Hoofdstuk 13 van 'Het feest van Kim', Gebeurtenissen die Meisje niet gelijk helemaal kan bevatten
Boekonderdeel II: Let's party
Zondag 21.00 – 23.00
De limousine stopt voor het huis van Kim’s ouders. Meisje en Kim, de enige nog overgebleven dames stappen uit en nemen vrolijk afscheid van chauffeuse Claudia. Ze hebben eerst Letty, Floor en Tess één voor één netjes thuisgebracht. Die komen woensdag weer terug voor de bruiloft.
Meisje blijft tot die tijd bij Kim logeren. Haar gastenkamer in het grote huis doet niet onder voor een luxueuze hotelkamer. Er staat een kingsize tweepersoonsbed, er is een bankstel met een salontafel, HD-televisie met een vracht kanalen en, wat Meisje vooral heerlijk vindt, een zeer ruime eigen badkamer met een luxueuze massage douche.
Kim heeft al in de auto aangegeven dat zij behoorlijk moe geworden is van het feest en dat ze graag vroeg naar bed wil gaan. Of Meisje het niet erg vindt om de rest van de avond alleen op haar kamer door te brengen?
Meisje heeft daar helemaal geen probleem mee. Zij kan niet ontkennen dat ze ook best moe is en ze moet alle gebeurtenissen van de afgelopen anderhalve dag ook nog verwerken. Bovendien wil ze, voordat ze gaat slapen, nog even op haar gemak alle spullen passen die ze meezeult in een paar grote plastic tassen. Gelukkig is de bagage die ze van thuis heeft meegenomen al naar haar kamer gebracht, anders had ze alles niet in één keer kunnen dragen.
De goed gevulde plastic tassen heeft ze overgehouden aan het laatste onderdeel van het feest, dat ook weer heel bijzonder en onverwacht was. Toen ze het zwembad en de sauna verlieten, waren ze door Anneke naar een ruimte geleid die op een warenhuis leek. Er waren rekken met kleding en rekken met lingerie, er was een parfumerie en er was een afdeling seksartikelen. Alle artikelen waren geprijsd, maar volgens Meisje waren het inkoopprijzen of misschien zelfs dat niet, want zij had bijvoorbeeld haar favoriete Ralph Lauren geurtje kunnen scoren voor de helft van wat ze er normaal gesproken voor moet neertellen.
De vijf meiden mochten allemaal voor 750 Euro meenemen zonder te betalen. Meisje verzamelde zo een paar spijkerbroeken met mooie brede leren riemen en wat leuke truitjes, een flesje Wild, een paar mooie lingeriesetjes en niet te vergeten een magic wand met nog allerlei opzetstukken. En toen had ze zelfs nog geld over voor een paar halfhoge laarsjes van een heel zachte leersoort.
‘Wat is het leven toch een stuk simpeler als je niet op geld hoeft te kijken’, denkt Meisje. Ze is inmiddels bij haar kamer aangekomen en probeert de deurkruk met een elleboog te openen, om niet eerst haar tassen te hoeven neerzetten. Ze duwt met haar rug de deur verder open en draait zelf met de deur mee naar binnen. Het is er aardedonker. Dat is op zich niet vreemd, wat later op de avond, maar er valt zelfs geen sprankje van de tuinverlichting naar binnen. Kennelijk heeft Zita de gordijnen al voor haar dichtgedaan. Ook het spaarlampje verderop in de gang werpt geen streepje licht in haar kamer. Ze zet dus toch haar tassen maar op de grond en sluit met één hand de deur, terwijl ze met haar andere hand tastend naar het lichtknopje zoekt.
Voordat ze dat gevonden heeft gaat plotseling de schemerlamp bij het zitje aan.
Meisje keert zich met een ruk om en ziet tot haar stomme verbazing Joeri zitten, in de fauteuil onder de lamp. Nu in een spijkerbroek, T-shirt en sportschoenen. Hij heeft de salontafel en de bank opzij geschoven, waardoor er in rechte lijn een pad vrij is van Meisje naar Joeri.
“Wat doe jij hier?”, stamelt Meisje.
“Ik kom je stevig en diep in je kut neuken. Dat wilde je graag. Dus kleed je helemaal uit en kom dan naakt hier voor me op je rug liggen. Benen wijd, knieën opgetrokken, zodat ik recht in je kut kan kijken. Doe het snel. Doe het nu.”
Meisje is perplex. Het lijkt alsof ze innerlijk in tweeën scheurt. Eén deel in haar komt furieus in opstand. Hoe durft hij zomaar haar privacy te schenden door haar kamer in bezit te nemen en waar haalt hij het lef vandaan haar zo toe te spreken.
Natuurlijk is er vanmiddag het nodige gebeurd, maar dat betekent nog niet dat ze zijn bezit is. Wat denkt hij wel?
Maar een ander deel wil hem ogenblikkelijke gehoorzamen, smelt door de manier waarop hij haar toespreekt. En het smeltwater verzamelt zich in haar kutje. Het is zo heerlijk om zo toegesproken te worden, je daardoor zo klein en onderdanig te voelen. En ze voelt ook weer die bijzondere nieuwe tintelingen in haar buik.
Door deze tweestrijd komt Meisje niet in actie.
“Zeg, ik houd niet van wachten en ook niet van ongehoorzame meisjes. Bovendien ben ik hier op je eigen verzoek, dus toon me nu in een paar seconden je tieten en je kut of ik ben weg.”
Dat helpt. Nu begint ook Meisje’s opstandige helft te smelten en in no time is ze naakt en in twee sprongen vlak voor Joeri. Maar ze gaat nog niet liggen.
“Ik moet eigenlijk nogal plassen, mag dat eerst nog even?”, zegt ze.
“Het is goed dat je het eerst vraagt”, antwoordt Joeri, “maar nee, dat mag je niet. Dat is zo’n bekende uitwijkmanoeuvre van subjes. Als ze onverwacht ineens moeten gehoorzamen proberen ze gauw wat tijd te kopen om zich te herpakken, door zich even terug te trekken in een badkamer of toilet. Maar dat gaan we nu dus niet doen.”
Van achter zijn stoel pakt hij een onderlegger die ook in ziekenhuizen en verpleeginrichtingen wordt gebruikt. De onderlaag laat geen vocht door, de bovenlaag is van een zachte , sterk absorberende stof. Hij spreidt die uit op de vloer.
“Zo, nu kan er niets beschadigen als je het niet meer op kunt houden. En nou plat met je billen hier midden op, je hebt al lang genoeg getreuzeld.”
Meisje gaat snel op haar rug liggen, trekt met haar handen in haar knieholtes haar benen zo hoog en zo wijd mogelijk op.
“Dat is beter”, zegt Joeri, “maar laten we nog even een puntje op een ‘i’ zetten. Je riep zojuist ‘wat doe jij hier’. Dat is fout, je spreekt me aan met ‘u’ en ‘Meester’. Bovendien praat je alleen als ik je iets vraag. Verder houd je je mond. Is dat duidelijk?”
“Ja, Meester”, fluistert Meisje, een beetje timide.
“Zet je voeten maar op de grond, zo ver mogelijk uit elkaar. Streel je klit met twee vingers van één hand. Twee vingers van je andere hand in en uit je kut laten glijden. Niet klaarkomen. En kijk me steeds aan.”
