Testen maken
deel II (dit verhaal is opgeknipt in 2 delen)
Toen werd het Claudia rood voor de ogen. De stoom kwam uit haar oren. Was ze nu met haar droevige hondenogenblik nog niet nederig genoeg? Wat moest ze nog meer doen? Ze was nu eenmaal ‘een teefje’ en had dus niets om mee te kwispelen. Ze sprong overeind, ondanks wat tegenwerking van Carla, die de riem nog losjes in haar hand had, en trok Theo aan z’n stropdas mee omhoog. Ze brulde staccato in zijn gezicht: “Stelletje misselijkmakende fake-ingenieurs. Genieten jullie ervan. Krijg je thuis niet genoeg. Of zijn jullie gefrustreerd omdat je wel bij die Arabieren geweest bent, maar niet meegemaakt hebt wat je hier beloofd was. Jij kreeg zeker geen neukpoppetjes aangeboden omdat je een te onbelangrijk miezerig mannetje bent. En jou wilden ze zeker niet op hun stijve pikken hebben, omdat je onder dat fraaie mantelpakje gewoon te lelijk voor ze bent en het aflegt tegen alles wat in hun harems rondloopt. Ik zeg het nog één keer. Ik hóef helemaal niet gebroken te worden, want ik vind het echt een feest om een sterke meester te gehoorzamen en ik weet zeker dat ik dat beter kan dan jullie tweeën samen het ooit zullen kunnen. Maar ik wil, ondanks de bizarre instructies die ik krijg en ondanks een commandotoon en ondanks het feit dat ik bij het uitvoeren van opdrachten mijn intiemste delen aan vreemden moet tonen en beschikbaar stellen, wel met een bepaalde mate van respect behandeld worden, zeker hier in Nederland, en zeker bij jullie idiote tests. Jullie tonen dat respect absoluut niet. Jullie zijn gewoon niet slim genoeg om te begrijpen hoe ik in elkaar zit. Ik weet zeker dat ik stand houd daar in Verweggistan, waarschijnlijk het beste van iedereen die er tot nu toe geweest is, daar hoeven jullie niet voor door te gaan met die testen. Maar, ik ben nog steeds van harte bereid al jullie tests te ondergaan, mits je respect toont. Dat dwing ik straks op mijn manier ook van die Arabieren af, daar durf ik die premie die je beloofd hebt onder te verwedden. Dus ik heb nu een keuze voor júllie: óf we gaan door, met respect, óf ik stop en bel Frank. Getekend papier of niet, dat interesseert me echt geen reet. Frank komt dan zonder twijfel zo snel als hij maar kan hiernaartoe en dan kunnen we het afblazen van zijn uitzending even met z’n vieren bespreken. En voor jou Theo: ik eet dit slipje nog liever op dan dat ik het aan jou geef. Je hebt het op geen enkele wijze verdiend om mijn lichaamssappen en –geuren, die daar in ruime mate inzitten, zoals jullie me net zelf hebben laten proeven, met je mee te nemen.” Het kwam eruit als een tsunami, zonder dat ze over de woorden nadacht. Ze had het gevoel dat iemand anders sprak. Ze luisterde met stijgende verbazing naar zichzelf. Ze zag Theo rood aanlopen, maar dat kon ook van haar greep op zijn das komen. Ze liet die snel los. Zijn arm ging naar achteren, duidelijk als uithaal voor een enorme klap in haar gezicht. Toen Claudia haar gezicht angstig wegdraaide zag ze ineens dat Carla begon te glimlachen. De klap bleef uit en toen ze weer naar Theo durfde te kijken, ontspande die ook en begon zelfs hardop te lachen. Maar nu ineens heel vriendelijk en kameraadschappelijk. Een heel andere lach dan zoëven. “Geweldig. We kunnen kennelijk beter toneel spelen dan we zelf dachten. Claudia, kom alsjeblieft even tot rust……………. Je schetst precies mijn rol, maar in werkelijkheid ben ik echt heel anders, geloof me alsjeblieft. Ik vind je een geweldige meid, je hebt een zeer sterk karakter en van daaruit kíes je ervoor om te gehoorzamen. Jij móet niet gehoorzamen, jij hebt beslóten te gehoorzamen. Dat konden we niet van veel mensen die we getest hebben zeggen. Het is precies de instelling die je gaat helpen om de situatie op jullie buitenlandlocatie te kunnen doorstaan. Verder zal ik je bekennen dat het één van de moeilijkste opdrachten in mijn rol was om laatdunkend over je borsten te doen. Sta me toe nu even heel eerlijk tegen je te zijn. Je hebt echt een prachtlijf, fors en stevig, maar absoluut niet dik (‘dank je wel, Frank, voor alle dagen op de weegschaal’, dacht Claudia) en alles in goede verhoudingen. En je borsten zijn