Gepost op woensdag 14 juli 2021 - 12:33 am: |
|
|
Soms pakt het anders uit...
Yentls telefoon gaf een piepje, het signaal dat er een nieuw bericht was binnengekomen van haar Meester. Haar lippen krulden in een ondeugende glimlach. Ze stond al een tijd lang in speelmodus en was Kai al meer dan een week behoorlijk aan het uitdagen. Opmerkingen die op het randje waren, gedrag waarmee ze de grenzen redelijk aan het testen en oprekken was, kleine plagerijtjes. Ze had er zelf veel schik in. Hij had haar die ochtend opdracht gegeven hem een foto te sturen van blote borsten met harde tepels, waarop ze hem een foto had gestuurd van een zeer smakelijk manspersoon, met een ontbloot bovenlijf met mooie blokjesbuik, waarboven de gewenste harde tepels op zijn gespierde brede torso. Natuurlijk was dat niet wat Kai bedoelde, maar hij had niet gezegd dat het een foto van haar moest zijn, dus dit voldeed uitstekend aan de opdracht! Ze opende de chat. Een boze emoticon keek haar aan vanaf het schermpje. ‘Dit is niet wat ik wil zien en dat weet je best. Laatste kans.’ Een tweede berichtje volgde. ‘Trouwens, heb je een string aan?’ Yentl voelde een betrapte blos naar haar wangen stijgen. Hier was ze ongehoorzaam geweest. Kai had haar gisteren naar aanleiding van haar iets te bijdehante opmerkingen gezegd vandaag zonder string naar haar werk te gaan, maar omdat het vandaag best fris was, had ze voor een lange broek gekozen en had ze zijn opdracht voor het gemak genegeerd. Een broek zat gewoon niet lekker zonder string. Ze aarzelde of ze het zou opbiechten en bedacht of en hoe ze antwoord kon geven zonder haar fout toe te geven. ‘Kun je op dit moment even naar het toilet lopen?’ Zonder nadenken had ze al bevestigend geantwoord. ‘Ik wil behalve de foto die je al zou sturen binnen nu en 2 minuten twee bewijsfoto’s dat je geen string aan hebt. Eén en face en één en profil. Geen gesputter of discussie. Nu. Je tijd loopt.’ Yentl blies opgelucht een korte ademtocht uit. Nou, daar had ze dan mazzel aan, ze hoefde niet eens antwoord te geven. Dit was te doen. Ze zou hem de borstenfoto van de opdracht inderdaad ook maar sturen, want daar kwam ze toch niet onderuit. Ze liep naar het toilet. Het voelde echt stom om zo’n foto te maken. Ze schoof de bandjes van haar beha over haar schouders en trok het kanten gevalletje naar beneden. Dit ging niet. Ze trok haar armen nu helemaal door de bandjes en liet de beha zakken tot haar middel. Die harde tepels waren wel aanwezig, dat was geen punt. Of eigenlijk ook weer wel, twee punten zelfs, grinnikte ze in zichzelf. De foto was snel gemaakt en verstuurd. Nu die andere twee nog. Yentl trok haar beha weer aan liet haar broek en string zakken. De handige afstandsfunctie van haar smarthorloge om een foto met haar telefoon te maken kwam nu goed uit, het was een stuk gemakkelijker zo. Ze maakte een foto van de zijkant en eentje recht van voren, zoals opgedragen en hees haar string en broek weer op. Weer netjes aangekleed tikte ze de foto en profil aan en sneed wat van de overbodige zijkanten af. Ja, beter. Nu snel versturen, want haar twee minuten waren al bijna om. Maar wacht eens… Ze vernauwde haar ogen en vergrootte de foto. Nee!! Op haar heup prijkte onmiskenbaar een spoor op haar huid, dat duidelijk aangaf waar het randje van haar string had gezeten. Ze tikte de andere foto aan en zoomde ook deze in. Ze kreunde zachtjes. Ook hier was, behalve de sporen van de broekband net onder haar middel, een dun rood streepje van de bovenkant van het broekje onderaan haar buik te zien en twee dunne schuine lijntjes liepen naar haar kruis. Zou ze de foto nog over kunnen maken, na even flink wrijven, zodat die sporen weg zouden zijn? Ze liet haar broek weer zakken en wreef