Gepost op dinsdag 11 mei 2004 - 07:48 pm: |
|
|
Even een tussendoortje. Als je het leuk vindt laat het dan weten. Er is nog wel meer en anders maken we meer...
Dit verhaal heb ik niet helemaal zelf geschreven. De basis heb ik jaren geleden gelezen in een SM-blad. Het sprak me direct enorm aan. Ik heb het bewaard en heb veel later besloten het wat uit te werken, gewoon omdat me dat wel leuk leek. Ik heb het hier en daar herschreven en aangepast, maar vooral enorm uitgebreid. Oorspronkelijk was het veel korter, maar het basisidee was grandioos. Als de schrijver zijn stuk herkent en bezwaar heeft tegen de plaatsing op deze site moet hij dat natuurlijk melden. Dan zal het worden verwijderd. Tot die tijd: heel veel plezier ermee!!! Ontmoeting Zoals elke vrijdagavond zaten we gezellig in onze stamkroeg achter ons favoriete drankje. Het is een in de loop van de laatste twee jaar toevallig ontstaan gezelschap. Die toevalligheid en het ontstaan zit erin dat we elkaar ooit hier hebben ontmoet en iedere man wel iets met elk der vrouwen en andersom heeft gehad. Dat levert geen problemen op. Ieder is vrij, dat wil zeggen, niet gebonden aan een vaste relatie. Ieder is ook geïnteresseerd in vrijwel alle soorten van sex die je maar kunt bedenken en we hebben veel met elkaar geëxperimenteerd. Het is een gezellig clubje. Vanavond zat ik er met Lex en Diana die samen waren gekomen en met Peter en Christien die kort na elkaar waren binnengekomen. Christien had ons al wat op zitten geilen met een verhaal over een bink met wie ze eergisteravond mee naar huis was geweest. Ze was naar eigen zeggen helemaal suf geneukt. Echt interessant werd het toen Peter vertelde dat Claudia straks zou komen. Niet dat verder iemand Claudia kende, maar Peter’s aanvullende mededeling dat het een goede vriendin van hem was die vanavond haar slavin aan ons wilde tonen, maakte dat ieder goed oplette. Hij vertelde erbij dat Claudia bisexueel was en altijd in voor een leuk spelletje. Toen ze binnenkwamen zagen we ze ook allemaal direct. Claudia had ook weinig moeite ons te vinden, terwijl we toch achterin de ruimte in een vrij donkere nis zaten. Claudia bleek een knappe vrouw van rond de dertig, met een goed figuur en smaakvolle, maar tegelijk prikkelende kleding. Het jonge meisje in een wit jurkje dat haar volgde had onze warme belangstelling echter nog meer. Claudia gaf ons allemaal een hand, zette het meisje voor de tafel neer, liet zich zelf op het bankje achter de tafel vallen en zei: “Dat is ze dan.” Het meisje vermeed ons aan te kijken en staarde naar de vloer. Ze was bijzonder aantrekkelijk en had zo te zien een uitstekend figuur. Ze had een mooi gaaf gezichtje met een sensuele mond en een leuk wipneusje. Ze zag er verleidelijk uit, maar in haar witte jurkje tegelijk ook heel jong en verlegen. Het jurkje had een wijde rok en een strak middeltje, terwijl het gerimpelde decolleté onder meer haar ronde, lekker bruine en enigzins glanzende schouders zichtbaar maakte. “Wat denk je ervan?” vroeg Claudia. “Wie is ze?” vroeg Diana terwijl ze Claudia even aankeek. “O, gewoon een model.” Peter lichtte toe dat Claudia fotografe was en in het bijzonder veel vrouwen fotografeerde en daar ook wel wat succes mee had. Ondertussen kwam Harry, de eigenaar van de kroeg, vragen wat de dames wilden drinken. Hij kon zijn ogen nauwelijks van het meisje afhouden. Ze was ook erg mooi. Hij wist wel wat voor hobby’s wij er op nahielden en vermoedde misschien wat er aan de hand was. Claudia deed of ze dat allemaal niet merkte en bestelde