| Gepost op donderdag 13 januari 2011 - 07:25 pm: | 
|
|
Een nieuwe start voor Susan
Het regende. Ze hoorde het zachte getik van regendruppels op plastic. Waar was ze in vredesnaam, wat was er gebeurd? Susan luisterde naar het getik zo dichtbij en probeerde haar hoofd helder te krijgen. Langzaam werd ze zich bewust van haar situatie. Ze was vastgebonden en ingepakt, dat stond buiten kijf. Haar armen lagen strak langs haar lichaam en zaten vast met tape. Haar benen waren ook op diverse plaatsen met tape aan elkaar gebonden en er zat iets over haar ogen heen. In haar mond voelde ze een balletje, dat ze er onmogelijk uit kon duwen. Het voelde alsof ze in een soort strakke dichte slaapzak lag, maar dan wel zonder kleren, want ze was spiernaakt! Wat was hier aan de hand? Hoe was ze hier gekomen, wat was er gebeurd?
Ze schoof wat heen en weer en groef in haar geheugen. Losse flarden borrelden omhoog. De lawaaiige donkere bar waar ze was geweest. De aantrekkelijke man met wie ze had staan flirten. Ze hadden nauwelijks een woord kunnen wisselen in die herrie. Op zijn onverstaanbare vragen had ze maar vriendelijk geglimlacht, wat haar een drankje had opgeleverd. En daarna? Susan pijnigde haar hersens, maar er kwam niets meer naar boven. Wat er ook gebeurd was, ze lag nu in ieder geval in haar blootje vastgebonden in een plastic slaapzak, Joost mocht weten waar, en dat was toch wel behoorlijk verontrustend. Haar ene voet sliep en haar armen deden pijn. Bewegen was onmogelijk, ze was als een rollade verpakt. Wat moest ze doen, gillen? Het was hier doodstil, het enige geluid was het geluid van de regen op haar plastic zeil, dus gillen had niet veel nut. Waar was ze...?
Was dit het dan, zou ze zó aan haar einde komen? Een vlaag van paniek ging door haar heen. Woest trapte ze met haar voeten, tot het zweet haar aan alle kanten uitbrak. Het had geen zin, het leverde haar geen millimeter extra bewegingsvrijheid op. Ze hield op met schoppen, terwijl een gevoel van moedeloosheid haar overviel. Hete tranen gleden langzaam langs haar gezicht, zakten tot in haar haren en oren. Het balletje in haar mond liet haar kwijlen. Zonder succes probeerde Susan het speeksel op haar wang en kaak met haar schouder weg te vegen. Oh, was ze maar nooit alleen uitgegaan. Het had juist een nieuwe start moeten zijn, een nieuw begin van haar singlebestaan, maar kijk wat ervan gekomen was! Ze zou dood gevonden worden, naakt in een plastic zak! Nieuwe tranen volgden het al natte spoor tot in haar haar.
Plotseling klonk een ander geluid boven het getik van de regen uit. Susan was meteen alert en spitste haar oren. Een auto! Hij kwam dichterbij... Gespannen luisterde ze hoe het geluid steeds luider werd. Haar hart klopte in dubbele versnelling toen de auto stopte, zo te horen niet ver bij haar vandaan. Portieren werden dicht gegooid. Ze zou gered worden! Aandacht trekken, vóór ze weg zouden gaan, gillen!! Tot haar grote frustratie bleek ze door het balletje in haar mond niet meer dan een vreemd, nauwelijks hoorbaar gekreun en gegrom voort te kunnen brengen. Ze bewoog wild en maakte zo veel geluid als maar mogelijk was, om aandacht te trekken. Ze mochten niet weggaan zonder haar te vinden!
Takken kraakten en een stem klonk vlakbij haar.
“Ja, hier, hebbes!”
“Ah, mooi!” Een tweede stem.
Susan hield op met spartelen en bleef in verwarring stil liggen. ‘Hebbes?’ Werd er al naar haar gezocht dan? Maar hoe wisten ze nou dat zij in die zak zat? Vreemd. Nou ja, wat gaf het, ze was gered. Opgelucht ademde ze langs het balletje een keer diep in en uit, waarbij een nieuw sliertje kwijl uit haar mondhoek ontsnapte. Het maakte niet meer uit.
“Zooooo, wat een leuk pakketje hebben wij hier gevonden! Voor de eerlijke vinder, zeggen ze dan, niet waar?”
