De Openbaring
De openbaring van een ander leven...
Hoofdstuk 1
Ze keek hem aan en besefte direct wat van haar verwacht werd. Intuïtief sloeg ze haar ogen neer, haar hoofd gebogen. Ze voelde dat ze geen keuze had. Ze was heel erg zenuwachtig voor deze eerste ontmoeting maar nu ze voor hem stond kwam een sereen gevoel over haar, een gevoel van thuis komen. Ze had haar keuze gemaakt, ze knielde neer in vrijwillige overgave aan zijn gezag.
Ze kenden elkaar al geruime tijd. Eerst via e-mail, later via de telefoon. Het waren lange gesprekken. Haar ontdekkingsreis was begonnen met de eerste openingszin die op haar beeldscherm verscheen, nu twee maanden geleden. In tussen was haar hele leven veranderd, ze was gaan beseffen dat ze haarzelf voorgelogen had, zichzelf geweld aan had gedaan met te doen alsof ze een normaal leven kon leiden. Een vriend, omringt door liefde en aandacht, teder en warm, veilig, een baan, ambitieus als het ging om wat te bereiken.
Ze had het gemaakt in het leven, ze had succes, hoge mate van verantwoording, een veilige haven als ze thuis kwam. Het leek allemaal zo mooi, zo perfect. Maar waarom die onrust, het verlangen naar iets dat ze nauwelijks kon benoemen. Soms dacht ze wel eens dat het gevoel van geluk, haar goed georganiseerde leven zo goed aanvoelde dat het haar bang maakte het te verliezen, maar ze kwam er achter dat het dat niet was. Haar ogen werden geopend door een gebeurtenis die een diepe indruk achterliet.
Hoofdstuk 2
Op een dag, haar vriend kwam laat thuis, overwerk, humeurig van de wat hij die dag had moeten bevechten. Zij was er altijd voor hem, en ook die avond. In de beslotenheid van hun huis was ze minder de krachtige vrouw die ze tegenover de buitenwereld pretendeerde te zijn. Thuis kon ze haar lieve karakter redelijk de vrije loop laten.
Ze hing zijn jas op die hij over een stoel had gegooid en schonk hem wat te drinken in. Ze kwam achter hem staan nadat hij op een stoel was neergeploft en masseerde zijn schouders. Ze verlangde naar hem, ze was opgewonden, maar wist ook dat hij daar nu niet echt voor in de stemming was. Normaal zou ze dat ook zo laten, maar dit keer niet, ze had echt zin in hem.
Hij reageerde geagiteerd terwijl hij vertelde over de zaken die hem bezig hielden, maar ze volharde, door zijn stropdas los te maken, de knoopjes van zijn overhemd, en over zijn borst te strelen. Wat ze niet helemaal door had was dat het hem opfokte in plaats van dat het hem tot rust bracht.
Tot het moment dat hij haar pols pakte en haar met een vreemde intense blik aankeek. Haar adem schokte, een angst schoot door haar heen, die blik had ze nog nooit gezien. Met de angst voelde ze ook een opwinding, een combinatie die haar schokte. Ze wist dat hij haar nooit kwaad zou doen, dat zat niet in hem, maar nu...
Zwijgend kwam hij overeind en trok haar mee naar de slaapkamer, deed zijn broek los en trok haar rok omhoog. Ruw trok hij haar slipje omlaag en duwde haar voorover op het bed. Op zijn hondjes neukte hij haar, ruw, hard en bruut. Hij gromde, overgeleverd aan een soort van woede dat hem geil had gemaakt. Hij neukte haar egoïstisch, puur voor zijn eigen lust. Hij kwam klaar met een harde diepe stoot, zijn sperma diep in haar spuitend.
Toen hij zich terugtrok maakte hij zijn pik schoon aan haar rok, borg het zaakje op en stond op. Zonder een woord te zeggen liep hij weg, haar achterlatend voor oud vuil, gebruikt en verworpen. Ze hoorde de voordeur dichtslaan.
Geschokt van gebeurtenis bleef ze liggen. Geschokt door zijn handelen, maar ook geschokt door haar eigen reactie. Ze was bloedgeil. De vernedering van de situatie had haar opgewonden, het voelde heerlijk. Terwijl het sperma langs haar been omlaag liep schoof haar hand naar haar kittelaar en ze bracht zichzelf binnen een minuut tot een hoogte punt. Rillend, kreunend en genietend als nooit tevoren kwam ze klaar.