naar mijn bescheiden mening de kroon op het werk, of misschien is dat toch je sprekende en toegankelijke gezicht. Ik heb je billen nog niet echt goed bekeken, maar…, even kijken… (hij liep snel een rondje om haar heen en tikte er in die beweging nog even zachtjes op), ja, die zijn ook fantastisch. Dat betekent wel, en ik ben nog steeds heel serieus, dat er daar geen Arabier rondloopt die je niet op de één of andere manier zal willen bezitten. Ze zullen tegen elkaar opscheppen wat ze allemaal met je hebben gedaan. En ze zullen allemaal proberen je als eerste in hun macht te krijgen. Jij zult het veel zwaarder krijgen dan de anderen die we daar tot nu toe heen gestuurd hebben, zeker als je ook nog dat respect wil afdwingen. Je zult het ook zwaarder krijgen dan Carla hier, maar wat je in je woede riep is niet waar. Carla heeft ook een prachtig lijf, het staat sinds haar testdag een paar jaar geleden voor altijd in mijn herinnering gegrift, en zij heeft ook heel wat meegemaakt. De tests moeten nog wel doorgaan, omdat we de eindbeslissing zoveel als maar enigszins kan, onafhankelijk willen houden van de privé mening van de testers. Bovendien zou het je verbazen als je wist op hoeveel verschillende punten er al vrouwen hebben afgehaakt. Vaak ook pas veel later in het traject. Daarmee wil ik je niet bang maken, hoor. Ik ben er nu ook echt van overtuigd dat je de volgende tests voorbeeldig zult gaan maken. Het zou me heel erg verbazen als je nu nog ergens opgeeft of faalt. Maar we slaan er echt geen één over, en het zal ook voor jou echt nog niet allemaal vanzelf gaan. Ik hoop dat je begrip hebt voor ons standpunt. En tot slot voor de puntjes op de I, Carla en ik zijn allebei in Delft als ingenieur afgestudeerd. Carla in de weg- en waterbouw en ik ooit in de mijnbouw.” Hij had een brede, warme grijns op zijn gezicht. Claudia keek weer even opzij en zag dat Carla op wat meer afstand op een stoel was gaan zitten, waarschijnlijk om wat weg te slikken van wat Claudia door de kamer geschreeuwd had. Dat was bij haar waarschijnlijk ook wel hard aangekomen. Maar ze knikte Claudia desondanks bemoedigend toe. Theo zei: “Ik kan niet bij alle tests blijven. Toch wil ik graag nog net een klein beetje meer zekerheid voelen. Voelen dat mijn idee dat het je gaat lukken niet alleen gebaseerd is op mijn angst toen je mijn keel met mijn das afknelde en mij de wind van voren gaf. En ik zal eerlijk zijn, ik ben ook jaloers op Frank en die Arabieren en wil ook wel even van je genieten nu we iets beter kennisgemaakt hebben.” “Ga op de rand van deze stoel hier zitten en leun achterover tot je comfortabel ligt.” Claudia deed het. Theo pakt haar benen in haar knieholtes, tilde zo haar voeten van de grond en trok haar nog iets meer naar de rand van de zitting, haar billen er net iets vanaf. Toen legde hij haar benen wijd uiteen over de armleuningen van de stoel. De halsband zat nog om haar nek en de riem hing tussen haar borsten door naar beneden en daarna over haar linkerheup naar de grond. Hij knielde voor haar neer en zei: “Dat ik je slipje niet krijg, daar kan ik mee leven, maar ik wil je dan wel op een andere manier geroken en geproefd hebben voordat ik naar beneden ga. Daarop bracht hij zijn gezicht naar haar geslacht en begon haar te likken over haar klit. Ook zoog hij vocht uit haar kut en één voor één liet hij al zijn vingers in en uit haar glijden. Zijn linkerhand in gebruikte haar kut, zijn rechterhand haar kontje. “Ik zal mijn handen voorlopig niet wassen. Vanmiddag tijdens een saaie vergadering zal ik zo aan je kunnen terugdenken.” Hij kwam overeind en ging vlak voor haar wijd geopende geslacht op grond zitten en speelde nog wat met haar lipjes. “Vingeren!” zei hij toen. Claudia begon onmiddellijk, maar wel rustig, drie vingers van haar rechterhand in en uit haar kut te schuiven. De middelvinger van haar linkerhand begon traag in cirkels over haar klit te bewegen, terwijl ze met de andere vingers van die hand haar lippen zover mogelijk open en naar voren trok. Haar adem werd trager en dieper. Ze keek Theo met felle ogen strak aan en zei: “Zoals je ziet gehoorzaam ik je nu zonder aarzelen. Je hebt respect voor mij