Susan voelde hoe ze werd opgetild en vervolgens over een schouder werd meegedragen. Ho, wacht even, dit klopte niet! Waarom haalden ze haar niet uit die zak? Waarom werd ze niet losgemaakt?
“Haaaaaaoooooow, hwoooooaaaa...!”
Ze schopte met haar voeten heen en weer en probeerde zich verstaanbaar te maken. Het leverde alleen maar meer kwijl op en buiten de zak klonk een honend gelach.
“Ah gos, het maakt geluid! Nou, in ieder geval is ze nog wakker, dat is fijn. Dacht je dat je niet zou worden opgehaald, schatje? Dat we je zouden laten liggen in dit bos, in je bodybag?”
Susan verstijfde. Wat was dit? Wie waren deze mensen? Ze wisten dat ze daar gelegen had? Was dit vooropgezet?
“Nee hoor, laten liggen zou jammer zijn geweest. We gaan samen plezier hebben en genieten. Ook al zijn wij ingezet om je grenzen flink te verruimen, tot die grenzen zijn bereikt zul jij je ook heus wel vermaken.”
Het werd Susan koud om het hart. Wat gingen ze met haar uitspoken? Dit klonk niet echt alsof ze gered ging worden, integendeel! In wat voor slechte B-film was ze nou toch terecht gekomen ...?
De motor viel stil. Blijkbaar waren ze op de plaats van bestemming aangekomen. Susan bewoog haar pijnlijke ledematen. Ze was in de kofferbak gelegd van een auto, van dezelfde auto die haar eerder zo blij had gemaakt toen ze hem had horen aankomen. Er klonk een klik en een moment later werd ze opgetild en net als eerder over een schouder meegedragen. Ze hoorde gerammel met sleutels, wat gekraak en een zware deur die met een klap dichtviel.
Ze voelde hoe ze werd neergelegd op een niet al te harde ondergrond. Het volgende moment stroomde er koude lucht over haar lichaam, toen de zak waar ze in lag werd opengeritst. Ze zag nog steeds niets, maar voelde zich al behoorlijk bevrijd en opgelucht nu het benauwde krappe plastic weg was.
“Zo, welkom in ons speelparadijs, subje Stephanie.”
Stephanie? Stephanie?? Zij was Stephanie niet! Ze dachten dat ze iemand anders was! Het was een misverstand! Dit zou ze snel recht kunnen zetten en dan zouden ze haar naar huis kunnen brengen, wat een opluchting! Ze voelde een neiging om hard te gaan lachen. Opgewonden draaide ze zich, voor zo ver mogelijk, naar de kant waar de stem vandaan gekomen was.
“Hie heeee heeehahie hieieie!!”
“Begin je nu weer herrie te schoppen? Laten we meteen maar even één ding heel duidelijk maken: Het enige geluid dat jij mag voortbrengen, is gekreun of geschreeuw van genot, dan wel van pijn. Alles wat daar niets mee te maken heeft, wordt hiermee beantwoord en je kunt erop rekenen dat je altijd antwoord zult krijgen!”
De eigenaar van de stem streelde zachtjes met een cane over haar flank.
“Hie heeee heeehahie hieieie!!!!” herhaalde ze nog eens.
Ze moesten weten dat ze de verkeerde hadden! Ze probeerde het nog een keer, zo duidelijk mogelijk.
“Hie heeee heeehahie hiehieieieieieieieie!!!”
Ze kreeg het er heet van. Stomme kerels. Als ze nou gewoon even die bal uit haar mond haalden, konden ze tenminste verstaan wat ze zei!
“Ik denk dat ze een voorbeeldje nodig heeft, Dan.”
“Hmm, lijkt er wel op ja. Misschien wordt het dan iets duidelijker. Breng haar eens in positie?”
Susan werd overeind getrokken, opgetild, weer neergezet en voorover geduwd tot haar borsten en buik koud leer raakten. Het voelde aan als een hoge bolle kruk, kast of bank. Ze wist het niet.
“Verder.”
“Hie heeee heeehahie hiehieieieieieieieie!!!”
Jee, waarom luisterden ze niet naar haar? Het was toch duidelijk wat ze zei? Zij wás Stephanie niet! Hier was sprake van een enorme vergissing.