een rode wijn en een mineraalwater. Terwijl Harry wegliep trok ze het meisje naast zich op de bank, achter de tafel. Ze pikte een sigaret van Diana, stak hem aan, inhaleerde diep en zei met een begrijpend glimlachje: “Als je haar wel lekker vindt mag je haar best aanraken hoor!” Als enige stak ik mijn hand uit en streelde de blote schouder van het meisje even licht. Haar huid voelde zacht en koel aan. Ze kon een kleine rilling niet onderdrukken. “Ze heet Anne en ze is erg gewillig.” Anne keek Claudia heel even aan met een vertwijfelde blik en sloeg toen haar ogen weer neer. “Ze draagt geen beha.” ging Claudia verder. “Dat vind ik niks. Als je die dagelijks draagt verslappen de spieren van de borsten. Ze heeft trouwens mooie ogen ook. Kijk meneer eens aan, zodat hij je ogen kan zien.” Ze keek me even aan en tilde toen Anne’s kin voor me op. Ook Anne keek me een paar seconden aan en sloeg vervolgens blozend haar ogen weer neer. Ze had prachtige groene ogen, heel groot, met lange, gekrulde wimpers. Ik werd er een beetje warm van. Ik vond haar schitterend. Ik wist niet waarom Claudia zich speciaal tot mij richtte, maar vermoedde - hoopte eigenlijk meer - dat ze erop uit was mij in te zetten voor het gebruik van haar slavinnetje. Ik keek even om me heen en zag ook de anderen geïnteresseerd naar Anne kijken. Claudia streelde Anne gezicht en zei: “Een mooie mond ook .... zachte, lieve lippen en mooie tanden ...... mooie witte tandjes..... Kom, laat ze eens zien.” Ze opende de mond met haar vingers. “Vooruit!” voegde ze er onverwacht bits aan toe want Anne maakte even een beweging, als om te ontsnappen aan de wil van de dwingende hand. Haar geopende lippen trilden een beetje. Ze leek te gaan huilen, maar slaagde erin het niet te doen. Ze voelde zich duidelijk diep vernederd, al zal dat ook te maken hebben gehad met de komst van Harry, die zonder te vragen wist wie de wijn kreeg en wie het mineraalwater. We toostten met elkaar en ook Anne kreeg toestemming een slokje te nemen. Claudia vertelde dat het meisje nu al bijna een jaar bij haar woonde. Ze was eerst alleen een uitstekend model maar Claudia was er al snel achter gekomen dat ze ook prima bruikbaar was voor andere zaken die het leven kunnen veraangenamen. Tot nu toe had Claudia haar alleen gebruikt, een enkele keer ook een vriendin. Maar nu werd het tijd dat Anne met de rest van de wereld kennis zou gaan maken, zeker met het mannelijke deel ervan. “Kijk, ik heb een paar foto’s bij me.” Anne leek te willen protesteren en schudde met haar hoofd, maar Claudia haalde bedaard een stapeltje foto’s uit haar tas en liet die rondgaan. Sommige waren erotisch, andere ronduit pornografisch. We konden ons allemaal een goed beeld vormen van de lichamelijke kwaliteiten van Anne en die waren niet mis. Anne kromp diep ineen terwijl wij commentaar gaven. “Nou, staat ze je aan?” Voordat iemand die vraag verder kon bevestigen liet Claudia het meisje opstaan en zei: “Leg je handen plat op tafel en buk een beetje. Zo ja.” Ze drukte Anne nog wat verder voorover en tilde haar rokje op. We konden nu ook in werkelijkheid zien dat Anne mooie krachtige en lekker bruine bovenbenen had en omdat ze geen broekje bleek te dragen waren ook haar stevige, perfect ronde billen zichtbaar. Peter’s ogen rolden bijna uit zijn hoofd en Diana likte haar lippen. Ook ik moest even slikken toen Claudia haar hand tussen Anne’s benen stak. Anne kreunde er een beetje van. “Ze is helemaal nat, de schat. Toch wel een bewijs dat ze het wel erg lekker vindt allemaal.” Na