| Gepost op dinsdag 18 december 2012 - 05:00 pm: | 
|
|
Een tekening die een verhaal vertelt
Normaal was dit het hoogtepunt van de dag.
Ze had dan ook een drie kwartier geleden zingend de afwas gedaan, snel de woonkamer aan kant gemaakt en nog even gauw haar mail gecheckt.
En toen had ze zitten wachten, wachten op hem!
Het was verschrikkelijk dat hij zo ver van haar vandaan was gaan wonen. Ze had daardoor zelfs getwijfeld of ze nog wel met hem door moest gaan. Maar een leven zonder hem, daar kon ze nog geen half uur aan denken of ze werd al gek.
Dus had ze geaccepteerd dat hij in den Haag moest gaan werken, dat ze niet meer dagelijks konden knuffelen, dat ze nu opdrachtjes via de mail kreeg en dat ze alleen nog de weekenden elkaar live zagen. En die weekenden, die waren nog steeds spetterend… Alhoewel hij de laatste tijd wel een paar keer had afgezegd. Ze wist dat ze daar niet moeilijk over moest doen, hij moest natuurlijk daar ook een nieuwe sociale kring opbouwen, maar toch deed het haar wat pijn.
Als hij nu ’s avonds kwam skypen vertelde hij nog wel eens over een collega Theo die altijd maar bezig was over tennissen. Of Harold, zijn nieuwe buurman, die al de vierde vriendin deze week versleet. Of hij vertelde over Caroline die zo mooi kon zingen en heerlijk kon koken… Caroline die wel heel vaak ter sprake kwam. Caroline die hij nog wel eens zou voorstellen als ze met Kerst op bezoek zou komen.
Natuurlijk stelde ze zich aan. Er was helemaal niks tussen hem en Caroline… maar toch hoopte ze dat hij vanavond niet over haar zou beginnen.
En dus zat ze eerder die avond netjes op tijd hoopvol voor de webcam te wachten tot Skype vertelde dat hij online kwam.
Hij was iets te laat geweest maar wat maakte het uit. Hij was er weer. Ze kon zijn warme stem weer horen en zijn brede glimlach zien. Hij vroeg fronsend of ze zich wel aan het eetvoorschrift had gehouden en knikte goedkeurend toen ze vertelde over de bonus die ze op haar werk had gehad. Haar schat, haar liefde, haar meester. Haar hoogtepunt van de dag!
Al snel na haar verslag van afgelopen week was echter haar jubelstemming omgeslagen.
Toen hij haar beval zich voor de camera uit te kleden had nog een lekkere kriebel door haar buik getrokken. Ze gingen spelen!
Dat hij daarna zijn eigen camera uit deed vond ze iets minder leuk. Natuurlijk kon ze zijn stem nog wel horen maar als ze zijn reacties op de camera kon zien was het toch net iets meer alsof hij bij haar in de kamer stond.
Natuurlijk had hij haar teleurstelling gezien, ze kon nooit iets voor hem verbergen.
“Nou niet gaan pruilen, onthoud voor wie je dit doet! Schiet op, ik heb nog andere plannen!”
Dus had ze snel haar bh en slip uitgetrokken, had de stoel aan de kant geschoven en was in de houding voor de cam gaan staan.
Vervolgens was het een tijd stil geweest. Waarschijnlijk zat hij onderuit op zijn stoel haar uitgebreid te bekijken. Hij wist wat een hekel ze daar aan had. De rode blos op haar wangen was dan ook onvermijdelijk.
“Ik ga je vertellen wat we gaan doen. Jij luistert eerst naar mijn verhaal. Als ik klaar ben voer je zo snel mogelijk mijn opdracht uit. Ik wil daarbij niet hoeven herhalen wat ik heb gezegd en ik wil ook geen vragen of commentaar. Als ik ook maar een klein foutje zie weet je wat je dit weekend staat te wachten! …”
Een rilling trok over haar rug. Was het angst of opwinding?
“Ik ben vandaag in een creatieve bui. Ik maak een portret van je. En je weet dat ik hou van tekeningen die een verhaal vertellen. Dit verhaal zal gaan over jouw zwaktes.”
In gedachten zag ze zichzelf al voorover liggen op tafel met een stapel chocolade voor haar neus, tranen die over haar wangen liepen en strepen van de cane op haar billen en benen.
Zou hij nu haar opdracht geven zichzelf met de cane te slaan voor de camera? Ze wist niet of ze dat wel zou kunnen opbrengen. Om aan chocolade te komen was gelukkig geen probleem, dat had ze nog genoeg in huis.
“Monique! Let op!
Ik zie dat je hoofd alweer op hol is geslagen. Volgens mij heb je dus ook alles gemist nadat ik begon over je zwaktes… Nee zeg maar niks, dat lossen we dit weekend wel op.
Goed voor 1 keer zal ik mezelf herhalen. Iedereen die jou een beetje kent weet dat er één ding is waardoor je alles vergeet dus…
Pak de dekenkist en zet die direct voor je stoel. Zet je benen aan beide kanten van de kist zodat je lekker wijd gespreid op het puntje van de stoel zit en zet de webcam op de kist direct voor je kutje. Dan kantel je je bekken en trek je met je wijs- en middelvingers je schaamlippen zo ver mogelijk open voor me. Ik zal dat clitje van jou er eens even mooi op zetten. O en Monique, zorg dat je kutje mooi droog is, ik heb geen zin om naar die natte zooi te kijken!”
