| Gepost op dinsdag 25 september 2012 - 04:54 pm: | 
|
|
spelen in het zand
De takken krassen op het raam.
Het zwakke licht van mijn terrarium word van tijd tot tijd versterkt door woeste flitsen. Er zijn geen gordijnen, enkel wat vlaggen die voor de ramen wapperen. De telefoon trilt. Slaperig tast mijn hand er naar.
“H..hallo?”
Stilte, gevolgd door een klik. De telefoon leg ik naast mijn kussen, draai mezelf lekker in de deken terwijl de takken nog steeds krassen op mijn raam.
De telefoon gaat opnieuw over.
“Hallo?”
Wederom een stilte.
Chagrijnig hang ik op. Direct word er weer gebeld.
“Gawd, wat moet je nou?”
“Hoe spreek jij tegen mij meisje?”
Die diepe stem herken ik.
Al het bloed word uit mijn lichaam getrokken, lijkt het wel.
“H.. Het spijt mij, ik was al eerder gebeld en...”
“Smoesjes! Maar als je graag kinderachtig wilt zijn, dan is dat goed hoor meisje. Over een half uurtje doe jij de deur open.”
Gedachteloos leg ik de telefoon weer weg en maak licht. Ik zit op mijn bed en ik kijk rond. Het is een hele kleine kamer. De muren zijn paars en er hangen papieren tegen aan. Een klein koelkastje met daarop een oude tv, een bed en een kast passen net in de kamer.
Mijn gekko is nog wakker, maar het begint lichter te worden buiten.
In mijn ondergoed sluit ik mijn kamertje achter mij en ren naar de trappen toe. Twee trappen omlaag en daar is de deur. Het is een zware deur die het café afsluit van de kamers. Een goede ruk en de knip kan worden omgedraaid. De deur staat nu een klein beetje open en kou komt mij tegemoet.
Ik ren terug over de trappen en langs de donkere koude gang. Sommige lichten van de andere kamers branden ook al en door het raam van de Poolse buurman zie ik hem ook al wakker. Hij ziet mij ook en zwaait naar me. Mijn gedachten dwaalt af naar de keer dat ik vuur kwam vragen en de huisbaas naakt bij mijn Poolse buurman (ook naakt) op bed zat. Maar dat is een ander verhaal.
Terug op mijn kamertje kijk ik in mijn kast en trek er random een zwarte broek en T-shirt uit. Aangekleed loop ik naar het dakterras.
Hier heb ik tomaten planten en worteltjes en dwergappeltjes. Er liggen twee rijpe tomaten naar mij te lachen ik neem ze mee, terug naar mijn kamertje. Mijn hand draait de deurklink om terwijl mijn andere hand de tomaten vastheeft. Ik gooi de deur open en die land hard tegen iets aan.
Dat iets is mijn Dom, Flits, en hij kijkt niet erg blij.
Ik voel mijn buik kriebelen alsof je in een achtbaan net het rechte stuk omhoog hebt gehad en aan de val omlaag begint. Nerveus ga ik op mijn bedje zitten en begin van de tomaten te eten. Mijn ogen gaan naar Flits. Hij duwt de deur dicht met zijn wandelstok.
“Kleed je maar uit.”
Hij loopt naar de ramen toe en kijkt naar de stad.
De stad leeft op elk moment van de dag. Overdag hoor je mensen gezellig op de markt lopen en 's nachts feestende en dronken mensen die zingen op straat. Het geeft mij een verbonden gevoel en veilig gevoel als ik eraan denk.
Ik gooi mijn broek en shirt uit en kijk Flits aan. Hij voelt aan de stof van mijn vlag.
“En hang een keer fatsoenlijke gordijnen op, de halve stad kan je zien staan. Of vind je dat soms leuk?”
“Nee meneer.”
“Mooi, je weet ook dat je ongehoorzaam een grote mond heb gegeven vanochtend en dat je straf verdient.”
”Ja meneer.”
“Omdat je zo kinderachtig heb gedaan, weet ik wel een goede straf voor jou. Ik wil dat je goed luistert: Je mag niet alleen lopen. Je mag niet in discussie gaan met me. Ik wil niet dat je gaat zeuren. En nu wil ik dat je je omkleedt zonder te vragen: dus ga maar op je bedje liggen. Begrijp je dit Sage?”
