| Gepost op dinsdag 02 oktober 2012 - 08:16 pm: | 
|
|
Lang leve de wetenschap!
“Als u mij dan volgt naar de volgende ruimte…”
Ze hoorde ze van verre al aankomen. Het liefst had ze haar benen gesloten maar door de touwen was dit onmogelijk gemaakt.
“Zagen we in de vorige zaal nog casus over de effecten van schaamte, hier richten wij ons toch op een totaal ander probleemgebied. De deelnemers van dit onderzoek hebben allen een probleem met klaarkomen. Op zich een interessant fenomeen. We zien dat een substantiële groep van de vrouwen die zich hebben aangemeld een groot deel van hun leven deze kwaal hebben verzwegen. Nu kan ik mij voorstellen dat het voor een vrouw ook niet makkelijk is om toe te geven dat ze incompleet is. Zegt u nu zelf, niemand heeft toch graag een vrouwtje met een voutje.”
Zijn bulderende lach werd gevolgd door gegniffel van een man of vier.
Als haar hoofd al niet knalrood was van het onderzoek en de positie waarin ze lag zou ze nu gigantisch hebben gebloosd. Ze kon de man niet zien die het woord deed aangezien ze aan haar paardenstaart was vastgebonden aan de bank maar ze meende wel te herkennen dat het de vent was geweest waarbij ze zich eergisteren had ingeschreven. Ze had het toen al geen leuke man gevonden!
“U heren herinnert zich misschien Jacqueline nog die we zagen op de zaal waar we op zoek waren naar de effecten van het opgeven van de eigen identiteit? Dat secreetje lag dus eerst op deze afdeling. Ze had zich aangemeld met de mededeling dat haar relatie stuk was gelopen omdat ze niet kon klaarkomen. Na vier dagen harde arbeid van onze kant bleek dit echter een gevolg te zijn van het feit dat ze zich helemaal niet wilde overgeven uit angst dat ze zichzelf zou verliezen. Die konden we dus alsnog overplaatsen. Nou ik kan u wel zeggen dat een aantal hardwerkende mannen van de afdeling Klaarkomen haar toen maar al te graag hadden overgedragen aan Pijngrens Overschrijding!”
Opnieuw gegniffel van de groep.
Even raakte ze alle contact met de op haar aflopende groep kwijt. Haar onderzoeker, of kweller zoals ze hem in gedachten noemde, was begonnen met afwisselend te slaan op haar schaamlippen en dan weer de vibrator tegen haar klit te zetten. De klappen waren zo hard dat ze het uit wilde gillen maar dit werd onmogelijk gemaakt door de tape die over haar mond was geplakt. Een hulpmiddel van stadium 5 in het onderzoek: voor de dames die zich zouden schamen geluid te maken als ze klaarkomen.
“Tja zoals u ziet is dit een erg intensieve afdeling van onderzoek. Aan deze kant van de zaal ligt de controlegroep. U vraagt zich misschien af of dit wel nodig is, wij mannen weten tenslotte waar een vrouw van komt, maar om het onderzoek enige mate van geloofwaardigheid te geven testen wij dus ook deze drie dames. Vertel eens Mark, hoe vaak is Angela al klaar gekomen?... Zeven keer zeg je? En in welk stadium zit ze. Ah stadium 3, ja dat is een lekkere hè schatje? Dus Myrthe zit in stadium 5 net als die blonde dame achteraan? Misschien goed om die eens als voorbeeld voor deze afdeling te nemen.”
Hoewel ze niet zo goed op de andere deelnemers had gelet vanmorgen meende ze zich wel te herinneren dat ze een van de weinige blonde dames was. En aangezien ze achter in de zaal lag bekroop haar het ongemakkelijke gevoel dat de groep mannen zo naar haar zou komen kijken.
“Myrthe is een dame die al vaker heeft meegedaan in de controlegroep. Zij staat garant voor een aantal spectaculaire vrouwelijke ejaculaties. Momenteel is zij bezig in stadium 5, zoals u kunt zien aan de tape op de mond en het feit dat ze helemaal is vastgebonden in de stellage. Als een dame al in stadium 5 geraakt, zoals dat blonde mokkel achterin, betekent dit dat handmatig stimuleren, oraal stimuleren, opwekken met een vibrator en de waterbehandeling al geen effect hebben gehad. Dit zijn echt de zware gevallen zeg maar. Je kunt met enige zekerheid zeggen dat het hier niet meer draait om een preutse opvoeding of een schaamte voor het lichaam. Nee dit zijn echt zwaar geblokkeerde troela’s. En ik zie de vraag in uw ogen meneer: waarom nog al die energie in ze steken? Er zijn toch zat vrouwtjes waarbij het een stuk makkelijker gaat… dat dacht u toch hè, ja geef het maar toe...”
Haar kweller zorgde er weer even voor dat ze de draad van het gesprek kwijt raakte doordat hij haar schaamlippen uit elkaar had getrokken en nu hard achter elkaar op haar klit sloeg. De verkramping in haar buik nam toe en ze begon witte stipjes te zien van het proberen te huilen achter de tape. Ze wilde hem toegillen dat hij ophield. Alles beter dan deze pijn. Ze hield het niet meer. Stop, stop! De vibrator, alsjeblieft de vibrator!
Alsof hij de smeekbede in haar tranen had gezien hield haar kweller op en zette de vibrator direct op haar klit. Ze wilde met haar handen hem wegduwen maar de touwen sneden in haar polsen.
“… dus u ziet dat we doorgaan in de naam van de wetenschap… Nee, echt, u hoeft niet voor ons te klappen. Wij houden gewoon van alle vrouwen.
Maar goed, als een hopeloos geval in stadium 5 nog niet zou klaarkomen is het een medisch wonder. Vaak is het feit dat ze niks meer kunnen bewegen, niet kunnen praten en de combi van pain en pleasure wel genoeg. Dan hebben we onze ‘verrassing’ vaak niet eens meer nodig. In mijn hele carrière heb ik nog niet meegemaakt… alhoewel, …als ik zo naar dat mokkeltje achteraan kijk… zullen we daar even heen lopen heren?”
De vibrator draaide rondjes om haar klit terwijl ze de groep op haar af hoorde lopen. Ze voelde haar blokkademoment weer dichtbij komen. Ze wilde niet blokkeren, ze wilde klaarkomen. Ze wilde niet nog eens gestimuleerd worden met slaan, ze kon niet meer tegen het genot van de vibrator. Het was te lekker. En toch voelde ze de blokkade alweer komen. Ze wilde zich zo graag geven. Ze wilde dat haar onderlijf zou verkrampen haar adem zou stokken… maar ze voelde haar weerstand. Op het moment dat de spreker naast haar hoofd stond ging de vibrator in hoge stand weer direct op haar klit.
Haar buik verkrampte, ze trok met haar benen in de touwen om ze te kunnen sluiten, ze gilde door de tape heen en wrikte met haar polsen om los te komen.
“Nee, Nee, Nee,” probeerde ze te schreeuwen.
“Ja ga door, in godsnaam ga door. Nee, niet, hou toch op. Hou op!”
“Juist, een klassiek geval van een controlefreak, te gefocust op het orgasme. Daar helpt alleen nog afleiding. Heren, als u zo vriendelijk wilt zijn… U bent ons verrassingselement. Op tel 3 knijpt u zo hard mogelijk in haar borsten en tepels. Samen zullen we dit varkentje eens wassen!”
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?