Meisje gehoorzaamt met een blos op haar wangen en kijkt Joeri strak in zijn ogen. Zijn blik past net als vanmiddag niet bij zijn manier van spreken. Hij kijkt niet streng maar vrolijk. Meisje ziet een twinkeling. Ze krijgt steeds meer het gevoel dat zij bij hem dezelfde gevoelens losmaakt als hij bij haar.
Ze gaat door met vingeren en voert de opwinding in haar lichaam daardoor verder op. De opwinding die al ontstond door de manier waarop Joeri haar toesprak. Ze let er wel op niet te dicht in de buurt van een orgasme te komen, want ze wil de heerlijke sfeer die nu tussen haar en Joeri aan het groeien is niet kapot maken door ongehoorzaam te zijn.
Vanmiddag voelde ze nog enige schroom om zich helemaal aan Joeri te geven en zojuist nog een lichte aarzeling omdat ze zich wel heel erg klein voelde op dat matje op de grond, terwijl Joeri van bovenaf op haar neerkeek. Nu ze zichzelf een poosje heeft aangeraakt is ze dat allemaal kwijt. Ze voelt zich vrij en wil juist dat Joeri naar haar kijkt. Sterker nog, ze wil dat hij haar overal aanraakt, dat hij haar een deel van zichzelf maakt door haar kut op zijn lul te plaatsen. Of, als hij dat liever wil, haar kontje. Als hij haar maar neemt. Het liefst natuurlijk in haar kutje, maar als ze moet kiezen tussen een leeg onderlichaam en Joeri in haar kontje, gaat ze na vanmiddag zonder aarzelen voor het laatste.
Joeri ziet plotseling toch weer kans dat vrije gevoel van haar af te pakken.
“Zeg, nu je toch op dat plasdekentje ligt, laat maar eens zien of je echt zo nodig moest plassen. Laat het maar lopen. Maar wel doorgaan met masturberen.”
Meisje schrikt. Zomaar plassen, terwijl hij zo naar haar kijkt. Over haar eigen handen. Ze voelt zich opgelaten en slaat haar ogen neer.
“Blijf me steeds aankijken, Meisje, wel gehoorzaam blijven. En kom op met dat plassen. Als je zo nodig moet, kun je nu toch wel een flinke stroom laten lopen, is het niet?”
Meisje voelt zich vernederd en tranen prikken achter haar ogen, maar ze wil zich niet laten kennen. Ze zal hier niet voor hem gaan liggen janken.
Ze spreekt zichzelf in stilte toe en door haar vingers wat dieper bij zichzelf naar binnen te duwen ziet ze kans om het plassen op gang te brengen. Eigenlijk is het helemaal geen onplezierig gevoel. Plassen is sowieso fijn als je nodig moet, en dat moet ze echt, en het warme vocht voelt ook best prettig aan over haar vingers en tussen haar billen. Het is meer het idee dat het vreemd is en het feit dat Joeri van zo dichtbij zit te kijken, dat ze moeite had om met plassen te beginnen.
“Nou”, zegt Joeri, als de urinestroom na een poosje stopt, “je moest in ieder geval echt plassen, dat is wel duidelijk. Stop nu met masturberen, leg je armen naast je op de grond en droog je handen aan de onderlegger.”
Meisje gehoorzaamt direct. Joeri pakt een koffertje dat naast zijn stoel staat, legt het op zijn schoot en opent het deksel. Meisje kan vanaf haar lage ligplaats niet zien wat erin zit, maar daar komt ze snel achter.
“Ik begreep dat je vanmiddag niet alle dingen uit de winkeltjes hebt meegenomen die we vanavond nodig hebben. Dus heb ik zelf maar wat spulletjes meegebracht.”
En met die woorden gooit hij een set leren polsboeien op Meisje’s buik, gevolgd door enkelboeien en een set boeien voor net boven de knie.
“Doe die boeien om, maar blijf daarbij op je rug liggen.”
Meisje doet het. Ze begint met de polsboeien, die het lastigst zijn, omdat je dat met één hand moet doen. Gelukkig heeft ze dit al eens eerder moeten doen en het kost haar dan ook niet al te veel moeite om alle boeien redelijk snel op de juiste plaats om haar ledematen te bevestigen.
Zodra ze ermee klaar is gooit Joeri een bos metalen kettinkjes op Meisje’s buik. Ze huivert even als het koude metaal haar warme lijf raakt.
“Ontwar de ketting en maak hem vast op je lijf.”
Meisje pakt de ketting van haar buik en ziet al snel dat het eigenlijk vier kettinkjes zijn die op één ring samenkomen. Aan de uiteinden zitten twee typen klemmen. Het ene is een soort duimschroef. Ze begrijpt dat die op haar tepels moeten. Het andere type lijkt meer op de bek van een tang. Meisje realiseert zich dat ze die op haar schaamlippen moet plaatsen, maar daar heeft ze twee soorten van, dus welke zou Joeri in gedachten hebben?
Ze begint maar met de tepelklemmen. Haar tepels zijn al wel hard, maar ze masseert ze toch nog even en plukt er wat aan om ze makkelijk in de schroefklem te krijgen. Hoe strak zou Joeri het willen hebben? Meisje besluit om ze zo strak mogelijk aan te draaien. Dat wil zeggen tot het voor haar op de grens zit van wat ze aankan.
Maar dan komt toch het moment om te bepalen op welke schaamlippen ze de andere klemmen zal bevestigen. Meisje besluit om dit niet zelf te beslissen.
“Meester, wilt u dat ik de klemmen op de buitenste of de binnenste schaamlippen zet?”
“Omdat je dat zo netjes vraagt, mag je zelf een keuze maken, Meisje.”
Meisje slaakt een zucht van verlichting. Het mag op de buitenste schaamlippen en dat is toch het beste te verdragen. Maar ze bedenkt zich ook dat Joeri haar aan het uittesten is, de manier waarop hij haar observeert spreekt wat dat betreft boekdelen. En ze wil zich tegenover hem een sterke vrouw tonen en misschien wil ze hem ook wel een beetje uitdagen. Ze besluit daarom wat pijn voor lief te nemen en plaatst de klemmen voorzichtig op haar kleine schaamlippen. Dat valt niet mee, maar ze zet door en zet de klemmen zelfs nog een standje strakker.
Ze heeft vanaf het ontwarren van de ketting naar vier afzonderlijke delen alles op de tast gedaan en is Joeri al die tijd strak aan blijven kijken. Ze ziet zijn blik nu van observerend naar verbaasd veranderen, maar de twinkeling in zijn ogen is er nog steeds.
“Hm, je bent bijzonder, Meisje. Ik bied je de ruimte de makkelijkste weg te kiezen en dat doe je niet. Waarom zet je de klemmen niet op je grote lippen, dat is toch beter vol te houden?”
“Meester, als u mij een keus laat maken, probeer ik mij niet te laten leiden door wat voor mij het prettigst is, maar door wat u naar mijn idee het fijnst zal vinden.”
Joeri reageert slechts met “Woow”.
Maar daarna gaat hij snel verder met wat hij waarschijnlijk al vooraf gepland had.
“Ga gehurkt zitten, met je rug recht, je tieten mooi vooruit, je handen in je nek en je ellebogen naar achteren.”