Toen ze bijkwam drong het pas goed tot haar door wat er was gebeurd. Als een mokerslag werd ze getroffen door de gevoelens die door haar heen gingen, hoe ze had genoten van de verkrachting, de overgave die ze had gevoeld, de vernedering die haar had opgewonden. Ze was niet bang geweest, ze had zich er aan overgegeven, geen enkel verzet was in haar opgekomen, ze had genoten met volle teugen.
Het bracht haar in verwarring, alle gevoelens die door haar heen gingen. Hoe kon ze nou genieten van een halve verkrachting, een wreed misbruik door haar vriend, gericht op zijn lust, geen rekening houdend met haar. En toch verlangde ze er naar dat het weer gebeurde.
Helaas voor haar had haar vriend alle spijt van het gebeuren. Het had nooit mogen gebeuren, hij had zich overgegeven aan een zeer egoïstische opwelling, en hij had het nooit mogen doen, het was alles behalve liefdevol en respectvol voor haar. Hij huilde toen hij zijn verontschuldigingen aanbood. Ze kon niets anders dan hem te troosten, zeggen dat het goed was, dat ze het hem vergaf.
Wat kon ze anders, ze durfde niet haar gevoelens hardop te erkennen, en het feit dat hij zich zo nederig opstelde kwam niet overeen met de situatie waar ze van genoten had, en eigenlijk voelde ze zich heel ongemakkelijk, hij die zo kroop voor haar, terwijl het omgekeerd zou moeten zijn. Hem smekend opnieuw te doen als hij had gedaan.
Ze noemde zichzelf een lafbek, maar tevens zat ze nog vol met twijfel en verwarring, wat voelde ze godsnaam, wat was er met haar aan de hand?
Het incident was de oorzaak dat ze steeds meer nadacht over haar gevoelens. Ze probeerde het eens ter spraken te brengen, maar het onbegrip waarop ze stuitte deed haar de moed in de schoenen te zakken.
De gebeurtenis waarin hij zich zo had laten was voor hem onbespreekbaar, zo behandelde hij geen vrouwen. Hij was lief en teder, vol zorg en aandacht, in een evenwicht van geven en nemen. Hij haatte zich om het misbruik zoals dat had plaatsgevonden. Het paste niet in zijn beeld van de liefde bedrijven, elkaar liefhebben. Hij negeerde haar suggesties, en werd zelfs kwaad toen zij suggestieve, indirecte en directe, opmerkingen maakte om hem te verleiden het nog eens te doen.
Toen ze het eens rechtstreeks tegen hem zei dat ze er eigenlijk van genoten had, keek hij haar met totaal onbegrip aan en wuifde het weg als een verzinsel om hem beter te laten voelen. Gefrustreerd hield ze uiteindelijk haar mond, het onderwerp laten rusten wat hem betreft.
Daarmee was de kous niet af. Een smeulend gevoel bleef achter. Een smeulend gevoel dat soms oplaaide in haar fantasieën en dromen. Een film, een boek, het kon haar heel erg aan denken zetten als daar scènes in voorkwamen waarin een vrouw een onderworpen rol in speelde. De grootste schok die ze kreeg was toen ze een film zag op een avond, Histoire ‘d O, nadat haar vriend al naar bed was, waarin een meisje zich onderwierp aan haar meester, en daarin zichzelf helemaal kon verliezen, in een situatie waarin ze nauwelijks nog iets te zeggen had over haar eigen leven, het werd geleid, zij werd geleid, door haar meester. Het ging over liefde en toewijding, overgave en onderwerping, macht en pijn.
Ze keek naar de film met een kloppend hart. Het bestond echt! Het verhaal was de verfilming van haar dromen, fantasieën en verlangens. Veel dingen sloten naadloos aan, het zo herkenbaar. Na het lezen van het boek, Het verhaal van O, was ze er eindelijk achter welke onrust in haar omging.
Ze had haar lotsbestemming bepaald, en die lag absoluut niet in het huidige leven dat ze leidde. Ontevreden dat ze was met alles om haar heen, haar leven, haar positie in de maatschappij, haar vriend, ze vervreemde er van. Hoeveel ze ook van hem hield, en dat deed ze zeker, hij was een hele lieve jongen met een groot hart, hij zou haar nooit kunnen geven waarnaar ze verlangde.
En haar verlangen was groot. Het ontbrak haar aan ervaring, maar haar gevoel zei haar dat ze tot iemand wilde behoren, in een ondergeschikte positie, onderworpen aan gezag en dominantie. Ze wou haar verantwoordingen als vrouw zijnde, opgedrongen door de tegenwoordige tijd, verwerpen.