een aai over de billen sloeg ze de rok weer terug en zei het meisje weer te gaan zitten. Claudia frunnikte even aan de zijkant van het bovenstukje van de jurk en zei: “Steek je hand er maar in, dan kun je haar borsten even aftasten. Die kan ik hier niet zo bloot maken.” Ik zat ernaast dus ik nam de gelegenheid te baat. Anne kreeg een dieprode blos op haar gezicht terwijl mijn hand via de zijopening van de jurk op de tast ging naar haar borsten. Mooie ronde, harde borsten waren het. Een kneepje in de tepel deed Anne direct reageren. Een rilling ging door haar hele lijf en de tepel werd hard. Ondanks haar blozende gelaatsuitdrukking scheen Anne het inderdaad wel naar de zin te hebben. Claudia woelde met een teder gebaar door het blonde haar van Anne. “Wanneer je geïnteresseerd bent dan is een volledig onderzoek natuurlijk toegestaan. Dat kan hier een beetje moeilijk zonder opzien te baren. We kunnen wel naar Jack gaan, die heeft speciale voorzieningen daarvoor. Daar zijn alle mogelijkheden om haar volledig uit te testen. Het is een bijzonder meisje, dat zul je zien.” Ze keek bij dit verhaal diep in mijn ogen. Om de één of andere reden vond ze mij kennelijk geschikt en scheen ze zelfs te verwachten dat ik Anne wel een tijdje kon en wilde gebruiken. Dat bleek telkens weer. Op zich vond ik het vreemd dat Claudia kennelijk erg gesteld was op Anne maar tegelijk pogingen deed haar huisvriendin en persoonlijke slavin kwijt te raken, maar misschien was het alleen maar onderdeel van het spel. Ik voelde mij in elk geval vereerd en zag ook wel wat in meedoen. Ik vroeg aan Claudia waarom ze Anne kwijt wilde. “Onze verhouding is een spel, zoals het hele leven. Anne zoekt geborgenheid en ik gezelschap. Zoals een autocoureur bang kan zijn voor een race, maar het gevaar wel telkens opzoekt, zo is Anne bang voor mijn pleziertjes met haar. De coureur kan de race niet missen en Anne mijn fantasierijke spelletjes niet. Juist de angst om wat er allemaal kan komen windt haar op. Ze weet nooit hoever ik zal gaan. Haar masochistische inslag doet haar steeds weer verlangen naar vernederingen vooral en soms ook naar pijn. Denk alleen niet dat ze dom is, ze is hoogintelligent en studeert binnenkort af. We houden van elkaar op een bijzondere manier. Sexueel is ze voor mij aanvaardbaar wanneer ik geen behoefte heb aan een man of wanneer ik haar gebruik om in een bepaalde sexuele stemming te komen. Tot nu toe heb ik haar bijna volledig ingewijd in de lesbische liefde. Ze weet precies hoe ze een vrouw moet beminnen. Een beetje te goed misschien, dus acht ik de tijd rijp haar ook in te wijden in de liefde met een man. Daar heb ik alleen hulp bij nodig en die zoek ik nu. Anne is op het sexuele vlak nog weinig in kontakt geweest met mannen. De theorie heb ik haar bijgebracht, de komende tijd moet de praktijk komen. Ik zoek één of meer mannen die haar willen bezitten als een ding en tegelijk natuurlijk toch ook wel respect voor haar zullen hebben. Ik vertel je dit om je te laten begrijpen waarom ik Anne wil delen met een ander, maar ook als verklaring voor de diepe verlegenheid van Anne. Ze is het gewoon niet gewend dat mannen haar zomaar aanraken. Dat moet ze allemaal nog leren. Maar je hoeft je absoluut niet geremd te voelen als je haar wilt onderzoeken. Dat klopt toch Anne?” Anne sloeg haar ogen even naar Claudia op en fluisterde: “Ik wil wat jij wilt....” Claudia keek me even aan en ik knikte. “Dat is dan prima. Leuk. Willen er nog meer mee?” Lex en Diana hadden tot hun spijt andere plannen, maar Peter en Christien wilden wel graag mee. We kenden de genoemde Jack niet, maar het klonk veelbelovend. We stonden op om erheen te gaan. voor het volgende deel: gebruik onderstaande link
