| Gepost op zondag 23 juni 2013 - 03:08 pm: | 
|
|
Een echt gespeeld rollenspel waarbij Mevr van de Berg haar boetes met spanking op het politiebureau in gaat lossen
“Vroeger, toen was het een stuk beter, al dat softe gedoe met een boete hier en daar.”
Mopperend deed de wat oudere agent zijn saaie bureaudienst. Het maakte zijn gevoel vandaag echt niet beter, liever had hij nu in de winkelstraat rondgelopen en gekeken naar de vrouwen in rokjes. Het liefst één die op de wandelpromenade fietste. Dan zag je de mooie benen en kon je met een boos gebaar ze een tijd aan de praat houden en dreigen met een bekeuring. Afhankelijk van zijn stemming en de reacties van de dame in rok besloot hij dan of ze wel of niet een bekeuring zouden krijgen.
Nog steeds verlangde hij naar de oude tijd, als iemand iets deed gooide je die een nacht in de cel, dreigde eens flink en als diegene echt over de schreef gegaan was gaf je een flink pak billenkoek. Iedereen vond het gewoon en als diegene er dan thuis over klaagde wist je wat er zou gebeuren, er volgde gewoon nog een pak voor de billen. Dát waren nog eens tijden, respect voor een agent van politie was toen ook echt respect. Met een nors gezicht schoof hij wat papieren heen en weer, pakte een stempel om de laatste boetes officieel in te boeken.
Heel even kwam er een glimlach op zijn gezicht, pas was er een nieuwe officier op het bureau gekomen. Tijdens een kop koffie hadden ze een keer zitten praten over die goede oude tijd. Ondanks dat de officier een stuk jonger was had hij instemmend geknikt toen agent Grijs aangaf dat een ouderwets pak voor de billen het respect er liet zijn. Hierna had officier Zwart even stil voor zich uit zitten kijken.
“Als je nu zorgt dat de boetes niet te snel afgestempeld worden kunnen we daar inderdaad wel wat aan doen. Als er dan iemand tussen het moment van krijgen van de boete en het officiële inboeken binnen komt, mag je van mij, en ik dek je daar dan in, bij geschikte kandidaten een lichamelijke strafsessie aanbieden. Als het erg is, of de bekeuring is al ingeboekt, dan is er ook nog een mogelijkheid, maar die moet je eerst met mij overleggen, en het kan zijn dat ik de straf dan zelf geef.”
Met een blik vol begrip naar elkaar hadden ze vervolgens de afspraak met een stevige handdruk beklonken.
Terwijl hij in een rustig tempo de bekeuringen aan het afstempelen was werd er op de deur geklopt.
In afwachting van wie er binnen zou komen riep hij, nog steeds nors: “Binnen.”
Schrikbarend! Onder de verpakking zal wel een mooie vrouw zitten, maar zoals ze binnen kwam met roze beenwarmers, een strakke broek en een fuchsia top die werkelijk pijn deed aan je ogen was dat niet te zien. Ze wil gelijk gaan praten, maar rustig stempelt agent Grijs nog een paar boetes af. Dan kijkt hij haar pas in haar ogen en knikt zodat ze van wal kan steken.
Hevig geagiteerd en vol bozig vuur komt ze zich beklagen dat ze een belachelijke parkeerboete heeft gehad. Ze raast maar door en door, geeft hem niet de kans om vragen te stellen en ze stelt zich belachelijk aan. Hij besluit dat, ondanks haar kleren die hem irriteren, dit misschien wel een goede kandidaat voor een lichamelijke straf is. Officier Zwart had het straf geven later in een ander gesprek c.p. genoemd. Thuis had hij het opgezocht en heel veel informatie er over gevonden, lichamelijke straf, en de filmpjes die onder die noemer op zijn beeldscherm waren gekomen gaven er een heel duidelijk beeld over.
“En nu houdt u even u mond, anders zijn we nu klaar met het gesprek en krijgt u gewoon de boete, en als u nog verder gaat kan er ook nog een boete bij komen voor het beledigen van een ambtenaar in functie. Heeft u mij begrepen!”