Overtuiging was één, maar om het te realiseren was veel moeilijker. Haar vriend die zich nauwelijks bewust was van haar onvrede, zou ernstig teleurgesteld zijn als ze bij hem wegging.
En daarnaast, het grote onbekende, wat stond haar te wachten? Waar was ze überhaupt naar op zoek? Hoe kon ze contacten leggen, iemand vinden die haar kon leren te zijn wie ze was?
Hoofdstuk 3
Het antwoord op de vraag wie haar kon leren wie en wat ze was diende zich totaal onverwachts aan. In een contactadvertentie in de krant zag ze een e-mail adres van een meester die op zoek was naar beginnende ‘slavinnen’. De advertentie was kort en zakelijk, niet de gebruikelijk bullshit van perverse mannen die een sletje zochten die ze konden misbruiken en slaan.
Het duurde een week voordat ze de eerste stap durfde te zetten, maar uiteindelijk verzond ze een kort maar krachtig e-mailtje naar de meester.
Hij reageerde dezelfde dag, begripvol en warm, zonder gelijk de ‘meester’ uit te hangen. Hij stelde zich voor, vertelde wie en wat hij was en hoe hij door het leven ging. Hij eindigde zijn elektronische brief met de vraag wat ze verwachtte van hem en zichzelf.
Hierop volgde een briefwisseling van meerdere e-mailtjes per dag.
Op een avond belde zij hem op thuis, haar vriend was met vrienden stappen en ze was alleen thuis. Ze spraken zes uren met elkaar, tot haar vriend in de vroege uurtjes thuis kwam.
Tijdens dat gesprek werd hun band alleen maar hechter, de band tussen haar en haar meester. Haar meester, zo was hem al gaan noemen in de e-mailtjes, uit zichzelf, uit respect. Het ging vanzelf, haar gevoel van overgave en onderwerping aan haar meester. Haar gevoelens leiden haar, zijn respect en geduld dat hij tentoonspreidde bemoedigde haar in haar gevoelens.
In een later gesprek bekende ze hem dat ze zich sterk tot hem aangetrokken voelde, als onderdanige, en dat ze er naar verlangde zich aan hem te onderwerpen. Van liefde was geen spraken, alleen de aantrekkingskracht tot een leven waarin ze zichzelf kon zijn, haar geluk kon vinden.
Zijn verwachtingen waren duidelijk, als zij dat wilde dan zou hij haar tot de zijne maken.
Hoofdstuk 4
Hij keek op haar neer, verheugt over haar zo spontane onderwerping. Nu hadden ze ook afgesproken dat er geen sprake was van dat het vrijblijvend was, hun ontmoeting.
Natuurlijk, ze was hier vrijwillig en ze zou zo kunnen gaan. Hij zou haar nooit kunnen of willen tegenhouden. Maar ze hadden afgesproken dat ze in haar ‘rol’ als slavin zou zijn vanaf begin af aan, dat er geen twijfel zou ontstaan welke verhouding tussen beiden was.
In voorgaande gesprekken was gebleken hoeveel respect hij had voor ‘zijn’ slavin, en op welke manier zich dat uitte. Ook had hij uitgelegd, soms tot in detail wat hij van haar verwachtte, waar hij haar zou blootstellen en wat hij van haar verwachtte. Hoewel sommige dingen haar vreemd voorkwamen vulde het haar met opwinding, zowel geestelijk als lichamelijk.
De limieten waren vastgesteld, waaronder geen pijn voor de ‘kick’, behalve in geval van stafmaatregel, maar dan in milde vorm. Dieren en poepsex waren uitgesloten, iets dat niet de beleving van beiden thuishoorden. Verder zou hij haar leiden zodat ze haar grenzen kon verkennen, grenzen die hij zou respecteren. De openheid waarmee alles besproken werd gaf haar het vertrouwen, een uitgangspunt dat heel belangrijk was. Ze zou zichzelf, geestelijk en lichamelijk geven aan haar meester, en vertrouwen dat hij deze gift met zorg en respect zou behandelen had ze.
Hij zei haar overeind te komen en hem aan te kijken.
“Is dit wat je wilt, je onderwerpen aan mijn gezag, gehoorzamen aan mijn wil?” vroeg hij nogmaals.
Een vraag die hij in verschillende vormen al eens eerder aan haar gevraagd om haar te dwingen over de vraag te blijven nadenken, zodat ze de beslissing verstandelijk kon nemen en niet op basis van emotie.
“Ja,” antwoordde ze meteen, in overtuiging en vastbesloten.