|
|
Marny
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3 Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 18 juni 2004 - 07:33 pm: |
|
Lekkere Anne |
Heftig Lekker Ik wil meer En omdat dit bericht minstens 20 woorden moet bevatten: Ga zo door, ga vooral zo door
|
anima
Beginnend lid
Bericht Nummer: 8 Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 14 september 2004 - 04:09 pm: |
|
Eng maar intrigerend... |
Ik treed Marny bij wat het "heftig" betreft... Naalden zijn niet mijn ding, maar de manier waarop de vernedering van het meisje "geobserveerd" en beschreven wordt, is hoogst intrigerend en prikkelend. Denk je dat er nog een vervolg over de maand bij 'jou' thuis kan komen Janneman? Dat zou ik namelijk helemaal niet erg vinden... Groeten, anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 61 Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 14 september 2004 - 07:24 pm: |
|
Eng..... |
Beste Anima, Fijn dat je vertelt wat je van het verhaal vindt. Daar kan een mens op vooruit, een reactie is altijd fijn om te krijgen. Bedankt. Ik moet je zeggen dat naalden ook niet mijn 'ding' zijn. Daarom heb ik er juist ook eens mee 'geëxperimenteerd'. Ik schrijf wel meer over dingen die ik zelf niet zou doen, of zelfs niet leuk zou vinden of misschien zelfs heel erg. Dat vind ik wel leuk, om het me dan toch proberen voor te stellen hoe het zou zijn, hoe het zou voelen. De hoofdmoot van het verhaal is inderdaad dat Anne als een proefdier wordt ontleed en dat dat allemaal heel klinisch wordt gevolgd en beschreven. Dat vond ik leuk om te doen. Om te proberen dat toch goed op papier te krijgen. Daarmee heb ik eigenlijk ook al mijn 'probleem' met een vervolg aangestipt. Dat zou een verhaal worden van een man die een poosje een slavin te 'leen' heeft en daar mee aan het experimenteren slaat. Lang zo uitdagend niet om uit te werken. Natuurlijk kun je die nog leuke dingen laten doen, maar het bijzondere van de entourage van deel 1 is weg. En daarmee ook een heel stuk spanning. Maar wie weet of me nog eens iets te binnen schiet. Je weet het nooit.... Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
anima
Beginnend lid
Bericht Nummer: 10 Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 14 september 2004 - 10:41 pm: |
|
Minder uitdagend om uit te werken, maar... |
Dag Janneman, ik volg je redenering, er zijn (lijken) inderdaad minder mogelijkheden, minder onverwachte wendingen tussen slechts twee personen, want het is niet alsof dat nog niet eerder gedaan is, dat klopt. Maar...maar Janneman, is dàt nu niet net een uitdaging, om er ondanks dat alles toch iets fris, orinineels en prikkelends van te maken? (Ik ben er zeker van dat Marny het met mij eens is en ook een vervolg ziet zitten...) Want de meeste ('vaste') lezers, lezen volgens mij niet om te lezen dat een vrouw even over de knie gegooid en vervolgens op 'vochtigheid getest wordt, dat 'kennen' ze ook wel al, maar wel om de unieke wijze waarop een schrijver dat beeldend weergeeft. Op een paar variaties en uitzonderlijke 'ingevingen' na, zijn deze verhalen immers allemaal in grote lijnen hetzelfde of onder te verdelen in een paar groepen, variaties op verschillende thema's. Want waarom blijf ik na dat 'gedoe' met die naalden verder lezen, omdat ik tóch wil weten wat er gebeurt? Nee, dat weet ik al. Omdat ik wil weten hoe jij dat ziet, beleeft en verwoordt, want lezen is altijd een stukje door de bril van de ander kijken. Of er een vervolg komt of niet, ik kijk in elk geval uit naar je andere pennevruchten. Met vriendelijke groet, anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 42 Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 14 september 2004 - 11:15 pm: |
