| Gepost op vrijdag 22 mei 2020 - 10:57 am: | 
|
|
oftewel: de ontgroening van Juliette en Marjan op de slaapzaal
vooraf:
wat is een gecertificeerd dienstmeisje?
Tsja, daarover is veel onduidelijkheid.
Wat we wel weten is dat Juliette die vraag niet kon beantwoorden.
Eerst niet in de Bijles bij Juffrouw V.
Daarna niet in de Franse Les bij Madame Mélisande.
En met name dat laatste had grote consequenties.
Welke doen er in dit verhaal echter niet toe.
nog even de rolverdeling:
Moniek is inmiddels Klasse-Oudste,
de vorige, Maartje is gedegradeerd tot pupil
Marjan en Moniek hebben iets met elkaar...
Juliette is een Mevrouw van 35, maar nu ook kostschoolmeisje
Dora is o.a. kamermeisje, en nachtwacht op de slaapzaal
wat vooraf ging:
Een formeel diner
In de slaapzaal heerste een opgewonden spanning.
Alles was klaar. Alles was voorbereid. Het wachten begon. Want wanneer Marjan en Juliette zouden arriveren was onbekend. In ieder geval duidelijk later dan ze dachten.
Moniek gebruikte de tijd om alle meisjes één voor één even apart te nemen. Had ze alles geregeld? Had ze alles wat ze nodig had. Wist ze wat ze moest doen? En wanneer? Ze stelde iedereen gerust: zij zou alles leiden. Als een echt Klasse-Oudste. Ze liet zelfs een notitieboekje zien: ze had alles opgeschreven.
Eindelijk: een klop op de deur.
Als een gek holde iedereen naar zijn eigen plek en ging op zijn bed zitten. Snel keek Moniek rond. Keek iedereen even aan. Ze had precies één minuut: dat had ze met Dora afgesproken. Alles meisjes zaten keurig rechtop. Mooi. Nu zelf snel gaan zitten.
Ze had het keurig getimed. Net als Dora. De deur ging open. Dora deed een stap naar binnen.
Verbouwereerd keek ze rond.
“Ik geloof dat ik hier te veel ben,” zei ze.
Want wat ze zag waren zeven meisjes die net zo gekleed waren als haarzelf. Zeven dienstertjes. Zeven meisjes met een diensterschort, diensterblouse en diensterhoofdkapje.
En één Klasse-Hoofd recht tegenover de deur: Moniek.
En één meisje in een avondjurk: Zofia.
“Natuurlijk niet,” antwoordde Moniek, “jij bent de enige echte. En we hebben je heel erg nodig. Kijk, daar is je bed. We hebben ook voor jou een bed laten komen, want ik heb geregeld dat je vannacht bij ons slaapt.”
“Echt waar?” vroeg Dora ongelovig.
“Sure. Heb ik als Klasse-Oudste voor gezorgd,” zei ze trots.
Wie had gedacht dat ze daar ooit trots op zou zijn: Klasse-Oudste zijn?
“Dankjewel, Klasse-Oudste,” reageerde Dora met ontzag, en heel gemeend.
Ze wenkte nu Marjan en Juliette om binnen te komen, en liep snel haar toegewezen bed.
Omdat Dora voor hen stond, en zij nog op de gang, hadden Marjan en Juliette niet goed kunnen zien wat er aan de hand was. Alleen Moniek zagen ze die als Klasse-Oudste op haar bed zat.
Maar toen ze binnenkwamen, waren ze, ja wat, overdonderd?
Ineens waren zij de vreemde eenden in de bijt. Wat normaal was werd ongewoon: meisjes in een kostschooluniform.
“Welkom meisjes. Voor jullie is het allebei de eerste keer op de slaapzaal. Dat betekent ontgroening”
Marjan en Juliette keken elkaar een beetje benauwd aan. Was een ontgroening niet altijd iets ergs als je ontgroend werd en alleen maar leuk voor de ontgroeners?