Het was een weloverwogen beslissing, helemaal omdat ze haar relatie met haar vriend nog niet beëindigd had en ze nu overspel pleegde, iets waarvan ze zichzelf overtuigd had nooit te willen of kunnen doen. Maar ze had geen andere keus vond ze zelf, eerst wou ze weten of dit werkelijk haar lotsbestemming was, iets waarin ze gelukkig zou zijn.
Hij knikte, hij had geen ander antwoord verwacht, ze hadden het al vaker besproken, het was een formaliteit.
Hij zei: “Kleed je uit.”
Een huivering ging door haar heen, ze wist wat haar te wachten stond, hij had al enkele details verteld over de wijze waarop hij haar zou behandelen. Ze trok snel haar kleren uit, hoewel haar laatste kledingstukken wat langzamer, en wierp ze op zijn aanwijzing over de rugleuning van een stoel. Naakt stond ze voor hem, met haar handen in haar nek, haar benen iets gespreid.
Hij deed haar een blinddoek voor, om haar te laten voelen de intensiteit van de overgave. Hij liep om haar heen, zwijgend, haar lichaam bekijkend. Dan pas raakte hij haar aan. Hij kuste haar op de mond. Ze schrok maar herstelde meteen en beantwoorde de kus, onwennig. Ze opende haar mond gewillig toen hij haar een tongzoen gaf. Ze ontspande langzaam, opgaand in de zoen. Toen liep hij om haar heen, zijn handen strelend over haar lichaam, haar gezicht, hals, schouders, borsten, buik, rug en billen. Zijn hand gleed naar voren tussen haar benen en streelde zachtjes haar schaamlippen.
Toen hij zijn middelvinger tussen de schaamlippen drukte en in haar drong zei hij in haar oor: “Alles wat jij bent is van mij. Je lichaam en geest behoren mij toe zolang je hier bent, je bent niets meer dan een volgzaam meisje dat beantwoord aan mijn wensen.”
Hij voelde haar huiveren.
Hij trok de vinger uit haar en deed de vinger in haar mond, haar haarzelf laten proevend. Haar weerstand was voelbaar, maar ze zou het leren dat hij haar alles kon laten doen. Onderdeel van het proces waar ze nog doorheen moest, waar ze doorheen wilde, volledige onderwerping.
Hij liet haar voorover buigen zodat hij haar billen kon strelen en haar gaatje kont kon betasten. Hij maakt z’n vinger nat en drong voorzichtig in haar, voelend dat ze nog behoorlijk nauw was. Ze kneep met haar spieren uit weerstand tegen de vernederende positie. Hij liet haar overeind komen terwijl hij zijn vinger terugtrok.
“Je zal geen weerstand meer kennen tegen de tijd dat ik klaar met je ben,” fluisterde hij in haar oor terwijl hij zijn vinger in mond stopte.
“Je overgave zal volledig zijn, ik zal trots op je zijn en je zal trots op jezelf zijn meisje,” zei hij bijna teder.
De woorden, zacht gesproken, denderden door haar hoofd, haar heel diep treffend. Ze voelde zich vernederd maar tevens was het een heel fijn gevoel, ze voelde zich goed.
Hij liep weg en kwam even later terug. Ze zag niet dat hij enkele leren pols- en enkelboeien had meegenomen, maar daar kwam ze achter toen hij ze haar om deed. Ook kreeg ze een dun leren riempje rond haar hals. Haar status was bevestigd.
Hij nam haar mee naar de slaapkamer en legde haar op bed, op haar rug. De polsen en enkels werden aan de hoeken van het bed vastgemaakt. En daar lag ze, machteloos, niet kunnen zien wat er gebeurde, overgeleverd aan hem. Ze verwachtte dat hij haar nu zou gebruiken, maar dat was niet wat er gebeurde.
Ze hoorde hoe hij zijn kleren uittrok en op bed kwam zitten. Hij streelde haar lichaam, zacht en opwindend. Hij bracht haar helemaal tot rust. Hij wond haar op door haar borsten te strelen, de tepels werden hard. Zijn handen maakten plaats voor zijn mond en hij kuste en likte haar tepels, en nam ze in zijn mond en zoog er even aan.
Hij was lief en teder, totaal niet datgene dat ze verwacht had. Ze werd behoorlijk geil, helemaal toen hij haar al kussend bij haar schaamlippen kwam en haar likte. Zijn tong vond haar clitoris. Afwisselend likte hij haar clitoris, zoog die in zijn mond, intens het gevoelige plekje likkend, of drong in haar met zijn tong. Bedreven wist haar tot een orgasme te likken.
