| Gepost op dinsdag 27 september 2016 - 06:06 pm: | 
|
|
een glaasje water
Mijn Daddy en ik
Een glaasje water.
Ik moest het vandaag goed voelen.
Meer dan anders. En ik moest me er op voorbereiden. Wat ik ook heb gedaan.
Gelukkig maar dat het warm weer was. Dus een beetje koud was dan niet zo erg. Maar het gevoel, brr. Alsof duizend spelden mij tegelijk prikten. Want Daddy liet er geen gras over groeien.
Broek uit en komen.
Dat deed ik. Ik trok mijn schoenen en spijkerbroek uit.
Toen ik mijn slip naar beneden wilde doen, wenkte hij al.
Ik hield mijn slip aan en liep naar hem toe. Met een zwaai trok hij mij over de knie voor een aantal fikse klappen op mijn onderbroek.
Nou ben ik daar de laatste tijd wat minder van onder de indruk. Want ik begin wat te wennen aan de kracht van zijn klappen. Al snel moest ik weer overeind krabbelen.
Daddy wees. Ik keek naar de plaats waar hij naar toe wees en zag een zwarte emmer staan. Gevuld met water.
“Ga jij je slip maar eens goed natmaken” gebood Daddy. “En met nat bedoel ik goed nat, kletsnat!”
Terwijl ik naar de emmer staarde trok ik mijn slip uit. Ik liep naar de emmer en bukte me om mijn slip in het water te dopen. Drijfnat haalde ik het broekje tevoorschijn en trok het met enige moeite weer aan.
Brr, dat was toch wel een beetje koud en plakkerig. Toen ik het broekje eindelijk weer op zijn plaats had, stond het kippenvel op mijn benen.
“Kom hier.”
Daddy had een dikke handdoek over zijn knie gelegd.
Gehoorzaam ging ik er overheen liggen. Aan de goedkeurende geluiden van Daddy begreep ik dat ik eigenlijk een verkeerde soort slip had aangetrokken toen ik van huis ging. De stof van mijn onderbroekje werd compleet doorzichtig toen het doorweekt was.
Al snel ondervond ik het effect van een doornatte onderbroek. De klappen kletsten dubbel zo hard op mijn koude natte billen. Omdat mijn bovenbenen ook nat waren geworden door het aantrekken van het natte slipje voelde ik de klappen op die plaats ook meer dan anders.
Kronkelend en kreunend onderging ik mijn pak slaag.
Na enige tijd hield Daddy op.
Ik voelde mijn billen gloeien onder de natte stof van mijn slip. Ondanks de pijn vroeg ik me gniffelend af of er nu stoom van mijn broekje kwam. Maar ik moest opstaan en bij een kastje gaan staan.
Daddy liep naar de emmer, nam er water uit en maakte mijn broekje opnieuw kletsnat.
“Zo kleintje , en nu ga ik met de riem je broekje weer droogslaan,” kondigde hij opgewekt aan.
Mijn Daddy is altijd zo monter als hij mij straffen kan. En hij weet altijd weer nieuwe manieren te bedenken om het mij nog meer te laten voelen.
Klets! Ik zette mijn handen stevig op de kast en leunde naar voren. De riem van Daddy folterde mijn natte billen. De ene na de andere forse klap sloeg het water uit mijn broekje.
Ik ging op mijn buik op het kastje liggen en begon te smeken.
Daddy sloeg steeds op de zelfde plek en ik draaide en zocht tevergeefs een houding waarmee ik zijn klappen kon ontwijken.
Na een tijdje stopte Daddy met slaan en gaf me even een adempauze. Vriendelijk vroeg hij of ik een glaasje water wilde. Ik had geen dorst maar knikte, want zo had ik even rust.
Terwijl Daddy wegliep om een glaasje water voor mij te halen ontspande ik mij even over het kastje en voelde hoe mijn billen schroeiden en brandden. Ook de tranen brandden achter mijn oogleden.
Straf krijgen, ik had het soms zo verdiend, maar het deed altijd zo zeer.
Toen Daddy weer terugkwam zette hij het glaasje water dicht bij mij op de kast. Onmiddellijk nam hij de emmer water weer op en maakte opnieuw mijn onderbroekje kletsnat. Hij trok zelfs even mijn slipje open en goot het water tussen mijn slip en billen door. Het stroomde langs mijn benen naar beneden, zodat ik met mijn voeten op een natte vloer stond. Toen hij de emmer wegzette pakte ik mijn glaasje water en nam snel een slokje.
Ik schokte bij het voelen van een nieuwe klap op mijn drijfnatte slip.
Snel zette ik mijn glaasje weer neer.
“Zo, we gaan weer verder,” zei Daddy voortvarend. “Want de slip is nog niet droog genoeg.”
Een aantal flinke slagen met de riem deed mij snakken naar adem.
Ik begon te mauwen en vroeg Daddy smekend of hij niet wilde stoppen met die verschrikkelijke riem.
Daddy boog zich naar me toe.
