| Gepost op vrijdag 26 mei 2006 - 10:40 pm: | 
|
|
Kan totale overgave in het licht van de maan het einde betekenen?
Ze had nooit gedacht dat mannen zo erg beďnvloed werden door de getijden en dergelijke. Van vrouwen hoorde je wel eens dat de maan invloed had op hun lichaam maar dat haar Meester er ook last van had, was nieuw. En dat moest het toch wel zijn want zo’n rare opdracht had ze nog nooit gehad.
Ze was de hele dag bezig geweest met de voorbereidingen. Eerst in de stad op zoek naar bellen. Ze had ze wel gevonden maar moest ze vervolgens zelf aan een koord maken.
Daarna had ze die winkel in gemoeten. Liever deed ze het niet, je wist maar nooit wie er voorbij kwam. En de praatjes die je dan zou krijgen. Ze moest er niet aan denken dat de hele buurt zou weten dat ze naar sekswinkels ging. Maar er had niks anders opgezeten. Waar kon je anders een gouden halsband kopen.
Natuurlijk had ze nog wel geprotesteerd bij hem maar hij had er alleen om moeten lachen. Zo kon ze bewijzen dat ze echt alles voor haar Meester overhad. Bij de winkel was ze zo snel mogelijk naar binnen geglipt en had met een knalrode kop aan de dame achter de balie gevraagd waar ze de halsbanden kon vinden. Die was natuurlijk bij haar blijven staan met uitzoeken en had nog gevraagd voor wie het was en of ze even wilde passen. Zo mogelijk liep ze uiteindelijk met een nog roder hoofd de winkel weer uit.
Nu had ze de hele avond al gespannen zitten wachten. De spullen lagen voor haar op tafel, dreigend, opwindend. Eigenlijk zat ze nog steeds te twijfelen of ze tegemoet zou komen aan de eisen van haar Meester. Wat hij van haar vroeg was gekkenwerk.
Hij wist dondersgoed dat ze absoluut niet wilde dat mensen haar zouden zien. Goed, die kans was natuurlijk wel superklein, dat wel. Alleen als er mensen met een telescoop verderop stonden te kijken, zou ze voor hen zichtbaar zijn. Maar al die attributen zorgden er wel weer voor dat ze eerder werd opgemerkt.
Het was elf uur, nog een uur en dan moest ze! De zenuwen gierden nu al door haar keel. Het was hartstikke licht buiten doordat het volle maan was. Hoe vaak had haar Meester niet verteld van oerkrachten die loskwamen bij volle maan. Van een geheim Genootschappen dat bij volle maan rituelen met vrouwen uitvoerden. Hij had ervan genoten om op haar gezicht de mengeling van afkeer en genot te zien als hij vertelde hoe deze vrouwen gespreid op tafels werden gebonden en vervolgens een groep mannen zich uitleefden op hun lichamen.
Terwijl ze eraan dacht, liep er een rilling over haar lichaam. Zou de maan echt zo’n invloed op mensen kunnen hebben? Zou zij straks ook veranderen als ze in het volle maanlicht op haar balkon stond? Het leek niet mogelijk maar er roerde zich toch een verwachtingsvol gevoel onder in haar buik.
Al half twaalf, ze moest zich maar eens klaar gaan maken.
Ze werd geacht om precies om middernacht op het balkon te staan. Langzaam trok ze haar kleren uit. Ze vouwde ze netjes op zoals haar Meester haar had geleerd. Toen ging ze naakt voor de spiegel staan en deed de halsband om. Dat zag er toch wel heel bijzonder uit. Alsof je nu kon zien dat ze van haar Meester was, ook al stond zijn naam er niet op. Nu de bellen nog om haar polsen en enkels en dan was er geen weg meer terug.
Om precies twaalf uur stapte ze haar balkon op. Een deel van het balkon was helder verlicht door de volle maan. Het andere deel was vol mysterieuze schaduwen. Aarzelend liep ze naar voren. De instructies waren heel duidelijk geweest.
Ze moest in het licht van de maan gaan staan zodat de duistere krachten bezit van haar konden nemen.
Ze moest met gespreide armen en benen gaan staan zodat de Heersers van de Maangodin haar konden nemen zoals zij dat wilden.
Ze moest herhaald fluisteren: “Mijn Meester is mijn alles, ik geef mij over aan de grillen van mijn Meester!”
Terwijl ze voor het hek ging staan, dacht ze nog een kort moment aan haar overburen.
Maar al gauw bleef ze als een mantra herhalen: “Mijn Meester is mijn alles, ik geef mij over aan de grillen van mijn Meester. Mijn Meester is mijn alles, ik geef mij over…”
Ze voelde hoe de stralen van de maan haar lichaam raakten. Ze voelden bijna warm zoals de zon. Nee, het was meer! Er leek een soort elektrische lading mee te komen. Kleine schokjes die langs haar huid kropen. Of was het een aanraking? Voelde ze de handen van de Maangodin langs haar blote huid strelen?
Ze stond zo geconcentreerd dat haar hele lichaam iets begon te bewegen. Ze draaide hele kleine rondjes op haar voeten. Het had een soort hypnotiserend effect. Zelfs al zou ze het willen stoppen, was het waarschijnlijk nog niet gelukt.
Hoorde ze nou een geluid uit de schaduw op haar balkon komen? Was haar Meester ongezien in haar flat geweest en had hij zich verstopt op haar balkon? Of zat er toch meer waarheid in de verhalen over het geheime Genootschap en werd zij hun nieuwe prooi?
Het leek een soort schuifelen. Voeten die niet langer stil konden staan. Voeten die dichterbij kwamen.
Van pure spanning hield ze haar ogen stijf dicht. Als het het geheime Genootschap van de Heersers van de Maangodin was, zouden ze haar weldra bij de armen pakken. Twee man zouden achter haar gaan staan om er voor te zorgen dat ze niet op het laatste moment zou aarzelen. Ze zouden in haar oor fluisteren dat ze vanaf nu geen wil meer had. Dat ze geofferd werd in naam van de Godin. Dat zij de eer had zich te geven zoals de Godin zelf niet kon.
In totale overgave trok ze haar armen nog iets verder naar achter. De belletjes tingelden aan haar polsen. Haar Meester zou vast een van de Heren zijn. Misschien had hij het recht haar als eerste te gebruiken. Waarschijnlijk zou hij het op haar borsten voorzien, het teken van vrouwelijkheid in zijn ogen.
Ze voelde de warmte van een hand dichtbij haar linker borst.
Ze vreesde de wrede aard van het genootschap. Ze kende de verhalen van harde folteringen van de tepels. Ze verlangde naar de pijn. Ze voelde een steek door haar tepel gaan.
Ze kreunde van verlangen. Haar borsten werden vastgegrepen. Ze werden pijnlijk gekneed. Er werd aan haar tepels getrokken.
Zijn stem fluisterde in haar oor: “Van wie ben je?”
“Van U Meester!”
Ze opende haar ogen om hem recht aan te kijken…
Haar balkon was leeg.
De maan scheen op haar rode borsten.
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zal ik het toch zeker eens moeten opzoeken. 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?