Daar bleef het niet bij, hij wachtte even tot ze een beetje tot rust was gekomen en ging toen door. Hij gaf haar geen rust, haar gevoeligste plekje spaarde hij niet, intens en langdurig lukte hij door, tot ze meerdere keren een orgasme kreeg. Het meisje kreunde, niet gewend aan zoveel orgasmen achter elkaar, niet gewend aan het intense gevoel.
En nog hield hij niet op, hij dreef haar tot waanzin. Ze smeekte of hij wou ophouden, ze hield het niet meer uit. Hij luisterde niet, maar bleef doorgaan. Dat haar clitoris overgevoelig raakte wist hij, maar dat was zijn bedoeling.
Hij dreef haar verder en verder. Haar emoties raakten totaal van streek, de intensiteit van de gevoelens was te veel, ze huilde toen ze nogmaals klaar kwam. Toen ze tot een volgend orgasme was gebracht en ze het uitschreeuwde hield hij op.
Hij zag haar schokken van emotie, huilend. Hij kwam naast haar liggen en streelde haar gezicht, de tranen die onder het masker vandaan kwamen wegvegend. Hij wist dat de emotie haar nu totaal overstuur had gemaakt en hij bracht haar nu tot rust. De bedoeling hier achter was dat ze emotioneel helemaal open stond, en wat was intenser dan dit moment, het was vergelijkbaar met pijn, zo intens was deze ervaring.
Toen ze enigszins tot rust was gekomen pakte hij een dildo en duwde die in haar, wat een licht protest opleverde: “Alsjeblieft niet meer.”
Hij trok zich er niets van aan en gespte haar een gordeltje om die de dildo in haar zou houden. Op de plek van de clitoris zaten noppen, die haar overgevoelige clitoris zouden blijven stimuleren als ze bewoog. Zo zou je blijvend herinnerd worden aan het feit dat ze overgeleverd was aan hem.
“Je zult de gordel het hele weekend dragen, en reken er op dat ik je niet met rust daar laat,” zei hij streng.
“En mocht ik je nodig hebben dan zijn er meerdere openingen die ik kan gebruiken.”
Ze wist precies wat hij bedoelde - haar mond en kontje - en het feit dat hij er vrijelijk over kon beschikken maakte het gevoel van overgave compleet.
Hoofdstuk 5
In dat weekend maakte ze kennis met hoe het is in dienst te zijn van een meester. Hij wist direct en subtiel in haar het gevoel van onderdanige te geven waar ze zich heel prettig in voelde. Ze was altijd naakt, op de halsband na, al of niet geblinddoekt. Haar clitoris kreeg het inderdaad zwaar te verduren, mededogenloos liet streelde of likte hij haar daar, ze zou er nog lang last van houden, de reden waarom hij het ook deed, om haar er permanent aan te laten herinneren wat er met haar gebeurde en het zou haar bevestigen in haar gevoelens.
Zijn sexuele genot was minder belangrijk in conventionele zin bemerkte ze. Hij neukte haar niet te pas en te onpas. Iets wat haar in het begin bevreemde. Maar hij was veel subtieler in zijn bevrediging.
Zo zat ze ‘s avond op haar knieën voor hem, met zijn penis in haar mond, terwijl hij een boek zat te lezen. Ze zat stil, ze hoefde hem niet te klaar te laten komen, alleen maar zo te zitten. Ze zat comfortabel op haar knieën, maar ze voelde geestelijk het heel intens de positie waar ze in verkeerde.
Net als het moment waarop hij vroeg zijn voeten te kussen, nederiger had ze zich nog niet gevoeld, terwijl ze op zijn aanwijzing zijn tenen likte en in haar mond nam.
Hij leerde haar wat willoos was. De vernederingen waaraan hij haar blootstelde waren diep en ze had soms veel moeite te voldoen aan zijn wensen. Toch kon ze zich vrijwillig er toe zetten, en als ze zich er niet toe kon zetten wist hij haar er wel toe te dwingen. Ze wist, op het moment dat ze stop zou zeggen hield hij op, alleen had ze dat punt nog niet bereikt. Integendeel, ze genoot intens, en hoewel sommige dingen echt geen pretje waren, het feit dat ze het deed, dat ze zich zo onderwierp, het bevredigde haar gevoelens van onderdanigheid.
Hij was teder en attent, ook al was hij erg dominant en veeleisend. Hij stond aarzelingen toe, liet haar voldoende wennen aan bepaalde situaties, en als ze erg overstuur was verzorgde hij haar met tederheid. Ze voelde zich veilig en vertrouwde hem volkomen. Ze had absoluut geen moeite zich aan hem te onderwerpen.
