    
david
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 12-2013
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 23 juni 2014 - 11:38 am: | 
|
wat is basis kennis voor de goede spanker |
Hallo,
Ik ben een beginnende spanker en heb de volgende vragen.
1. Hoe is de stand van je hand (open vingers, gesloten vingers, holle hand of vlakke hand)?
2. Waar sla je op de billen (onderkant, zijkant, overal)?
3. Hoe begin je een spanking (in een rustig tempo (is dit goed:1 slag per 3 seconde om en om op elke bil)
4. Wanneer is zij klaar om harder en sneller en slaan)? Kun je na 10 slagen het tempo en de kracht opvoeren en dan na 10 slagen nog eens (en zo verder)?
5. Sla je alleen op de billen of ook op de benen? Wat komt harder aan?
6. Hoe lang spank je achter elkaar?
Alvast hartelijk bedankt voor jullie hulp!
Groet
David
|
Grey Spanker
Actief lid
Bericht Nummer: 29
Aangemeld: 03-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 25 juni 2014 - 01:44 pm: |
|
Techniek of gevoel |
Hallo David,
Met het risico dat ik geen echt antwoord op je vraag geef. Ja, natuurlijk is het belangrijk om je techniek te ontwikkelen. Maar eerst wil ik toch reageren met het stukje gevoel. Voor mij is een spanking geven heel bijzonder omdat ik zie wat het met de ander doet! Daarin zit voor mij het mooie. Afhankelijk van de stemming kan het zijn dat het de masochiste is die de pijn van de spanking nodig heeft om haar stukje ingevuld te krijgen, op een ander moment is het de vrouw die seksueel opgewonden wordt van het krijgen van de pijn, en soms is het een behoefte om klein en geborgen te mogen zijn. Dáár op in mogen spelen, dan mogen zien hoe de reacties zijn, wat het doet en hoe je daarin samen het gevoel kan versterken en oproepen , dát is voor mij wat een spanking (en meer) kan geven. De overgave aan de pijn (en soms de lust), de emotie van huilen en zich toch juist geborgen voelen, daar kan ik door verwonderd en zelfs ontroerd worden.
Daarin zit ook een stuk wat ik echt heb moeten leren. In het begin toen ik voor het eerst echt begon te spanken hield ik op, op het moment dat mijn lief haar pijn liet merken door te kreunen of au te zeggen. Ik weet uit ons delen dat ze dus tijden alles zo stil mogelijk opving, om maar te zorgen dat ik niet zou stoppen. Toen ik door durfde gaan ook als ze geluid maakte, omdat ik in onze veiligheid had geleerd dat het goed was, kwam ik bij een volgende drempel. Wat doe je als je lief huilt? Juist, je houd haar vast en troost haar! Een hele natuurlijke reactie denk ik. Pas veel later ontdekte ik dat in dit gedeelte van onze beleving juist die troost er niet moet zijn, maar dat het beleven en doorleven van die emotie ook zo mooi mag zijn. Gevoelsmatig is die voor mij soms nog lastig, mijn eerste reactie van binnen is willen troosten en vasthouden. Langzaam heb ik geleerd dat het soms goed is om dan nog door te gaan, de ruimte te geven om te mogen zijn. Zelf heb ik daar dus echt het meest in moeten leren, veel meer dan in de techniek.
Over je concrete vragen? Ik denk dat ik daar de antwoorden eigenlijk niet echt op kan geven. Ook hierin is het voor mij een reageren op de ander. In de praktijk houd ik mijn hand meestal gesloten. Slaan op de bovenkant van de billen vind ik niet zo slim, het zitgedeelte en iets lager vind ik beter geschikt. Zorg in ieder geval voor een plaats die genoeg “vlees” onder het vel heeft. Als je op een gedeelte met dunne huid of vlak boven bot slaat is het zeker pijnlijk, maar bereik je vast niet wat je wilt en is er een grote kans dat het moment snel voorbij is en je beiden met een kater blijft zitten.
Luister en kijk naar diegene die je spankt, hoe de reacties zijn, als die echte pijn en ongemak in het lichaam laten zien ben ik bang dat je niet op de goede plaats bezig bent. Zo ook voor de dijen, de binnenkant van de dijen. Het is heel afhankelijk van diegene die je spankt, de één kan het heerlijk vinden, de ander kan gelijk tegen het plafond gaan. Door er voorzichtig mee te experimenteren kan je inschatten of het wel of niet gewaardeerd wordt.