Ze werd nog iets verder naar voren geduwd, haar voeten waren nu ruim los van de grond. Het was eng, ze hing nu zo ver voorover, dat ze bang was te vallen en op haar hoofd te belanden. Van schrik hield ze haar mond en durfde niet meer te bewegen. Gelukkig werd ze nog bij haar enkels vastgehouden, maar dit was echt eng. Ze moest het zo nog maar een keer proberen duidelijk te maken, als ze weer rechtop gezet was.
“Dit is niet meer dan een voorbeeld, dus ik zal zachtjes slaan. Hoewel ik van deze cane altijd vanzelf ineens heel soepele polsen krijg, haha!”
Hij tikte heel zachtjes een paar keer op haar billen.
Susan begreep ineens wat hij eerder gezegd had en wat zijn bedoeling was. Als zij iets zou zeggen, zou ze dus worden afgerost met een stok. Maar hee, dat was niet voor haar van toepassing, maar voor die Stephanie! Hij moest weten dat zij dat niet was!
Het volgende moment was de cane echter met een gemene zwiep op haar billen terecht gekomen. Ze schokte omhoog, kreeg een fractie van een seconde geen lucht door de pijn, maar gaf daarna een flinke gedempte schreeuw. Een felle hete pijn verspreidde zich over haar billen, waar de stok haar had geraakt. Het leek haar of de plek meteen opzette en begon te kloppen. Ze hijgde en kreunde.
“Stel je niet aan zeg, ik dacht dat jij zo’n harde was! Dit was slechts aaien, straf voelt wel anders. Mocht je nog steeds zin hebben om te gaan praten: voor ieder woord krijg je twee klappen. Maar dan échte klappen. Dat je het vast weet. Ik zit er niet mee, ik geef ze je graag!”
Hij lachte en streek nog eens met de cane langs haar been. Susan huiverde. Hoe moest ze in vredesnaam kenbaar maken dat ze de verkeerde voor zich hadden, als ze niet kon praten? Zo lang ze die bal in haar mond had, zouden ze haar niet verstaan en zouden ze blijven meppen als ze het probeerde te zeggen. Ze zat alleen bepaald niet te wachten op meer van dit soort tikken! Ze besloot haar pogingen noodgedwongen even te staken. Ze zuchtte en voelde de schrijnende streep op haar billen branden.
“Goh, nooit geweten dat Gerald ook behaarde subjes had! Of zou hij haar expres hebben opgedragen zo’n landingsbaan te laten groeien? Ik vraag me af met welke reden... Hij weet toch dat we dat hier niet accepteren? Nou ja, hoe dan ook, dit gaat eraf! John, neem jij dat voor je rekening? Netjes met een pincet uittrekken.”
Susan schrok. Die haartjes er één voor één uit trekken?!
“Weet je het zeker? Daar ben ik dan wel even mee bezig... We hebben ‘r dan wel een poosje, maar vind je dat niet zonde van de tijd?”
“Hm ja, da’s waar. Hars het dan maar met van die strips. Wat overblijft kun je alsnog uittrekken. Ik ben toch nog even bezig.”
Hij draaide zich op zijn hakken om en liep weg.
De man die John genoemd was, liet zijn hand over het getrimde streepje schaamhaar glijden. Susan schrok van de aanraking. Ze voelde zich plots nog bloter dan daarvoor.
“Nah, met een harsstrip is het zo gebeurd. Eerst eens even zorgen dat je zelf kunt lopen, dat scheelt me een hernia.”
Hij sneed de tape rond haar enkels voorzichtig in het midden door en rukte het daarna in één keer los. Hetzelfde deed hij bij de tape om haar kuiten, knieën en dijen.
‘Gratis ontharing...’ dacht Susan schamper.
“Armen ook maar meteen losmaken? Hmm, nee, zo direct maar.”
Hij leidde haar naar een behandeltafel met beensteunen, die in een hoek stond opgesteld. De tafel stond in een lage stand, waardoor Susan, met zijn hulp, zonder problemen kon gaan zitten.
“Ga liggen.”
Gehoorzaam liet ze zich achterover zakken. Met een verrassend teder gebaar legde hij haar benen één voor één in de steunen en sloot de banden met het klittenband net boven haar knieën. Hij aarzelde even, legde toen zijn beide handen om een been en masseerde haar spieren even, om daarna het andere been te kneden. Het verbaasde Susan, maar ze was er wel blij mee, want ze was toch wel wat stijf geworden. John had stevige handen, niet heel groot, maar wel sterk. Nog voor ze kon genieten van de onverwachte massage, was het al weer afgelopen. John was zo te horen naar haar hoofdeind gelopen en rommelde wat.