“Juliette, je hebt niet alleen nog nooit op de slaapzaal geslapen, maar ook nog nooit op één van de meidenkamertjes van de Kostschool. Dus dat wordt voor jouw een hééél speciale ontgroening.”
Juliette kreeg het nu pas ècht benauwd.
“En jij gaat eerst, Juliette, dan pas Marjan. Voor ons ben je echter onze heldin. Jij durfde de strijd aan te gaan met Madame Mélisande. Jij moest strafregels schrijven samen met Marjan. En jij deed daarna iets wat nog nooit iemand heeft gedurfd: je stopte ze daarna in je kut.”
Volgens Juliette was het toch nèt wat anders gegaan, maar deze versie beviel haar wel.
“En je werd daarna vreselijk gestraft als Kostschoolmeisje. Dat was echt heel oneerlijk. Daarom hebben we iets heel bijzonders voor je bedacht. Jij ging de strijd aan met Madame Mélisande. Iedereen vond dat je glorieus had gewonnen. Tot die bitch van een Mélisande gemeen speelde met dat ‘Gecertificeerde Dienstmeisje’ gedoe. Vanavond ga je wraak nemen.
Zoals je ziet zijn hier 7 gecertificeerde Dienstmeisjes, en eentje die zich verkleed heeft als dame. Al die dienstmeisjes hebben zich misdragen. Tenminste, dat denken ze. Jij gaat bepalen wat er hen gaat gebeuren. Nou, is dat leuk of is dat leuk?”
Juliette wist niet goed wat ze moest zeggen. Eigenlijk snapte ze er nog niks van.
“Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks. Da’s wat je zeggen wilt, toch?”
Juliette knikte.
“Komt zo wel. Echt. Niks engs.”
Ze richtte zich vervolgens tot Marjan.
“Jij gaat haar daarbij helpen, Marjan. Jij bent haar Mentor. Jij gaat dingen voor haar doen die ze als Pupil niet mag: meisjes uitkleden.”
Alle meiden begonnen te loeien. Het werd daarbij niet duidelijk of het een protest was, dat ze niet wisten wat hun Klasse-Oudste bedoelde, of dat ze er juist reuze zin in hadden.
Maar Moniek ging verder met Marjan toespreken: “Dat is dus niet jouw ontgroening. Die komt pas als Juliette ontgroend is. Jij wordt ontgroend met iets wat je heel graag wilt, maar toch weer steeds ontloopt.”
Dat klonk cryptisch, en zo was het ook bedoeld. Tenzij... Maar dat was toch ... onbestaanbaar ... op de Kostschool. Toch?
“Zo, ga nu eerst maar op je bed zitten. Die links van Dora is voor Juliette. Die rechts voor Marjan.
Okay, tijd voor de spelregels. En meiden: ook jullie moeten goed opletten, want als Klasse-Oudste heb ik jullie nog lang niet alles verteld.
Ik roep straks het eerste Dienstmeisje op. Dat is altijd het dienstmeisje van de zogenaamde echtgenoot van Juliette. Het Dienstmeisje in kwestie laat zien hoe ze zich misdragen heeft. Waarop Juliette vervolgens beslist of dat klopt: heeft ze zich misdragen, of juist niet.”
De meisjes reageerden ontzet. Alles wat ze van te voren afgesproken hadden kòn toch echt niet? En nu mocht Juliette beslissen of het wèl mocht?
“Jullie horen het goed. Misschien hoort een Gecertificeerd Dienstmeisje zich wel zo te gedragen. Nou ja, we hopen dus van niet. Enne, als ze zich wèl misdragen heeft, zegt Juliette hoe ze daarvoor gestraft moet worden. Maarrrr....”
Ojee, wat krijgen we nu weer? Hier was wel ècht een Klasse-Oudste aan het woord...