Hardheid en duur? Het is geen “aan/uit”, zelf begin ik meestal met een “zachte” opwarming, en het is niet dat ik daarna “ineens” hard ga slaan, het is een glijdende schaal, en afwisseling tussen “hard” en “zacht” kan ook heel mooi zijn. Eén keer heb ik iemand redelijk tegen het plafond gekregen door juist steeds maar op één zijde van de billen te spanken, voor diegene was het evenwicht over het krijgen van de spanking op beide billen heel belangrijk, en ja, ik ben ook een beetje sadist! Haar andere kant heeft later ook ruimschoots het aandeel gehad. Ook heb ik wel eens een spanking ingezet zonder op te warmen, maar in één keer gelijk hard. 't Is een inschatten van wat kan, waarmee ik denk ik weer terug ben bij mijn begin, het gaat er om dat je het samen in een mooi gevoel kan delen, vanuit dát gevoel samen je weg, de hardheid en de plaatsing vinden.
Groet, Grey Spanker
|
Jean-Louis Sabatier
Beginnend lid
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 06-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 25 juni 2014 - 05:04 pm: |
|
Antwoord op je vragen |
Beste David,
Graag wil ik proberen je vragen één voor één te beantwoorden. Bedenk echter wel dat ik vanuit mijn eigen ervaringen en voorkeuren spreek. Anderen zullen wellicht ervaringen en voorkeuren hebben, die van de mijne afwijken. Ik wil dus allerminst suggereren dat wat ik schrijf algemene geldigheid heeft.
Ad 1. Ik sla met de vlakke hand, de vingers bij elkaar. Naar mijn ervaring geeft dit het beste resultaat.
Ad 2. Je kunt gerust overal op de billen slaan, zodat je een mooi, egaal rood vlak krijgt. Uit principe sla ik altijd op de blote billen a) om veiligheidsredenen omdat ik alleen dan aan de verkleuring en striemen kan zien hoe de klappen aankomen en b) omdat ik het opwindend vind te zien hoe een paar sexy meisjesbillen van blank naar rood verkleurt. Bij zwarte meisjes is dat minder goed waarneembaar maar die hebben weer het voordeel dat ze meestal rondere en sexiër billen hebben dan blanke meisjes. Bovendien windt de vernedering van de ontbloting de meeste meiden extra op terwijl het ook inspeelt op de exhibitionistische gevoelens die de meeste vrouwen eigen zijn.
Ad 3. Ik heb nooit een stopwatch gebruikt bij het geven van billenkoek maar 3 seconden per slag lijkt me een redelijk tempo. Het is correct afwisselend op elke bil te slaan. De oude volkswijsheid zeg immers: “Klits, klets, klandere, van de ene bil naar de andere”
Ad 4. Je moet het tempo van slaan niet opvoeren, je meisje moet iedere afzonderlijke klap goed blijven voelen. Harder gaan slaan tijdens de tuchtiging is uiteraard zonder meer mogelijk. Of je dat per serie van tien doet of anderszins is van minder belang.
Ad 5. Je kunt ook op de achterkant van de dijen slaan, maar houd er rekening mee dat de meeste meisjes daar veel gevoeliger zijn, dus daar wat minder hard slaan. Bedenk wel dat alleen bij slaag op de billen extra bloed naar de genitale zone vloeit en naast de psychische prikkeling ook een fysieke prikkeling optreedt. Bij slaag op de dijen veroorzaak je alleen een psychische prikkeling.
Ad 6. Ik werk nooit met tijdsduur maar met aantallen klappen. 25 is een mooi aantal om mee te beginnen. Later kun je dat opvoeren. Vaak is het evenwel leuker een groot aantal klappen over meerdere tuchtigingen te verdelen zodat je telkenmale opnieuw de het hele proces van opwinding doorloopt.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je veel succes toe.
Jean-Louis
|
madelief
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 06-2014
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 25 juni 2014 - 09:13 pm: |
|
mijn hersenen bevatten het ook steeds beter |
@ Grey Spanker
Je eerste twee alinea's zijn grenzeloos mooi geschreven; waar mijn hersenen eerder deze week nog behoorlijk in opstand kwamen (zie andere vraag discussieforum), is er nu enige rust voor teruggekomen. veel dank daarvoor !
madelief
|
Grey Spanker
Actief lid
Bericht Nummer: 30
Aangemeld: 03-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 25 juni 2014 - 10:53 pm: |
|
@ Madelief, dank je |
Beste Madelief,
Wat fijn om te lezen, voor mij begint en eindigt het inderdaad met het gevoel wat je samen deelt, dat jij uit die alinea's rust kunt halen is voor mij heel fijn om te lezen.
Ook ik dat ik soms te weinig techniek heb, met name met touwtjes en knopen, en daar gaan we zeker iets aan doen. Buiten dat blijft voor mij het samen beleven het wonder in BDSM.
Groet, Grey Spanker
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?