Hij drukte een pedaal in, waarna de tafel langzaam omhoog ging.
“Even zien, ik wil hier iets meer ruimte...” mompelde hij.
Hij duwde haar benen langzaam iets verder uit elkaar. Per centimeter klonk er aan beide kanten een droog klikje, dat aangaf dat de steun vast zat op dat punt. Hij stopte toen hij zag dat de spieren aan de binnenkant van haar benen onder spanning kwamen te staan, drukte een pinnetje in en liet de steunen één klikje vieren. Met zijn armen over elkaar bekeek hij haar eens goed. Hij kon de smaak van Gerald wel waarderen. Deze sub was lang en slank, gespierd, maar niet te. Ze had goed gevormde borsten, noch klein noch groot. Lang krullend kastanjebruin haar. Ze hadden het slechter kunnen treffen vandaag. Hoewel het voor het spel niet echt uitmaakte, vond John het toch altijd leuker te spelen met een sub die hij ook aantrekkelijk vond. En dat was hier wel het geval!
Hij draaide zich om en liep naar de kast om de harsstrips te pakken.
Susan voelde zich knap ongemakkelijk en bijzonder opgelaten. Ze lag hier naakt op een tafel, haar benen wijd gespreid. Ze zag zelf weliswaar niets, maar dat maakte voor de schaamtegevoelens niet veel uit. Ze was wel blij geweest dat die tape van haar benen was gehaald, al had ze gehoopt dat ook haar armen losgemaakt zouden worden. Haar handen waren ijskoud en sliepen en haar spieren deden pijn. Ze had trouwens ook kramp in haar kaken, door die stomme bal in haar mond.
Ze vroeg zich af hoe het eruit zag waar ze was. De vloer had niet echt koud aangevoeld, hoewel het geen tapijt of hout was geweest wat ze onder haar voeten had gevoeld. Het klonk als een grote ruimte, in ieder geval hoog. Voor zover ze wist waren er twee mannen hier. Ze had in ieder geval maar twee verschillende stemmen gehoord. Ene John, die haar hier had neergelegd en die ander heette Dan, had ze opgevangen. Het was haar niet helemaal duidelijk waar ze het over gehad hadden.
Over subjes, die ene Gerald had. Vrouwen? Zou het een vrouwenhandelaar zijn, die zijn hoertjes hierheen bracht om dingen te leren, voor ze aan het werk moesten? Was die Stephanie dan een prostituée? Ze had geen idee. Afwachten maar wat er zou gaan gebeuren. Zodra ze de kans kreeg, zou ze wel laten weten dat zij iemand anders was. Het leek haar niet verstandig dat nog een keer te proberen zo lang ze dat ding in haar mond had, beter even wachten. Ze zouden dat er toch wel snel uithalen, leek haar. Het kostte haar nu dan wel haar schaamhaar, nou ja, so what, dat groeide wel weer aan. Belachelijk trouwens, dat dat ene streepje zo belangrijk scheen te zijn, wat maakte dat nou uit? En waarom moest het per se zo? Juist die kerels zouden toch moeten weten dat je ook gewoon kon scheren, dat deed heel wat minder pijn dan harsen of epileren.
John was inmiddels teruggekomen. Susan kon hem niet zien, maar voelde dat hij heel dichtbij haar stond. Hij wreef de wasstrips in zijn handen warm. Voorzichtig trok hij de helften van elkaar. Voor hij de strip opplakte, aaide hij nog een keer met twee vingers over het streepje. Susan huiverde door deze wederom plotselinge intieme aanraking. John zag de huivering en liet zijn vingers het streepje nogmaals volgen. Hij glimlachte toen hij zag hoe een dun straaltje kwijl langs haar mondhoek naar beneden zakte, richtte zijn aandacht toen weer op het schaamhaar en plakte de strip vast. Na een paar keer stevig vaststrijken, trok hij hem er met een ferme ruk vanaf.
Susan kreunde van achter de bal in haar mond. Ah, dit was niet leuk!
