| Gepost op woensdag 20 maart 2013 - 12:47 pm: | 
|
|
tegen beter weten in!
“Het is tijd om te stoppen met alleen maar dromen.”
Ze wist dat het waar was toen ze dit een maandje geleden hoorde op tv.
En dus stond ze nu op haar zolderkamertje haar longen uit het lijf te hijgen.
Shaun T schreeuwde haar vanuit de tv nog tegemoet dat ze wilde opgeven maar dat niet moest doen. Ze had echter al lang de handdoek in de ring gegooid.
Haar bovenbeenspieren waren keihard van de sprongen. Haar topje en sport bh waren doorweekt van het zweet. Haar haar was een kwartier geleden al grotendeels uit haar elastiekje ontsnapt en bij elke piepende inademing probeerde weer een lok haar mond in te kruipen. Ze kreeg kramp op plekken in haar lijf waarvan ze niet eens wist dat daar spieren zaten.
Dit kon niet gezond zijn!
Shaun liet nog eens, zwaar irritant, zien hoe ze vanuit ‘de plank’ haar benen opzij en naar voren moest trekken. Ze hoefde zich geen zorgen te maken, had hij gezegd, ze mocht het op haar eigen tempo doen.
Yeah right! Haar armen konden haar niet eens meer dragen, zo’n pijn deden ze.
Tegen beter weten in zakte ze nog naar de grond om te proberen zich op te drukken.
Waarom had ze in godsnaam deze stomme dvd’s gekocht?
Na die magic bullet had ze toch wel moeten weten dat er niks goeds van Telsell zou komen…
Haar rechterbeen wilde nog net omhoog komen maar links leek al helemaal niet meer mee te werken. De vrolijke sporters op tv waren echter alweer doorgegaan naar de volgende oefening. In een mum van tijd sprongen ze vanuit de plank naar recht overeind om vervolgens weer de plank aan te nemen en weer op te springen… Alsof een normaal mens dat in zo’n tempo zou kunnen! Hoe deden ze dat? Het waren helemaal geen mensen, ze keek gewoon naar robots.
“Doe dat nou niet, schat!” had Willem nog liefjes gezegd. “Je weet dat je al die buikspierapparaten en afslankbevliegingen van tv nooit volhoudt. Ik kan mijn eigen sportschool beginnen met alles wat jij de afgelopen jaren al hebt gekocht.”
Natuurlijk had hij gelijk. Ze kocht veel te veel van die troep. Maar elke keer als ze weer iets nieuws op tv zag, was ze er echt van overtuigd dat dit de oplossing zou zijn voor haar. Helaas bleek vaak na 2 weken al dat het toch niet zo handig, makkelijk, simpel, vlug, effectief was als ze hadden beloofd.
Maar deze keer was het anders. Nee, deze keer moest het anders zijn!
Want Willem had een voorwaarde gesteld. En daar voelde ze helemaal niks voor.
Dus met hernieuwde kracht kwam ze overeind en begon met het hoog opschoppen van haar benen… Nou ja, hoog… Ze kreeg haar been niet eens meer boven kniehoogte. Haar hoofd leek uit elkaar te klappen zo heet had ze het en de wereld begon ook wat te draaien.
Haar enkel speelde ook op. Waarschijnlijk was de rek gewoon uit haar banden van al die ‘insanity’. Misschien moest ze toch even wat voorzichtiger aan doen.
Ze hoefde echter alleen maar even op te kijken en ze zag Willem onderuitgezakt op de stoel voor haar zitten. Het plezier schitterde in zijn ogen. Hij wist dat ze op het punt stond om op te geven.
En opgeven betekende dat ze zich moest overgeven aan zijn ‘bevlieging’.
Haar ogen gleden omlaag naar de bamboe stok die dreigend op zijn schoot lag.
Misschien moest ze toch nog maar even doorgaan.
Met een luide kreun zakte ze weer op de vloer om te beginnen aan een soort opdrukken met supermanpose. Omlaag, omhoog, strek uit, omlaag, omhoog, strek uit.