Meisje komt overeind en neemt de gevraagde houding aan. Haar rug strak recht, haar armen in haar –_ –_ °^ àY ˆ–_ @–_ @ @–_ n schaamlippen wat aan de korte kant zijn voor deze houding, maar laat zich niet kennen. Joeri verhevigt de scheuten die daarmee door haar borsten en haar onderlichaam gaan nog wat door zich naar haar toe te buigen en aan de ring te trekken waar de kettinkjes aan bevestigd zijn.
“Even testen of je het strak genoeg hebt aangebracht, hoor. Het mag natuurlijk niet zomaar losschieten.”
Het is geen voorzichtige test, maar alle klemmen blijven gelukkig keurig op hun plaats. Dat betekent wel dat Meisje’s borsten en schaamlippen wat moeten meerekken. Ze kan dan ook maar net voorkomen dat ze voorover valt. Omdat ze haar aandacht op overeind blijven richt kan ze een schreeuw van pijn niet binnenhouden. Dat maakt haar een beetje boos op zichzelf, want het ondergraaft haar strategie om zich heel sterk te etaleren tegenover Joeri.
Gelukkig laat hij snel weer los en pakt uit zijn koffertje twee in folie verpakte verfrissingsdoekjes.
“Zo, we zijn nu bijna zover dat ik je eens lekker in je kut ga neuken. Maar ik wil natuurlijk niet in zo’n ondergepiste omgeving terechtkomen, dat zul je wel begrijpen. Hij buigt zich voorover, half uit de stoel en veegt met het eerste doekje haar grote schaamlippen en het gebied daartussen schoon. Daarbij laat hij zich niet hinderen door de daar aanwezige klemmetjes, wat voor Meisje het op zich fijne gevoel van zijn aanrakingen een beetje bederft.
Daarna staat hij op, loopt om haar heen en bukt zich om met het tweede doekje het gebied tussen haar billen schoon te maken. Hij gooit de doekjes op het matje dat Meisje’s urine geabsorbeerd heeft en pakt uit zijn broekzak twee dubbele musketons. Hij pakt haar rechterhand uit haar nek, brengt die naar haar rechterenkel en haakt pols- en enkelboei aan elkaar. Daarna doet hij hetzelfde links.
“Ga nu in deze houding naar het bed toe. Wees maar niet bang dat je omvalt, want ik houd je vast. En mocht je toch vallen, de vloerbedekking is best lekker zacht.”
Terwijl hij dit zegt heeft hij Meisje’s paardenstaart vlak achter haar hoofd vastgegrepen. Meisje begrijpt dat ze maar beter voorzichtig kan zijn, want het zal heel onaangenaam zijn als hij haar op die manier overeind houdt op het moment dat ze dreigt te vallen. Waarschijnlijk kun je beter in de zachte vloerbedekking vallen.
Het valt haar niet mee om gehurkt te bewegen zonder voorover op haar knieën te vallen, of achterover op haar billen. Dat haar handen aan haar enkels vastzitten maakt het extra zwaar. Normaal zou ze evenwicht kunnen houden door arm en been aan één zijde tegengesteld te bewegen, maar dat kan nu niet. Links moet met links mee, en rechts met rechts.
Gelukkig dringt Joeri niet aan op snelheid en hij hoeft haar tijdens haar moeilijke tocht van een meter of zeven dan ook maar één keer te behoeden voor voorover vallen. Dat voelt ze nog wel een behoorlijk lange tijd over haar hele schedel.
Bij het grote tweepersoonsbed aangekomen maakt Joeri Meisje’s polsen weer los van haar enkels. Ze moet in de breedte over het midden van het bed gaan liggen, op haar rug, met haar hoofd bijna op de rand. Joeri maakt haar polsboeien aan de spijlen van het hoofdeinde en het voeteneinde vast. Daarna maakt hij haar voeten bijna bij haar polsen vast. Ze ligt dubbelgevouwen met haar benen wijd gespreid. Om haar bewegingsmogelijkheden nog verder te beperken, knoopt hij touwen aan de knieboeien, trekt haar knieën naar opzij en bevestigt de touwen ook aan hoofd- en voeteneinde. Tot slot legt hij een kussen onder haar hoofd.
Dan gaat hij aan de zijkant van het bed staan waar haar hoofd niet is, en waar hij dus een magnifiek uitzicht heeft op de ketting die haar tepels met haar schaamlipjes verbindt en op haar openingen, waarvan hij er één heel binnenkort bijzonder grondig zal gaan gebruiken.
Meisje kijkt gebiologeerd naar hem, terwijl hij langzaam zijn t-shirt uittrekt.
“Zo, Meisje, bereid je maar voor op de vervulling van je wens van vanmiddag. Het is nu bijna zover.”
Hij trekt de riem uit zijn broek en doet de knoop van de broekband los, gevolgd door de knopen van zijn gulp. En al snel staat hij, net als vanmiddag, in zijn boxershort, die niet kan verhullen dat zijn nu nog verborgen geslachtsdeel helemaal klaar is voor de strijd. Dan verwijdert hij ook het laatste textiel, rolt een condoom over zijn pik en komt op zijn knieën op het bed zitten.
En dan ineens is hij in haar. Er was geen enkele weerstand en zijn lul verdwijnt dan ook gelijk helemaal in Meisje’s kutje. Daarmee duwt hij de klemmen op haar lipjes in haar vlees en Meisje realiseert zich dat ze dat nog veel keren zal voelen als hij in en uit haar gaat glijden.
Dan begint Joeri te bewegen en dat is voor Meisje het begin van een neukbeleving die ze niet eerder meemaakte. De variatie die Joeri weet aan te brengen in snelheid, diepte en hoek waaronder hij bij haar binnenkomt is bijzonder. Dan weer beweegt hij vrij rustig heen en weer, daarna stoot hij vurig en met ongekende snelheid een aantal keren dieper in haar dan zij haar kut had ingeschat en dan varieert hij door hoger en lager te gaan liggen. De ene keer heeft ze het idee dat zijn lul haar buikwand vanbinnen streelt en daarna lijkt het alsof hij rechtstreeks haar ruggengraat wil raken. Soms voelt ze hem vlak langs haar kontgaatje gaan en dan weer streelt hij bij het in- en uitschuiven met zijn harde lid haar clitoris. En steeds worden de klemmetjes op een andere manier in haar vlees geduwd.
Meisje wordt er ongelofelijk geil van en voelt dat ze op zijn neuken kan klaarkomen. Ze richt zich daarop, in de hoop dat hij het haar zal gunnen. Maar hij lijkt precies te weten wanneer hij even moet inhouden of iets in zijn beweging moet veranderen, om te voorkomen dat ze een orgasme krijgt. En het is Meisje duidelijk dat hij dit zeer bewust doet.
Hij ziet zelfs een paar keer kans haar nog terug te halen op het moment dat Meisje al voelt dat het orgasme door haar lichaam begint te rollen. Door snel een tepelklem los te draaien of ruw een klem van haar schaamlipjes te trekken schiet er een pijnscheut door haar lijf die het beginnende orgasme terugduwt haar lichaam in.
Na een poosje hijgen ze beiden heftig en zijn hun lichamen flink bezweet. Joeri klimt van Meisje en het bed af en loopt om naar de andere kant. Hij haalt het kussen onder Meisje’s hoofd vandaan, waardoor dat iets achterover komt te liggen. Vlak boven haar ogen ziet ze zijn stijve geslacht. Hij trekt het condoom eraf en begint zichzelf af te trekken.