John keek tevreden naar de haartjes die nu op de strip zaten. Hij had bijna alles in één keer weten te verwijderen. Na de tweede keer was er niet veel meer over om met de pincet weg te halen. Met kleine vinnige bewegingen plukte hij de laatste haartjes eruit. Vervolgens pakte hij een fles met vloeistof om de restanten van de was weg te halen en de huid te ontsmetten. Pure alcohol. Hij verheugde zich al op haar reactie. Ze stelde hem niet teleur. Grijnzend borg hij de fles op en gooide de wattenschijfjes en harsstrips in de prullenbak. Hij keek eens achterom. Danny was nog aan het rommelen met touwen en slagmateriaal. Hij haalde zijn schouders op en liep terug naar Susan. Mooie gelegenheid om nog wat nader onderzoek te verrichten naar dit subje.
Hij liet zijn vingers lichtjes langs haar lichaam glijden en zag tot zijn genoegen dat haar tepels zich meteen stijf oprichtten. Zachtjes kneep hij erin en omvatte haar borsten met zijn handen. Hij masseerde haar armen van haar schouders naar beneden, stak onderweg over naar haar buik, waar hij met zijn nagels een kringelend spoortje naar beneden trok. Plagend streelde hij met een vinger over haar spleetje en haar nu volkomen gladde lipjes, die nog rood zagen van de zojuist ondergane behandeling. Terwijl hij met één hand een tepel masseerde, duwde hij in een opwelling een paar vingers van zijn andere hand bij haar naar binnen. Het verraste hem te voelen hoe enorm nat ze was. Hij bewoog zijn vingers wat sneller heen en weer. Susan kreunde en bewoog haar bekken naar zijn hand toe.
John trok zijn wenkbrauwen op. Zo, dat was een heet gevalletje hier op zijn tafel! Hij glimlachte en besloot nog even verder te gaan. Hij stimuleerde haar van binnen met korte stevige bewegingen, waardoor ze in een mum van tijd met flink gekreun kleine golfjes vocht produceerde. De straaltjes liepen langs zijn arm naar zijn elleboog.
“Waar ben jij nou mee bezig?”
Danny was teruggekomen en keek John met één opgetrokken wenkbrauw vorsend aan. Die grijnsde.
“Da’s een geil ding dit man, moet je kijken!”
“Ja, dat zie ik, wat een natte bende. Maar volgens mij stond dit nog niet op het programma.”
“Nee, weet ik. Ach, tussendoortje, moet kunnen.”
Hij schudde de druppels van zijn hand en ging op zoek naar een handdoek.
Susan lag licht hijgend en flink in verwarring bij te komen op de tafel. Ze schaamde zich dood en was ook boos op zichzelf. Wat bezielde haar? Een wildvreemde kerel had haar intiem betast en zij reageerde zó?! Maar hij had haar dan ook wel op een manier betast zoals ze nog nooit eerder had meegemaakt. Jee, hij was wel goed zeg! Ze begreep alleen niet helemaal waardoor ze zo opgewonden was geraakt. Het leek er trouwens op dat ze de boel nog had natgeplast ook, dit was wel een heel gênante vertoning... Ze moest eigenlijk inderdaad heel nodig plassen, bedacht ze. Hoe moest ze dat nou weer oplossen, want zodra ze iets zou zeggen, zouden ze weer met die ‘cane’ aankomen...
“Zo, kom er eerst maar eens vanaf.”
Danny had haar benen losgemaakt, pakte haar nu bij de schouders en trok haar overeind.
“Je hebt er wel een zooi van gemaakt zeg, vieze meid.”
Susan had geen idee hoe erg het was, maar ze schaamde zich evengoed rot. Ze had genoeg spetters gevoeld, haar onderrug was kletsnat en ze had een overduidelijke natte plek gevoeld toen ze daarnet overeind was gekomen. Ze voelde zich echt smerig, zeker nu er, nu ze stond, kleine druppeltjes langs haar benen naar beneden begonnen te glijden. Ze kruiste haar benen en probeerde de nattigheid weg te vegen met het andere been.
“Wat sta je te draaien zeg, moet je plassen of zo?”
Oh geweldig, kwam dat even goed uit! Ze knikte heftig. Nu zou ze ook meteen mooi haar armen weer vrij hebben en met een beetje geluk ook die blinddoek kwijt zijn. Ze voelde een grote warme hand om haar bovenarm.
“Kom maar mee dan.”
Danny leidde haar over het zeil in de ruimte waar ze al was en over grote, koude, gladde tegels.
