Gepost op zondag 17 april 2016 - 03:42 pm: |
|
|
Over het vervullen van haar bizarre wens
Daar stond ze dan, voorzichtig om zich heen kijkend. Het knalroze jurkje dat ze droeg, gaf de vormen van haar tengere lijfje prijs. Ik wist wat er in het tasje zat dat ze bij zich had. We hebben daar immers afspraken over gemaakt. Zonder een woord te zeggen trek ik haar aandacht. Ik wenk haar en ze komt verlegen op me af, haar blik neergeslagen. Ze durft me bijna niet aan te kijken als ze voor me staat, dus beveel ik het haar. Twee heldere, diep donkere grote ogen kijken me aan. Ik kan haar bijna voelen, zo dicht staat ze bij me. Ze ruikt naar Zwitsal merk ik, als een zuchtje wind de kop opsteekt. Gelukkig verwarmt de zon ons meer dan voldoende. “Ga je met me mee?” vraag ik haar. We hebben afgesproken dat ik dit zou doen tijdens onze eerste ontmoeting. Als deze vraag zou uitblijven, wist ze dat ik er vanaf wilde zien. Als ze nu weigert, weet ik dat zij er vanaf ziet. De korte stilte maakt het even spannend voor me, maar dan knikt ze duidelijk. We stappen in mijn auto en vertrekken. Onderweg praten we over de onderwerpen uit onze mailwisseling. Die was van het begin af aan erotisch getint geweest, met een bijzonder sterke persoonlijke tint. Intieme vragen vlogen over-en-weer, zo nu en dan vergezeld van een foto. Hoewel we zeker niet dagelijks mailden, hadden we elkaar blijkbaar toch veel te vertellen, getuige de lange mails die we elkaar stuurden. We waren volledig vrij en open tegen elkaar. En nu was de ontmoeting, waarvan we beide dachten dat die nooit plaats zou gaan vinden, toch een feit. Ze had daar zelf op aangestuurd en ik sta altijd wel open voor een experiment met zo'n vrouw. In je mail vertrouwde je me toe dat je dolgraag een rollenspel wilde spelen, waarin je een puber bent die is weggelopen en bij een foute man instapt. In dat geval speelde ik graag die foute man. Jouw woordkeuze en directheid in je mails hebben mij geraakt. Jouw uitdagende vragen riepen steeds een soort spanning bij me op, anders dan platte geilheid. Die voelde ik bij het zien van de foto’s die je me stuurde. In de auto vraag ik je naar de reden van weglopen en je begint te vertellen met je zachte stem. Het klinkt prettig en je hebt een mooi gezicht. Puur, gaaf en symmetrisch. Uitstraling is een woord dat jou typeert. Ik zie dat het roze jurkje een klein stukje opkruipt en zo je benen laat zien. Het maakt je nog meer meisjesachtig. Dat geeft een groot contrast met wat er straks staat te gebeuren met je. Dat contrast is juist een aspect wat jou zo opgewonden maakt. Als we het treinstation voorbij rijden en ik de deuren van de auto op het slot doe, stok je in je verhaal. Je leeft je goed in merk ik, je klinkt ineens wat angstiger. Je kijkt vertwijfeld en vraagt me waarom ik je niet afzet. De sfeer verandert tussen ons, de spanning neemt toe en ik geef gas. Ik neem je mee naar mijn afgelegen woning en geef je onderweg te kennen je medewerking te verlenen of anders. Mijn rechterhand verschuift van de versnellingspook naar je schoot en je voelt mijn vingers langzaam bewegen. Niet lang daarna arriveren we bij mijn huis. Eenmaal binnen bied ik je een drankje aan en begin ik mijn relaas. Je bent een klein meisje dat gewoon naar haar ouders had moeten luisteren. Door je hormonen heb je jezelf nu in de nesten gewerkt en ben je bij een foute man ingestapt. Dacht je nu echt dat je ongestraft kon liften in dat jurkje? Onderwijl pak ik jouw tas en haal er een speen uit, een stuk dik touw, en een flesje tabasco. Ook leg ik handboeien op tafel, die je straks zullen belemmeren jezelf te beschermen als ik je over mijn knie leg. Ik scheur het jurkje van je lijf en ben trots op je omdat je inderdaad geen lingerie aan hebt gedaan, zoals ik gevraagd had. Tijdens mijn preek zit ik bruut aan jouw lijf. Ik steek mijn vingers ruw in je vagina en daarna diep in je keel. Je kokhalst ervan. Je ogen worden rood en tranen. Mijn vingers gaan via je borsten weer terug naar beneden en vullen jouw beide gaatjes opnieuw. Je staakt je verzet als je merkt dat dit jou nog meer pijn doet en je vraagt me wat ik met je van plan ben. Terwijl ik de speen in de tabasco doop walg je van het idee dit te moeten proeven. Maar je hebt me onderschat. Ik duw ruw je benen uit elkaar en in een vlugge beweging breng ik de speen in. Met het touw bind ik snel je benen weer bij elkaar terwijl het begint te branden. Ik grijp je bij je keel als je begint te sputteren en maan je tot stilte. Dan doe ik de handboeien om je polsen achter je rug. Ik sta op en kijk naar je. “Je zult vast wel niet vluchten nu,” zeg ik cynisch terwijl ik naar een kast loop. Ik pak er een riem uit, een houten paddle en een grote cane en geef je de straf van je leven. De volgende avond kruip je weer achter je laptop. Je bent nog steeds bont en blauw, zie je vanonder je badjas. Het is vroeg in de avond en je opent je mail. Je leest hoe trots ik op mijn kleine meisje was en hoe goed ze was, daarna in bed. Met een gelukzalig en voldaan gevoel begin je aan een lang antwoord terug.
Kom op dame, je kunt het best...!?
|
|
|