“....we weten dat Juliette van Gecertificeerde Dienstmeisjes niet zo heel veel verstand heeft.”
De klas protesteerde nu openlijk. Ze vonden dat Juliette juist heel veel...
“Nee, Juliette niet, en ik ook niet. We denken dat we er verstand van hebben, maar dat hebben we niet. Maar er is hier een meisje die wèl heel veel verstand heeft van Gecertificeerde Dienstmeisjes...”
De meiden keken elkaar bevreemd aan. Wie dan? Maartje? Paulien? Die was heel ervaren. Of Sophie dan? Die zei bijna nooit wat, maar als het er op aankwam, wist ze alles.
“... Dora. Want, meiden: Dora is zelf een Gecertificeerd Dienstmeisje.”
Wat, zag je ze denken: Dora? Neee, geen Dora. Dora was gewoon van hun. Voor als ze iets nodig hadden. Of zoals nu, als ‘toezichthoudster’ op de slaapzaal.
Maar Dora knikte, bescheiden, dat wel, dat het waar was.
“Wil jij Juliettes oplossing beoordelen, Dora?”
Dora knikte. Met een big smile zelfs.
“Mooi. En als het goed is moet de maatregel meteen uitgevoerd worden. De straf bijvoorbeeld. Maar als het niet goed is, mag de rest van de klas Juliette helpen. Net zolang ze het wel goed heeft.
Heeft het dan helemaal geen gevolgen als Juliette het fout heeft?”
Oh jee, dacht Juliette. Daar gaan we weer: dat wordt straf. Of ... dit waren wel de meiden onder elkaar. Was straf dan erg? Vast niet. Toch?
“Het Dienstmeisje moet natuurlijk wel uitgekleed worden voor de nacht. Juliette is maar een Pupil, dus die mag dat niet. Marjan is haar Mentor. Die mag dat wel. Dus die kleedt haar uit.
Maar, en nou komt het verschil met goed of fout: als Juliette het goed had krijgt ze van mij een nachthemd, als ze het fout had dus niet.”
Dan ben je dus naakt, bedachten de meisjes. En voor hoe lang? En was dat erg? Toch wel eigenlijk. Dan moest je dus naakt op je bed gaan zitten en kon iedereen straffeloos naar je naakte lichaam gluren....
“Ja meiden, dat is niet eerlijk. Maar laten we wel zijn: wat er allemaal gebeurde met Juliette was helemaal niet eerlijk. Jullie waren toch zo trots op haar? Nou dan!”
Tsja, niets tegenin te brengen. Sodeju, ze was wel een echt Klasse-Oudste. Dat zagen ze Maartje nog niet doen, op die manier. Zou ze advies gekregen hebben? En zo ja: van wie dan?
“Mooi. Dan laat nu het eerste Gecertificeerde Dienstmeisje haar schandalig gedrag zien. Maartje! Kom naar voren ”
Maar Maartje bleef gewoon zitten.
“Maartje!”
“Nou ik dacht het niet. Ik ga daar echt niet staan hoor. Ik ben Gecertificeerd. Jij mooi niet. Je bent alleen maar Klasse-Oudste geworden omdat ik er bijgenaaid ben. Door die slet van een Juliette. Enne, waarom zou ik me als Dienstmeisje schandalig gaan gedragen omdat jij dat zegt? Wie denk je wel dat je bent?”
Om als slotakkoord brutaal haar tong naar Moniek uit te steken.
Even was het stil. Toen proesten de meiden het uit. Ze dachten eerst echt dat ze het meende. Maar de grijns op het gezicht liet anders zien.
“Nou, Juliette, wat vind je van dit gedrag van ons Gecertificeerde Dienstmeisje.”
Juliette moest lachen. Dit was niet zo’n moeilijke.
“Ze is brutaal. Heel erg brutaal. En Gecertificeerde Dienstmeisje horen niet brutaal te zijn.”