“Drempel!”
Susan maakte een rare stap, alsof ze over iets hoogs moest heenstappen. Ze voelde nu kleinere ruwe tegeltjes onder haar voeten. Danny hield haar vast zodat ze stil bleef staan en draaide haar om.
“Zo. Benen wijd. Ik zet een emmertje onder je neer, daar kun je in plassen. Ik waarschuw je wel om niet te knoeien, daar krijg je absoluut spijt van.”
Susan fronste. Een emmer? Zouden ze hier niet gewoon een wc hebben dan? Wat gek... Ze wilde hurken, maar werd meteen tegengehouden.
“Staan blijven.”
Oh jee, dit kon nooit goed gaan. Ze wist niet eens waar dat emmertje precies stond en ook niet hoe groot het was! En zo staand plassen kon ze eigenlijk ook niet. Het was raar om het zo te laten lopen.
“Komt er nog wat van? Anders gaan we terug hoor, dan hoef je blijkbaar niet!”
Susan concentreerde zich en wist, toen ze even een warme straal langs haar been voelde, dat de opdracht mislukt was. Gekletter in het emmertje gaf aan dat ze daarna wel wat raak mikte, maar geknoeid had ze zeer zeker. Het was een grote plas en het luchtte ontzettend op het kwijt te zijn, dat wel.
“Ja, dat je een viezerik was hadden we al eerder gemerkt, maar dit bevestigt het wel. Zo gaan we niet met je spelen, je stinkt!”
Susan kromp licht ineen bij deze belediging. Ze stonk?! Zoiets had nog nooit iemand tegen haar gezegd! Wat waren dit voor mensen?!
“John, we gaan haar even plompen.”
Er klonk een instemmend gemompel. Achter het maskertje trok Susan haar wenkbrauwen op. Plompen??
Ze werd weer bij haar arm gegrepen en meegetrokken. Even later voelde ze hoe aan beide kanten van haar lichaam een metalen stompe haak tussen haar armen en haar lijf werd geperst. Het deed pijn doordat de tape strak zat en aan één kant bleef de haak dan ook steken. Eén van de mannen sjorde wat aan haar arm, waardoor de haak ineens doorschoot. Susan kreunde. Ze bedacht dat ze nu waarschijnlijk een gekneusde rib had. Veel tijd om erover na te denken kreeg ze niet, want het volgende moment klonk er een gezoem en voelde ze de haken onder haar armen omhoog schuiven, tot onder haar oksels, haar schouders omvattend, waarna ze langzaam van de grond getild werd. Geschrokken maakte ze wat onverstaanbare geluiden. Na een paar seconden stopte het gezoem en hing ze stil, zachtjes heen en weer zwaaiend. Meteen begon het apparaat weer te zoemen en zwenkte ze naar de zijkant.
“Oke, laat maar zakken!”
voor het vervolg gebruik onderstaande link
|
|
    
Liefje
Beginnend lid
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 13 januari 2011 - 08:45 pm: |
|
Liefje bedelt om een vervolg |
Beste quirina,
Wat een super spannend verhaal heb je geschreven. Totdat Dan Gerald belde, dacht ik dat Gerald Susan had omgedoopt in Stephanie en haar zou komen halen. Knap hoor.
Verder vind ik je schrijfstijl en opbouw heel goed en uitnodigend om verder te lezen, wat ik dan ook in 1 ruk gedaan heb.
En nu heb je me nieuwsgierig gemaakt naar hoe het nu verder gaat met Susan en Dan. Het einde van het verhaal schreeuwt om een vervolg. En er is in ieder geval al 1 lezer die daar reikhalzend naar uitkijkt...
Bedankt voor het verhaal en groeten, Liefje
|
landlord
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 10-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 14 januari 2011 - 11:51 am: |
|
een nieuwe start voor Susan, en dan...... |
Quirina,
Wederom een schitterend verhaal van je.
Net als Liesje kijk ik reikhalzend uit naar het vervolg, als Danny en Susan zijn uitgesproken.....
Landlord
|
subjackt
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 51
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 14 januari 2011 - 01:45 pm: |
|
In één woord |
Topprestatie!
Okee twee woorden dan: Errug goed.
Drie woorden? Heel errug goed.