“Je slip is nog veel te nat, lieverd,” antwoordde hij.
Ondanks de pijn kwam een onverstandig antwoord in mij op.
“Ja Daddy, en hij droogt ook niet op, zolang je het iedere keer weer natmaakt!”
Ik vond dat ik een goed en gevat antwoord had gegeven, maar daar dacht Daddy anders over.
“Gaan we brutaal worden?” vroeg hij.
Opnieuw suisde de riem door de lucht en martelde mijn gloeiende en opgezette achterwerk.
Ik voelde me in opstand komen. Ik heb toch zeker gelijk, mokte ik in mijzelf. Terwijl ik uit alle macht probeerde de folterende slagen op te vangen, zag ik ineens weer mijn glaasje water staan.
Een wraakzuchtige gedachte kwam in mij op. Ik nat, hij ook nat. Wat een geluk dat ik het glaasje nog niet had leeggedronken.
Zonder verder na te denken had ik het glas te pakken en gooide de inhoud over de rug van mijn Daddy.
Het volgende moment werd ik slap van angst.
Nu had ik het gedaan. De gevolgen kon ik niet overzien.
Daddy hapte naar adem en gooide de riem van zich af.
Hij had slechts een seconde nodig om te herstellen en op te treden. Kordaat liep hij naar de handdoek die hij eerder over zijn knie had gelegd. Met een brede beweging van zijn armen spreidde hij de handdoek over de vloer.
“Liggen!” Daddy greep mij bruusk bij mijn bovenarm.
Zijn vriendelijkheid was verdwenen. Evenals mijn wraakzuchtige gevoelens.
Ik liet mij meetrekken naar de handdoek en knielde erop neer.
Met harde hand duwde Daddy in mijn nek, net zolang tot ik met mijn hoofd op de grond lag. Aan mijn heupen trok hij mijn achterlijf omhoog.
Tranen van spijt en vernedering drupten uit mijn ogen.
Ik durfde niets meer. Geen woord durfde ik meer te zeggen, en geen beweging meer te maken.
Daddy liep naar de tafel om iets te pakken. Ik rilde. Ik wist waarmee hij mij ging slaan.
De telefoon ging. Terwijl Daddy wegliep om op te nemen haalde ik opgelucht adem.
Eventjes bijkomen.
Ik liet mij door mijn knieën zakken, ondanks dat ik niet wist of dat mocht. Ik maakte me zo klein mogelijk en lag geknield op de handdoek te wachten tot Daddy klaar was met het telefoongesprek.
Ik probeerde niet te huilen, ondanks mijn spijt over het glaasje water.
Daddy hing op. Nu ging het gebeuren.
Opnieuw liep Daddy naar de tafel en nam de zweep. Hij tikte met het uiteinde op mijn rug.
“Hee kleintje, omhoog, zoals ik je daarnet heb neergezet!”
Gehoorzaam duwde ik mijn heupen omhoog terwijl ik met mijn hoofd op de grond bleef liggen.
Al vanaf de eerste klap begon ik te huilen. Een zweepslag op een natte slip, het was teveel voor mij.
Maar Daddy kende geen genade en liet de zweep met kracht op mijn billen neerkomen.
Ik draaide en spartelde. Ik kroop en smeekte.
Daddy pauzeerde even om mijn natte slip van mijn billen te trekken. Het kledingstuk bleef steken op mijn bovenbenen en het voelde alsof een stuk elastiek mijn benen bij elkaar hield. Ik kon niet meer wegkruipen terwijl Daddy de straf vervolgde.
Mijn kreunen en smeken ging over in luid kermen.
Ik weet niet meer hoe vaak ik het woordje “nee!” heb uitgeroepen. In mijn wanhoop verliet ik mijn positie en liet me voorover op de grond vallen. Mijn poging om weg te kruipen op mijn ellebogen liep op niets uit.
Daddy grinnikte.
“Jaja!” zei hij triomfantelijk.
“Nu kun je ook niet meer wegdraaien he?”
Rustig ging hij verder met het hanteren van de zweep.
Ik kon niet meer. Met een lange luide schreeuw gaf ik mij over aan mijn straf. De verschrikkelijke pijn, die ik niet meer kon opvangen, verspreidde zich via mijn billen door mijn hele sidderende lijf.
Uitgeput lag ik op de handdoek. Wanhopige tranen drupten op de grond. Ik schreeuwde en ik kon niets meer hebben.
Daddy hield op met slaan.
En toen werd het stil.
Zachtjes liep hij om me heen om alle strafwerktuigen op te ruimen.
Ik had mijn loon gehad, en het was klaar.
Toen hij terugkwam, mocht ik opstaan. Zorgzaam hielp Daddy me overeind en liet me bijkomen op zijn schoot. Met mijn slip knellend om mijn bovenbenen. En zijn armen om me heen. Mijn hoofd was leeg geworden en mijn schuldgevoel weg.
Alsof een frisse regenbui mij compleet opgefrist had.
Dankjewel Daddy.
(sub w.)
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
Een glaasje water 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?