Hij had gekookt terwijl zij op het aanrecht zat en ondertussen hadden ze gepraat. Veel dingen bevreemden haar, ze dacht dat ze als slavin ook als dienstmeisje zou moeten fungeren, dus toen hij zei dat hij wat ging koken had ze de neiging te protesteren. Maar iets dat ze al snel had geleerd was dat protesten niet gewenst waren, althans protesten in de zin van tegenwerpingen.
Zijn wil was wet, zij had te volgen. Hij zette de situatie weer recht door haar niet normaal aan tafel te laten eten maar op haar knieën, haar armen op de rug gebonden, als een hondje. Een situatie die ze heel diep voelde, zoals vele dingen die er gebeurden. Ze wasten samen af, een moment van gelijkwaardigheid, hoewel ze naakt was, altijd toegankelijk voor hem. En hij raakte haar vaak aan, een vorm van tederheid, een aanhankelijk gebaar wat beiden erg beviel.
Willoosheid bracht hij haar bij met situaties zoals toen ze op haar knieën zat en hem in haar mond had, stil zittend. Hij had het nog wat erger gemaakt door te zeggen dat als hij naar de wc zou moeten, dat zij het zou moeten slikken, ze merkte het vanzelf. Het stond haar zwaar tegen, dat te moeten doen, maar ze begreep dat ze geen keuze had, ze hadden het van tevoren besproken, het was geen beperking die ze had opgegeven.
Ze wist echter ook dat haar keuzes beperkt waren als ze zich wou onderwerpen, dan had ze veel dingen te moeten ‘slikken’, letterlijk en figuurlijk. En daar had ze voor gekozen, en ze wist dat hij haar met respect zou behandelen, iets dat ze tot nu toe zeker al had ervaren met de aandacht die hij aan haar bestede in het geval ze moeite had bepaalde dingen.
Ze had geen keuze, maar hij zorgde wel dat ze kon schikken in de situatie. Hij was geen sadist, alleen volhardend, haar lerend in haar ‘rol’ te ‘spelen’.
De situaties waarin het duidelijk naar voren kwam was toen hij haar had genomen, in haar kontje. Hij was voorzichtig toen hij haar nam, heel voorzichtig. Nadat ze gewend was aan het gevoel neukte hij haar. Ze voelde het duidelijk, eerst wat pijnlijk, later niet echt onprettig en ze genoot er zelfs van.
Toen hij in haar was klaargekomen kreeg ze de opdracht hem schoon te maken met haar mond. Daar had ze erg veel moeite mee, om zich toe te zetten, en hij dwong haar er alleen toe met woorden. Hij zei dat ze geen keuze had, ze had het te doen, maar ze zou er zelf toe moeten beslissen het ook werkelijk te doen. Hij was heel geduldig. Maar ze kon haarzelf niet toe zetten. Toen hij vroeg of hij haar moest helpen knikte ze. Dat had ze nodig. Hij stond vlak voor haar en zei haar dat ze haar mond moest opendoen. Aarzelend deed ze dat. Hij hielp zichzelf door zijn penis in haar mond te doen. Ze sloot haar lippen toen hij het zei.
Zo bleef ze even zitten, pijnlijk bewust van de situatie. Toen hij aanwijzing gaf te sabbelen deed ze dat, met tegenzin, maar ze deed het wel. Het viel eigenlijk heel erg mee, ze proefde zijn sperma en vaag een bittere smaak, maar het bracht haar maag niet opstand. Uiteindelijk likte en sabbelde ze aan zijn penis zonder weerzin, en besefte ze dat ze het kon.
Een tweede moment, waarvan hij heel erg van genoot, was toen hij haar dwong zijn kont te likken. Ze voelde zich intens gebruikt door die handeling. Hij was schoon, maar ze moest haar tong ook nog naar binnen drukken en dat koste haar erge moeite. Maar ze zette zich er toe, een persoonlijke overwinning die complimenteerde en waar ze zelf trots op was, en hij ook trouwens. Ze besefte eens te meer dat het niet altijd de handelingen zelf waren waar ze voldoening in voelde, maar de hele situatie.
Dat ze onder zijn gezag stond was in vele dingen te merken. Alles wat ze deed was met zijn toestemming. Als ze naar de wc moest, dan vroeg ze dat, en alleen met zijn toestemming kon ze gaan. Meestal liep hij mee, was de deur open en keek hij toe. En als hij niet mee ging dat moest ze alsnog de deur open houden - ongeacht wat ze moest doen.
