Ropemaster  
Waar hangen toe kan leiden
Ik hang al een poosje netjes gebonden aan de balk. Soms is het warm, dan voel ik weer een koude luchtstroom uit het trapgat omhoog langs me heen of door de kieren van het kleine geblindeerde raampje. Ik wieg zachtjes heen en weer. Elke vezel in mij voelt de warmte. Moe van het hangen. Het verlangen naar jouw handen is groot maar ik kan niets anders dan rustig blijven hangen tot jij het tijd vindt me van mijn hangplek te verlossen. Jouw handen die mij hier zo zorgvuldig hebben samengebonden en opgehangen. Die me gestreeld hebben, voelend hoe zacht ik ben. Die me de kleur gegeven hebben die ik nu heb, het naturel uiterlijk veranderd in rood, mooi vlammend rood. Tussendoor bekeken, betast en beoordeeld en tenslotte rood genoeg bevonden.
Voetstappen beneden, de deur naar de laatste trap gaat open en het licht schijnt op de traptreden. Dan wordt het verduisterd door jouw schaduw. Boven aangekomen doe je het licht aan. Je kijkt langs de balk en ik voel je blikken over mij glijden. Langzaam loop je in mijn richting en ik hoop vurig dat het mijn tijd is. Ik zou me wel op willen krullen van opwinding om je aandacht te trekken, maar ik kan slechts hangen zoals ik opgebonden ben.
Je handen glijden strelend langs alles wat er nog meer aan mijn balk hangt. Het bungelt en slingert als je handen er voorbij zijn. Ik hoop dat ze halt zullen houden bij mij, me zullen verlossen van de haak die mij aan de bovenkant op mijn plaats houdt en behoedt voor neerstorten. De spanning is te snijden. Ik zie de twijfel in je ogen als je ze over me heen laat glijden. Mag ik? Mag ik nu eindelijk los? Mijn smekende blik moet bijna hoorbaar zijn en ik doe heel erg mijn best om je aandacht te trekken. Je ogen dwalen weer weg van mij, maar keren vrij snel daarna weer terug en ik hoor je zachtjes goedkeurend in jezelf mompelen.
Dan voel ik je stevige grip op mijn kruin met je ene hand en je zachte liefkozingen met de andere hand die strelend van boven naar beneden glijdt. Ik sidder onder je aanrakingen en als je me omdraait om mijn achterkant te bewonderen die net zo mooi rood is als mijn voorkant dan heb ik de neiging om een pirouette te maken. Maar ik hou me verder stil, bang om dit moment te verstoren. Je haalt me los van de haak die me zo lang op mijn plaats hield en houdt me goed vast om te voorkomen dat ik op de vloer glijdt. Ik ben slap en gewillig in je handen.
Je gaat op zoek naar het uiteinde, ontwart de zo zorgvuldig aangelegde knopen voordat je me ophing. Stukje bij beetje wikkel je me af en ik voel de warmte van je handen die zeker en zorgvuldig te werk gaan, met liefde en respect voor hetgeen van jou is en je met eigen handen hebt gevormd tot wat ik nu ben. Eindelijk lig ik helemaal in mijn volle lengte uitgestrekt voor je op de grond. Goedkeurend bekijk je het resultaat dat aan je voeten ligt. Hier en daar nog knepen zichtbaar waar de windingen nogal strak gezeten hebben. Mooie ropemarks waar ik trots op ben, maar ook op de veerkracht in mij die ze weer snel zal doen verdwijnen. Je wilt mijn kwaliteiten testen, zien hoeveel veerkracht ik heb en hoeveel trekkracht ik kan weerstaan. Maar ook hoe mooi het contrast is als ik tegen de zwarte achtergrond gefotografeerd zal worden.
Mijn ropemaster, ik benijd mezelf dat ik vandaag jouw uitverkorene ben. Opnieuw hoor ik voetstappen beneden en gaat de deur naar de laatste trap open. Dit keer lichte voetstappen en het tikken van hakken op de stalen randen van de trap. Dan staat ze daar, bovenaan de trap en neemt plaats voor de zwarte achtergrond, waar mijn ropemaster haar gaat versieren met mij in een prachtige bondage, rood touw op blanke huid…..
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?