Kortom, dit verhaal gewoon gaan lezen, want het is super.
|
F.A.W. Malach
Productief lid
Bericht Nummer: 38
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 14 januari 2011 - 11:39 pm: |
|
Mooi! |
Heykes quirina,
Lekker lang, bijzonder boeiend en bij wijlen flink geilen. En dat was nog maar de korte commentaar (grijns). Wat een mooie personage- en plotontwikkeling, zeg! Fijne opbouw, zeker op die momenten dat je ons mee in het hoofd van Susan laat kijken, zodat we kunnen lezen hoe ze zich voelt, wat ze ervaart en denkt. Dat maakt haar een echte persoon waar je als lezer mee gaat meeleven. Super vond ik dat, maar ook haar lichamelijke reacties kwamen goed uit de verf, joh! Als ze bang is, worstelt of wanneer het geil uit haar kutje begint te druppelen, mmmh... dat was behoorlijk sexy beschreven allemaal, hoor!
Ik vond dit een van de beste verhalen, die ik in dit genre ooit las. It takes one to know one, zegt men wel eens, dus geen fantasie is te gek of te onmogelijk. Waarmee ik bedoel dat de kans klein is dat zo een persoonsverwisseling echt zou kunnen gebeuren, maar als het echt gebeurt en ze krijgen iemand met dit soort fantasieën te pakken, dan is het perfect mogelijk. Persoonlijk vraag ik me niet af, hoe het met Dan en Susan zou zijn. Ik ben er absoluut zeker van dat die een leuke tijd hebben samen. Een héél leuke tijd.
Schitterend verhaal. Echt top!
Groetjes en tot schrijfs,
Malach
|
birgit
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 02-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 16 januari 2011 - 02:46 pm: |
|
Mooi spannend verhaal |
mm mooi verhaal hoor, wacht met spanning naar je vervolg hoe het verder zal gaan aflopen.
groetjes van een nieuwe fan van je
birgit
| |
Sanya
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 07-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 16 januari 2011 - 04:10 pm: |
|
Te gek verhaal .... |
Wow , wat een heerlijk verhaal ! Ik heb genoten , alles zit in het verhaal ( velen fantasieen van mij dan ) .
En zeker ook erg nieuwsgierig of er een vervolg komt , moet toch wel hihi , komen ze tot elkaar ?
Petje af voor je .. mijn complimenten !
Sanya
|
meneer
Lid
Bericht Nummer: 16
Aangemeld: 02-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 17 januari 2011 - 01:18 pm: |
|
beetje verwarring |
Excuus voor de verwarring, ik heb een verhaal op deze site met bijna dezelfde naam.
Ik dacht dus dat ik reacties kreeg op mijn verhaal in de mail.
Maar dat ging dus over dit SCHITTERENDE verhaal.
Het meisje vroeg is pijn nog wel pijn, ik vindt het eigenlijk heel fijn?
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 453
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 19 januari 2011 - 07:25 am: |
|
Een beetje laat |
Maar beter laat dan niet.
Quirina, wij moeten binnenkort eens even praten. Het kan toch niet zo zijn dat iemand die verhalen als dit schrijft niet op zeer geregelde basis een product aflevert zodat wij ons allemaal weer aan de bron kunnen laven. Eén keer in de week zal niet haalbaar zijn, ok, maar ik weet zeker dat je met een passend voorstel zult kunnen komen.
Een fraai verhaal hoor, mooi gebracht, mooie fantasie ook.
Er zijn vele verhalen over eerste keren, maar jij doet er nog een schepje bovenop: eerste keer, onvrijwillig en mooi ontdekkend.
Jongelui, neem een voorbeeld aan mevrouw Q en zet jezelf aan de schrijftafel.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
spike
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 01-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 23 januari 2011 - 02:23 pm: |
|
heel spannend |
quirina,
Het duurde een tijdje voor ik aan je verhaal begon, het was ook zo lang grinzzzzzzzzzz
Maar je hebt jezelf weer overtroffen
Toen eenmaal begonnen heb ik het (bijna) in 1 adem uitgelezen.
Nu denk ik wel dan Susan , susan van Dan is geworden.
Zoals in je verhaal is uitgekomen zijn Dominanten toch domme mensen he, maken groffe foute 
Maar een heel mooi verhaal.
groet spike
|
de schrijfster
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 05-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 02:13 pm: |
|
Lekker |
Op verschillende sites heb ik wel eens verhalen gelezen over verkrachtingen en ongewilde sm-evaringen. Vaak zijn ze grof en hard en moet je als lezer maar geloven dat degene die het ondergaat het echt lekker vindt. Ik heb daar niet zo veel mee. Ik lees liever over uitdagen en vertrouwen.