Hij schiep er voldoening in haar te laten voelen dat ze geen controle had over wat ze deed. Ze at, dronk, sliep enzovoort alleen met zijn toestemming, en altijd in een situatie die hij koos.
Zo sliep ze dat weekend twee nachten bij hem. De eerste nacht normaal, op het halsbandje na dan. Hij wou haar tegen zich aan voelen, als twee lepeltjes, terwijl hij een arm om haar heen had geslagen en onder haar borst hield. Zijn buik tegen haar rug, kruis tegen haar billen, hun benen over elkaar. Een ontspannen en intiem moment voor hen beiden, als afsluiting van een erg emotioneel intense dag. De tweede nacht sliep ze gebonden, op het bed, hij lag tegen haar aan. Hij had haar liggen strelen, had haar toen genomen, dit keer ‘normaal’ en had haar toen nog even gevingerd tot ze klaar was gekomen. Nadat ze zijn vingers had afgelikt waren ze in slaap gevallen.
Hoofdstuk 6
Aan het einde van het weekend was ze uiterst voldaan. Temeer omdat ze besefte dat ze er heel erg van had genoten en dat het al haar gevoelens had bevestigd. Ze had haar plek gevonden, en dat was aan de voeten van een meester.
Ze bespraken het weekend voordat ze weg zou gaan en ze erkende dat al was ze blootgesteld aan vernedering die niet echt sexueel waren te noemen, ze toch van de hele situatie had genoten. Ook hij was erg tevreden, helemaal omdat hij het haar heel erg moeilijk en zwaar had gemaakt, geconcentreerd in een paar dagen, en ze had het goed doorstaan.
Ze erkende dat ze soms moeite had met de verhouding die hij in stand hield door op sommige momenten heel normaal met elkaar om te gaan, als gelijken, maar hij liet haar wel steeds merken wat haar positie was, zowel direct als subtiel. Het maakte haar nog meer bewust van het feit dat ze nog zeker wat te leren had om onder andere daar mee om te gaan.
“Maar,” zei ze glimlachend, “je hebt me zeker geleerd dat ik me hierin heel erg thuis voel, en dat mijn gevoelens liggen in het slavin-zijn, en dat daar niet verkeerd aan is. Ik heb me nog nooit zo compleet gevoeld.”
Hij legde uit dat de relatie tussen meester en slavin niet continue bestaat uit de onderwerping van een slavin, maar ook uit ‘normale’ zaken.
“De boog kan immers niet continue gespannen staan,” zei hij, “je bent een mens, net als ik, met behoeftes die binnen sm-relatie ook tot uiting moeten komen. Ik ben geen dictator en jij geen object, we hebben beiden ook andere behoeftes. Dat het wel duidelijk welke verhouding er bestaat, dat is levensstijl, maar dat betekent niet dat je niet je gevoelens, gedachten, verwachtingen, behoeftes kan uiten.”
Ze spraken af voor een volgende keer.
Hoofdstuk 7
Ze leerde in de weken die volgende op de wijze waarop hij gediend wou worden. Dat veel zaken een sexuele relatie hadden was wel duidelijk, hij hield haar van haar op die manier bewust te houden van haar status als slavin.
Ze raakte gewend aan de afwisseling: dat ze normaal naar de stad gingen, boodschappen doen, etentje, uit gaan, maar wel pijnlijk bewust van de dildo die ze dan droeg, in haar vagina en later in haar kontje. Hij had hele subtiele dingen die haar keer op keer weer liet voelen dat ze bezeten werd, dat ze onderworpen was.
Ze raakte er aan gewend dat hij haar mening vroeg voor dingen, maar uiteindelijk wel zelf beslissingen nam. Hij respecteerde haar, haar mening, gevoelens en gedachten, en hield daar rekening mee, maar op momenten dat ze het niet met elkaar eens waren, was hij degene die de eindbeslissing nam. En zij legde zich daarbij neer, soms moeilijk, maar hij hield een evenwicht in stand waarin ze zich kon vinden.
Hij was inderdaad geen dictator, en op momenten dat zij iets duidelijk iets wou of niet wou, dan werd dat toegestaan. Maar ook dan merkte ze dat het ‘toestaan’ was, ze leerde leven met het feit dat ze de controle over haar leven meer en meer afstond aan hem, meer afhankelijk werd, en zich daarin gelukkig voelde.
