| Gepost op dinsdag 24 mei 2011 - 10:34 am: | 
|
|
een echte vrouw
Ze was haar leven lang bang geweest voor pijn en toch zat ze nu naakt op haar knieën voor hem. Haar armen werden met boeien strak boven haar hoofd getrokken. Haar tenen van beide voeten raakten elkaar, maar haar knieën had ze zo ver mogelijk uit elkaar. Haar hoofd hing naar voren maar kwam bij elke zwiep van de cane met een schok omhoog.
Waarom liet ze dit toe?
In het dagelijks leven gilde ze al als ze haar vinger prikte aan de cactus in de vensterbank. Een tatoeage had ze nooit genomen omdat ze wist dat ze niet stoer genoeg was om de pijn te verdragen. En actieve sporten zoals skiën of wielrennen deed ze niet want ze zou wel eens kunnen vallen.
En toch werd nu de vijfde streep op haar billen getrokken.
Ze had haar leven lang gezocht naar zekerheid. Tijdens de opleiding deed ze geen buitenlandse stage maar ging ze gewoon helpen in een verzorgingshuis. Ze koos voor een verstandige baan in plaats van een kunstenaarsleven. Pas toen ze zeker wist dat ze er financieel ruim bij zat kocht ze haar eerste huis. De man van haar leven had pas haar ja-woord gekregen toen hij een aantal jaren had bewezen de juiste persoon te zijn.
Elke dag in haar leven moest zo voorspelbaar mogelijk verlopen. Alle mogelijke verrassingen probeerde ze te voorzien en te voorkomen.
En toch stond ze nu gespannen te wachten of er nog een volgende slag zou komen, of zou hij iets anders gaan doen?
Ze had haar hele leven bewezen beheerst te zijn. Ze had vast als kind gehuild maar vanaf haar middelbare school was ze daar me opgehouden. Huilen was een teken van zwakte. Aan emoties had ze een hekel. De enkele keer dat ze, helemaal alleen in hun slaapkamer, de tranen niet kon voorkomen was ze boos op zichzelf. Tranen losten niks op, je kreeg er alleen een loopneus van.
Ze stond dan ook bekend bij haar werknemers als de rust zelve. Menig vriendin kwam bij haar uithuilen omdat ze zo goed kon luisteren en niet werd meegesleept in de emotie.
En toch stroomden bij de tiende slag de tranen over haar wangen.
Ze was haar leven lang al een sterke vrouw. Ze geloofde niet in de superioriteit van de man. Vrouwen waren net zo goed, zo niet beter. Ze had dan ook hard geknokt voor haar managementfunctie. Geen geflirt om hoger op te komen, geen geslijm bij de baas zoals ze sommige vrouwen zag doen. Gewoon hard werken en laten zien uit welk hout je bent gesneden.
En het was niet onopgemerkt gebleven. Binnen drie jaar was ze al die ambitieuze jonge mannetjes voorbij gestevend en had ze een baan in het directieteam aangeboden gekregen.
Vrouwen aan de top!
En toch stond ze hier na 15 slagen hem te smeken haar te sparen, medelijden met haar te hebben.
Ze was lang in haar leven op zoek geweest naar een zachte man. In haar zoektocht in cafés, verenigingen en op internet was ze veel macho’s tegen gekomen. Mannen die niet hielden van die ‘vrouwenfilms’, die de hele zondag op het voetbalveld ruzie aan het maken waren en profielen schreven als ‘gezocht: lekkere vrouw, zonder bagage, voor vrijblijvend contact. Ik hou van voetbal, F1, hangen in de kroeg met m’n maten, en wat zijn die van jou?’
Ze had wat dates gehad met types die wilden bewijzen dat ze haar de baas konden door haar onverwacht te kussen. Daar had ze echter snel korte metten mee gemaakt.
Tenslotte was ze hem tegen gekomen. Naast het ‘man zijn’ kon hij ook goed luisteren, ging mee naar films die zij leuk vond, dacht bij de seks niet alleen aan zijn jongeheer, kookte voor haar, bracht soms zomaar een cadeautje mee, nam haar zware taken uit de hand.
En toch sloeg die man nu door, eiste dat ze ‘dank u meester’ zei voor de pijn die hij haar aandeed.
Ze was haar leven lang bang geweest voor intimiteit. Ze had het gewoon niet meekregen van haar ouders. Bij hun thuis werd er niet geknuffeld. Haar ouders had ze nog nooit zien zoenen. Over seks werd thuis niet gepraat. Al haar kennis had ze op school opgedaan en via boeken en op internet. Onuitgesproken was haar duidelijk geworden dat seks vies was, een taboe. Je moest het incidenteel doen en er nog minder over praten.
En toch stond ze nu hem te smeken haar te nemen, haar niet langer te plagen door haar borsten te tarten, haar als een hoer te neuken.
Ze had haar hele leven lang haar best gedaan een complete vrouw te zijn.
Waarom werd ze dat pas nu?
|
|
|
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?