen, buik en borsten. Al snel duwde Niek de hendel weer naar beneden en hing de douchekop weer op. Kirsty haalde opgelucht adem.
“Even insoppen!”
Hij pakte een fles douchegel, kneep een flinke hoeveelheid in zijn hand en begon Kirsty ermee in te smeren. Zijn warme zachte handen voelden fijn op haar koude huid, maar ze vreesde dat hij haar zo weer met koud zou afspoelen. Of zou hij wel gewoon de warme kraan aanzetten? Dat zou toch wel?
Klappertandend en bibberend als een klein hondje stond Kirsty in de badkamer, terwijl Niek haar met een harde, ruwe handdoek droogwreef. Haar billen zagen er indrukwekkend uit en ook haar schaamlippen en het gebied eromheen was donkerpaars en goed gezwollen. Niek was tevreden.
Hij pakte een grote, zachte, warme badjas en drapeerde die om Kirsty heen, die zich er dankbaar in nestelde. Hij legde zijn armen om haar heen en trok haar dicht tegen zich aan.
“Hé, meisje. Weet je wel hoe trots ik ben op mijn subje? Heel trots. Je hebt het supergoed gedaan.”
Twijfel en wantrouwen speelden door Kirsty’s hoofd. Meende hij dat? Hij had eerder juist gezegd teleurgesteld te zijn! Ergens was ze ook nog steeds boos om wat hij had gedaan.
De warmte in zijn stem en de manier waarop hij haar vast had overtuigde haar.
Ze liet zich meevoeren naar de huiskamer, waar hij haar op de bank neerzette en vervolgens wegliep om iets te drinken te halen. Weer teruggekomen ging hij naast haar zitten en trok haar tegen zich aan. Kirsty kreunde even doordat de beweging haar stevig herinnerde aan de verse blauwe plekken. Ze legde haar hoofd tegen zijn brede borst, zich niet bekommerend om het feit dat haar natte haren zijn shirt ook nat maakten. Ze voelde zich moe, maar voldaan, ondanks die laatste actie van haar Meester in het spel.
Kirsty zette het lege glas op tafel.
“Ik moet weg, het is al hartstikke laat.”
Niek schudde zijn hoofd.
“Je weet wat ik had gezegd, he? Dat ik je niet zou laten gaan als je de maximale stand niet zou halen. Het is mijn keuze om het je niet nog een keer te laten proberen, maar ik geloof ook niet dat je dat nog zou willen. Je blijft nu alleen wel hier vannacht.”
“Néé! Niek, ik moet morgen werken! Ik heb niets bij me. Dan moet ik morgenochtend eerst nog naar huis voor ik naar kantoor ga!”
“Dan zul je extra vroeg op moeten staan,” merkte hij laconiek op.
Kirsty sprong op van de bank.
“Nee, ik ga nu naar huis, ik ga niet midden in de nacht opstaan omdat ik eerst nog langs huis moet.”
Niek bleef rustig achterover geleund zitten en haalde zijn schouders op.
“Dan ga je toch rechtstreeks naar kantoor? Ik heb nog wel een jurkje van je hangen hier. Beetje kort, maar voor een keer kan het wel. Of je trekt dat van vandaag nog een keer aan.”
“Ik heb ook geen ondergoed bij me.”
“Dus? Daar krijg je sowieso nog straf voor. Dit zou een mooi begin zijn.”
Kirsty zuchtte. Dit ging ze niet winnen. Hij had haar autosleutels ergens opgeruimd en ze zou ze zeker niet van hem terugkrijgen, dat was haar wel duidelijk. Er zat niets anders op dan een extreem vroege wekker te zetten en er dan maar het beste van te maken. Ze sliep tenminste in zijn armen, dat was dan het enige positieve. Haar hele onderlichaam deed zeer, maar ze voelde zich super! Die stomme tandartsafspraak had goede gevolgen gehad.
***
Sinds de speelsessie na de tandartsafspraak was er een kleine week voorbij gegaan. Kirsty had nog altijd napret van die middag, want de blauwe plekken waren nog steeds overduidelijk aanwezig, al waren ze niet meer zo pijnlijk als de dag nadat ze gecreëerd waren.