Dora knikte. Tot zover ging het goed. Nu het moeilijke deel: wat moest ze er aan doen. Haar over de knie nemen, had ze met schade en schande geleerd, was niet de correcte reactie als je niet de Eigenaar van het meisje was...
“Ik zou haar terechtwijzen. Dat ze heel brutaal was. Dat ik dat niet accepteerde...”
Dora knikte. Tot zover klopte het. Maar nu de straf...
“Ik zou haar heel streng toespreken. Met mijn vinger wijzen. Dat ik haar dus op de vinger tikte...”
Juliette bleef praten en goed op Dora letten. Bij het laatste knikte ze echt bemoedigend.
Yes! Ze wist het.
“Ik zou haar dus echt op de vingers tikken. Op haar hand. Ja, dat is een mooie straf. Niet onbetamelijk zoals billekoek. Maar echt een straf voor een brutaal meisje. Ik zou een liniaal pakken. Ze zou haar hand moeten uitsteken. En ik zou haar een tik op haar hand geven.
Dora glunderde. Het klopte helemaal. Blijkbaar had ze het zelf al eens moeten ervaren.
Moniek beval: “Maartje kom naar voren.”
Schuldbewust stapte Maartje naar voren. Nu weer helemaal het brave meisje. Nou ja, dat speelde ze. Een keurig dienstmeisje.
“Steek je rechterhand recht naar voren, handpalm naar boven. Ondersteun hem met je linkerhand, ja, en onderarm vastpakken. Goed zo. Marjan!”
Marjan stapte naar voren, kreeg van Moniek de liniaal die al -verborgen- op haar bed klaargelegen had en liep naar Maartje.
“Hoeveel Dora?”
Dora stak drie vingers op.
“Marjan! Drie!
Met een big smile stapte ze op Maartje af. Richtte. En sloeg.
“Auwww”
Maar Maartje bleef staan. Wel wapperde ze wat met haar hand.
“Stilhouden. En twee.”
Dit keer kromp Maartje ineen, maar hield haar arm wel stil.
“Drie.”
Marjan legde er nu echt kracht in.
Maartje jammerde “Auww auww auw” en danste rond.
“Stilstaan. Marjan, kleed haar uit”
Ach, wat was dat heerlijk. Natuurlijk, Maartje had zich eerder zelf voor heel veel toeschouwers moeten uitkleden, een zaal vol. Maar dat was anders, toen. Nu mocht zij, Marjan, het doen. En natuurlijk kon ze het niet laten haar nadrukkelijk bij het uitkleden aan te kijken.
Maar het gekke was, Maartje scheen het helemaal niet erg te vinden. Ze nodigde haar als het ware uit om dat te doen. Heel bereidwillig.
Jammer dat ze al zo snel naakt was.
En omdat Juliette het goed had gehad, duurde haar naakt zijn maar even: ze kreeg van Moniek haar nachthemd.
“Mooi. Het volgende Gecertificeerde Dienstmeisje is .... Nina”
Natuurlijk! Het voormalig sloofje van Maartje.
“Juliette. In de hoek staat een rechte stoel. Pak die even en ga op het randje ervan zitten. Maar niet met je benen over elkaar. Goed zo. Nina... aan het werk.”
Nina liet zich onmiddellijk op haar knieën zakken. Ze had een doek in haar handen en maakte daar zogenaamd de vloer mee schoon. Maar dus heel oppervlakkig, met grote gebaren en met maar één doel: in de buurt komen van Juliette. Ze had ogenschijnlijk alleen maar oog voor de vloer, maar bepaalde de richting onder haar wenkbrauwen door. Bij Juliette aangekomen vertraagde ze. Heel langzaam schoof ze tussen Juliettes voeten. Onder haar rok. Liet de schoonmaakdoek vallen. Duwde haar hoofd omhoog. Dat nu onder Juliette rol verdween. Duwde met haar handen Juliettes knieën open. Trok haar broekje naar beneden. En begon Juliette tussen haar benen te kussen.