Ze beëindigde haar relatie met haar vriend. Het was uitgehold en het feit dat ze achter zijn rug een andere relatie aan het opbouwen was, daar kon ze niet mee leven. Omdat ze hem niet onnodig wou kwetsen, nam ze de volledige verantwoording op zich waarom ze uit elkaar gingen - wat eigenlijk ook wel klopte - en zei niet dat ze een ander had, dat zou hem onnodig kwetsen. Wel was ze duidelijk dat het definitief was, ze wou haar leven veranderen en daar hoorde haar (ex)vriend niet meer bij. Het was beter voor beiden om er definitief een punt achter te zetten; het zou alleen maar verwachtingen scheppen waar zij niet aan zou kunnen voldoen.
Met het beëindigen van de relatie begon voor haar werkelijk een nieuw leven. Voor de buitenwereld had ze een kamer gehuurd bij haar meester, geen verdere relatie tussen beide, maar binnenshuis was ze totaal onderworpen aan hem. Het zou ‘gepaster’ zijn om even te wachten om naar buiten te komen met het feit dat ze een relatie hadden.
Het vreemde deed zich wel voor dat ze elkaar nodig hadden, maar dat van liefde nog niet echt spraken was. Ze hadden een enorm respect en waardering voor elkaar, en op een zeker niveau hielden ze ook van elkaar, maar niet als geliefden. Wel bestond er een basis van trouw en een verbintenis wat maakte dat ze wel een relatie hadden.
Ze werkte nog. Hij had absoluut niet de verwachting dat ze haar baan zou opzeggen of iets dergelijks. Dat het de situatie af en toe onder druk zette losten ze samen op. Hij verwachtte geen huissloof, iemand die hem verzorgde tot in de puntjes, het was als in een normale relatie, redelijk verdeeld over beiden - hoewel zij wel veel deed, maar dat maakte onderdeel uit van haar status.
Niet dat hij het niet zou waarderen, integendeel, maar daarin liet hij haar de vrije keus. Het moest iets zijn waar ze zelf aan toe was, niet opgedrongen bij hem. Ze bespraken het wel eens, maar hij bleef er neutraal in, het was en bleef haar keuze.
Nu ze bij hem woonde werd het duidelijk dat hij haar leven volledig onder controle had. Elke stap die ze zette kon ze enkel doen met zijn toestemming. Ze raakte er aan gewend haar beslissingen af te wegen tegen zijn mening, en daarnaar te handelen. Hij was niet zo strikt dat ze geen eigen beslissingen kon nemen, maar ze wist dat ze wel verantwoordelijk was voor die beslissingen en dat er consequenties aan konden zitten. Hij was wat dat betreft heel consequent en strikt, als ze fout deed, ongehoorzaam was, werd ze daarvoor gecorrigeerd. Hoewel hij nauwelijks haar lichamelijk pijn deed, wist hij haar heel goed te straffen.
Met regelmaat verliet ze ‘s morgens het huis met een kuisheidsgordel om, terwijl een dildo haar vulde. De gehele dag voelde ze zijn macht, het feit dat ze zo moest lopen, het slotje voorkwam dat ze zelf de gordel af kon doen. Het was een ritueel, ‘s morgens deed hij persoonlijk haar de gordel om en ‘s avond verwijderde hij hem weer. Vaak moest ze de dildo schoonlikken.
Ze gaf uiteindelijk toch haar baan op. Ze voelde zich veel prettiger in de wereld van hun levensstijl dan op het werk waar ze niet meer haarzelf kon zijn. Ze voelde zich verloren, en dat gevoel uitte zich sterk in ontevredenheid. Ze wou haar leven meer wijden aan haar levensstijl: die van slavin.
Natuurlijk ging daar een tijd aan vooraf, hij wou niet zomaar dat zij haar professionele leven zou opgeven om aan zijn wensen te voldoen. Maar uiteindelijk was ze vastbesloten, ze wou zich meer inzetten in haar ‘rol’ als slavin omdat ze zich daarin gelukkig voelde. Ze wees hem er op dat hij vaak rekening moest houden met haar werk, en dat het beperkingen opleverde, beperkingen waar ze beiden soms niet gelukkig me waren.
Het leven dat toen ontstond was heel stabiel. Ze wijdde zich inderdaad volledig aan haar ‘rol’ als slavin, hij beschikte volledig over haar, kon haar in al haar doen en laten sturen, en had geen beperkingen meer.
Haar overgave en onderwerping was volledig.
Haar meester was haar leider en haar beschermheer. Ze voelde zich gelukkig, net als hij, en ze had het gevoel echt helemaal thuis te komen, gesetteld te raken in een leven dat de hare was.
~ Einde ~
~ Einde ~
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?