Dagboek van 23-10-2012
Een pagina uit mijn dagboek, waarbij Meesteres Aina de cane gebruikt op Haar slaaf knaapje.
23-10-2012 Het is avond, Meesteres heeft DWDD gekeken en terwijl Matthijs van Nieuwkerk zijn gasten de hand schudt kijkt Meesteres mij aan en gebiedt mij naar boven te gaan, uit te kleden en op bed te gaan liggen. Met het grootste genot ga ik naar boven en kleed mij uit, verwachtingsvol ga ik wijdbeens op mijn rug liggen. Een tijdje later komt Meesteres binnen en ziet mijn grijns. In Haar zwarte jurk met Haar armen over elkaar geslagen, waarop Haar borsten rusten, kijkt Zij mij streng aan. Terwijl Zij de cane pakt moet ik mij omdraaien. Zacht voel ik de punt van de cane over mijn rug glijden vanaf mijn schouderbladen tot aan mijn ballen. De lichte druk wordt groter wanneer de cane in mijn zak priemt. Onbewust span ik mijn billen aan en hierop heeft Meesteres gewacht. Snel heft Zij de cane omhoog en met één ferme zwiep land hij hard op mijn billen. De pijn is enorm en ik draai en kronkel op het bed. Meesteres laat mij rustig begaan en wanneer ik weer stil lig stopt Zij mij een handdoekje in mijn mond, teken dat ik geen geluid mag maken. Nu voel ik zacht het tikken van de cane op mijn kont, ritmisch komen de tikken neer, eerst zacht en wanneer de seconden verstrijken wordt de aanslag steeds harder. Heel even moet ik aan de "Bolero" van Ravel denken, zacht en liefdevol, langzaam aan harder en passioneel. Soms gaat het ritme omhoog en zakt de slagsterkte dan weer rustig en steeds harder. Af en toe hoor ik de pauken in de “Ouverture 1812” van Tsjaikovski en voel ik de slagen hard op mijn kont neerdalen. Tranen schieten in mijn ogen, het handdoekje voorkomt dat ik de buurt bij elkaar schreeuw, vertwijfeld grijpen mijn handen de spijlen van het bed. Even rust, ik mag bijkomen, de hand van Meesteres streelt mijn bovenbeen en glijdt naar boven. Zacht en liefdevol streelt Zij de verdikkingen die langzaam tevoorschijn zijn gekomen. Mijn ademhaling rustiger en ook het snikken zwakt af. Minuten later lig ik stil onder de bewegende handen van Meesteres. Wat een hemels gevoel. Een totale rust komt in mij. Dan staat Meesteres op van het bed en gaat weer anders zitten. Stil kijk ik wezenloos voor mij uit. Dan voel ik de cane weer, de temperatuur van mijn billen is nog steeds hoog, het ritme is langzaam maar de aanslag is groot. Seconden verstrijken tussen de slagen op mijn kont. Net als ik weer de slag verwerkt denkt te hebben daalt de volgende al neer. De rustpauze geeft mij net voldoende tijd om de volgende slag te kunnen incasseren. Tranen stromen zacht mijn ooghoeken uit, geluidloos snik ik. Stil liggend ontvang ik de slagen stroom. Traag maar steeds harder komen ze binnen, mijn kont brand. Dan, dan houd ik het niet meer, onbedaarlijk begin ik te snikken, mijn lichaam begint te trillen, als vanzelf trekt mijn lichaam in de foetushouding. Meesteres legt de cane terzijde en schuift mij tegen Haar schoot. Haar strelende handen geven mij rust, Haar stem geeft warme liefde af. Een gelukzalig gevoel omarmt mij als een warme deken. Haar gekriebel op mijn rug ontspant mij meer en meer. Tijd bestaat niet meer, Haar aderen hoor ik stromen via mijn oor op Haar schoot, mijn snikken verstomt en langzaam val ik in slaap. Meesteres dekt mij toe en laat mij. Dit is een pagina uit het dagboek welke ik op https://mrsaina-knaapje.jouwweb.nl bijhoudt.
knaapje, gekuist eigendom van Meesteres Aina.
|