stevig over een van de lichte strepen van de string op haar huid. Haar vel verkleurde meteen door de ruwe behandeling, waardoor de streep zelfs nog meer opviel. Aargh, dit kreeg ze niet weg en al helemaal niet in korte tijd! De foto’s snel even bewerken dan? Ze keek op haar horloge en zag dat ze eigenlijk al te laat was. En zo handig was ze niet met bewerken. Niets meer aan te doen… Balend en met duidelijk voelbaar kloppend hart drukte ze op send, hopend dat Kai de sporen misschien niet zou opmerken. Het was natuurlijk ijdele hoop, want hij had haar vast niet zonder reden om twee foto’s gevraagd. Al diverse keren had Yentl de chat geopend, maar haar Meester had niets meer gezegd en ook niet gereageerd op de foto’s, hoewel hij ze wel had gezien. De vinkjes waren immers felblauw. Zou ze een berichtje sturen? Of misschien maar beter niet? Voor de zoveelste keer sloot ze de chat, zonder een bericht te sturen. Ze wist heel goed dat ze fout zat. Met die eerste foto had ze gewoon wat geplaagd en Kai kon haar daar niet op pakken, want ze had wel aan zijn opdracht voldaan. Bovendien had ze de écht gewenste foto later alsnog gestuurd. Maar die stringopdracht voor vandaag had ze wel degelijk bewust naast zich neergelegd en daar had hij alle reden om haar te straffen. Dit viel niet goed te praten. Yentl kauwde op haar lip en opende de chat weer. Misschien had hij het gewoon wel niet eens gezien en even geen tijd gehad om iets te tikken. Zou ze toch een regeltje sturen? Normaal gesproken zou ze dat immers ook doen. Doen alsof haar neus bloedde? Ze tikte een berichtje en haalde het weer weg. Tikte nog iets en deletete ook dat. Uiteindelijk verzond ze ‘Drukke dag?’ Snel sloot ze de chat en legde haar telefoon weg, om zich vervolgens op de binnenstromende werkmail te richten. Een paar minuten voor vijf sloot Yentl haar computer af en klapte de laptop ernaast dicht. Ze liet het slanke apparaat in de vrolijk gebloemde laptoptas zakken en viste haar telefoon eruit. Haar hart maakte een opgewonden en tegelijkertijd ongerust sprongetje toen ze op het startscherm de melding zag staan dat er twee berichten waren van Kai. Al lopend naar de uitgang toetste ze de toegangscode in. Zoals gewoonlijk eerst fout. Ging ook niet, tikken met een duim terwijl ze haar telefoon in dezelfde hand had. Met een geïrriteerd ‘tsk’ tikte ze nogmaals de zes cijfers in. Dit maal met succes, het scherm opende braaf Whatsapp. Kai had de borstenfoto beantwoord met ‘Dankjewel. Was dit nou zo moeilijk?’ En haar vraag met ‘Best wel.’ Geen enkele reactie op de andere twee foto’s. Yentl fronste en dacht na wat dat kon betekenen. Mogelijk kwam hij er later nog op terug. Of misschien ook niet. Als hij het druk had, had hij wellicht de foto’s niet heel goed bekeken en had hij het misschien niet gezien. In dat geval zou ze geluk hebben. ‘Nu lekker naar huis!!’ tikte ze, met een blije smiley erachter. ‘Ga je nog iets doen vanavond?’ Het antwoord kwam een paar minuten later. De chat stond nog open. Met een schuin oog zag Yentl het bericht binnenkomen op haar telefoon in de houder en probeerde het snel te lezen en tegelijkertijd het verkeer in de gaten te houden. Ze wist heus wel dat ze eigenlijk die telefoon beter in haar tas kon laten zitten, maar kon het toch niet laten. Zelf tikte ze nooit een bericht onderweg, wel sprak ze geregeld iets in. Als ze eerlijk was, moest ze toegeven dat ook dat afleidde en niet geheel ongevaarlijk was. Misschien zou ze voortaan toch die vliegtuigstand eens moeten inschakelen, of zo’n autostand. Het was wel veiliger… Kai liet weten bezig te zijn met een nieuw spelletje, waarover ze nog zou horen. En hij was bezig iets leuks voor haar te maken, zei hij, waar hij vanavond ook mee verder wilde