|
Pennevruchten |
Dag lelijk oud wijf, Weet je wat het gekke is: jouw verhalen zijn ontzettend goed geschreven alleen het onderwerp van de vakantie sprak mij niet zo aan. En dan kom je ineens met 2 verhalen van Anne en marijke en dan sla ik stijl achterover. Zo anders van onderwerp maar nog steeds waanzinnig goed geschreven. Ik weet dat complimentjes niet goed voor je zijn maar je groeit wel (qua schrijven dan hè!!) knuffie Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 62 Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op woensdag 15 september 2004 - 07:22 am: |
|
Groeien |
Lieve Marny, Zo kan ie wel weer hè? Lelijk oud wijf. Tsss. Ik zie er nog best goed uit voor m'n leeftijd. Dat heb je me nooit verteld van die vakantie van Linda. Altijd gedacht dat je een fan van me was. Dat moet ik even verwerken hoor. Maar ja, om een bekend lied te citeren: 'I was so much older then, I'm younger than that now.' Maar dan andersom. Ik ben blij dat je in ieder geval groei hebt kunnen ontdekken in m'n schrijfsels. (En je moest eens weten waar ik allemaal nog meer groei.) Dank je wel in elk geval. Van die vakantie komen er nog wel meer afleveringen want ik heb er nog een aantal op de plank liggen. En wat er verder nog komt: dat is wachten op voldoende inspiratie! Schrijven is weliswaar zwoegen maar je moet toch wel eerst een idee hebben waar het over moet gaan. Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
The Inventress
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4 Aangemeld: 10-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 09 oktober 2007 - 02:00 pm: |
|
Late reactie |
Wow Ik had deze nog helemaal niet gelezen... Echt een onwijs gaaf verhaal. Ik heb het bijna ademloos zitten lezen... Greetz Inventress
|
Mrs. Marcia
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1 Aangemeld: 11-2008
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zondag 30 november 2008 - 04:24 pm: |
|
ademloos gelezen |
Geweldig Janneman ik heb het ademloos zitten lezen zoals meer verhalen van jou. Je manier van schrijven boeit me heel erg en soms vind ik mezelf terug in de hoofdpersoon. Ik hoop nog veel van je te lezen, maar eigenlijk zocht ik naar het vervolgverhaal? Mrs. Marcia
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 379 Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zondag 30 november 2008 - 08:24 pm: |
|
Leuk |
Ach wat leuk nou toch, een lezeres van een wel heel oud verhaal. Dat doet vermoeden dat ze wat dieper aan het graven was en dat is wel heel strelend natuurlijk. Blij dat je het leuk vond. Ik schrijf ze tegenwoordig ietsje anders maar deze was indertijd wel heel leuk om te doen. Maar eigenlijk denk ik niet dat een vervolg erg waarschijnlijk is. Dat was leuk als laatste zin maar ik zei ook al hierboven dat dat een heel gewoon verhaaltje zou worden. En ik vind het nou juist zo leuk om te proberen iets minder gewoons te maken! Overigens vind ik het bijzonder dat een Meesteres (toch?) zich herkent in iemand die toch bijna als een lam ter slachtbank wordt geleid. Ik zal je niet vragen dat uit te leggen maar het is wel bijzonder intrigerend....... Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
|