| Gepost op maandag 02 juli 2012 - 01:09 pm: | 
|
|
de straf die ik verdiende
Een traan glijdt over mijn wang. Je vinger streelt de traan terloops van mijn gezicht alsof je er niet helemaal bij bent. De tranen die ik zelf veroorzaakt hebt.
En dat terwijl de week zo goed was verlopen en je me geen signalen had afgegeven dat je boos was, dat ik stout was geweest. Ons contact was liefdevol geweest, soms beschermend, soms stimulerend: precies wat ik nodig had om me een vrouw van de wereld te voelen, mooi en geliefd.
Ik had dan ook niet verwacht dat mijn rokje klaar zou liggen, toen ik vrijdag blij en opgewonden van mijn werk thuis kwam, me verheugend op het weekend met mijn meester. Want het rokje dat voor me klaar lag betekende straf.
Ik begrijp er niets van en vraag om een verklaring.
Die geef je me ook, zoals je me altijd vertelt waarom ik straf krijg:
Ik was donderdagavond met een paar collega’s uit eten geweest om te vieren dat het project waar we een jaar hard aan gewerkt hadden klaar was. Het was laat geworden. Bij thuiskomst had ik je gebeld en verteld hoe gezellig het was geweest en dat ik had gedanst met onze stagiaire John. John is een jonge knul, vol ambities en heeft de looks waar ik zo van hou. Donkere bruine ogen, zwart krullend haar en een heerlijk lijf. Je weet dat hij mijn type is, ook al val ik op oudere mannen. Dat ik met hem had gedanst: daarom kreeg ik straf.
Toch begrijp ik nog steeds niet waarom. Ik had van te voren verteld wat ik ging doen. Ik had zelfs je toestemming om met mijn collega’s uit eten te gaan. Je wist dat John mee zou gaan. Waarom werd ik dan nu gestraft?
Je zei: “Meisje, niet dat je met hem gedanst heb is de reden dat ik je straf, maar de manier waarop.”
Ineens begreep ik het. Op een gegeven moment werd er een langzaam nummer gedraaid, waarop John me aan keek en vroeg: “Mag ik je in mijn armen nemen.”
Ik kon de verleiding op dat moment niet weerstaan, en ook dat had ik je verteld. We hadden heerlijk gedanst, maar...
Ik word opstandig zoals ik altijd opstandig word als ik straf krijg. Je laat me dan altijd even begaan, weet dat ik het nodig heb om me op te laden, om me voor te bereiden op wat komen gaat. Ook nu.
Dan zeg je met barse stem: “Genoeg nu, meisje. Doe je rokje aan en je string moet uit.”
Ik doe het rokje aan. Het bedekt amper mijn billen. Je weet dat ik het vernederend vind om zo door het huis te moeten lopen, zeker als ik mijn string niet aan mag houden.
Ik voel de spanning komen, de spanning van niet weten wat mijn straf inhoudt, niet weten wanneer de straf komt. Nu al controleer je me, zit je in mijn hoofd terwijl je nog niets anders hebt gedaan dan me een bevel te geven. De hele middag en avond geef je me korte bevelen, voor de rest negeer je me. Ik vind het afschuwelijk, onderga nog liever mijn straf dan dit. Ik wil je smeken om me mijn straf te geven, om me weer lief te vinden maar weet dat het geen zin heeft.
Dan om 8 uur ’s avonds sta je op. Ik zit op de grond naast je, ik mag als ik stout ben geweest niet op de bank zitten. Je loopt naar de kast en haalt er een paar handboeien uit. Ik voel de spanning in mijn buik groeien.
“Meekomen.”
Ik verwacht dat we naar de strafkamer gaan, maar tot mijn verbazing loop je naar de slaapkamer.
“Kleine meisjes die stout zijn geweest moeten vroeg naar bed.”
Je legt me op bed en doet de handboeien om.
Ik protesteer, heb twee weken gewacht om je weer te zien. Had me verheugd op ons weekend, had me mooi voor je gemaakt, wilde met je vrijen en nu dit.
Ik word boos, maar het heeft allemaal geen zin.
“Zoet slapen, meisje.”
Je geeft me een kus op mijn voorhoofd en gaat naar beneden.
Ik lig mijn tranen te verbijten, voel me diep ongelukkig. Toch ben ik op een vreemde manier ook opgewonden.