“Doe je ogen dicht, Meisje”, zegt hij hijgend, “en ook je mond. Niet stiekem van mijn zaad proeven. Ik wil dat het een poosje op je gezicht blijft liggen.”
Ze gehoorzaamt net op tijd, want vlak daarna voelt ze zijn zaad in haar gezicht spuiten. Ze telt. Vijf keer een heel krachtige straal en dan nog een paar kleinere hoeveelheden die met minder kracht op haar gezicht landen. Voor haar gevoel ruim meer dan ze met andere jongens heeft meegemaakt. Zou dat voor hem gewoon zijn, of zou hij door met haar te spelen extra geil geworden zijn. Meisje hoopt het laatste. Ze houdt haar ogen dicht, want ze voelt dat haar oogleden en het gebied daaromheen helemaal bedekt zijn met sperma. Ook haar neus en mond zijn grotendeels bedekt en ze voelt hoe het vocht over haar wangen begint te lopen. Het kost haar moeite om niet met haar tong langs haar lippen te gaan. Omdat ze hem graag opnieuw wil proeven, maar ook omdat dat een bijna natuurlijke reflex is, als er iets op je bovenlip of je kin zit.
Meisje voelt hoe Joeri het kussen weer onder haar hoofd legt en hoe hij daarna weer bij haar onderlichaam op het bed kruipt, waar hij met zijn tong, lippen en tanden het gebied tussen haar benen begint te verzorgen. Hij liefkoost haar kleine schaamlippen, bijt heel voorzichtig in de grote, kust haar clitoris en probeert die zijn mond in te zuigen, likt tussen haar schaamlippen en laat het puntje van zijn tong een klein stukje haar kutje inglijden. Hij haalt zijn mond heel kort even van haar geslacht af om aan te geven dat zij zich helemaal mag laten gaan, dat ze zijn toestemming heeft of beter gezegd zijn opdracht om klaar te komen. Dan gaat hij door en intensiveert zijn handelingen steeds een beetje. Iets harder bijten, iets ruwer likken, iets dieper haar kut in. Meisje geniet met volle teugen. De manier waarop ze vastgebonden ligt begint haar lijf wel steeds meer te belasten, maar ze hoeft in ieder geval niet zelf moeite te doen om in een opgedragen houding te blijven liggen. En omdat ze mag klaarkomen, hoeft ze ook geen inspanning te leveren om een orgasme tegen te houden. Ze kan zich helemaal richten op de gevoelens die Joeri bij haar losmaakt. En naast de lichamelijke opwinding voelt Meisje verliefdheid en ze is er van overtuigd dat er in de manier waarop zijn mond haar intieme plekjes beroert ook verliefdheid van zijn kant zit. Dat hij niet zomaar zijn zoveelste verovering ligt te beffen.
Hij voert haar geilheid langzaam, maar gestaag steeds verder op. Hij doet nu niets om Meisje van een orgasme weg te houden, ze mag er gewoon stapje voor stapje naartoe. En ineens lijkt ze bij het nemen van zo’n stapje op een mijn te trappen, want ze ontploft ter plekke en kan alleen nog maar eindeloos ‘Joeri, Joeri, Joeri, Joeri’ roepen. Ze realiseert zich niet dat ze natuurlijk eigenlijk iets van ‘dank u, Meester’ had moeten roepen. Joeri besteedt er verder geen aandacht aan omdat hij weet dat Meisje zich op dit moment helemaal niets meer realiseert.
Als ze weer tot rust gekomen is, maakt Joeri haar los en draait haar een kwartslag zodat ze in de normale richting op haar rug op het bed komt te liggen. Hij maakt wel haar polsboeien op haar buik aan elkaar vast. En hij verbindt ook de knieboeien met elkaar, evenals de enkelboeien. Hij legt ook nu weer een kussen onder haar hoofd en Meisje voelt hoe hij het nog niet opgedroogde deel van zijn sperma met zijn vingers over haar gezicht strijkt. Ze krijgt zo langzamerhand het gevoel van een schoonheidsmaskertje op haar gezicht, maar dan van opgedroogd sperma.
“Lieve Meisje, ik wil dat je nog een poosje zo blijft liggen.”
Meisje moet daar inwendig een beetje om lachen. Want wat kan ze anders? Zich van het bed afrollen en dan daar blijven liggen? Of als een soort kangoeroe rondhippen op haar bijeengebonden voeten?
“Ik ga je wat vertellen. En ik wil dat je heel goed luistert.”
Dan wordt het stil. Meisje merkt dat Joeri van het bed wegloopt in plaats van te gaan praten. Na een poosje komt hij terug en begint haar te strelen. Met zijn vingertoppen. Fluweelzacht. Over haar buik en haar borsten. Over haar dijen en het begin van haar gleufje. Het is tegelijkertijd rustgevend en opwindend. De superzachte aanraking verhevigt de tinteling in haar huid, die nog het gevolg is van het diepe orgasme. Heerlijk. Hij mag er wat Meisje betreft nog heel lang mee doorgaan.
Hij zegt nog steeds geen woord. Kennelijk heeft hij er moeite mee zijn verhaal te beginnen, maar Meisje begrijpt heel goed dat zíj nu niets moet zeggen, dat hij vanzelf een keer zal beginnen en dat ze hem niet hoeft aan te sporen of gerust te stellen. Bovendien, ze mag van hem alleen praten als hij haar iets vraagt. Ze houdt zich dus zo stil als onder zijn heerlijke aanrakingen mogelijk is.
Maar dan, na zeker een minuut of vijf stilte, begint Joeri.
“Ik heb prachtige volzinnen bedacht voor dit moment, maar nu het zover is en ik ze in mijn hoofd herhaal, klinken ze idioot. En ik weet ook niet hoe ik je anders moet zeggen wat ik je duidelijk wil maken.”
En weer wordt het een poosje stil.
“Wacht”, roept hij dan ineens.
En weer loopt hij weg. Maar nu is hij sneller terug. Het lijkt erop dat hij op een toetsenbord tikt. Hij heeft zijn laptop opgehaald.
“Ik zal je eerst een mail voorlezen, die ik drie weken geleden kreeg. Van Loes van Meteren. Dan wordt het je vast al een stuk duidelijker.”
“Lieve Joeri,
Over iets meer dan drie weken gaat Kim trouwen, zoals je weet. In het weekend daarvoor is er een vrijgezellenfeest voor haar en haar vier vriendinnen. Kasper heeft dat geregeld met Claudia en Frank, jou welbekend. Dat wordt dus een heel bijzondere bijeenkomst. Als toch wel enigszins bezorgde moeder wil ik je vragen of je ervoor kunt en wilt zorgen dat jij dat weekend ingeroosterd staat voor het maken van de video opnames. Dat zou ik erg fijn vinden, want voor mijn gevoel houdt dat het gebeuren toch wat meer binnen onze eigen ’familie’ en het geeft me meer rust als jij ook een beetje in de gaten houdt of het goed gaat met Kim en de andere meiden.