Zoals gewoonlijk had ze het weekend met Niek afgesproken, hoewel het dit keer een kort weekend was, want op zaterdag had er voor haar een sportwedstrijd in de agenda gestaan. Hij was op zaterdagavond naar haar toe gekomen en op zondag waren ze iets leuks gaan doen. Het was mooi weer, dus ze hadden kunnen kiezen uit diverse bezigheden. Spelen was dit weekend even geen optie geweest. Kirsty’s lijf was nog toe aan wat rust op dat gebied, al bleef Niek haar geregeld een beetje plagen en pijnigen.
Na het eten liep hij de slaapkamer in om zijn spullen bij elkaar te zoeken. Kirsty ruimde intussen de vaatwasser uit en weer in. Toen alles weer netjes was, zette ze kopjes klaar voor de koffie. Ze liep de kamer in, maar Niek zat niet zoals ze verwachtte op de bank met zijn telefoon. Ze stapte richting de hal en slaapkamer en begon halverwege al te roepen.
“Niek? Waar ben je nou? Wil je nog koffie?”
Het antwoord kwam vanuit de badkamer.
“Graag!”
Kirsty liep terug naar de keuken om de koffie te maken.
In de badkamer lachte Niek zachtjes naar zichzelf in de spiegel. Mooi, dit was voor elkaar.
Hij trok de deur dicht, liep de slaapkamer weer in om zijn spullen te pakken en zette zijn grote weekendtas vast bij de voordeur.
‘Jij ook slaap lekker, was fijn dat je er was. XXX,’ tikte ze.
Het weekend was altijd snel voorbij, zeker als er een dag op ging aan sportieve bezigheden. Een nieuwe werkweek stond weer voor de deur.
Kirsty trok haar kledingkast open. Wat zou ze morgen aantrekken…? Om in de ochtend tijd te winnen legde ze standaard ’s avonds haar kleding vast klaar. Ze koos een mosgroene nauwsluitende jurk van soepele stof, die fijn zat. Erbij moest dan het zalmkleurige lingeriesetje, want iets in het groen had ze niet.
Ze viste de beha uit de lade en trok de la erboven open, waar haar strings in zaten.
Haar hart miste een slag. De lade was volledig leeg. Haar beha’s lagen er gewoon, maar al haar strings waren weg.
Kirsty vloekte zachtjes. Dit kon hij niet maken! Ze moest naar haar werk en wilde dan wel ondergoed aan! En met sporten was dat ook wel prettiger, hetgeen toch minimaal vier keer zou zijn die week.
Ze pakte haar telefoon en appte Niek.
‘Waar zijn mijn strings? Heb je ze serieus allemaal meegenomen?!’
Als antwoord kreeg ze een emoticon van een mannetje met zijn handen niet wetend in de lucht.
Gevolgd door: ‘Ik had je gezegd dat je nog straf zou krijgen.’ Erachter een emoticon van een duiveltje.
Kirsty’s mond zakte open van verontwaardiging. Maar meteen erna glimlachte ze. Ze had nog wel andere. Sowieso zaten er diverse in de was en er lagen er ook nog wel op de stapel van het schoon nog te vouwen wasgoed.
Ze roffelde de trap op en liep de strijkkamer binnen. Over de stoelleuning hing een stapeltje schoon wasgoed en op de zitting legde ze altijd de sokken en het ondergoed als ze het uit de droger haalde.
Abrupt stond ze stil. Naast de sokken was een gapende lege plek op de stoel, de strings lagen er niet. Blijkbaar had hij ook deze meegenomen. Nou ja, dan maar een broekje uitwassen, besloot ze.
Ze huppelde de trap weer af en opende in de badkamer de halfvolle wasmand. Na vergeefs spitten keerde ze de hele mand om, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ook hier geen string te bekennen was.
Met grote stappen liep ze de slaapkamer weer in en begon Niek een bericht te sturen, met venijnige tikken op haar schermpje.
‘Dit kun je niet maken! Wat moet ik nou aan morgen naar mijn werk? En met sporten morgenavond??’
Het antwoord kwam meteen.