Aan het begin van je verhaal was ik even bang weer zo'n grof verhaal te lezen. Maar het tegenovergestelde is waar. Ik vind het een lekker verhaal.
Nu eens zoeken of je hier al meer verhalen hebt geschreven.
|
rebellady
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 10-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 03 mei 2011 - 04:46 pm: |
|
stiekum |
pfff stiekum, als ik het zo lees, zou ik willen dat ik Suzan was, zo in het verhaal kwam ik, en ook ik ben heel erg benieuwd naar een vervolg...
|
quirina
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 22
Aangemeld: 03-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 05 mei 2011 - 12:12 am: |
|
Dank, dank... |
Eigenlijk is het tegen mijn principes om te reageren op reacties (of überhaupt op de site), maar ik ga nu toch eens een uitzondering maken.
Dank allemaal voor de complimenten, lieve en leuke reacties! Geeft een heel goed gevoel als anderen je verhaal (of verhalen) met plezier gelezen hebben.
Het was niet de bedoeling om een vervolg op dit verhaal te schrijven, maar wie weet, misschien komt het ooit nog.
Zwaai!
quirina.
|
Mastermind
Beginnend lid
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 03-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 27 mei 2011 - 08:49 pm: |
|
prachtig verhaal met een groot vraagteken |
Ik vond dit een prachtig verhaal en was er aan begonnen voor ik door had wat de lengte eigenlijk was.
zeer mooi opgebouwd en een vervolg zou zeker op zijn plaats zijn.
Wat ik echter niet begrijp, is hoe zij in plastic gewikkeld op een afgesproken plek is beland.
Groetjes Mastermind aka MR Storm
|
birgit
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 02-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 08 april 2012 - 02:15 pm: |
|
Een vervolg alstublieft |
Het is al weer een tijdje geleden dat ik dit verhaal heb gelezen, maar ik let er eigenlijk nog elke dag op wanneer er een vervolg op komt. Is het ijdele hoop, komt er een vervolg?
Ik hoop het wel, want toen ik het las, en ik geeft toe ik heb het diverse keren gelezen
Bracht het iets in me op. Ik wilde dat ik haar was. Dus ik vraag het , of liever ik ga er op mijn knieën nu en vraag alstublieft schrijf er een vervolg op. Het verhaal verdient het.
Je fan
birgit
| |
quirina
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 33
Aangemeld: 03-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 11 april 2012 - 11:31 pm: |
|
Voor birgit |
Tja, een vervolg... Ik heb erover zitten denken of ik dat ga schrijven. Eigenlijk vind ik het wel leuk als lezers het vervolg zelf invullen, ieder op zijn of haar eigen manier. Aan de andere kant zou het een verhaal over een nieuwe D/s kunnen worden en daar kun je als schrijver of schrijfster natuurlijk ook alle kanten mee uit. Ik weet het niet. Het is nu zelfs nog onduidelijk of Susan op Danny's voorstel in zal gaan, al ligt het behoorlijk voor de hand van wel.
Voor alsnog blijft het nog een open einde, maar het is altijd mogelijk dat ik uiteindelijk nog van gedachten verander :o).
Zwaai!!
|
birgit
Nieuw lid
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 02-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 12 april 2012 - 07:32 am: |
|
Vervolg?? |
Bedankt voor je reactie Quirina,
Andere lezers en ik zouden het zeer op prijs stellen dat je dit verhaal een vervolg zou geven. Het doet me goed dat je er over na wil denken . Ik denk inderdaad dat er dat Susan naar een paar dagen bedenktijd zeker op Danny’s voorstel zou ingaan en dan een hele nieuwe wereld voor haar zal opengaan.
Groetjes je fan, birgit
| |
Mr.Hans
Nieuw lid
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 09-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 26 oktober 2013 - 08:30 pm: |
|
H(eerlijk) verhaal |
Kan niet wachten tot morgen, ja een topper!! Ben benieuwd wanneer er een vervolg zal komen. 
Bedankt voor het delen. Hmmm zeg ik nu bedankt ???? "JA BEDANKT EEN H(EERLIJK) VERHAAL"
Grt Mr.Hans
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?