Tot zijn verbazing kwam er een stille knik, maar de ogen spoten nog steeds vuur.
“U heeft een bekeuring gekregen, laat mij eerst even uw paspoort zien, zodat ik uit kan zoeken wanneer en waar.”
Hij pakte het paspoort aan, keek even op zijn beeldscherm, gaf het paspoort terug, rommelde wat door de stapel bekeuringen die voor hem lag en viste haar bekeuring er tussenuit. Deze lag nog aan de kant die niet afgestempeld was. Een goede kandidaat, een nog niet afgestempelde bekeuring, en hij had het gevoel dat er nog iets was. Op zijn vraag waarom hij iets aan de bekeuring zou doen zag hij even de onzekerheid door haar heen gaan. Eerlijk gaf ze aan dat ze op dit moment geen middelen had om een bekeuring te voldoen. Van binnen lachte hij, dit was de perfecte mogelijkheid om een strafsessie aan te bieden.
Zoals veel agenten begon agent Grijs ook eerst aan een omstandig verhaal, over dat je niet zomaar zonder te betalen je auto neer kon zetten, óók niet als je alleen maar even iets op hoefde te halen. Het was bijzonder om te zien hoe hij zichzelf tot gerechtvaardigde boosheid op kon zwepen. Om nu te zeggen dat het heel erg veel indruk op de dame in kwestie maakte, nee, dat ook weer niet. Mevrouw Van de Berg bleef met een mopperhoofd kijken.
“Ik ga u nu éénmaal een aanbieding doen, u moet gelijk beslissen en het gevolg moet morgen afgehandeld worden.”
Een licht vragend boogje in de wenkbrauw liet merken dat hij heel even haar aandacht had.
“U komt morgen hier, uiteraard niet zo belachelijk en opzichtig gekleed als nu, en ik geef u een echte straf, geen geld, maar omdat u een boete van €100 heeft, krijgt u morgen in een strafsessie 100 slagen met een Spaans rietje, een cane.”
Een geschokte blik is het antwoord.
“Ik verwacht u morgen om 14:00 uur hier, u ziet er net gekleed uit, zodat ik makkelijk u een serieus pak op u billen kan geven, als dit gedaan is mag u zelf de bekeuring doorscheuren en is het geheel afgehandeld. En NÚ wil ik u antwoord!”
Zelden heeft agent Grijs zo nors tegen iemand gesproken, maar hij weet dat dit de enige manier is om haar hierin mee te laten gaan. Na een oneindige seconde stilte is haar masker gevallen en knikt ze klein.
“Morgen om twee uur in de middag, mooi en praktisch gekleed, en nu kunt u gaan.”
Als ze de deur woordloos achter zich dicht trekt komt er voor het eerst op deze middag een grijns op zijn gezicht.
Agent Grijs zou geen echte agent zijn als hij niet even verder zoekt op haar naam en antecedenten. Met de grijns die toch al op zijn gezicht gekomen was bladert hij door papieren, zoekt op de computer en ontdekt dat ze inderdaad nog meer openstaande boetes heeft! Er is er één voor te snel rijden, en één, en het verbaasd hem niet, voor het beledigen van een ambtenaar in functie. Deze twee samen zijn nog veel duurder dan de €100 voor het verkeerd parkeren, en deze zijn ook al beiden officieel geregistreerd.
Hij besluit om officier Zwart te bellen en legt de situatie uit. Een vrouw met meerdere bekeuringen, geen geld, en twee bekeuringen die al ingeboekt zijn. Al snel krijgt hij de opdracht om voor dinsdag, want dan is Zwart officier van Dienst, een afspraak te maken. Wel moet hij “dat mevrouwtje” heel duidelijk maken dat ze er dan niet met alleen een spanking af komt, maar een zekere dienstverlening deel van de afspraak uitmaakt. Ook is er min of meer een kledingvoorschrift wat met haar doorgenomen moet worden.