“Come on, push, push, push! Don’t give up!”
Haar schouders trilden, ze zakten bijna door haar polsen…
Ze wist dat hij had gewonnen maar ze stelde het nog even uit.
|
|
    
RaadsHeer
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 45
Aangemeld: 10-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 20 maart 2013 - 01:42 pm: |
|
Sportdag |
Beste Schrijfster,
Een kleine film op een heel groot scherm, ondertitels zijn niet nodig.
Ik kan het zweet bijna ruiken, de dodelijke vermoeidheid voelen, de loden ledematen, de steen op de borst, de knoop in de buik, de brand in de spieren.
En meer nog zie ik hem zitten met zijn geamuseerde lachje en vooral zijn volkomen gebrek aan medelijden. De regisseur die zometeen "Cut" roept, langzaam opstaat en naar de gymnaste toeloopt! Heel langzaam. De camera zoomt in op haar ogen en het beeld toont onverbiddellijk hoe de zweetdruppeltjes uit haar poriën wellen.
Dank je.
|
Wisperer
Actief lid
Bericht Nummer: 23
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 20 maart 2013 - 08:51 pm: |
|
Insaned |
Ik heb die tv-commercial ook gezien, en ik begin er al niet eens aan, laat mij maar lekker naar de sport school gaan drie keer in de week, en die six-pack komt dan ook wel, samen met lekker gezond eten.
Maar even over het verhaal,
Ik vindt dat Willem wel een beetje gelijk had, en wie niet horen wil moet dan maar voelen, toch?
ik zou hetzelfde gedaan hebben, dus van opgeven is geen sprake, anders wordt het hete en warme billetjes krijgen.
Maar dank je voor het verhaal.
Pain can give you the pleasure, but pleasure can give you the pain you deserve
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 542
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 21 maart 2013 - 11:45 am: |
|
Vers zweet |
Weer eens wat anders dan vers vlees. Maar goed, dat geheel terzijde.
Je ziet haar gewoon bezig he? Dat heb ik wel vaker bij de verhalen van deze schrijfster, maar nu helemaal. Op zolder, met maar één zo'n tuimelraam, dat echter niet goed open kan.
Er staan allemaal martelwerktuigen. Voor de fitness en eeeehh voor andere dingen.
En daar staat ze dan, in haar veel te strak gespannen tweedelige niemendalletje. Het staat eigenlijk alleen meiden van 42 kilo (en op de foto worden nauwelijks zichtbare verdikkingen ook bij hen nog weggefotoshopt) en als je er zeg maar het dubbele in probeert te stoppen dan heb je een probleem. Gelukkig zijn er geen naden, dus die kunnen er niet uitbarsten, maar waar er ook maar bulten kunnen ontstaan daar zijn ze ook. En dubbel zo groot als je had verwacht.
Hoera voor de fitness-industrie. Ze hebben je een trauma aangepraat. Je was altijd een gezellig dikkerdje (nou ja dik, wat is dik) en straks word je een azijn drinkende zuurpruim met altijd buikpijn van de honger. Die er overigens nog steeds niet zo uitziet als Doutzen. Daarvoor is nog veel meer ellende nodig. Dure ellende ook.
Dit alles gezegd hebbend is het wel moedig om hier aan te beginnen en het dan wereldkundig te maken. We gaan het volgen natuurlijk. Beurskoersen? Ze kunnen me gestolen worden. Ik wil de kilocurves van de Schrijfster. Grafieken, prognoses, alles erop en eraan.
In tegenstelling tot Whisperer heb ik de commercial nooit gezien. Ik mag van mijn dokter niet naar dergelijke shockerende programma's kijken. Te confronterend en veel te direct En je ziet ook maar weer waar het allemaal toe kan leiden.
Hmm, ben ik helemaal vergeten te vertellen wat ik van het verhaal vond. Nou ja, komt volgende keer wel.
Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt. 
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?