De macht die je over me hebt, de rust die je uitstraalt: het geeft me het gevoel dat je om me geeft, dat ik veilig bij je ben.
Ik lig uren wakker, te luisteren of ik geluiden hoor, tekenen dat je naar boven komt maar je laat me gewoon liggen.
Ik huil uit frustratie, uit boosheid.
Dan om middernacht hoor ik je naar boven komen. Je gaat naast me liggen. Ik durf me niet te verroeren, wil zo graag bij je liggen, je lijf voelen.
Maar ik mag je niet aanraken.
Ik luister naar je ademhaling, word er rustig van en val bijna in slaap. Dan voel ik ineens je hand. Je streelt zachtjes mijn dijen. Ik zucht. Je streling wordt intenser.
Ik open mijn benen, laat je nemen waar je recht op hebt, wat alleen van jou is. Je gaat bij me naar binnen, maakt me nat. Ik geef me over aan je streling, laat me gaan: ik heb twee weken zo naar dit verlangd. Je laat me voelen dat ik van jou ben, mijn meester. Je weet precies wat ik lekker vind.
Dan als ik bijna kom, trek je je hand weg.
Ik wil meer, wil je vragen om door te gaan. Mijn hele lijf siddert van verlangen.
Je laat me liggen.
Ik snap niet wat je wilt. Ben zo opgewonden dat ik niet kan slapen. Maar aan alles merk ik merk dat je niet van plan bent om me meer genot te geven. Ik zucht, draai en keer. Mijn verlangen is zo groot, ik kan het gevoel in mijn lichaam niet negeren.
Dan voel ik weer je hand. Deze keer streel je mijn borsten, je draait rondjes rond mijn tepels, knijpt ineens je vol in mijn tepel. De tranen springen in mijn ogen. Je knijpt nog harder. Ik hou mijn adem in van de pijn, wil het negeren.
Voel dan je andere hand op mijn dijen: je glijdt bij me naar binnen. De combinatie van de felle pijn, je vingers diep in me: ik kan alleen maar kreunen en probeer me te concentreren op het zoete gevoel. Steeds als ik bijna kom zorg je ervoor dat de pijn de overhand neemt.
Tot je me ineens op mijn buik draait. Je ketent me vast aan het bed en loopt weg. Ik ril van angst en opwinding. Je hebt me nog nooit zo tot het randje gebracht.
Ik hoor dat je terugkomt. Zonder waarschuwing begin je te slaan met de zweep. Op mijn billen. Ik gil het uit, de pijn overvalt me.
Je blijft slaan steeds harder, meedogenloos hard.
Ik kan de pijn niet opvangen, het boort zich in mijn lijf, overheerst alles.
Je voert het ritme van je slagen op.
Ik geef me over, kan me niet meer beheersen, kan het niet aan deze pijn. Ik roep je, huil, smeek.
Dan neemt mijn lichaam het over en verdooft de pijn. Ik kom in een roes, voel niets meer, ik zweef.
Ik hoor je slaan, maar ben niet meer op deze wereld.
Je laat me zweven, mijn meester.
Ik ben vrij.
|
|
    
Inzy
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 06-2012
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 juli 2012 - 05:00 pm: |
|
Teleurgesteld |
Als meester/dom zijn inhoudt dat wanneer je als sub/vrouw aangeeft na emailcontact
dat wensen/verlangens niet overeenstemmen en je netjes vraagt of de meester je emailadres
wil verwijderen uit zijn adressenbestand omdat je de mails die hij je stuurt veel te ver vindt
gaan en jouw grenzen overschrijden, als je dan vervolgens
aangevallen en beledigd wordt, dan heb ik inderdaad niets op deze site te zoeken.
Inzy
|
hete donder
Lid
Bericht Nummer: 15
Aangemeld: 06-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 juli 2012 - 05:31 pm: |
|
Terleurstelling |
Een meester die zijn dub niet respecteert is een domme meester. Hoe zeer BDSM ook gestoeld is om dominantie en gehoorzaamheid, het is vooral een wereld van wederzijds respecteren van grenzen en limieten. Van duidelijk af te spreken wanneer een "neen" een "NEEN" is, en wanneer een "doe verder want het voelt niet goed maar wel lekker". Wanneer iemand (dom of sub, of welke mens ook) vraagt om niet langer te mailen dan accepteer je dat. Zo niet ,dan ben je dom, maar geen Dom.
|
Rem Jansen
Lid
Bericht Nummer: 14
Aangemeld: 10-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 juli 2012 - 05:38 pm: |
|
zoeken |
Beste Inzy,
Je hebt een prachtig verhaal geschreven en omdat ik geen lid ben van het team die de literaire waarde meet heb ik niet direct geantwoord. Los van de vraag of ik of iemand anders het mooi vind, is het een verhaal.