Ik geef een positief antwoord en ga terug op mijn bedje liggen.
Flits zet zijn wandelstok weg en kijkt naar me. Hij trekt mijn onderbroekje uit en ik begin blij te worden. Blij dat hij me waarschijnlijk lekker gaat verwennen daar. Flits ziet waar ik op hoop en begint te lachen.
“Zo gaan we niet beginnen kleintje, kontje in de lucht.”
Ik luister niet en begin te draaien met mijn heupen in de hoop hem te verleiden tot sex. Ik kijk Flits in zijn ogen en stop meteen.
Geen tijd voor grapjes zeggen zijn ogen.
Ik werk mee en Flits schuift een luier onder me die hij strak vast plakt. Een kinderlijk roze rokje en roze shirtje trekt hij me aan.
“Kijk naar jezelf in de spiegel”
Mijn badkamer zit vast aan mijn kamertje en er hangt een grote spiegel. Ik zie mezelf en schaam me verschrikkelijk. Ik roep altijd dat het niet uitmaakt hoe je eruit zie, maar blijkbaar had ik het mis.
“Ga maar voor de spiegel zitten en kijk naar me.”
De tegels zijn koud onder mijn benen maar ik werk goed mee en kijk naar Flits. Hij heeft zijn gulp open loopt naar mij toe. Hij legt zijn penis op mijn voorhoofd en trekt ermee een natte kleffe streep over mijn gezicht. Het natte slijm voelt smerig maar ik probeer niets te laten merken. Ik haal diep adem en ga aan het werk.
Verbazend snel trekt hij terug en zaad spuit in mijn gezicht. Mijn oog was niet op tijd dicht en doet pijn. Snel spoel ik die uit boven de douche.
“Goed zo kleintje, ik ben trots op je. Zoek je schoenen, we gaan zo.”
Ik vind 2 verschillende sokken en trek die aan. Mijn schoenen ook en ik volg Flits naar buiten.
Ik doe snel mijn deur op slot en begin te twijfelen. Wat nou als ik mensen tegen kom die ik ken? Straks zien die me en dan moet ik heel wat uitleggen. In gedachten volg ik Flits de trappen af, naar buiten.
De auto staat voor en we stappen in. Flits start en we rijden weg.
Als we stoppen bij een parkje met speeltuintje kijkt Flits me aan.
“Als je goed mee werkt kan dit leuk zijn voor ons allebei.”
Ik begrijp niet wat hij bedoelt maar vraag niet om uitleg. Mijn luier word opzij geschoven en Flits duwt zachtjes een vibrator in de luier.
Hij trilt zachtjes en vrolijk maar je hoort hem niet.
“Oké, kom maar mee, kleintje.”
Hij zet mij in de zandbak.
“Ga maar lief spelen”
Ik kijk rond en zie in de verte mensen lopen aan het eind van de straat. Goed luisteren denk ik, dus ik begin te spelen en een beetje met het zand te klooien. Flits zit op een bankje goedkeurend naar mij te kijken. Ik kijk naar de mensen aan het einde van de straat. Ze praten met elkaar en staan stil. Ik voel de vibrator opeens sneller trillen en mijn hoofd roder worden.
“Spelen zei ik, meisje”
Het zand vormt zich onder mijn vingers tot een hoopje.
De mensen aan het einde van de straat beginnen te lopen en ik begin te panieken. Ze lopen niet snel maar ik ben bang dat ze me zien en weten wat we doen. Ik kijk van de mensen naar Flits. Hij poets met een doekje de kop van zijn wandelstok terwijl hij mij met een oog in de gaten houd. Hij draait aan de afstandsbediening en de vibrator staat nu op zijn hardste. Ik voel golven van genot door mijn lichaam stromen. Mijn benen beginnen spastisch te wiebelen. Ik laat mijn omgeving los en zweef mee over die heerlijk warmen golven.
Mijn rug kromt zich omhoog en het voelt alsof ik helemaal gevuld ben met hete was en langzaam leeg loop.