getoond. Ik voelde dat je eerlijk was en geen rol meer speelde. Mijn vingers zullen mijn klit en mijn kut blijven masseren tot jij mij laat stoppen of totdat ik er bij neerval. En reken er op dat ik dat heel letterlijk bedoel. Ook na een orgasme, ook na een tweede, derde en vierde orgasme en tel maar door zover je wilt, ook als het pijn gaat doen omdat ik te lang op één en dezelfde plaats streel en de tere huid ruw en overgevoelig wordt. Als het moet ga ik door tot ik flauwval door te veel orgasmen of van uitputting, als ik mezelf niet meer bij een volgend orgasme kan krijgen. Ik stop pas als jij dat wilt en mij daarvoor opdracht geeft. Ik doe dat, zonder enige tegenprestatie. Maar ik hoop dat je lief voor me wilt zijn. Of dat je in ieder geval dit verzoek wilt overwegen: Ga alsjeblieft achter me staan, laat je blik niet van mijn lichaam afglijden en streel mijn borsten. Nee, neem mijn borsten in bezit. Kneed ze, pijnig ze met mijn hondenriem. Ze zijn van jou.” Theo deed het en keek eerst afwisselend naar haar kut en haar borsten, maar daarna alleen nog strak in haar ogen, precies zoals Claudia strak in zijn ogen bleef kijken. En opnieuw ontstond er een gevecht. Nu zonder woorden. Zij ging op weg naar een orgasme. Hij hield haar telkens tegen. Hij masseerde continu haar borsten, maar als hij haar ogen zag wegdraaien kneep hij er zo hard in dat het orgasme wegebde. Na een paar keer bleven haar ogen wegdraaien terwijl hij dat deed. Net op tijd ging hij over op slaan met de hondenriem op haar stijf geworden tepels. Na een paar keer kon hij ook op die manier het orgasme niet meer tegenhouden. Ze kwam grommend klaar, met schokken door al haar ledematen en rillend over haar hele lichaam. Na een poosje opende ze haar ogen en opnieuw keken ze elkaar strak aan. Zoals ze gezegd had, bleef ze zich vingeren. Hij bleef haar aankijken. Het spel van knijpen en slaan vlak voor het orgasme herhaalde zich, maar nu duurde het langer voordat Theo het orgasme niet meer kon tegenhouden. Theo had eigenlijk verwacht dat Claudia na het eerste orgasme toch zou stoppen, en hij zou dat zonder meer geaccepteerd hebben. Dat ze gewoon door bleef gaan wond hem enorm op en hij was op zijn eigen lust meegegaan naar dat tweede orgasme. Nu ze zelfs na het tweede orgasme doorging, realiseerde hij zich dat dit niet verantwoord was, zeker niet toen hij zag wat hij op haar borsten had aangericht. “Stop nu maar”, zei Theo, en pas toen haalde Claudia haar handen weg bij haar geslacht. Ze hadden nu twee keer mentaal gevochten, en waren samen als overwinnaar uit de strijd gekomen: ze wisten wat ze aan elkaar hadden en ze respecteerden elkaar. Theo stond op en liep weer de hele kamer door, naar de lift. Toen hij wilde instappen riep Claudia: “Wacht!” Ze voelde zich ineens vrij om zonder toestemming of commando achter hem aan te gaan. Ze huppelde de kamer door en vond het wel komisch om daarbij nog steeds de tapijten mis te houden, ze had immers nog steeds haar halsband om. Ze zag dat Theo het begreep en er ook om moest lachen. Zijn lach moedigde haar aan om door te gaan en ze huppelde verder in zijn richting. Het leek alsof er een prachtige net ontpopte vlinder door de kamer fladderde. De vlinder landde op Theo in een innige omhelzing. Claudia kuste hem vol op zijn mond en liet haar tong nu voluit gaan. Pas na een minuut of twee liet ze hem weer los, zakte door haar knieën en ging weer braaf zitten als het hondje van zo-even. Ze stopte haar slipje, dat ze ongemerkt, in haar gebalde vuist gepropt meegenomen had, weer half in haar mond, begon als een puppy te piepen en krabde met een ‘voorpootje’ zachtjes over zijn bovenbeen. Hij zakte door zijn knieën en aaide haar met zijn rechterhand nog een paar keer liefdevol over haar hele lijf, terwijl hij haar kin in zijn linkerhand liet rusten. Toen liet hij zijn linkerhand zakken en hield hem onder haar slipje, waarop Claudia haar gezicht omlaag bewoog en haar kaken uit elkaar deed. “Braaf”, zei hij, nog een paar keer op haar rug kloppend. Hij stond op, draaide zich om en stapte de lift in. © Subadoration, 07-2006 reacties vind je in deel I gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|