Dat is blijkbaar afgesproken dat dat hier gepubliceerd mag worden. \En dus heb je hier iets te zoeken.
Bedreiging en wangedrag horen hier niet thuis en dus heeft de pleger daarvan niets te zoeken hier.
Ik ben hier ook maar te gast, maar ik denk dat de meesten hier vinden dat je hier zonder lastig gevallen te worden, jouw verhalen hier mag parkeren. Wat mij betreft graag zelfs!
|
Inzy
Nieuw lid
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 06-2012
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 juli 2012 - 05:52 pm: |
|
Teleurstelling |
Dank voor jullie reacties (Rem en hete donder).
Ik kreeg naar aanleiding van mijn verhalen een paar prive berichten
van meesters die zich afvroegen of ik op zoek ben naar een Dom.
Ik ben dat ook maar ik zoek een exlusieve relatie met een Meester
waarbij ik me veilig en geborgen voel, ik wil een 1 op 1 relatie en
ja in zo'n relatie kan je ver gaan, zolang je elkaars grenzen respecteert.
De 2 meesters die mij benaderden hadden hele andere wensen (sub uitlenen,
meerdere subs, poep-/plassex etc.) Ik veroordeel niemand maar ik zoek
dat dus niet. Ik geef dat netjes aan en vervolgens krijg ik mailtjes
terug met bedreigingen, wordt ik uitgescholden, etc.
Ik ben er misselijk van, voel me bedreigd daarom zal ik geen verhalen meer
plaatsen.
|
missy73
Beginnend lid
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 01-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 juli 2012 - 06:17 pm: |
|
Tipje |
Hoi Inzy
Allereerst mijn complimenten voor je verhaal
Tja wij subs zijn meestal beschaafder in onze manier van communiceren dan de Dominanten
Hou me ten goede heren maar ik denk dat jullie ook merken dat de subs die hier zijn in de minderheid zijn en dat er onder jullie ook wannabee Dominanten zitten en fakers helaas.
Maar Inzy je hebt het over mailadressen en het niet verwijderen
Waarom communiceer je niet eerst via deze site met iemand?
Jij weet dan het mailadres van de ander niet en belangrijker de ander het jouwe niet
Zo kun je aftasten wat voor mannen er reageren
Als je je dan bij 1 op je gemak voelt kun je een mailadres geven
Je kan ook een speciaal mailadres aanmaken voor de contacten van hier
Misschien in het forum bij kennismaken een duidelijke advertentie zetten met jouw wensen jegens de ander
succes en laat je niet gek maken
|
nitaaa
Actief lid
Bericht Nummer: 26
Aangemeld: 08-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 juli 2012 - 06:45 pm: |
|
bedreigd? |
Hoi Inzy,
Het zou zonde zijn als je geen verhalen meer schreef, want ik vind je verhaal erg sterk.
Dat er van die vervelende figuren rondlopen die menen je dan te moeten mailen en bedreigen is beangstigend en maakt het er allemaal niet fraaier op. Natuurlijk heb je een apart emailadres, neem ik aan, maar dan nog zit je niet op dit soort dingen te wachten.
Er zijn mensen die zeggen "gewoon negeren, het gaat wel over", maar ik weet uit ervaring dat als iemand je stalkt of op de een of andere manier bedreigd het niet zomaar over gaat.
Ik heb gehoord dat ze bestaan, dus als je een vergrootglas neemt is het misschien mogelijk om een goede Dom te vinden.
Ik hoop voor jou dat een goede zich snel zal aanmelden.
| |
nicky
Productief lid
Bericht Nummer: 36
Aangemeld: 12-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 04 juli 2012 - 02:47 pm: |
|
teleurstelling |
Lieve Inzy,
Ik begrijp dat je hier heel erg van geschrokken bent. Helaas lopen er in het bdsmwereldje (net als in de 'gewone'wereld) ook hier hele vervelende mensen rond, die afwijzing slecht verdragen.