Over die vriendinnen gesproken, let tijdens dat feest eens goed op de Belgische. Ze heet Meisje. Ik moest aan haar denken na het openhartige gesprek dat wij onlangs samen hadden, o.a. over jouw wensen voor een partner en over het feit dat je bijna wanhopig was. Omdat je, nu je 30 wordt, nog steeds niemand hebt gevonden. Ik heb er nog veel over nagedacht, maar ik begin er steeds meer van overtuigd te raken dat Meisje misschien weleens degene kan zijn waarnaar je op zoek bent. En, wat ook heel belangrijk is, dat jij degene bent die zij zoekt. Ik zou je willen aanraden tijdens het feest eens een keer mee te doen met de line-up van de jongens. Kim zal je dan ongetwijfeld aan haar voorstellen en anders verzin je zelf maar iets om met haar in contact te komen.
Kasper en ik hebben een aantal keren met haar gespeeld en ik denk dat ik nog wel een paar goede tips kan geven over hoe je haar het beste kunt benaderen. Dat ga ik niet in de mail zetten. Bel me maar even, of kom gezellig langs!
Lieve groetjes en een kus van Loes.”
Na het voorlezen van de mail bleef het alweer stil. Meisje voelde van alles in zich opborrelen, warmte, liefde, geluk, tranen. En ze wilde van alles gaan zeggen, maar voelde dat ze nog steeds maar het beste gewoon stil kon blijven. Ze merkte dat Joeri naast dominant ook verlegen en gevoelig kon zijn, en wilde hem daar vooral niet in kwetsen.
Ze was inmiddels wonderlijk op haar gemak bij hem, in deze toch wat vreemde situatie en ze had een voorgevoel dat er iets moois zou kunnen gaan gebeuren. Loes had een scherpe geest, wist inmiddels heel veel van haar en had de mail dus niet zomaar geschreven.
“Zonder die tips van Loes”, doorbrak Joeri de stilte, “had ik vanmiddag niet zomaar de rollen omgedraaid en had ik hier vanavond niet gezeten. Maar ik ben blij dat ik haar adviezen heb opgevolgd. Wat ik ervaren heb was zo fantastisch. Er zijn zat vrouwen die weleens wat met me willen proberen, die een bdsm-spel willen spelen. Maar het is inderdaad meestal alleen maar spelen. Ook als ik naar mijn idee intens met zo’n meisje bezig ben, speelt ze een rol en beseft ze zich steeds dat ze een rol aan het spelen is. Maar ik zoek geen actrice.
Toen ik jou vanmiddag bij je haren greep en toen ik je vanavond gewoon rechtuit zei dat ik gekomen was om je in je kut te neuken, zag ik geen spel. Nee, veel en veel mooier, er kwam een hunkering van diep uit je lichaam. Een drang om te gehoorzamen, om onderdanig te zijn, om pijn te verduren, om vernederd te worden, om meer aan mij te geven dan ik van je vroeg. En om op alle punten je grenzen op te zoeken met de bereidheid ook even aan de andere kant van die grenzen te kijken. Of daar nog nieuwe, onbekende dingen te vinden zijn. Dat kún je volgens mij niet spelen, dat moet echt zijn.
En dat is precies waarnaar ik op zoek ben. Dat heeft Loes heel goed in ons beiden herkend. Maar, ik zal heel eerlijk tegen je zijn, ik heb nog veel meer eisen. Laat ik je dan nu toch maar ongeveer vertellen wat ik had voorbereid.”
Meisje was blij dat hij nu loskwam. Ze voelde dat hij ontspannen begon te raken. Het liefst had ze hem al in haar armen gesloten, maar dat had hij, bewust of onbewust, onmogelijk gemaakt.
“Ik heb van buitenaf gezien een prachtig leven. Een baan als wetenschapper, goed salaris, succesvol in onderzoeken. Mooie buitenlandse reizen, zowel voor mijn werk als voor vakantie. Een mooi huis, een goede auto. Voldoende belangstelling van vrouwen.
En toch, Meisje, ben ik ben vaak eenzaam. Ik mis een vaste partner, een vrouw die mijn verschillende behoeft –_ –_ °^ àY ˆ–_ @–_ @ @–_ van mij bevrediging van haar behoeftes wil ontvangen en mij de bevrediging die ik nodig heb wil en kan schenken.
Seks krijgen is geen probleem hoor. Ik zie best kans om meisjes mijn bed in te verleiden. En veel van degenen die daar al eens geweest zijn, hoef ik maar te bellen en ze komen enthousiast opnieuw onder mijn dekbed kruipen.”
Meisje kon zich dat inmiddels goed voorstellen. Ze vroeg zich wel af met hoeveel van die meisjes hij dezelfde intense spelletjes speelde als met haar.
“Maar ik kom nooit het meisje tegen dat ik echt zoek. Sommigen zijn ongelooflijk geile sletten die me geweldig kunnen bevredigen, kortstondig, maar die niet bereid zijn tot enige bdsm-activiteit. Anderen willen stoer doen en kennismaken met bdsm, maar er daarna niets meer van weten. Dan heb je ook nog het type dat echt voor de meest nare pijnigingen wil gaan, soms omdat ze voluit masochistisch zijn, maar heel vaak alleen maar om uitbetaald te worden in dure kado’s en mooie reizen. En als ik al eens iemand tref waar het bdsm-gevoel van binnenuit komt, dan wil ze echt altijd en in alle situaties volledig afhankelijk van me worden. Of ze is snel verdwenen nadat ik haar mijn toekomstbeeld schets, waarin zij onze kinderen koesterend in haar buik laat groeien en daarna voedt aan haar borsten.”
Terwijl hij de laatste zin uitsprak streelde hij met één hand over Meisje’s buik en met zijn andere over haar borsten. Met als gevolg dat Meisje, ook al zou zij dat laatste zelf nooit zo verheven geformuleerd hebben, de tranen die al een poosje achter haar ogen prikten, niet langer allemaal kon tegenhouden. Kennelijk zag Joeri dat, want Meisje voelde ineens hoe hij die tranen weg kuste, en daarmee ook het sperma dat Meisje’s ogen dichtgeplakt had. Joeri vroeg haar nu haar ogen te openen en hem aan te kijken.
“Ik weet dat ik de lat hoog leg, maar ik kan gewoon niet met minder genoegen nemen. Ik zoek nu al heel wat jaren naar een vrouw die goed opgeleid is en maatschappelijk betrokken. Die een eigen carrière opbouwt, en waarmee ik goed inhoudelijk over haar en mijn werk kan praten, en ook over wat er verder in de wereld gebeurt. Maar die tegelijkertijd ook samen met mij kinderen wil krijgen. En die zich ook nog eens regelmatig aan mijn dominante eisen onderwerpt. Niet alleen om mij een plezier te doen, maar omdat ze daar diep vanbinnen zelf behoefte aan heeft.”
“Je weet dat ik goed bevriend ben met Richard. Van zijn kant bezien ben ik waarschijnlijk zelfs zijn beste vriend. Dat heeft een goede reden, maar daar gaat het nu niet om. Wij hebben elkaar op de Universiteit in Eindhoven leren kennen. En via hem leerde ik Kasper en Loes kennen, die me weer in contact brachten met de mensen van VBL. Voor hen doe ik in mijn vrije tijd wat technische dingen. Bijvoorbeeld het maken van het videoverslag van een feest, zoals dat van jullie.
Ik heb jullie activiteiten van aankomst totdat ik zelf ook moest aantreden op de monitors gevolgd. En ik was al snel heel erg onder de indruk van je. Je bent assertief en je bent sterk. Maar je wordt ook snel geil van vernederen en kleineren, en je kunt heel goed incasseren.