Ik ben klaargekomen en zit onder het zand.
De mensen lopen voorbij en kijken niet eens naar mij of naar Flits, ze zijn in een gesprek met elkaar en hebben niets gemerkt.
Flits loopt naar me toe: “Ik ben trots op je kleintje.”
Hij kust mijn zanderige voorhoofd en neemt me mee terug naar de auto.
“Tijd voor je badje.”
|
|
    
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 222
Aangemeld: 05-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 14 december 2013 - 04:04 pm: |
|
een assepoestertje wordt prinses |
Dit verhaal (Eerste keer buiten) werd eerst geplaatst in het Verhalen Lab.
Daar ontstond een discussie over spelfouten en dergelijke en of dat terecht was om daar kritiek op te hebben.
- dat is inderdaad de bedoeling van het Verhalen Lab, zolang de kritiek tenminste opbouwend is (reintoch) -
ShySage wilde het verhaal al verwijderen, maar werd gelukkig overgehaald het niet te doen.
De discussie die volgde heb ik laten staan.
Inmiddels heb ik ook kritisch naar het verhaal gekeken, nog wat foutjes er uit gehaald en, voilà, het is echt een mooi verhaal zodat het Assepoestertje als Prinses zichtbaar is geworden.
En daarom staat het nu hier! In de etalage!
Net zo als enkele andere verhalen: kijk maar onder aan in 'de etalage'.
Tsja, ik ben dus weer back-in-office.
reintoch (beheerder)
 billekoek zijn hand op haar bil gedeelde pijn 
| |
quirina
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 0
Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 26 september 2012 - 05:47 pm: |
|
Klopt... |
Eens, hete donder. Fouten in spelling en stijl leiden de aandacht af van een verhaal en kritisch doorlezen voor je post is natuurlijk een eerste vereiste.
Een verhaal schrijven is schrijven, teruglezen, schrappen, ander woord, woordje eraf, woordje erbij, zinnen verplaatsen, compleet weghalen. Teruglezen, dagje laten liggen, weer lezen en nogmaals corrigeren. En dat vele, vele malen. Een verhaal schrijf je niet in een dag. Persoonlijk heb ik een verhaal tientallen keren herlezen voor ik het publiceer (en dan ben ik soms nog niet tevreden en wijzig ik achteraf nog wel eens een woordje ergens). Het moet kloppen, er moeten geen onlogischheden in zitten, of irritante herhalingen. Spelling moet sowieso gewoon correct zijn. Schrijven is ook geduld hebben. In je enthousiasme wil je het resultaat al gauw te snel posten. Beter even te wachten, het nog diverse keren kritisch doorlezen, blijven schaven.
Maar goed, wie ben ik... Dit is mijn manier van schrijven.
Succes!
|
knaapje
Lid
Bericht Nummer: 20
Aangemeld: 08-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 26 september 2012 - 07:55 pm: |
|
Opbouwende kritiek. |
Iedereen hierboven heeft gelijk. Toch, is zoals quirina schrijft, enthousiasme een slechte voeding voor geduld.
Ook mijn eerste verhalen barsten van de taalfouten, toch ben ik blij dat Shy Sage haar verhaal heeft geplaatst.
Het verhaal heeft toch iets lekkers, ook al ben ik geen liefhebber van luiers en leeftijdsspel. Meegenomen worden door je Meester en publiekelijk een orgasme krijgen terwijl er mensen langs lopen. Jouw onrust en spanning terwijl voorbijgangers je negeren. De rode draad is leuk en lekker.
Tip aan Shy Sage; Ga lekker zo door, blijf schrijven, schrijf in word en gebruik de F7 functietoets. Laat het verhaal een week liggen, lees het dan opnieuw en vraag aan iemand het kritisch te lezen.
Blijf vooral doorgaan.
knaapje, gekuist eigendom van Meesteres Aina.
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 519
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 26 september 2012 - 08:01 pm: |
|
Prachtig |
We gaan helemaal niks verwijderen. Laten we de zaak eens op een rij zetten:
1. we hebben hier iemand die iets wil bijdragen. Daar moeten we zuinig op zijn. Tenslotte zijn we hier allemaal voor de verhalen.