‘Ik zou kiezen voor een jurk of rokje, dat zit waarschijnlijk prettiger dan een broek, zo zonder ondergoed… En misschien een inlegkruisje of maandverbandje in je sportbroekje? Of gewoon niets!’
Kirsty snoof en begon weer te tikken. Halverwege haar bericht ging haar telefoon over. Niek.
Nog voor ze iets kon zeggen nadat ze het gesprek had aangenomen, begon hij al te praten.
“Subje. Luister even heel goed naar me.”
Kirsty ademde scherp in. Dit had ze niet verwacht. Hij raakte met zijn toon en woorden meteen de juiste snaar, waardoor de D/s setting acuut aanwezig was.
“Je hebt al gemerkt dat je geen strings meer in huis hebt. Ik heb ze inderdaad allemaal meegenomen, zowel de schone als de gedragen exemplaren uit de wasmand. Als je het een poosje zonder moet doen, denk je er voortaan misschien wél aan om je ondergoed thuis te laten als je naar mij komt, dan wel het tijdig uit te trekken. Komend weekend krijg je alles terug, tot die tijd zie je maar hoe je je redt.”
Kirsty had terwijl hij sprak meteen al diverse oplossingen bedacht, maar Niek had hier ook over nagedacht, bleek toen hij verder ging.
“Je gaat me niet voor de gek houden. Er wordt dus geen nieuw ondergoed gekocht, voor zo ver je daar al tijd voor zou hebben, maar daar ben je inventief genoeg voor. Ik wil dat je vanaf nu je locatiebepaling aanzet, zodat ik altijd kan zien waar je uithangt. Verder wil ik iedere dag een screenshot van je eventuele pintransacties van die dag. Je mag bedragen eraf knippen, dat interesseert me niet, maar alle bezochte winkels wil ik kunnen zien. En van iedere winkel waar je geweest bent, wil ik een foto van de bon hebben. Als je die niet kunt of wilt overleggen, verleng ik dit met nog een week en krijg je er een andere straf bovenop. Oh ja, je contante geld heb ik even uit je portemonnee gehaald, dat krijg je ook van het weekend terug.”
Kirsty luisterde ongelovig met open mond naar wat hij zei. Hij had gewoon alle ontsnappingspogingen dichtgetimmerd! Het enige wat ze nog zou kunnen doen, was geld lenen van iemand, maar met een telefoon en horloge waarmee je kon betalen, was dat heel onlogisch. Dan zou ze al een heel verhaal moeten gaan verzinnen waarom ze niet kon pinnen. Daar moest ze dan maar even op broeden, want een hele week zonder ondergoed zag ze echt niet zitten!
Het enige punt was dat hij het meteen aan haar zou zien dat ze loog, als hij er rechtstreeks naar zou vragen. En hem kennende zou hij dat zeker doen…
“Heb je me gehoord en begrepen, Kirsty?”
“Eh, ja Meester…”
“Ik wil graag dat je me vertelt wat je nu gaat doen deze week?”
Ze dacht heel even na wat hij allemaal had gezegd.
“Locatie met u delen. Alle bonnetjes bewaren en laten zien, Meester, plus een dagelijks ING-screenshot van de winkels waar ik heb gepind. En moeilijk doen op werk en met sporten omdat ik geen ondergoed heb,” voegde ze er nijdig aan toe.
“Heel goed.”
Zijn stem had een geamuseerde ondertoon.
“Slaap lekker, subje van me!”
Tientallen kilometers verderop legde Niek zijn telefoon op het nachtkastje, met een tevreden blik op zijn gezicht. Kirsty zou na deze week voortaan beter nadenken, gokte hij zo. En dan wist ze nog niet eens dat hij als afsluiting nog een mooie boxer vol met kroonkurken aan de binnenkant voor haar klaar had liggen, om voor een dagje in combinatie met een fijne strakke spijkerbroek aan te trekken. Hij ging eens even nadenken wat ze dan leuk konden doen. Sowieso een stukje fietsen. Misschien dat hij ergens een speeltuintje zou tegenkomen, met een leuke wip, zo’n ronde balk. Hij verheugde zich al helemaal op het komende weekend….
reacties vind je in deel I
gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