Het lijkt nu misschien alsof ik alleen maar zakelijk mijn boodschappenlijstje heb afgestreept, maar toen ik vanmiddag met je speelde en je behoorlijk stevig onderhanden nam, overviel me een onbekend gevoel van geilheid. Ik wilde alleen nog naar jouw lijf kijken, jouw lijf vasthouden, jouw lijf nemen, jouw borsten kneden, op jouw billen slaan, in jouw prachtige ogen kijken, door jouw magnifieke haren strelen, alleen maar jij, jij, jij.
En toen begon je ook nog zelf over in je kut neuken. Ik kon me nauwelijks beheersen en het kostte me heel veel moeite netjes met de andere jongens te vertrekken. Ik moest en zou je zo snel mogelijk weer zien. En Loes was gelukkig heel erg bereid me in haar huis toe te laten en me alvast naar jouw kamer te brengen.”
“Nou ja, ik moet er gewoon maar niet langer omheen draaien”, vervolgde Joeri, “Ik ben verliefd. Tot over mijn oren. Ik hoop zo dat in jouw toekomstdroom ook kinderen voorkomen. Ik wil je dolgraag de komende tijd veel beter leren kennen. Ik wil samen met jou onderzoeken of we bij elkaar passen. Niet voor even, maar voor altijd.”
Meisje haalt adem om wat te gaan zeggen, maar Joeri is haar voor.
“Wacht nog even met reageren, Meisje. Je bent slim en hebt ongetwijfeld al heel goed door wat mijn eisen zijn, maar ik ben al zo vaak teleurgesteld dat ik daar niet vanuit durf te gaan. Ik zet mijn eisen dus duidelijk voor je op een rij. Daarna mag jij praten, zoveel als je wilt. Maar ik hoop dat je dan met ‘ja’ begint.
Allereerst wil ik dat je je studie afmaakt en je eigen carrière opbouwt.
Ten tweede: Als ik mij dominant voel, kan ik hard en streng zijn. Dan ga ik op zoek naar je grenzen in pijn en vernedering en probeer ik die te verleggen. Als dat niet ook jouw eigen wens is, moeten we niet aan ons onderzoek beginnen. Ik wil een vrouw niet iets aandoen waar zij niet in het diepst van haar ziel naar verlangt.
Verder: ik zal zo nu en dan anderen bij ons spel betrekken, mannen en vrouwen. Als ik je dat opdraag onderwerp je je aan hen en als ik dat wil heb je seks met hen. En je maakt er geen punt van dat ik in jouw aanwezigheid ook met een andere vrouw speel of seks met haar heb. Buiten deze spelsituaties hebben we allebei geen seks met anderen.
Voor jou zijn er twee uitzonderingen. Je hebt altijd mijn toestemming om, ook buiten mijn aanwezigheid, met Kim en Richard of met Loes en Kasper te spelen, als je dat wilt.
Tot slot, wat ik vanmiddag zei over straf, omdat je al zo lang mannen in je kontje weigerde, was gemeend. Ik heb vastgesteld dat je vierhonderd slagen verdient. Daarvan heb je er zeventig geïncasseerd. Als je ‘ja’ zegt krijg je de resterende driehonderddertig klappen op die plekken van je lichaam die ik kies, op de manieren en de momenten die ik wil, maar nog vóór Kim’s trouwerij aanstaande woensdag.”
Meisje was wel een beetje verwonderd over die laatste eis. Ze keek nog steeds naar Joeri en hoewel zijn stem bij het recapituleren van zijn eisen weer streng geworden was, deden zijn ogen daar nog steeds niet aan mee. Hij had ook niet de geamuseerde blik van eerder op de avond, toen ze voor zijn ogen over haar eigen vingers lag te plassen. Hij keek nu meer verlangend naar haar, of misschien nog eerder smekend.
Meisje bedacht zich dat het weleens zo zou kunnen zijn dat Joeri de stevige strafeis in zijn lijstje had staan om er helemaal zeker van te zijn dat hij niet toch met een actrice of avonturierster te maken had. Dat was hem kennelijk al te vaak overkomen.
Nou ja, ze zat niet per se te wachten op nog bijna vijf keer wat ze die middag aan slaag had verdragen, maar ze zou hem er zeker niet om laten schieten. Zij had zelf ook een stevige eisenlijst als het om een partner ging en nu zat hier iemand die min of meer háár eisenlijst opsomde, terwijl hij dacht dat het de zijne was. Als ze nu nog geen ‘ja’ zou zeggen, wanneer dan wel? Als ze tachtig was?
Bovendien, ze kon alles wel zakelijk op een rijtje proberen te zetten, maar Joeri had haar in haar ziel geraakt, zij was net zo verliefd als hij en waarschijnlijk zou ze hem ook bij een iets mindere match niet zomaar laten gaan.
“En Meisje, wil je al wat zeggen?”, doorbrak Joeri Meisje’s gedachten, “heb je al een antwoord voor me?”
“Lieve Joeri, vergeef me dat ik je nu geen Meester noem, dat kan ik nu niet.”
Joeri knikte haar toe met een begrijpende aanmoedigende blik.
“Ik wil heel graag ‘ja’ zeggen en ik hoop ook dat ik dat straks volmondig kan doen. Want ik ga zeker mijn studie afmaken en een eigen carrière opbouwen, of jij dat nu eist of niet.
En ik verlang inderdaad regelmatig naar iemand die mij streng en als het moet pijnlijk aanpakt, mij commandeert en ervoor zorgt dat ik me heel klein, onderdanig en vernederd voel. Vooral dat laatste vind ik heel fijn. Maar ik zal nooit acteren. Als ik schreeuw, heb ik pijn, als ik me onderdanig gedraag dan voel ik me ook echt onderdanig en als je me ziet klaarkomen, dan kom ik ook echt.
En wat kinderen betreft, het is natuurlijk niet reëel, want we moeten elkaar zeker nog beter leren kennen en bovendien slik ik de pil, maar mijn gevoel roept: kom gelijk weer in mijn kut, nu zonder condoom en bevrucht me vanavond nog!
Maar voordat ik echt ‘ja’ tegen je zeg heb ik nog één eis voor jou en een vraag. En beloof me nu vast dat je op die vraag volledig eerlijk zult antwoorden.”
“Dat beloof ik je, Meisje, dat beloof ik je.”
Dan eerst mijn eis. Ik vind dat een vader veel meer is dan de verwekker van een kind. Hij moet positieve aandacht aan zijn kinderen besteden, er voor hen zijn als ze hem nodig hebben, hen altijd stimuleren, nooit kleineren en al helemaal niet slaan. Ik zeg alleen ‘ja’ als jij je vaderrol op die manier wilt invullen en me plechtig belooft dat ook te doen. En reken erop dat ik je aan die belofte zal houden, mocht het er ooit op lijken dat je het vergeten bent. Meester of geen Meester.”
“Dat is niet moeilijk te beloven, Meisje, want ik zou niet anders willen. En ik hoop van harte dat je me bij de les houdt als je de indruk hebt dat ik mijn vaderrol niet goed invul.”