gaan. Yentl vertrok haar gezicht. Iets leuks voor haar? Iets leuks voor hem, bedoelde hij zeker! Voor haar was het zelden leuk, hooguit achteraf als ze met lichte trots nog een week lang plezier had van blauwe en beurse plekken. Het bleef toch altijd een rare ambivalentie. Het opzien tegen en tegelijkertijd uitkijken naar een pijnlijk spel, er zowel niet als wel van genieten, maar dan achteraf weer uitsluitend trotse en positieve gevoelens hebben… Kai had met geen woord meer gerept over de delicate foto’s. Yentl had er zelf wijselijk ook maar niets over gezegd en hoopte dat het hiermee afgedaan was. Ze was de rest van de week iets voorzichtiger geweest in haar uitlatingen en had zich werkelijk voorbeeldig gedragen naar haar Meester toe. Het plan was dat ze dit weekend naar hem toe zou gaan, hetzij op de vrijdagavond, na haar competitiewedstrijd, hetzij de zaterdagochtend na een rondje hardlopen. Kai hakte de knoop nu voor haar door. ‘Ik wil graag dat je vanavond komt. Rennen kun je hier morgen ook, maar je kunt het ook best een keer laten. Een dag rust kan geen kwaad,’ appte hij. ‘Dat is goed, Meester,’ tikte Yentl terug. ‘Kai is aan het typen…’ meldde haar schermpje. Een paar minuten later was dat nog steeds het geval. Yentl begon zich net af te vragen of ze soms een compleet boek zou krijgen, of dat de app hing, toen er een lang bericht op haar scherm verscheen. ‘Betreffende dit weekend: ik wil een nieuw spel introduceren. Je krijgt voorafgaand aan onze ontmoetingen voortaan een soort van menukaart van mij toegestuurd. Hierop vind je diverse activiteiten, die allemaal gewaardeerd zijn met punten. Ik wil dat je voor dit weekend activiteiten uitzoekt ter waarde van 1000 punten en me voor vanavond 19:00 laat weten welke bezigheden dat gaan zijn. Voor deze eerste keer mag je zelf kiezen uit welke categorie. Mag uit dezelfde, of uit verschillende, als het bij elkaar maar 1000 punten worden. Omdat we dit dit weekend voor het eerst doen, staan nu alle mogelijke activiteiten op je menukaart, maar dat zal in de toekomst niet zo zijn. Je krijgt dan een beperkte keuzemogelijkheid en ik laat je per keer weten hoeveel punten je uit een respectievelijke categorie dient te kiezen.’ Yentl trok verrast haar wenkbrauwen op. Hee, dit klonk leuk! Ze was heel benieuwd wat ze toegestuurd zou krijgen. Het volgende moment verscheen er een pdf-bestand in de chat. Nieuwsgierig downloadde Yentl het bestand en opende het. Het document bestond uit verschillende kolommen. In de eerste kolom stond de categorie beschreven. ‘Pijn’, las ze, ‘lust’, ‘ongemak’, en ‘divers’. De tweede kolom bestond uit diverse bezigheden, passend bij de categorie ervoor. Yentl liet haar ogen snel langs de lange lijst glijden. Pijngerelateerde items als caning, spanking en pussy spanking, klemmen met diverse onderverdelingen, elektro, het elastiekenrek, magneten, wasknijpers en nog veel meer dingen werden benoemd. Maar ook zaken die ze zeker kon waarderen stonden op de lijst onder het kopje lust, zoals kaarsvet, massages, vibrators in diverse vormen, orale, anale en vaginale seks, klaarkomen en laten klaarkomen en nog heel veel andere dingen. Onder de categorie ongemak zag ze de spreader staan, buttplugs met onderverdelingen, kledingzaken zoals prikslips en slips met dildo’s erin, vaginale balletjes, spermadouches en meer van dit soort. Achter de bezigheden waren kolommen waarin kon worden aangegeven in welke mate, een tijdstuur, een hoeveelheid of aantal keer, het middel, de houding en er was een kolom waarin extra attributen werden aangegeven. Niet alle cellen van de diverse kolommen waren overal ingevuld, er waren veel lege plekken. Bij ‘spanking’ werd als extra attribuut ‘blinddoek’ genoemd, bij ‘zonder kleding