Juliette kreeg een rood hoofd. Maar greep niet in. Slaakte een gilletje.
Ademde heel diep. Sloot haar ogen. Haar hoofd gleed naar achteren.
“Aaaaahhh” klonk het zacht, en daarna: “jaaaah...”
“Niks daarvan,” zei Moniek.
En Nina trok zich gehoorzaam terug.
Juliette kreeg even de tijd om weer terug te komen op aarde. Met een rood hoofd keek ze Moniek aan.
“Nou,” vroeg die: “Mag ze dat doen. Als Gecertificeerde Dienstmeisje?”
“Nee,” zuchtte Juliette, “dat mag ze niet,” nog een zucht, “jammer genoeg.”
“Dora?”
“Jammer genoeg wel,” zei Dora, “ik keur dit gedrag af, zeker. Hoe het toch kan dat dit meisje, Nina dus, precies doet waar ze eerder door de meiden van beschuldigd werd, weet ik niet. Toen ze daar door Klasse-Oudste toe gedwongen werd, was dat haar niet te verwijten, ook al was dàt precies wat de andere kostschoolmeisjes deden.”
Ze keek de meiden één voor één aan.
“Nina was sloof van Maartje en gedroeg zich zoals een sloof betaamd: de Klasse-Oudste gehoorzamen. Of ze dat ze dat zelf ook leuk vond is een andere vraag.
Maar hier zie ik geen opdracht. Hier is het het dienstmeisje dat in actie komt, en een Mevrouw die haar niet tegenhoudt, integendeel. Dus wie is hier de schuldige? Het Gecertificeerde Dienstmeisje zeker niet. Ik zou natuurlijk er aan kunnen toevoegen: Mevrouw moest zich schamen. Maar ja, het is tenslotte het Gecertificeerde Dienstmeisje van haar echtgenoot. Dus...”
Iedereen moest lachen. En zowaar, Nina kreeg ook complimentje. Tof van jou...
Moniek greep in.
Gemaakt streng zei ze: “Nu, Juliette. Je hebt het gehoord. Zo gaat men dus om met een Gecertificeerde Dienstmeisjes en wat jou betreft: dus niet. Jij had haar kunnen stoppen, zeker. Maar hiervoor haar na afloop straffen: zeker niet.
Dat betekent dat Marjan Nina meteen mag uitkleden. Maar dus geen nachtpon van mij krijgt.”
Het glunderen was Nina snel vergaan. Dat was wel het laatste wat ze wilde: naakt blijven voor alle meiden. Maar toch was dàt wat er gebeurde.
“Zofia,” beval Moniek.
Nou, wat die voor fout had gemaakt als Gecertificeerde Dienstmeisje was duidelijk: ze had haar kostuum niet aan. Want Zofia was het meisje in de avondjurk. Maar was dat alles?
Zofia kwam naar voren.
“Vertel het maar Zofia,” vroeg Moniek haar, “wat doe jij in een avondjurk?”
“Nou mejuffrouw de Klasse-Oudste,” antwoordde Zofia gemaakt, “gewoon omdat ik daar zin in had. Maar ehh dat is niet alles...” en tegen Juliette: “Het is uw avondjurk, mevrouw.”
Juliette kreeg een rood hoofd. Het was inderdaad haar avondjurk. De avondjurk die ze deze avond nog aangehad had. Ze had het al raar gevonden toen ze Zofia zag zitten, maar er verder geen aandacht aan geschonken. Maar nu ze voor haar stond, zag ze het duidelijk. Het was dezelfde jurk. Maar dan kon niet. Dat betekende dus dat iemand Zofia verteld had wat zij aan zou hebben tijdens het diner....
“Dat is eh heel onbetamelijk van je, Zofia. Dat is inderdaad mijn jurk. Ik wil dat je hem onmiddellijk uitrekt.”