“Daar ben ik heel blij om, Joeri. Maar nu mijn vraag. Toen ik vanmiddag vastgebonden lag, na de massage, maar vóór het voorbereiden en binnendringen van mijn kontgaatje zei je op een gegeven moment dat ik niet meer terugkon, dat jullie mij in mijn kontje zouden nemen, ook als ik het niet meer wilde of heel hard zou gaan schreeuwen. Wat zou je gedaan hebben als ik toen alsnog had willen stoppen? En denk erom: een 100% eerlijk antwoord.”
“Ook dit is niet moeilijk, Meisje, maar ik wil er voor de duidelijkheid tussen ons even iets meer over zeggen. Je kent het gezegde ‘het leven is geven en nemen’, denk ik. Maar in mijn beleving ligt dit anders, zeker in een bdsm-spel. Mijn motto is ‘het leven is geven en ontvangen’. Ik probeer jou te geven wat je nodig hebt, waar je naar verlangt en hoop van jou terug te ontvangen waar ik naar verlang. Maar dat ‘neem’ ik nooit. Daar heb ik geen recht op en daar wil ik ook geen recht op hebben. Ik geef toe dat we vanmiddag, heel dom, vergeten waren om een stop-woord af te spreken, maar ik weet bijna zeker dat ik het onderkend zou hebben als je echt niet verder had willen gaan. En dan was ik natuurlijk gestopt.
Als een sub wil stoppen wordt er gestopt! Ik houd niet van veel regels in het spel met een vrouw, maar deze is belangrijk en volkomen helder. We moeten trouwens onze dommigheid van vanmiddag en eigenlijk ook nog van vanavond, wel gelijk goed maken. Dus mocht je ‘ja’ gaan zeggen geef me dan ook je stopwoorden. Eén woord voor ‘time-out en overleggen of en hoe we verder gaan’, en een tweede woord voor helemaal stoppen.”
Vanaf het moment dat Joeri het zinnetje ‘als een sub wil stoppen wordt er gestopt’ uitsprak kon Meisje zich niet meer beheersen. De tranen biggelden over haar wangen en ze snikte een aantal keren, maar door haar tranen heen bleef ze Joeri aankijken.
“Geel en rood, Joeri, dat zijn mijn stop-woorden. En mijn antwoord is ‘JA!!’. Ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, jammmmhhhhhh…………..”
Joeri is languit naast haar gaan liggen, heeft haar naar zich toe gerold, op haar zij, en kust haar nu, kust haar, kust haar, kust haar, kust haar ……………………..
Totdat ze hijgend van inspanning even iets van elkaar afrollen en allebei zwijgend, met hun eigen gedachten naar het plafond staren. Na een minuut stilte springt Joeri van het bed en draait Meisje met een krachtige greep op haar buik.
“Zo, nou, als jij dan zo graag streng aangepakt en vernederd wilt worden, zullen we daar maar eens enthousiast mee doorgaan. We hebben voor woensdag nog een straf van driehonderddertig klappen staan, dus nog genoeg te doen.”
Ondertussen heeft hij zijn brede leren riem van de grond opgeraapt.
“We doen er vanavond nog dertig op die lekkere volle stevige billen van je. En ik geef je er een leuke uitdaging bij. Als je kans ziet de eerste twintig slagen door te komen zonder geluid te maken, schenk ik je de laatste tien.”
De eerste klap over de volle breedte van Meisje’s billen landt vrijwel direct na deze woorden. Twee, drie en vier volgen in een gematigd tempo. Te weinig ruimte ertussen om een slag helemaal te verwerken, maar voldoende om alweer te kunnen concentreren op het ontvangen van de volgende. Meisje heeft ook niet de indruk dat Joeri op volle kracht bezig is. Het is niet zonder pijn, maar het valt goed te doen zonder te schreeuwen.
FLATS!!!
De vijfde slag komt er in hetzelfde tempo achteraan, maar met veel grotere kracht. Meisje ziet nog net kans haar stembanden buiten werking te houden, maar haar lichaam veert op van het bed zonder dat zij daar zelf bewust sturing aan geeft. Ze realiseert zich dat ze nog steeds getest wordt en dat omgaan en spelen met Joeri misschien wel altijd ‘getest worden’ zal betekenen. Dat is prima, wat Meisje betreft, ze wil best getest worden, dat geeft veel kans op de spanning waar ze zo van houdt, hoewel het voor haar niet per se met veel pijn gepaard hoeft te gaan.
Het is haar in ieder geval duidelijk dat ze niet moet verslappen als hij een paar keer wat minder hard voor haar is. En dat is nu ook niet meer het geval, hij gaat door met de heftige slagkracht van de vijfde klap. Meisje is bang dat ze de twintig-zonder-geluid niet gaat halen en dat ze er dus nog tien extra van deze zwaarte zal moeten incasseren. Misschien kan ze dan beter maar nu gelijk gaan schreeuwen, want dat maakt het incasseren op zich een stuk makkelijker.
Maar nee, ze wordt getest en dus zal ze laten zien wat ze waard is. Ze concentreert zich nu vooral op niet schreeuwen, en minder op het incasseren van pijn. En na een paar slagen merkt ze dat daardoor het incasseren toch ook iets makkelijker gaat. ‘Onthouden voor de toekomst dus, incasseren gaat makkelijker als je je op iets anders concentreert.’
Na de negentiende slag zet Meisje zich schrap voor de laatste die ze zonder geluid te maken moet zien te incasseren. Ze verwacht een zo mogelijk nog krachtiger slag. Maar die blijft uit. In plaats daarvan streelt hij door haar haren.
“Knap werk, Meisje, alle twintig opgevangen zonder geluid te maken. Ik had niet verwacht dat je dat zou redden. Gaat het een beetje met je?”
Meisje is in verwarring. Ze weet haast zeker dat ze maar negentien slagen gehad heeft. Hij moet zich verteld hebben. Of is hij haar ook op dit punt aan het testen?
Ze besluit geen risico te nemen, maar wil ook niet betweterig overkomen naar haar nieuwe Meester. Aan de andere kant, hij vraagt haar nu iets, dus ze mag praten.
“Het gaat goed met mij Meester, mijn billen gloeien en doen behoorlijk pijn, maar het was heerlijk om u te dienen. Eerlijk gezegd verwachtte ik nog één slag, ik had pas tot negentien geteld. Kennelijk heb ik mij vergist.”
Joeri begint te lachen.
“Wat ben jij een geweldige sub. Je bent zo eerlijk om te zeggen dat ik me vergis, met het risico dat ik je nog een keer ga slaan, en je doet dat op een voor mij heel vriendelijke en onderdanige manier. Prima. Zo hoort het. Je bent een voorbeeld voor andere subjes.
Ik kan natuurlijk ook wel tot twintig tellen. Als je het niet gemeld had, zou ik je de laatste tien slagen alsnog ook gegeven hebben, en nog tien erbij als straf voor het proberen te ontlopen van die twintigste klap. Nu krijg je alleen nog de ontbrekende.”
En gelijk met het noemen van die laatste slag laat hij de riem met nog meer kracht op haar bovenbenen, net onder haar billen landen. Meisje had dit zo snel nog niet verwacht en zeker niet op die gevoelige plek. Ze concentreerde zich nog niet op ‘niet schreeuwen’, ze concentreerde zich nog niet op ‘incasseren’, en zeker niet op die plek. Ze geeft dan ook een scherpe schreeuw en realiseert zich op hetzelfde moment dat ze dus nog tien slagen zal moeten opvangen. En op welke onverwachte plaatsen zal hij zijn riem nog meer laten neerdalen?