boodschappen halen’ stond daar ‘bondage onder jas’. In de laatste kolom stond een puntenwaardering. Het was een enorme lijst. Het duizelde Yentl enigszins. Hier moest ze echt even rustig voor gaan zitten, om iets te kiezen! Waarschijnlijk zou dat alleen voor deze keer gelden, want Kai had gezegd dat ze in het vervolg een gereduceerde lijst zou krijgen, dus dan zou er een stuk minder op staan, wat het kiezen zou vergemakkelijken. Hoewel ze zo al diverse zaken had zien staan waar ze wel voor te porren was. ‘Een massage krijgen, minimaal 1,5 uur’ bijvoorbeeld zou ze sowieso aanvinken. En dat leverde nog best veel punten op ook! De fairy vond ze ook wel leuk. Bij ‘houding’ stond daar ‘good girl-bad girl chair’. Dat betekende dus dat ze zou zitten en mogelijk zou Kai haar nog vastmaken ook, wat haar opwinding standaard verhoogde. ‘Minimaal 5x klaarkomen’ was ook niet verkeerd, die zou ze ook kiezen. Nou, eigenlijk hoefde ze niet eens verder te lezen! De massage was goed voor maar liefst 500 punten, de fairy en 5x klaarkomen had elk 250 in de laatste kolom staan. Eens een keer pure lust voor de afwisseling mocht best wel eens. De blauwe plekken van de vorige ontmoeting waren zelfs nog ietwat zichtbaar, hij kon dit weekend dan eens extra lief voor haar zijn, besloot Yentl. Blijkbaar was dit ook zijn bedoeling, want de pijnlijke of echt vernederende items hadden een veel lagere waardering. Tevreden met haar keuze appte ze Kai. ‘Ik ga voor de massage, de fairy en voor 5x klaarkomen en kijk ernaar uit!’ tikte ze. Met een emoticon met een gek gezichtje en eentje met een brede lach verstuurde ze de tekst. ‘Zo zo. Subje gaat voor lust en heeft er zin in? Heeft ze dat dan wel verdiend?’ kwam er terug. ‘Zeker weten!!’ antwoordde Yentl. ‘Massage dan ook echt minimaal 1,5 uur hè! Maar 2 uur mag ook, hoor!’ Er kwam een grote smiley terug en de mededeling dat de laatste twee items mooi gecombineerd konden worden. Yentl vertrok naar de sporthal met een hele brede glimlach op haar gezicht. Het zou een geil weekend worden! dit hoofdstuk is opgedeeld in 2 delen voor het volgende deel: gebruik onderstaande link
|
|
Lees en Beleef
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 99 Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 24 juli 2021 - 07:57 pm: |
|
heerlijke sm humor |
Ik was zo bezig met een goed commentaar te schrijven op je vorige verhaal, het bijzondere “Tot het gaatje”, dat ik het maar uitstelde en prompt dus twee dingen vergat: In de eerste plaats dat je in deze kale smverhalen tijd een nieuw verhaal geplaatst is en wel de Grande Dame van de harde smverhalen herself. Dat spanking en soft sm meer mijn ding is, doet niets af voor mijn bewondering. Ik heb nog maar even nagekeken: 4 keer een “Goud!” vermelding en 5 keer een “erg ontmenselijkend en extreem”. Wat een rot woord, trouwens, dat eerste, maar wel verhelderend.... Veel heel lange verhalen ook. En als laatste een verhaal uit 2013! The Lady is back in Town.... En tweeduns dat er überhaupt weer een verhaal geplaatst wordt. Zelfs Paul en Lief & Streng laten het afweten (wat ik ook wel snap na zo veel Corona en zoveel geschreven). En nu dus zelfs een tweede verhaal van Quirina! Met, verdraaid, een lief en humoristisch verhaal. Niet dat de sm nu ineens liefelijk is geworden.... Bepaald niet. En ik ben erg blij dat ik het niet ben, onze hoofdpersoon.... Maar toch is het een lief verhaal. Het verlangen, de misstapjes, maar ook de ‘gewone’ manier dat de sub en de dom met elkaar omgaan. En natuurlijk is dan alles dus niet wat het lijkt te zijn. Heerlijk. Maar die humor... haha haha... jammer dat ik dáár niets over mag verklappen zonder een spoiler waarschuwing.
het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
| |
|