2. niemand schrijft direct op wereldniveau. Zoiets moet je leren en dat kan alleen in de praktijk. Eerst alleen voor jezelf, maar later heb je ook kritiek nodig en moet je dus publiceren, hoe eng dat ook is.
3. ShySage had zelf wel in de gaten dat er nog wel wat te verbeteren viel en plaatste dus in het Lab. Dat is daarvoor bedoeld. Daar mag het een beetje minder zijn.
4. Dan komt de kritiek. Die gaat helaas niet over de inhoud maar over de vorm. Jammer, maar wel begrijpelijk, want als de vorm verschrikkelijk afleidt zie je de inhoud niet meer. Dus is het advies: lees vele malen heel kritisch voor je publiceert, dat doen we allemaal. Gebruik ook een goede spellingscontrole. Vraag eventueel iemand die het ook eens wil lezen. Dat is niet gemeen, dat is opbouwende kritiek, die misschien alleen een beetje hard klonk.
5. Is nu je reactie: ja, ik heb erg mijn best gedaan, maar ik kan niet beter, dan is dat jammer. Het kan namelijk altijd beter. Wat je in elk geval niet moet doen is je verhaal terughalen en vanaf vandaag zwijgen. Dat is jammer voor ons, maar zeker ook voor jou.
6. Wat je vooral niet moet vergeten: ook een harde reactie is een reactie. Het zou ook iedereen volkomen koud kunnen laten. Maar dat was niet zo. En dus denk ik dat er best wel een paar vaste lezers zijn die je wel met het één of ander kunnen maar ook willen helpen.
Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt. 
| |
ShySage
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 08-2012
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 27 september 2012 - 08:00 pm: |
|
eerste keer buiten |
Bedankt voor alle reacties,
Mijn word grammar correct werkt niet,
Ik heb alle woorden gegoogled waar ik niet zeker over ben en veranderd.
Als er verder nog zinnen zijn die verkeerd lopen en dergelijke,
dan wil ik die best veranderen.
|
SaMuel
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 57
Aangemeld: 10-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 december 2013 - 12:02 am: |
|
laatste taalfout |
Nu alleen nog "Ik werkt mee" aanpassen en alle taalfouten zijn weg. Tenzij je uit Rotterdam komt natuurlijk, want daar zet men ook een t bij eerste persoon enkelvoud.
|
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 226
Aangemeld: 05-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 december 2013 - 01:37 pm: |
|
over het melden van spelfouten |
Beste SaMuel (en andere schoolmeesters),
Bedankt voor het melden van deze ernstige spelfout. Natuurlijk is die correctie voor mij, reintoch, bedoeld, want ik was het immers die deze er nog niet uitgehaald had. Ik heb het meteen gecorrigeerd.
Maar even serieus: en dat is echt bedoeld voor alle schoolmeesters onder jullie.
Want wellicht dat het je niet opgevallen was: dit verhaal is uit het Verhalen Lab gehaald en staat nu in de 'etalage'. Opmerkingen over spel- en stijlfouten zijn dan niet meer gewenst. Tenzij die een verhaal onleesbaar maken... Maar zelfs dan.
Waarom het wat uitmaakt waar het verhaal staat?
Als je het verhaal in het Verhalen Lab plaatst nodig je mensen uit om positieve kritiek te geven. Stijl, opbouw, plot, maar ook leesbaarheid: typefouten, leestekens, opmaak. En zelfs spelfouten. Inderdaad: zelfs spelfouten. Er zijn door onze cultuur van 'het niet mogen maken van spelfouten' weinig schrijvers die er goed tegen kunnen om openbaar hierop in de schandpaal gezet te worden.
Dus een wijze onderwijzer meldt ook in het Verhalen Lab spelfouten via een privébericht...
Maar op elke andere plaats is dat toch echt op deze site een taboe: je geeft in het openbaar geen kritiek op het niveau van spelfouten. Zelfs als je er een leuke draai aangeeft. En zeker niet als dat je enige reactie is.
billekoek zijn hand op haar bil gedeelde pijn
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?