Dit zijn echter in mijn ogen geen Dominanten, maar gewoon mannen met een kwetsbaar egootje, die daar niet zo goed mee om kunnen gaan.
Ik zou zeggen, gebruik inderdaad gewoon de link die je krijgt om te reageren op mensen via de mail, dan blijf je redelijk anoniem.
Ik persoonlijk zou het heel erg jammer vinden als je door een paar vervelende mannetjes zou besluiten geen verhalen meer te plaatsen, want daarmee stel je een grote groep mensen die jouw verhalen echt waarderen vreselijk teleur.
Ik ken natuurlijk jouw situatie niet, en kan geen oordeel vellen over jouw beslissing, maar hoop toch dat je je bedenkt.
Want dit laatste verhaal van je, was gewoon grote klasse. Goed geschreven, en ik lees niet vaak verhalen waar ik me, als sub, zo goed in haar gevoelens kon verplaatsen.
Dus ik hoop stiekum toch op meer, hoor....
Laat je niet kisten, lieverd!
xxxx
en warm groetje
nicky
|
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 217
Aangemeld: 05-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 04 juli 2012 - 06:16 pm: |
|
reactie van de beheerder |
Ik vind het heel vervelend dat je nare reacties hebt gekregen naar aanleiding van je verhalen.
Laat het duidelijk zijn: verhalen zijn verhalen en geen advertentie.
Natuurlijk mag je via een privé bericht op een verhaal reageren, maar je houdt je reactie dan netjes èn je doet geen 'aanzoek'.
Als je dat wel doet krijg je van mij een ban.
Zeker als je ook nog een onbehoorlijk 'aanzoek' doet.
Maar dan moet ik wel als Beheerder een melding krijgen!
Via een privébericht, of het emailadres van de site: beheerder@smverhalen.nl, en natuurlijk met naam en toenaam.
Dan nog een paar aanvullende opmerkingen.
Privé berichten zijn afgeschermd. Als je je email adres niet geeft, kan niemand je blijven achtervolgen.
Als iemand een ban heeft gekregen, kan deze geen enkel lid meer via een privébericht benaderen.
Dat is ook de reden van het privéberichten systeem, en de nadruk die we op het gebruik er van leggen. Het is dan ook een belangrijk onderdeel van de gedragscode voor contactadvertenties. Het stoort me dan ook bijzonder dat plaatsers van advertenties zeggen dat ze zich zullen houden aan de code, en toch een emailadres in hun advertentie zetten - maar dit terzijde.
Verhalen zijn verhalen. Discussie over verhalen horen over het verhaal te gaan. Ik vind het dan ook jammer dat het eigenlijk alleen over de vervelende reacties gaat, die je gekregen hebt. En dat de schrijfster ook nog de gene is die dat in gang heeft gezet, maakt het extra wrang.
Tenslotte: het is een mooi verhaal dat je geschreven hebt.
Ik heb de leesbaarheid nog wat verbeterd, en ik denk dat ik nu iedereen nu wel er van kan overtuigen dat dit een mooi voorbeeld is van de beschrijving van een subspace ervaring.
Dus alsjeblieft: blijf schrijven...
 billekoek zijn hand op haar bil gedeelde pijn 
| |
F.A.W. Malach
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 65
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 21 augustus 2012 - 09:49 pm: |
|
Gewoon mooi. |
Hoi Inzy,
Ik vond dit een mooi verhaal. Taalgebruik, spanningsopbouw, gevoelens...allemaal fijn en opwindend verwoord. Jij kunt schrijven, dus ook ik hoop dat je er niet mee ophoudt omwille van redenen die niets met schrijven te maken hebben.
En ja, wat is tenslotte een goede meester? Een meester die jij goed vindt, die goed is voor jou, toch? Iemand die je kunt vertrouwen en die evenveel - of meer, als je héél veel geluk hebt - geeft om jouw genot en jouw wensen dan om de zijne. Gewoon omdat hij van je houdt.
Ik persoonlijk heb geprobeerd om al die eigenschappen in het personage van Marec Pavel Safarov te verwerken. Als een soort van bijbel zeg maar, van hoe het zou kunnen zijn. En hoe het ook werkelijk is, op de beste dagen en de meest sublieme momenten (grijns).
Groetjes, geef niet op en tot schrijfs,
Malach
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
De totale overgave 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?