Agent Grijs ziet officier Zwart dan wel niet, maar hij voelt het fijne glimlachje wat op zijn gezicht staat. Het gesprek wordt afgesloten en agent Grijs weet wat hem te doen staat.
Keurig op tijd is er het klopje op de deur. Nog ziet hij de dwarsheid in Mevrouw Van de Berg en besluit dat ze in de gang op een stoel kan wachten, laat haar eerst maar een beetje bekoelen, aangenomen dat het helpt. In de tussentijd legt hij de bekeuringen allemaal op tafel. Als hij haar binnen laat komen laat hij haar even staan, kijkt naar de kleding die ze draagt, en ten opzichte van gisteren is dit wel heel veel beter. Een leuk kort rokje, een kanten top en mooie nylons laten haar figuur mooi uitkomen. Na een moment stilte, agent Grijs gebruikt dit heel erg graag, knikt hij naar een stoel en zegt dat ze plaats mag nemen.
“Mevrouw Van de Berg, er is een probleem. Nadat u gisteren vertrokken bent heb ik, zoals een goede agent betaamd, nog op uw naam gezocht. Mij is toen duidelijk geworden dat u, behalve de parkeerboete, ook nog twee andere bekeuringen open heeft staan. Deze zijn voor te hard rijden, en nog veel erger, voor de belediging van een ambtenaar in functie. Eerlijk gezegd ben ik hier niet verbaasd over want de manier waarop u gisteren reageerde zat daar ook al dicht bij.
Mijn uiterste best heb ik nu voor u gedaan, en ik heb een officier bereid gevonden om hierin actie te ondernemen. Omdat deze twee bekeuringen al ingeboekt zijn kan ik deze niet ongedaan maken. Een officier heeft hierin meer mogelijkheden, en als u bereid bent om dinsdagavond hier om 20:00 uur te zijn, en mee te werken aan een veel uitgebreidere strafsessie, wil de betreffende officier hier aan mee werken.
De eerlijkheid gebied mij u te zeggen dat het niet alleen bij c.p. kan blijven, maar als de officier besluit om lichamelijk dingen met u te doen dat u dan alleen lege briefjes in te brengen heeft. Als hij in die straf besluit uw lichaam te nemen dan heeft u dat te accepteren. Uiteraard zal er ook het gedeelte lichamelijke straf in betrokken worden. Mijn tijd is kostbaar, ik besteed er al een hoop van aan u, dus ik verwacht ook nu snel een antwoord van u.”
De stilte was voelbaar. Als er al vuur in haar ogen geweest was, nu was er een boze diepte, een hevigheid die de strafsessie die hier op zou volgen alleen maar erger zou maken. Vragend keek de agent haar aan. Omdat ze niet gelijk reageerde liep hij langzaam naar de deur. Als ze het straf niet zou accepteren was het voor hem de moeite ook niet waard om haar nu van haar boete te ontslaan door haar een flinke caning te geven. Toen hij met zijn hand bij de deurkruk was kreeg hij een heel boos knikje.
“Dinsdagavond acht uur, en zorg dat u er heel erg sexy vrouwelijk uitziet, de officier is erg kieskeurig en onverzorgd binnen komen kan de hele afspraak op losse schroeven zetten, maar dat is dan uiteraard uw eigen keuze.”
Nog een boze knik en de afspraak was gemaakt.
Dit verhaal is ook gepubliceerd op Maison MisTique waar we samen onze verhalen en ervaringen delen. Hier is ook het tweede deel van het verhaal, de eigenlijke strafsessie, te lezen.
Auteur: Grey Spanker
Noot van de schrijver: Tijdens een weekend samen weg, om ruimte en tijd voor elkaar te hebben ontstond tijdens de brunch met een paar woorden de setting voor een rollenspel. Na de brunch zijn we samen het rollenspel gaan spelen. Het heeft mij de aanzet gegeven om ook een ander stuk in mijzelf te kunnen bereiken, een harde, bijna onverschillige duidelijk. Het is voor mij een grote stap verder in de verdieping van ons stuk spanken en onze BDSM beleving geworden.
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?