“Goh, Meisje, dat je nou net op die laatste slag zo’n herrie moet maken. Nu moet ik je nog tien keer slaan. Vind je het zo lekker, dat je die tien er nog graag bij wilt hebben.”
“Nee, Meester”, zegt Meisje, waarbij ze een snik van frustratie en ook een beetje van boosheid om zijn gemene optreden niet kan onderdrukken, “maar het lukte mij niet die laatste slag zonder te schreeuwen te ondergaan. Ik begrijp dat ik nu de overige tien slagen ook nog krijg.”
“Keurig antwoord, Meisje, alweer prima. Maar die tien slagen krijg je niet meer. Ik had gezegd dat ik op je billen ging slaan, en ik sloeg ineens ergens anders. Dat is niet eerlijk van me. Maar ik ben wel heel trots op je dat je daarover niet begint te zeuren.
Voor vandaag hebben we nu genoeg geslagen. Kom mee naar de badkamer.”
Hij is in een paar stappen bij de badkamerdeur aangekomen en kijkt nu naar haar met een blik van ‘waar blijf je’. Maar Meisje ligt nog voorover op het bed, met haar polsen bijeen onder haar buik en haar knieën en enkels ook aan elkaar vastgemaakt. Hoe moet zij naar die badkamer toe?
Ze schuift met moeite haar benen van het bed af en met nog meer moeite ziet ze kans om haar voeten bij de grond te krijgen en zich met haar handen van het bed af omhoog te duwen. Ze staat nu in ieder geval rechtop.
Ze draait zich naar Joeri om en begint de tocht van slechts een paar meter, door als een klein vogeltje op twee pootjes tegelijk te hippen. Joeri kijkt geamuseerd toe en concentreert zijn blik op Meisje’s borsten, die haar gehip volgen met aantrekkelijke op- en neergaande bewegingen. Een lust voor het genietende Meesteroog.
Als Meisje bij Joeri is aangekomen, slaat hij zijn armen even om haar heen en fluistert in haar oor:
“Waarom maak je het jezelf toch steeds moeilijker dan nodig is? Ik vind het prachtig, hoor, die dansende tieten van je, maar je had toch makkelijk met je handen de boeien tussen je knieën en je enkels los kunnen maken? Ik heb toch niet gezegd dat dat niet mocht?”
Hij bukt zich en verwijdert zelf de simpele stukjes metaal die haar benen bijeen houden. Daarna leidt hij Meisje de badkamer in en zegt haar languit op de tegelvloer te gaan liggen, niet in het douchegedeelte, maar half naast en half voor de wastafel, op haar rug. Hij trekt Meisje’s armen boven haar hoofd en maakt haar polsen nu ook even los van elkaar, maar alleen om de musketon achter een afvoerbuisje langs te leiden, en daarna weer vast te klikken. Haar enkels klik hij ook weer bijeen achter een verwarmingsbuis. Meisje ligt nu languit gestrekt. Niet heel strak, maar wel zo dat ze haar ellebogen en knieën niet echt zou kunnen buigen. Joeri streelt even door Meisje’s lange haren en legt die op haar borst.
Dan staat hij op en zonder verdere aankondiging begint hij over haar heen te plassen. Op haar gezicht, waar het oplossend werkt op het opgedroogde sperma, op haar borsten, haar buik en haar gleufje. Maar toch vooral in haar gezicht en op haar haren. Door in zijn verslapte pik te knijpen is het geen harde spetterende straal, maar daar wordt het voor Meisje niet minder vervelend of minder vernederend van. Bovendien duurt het zo langer voordat hij zijn blaas helemaal geleegd heeft. En het lijkt erop dat die tot het maximum gevuld was.
Eén keer beveelt hij Meisje haar mond open te doen en een slok door te slikken.
Als zijn bron eindelijk opdroogt, is Meisje nat van net onder haar geslacht tot en met haar haren. Ze heeft het gevoel alsof ze ook nog in een grote plas urine ligt en bovendien is ze een beetje misselijk van de slok die ze genomen heeft. Waarschijnlijk vooral omdat het haar zo tegenstond om te slikken en ze heftig moest kokhalzen, en niet zozeer omdat een slokje urine misselijkmakend is. Ze voelt zich vies en vernederd. Opnieuw branden tranen achter haar ogen, maar aan de andere kant voelt ze ook het genoegen dat voor haar bij vernederen hoort. En dat gecombineerde gevoel is waar ze zo ontzettend veel van houdt.
Joeri pakt een emmer, zet die naast Meisje’s hoofd neer en pakt er een fles schoonmaakmiddel en een dweil uit. De fles legt hij tussen Meisje’s borsten en de dweil maakt hij doornat onder de koude kraan, waarna hij het ding zonder uit te wringen op Meisje’s buik gooit. Ze rilt ervan.
“Zo, vies sletje, daar kun je straks de boel mee opruimen, of moet ik opkuisen zeggen, want we kunnen het zo niet achterlaten voor Zita, vind je ook niet?”
Het is niet de bedoeling dat Meisje hier een antwoord op geeft natuurlijk. Joeri heeft zich al omgedraaid en is het douchegedeelte ingestapt. Hij heeft de kraan open gedraaid en begint zich uitgebreid te wassen. Meisje vindt het mooi om naar te kijken, vooral als hij veel aandacht en doucheschuim aan zijn geslachtsdelen besteedt. Ze geniet er ook van dat zijn lul onder zijn eigen strelingen alweer begint te zwellen en een beetje overeind komt. Het kost haar echter moeite om zich op het aantrekkelijk plaatje te concentreren, terwijl ze nat is van zijn urine en rilt door die koude natte dweil op haar buik en door de kou die uit de kille vloertegels haar rug intrekt.
Hij neemt zeer uitgebreid de tijd voor zijn persoonlijke verzorging, en al die tijd keurt hij Meisje geen blik waardig. Uiteindelijk draait hij toch de kraan dicht en droogt zich af met de handdoek die daar toevallig hangt en die natuurlijk eigenlijk voor Meisje bestemd was. Als hij klaar is gooit hij de handdoek op de grond, vlak naast Meisje’s hoofd en dus in zijn eigen urine. Als hij Meisje daarmee aan het schrikken wil maken, mist hij deze keer zijn doel. Zij weet dat Zita er altijd voor zorgt dat er een flinke voorraad schone handdoeken in het badmeubel ligt.
Joeri loopt de badkamer uit, nog steeds zonder aandacht aan Meisje te besteden. Na een poosje komt hij terug. Hij heeft zijn spijkerbroek, T-shirt en schoenen weer aan. Zijn riem zit weer veilig in zijn broek. Hij knielt bij Meisje’s handen en maakt die los van de afvoerpijp. Daarna staat hij op, keert haar zijn rug toe en loopt weg, terwijl hij instrueert:
“Maak alles goed schoon, Meisje, dus ook jezelf. Binnen een half uur weer in de kamer. Naakt. Helemaal naakt.”
© SubAdoration, 04-2011
Klik hier voor de flaptekst.
Lees verder in hoofdstuk 14: De avondsluiting - Joeri neemt een slaapmutsje en gunt Meisje er ook één
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
De afterparty 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?