Zofia gehoorzaamde onmiddellijk. En niet alleen omdat ze Juliette graag gehoorzaamde, maar ook omdat ze er genoeg van had om de vreemde eend in de bijt te zijn.
“Stop,” beval Moniek: “Is dit je straf, Juliette?”
Juliette keek naar Dora. Die schudde een beetje heen en weer. Niet goed, maar ook niet fout?
“Het is onderdeel van haar straf, mejuffrouw.”
Moniek gebaard: ga door...
Wat kon ze verder bedenken? Wat was erger dan uitkleden voor een Gecertificeerd Dienstmeisje? Ineens wist ze het.
“Is je ondergoed ook mijn ondergoed, Zofia?”
“Nee ehh mevrouw.”
“Dan trek je mijn jurk uit. Laat maar eens zien wat je daaronder hebt.”
Dora keek nu goedkeurend, maar nog wel wat zuinigjes.
Tot verrassing van iedereen mocht Zofia haar jurk zelf uittrekken.
Moniek verduidelijkte: “Het is onderdeel van haar straf. Niet omdat ze haar slaaphemd al aan mag.”
Zofia trok triomfantelijk en met de nodige verleidelijke showbewegingen de jurk van Juliette uit. Daaronder had ze pikant ondergoed. Duidelijk niet volgens de voorschriften voor Kostschoolmeisjes.
“Heb ik zelf geregeld,” verduidelijkte Zofia trots terwijl ze haar ondergoed showde en daarbij haar best deed zich ‘sexy’ te bewegen.
“Jammer dat jou daarvoor straffen nu niet handig is, Meisje, dat ondergoed is echt onbetamelijk voor een kostschoolmeisje,” sprak Moniek haar vermanend toe: “We spreken elkaar hierover nog wel nader.”
“Dora?”
“Een Gecertificeerde Dienstmeisje zo laten rondlopen is echt niet comme il faut. En ook nog veel te uitdagend. Dat mag alleen meneer zo doen, als hij daar zin in heeft. Mevrouw niet.”
Moniek: “Andere suggesties?” en keek de kring rond.
“Uitkleden?”
Dat was net zo min betamelijk...
“Zeg het maar Dora.”
“Zofia moet haar ondergoed uittrekken...”
Zofia gehoorzaamde onmiddellijk.
“... en haar jurk weer aantrekken” Huhh? “Maar dan binnenstebuiten.”
Zofia gehoorzaamde. Snel werd duidelijk waarom dit een straf was: het was geen gezicht. De jurk had voorgevormde stukjes bij haar borsten en een aangehangen onderjurk.
Juliette hervond zichzelf: “Laat je door iedereen bekijken, Zofia. Ga alle meisjes langs. Dat zal je leren.”
Zofia gehoorzaamde. Ze wist dat ze er belachelijk uitzag, maar dat rondje moeten maken was helemaal zo erg nog niet. Lekker gek showen dus...
“Marjan. Trek haar daarna die jurk uit. En voor jou ook geen nachthemd, Zofia.”
Ze keek misprijzend naar Juliette. Eén goed. Twee fout. Niet goed!
wie was nou al weer wie?
lijst met personages: herzien - opent in nieuw tabblad
en waar speelde zich het allemaal af?
het Gebouw - opent in nieuw tabblad
© Paul Gérard
dit hoofdstuk is opgedeeld in 2 delen
reacties op dit verhaal plaats je hier
voor het volgende deel: gebruik onderstaande link
deel II
omdat de "volgende/vorige hoofdstuk link" in de blauwe balk hieronder hier te ingewikkeld is:
naar het volgende deel
een Gecertificeerd Dienstmeisje, deel II
naar het vorige hoofdstuk:
Een formeel diner
naar het volgende hoofdstuk:
de Billekoek Carrousel
 verhalen maken dromen waar 
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
als je geeft èn neemt heb je dubbel plezier 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?