Met een roder dan rood hoofd trok ze zo snel mogelijk de dekenkist naar zich toe, positioneerde de stoel en de webcam en ging vervolgens met haar benen wijd voor de camera zitten. Voor ze er over na kon denken en ze zichzelf in een andere kamer zou verstoppen trok ze haar schaamlippen uit elkaar en hield haar adem in.
Het bleef stil. Ze hoorde het tikken van de klok in de kamer.
“Monique…” klonk het dreigend zacht.
“Wat had ik gezegd over nattigheid?”
Van schrik haalde ze snel haar rechterhand tussen haar schaamlippen door. Hij was zo nat dat ze voor de zekerheid het ook nog met haar linkerhand deed. Dan trok ze snel de lippen weer uit elkaar.
Opnieuw was het even stil.
“Wat ben je toch een walgelijk vies meisje. Je gaat nu heel snel je handen wassen en dan neem je gelijk een handdoek mee voor het geval dat kutje van jou opnieuw zo slijmerig wordt. En opschieten Monique, ik zit nu al een kwartier met papier en potlood op je te wachten!”
Het liefst was ze door de grond gezakt. Hij wist toch dat ze normaal niet zo was. Ze vond het verschrikkelijk om zichzelf aan te raken. Als ze van hem wel eens moest masturberen durfde ze hem niet eens aan te kijken. Het kwam gewoon omdat hij zo streng klonk, en ze wilde hem zo graag van dienst zijn, en ze wilde het snel doen, en… o shit, waarom had ze met haar hand geprobeerd het droog te maken?
Met schone handen, een handdoek in de hand en buiten adem kwam ze terug van de keuken. Voor de cam nam ze haar positie weer in. Omdat ze het gevoel had dat ze iets goed moest maken kantelde ze haar bekken nog net iets verder en trok ze haar lippen zo ver uit elkaar dat het een beetje pijn deed.
Toen werd het weer stil.
Ze hoorde alleen haar eigen versnelde ademhaling.
Ze had wel zo’n vermoeden dat hij expres niks zei. Hij vond het heerlijk om het haar ongemakkelijk te maken.
Op de achtergrond hoorde ze de trein die over de brug ratelde, kinderen die nog buiten speelden, de buurman die zijn favoriete liedje opzette.
Nog steeds zei hij niks.
Ze meende aan zijn kant wat geschuifel te horen. En toen zacht een deur.
Zou hij koffie aan het halen zijn?
Of moest hij misschien naar het toilet?
Wat dan ook, het was niet aan haar om zich daar mee bezig te houden. Ze kon beter nog eens controleren of alles nog droog was. Snel pakte ze de handdoek en wreef redelijk hard tussen haar schaamlippen.
“Je gaat me toch niet vertellen dat dit je ook al opwindt?”
Van schrik liet ze de handdoek op de grond vallen.
Hij zat er dus nog wel. Hij was helemaal niet weg.
Waarschijnlijk had hij die deur laten horen om haar te testen, kijken of ze wel netjes bleef zitten.
Snel legde ze de handdoek weer naast zich en trok haar lippen weer uit elkaar.
“Stil blijven zitten nu, ik probeer dat absurd lange binnenste schaamlipje te tekenen.
Tuttut, niet weggaan nu, anders kan jij de komende week lang niet op je billen zitten!”
Bijna was ze opgestaan. Bijna, tot ze zich realiseerde dat hij het expres deed. Hij wist dat ze zich rot schaamde voor haar schaamlippen. Ontelbaar vaak had hij verteld dat veel vrouwen wel ‘rare lippen’ hadden maar toch had ze liever niet dat hij er naar keek. Laat staan dat hij er wat over zei!
“Als je nu niet stil blijft zitten moet ik misschien eens niet je billen nemen dit weekend. Misschien moet ik je wel zo op de stoel laten zitten als je nu zit en dan eens kijken hoe hard ik op die lipjes van je kan slaan. Wat denk je? Zou je clitje daar blij van worden?”
Zijn stem was dreigend laag geworden.
Opnieuw pakte ze de handdoek om zich droog te maken.
“Ik zei je toch dat dit gegarandeerd zou werken!”
Hij grinnikte hardop.
“Een opgewonden sletje is het.”
Opnieuw gegrinnik. Alleen leek het nu bijna een octaaf hoger…
De schrik sloeg haar om het hart.
Die deur! Wat als hij net niet weg ging maar er was iemand binnen gekomen? Het leek wel een vrouwenstem.
Hoorde ze nu zacht gefluister aan de andere kant?
Hij zou toch niet Caroline…
“Goed meisje, dan ga je je nu in drie minuten klaar vingeren voor de cam. Zodra je klaar bent sluit je direct Skype af en gaat naar bed. Overmorgen zie je waarschijnlijk mijn kunstwerk ‘Jouw zwakte’ in je brievenbus verschijnen.
Begin!”
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?